🔴آیا باید گوشی خود را فقط تا ۸۰ درصد شارژ کنیم؟ 🔹گرما و ولتاژ دو دشمن اصلی باتری گوشی هستند. با رعایت چند نکته می‌توان عمر باتری را افزایش داد؛ مانند دور نگه‌داشتن گوشی از گرما، استفاده از شارژر‌های کندتر در مواقع غیرضروری و متوقف کردن شارژ در ۸۰ درصد. 🔹استفاده از فناوری‌های شارژ تطبیقی یا شارژ بهینه به کاهش استهلاک باتری کمک می‌کند. 🔹گوشی‌های مدرن حتی بعد از اعلام شارژ کامل، برای مدتی به شارژ قطره‌ای ادامه می‌دهند. با رعایت این اصول ساده، می‌توانید عمر باتری گوشی خود را تا ۳ سال یا بیشتر افزایش دهید.

همون روز اول مُردن فراموش میشی رفیق... یه ساعت بعد دفن کردنت مهمونا دارن فکر میکنن نوشابه زرد بخورن یا مشکی.... دنیا ارزششو نداره... پنجشنبه‌س برای همه رفتگانی که فراموش شدن یه فاتحه و ۳ تا قل هوالله بخونید

🎥منبر بدون ،عبا ، ردا و عمامه : ایمان و اعتقاد این پسر بچه اهل غزه را ببینید ، یک کلاس اعتقادی ، سیاسی ، اخلاقی برای بعضی هاست که با وجود برخورداری از نعمات بیشمار خداوندی ناشکری و ناسپاسی می کنند و ...

اعتقاد خانم المیرا شریفی مقدم در مورد دعا کردن ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ 🇮🇷❤️🇵🇸

🎥همراهی شهید سلیمانی با حزب‌الله لبنان از زبان شهید سید هاشم صفی‌الدین 🔹حضور او (سردار سلیمانی) روحیه می‌داد. شخصی که ما می‌شناختیم، مرد میدان بود. مرد نبرد، مرد تصمیم‌گیری و مرد حل و فصل کردن بود. نقشی که ایشان داشت را هیچ‌کس دیگری نمی‌توانست ایفا کند.

کسی که وطنش خراب شده باشه میمونه و میسازدش

🎥 تصاویر جدید از لحظات ابتدایی شهادت سیدحسن نصرالله در بیروت/ شبی که لبنان در سکوت فرو رفت... تصاویر اختصاصی و روایت محسن اسلام‌زاده، مستندساز، از لحظات نفسگیر حمله وحشیانه رژیم صهیونیستی و شهادت دبیرکل حزب‌الله لبنان

فرازی از نامه شهید سید هاشم صفی‌الدین به رزمندگان جبههٔ مقاومت، پس از شهادت دبیر کل حزب‌الله شهید سید حسن نصرالله «به همگی برادران عزیز! برای شما در سخت‌ترین و دردناک‌ترین لحظات عمرم می‌نویسم. ای کاش مرگ، زندگی مرا به پایان می‌رساند و امید دارم که به زودی و در پی او شهید شوم و به او ملحق گردم تا جانم بدان آرام گیرد. نمی‌خواهم خبر مرگ خود را بدهم، اما خداوند زندگی را پس از تو شیرین نگرداند، ای سید من، محبوب من و ای جان من که تمام وجودم را پر کرده‌ای! يَا لَيْتَنِي مِتُّ قَبْلَ هَٰذَا وَكُنْتُ نَسْيًا مَنْسِيًّا ای کاش پیش از این مُرده بودم، و کاملا فراموش می‌شدم! اما ای برادران عزیز! ای کسانیکه به اذن خدا اهل قلم، فکر و نظر و دارای صدای رسای پربرکت هستید؛ بر ما واجب است که با تمسک به مقاومتمان، حقمان و تکلیفمان در دفاع از وطن و ملتمان، در میدان ثابت‌قدم باشیم و روی پای خود بایستیم.»

🎥 چرا آقایون ازدواج نمی‌کنن؟!😉

🎥 پس از سفرهای دوره‌ای وزیر خارجه کشورمان به منطقه، وزیر خارجه‌ آمریکا هم عازم منطقه شده است و اکنون هواپیمای حامل او پس از چند دور سرگردانی در آسمان عربستان‌ در دوحه قطر فرود آمد. ⭕️ میزان ارسال پیام‌های طرفین افزایش یافته و آمریکا سعی دارد نقش پدریش برای رژیم صهیونیستی رو در حوزه دیپلماسی هم ایفا کند. اما پاسخ ایران واضح است؛ هر حمله‌ای به خاک ایران شود، پاسخ دردناک خواهد بود.

💠وصيت نامه شهید مقاومت یحیی سنوار: من یحیی هستم، فرزند پناهنده‌ای كه تبعيد را به وطني موقت و يك رويا را به نبردي ابدي تبديل كرد. هنگام نگارش اين كلمات، هر لحظه از زندگي‌ام را به ياد مي‌آورم، از كودكي در كوچه‌ها تا سال‌هاي طولاني در زندان و هر قطره خوني كه بر خاك اين سرزمين ريخته شد.در سال ۱۹۶۲ در اردوگاه پناهندگان خان يونس متولدشدم، زماني كه فلسطين خاطره‌اي پاره پاره و نقشه‌اي فراموش شده بر ميز سياستمداران بود. من مردي هستم كه زندگي‌اش ميان آتش و خاكستر بافته شد. و زود دريافتم كه زندگي تحت اشغال چيزي جز زنداني دائمي نيست. از همان روزهاي نخست مي‌دانستم كه زندگي در اين سرزمين عادي نيست وهر كس اينجا متولد مي‌شود بايد در قلبش سلاحي شكست‌ناپذير حمل كند و بداند كه راه آزادي طولاني است.وصيت من به شما از همين جا آغاز مي‌شود، از آن كودكي كه اولين سنگ را به سوي اشغالگر پرتاب كرد و آموخت كه سنگ‌ها اولين كلماتي هستند كه ما در برابر جهاني كه در مقابل زخم‌هايمان سكوت مي‌كند، بيان مي‌كنيم. در خيابان‌هاي غزه آموختم كه ارزش انسان به سال‌هاي عمرش نيست، بلكه به آن چيزي است كه به وطنش مي‌بخشد.بنابر اين زندگي من،زندان‌ها ونبردها،درد واميد بود. اولين بار در سال 1988 وارد زندان شدم و به حبس ابد محكوم شدم، اما هرگز ترس را نشناختم. در آن سلول‌هاي تاريك، در هر ديوار پنجره‌اي به افقي دور و در هر ميله نوري مي‌ديدم كه راه آزادي را روشن مي‌كرد. در زندان آموختم كه صبر تنها يك فضيلت نيست، بلكه يك سلاح است.سلاح تلخ،ماننده قطره قطره نوشيدن دريا. وصيت من به شما اين است كه از زندان‌ها نترسيد، زيرا آنها تنها بخشي از سفر طولاني ما به سوي آزادي هستند. زندان به من آموخت كه آزادي تنها حقي ربوده شده نيست، بلكه مفهومي است كه از درد زاده شده و با صبر شكل گرفته است. وقتي در سال ۲۰۱۱ در معامله تبادل اسرا «وفاء الاحرار» آزاد شدم، همان فرد سابق نبودم. قوي‌تر بيرون آمدم، با اعتقادي راسخ‌تر به اينكه آنچه انجام مي‌دهيم تنها مبارزه‌اي گذرا نيست، بلكه سرنوشت ماست كه تا آخرين قطره خودنمان آن را حمل مي‌كنيم.وصيت من اين است كه استوار بمانيد، به كرامت خود و به رويايي كه هرگز نمي‌ميرد چنگ بزنيد. دشمن مي‌خواهد ما از مقاومت دست برداريم، و مسئله‌مان را به مذاكرات بي‌پايان تبديل كنيم، اما به شما مي‌گويم بر سر آنچه حق مسلم شماست مذاكره نكنيد.آنها ازاستقامت شما بيش از سلاح‌هايتان مي‌ترسند.مقاومت صرفا سلاحي كه ما آن را حمل مي‌كنيم نيست، بلكه عشق ما به فلسطين در هر نفسي است كه مي‌كشيم، و اراده ماست كه علي‌رغم محاصره و تهاجم باقي بمانيم.وصيت من اين است كه به خون شهدا وفادار بمانيد، به كساني كه اين راه پر از خار را براي ما به جا گذاشته‌اند.آن‌ها راه آزادي را با خون خود هموار كردند. پس اين فداكاري‌ها را در محاسبات سياستمداران يا بازي‌هاي ديپلماسي هدر ندهيد. ما اينجا هستيم تا آنچه را نسل اول آغاز كرد ادامه دهيم و از اين مسير منحرف نخواهيم شد، هر چقدر هم كه هزينه داشته باشد. غزه پايتخت استقامت بوده و خواهد ماند و قلب فلسطين كه از تپيدن باز نمي‌ايستد، حتي اگر جهان عرصه را بر ما تنگ كند.وقتي درسال 2017 رهبري حماس رابه عهده گرفتم،اين تنهايك انتقال قدرت نبود،بلكه ادامه مقاومتي بودكه با سنگ‌ها آغاز شد و با تفنگ‌ها ادامه يافت. هر روز درد مردمم را تحت محاصره احساس مي‌كردم و مي‌دانستم كه هر گامي كه به سوي آزادي بر مي‌داريم بهايي دارد، اما به شما مي‌گويم: هزينه تسليم بسياربيشتر است پس همانطوركه ريشه‌ها به خاك مي‌چسبند،به اين سرزمين بچسبيد،زيرا هيچ بادي نمي‌تواند مردمي را كه انتخاب كرده‌اند زندگي كنند، ريشه‌كن كند. درنبردطوفان الاقصي، من رهبر يك گروه يا جنبش نبودم، بلكه صداي هر فلسطيني بودم كه روياي آزادي در سر داشت. من با اين باور هدايت مي‌شدم كه مقاومت تنها يك گزينه نيست، بلكه يك وظيفه است.مي‌خواستم اين نبردفصل جديدي دركتاب مبارزه فلسطين باشد،جايي كه گروه‌هامتحد شوند و همه در يك سنگر در برابر دشمني بايستند كه هرگز بين كودك و پير يا بين سنگ و درخت تمايزي قائل نمي‌شود. طوفان الاقصي نبرد روح‌ها بود قبل از آنكه نبرد بدن‌ها باشد و نبرد اراده‌ها بود قبل از آنكه نبرد سلاح‌ها باشد.آنچه پس ازخود به جامي‌گذارم ميراثي شخصي نيست، بلكه ميراثي جمعي است براي هر فلسطيني كه روياي آزادي درسرداشت، براي هر مادري كه پسرش را به عنوان شهيد بر شانه حمل كرد، براي هر پدري كه براي دخترش كه با گلوله‌اي خائنانه كشته شد، تلخ گريست.وصيت نهايي من اين است كه هميشه به يادداشته باشيد كه مقاوت بيهوده نيست و صرفا يك گلوله كه شليك مي‌شود نيست، بلكه زندگي‌اي است كه باعزت وكرامت زيسته مي‌شود.زندان و محاصره به من آموخته‌اندكه نبردطولاني وراه دشوار است؛