✅شب های قدر نه تنها باید بیدار بود باید بیدار شد
🔵 کار ما احیاء شدن و کار ملکوت آسمان ها(...الملائکه والروح) احیاء کردن
🔷 این شبها همه ملائک حتی حضرت روح با حضور ولی امر(عج)به داد ما میرسند برای احیاء کردن وجود به کما رفتهٔ ما و سلامت را به وجود ما می کشانند.
🌙 سلام هی حتی مطلع الفجر
✅موضوع شب 21 رمضان
شب اندازه گیری
رمز شب 21 رمضان: ما شبیه که هستیم؟
امشب اندازه ایی که برای ما میگیرند به اندازه ایی است که ما می خواهیم برای ما بگیرند.
امشب چه قد و اندازه ایی را از خدا می خواهیم بگیریم. «قدر الرجل علی قدر همته». اندازه آدمها به اندازه همت هایشان است امشب شبی استکه اندازه های کم را نباید خواست
آمده ایم شکل و شاکله ایی، رنگ و نوایی بگیریم.
شکل الهی نگیریم شیطان به ما شکل می دهد شب های قدر شب بیدار شدن است نه فقط بیدار بودن. بیدار شده ایم تا شدنی صیرورتی تغییر و تحولی در ما رخ دهد. شبهای قدر شب کسانی است که میخواهند «خدایی بشوند».
در این شب بایدابتدا وضع موجود خودرا ببینیم. «زندگی ما شبیه کیست؟» (یوم ندعوا کل اناس بامامهم) در قیامت هر کس را در خط امامش می نهند
ما مأموم هستیم مأموم یعنی کسی که حرکاتش شبیه امامش است. زندگی ما چقدر شبیه امامانمان است؟ به اندازه ایی که تشبه به آنان می یابیم تقرب به آنان می یابیم.
شب 21 رمضان شب اندازه گیری است در این شب کمتر از اندازه «اخوت با ولی خدا» اندازه ایی بگیرم کم خواسته ایم و علت غربت ولی خدا نیز از بی اخوتی است.
آیین اخوت را امیر مومنان (ع) در حکمت 289 نهج البلاغه در قالب 15 اصل بیان کرده اند. ای کسانی که مشتاق اخوت با ولی خدا را درسر دارید یاعلی؛
كَانَ لِي فِيمَا مَضَى أَخٌ فِي اللَّهِ :
1.وَ كَانَ [يُعَظِّمُهُ] يُعْظِمُهُ فِي عَيْنِي صِغَرُ الدُّنْيَا فِي عَيْنِهِ
2.وَ كَانَ خَارِجاً مِنْ سُلْطَانِ بَطْنِهِ
3.فَلَا يَشْتَهِي [يَتَشَهَّى] مَا لَا يَجِدُ
4.وَ لَا يُكْثِرُ إِذَا وَجَدَ
5.وَ كَانَ أَكْثَرَ دَهْرِهِ صَامِتاً
6.فَإِنْ قَالَ بَذَّ الْقَائِلِينَ وَ نَقَعَ غَلِيلَ السَّائِلِينَ
7. وَ كَانَ ضَعِيفاً مُسْتَضْعَفاً
8.فَإِنْ جَاءَ الْجِدُّ فَهُوَ لَيْثُ غَابٍ [لَيْثٌ عَادٍ] وَ صِلُ وَادٍ
9.لَا يُدْلِي بِحُجَّةٍ حَتَّى يَأْتِيَ قَاضِياً
10وَ كَانَ لَا يَلُومُ أَحَداً عَلَى مَا [لَا] يَجِدُ الْعُذْرَ فِي مِثْلِهِ حَتَّى يَسْمَعَ اعْتِذَارَهُ
11.وَ كَانَ لَا يَشْكُو وَجَعاً إِلَّا عِنْدَ بُرْئِهِ
12.وَ كَانَ يَقُولُ مَا يَفْعَلُ [مَا يَقُولُ] وَ لَا يَقُولُ مَا لَا يَفْعَلُ
13.وَ كَانَ إِذَا [إِنْ] غُلِبَ عَلَى الْكَلَامِ لَمْ يُغْلَبْ عَلَى السُّكُوتِ
14.وَ كَانَ عَلَى [أَنْ يَسْمَعَ] مَا يَسْمَعُ أَحْرَصَ مِنْهُ عَلَى أَنْ يَتَكَلَّمَ
15.وَ كَانَ إِذَا بَدَهَهُ أَمْرَانِ يَنْظُرُ [نَظَرَ] أَيُّهُمَا أَقْرَبُ إِلَى الْهَوَى [فَخَالَفَهُ] فَيُخَالِفُهُ
فَعَلَيْكُمْ بِهَذِهِ الْخَلَائِقِ فَالْزَمُوهَا وَ تَنَافَسُوا فِيهَا فَإِنْ لَمْ تَسْتَطِيعُوهَا فَاعْلَمُوا أَنَّ أَخْذَ الْقَلِيلِ خَيْرٌ مِنْ تَرْكِ الْكَثِير.
سیر بحث: حکمت 289 – فراز آخرخطبه 184(روضه امیر مومنان(ع)؛ که نالان افسوس از دست دادن برادرانش را میخورد)
✅روضه امیر مومنان علیه السلام در نهج البلاغه: مصیبت علی(ع) فرق شکافته اش نبود که آن فوز اوبود مصیبت علی(ع) از بی برداری بود ؛ روضه امیر مومنان در شب 21 رمضان از نهج البلاغه خطبه 184:
ْ أَيْنَ إِخْوَانِيَ الَّذِينَ رَكِبُوا الطَّرِيقَ وَ مَضَوْا عَلَى الْحَقِّ أَيْنَ عَمَّارٌ وَ أَيْنَ ابْنُ التَّيِّهَانِ وَ أَيْنَ ذُو الشَّهَادَتَيْنِ وَ أَيْنَ نُظَرَاؤُهُمْ مِنْ إِخْوَانِهِمُ الَّذِينَ تَعَاقَدُوا عَلَى الْمَنِيَّةِ وَ أُبْرِدَ بِرُءُوسِهِمْ إِلَى الْفَجَرَةِ قَالَ ثُمَّ ضَرَبَ بِيَدِهِ [إِلَى] عَلَى لِحْيَتِهِ الشَّرِيفَةِ الْكَرِيمَةِ فَأَطَالَ الْبُكَاءَ ثُمَّ قَالَ ع- [أَوْهِ] أَوِّهِ عَلَى إِخْوَانِيَ الَّذِينَ تَلَوُا الْقُرْآنَ فَأَحْكَمُوهُ وَ تَدَبَّرُوا الْفَرْضَ فَأَقَامُوهُ- أَحْيَوُا السُّنَّةَ وَ أَمَاتُوا الْبِدْعَةَ دُعُوا لِلْجِهَادِ فَأَجَابُوا وَ وَثِقُوا بِالْقَائِدِ فَاتَّبَعُوهُ
ثُمَّ نَادَى بِأَعْلَى صَوْتِهِ
الْجِهَادَ الْجِهَادَ عِبَادَ اللَّهِ أَلَا وَ إِنِّي مُعَسْكِرٌ فِي يَومِي هَذَا فَمَنْ أَرَادَ الرَّوَاحَ إِلَى اللَّهِ فَلْيَخْرُجْ
قَالَ نَوْفٌ وَ عَقَدَ لِلْحُسَيْنِ ع فِي عَشَرَةِ آلَافٍ وَ لِقَيْسِ بْنِ سَعْدٍ رَحِمَهُ اللَّهُ فِي عَشَرَةِ آلَافٍ وَ لِأَبِي أَيُّوبَ الْأَنْصَارِيِّ فِي عَشَرَةِ آلَافٍ وَ لِغَيْرِهِمْ عَلَى أَعْدَادٍ أُخَرَ وَ هُوَ يُرِيدُ الرَّجْعَةَ إِلَى صِفِّينَ فَمَا دَارَتِ الْجُمُعَةُ حَتَّى ضَرَبَهُ الْمَلْعُونُ ابْنُ مُلْجَمٍ لَعَنَهُ اللَّهُ فَتَرَاجَعَتِ الْعَسَاكِرُ فَكُنَّا كَأَغْنَامٍ فَقَدَتْ رَاعِيهَا تَخْتَطِفُهَا الذِّئَابُ مِنْ كُلِّ مَكَان. كجايند آن برادرانم كه راه را به حقيقت طى كردند، و بر اساس حق از دنيا گذشتند؟ عمّار، ابن تيّهان و ذو الشهادتين كجا هستند؟ و كجايند نظيران آنان از برادرانشان كه بر جانبازى پيمان بستند، و سرهاى پاكشان براى تبهكاران فرستاده شد؟!
[نوف گفت: در اين وقت دست به محاسن شريف و كريم خود برد و زمانى طولانى اشك ريخت، سپس فرمود:]
آه بر آن برادرانم كه قرآن را تلاوت كرده آن را استوار داشتند، و واجبات را انديشه نموده برپا كردند، سنّت را زنده نمودند، و بدعت را ميراندند، به جهاد دعوت شدند اجابت كردند، به پيشوا اعتماد نموده تابعش شدند.
آن گاه به آواز بلند فرياد زد: جهاد! جهاد! اى بندگان خدا، بدانيد امروز لشگر را مىآرايم، و هر كه اراده رفتن به سوى حق را دارد بيرون آيد.
نوف گفت: پس از آن براى حسين عليه السّلام ده هزار نفر، و براى قيس بن سعد (رحمه اللّه) ده هزار نفر، و براى ابو ايّوب انصارى ده هزار نفر، و براى غير اينان شمارى ديگر نيرو قرار داد، و اراده جدّى براى بازگشت به جبهه صفّين داشت، ولى هنوز روز جمعه نرسيده كه ابن ملجم ملعون بر آن انسان بی همتا ضربت زد، نيروها برگشتند، و ما چون گوسپندانى بوديم كه شبان خود را از دست داده و از هر طرف گرگها آنان را بربايند!
*برتری مذاکره علمی بر دعا در لیالی قدر سند ندارد*
*👈 آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی:*
شیخ صدوق متفرداتی دارد که نظر شخصی خود اوست و در جای دیگری نیامده است. از جمله گفته که مستحب است احیای شبهای بیست و یکم و بیست و سوم رمضان برای مذاکره علم باشد و این افضل است. او این را نسبت به کسی نمی‌دهد و نه در کتاب «ثواب الاعمال» و نه در «کتاب من لایحضره الفقیه» که مهم‌ترین کتابش است و کتاب فتوایی هم هست چیزی نقل نکرده است. در کتاب «امالی» هم از ادله خودش استفاده کرده و گفته که مذاکره علم افضل است. پس چون حدیثی در کار نیست و شم‌الفقاهه خود ایشان است، برای ما حجت نیست. درست است که کلیاتی از ثواب علم آمده است، ولی نگفته‌اند در این شبهای قدر افضل از بقیه اعمال است. پس این دعاها که خوانده میشود باید محفوظ شود و نباید متروک شود. نباید طلبه از اینها جدا شود.
🔺گعده شب ۲۰ رمضان ۱۴۳۷ (تیر ۱۳۹۵)
هدایت شده از صفرنامه
✅ رمز شب ۲۳ رمضان : آمده ایم بزرگ شویم یا بزرگی کنیم؟
شب قدر توصیه به« بیدار شدن» شده است نه «بیدار بودن».هدف از بیداری «شدن» است تحول وصیرورت(الی المصیر)
در این شب عزیز که تمام امکانات ملکوت آسمانها بسیج شده اند برای پشتیبانی کسانی که میخواهند از دنیا بزرگتر شوند امشب شب انسان های بزرگ است آنانی که فقط در پی پاک کردن قصورات خود بودند به دوشب قبل رضایت دادند اما آنانی که به جز خدا به هیچ چیز دیگر رضایت نمی دهند وحتی بهشت را نیز کم میدانند منزل میدانند نه مقصد.امشب(شب ۲۳) شب کسانی که میخواهند« خدایی » شوند.در زمین به ما قرآن ، جوشن، ودعای مکارم اخلاق توصیه کردند و در سه سوره عنکبوت و رو م ودخان کد هایی را قرار دادند که شاید پی ببریم و پی بگیرم واز آسمانها نیز تمامی ملائک حتی روح نیز پایشان به زمین گشوده می شود تا ظرفیتی را به ما بدهند و ظرفهای وجود ما را سرشار کنند و ما را از ملک به ملکوت رسانند.
خلاصه امشب شبی است که اگر بزرگ نشویم حقارت و ذلت عاقبت ماست و جبران آن نیزجز در صحرای عرفه امکان ندارد.
آمدیم به دنیا که بزرگ شویم نه بزرگی کنیم. آمدیم پرورش یابیم نه پروار شویم. تفاوت انسان با حیوان نیز در همین است که انسان زمینه بزرگ شدن را دارد اما حیوان این ظرفیت را ندارد فقط گنده می شود. آدم بزرگ بود که خدا به او تعلیم اسماء (علم آدم الاسماء کلها) اما شیطان خواست بزرگی کند رجیم شد( آبی و استکبر و کان من الکافرین) کسی هم قصد بزرگی کند ساقط است (وجحدوا بها واستیقنتها انفسهم ظلما و علوا) هر جا قصد بزرگی بما دست دهد همان باعث حقارت و ذلت ماست هرجا دوست داشتیم دیده شویم مطرح شویم شنیده شویم همان جا ضایع می شویم. خلاصه فرق آدمها باهم در همین است که می خواهی بزرگ شوی یا میخواهی بزرگی کنی
بزرگ نشویم حقیر و ناچیز می شویم وخود را به کم می فروشیم و دنیا میشود تمام همت ومقصد ما. البته دنیا بد نیست بلکه کم است ودر هیچ منبع دینی نفرموده اند دنیا بد است دشت و کوه و بیابان و دریا بد است فرموده اند اینها آیه است عشق به دنیا بد است چرا که ( حب الدنیا رأس کل خطیئه.)
مجموعه آموزه های دینی هم برای این است که ما بزرگ شویم وگناه یعنی مخالفت با قانون هاو نتیجه آن حقارت ها و ذلتهاست
برنامه و ساختار بزرگ شدن روح و جان را امام سجاد(ع) در دعای مکارم اخلاق(دعای ۲۰صحیفه) و در مناجات شعبانیه در قالب بیش از ۴۰ إلهی نامه بیان کرده اند.