🟠شهیدی که پیامبر(ص) دستور داد برایش گریه کنند وقتی پیامبر صلی الله علیه و آله به پیکر حمزه سیدالشهدا رسید، قامتش خم شد. آن روز کوه اُحد شاهد اشک‌هایی شد که زمین را سیراب و سنتی را آغاز کردند که تا ابد در دل مسلمانان زنده ماند: عزاداری برای شهدا. در سالروز شهادت یکی از بزرگ‌ترین شهدای اسلام حمزه بن عبدالمطلب، هنگامی که به مزار او در بلندی‌های احد نگاه می‌کنیم هنوز هم می‌توان رد پای اشک‌ها و فریادهای پیامبر اعظم صلی‌الله علیه و آله را در گوشه و کنار این زمین یافت. حمزه، شیرخدا و عموی پیامبر با دلی پر از وفاداری به اسلام و پیامبرش، جان خود را در میدان جنگ احد فدای حقیقت کرد. این روز، یادآور داغی است که نه فقط برای خاندان پیامبر، بلکه برای تمامی مسلمانان یک ملت بزرگ، دردناک و بی‌پایان شد.

احد شناسی 🟣فرماندهی ابوسفیان در جبهه جنگ احد و پشتیبانی آن فرماندهی سپاه برعهده ابوسفیان بود. به پیشنهاد صفوان بن امیه، برای تحریک به خونخواهی یا جلوگیری از فرار رزمندگان،  گروهی از زنان نیز با سپاه مکه همراه شدند؛ مانند هند همسر ابوسفیان، ام ّحکیم دختر حارث بن هشام و فاطمه دختر ولید بن مغیره.برپایه گزارش مشهور، این سپاه ۳۰۰۰ رزمنده داشت که ۷۰۰ تن از آنان زره‌پوش بودند و با ۲۰۰ اسب و ۳۰۰۰ شتر آماده کارزار شدند. سپاه قریش پنجم یا دوازدهم شوّال نزدیک کوه عینین فرود آمد. مکه در جنوب مدینه قرار دارد. پس مشرکان باید در جنوب مدینه برای نبرد مستقر می‌شدند؛ اما آنان کنار کوه عینین نزدیک کوه احد در شمال مدینه اردو زدند؛ زیرا از لحاظ نظامی بهترین مکان برای نبرد بود. به لحاظ تدارکاتی نیز مزارع این منطقه، علوفه مَرکب‌های مشرکان را تأمین می‌کرد. حفر خندق در شمال مدینه و استقرار سپاه مشرکان در این منطقه در غزوه خندق نشان از موقعیت نظامی آن دارد.

☝️⭕️چگونگی اطلاع پیامبر از جنگ احد عباس بن عبدالمطلب عموی پیامبر(ص) در نامه‌ای محرمانه از طریق مردی از بنی‌غفار، پیامبر(ص) را از زمان حرکت و توان نظامی مشرکان مکه آگاه ساخت. پیک حامل نامه در قُبا بر پیامبر وارد شد. عمرو بن سالم خزاعی نیز که در مسیر خود با سپاه قریش برخورد کرده بود، خبر لشکرکشی آنان را به پیامبر رساند. دیری نگذشت که خبر حرکت قریش در مدینه شایع شد. با منزل گزیدن مشرکان مکه در ذُوالحُلَیفه یکی از میقات‌های احرام، پیامبر اَنَس و مونِس فرزندان فضاله را برای خبرگیری از وضع دشمن روانه کرد. در نوبت دیگر، حُباب بن مُنذِر را محرمانه برای ارزیابی وضعیت دشمن فرستاد و گروهی از اصحاب به پاسداری از شهر، به ویژه مسجد و خانه پیامبر، پرداختند

#سلام_امام_زمانم #یا_ایها_العزیز این قصّه کمی دگر به سر می آید آن یار که رفته از سفر می آید با پرچم سرخ و ذوالفقار حیدر با سیصد و سیزده نفر می آید #اللهم_عجل_لولیک_الفرج

#سلام_صبحگاهی سلام مضطرِ غریب... روز های نیامدنت طولانی شد رو به قبله امن یجیب می خوانم و می گویم: يَا أَيُّهَا الْعَزِيزُ مَسَّنَا وَأَهْلَنَا الضُّرُّ وَجِئْنَا بِبِضَاعَةٍ مُّزْجَاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْكَيْلَ وَتَصَدَّقْ عَلَيْنَا إِنَّ اللَّهَ يَجْزِي الْمُتَصَدِّقِينَ... می‌خواهم برای سلامتی و فرج شما دعا کنم، امّا ... گفته‌اند گناهان مانع استجابت دعاست و من سرتاپا غرق در گناهم! و نیز گفته‌اند راه، هیچ وقت بسته نیست ... و اگر حر هم باشی، و رو در روی امام زمانت هم بایستی، می‌توانی برگردی تا امام زمانت دستت را بگیرد و توبه‌ات را قبول کند! و این دلم را روشن می‌کند! یا صاحب‌الزّمان! به شما پناه می‌آورم، از خودم، از نفسم و از شدّت گناهام! و به درگاه خداوند توبه می‌کنم! از عصیانم، از این که دل شما را شکستم و از بدی‌هایم! یا صاحب‌الزّمان! حر نیستم، امّا راه را بر شما که نبسته‌ام! و شما تنها پناهگاه امن من هستید! مرا بپذیرید! یا صاحب‌الزّمان!

#روضه شیر خدا #حضرت_حمزه علیه السلام اللهم عجل لولیک الفرج

حضرت عبدالعظیم حسنی (علیه‌السلام) در چه زمانی به دنیا آمد و نسب ایشان به کدام امام معصوم برمی‌گردد؟ تاریخ دقیق تولد حضرت عبدالعظیم به‌صورت قطعی نقل نشده، اما بر اساس برخی منابع تاریخی، تولد ایشان در حدود دهه‌های هشتم یا نهم قرن دوم هجری بوده است. برخی از مورخین با توجه به قرائن تاریخی، چهارم ربیع‌الثانی سال ۱۷۳ هجری قمری را به عنوان تاریخ ولادت ایشان نقل کرده‌اند. نسب ایشان از طریق چهار واسطه به امام حسن مجتبی (ع) می‌رسد، به همین دلیل ایشان را سید حسنی می‌دانند و در کنیه و نام رسمی ایشان نیز از عنوان «الحسنی» استفاده می‌شود. کنیه حضرت، ابوالقاسم بوده و محل تولد ایشان نیز شهر مدینه منوره گزارش شده است. ایشان حدود هشت برادر دارد. حضرت عبدالعظیم با دختر عموی خود، خدیجه بنت قاسم بن الحسن ازدواج کرد. لازم به ذکر است که قاسم بن الحسن، از نوادگان امام حسن مجتبی (ع) و یکی از امامزادگانی است که مزار او در شمال تهران، در منطقه دربند، واقع شده است. ثمره این ازدواج، دو فرزند بود: یک پسر به نام محمد و یک دختر به نام خدیجه که به‌ام‌سلمه نیز شهرت داشت. پسر ایشان، محمد، در سنین جوانی از دنیا رفت و بنابراین نسل حضرت عبدالعظیم (ع) از طریق فرزند دخترشان،‌ام‌سلمه، ادامه پیدا کرد. وفات یا شهادت حضرت عبدالعظیم (ع) چگونه رخ داد و نظر منابع تاریخی درباره آن چیست؟ محل وفات حضرت عبدالعظیم (ع) شهر ری بوده است، اما در مورد چگونگی وفات یا شهادت ایشان، دیدگاه‌های مختلفی وجود دارد. منابع کهن همچون رجال نجاشی و کتاب الفهرست اثر شیخ طوسی، بر این باورند که حضرت بر اثر بیماری و به‌صورت طبیعی از دنیا رفت. در مقابل، برخی منابع متأخر مانند شجره المبارکه و منتخب‌التواریخ عباراتی دارند که به نوعی اشاره به شهادت دارند، مانند "مات مسموماً" یا "دُفِنَ حیّاً"، که القای مفهوم شهادت را می‌کنند. با توجه به تشبیه زیارت حضرت عبدالعظیم (ع) به زیارت امام حسین (ع) در برخی منابع، برخی معتقدند می‌توان عنوان «شهید» را برای ایشان نیز به‌کار برد. با این حال، نظر مشهور و مستندتر این است که ایشان به مرگ طبیعی وفات یافت. حضرت عبدالعظیم (ع) در زمان حیات خود با کدام امامان معصوم (ع) هم‌عصر بودند و نزد کدام امامان تلمذ کردند؟ حضرت عبدالعظیم (ع) هم‌عصر با پنج امام معصوم بودند، از امام موسی کاظم (ع) تا امام حسن عسکری (ع). با این حال، ایشان محضر علمی و معنوی سه امام بزرگوار را به‌صورت مستقیم درک کردند: امام رضا (ع)، امام جواد (ع) و امام هادی (ع). ایشان نزد این بزرگان تلمذ کرد، احادیث نقل کرده و مورد توجه ویژه آنان قرار گرفت. چه عواملی باعث عظمت شخصیت حضرت عبدالعظیم (ع) نزد ائمه اطهار (ع) شده است؟ عظمت حضرت عبدالعظیم (ع) ریشه در چند عامل مهم دارد. از یک طرف نسب شریف ایشان مهم است که از ذریه پیامبر اکرم (ص) و امام حسن مجتبی (ع) بود، جایگاه ویژه‌ای به ایشان بخشید. همچنین شاگردی نزد سه امام بزرگوار، همان‌طور که امام صادق (ع) فرمودند: «میزان علاقه ما به شیعیان‌مان را با توجه به فهم و روایت آنها از ما بسنجید.» حضرت عبدالعظیم (ع) با حضور پیوسته در محضر امامان، به مراتب بالای معرفت و روایت رسید. اعتماد علمی امامان به ایشان هم بسیار مهم است. امام هادی (ع) به یکی از راویان به نام ابوحماد رازی فرمودند: «إذا أشکل علیک شیء من أمر دینک بناحیتک فسل عبدالعظیم الحسنی.» یعنی هرگاه در امور دینی‌ات دچار مشکل شدی، در همان ناحیه، به عبدالعظیم حسنی رجوع کن. این بیان حاکی از آن است که امام هادی (ع)، حضرت عبدالعظیم را به‌عنوان وکیل علمی خود در منطقه ری معرفی می‌فرمایند. حدیث «عرض دین» حضرت عبدالعظیم (ع) چیست و چه جایگاهی در منابع دارد؟ یکی از احادیث مشهور درباره حضرت عبدالعظیم، حدیث عرض دین است. در این روایت، حضرت عبدالعظیم (ع) عقاید دینی خود را خدمت امام هادی (ع) عرضه می‌دارد، و امام در پاسخ می‌فرمایند: «یا أبا القاسم، هذا والله دین الله الذی ارتضاه لعباده... ثبتک الله بالقول الثابت فی الحیاة الدنیا و فی الآخرة.» این بیان به معنای تأیید کامل عقیده ایشان از سوی امام است و حاکی از جایگاه ممتاز علمی و اعتقادی حضرت عبدالعظیم نزد امام هادی (ع) می‌باشد. البته روایات دیگری نیز درباره شخصیت حضرت عبدالعظیم (ع) از دیگر امامان وجود دارد. درواقع روایات متعددی از امامان معصوم درباره مقام والای حضرت عبدالعظیم (ع) نقل شده است. از جمله، هنگامی که ایشان از مدینه به سامرا رسیدند، امام هادی (ع) در استقبال از ایشان فرمودند: «مرحباً بک یا أبا القاسم، أنت ولینا حقاً.» یعنی «خوش آمدی‌ای ابوالقاسم! تو به‌راستی از دوستان حقیقی ما هستی.» این نوع تکریم امام معصوم (ع) نسبت به یک فرد، نشان‌دهنده‌ی عظمت روحی، معنوی و علمی ایشان در نزد اهل‌بیت (ع) است.