✍ آیا امام زمان در بین مردم است و ازدواج کرده اند و فرزند دارند؟ چون امام زمان(عج) از دیده ها پنهان است و در پشت پرده غیبت قرار دارد، نمیتوان از راه حس و مشاهده و به صورت عادی به پاسخ سؤال نایل شد؛ نیز چون سؤال از مباحث عقلی و انتزاعی نیست، از راه برهان عقلی نیز نمیتوان پاسخ را دریافت نمود. و تنها راه اطلاع در این زمینه، روایات پیشوایان معصوم(ع) است. در حالی که در روایات صحیح و معتبر، پاسخ روشنی به پرسش وجود ندارد؛ بلكه در برخی روایات با ایهام و اشاره در این زمینه سخن به میان آمده است، از جمله: ۱- مفضل بن عمر گوید: از امام باقر(ع) شنیدم كه در مورد امام مهدی(عج) فرمود: "صاحب الزمان را دو غیبت است. یكی از آن دو به اندازهای طولانی شود كه برخی گویند: حضرت از دنیا رفته و برخی گویند كشته شده است اما كسی جز آنانی كه امور حضرت را پیگیری می كنند، از مكان و فرزندان وی آگاه نیستند".[۱] ۲- از امام صادق(ع) آمده است: "گویا می بینم حضرت مهدی(عج) با اهل و عیالش در مسجد سهله است".[۲] ۳- از امام هشتم(ع) در دعایی نقل شده است: "اللّهم اعطه فی نفسه و أهله و ولده و ذریته و جمیع معصیته ما تقرّ به عنیه و تسرّ به نفسه؛[۳] خدایا، مایه چشم روشنی و خوشحالی امام زمان(عج) را در او و خانواده و فرزندان و ذریه و تمام پیروانش فراهم فرما!". ۴- نیز از آن حضرت در مورد امام زمان(عج) این دعا نقل شده است: "اللهم صل علی ولاة عهده و الائمة من ولده؛[۴] خدایا، بر والیان و فرزندان وی كه امامند، درود فرست!". این روایات به فرض پذیرش و درستی سند و صحت انتساب آن به امام معصوم، غالبا از نظر دلالت به روشنی گویا نیست كه امام مهدی(عج) در دوره غیبت همسر و فرزند دارد. و در مورد حضور امام زمان در میان مردم هم طبق نقل برخی روایات امام زمان(عج) در بین مردم حضور می یابند ولی مردم ایشان را نمی شناسند، بعنوان مثال: از امام صادق «علیه السلام » نقل شده است كه، مردم امام خودشان را نایاب می كنند و از ایشان غایب می شود و در ایام غیبتش به موسم حج ظاهر می شود و مردم را می بیند ولی مردم اورا نمی بیند .[۵] همچنین جناب محمدبن عثمان عمری ( رحمه الله علیه) كه آخرین نایب امام مهدی «عج» بود ، می گوید : « به خدا سوگند یاد می كنم كه صاحب این امر هر سال به موسم حج حاضر میشود و خلایق را می بیند و می شناسد و ایشان (مردم )هم او را می بیند ولی نمی شناسند.[۶] پی نوشت: [۱]. شیخ طوسی، كتاب الغیبه، ص ۱۶۲. [۲]. مجلسی، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۷. [۳]. سید ابن طاووس، جمال الاسبوع، ص ۵۱۰. [۴]. همان، ص ۵۱۰. [۵]. اکمال الدین،ج۲ص۴۴۰. [۶]. همان. " کانـالـــ پـرسـمــــــانـــــ 313 " http://eitaa.com/joinchat/2853830665C232c32048c

✍ آیا ۳۱۳ یار امام زمان علیه السلام قبل از ظهور با آن حضرت دیدار دارند؟ در رابطه با دیدار یاران امام زمان(عج) با آن حضرت قبل از ظهور،نمی توان اظهار نظر قطعی کرد، چرا که در رابطه با اصل امکان دیدار با آن حضرت قبل از ظهور دو دیدگاه وجود دارد. یک دیدگاه هرگونه دیدار و ملاقات با امام عصر(عج) را ناممکن می دانند و دیدگاه دیگر این ارتباط را برای افراد خاصی ممکن می داند. بنابراین هر چند نتوان در این رابطه اظهار نظر قطعی کرد، ولی ممكن است با بهره مندی از امدادهای الهی این كار صورت گیرد. از برخی روایات نیز استفاده می شود كه هرگاه شرایط ظهور امام فراهم شد و ۳۱۳ نفر وجود داشتند،‌ حضرت ظهور می كند. حال معلوم نیست ۳۱۳ همگی زنده اند و یا برخی از آن ها از دنیا رفته و در هنگام ظهور رجعت می كنند و یا برخی از ۳۱۳ نفر بعداً متولد می شوند. از این رو نمی توان گفت: یاران امام در زمان غیبت با حضرت در ارتباط هستند یا خیر؟ در مورد اینکه آیا آنها از اینکه جزو یاران امام زمان(عج) هستند،مطلع هستند یا خیر باید گفت: در روایات معصومان(ع) به نكته ‏ای برخورد نكردیم كه گویای این سخن باشد كه یاران حضرت مهدی(عج) از پیش آگاهی دارند كه جزء سیصد و سیزده تن یار حضرت می باشند. این گونه اطّلاعات از علوم غیبی است و علوم غیبی در اختیار خدا است. ممكن است یاران حضرت مهدی(عج) در آستانه ظهور حضرت با توجه به تكاملی كه نموده‏ اند، خداوند بزرگ تفضلی نماید و چند صباحی قبل از ظهور حضرت، آنان را از این نعمت بزرگ مطّلع نماید. اگر بپذیریم كه برخی از پیامبران الهی مانند حضرت عیسی(ع) جزء سیصد و سیزده یار امام مهدی(عج) به شمار می آیند، بعید نیست كه از موقعیّت خویش از قبل آگاهی داشته باشند. چون حضرت عیسی(ع) از پیامبران است و به همان دلیلی كه پیامبر اسلام و اوصیای حضرت از امور غیبی آگاه شدند، حضرت عیسی نیز آگاه شده است. اگر بپذیریم برخی از انسان‏های صالح گذشته مانند اصحاب كهف، وصیّ حضرت موسی(ع) یوشع بن نون و مالك اشتر و مقداد جزء یاران حضرت به شمار می آیند و رجعت می كنند، بعید نیست در عالم برزخ از موقعیت خود با خبر باشند. اما دربارهچگونگی پیوستن آنها به مولایشان می توان گفت: از روایات اینگونه استفاده می شود که آنها در زمان موعود از شهرهای مختلف به سوی حضرت مهدی(عج) رهسپار می شوند. در روایات آمده است كه در آغاز چهل و پنج تن از نه قبیله و شهر مختلف نزد حضرت گرد می آیند. سپس به این عده افزوده می شوند و از شهرهای مختلف و دور دست یاران حضرت با سرعت ویژه ای به سوی حضرت رهسپار می گردند و دور حضرت حلقه می زنند. مرحوم سید محسن امینی در كتاب گرانسنگ اعیان الشیعه از هشتاد و چند شهر و دیار نام می برد كه این عده (سیصد و سیزده تن) از آن شهرها بر می خیزند. از جمله آن‏ها قم، كوفه، طالقان، گرگان، طبرستان، طرابلس، بیروت، دمشق، ری، فلسطین، قزوین، شیراز، دیلمان، بصره، اهواز و كرمان است. این‏ها همدیگر را نمی شناسند و بدون این كه با هم و عده‏ ای گذاشته باشند، در موعد مقرر جمع می شوند (یجتمعون مِن أقاصی الأرض علی غیر میعاد لا یعرف بعضُهم بعضاً.)[۱] پی نوشت: [۱]. سید محسن امین، اعیان الشیعه، ج ۲، ص ۸۴. @porseman313

✍ آیا فرشتگان اختیار دارند، اگر دارند فرقشان با انسان چیست؟ ملائِكَةٌ غِلاظٌ شِدادٌ لا یَعْصُونَ اللَّهَ ما أَمَرَهُمْ وَ یَفْعَلُونَ ما یُؤْمَرُونَ (۶ تحریم) فرشتگانى كه هرگز خدا را در آنچه دستورشان مى‌دهد نافرمانى ننموده بلكه هر چه مى‌گوید عمل مى‌كنند. دقت در آیه بالا دو نکته را روشن می کند: ۱- فرشتگان دارای اراده و اختیار هستند. چون اگر این گونه نبودند، معنا نداشت به آن ها امر شود. و امر به موجودی تعلق می گیرد که اختیار داشته باشد. همچنان که اگر اختیار نداشتند، سخن از معصیت درباره آن ها نیز بی معنا می شد. ۲- اراده آن ها بر خلاف نوع انسان، هرگز به گناه تعلق نمی گیرد. و همیشه مطابق دستور خدا عمل می کنند. شاید راز اینکه فرشتگان گناه نمی کنند، در این باشد که آن ها دعوتی به سوی گناه ندارند که آن را پاسخ بگویند: رُوِیَ عَنِ الصَّادِقِ ع أَنَّهُ قَالَ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى رَكَّبَ الْعَقْلَ فِی الْمَلَائِكَةِ بِدُونِ الشَّهْوَةِ وَ رَكَّبَ الشَّهْوَةَ فِی الْبَهَائِمِ بِدُونِ الْعَقْلِ وَ رَكَّبَهُمَا جَمِیعاً فِی بَنِی آدَمَ ( مشكاة الأنوار فی غرر الأخبار ص ۲۵۱ ) امام صادق (ع) می فرمایند: خداوند متعال عقل بدون شهوت را در فرشتگان قرار داد، و شهوت بدون عقل را در حیوانات، و عقل و شهوت را در انسان. برای جواب مساله از نظر فلسفی نیز باید دقت کنیم که هر چقدر وجود به تجرد نزدیک تر باشد، از عقل و اراده بالاتری برخوردار است. و طبق فلسفه، فرشتگان مجرد محض هستند. در حالی که انسان اگر چه مجرد است اما در مقام فعل، وابسته به ماده شده و در نتیجه، اراده و اختیار فرشته با اولویت اثبات می شود. @porseman313

✍ آیا در عالم برزخ نیز رشد و تکامل یا انحطاط و خسران وجود دارد ؟ عالم برزخ، عالمی است بین دنیا و قیامت کبری که از جهاتی به دنیا شباهت دارد و برخی ویژگی های آن مشابه قیامت است. در برزخ همانند دنیا شب و روز وجود دارد. جایگاهی موقتی است و گذرگاهی است که هیچ انسانی در آن بقا و خلود ندارد. پرونده اعمال خیر و شر انسان مسدود نمی گردد، بلکه نامه عمل همچنان گشوده است تا آثار و پیامد اعمال خوب وبدی که در دنیا انجام داده، در آن نامه درج گردد. اگر بازماندگان هدایایی از دعا و خیرات و طلب مغفرت برای وی بفرستند و حتی ذکر خیری از وی به میان آورند، در کاهش کیفر یا افزایش ثواب و جلب رحمت و مغفرت الهی مؤثر است.(۱) بنابراین در عالم برزخ همانند دنیا، رشد و تکامل یا انحطاط و خسران وجود دارد و تداوم می یابد، اما تفاوت هایی با دنیا دارد که از این جهت مشابه قیامت کبری است. مهم ترین آن این است که انسان در دنیا مختار است راه هدایت و رشد و کمال را برگزیند و از راه تفهّم و تدبّر در آیات آفرینش (طبیعت ) و تشریع (قرآن ) بنده شاکر خدا گردد و به لوازم و اوامر و نواهی آن عمل نماید و سیره و سنت انبیا و اولیا مخصوصاً چهارده معصوم را تابلوی راه زندگی خویش برگزیند و در گروه صالحان و مقرّبان پیشگاه ربوبی درآید، یا بنده کافر گردد و با بی توجهی و بی اعتنایی به نعمت های الهی ولوازم آن مخصوصاً نعمت (قرآن و عترت ) راه کفران را در پیش گیرد و حقایق را نادیده گیرد و راه سعادت و کمال راپشت سر اندازد و کوره راه های شقاوت و بدبختی را پیش گیرد.(۲) اما بدانیم دنیا مزرعه است. نتیجه بحث: بدون تردید عامل برزخ جهان رکود و توقف نیست، بلکه روح و عقل انسان ها در برزخ به سوی تکامل علمی وفرهنگی و دینی در بُعد نظری حرکت می کند. بدین سان که دور هم جمع می شوند و مطالب علمی و معارف اسلامی به وسیله ارواح عالِمان و نوابغ، برای کسانی که این گونه معلومات را کسب کرده اند، مطرح می گردد. مطابق بعضی روایات، آموزش وحفظ قرآن در برزخ انجام می گیرد، زیرا ارتقا به درجات بهشت در قیامت در گرو خواندن آیات قرآن است. ملائکه می گویند:قرآن بخوان و بالا برو.(۳) کسانی که در دنیا از معلومات بی خبرند، در برزخ نیز چنین هستند. در برزخ فرصتی مساعد و طولانی برای تعلیم و تعلم وجود دارد.(۴) اما این طور هم نیست کسانی که کار بد انجام داده باشند در آن جا امکان جبران آن را داشته باشند زیرا انسان تا در دنیا است باید کارهای خوب را انجام دهد ولی از برزخ به بعد چنین فرصتی را ندارد و در آن جا باید حساب پس دهد و جای عمل یا جبران کارهای ناشایستی که انجام داده نیست. پس وضعیت انسان ها تغییر نمی کند. پی نوشت ها: ۱. شهید مطهری، حیات اخروی و مجموعه آثار ج ۲ ص ۵۱۹. ۲. کهف(۱۸) آیه ۲۹و الانسان (۷۶)آیه ۳. ۳. از نبی مکرّم ـ چهل حدیث، امام خمینی، ص ۲۵۹. ۴.محمد باقر شریعتی سبزواری، معاد در نگاه عقل و دین، ص ۳۲۴. @porseman313

✍ آيا رعايت حجاب کامل ثواب هم دارد ؟ از جمله آياتي كه به موضوع حجاب پرداخته، آيه‌ي 59 سوره‌ي احزاب است با طرح اين آيه ببينيم آيا پاداش رعايت حجاب از اين آيه استفاده مي‌شود يا نه؟! و اينكه روايات اهل البيت(ع) در اين باره چه مي‌گويد؟ آيه‌ي مذكور مي‌فرمايد: يَا أَيُّهَا الْنَّبِيُّ قُلْ لِأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِن جَلاَلبِيبِهِنَّ و ذلِكَ أَدْنَي أَن يُعْرَفْنَ فَلاَ يُؤْذَيْنَ؛ اي پيامبر به همسرانت و دخترانت و زنان مومنين بگو كه پوشش‌هايشان را به خودشان نزديك كنند اين بهتر و نزديك‌تر است به اينكه شناخته بشوند و مورد اذيت قرار نگيرند. اين آيه كه از مهم‌ترين آيات حجاب است يك حكمت و فايده براي رعايت حجاب بر مي‌شمارد و آن اينكه زنان با حجاب در جامعه به عفت و پاكدامني شناخته مي‌شوند از اين رو مورد اذيت و آزار افراد لااُبالي قرار نمي‌گيرند، و برعكس اگر خانمي حجابش را رعايت نكند افراد مريض در موردش قضاوت منفي مي‌كنند و ممكن است مورد طمع ديگران واقع شود و از راه بي‌تقوايي چشم به اين خانم بدوزند و پيامدهاي منفي‌اي به دنبال داشته باشد كه در نهايت خود اين خانم مورد آزار و اذيت واقع مي‌شود. اين حداقل فايده و پاداش شخصي است كه با حجاب و عفت در جامعه حضور مي‌يابد و هر چه اين مراتب حجاب و عفت بيشتر باشد امنيت اجتماعي براي او بيشتر خواهد بود كه قرآن به عنوان يكي از مؤلّفه‌هاي امنيت اجتماعي براي زنان معرفي كرده است. اگر مقصود از پاداش، پاداش دنيوي باشد در اين راستا بايد گفت:حجاب از طرفي موجب مصونيت و امنيت شخص عفيف و با حجاب است و از طرف ديگر باعث تحكيم خانواده و جلوگيري از تزلزل نظام خانواده مي‌شود كه خود بركات بي‌شماري براي زن و شوهر و فرزندان و جامعه و ... دارد و اين پاداش كمي نيست. و اگر مقصود پاداش اخروي باشد در اين‌باره در روايتي از پيامبر(ص) حكايت شده كه دو گروه اهل آتش‌اند يكي از آنها كساني هستند كه حجاب خود را رعايت نمي‌كنند كاسيات عاريات(1) از اين روايت معلوم مي‌شود كه رعايت حجاب شرط ورود به بهشت است. حتي در همان روايت آمده: بوي بهشت به مشام آنها نخواهد رسيد.(2) بنابراين اگر كسي بخواهد به ثواب و بهشت الهي برسد لازم است حجاب و عفت و پاكدامني خود را رعايت كند. و از طرفي شخص با حجاب، يكي از دستورات الهي را رعايت كرده و اين جزيي از تقواي عام است كه دستور داده شده؛ زيرا تقوا، حداقل مراتبش اين است كه انسان گناه انجام ندهد، و واجبات الهي را انجام دهد، پاداش چنين شخص با تقوايي بهشت خواهد بود بنابراين از كليات مفاهيم قرآني و روح قرآن برداشت مي‌شود: افرادي كه حجاب دارند و عفت عمومي را رعايت مي‌كنند جزء افراد با تقوا هستند، در نتيجه آن پاداش‌هايي را كه براي افراد با تقوا گفته شده (اگر شرايط ديگر هم رعايت شود) براي آنها خواهد بود. مثل بهشت، راحتي، بخشش گناهان، رستگاري و...(3) آیت الله صافی گلپایگانی درباره حجاب و سختی ها و مشکلات آن خطاب به بانوان می فرمایند: توصیه ما به زنان و دختران این است که با حفظ حجاب و عفت، شخصیت خود را حفظ کنند و بدانند که جایگاه آنان ارزشمند است. رعایت این احکام برای بانوان در حکم جهاد است و ثواب مجاهد را دارند و این ارزش بسیاری دارد. يادآوري: البته اين نكته‌ را بايد توجه داشته باشيم كه پاداش‌هاي الهي لطف خداست نه استحقاق بنده! يعني وظيفه‌ي عبد و بنده در برابر مولا، اطاعت است ولي مولاي ما اينقدر كريم و مهربان است كه ما با وسايلي كه او در اختيار ما قرار داده، با دست با فكر و با زباني كه او در اختيار ما قرار داده تلاش مي‌كنيم، عبادت و اطاعت مي‌كنيم، و او به ما اجر و پاداش مي‌دهد و اين نهايت لطف الهي را نسبت به بندگانش نشان مي‌دهد. پاورقي: 1 . روایت در ميزان الحكمة، ج 2، ص 259. 2 . همان. 3 . نك: شعراء / 90، طلاق / 4 و 5، نور / 52. @porseman313

جهت شرکت در ختم قرآن #ویـــژه رمضان اسم خود را به آیدی زیر اعلام کنید👇👇 @mahdavi313

✍ کسی که روزه قضای ماه رمضان گرفته ولی به خاطر اشتباه نرم افزار گوشی، یک ربع زودتر از اذان مغرب افطار کرده است، چه وظیفه ای دارد؟ آیت الله خامنه ای: روزه باطل است و باید مجددا آن را بگیرید ولی چون افطار عمدی نبوده است کفاره ندارد. آیت الله مکارم: اگر بعد از غروب آفتاب روزه را افطار کرده اید، روزه صحیح است. آیت الله سیستانی: به احتیاط واجب قضا کنید. آیت الله شبیری زنجانی: باطل است. آیت الله وحید: روزه باطل است. آیت الله فاضل: اگر به خاطر اشتباه زودتر از اذان مغرب روزه را افطار کرده اید باطل است باید یک روز دیگر بجای آن روز، روزه قضا ماه رمضان را بگیرید. منابع: [1]. استفتاء اینترنتی پایگاه اطلاع رسانی آیت الله خامنه ای، شماره استفتاء: 7RnCN5OaXQ. [2]. استفتاء اينترنتی پايگاه اطلاع رسانی حضرت آيت الله مکارم، کد رهگیری: 9610240079. [3]. استفتاء اينترنتی پايگاه اطلاع رسانی حضرت آيت الله سیستانی، کد استفتاء: 695146. [4]. استفتاء اينترنتی پايگاه اطلاع رسانی حضرت آيت الله شبیری زنجانی، شماره سوال: 49355. [5]. استفتاء اينترنتی پايگاه اطلاع رسانی حضرت آيت الله وحید. [6]. استفتاء اينترنتی پايگاه اطلاع رسانی حضرت آيت الله فاضل لنکرانی، کد رهگیری: 9613282. @porseman313

✍ اگر مسافر پيش از ظهر به وطن یا محل اقامت برسد، تکلیفش چیست؟ آیات امام، خویی، تبریزی، خامنه ای، بهجت، نوری، صافی، وحید، سبحانی، زنجانی: چنانچه كاری كه روزه را باطل مي كند انجام نداده، بايدآن روز را روزه بگيرد، و اگر انجام داده روزه آن روز بر او واجب نيست بعد قضا نماید. آیت الله سيستاني: اگر مسافر در ماه رمضان قبل از اذان ظهر به وطنش یا به جایی برسد كه می‌خواهد ده روز در آنجا بماند، چنانچه كاری كه روزه را باطل می‌كند انجام نداده، بنابر احتیاط واجب، باید آن روز را روزه بگیرد و در این صورت، قضاء ندارد و امّا اگر كاری كه روزه را باطل می‌كند انجام داده، روزه آن روز بر او واجب است و باید آن را قضا كند. آیات مکارم و مظاهری: هر گاه مسافر پیش از ظهر به حدّ ترخّص وطن یا جایی که قصد دارد ده روز در آنجا توقّف کند برسد، چنانچه کاری که روزه را باطل می کند انجام نداده باشد باید روزه بگیرد و اگر انجام داده باید بعداً قضا كند و مستحب است باقيمانده آن روز را امساك نمايد، ولي اگر بعد از ظهر وارد شود نمی تواند روزه بگيرد. منابع: توضیح المسائل 16مرجع، مسأله1722، عروه الوثقی ج2، کتاب الصوم، شرايط وجوب الصوم، مسأله1، منهاج الصالحين ج1، مسأله1038، سیستانی، رساله جامع ج1، مسأله2106، خامنه ای، رساله آموزشی ج1، ص264 @porseman313

✍ اگر شخصی در سحر ماه رمضان چیزی بخورد و بعد مشخص شود که بعد از داخل شدن وقت خورده است، تکلیف روزه اش چیست؟ 1. بدون تحقیق از وقت چیزی بخورد: آیات خامنه ای، صافی و مکارم: روزه اش باطل ولی کفاره ندارد. آیت الله زنجانی: (باید آن روز را امساک کند بعدا هم قضا کند) اگر آن روز را امساک نکرد، علاوه بر قضا کفاره نیز دارد. آیت الله بهجت: بنابر احتیاط واجب روزه اش باطل است ولی کفاره ندارد. بقیه مراجع: اگر حجت شرعی بر داخل شدن وقت اذان صبح هم نداشته، روزه اش باطل است و باید آن روز را امساک کند و بعدا قضا نماید، ولی اگر حجت شرعی بر داخل شدن وقت اذان صبح داشته علاوه بر قضا باید کفاره نیز بدهد. [1] 2. با تحقیق و یقین به این که صبح نشده چیزی بخورد: الف) با نگاه کردن به افق تحقیق کند و یقین کند که صبح نشده است بعد بفهمد که صبح بوده: آیات امام، خامنه ای، سیستانی، نوری، مکارم، بهجت و فاضل: روزه صحیح است. ب) با ابزار مانند نگاه کردن به ساعت و... تحقیق کند و یقین کند صبح نشده اما بعد بفهمد که صبح بوده: آیات خامنه ای، مکارم و فاضل: روزه صحیح می باشد. آیات سیستانی، وحید، صافی، زنجانی، نوری،‌ بهجت، تبریزی و خویی: روزه باطل است و باید آن روز را امساک کند بعد قضای روزه را بگیرد و کفاره ندارد. [2] منبع: [1]. توضیح المسائل 16 مرجع، م 1688؛‌ رهبری: رساله آموزشی، ج 1، ص 361. [2]. امام: تحریر الوسیله، ج 1، کتاب الصوم، القول فیما یترتب علی الافطار، م 12؛ عروه الوثقی مع التعلیقات، ج 2، کتاب الصوم، فصل فی وجوب القضا دون الکفاره؛ منهاج الصالحین، م 1023؛ سیستانی: توضیح المسائل جامع، ج 1، م 2048؛ زنجانی: جزوه استفتائات روزه، س 8؛ صافی: هدایه العباد، کتاب الصوم، م 2336؛ بهجت: وسیله النجاه، م 1132؛ توضیح المسائل 16 مرجع، ج 1، م 1688 @porseman313

✍ اگر روزه دار در بین روز از نیت روزه برگردد، اما پشیمان شده و دوباره نیت روزه کند، تکلیفش چیست ؟ در روزه واجب معین مانند ماه رمضان: آیات سیستانی و بهجت: بنابر احتیاط واجب، روزه باطل است و باید روزه را تمام و بعدا قضای آن را به جا آورد. بقیه مراجع: روزه اش باطل است و باید تا مغرب از مبطلات خودداری و بعدا قضا کند. روزه واجب غیر معین (مثل کفاره): آیات خامنه ای، سیستانی، وحید، صافی، نوری، مکارم، بهجت، تبریزی و خویی: اگر نیت روزه را قطع کند، چنانچه قبل از ظهر دوباره نیت کند، روزه اش صحیح است در غیر این صورت باطل می شود. آیت الله زنجانی: در روزه قضای رمضان اگر تا قبل از غروب نیت کند، روزه اش صحیح است ولی در روزه های واجب غیر معین دیگر نمی تواند به آن روزه اکتفا نماید. در روزه مستحب: آیات بهجت و مکارم: اگر تا غروب دوباره نیت روزه نماید، روزه اش صحیح است. آیت الله سیستانی: اگر تا غروب دوباره نیت نماید، روزه اش صحیح است و در فاصله بین غروب و مغرب به احتیاط واجب صحیح نیست. بقیه مراجع: اگر تا اذان مغرب دوباره نیت کند، روزه اش صحیح است. منابع: امام: تحریر الوسیله، روزه، نیت، م 8؛ رهبری: اجوبه الاستفتائات، س 758٫؛ سیستانی، نوری، مکارم، فاضل و اراکی: عروه الوثقی، کتاب الصوم، النیه، م 22؛ وحید، تبریزی، خویی: منهاج الصالحین، کتاب الصوم، النیه، م 980؛ صافی: هدایه العباد، کتاب الصوم، النیه، م 1273؛ زنجانی: کتاب احکام و استفتائات روزه، نیت و زمان روزه، س 4؛ بهجت: وسیله النجاه، الصوم، م 1083؛ گلپایگانی: هدایه العباد، کتاب الصوم، م 1274؛ توضیح المسائل 16 مرجع، ج 1، م 1570 و 1571. @porseman313

کانال احکــــام شرعـــی در تلگــــرام دانستنی های روزه و ماه مبارک رمضان فقط در کانال زیر👇👇👇👇 https://t.me/joinchat/AAAAAEAWeckC65E6mrEPGg لینک رو الان بر میدارم زود عضو بشید🏃‍♂🏃‍♂

✍ با توجه به فصل امتحانات که سرنوشت ساز است ، در مورد روزه حکمش چیست ؟ مقام معظم رهبری: صرف داشتن امتحان مجوز ترک روزه نیست و در صورتی که روزه نگیرید معصیت کرده‌اید و باید قضای روزه ها را و نیز کفاره آن را انجام دهید؛ البته می توانید بعد از اذان صبح تا قبل از اذان ظهر با رفتن به مسافت شرعی روزه خود را در سفر افطار کنید و بعداً فقط قضا نمایید. در کل دو راه وجود دارد: ۱. یکی اینکه قبل از ظهر به مسافرت بروید، یعنی حداقل ۲۵ کیلومتر مسافت را از شهر خود به قصد یک سفر شخصی دور شوید و طی کنید، آنجا افطار کنید و برگردید. ۲. راه دیگر اینکه روزه بگیرید و به درس و مطالعه بپردازید، اگر واقعاً در بین روز ضعف بر شما غالب شد که دیگر واقعاً قابل تحمل نبود یا سخت بود و مشقت داشت، افطار کنید (به مقدار ضرورت) و بعداً قضایش را به جا آورید. اما به صرف اینکه کسی درس دارد یا آزمون کارشناسی ارشد دارد، بخواهد روزه‌اش را نگیرید، این کار گناه است و روزه‌ها هم قضا دارد و هم کفاره. آیت الله مکارم: درس خواندن مجوز افطار روزه نمی گردد و چنانچه بتواند، باید ساعت مطالعه خود را تغییر دهد و به فاصله زمانی افطار تا سحر و یا زمان هائی که توان بیشتری برای درس خواندن دارد موکول نماید. در غیر این صورت، تنها مجوز افطار این است که در برخی روزها (مثلا هفته ای 3-4 روز) قبل از ظهر به مقدار مسافت شرعی از شهر خارج و در آنجا افطارکند و برگردد. و تا ماه رمضان سال آینده قضای آن را بجا آورد.  آیت الله سیستانی: ادامه تحصیل و یا امتحان مهم عذر موجهى براى روزه خوارى نیست ولى اگر فرض بر این باشد که ترک تحصیل براى او موجب حرج و سختى است به حدى که معمولا تحمل نمى شود وامکان تحصیل با روزه نمى باشد مى تواند پس از قصد روزه در صورتى که مضطر به خوردن یا آشامیدن باشد به مقدار ضرورت میل کند ولى سیر نخورد و ننوشد و بعد از آن قضا نماید وکفاره بر او نیست. البته مى تواند قبل از ظهر به مقدار مسافت ۲۲ کیلو متر از شهر خارج شود و انجا روزه را بخورد چون مسافر است و بازگردد و روزه ان روز ساقط است و فقط قضا دارد. نکته: منظور از کفاره که در احکام بالا بیان شده (در صورت شکستن روزه بخاطر امتحان): کفاره هر روز شکستن روزه علاوه بر قضای روزه، گرفتن 60 روز روزه یا اطعام 60 فقیر هست. منبع: سایت رسمی آیات خامنه ای، سیستانی و مکارم شیرازی @porseman313