تعریف از خود نباشه 😬
به این برکت اگه بخوام ازخودم تعریف كنم 😁
اما باور كنید تو هر مركز خریدی که پا میذارم، درش خود بخود واسم وا میشه! 😐😇
اصن خودمم موندم.... آخه آدم انقد محبوب؟! 😍
انقد دوست داشتنی؟! 😊
انقد با جذبه؟! 😎😂😂😂
به نام خدای مالک دلها
سلام
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَٰنُ وُدًّا
به درستی آنان که به خدا ایمان آوردند و نیکوکار شدند خدای رحمان آنان را محبوب و دوست داشتنی خواهد کرد
(آیه ۹٦سوره مریم)
-طبق این آیه ايمان بدون عمل و عمل بدون ايمان، كارساز نيست. باید انسان مجهز به هر دو بال باشد نیز روشن است که ايمان وكار شايسته، كليد محبوبيّت نزد مردم است. بنابراین هرگاه ديديم محبوبيّت ما كم شده باید ایمان يا عملكرد خود را تجزيه و تحليل كنيم. زيرا در تحقق وعدهى خداوند شکی نیست. طبق این آیه معلوم میشود که محبوب شدن به دست خداست. دلها نيز در اختیار اوست. و محبوبیت رحمتى الهى است كه نصيب مؤمنان و صالحان مىشود. آرى، كسى كه تنها به خدا دل ببندد، خداوند هم دلهاى مردم را به او متوجّه مىكند. كسى كه به ياد خدا باشد، خداوند او را در يادها محبوب مىكند.
#مشاور
#قرآن
@saghebin
اَعوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيطانِ الرَّجيم
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَالْعَنْ اَعْدائُهُمْ اَجْمَعینْ
⛔️ حمار طاحونه (الاغی که دور سنگ آسیا میچرخد)
❌ حضرت امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام میفرمایند عمل آدم جاهل مثل الاغى میماند كه دور سنگ آسیا میچرخد (حمار طاحونه) و نمیفهمد چکار میکند
(غررالحكم/ صفحه ۳۱)
🔸 آدم وقتی حرف میزند، وقتی موضع گیری میکند «حَتَّى تَعْلَمُوا ما تَقُولُونَ» (نساء/۴۳) باید بفهمد چه میگوید...
بعضیها از شخص یا اشخاص یا حزبی دفاع میکنند، وقتی بهشان میگوئی اینها را چقدر میشناسی؟ پرت و پلا جواب میدهد، معلوم است از روی لجاجت و تعصب جاهلیت موضع گرفته...
قرآن میفرماید حرف که میزنید باید بفهمید چه میگوئید، اسلام دشمن میدارد تعصب جاهلانه را...
بعضی ها عضو حزب باد هستند، مرده باد و زنده بادشان پیرو وزش باد است، عقیده این افراد هیچ ارزشی ندارد.
🔸 قرآن میفرماید «الَّذینَ اتَّبَعُوهُ فی ساعَةِ الْعُسْرَةِ» (توبه/۱۱۷) عمل کسانی ارزش دارد که در وقت سختی و شدت گرفتاری به یاری حق بشتابند، بعضیها هنگام نبرد در پستوها پنهان میشوند و در زمان پیروزی سهمشان را از غنائم طلب میکنند، وقتی مرگ بر شاه گفتن ارزش داشت که شاه در قدرت بود و ارتش تحت فرمانش قرار داشت، وقتی شاه فرار کرد و به درک واصل شد، مرگ بر شاه گفتن چه سودی دارد؟ درود بر كسانى كه یار انقلاب بودند و هستند در وقت شدت و گرفتارى، درود بر کسانی که در «ساعَةِ الْعُسْرَةِ» وسط میدان هستند، کار اینها ارزش دارد...
🔸 «وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ» (حشر/۹) کسانی که دیگران را ﺑﺮ ﺧﻮﺩ ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﻰﺩﻫﻨﺪ، ﮔﺮﭼﻪ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﻧﻴﺎﺯ ﺷﺪﻳﺪﻯ داشته ﺑﺎشند...
ان شاء الله خداوند با فضل و کرمش از ما حسابرسی کند، نه با عدالتش... که اگر با عدالتش اعمال ما را محاسبه کند کلاهمان پس معرکه است... والعاقبة للمتقین...
وَالسَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى
✍️ حبیبالله یوسفی
#حزب_باد
#امام_علی
@saghebin
🌷سالروز درگذشت آزاده مقاوم،سیدِ آزادگان نماینده ولی فقیه در امور آزادگان حجت الاسلام و المسلمین سید علیاکبر ابوترابیفرد گرامی باد
▫️در سال ١٣١٨ در قم متولد شد. در سال ١٣٣٧ برای تحصیلات علوم حوزوی به مشهد عزیمت کرد.
▫️با شروع جنگ تحمیلی، با لباس رزم در جبهه حاضر شد و در کنار شهید دکتر چمران به سازماندهی نیروهای مردمی پرداخت. شخصاً به مأموریتها و عملیات رزمی شناسایی میرفت و در یکی از همین مأموریتها، به اسارت در آمد. در دوران اسارت با تمسک به سیره ائمه (ع) مکر و حیله دشمن را بیتأثیر کرد و شمع محفل اسیران ایرانی شد.
▫️او به تعبیر رهبر معظم انقلاب اسلامی «همچون خورشیدی بر دلهای اسیران مظلوم میتابید و چون ستاره درخشانی، هدف و راه را به آنان نشان میداد و چون ابری فیاض، امید و ایمان را بر آنان میبارید»
▫️پس از آزادی، همراهی با آزادگان و رفع مشکلات را، وظیفه خود میدانست و در این راستا هیچ سختی و مشکلی مانع او نشد.
▫️سرانجام در تاریخ ۷۹/۳/۱۲ در حالی که به همراه پدر بزرگوارش آیتالله حاج سیدعباس ابوترابی عازم مشهد و زیارت حضرت ثامنالحجج (علیه السلام) بودند به لقاءالله پیوست.
یادشان را با ذکر #صلوات گرامی میداریم🌷
#آزاده
#شهادت
@saghebin
5.75M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
چشماتو ببند و اسکرین بگیر ببین #امام_زمان بهت چی گفته؟ ♥️🥺
@Saghebin
🇮🇷 ثاقبین 🇮🇷
🍃❤️🍃❤️ ❤️🍃❤️ 🍃❤️ ❤️ 💠#خداحافظ_سالار قسمت چهارم هر چند نمی توانستم اعتراضم را به این صحبتش پنهان ک
🍃❤️🍃❤️
❤️🍃❤️
🍃❤️
❤️
💠#خداحافظ_سالار
قسمت پنجم
بعد از آن آرامش رؤیاگونه، حالا هیجان دیدار حسین، وجودم را فراگرفته بود. هیجانی که باعث میشد همۀ کارها را با عجله دنبال کنم. دلتنگ دیدارش بودم درست مثل زهرا و سارا که حالا برق شادی نزدیک شدن دیدار پدر را میشد به وضوح تمام در نگاهشان یافت.
هنوز دقیقاً نمیدانستم که چه کسی در فرودگاه به استقبال ما می آید البته حسین تلفنی گفته بود که جوانی سوری را به فرودگاه می فرستد. هم من و هم دخترها تقریباً صبرمان را برای دیدن او از دست داده بودیم و با یک سینه سؤال، پس از چهار ماه دوری به شدت منتظر خودش بودیم؛ سؤال هایی از بحران سوریه و آینده آن، از وضعیت و شرایط مردم، از حسین که تا کی در سوریه میماند؟ و از اینکه اصلاً چرا در این شرایط جنگ و بحران، ما را به این سرزمین کشانده است؟
داشتیم از پله های هواپیما پایین میرفتیم که با دیدن کسی شبیه به حسین از دور، جا خوردم. یک آن تردید کردم که حسین است یا نه، اما خودش بود. در این چهار ماه گویی به قاعده چهار سال پیر شده بود. زهرا و سارا هم که مثل من از دیدن پدر در آن هیبت، جاخورده بودند، انگار مانده بودند که چه کنند! ما را که دید، گل خنده روی صورتش نشست. غرق نگاهش شدم، این پیری چقدر به او می آمد، انگار زیباترش کرده بود. موهایش که حالا کاملاً سپید شده بود و حتی از آن فاصله تقریباً دور هم میشد لطافتش را دریافت، مثل برفی بود که بر قله کوهی نشسته و آفتاب صبحگاهی، روشنی پرنشاطی به آن بخشیده باشد. چهره اش هرچند معلوم بود که تکیده و لاغرتر شده اما انگار در کنار آن چشمهای گیرا و پرنفوذش که با دو ابروی پرپشت و سفید تزیین شده بود، چنان درخششی داشت که مرا از استخوانهای بیرون زده ی گونههایش و چشمهای گود رفته اش، غافل میکرد. لبخند روی لبهایش که عطر آن را از همان فاصله هم میتوانستم استشمام کنم، مانند گلی بود که از زیر انبوه برفهای پاک و دست نخوردهی محاسنش بیرون زده بود. اما دستان آفتاب سوخته اش که روی چانه گرفته بود، نمیگذاشت خوب محاسنش را ببینم! یک باره هول برم داشت، نگاهی به دخترها انداختم، آنها هم انگار با من همین چهره را مرور کرده بودند و رسیده بودند به دستی که روی چانه بود و به نظرمان چیزی را پنهان کرده بود!
زهرا بهت زده و نگران به سارا گفت: مثل اینکه بابا مجروح شـده! اما من چیزی نگفتم چرا که نمیخواستم نگرانی شان را تشدید کنم، هر چند درون خودم غوغا بود.
نه من و نه دخترها اصلا نفهمیدیم که چگونه از پله های هواپیما پایین آمدیم و به حسین رسیدیم. فقط میخواستیم خودمان را به او برسانیم و ببینیم چه بلایی سر چانه اش آمده است؟!
به حسین که رسیدیم، پیش دستی کرد و همراه سلام، دخترانش را در آغوش کشید. همان جا فهمیدم که نگرانیمان بیجا بوده است اما سارا بلافاصله از آغوش پدر که بیرون آمد، با احتیاط دستش را کشید روی محاسن سفید بابا و با اندوه اما پر از عاطفه پرسید: مجروح شدی بابا؟
حسین خندید و پرانرژی گفت: نه عزیزم میبینی که سالم و سرحالم.
سارا ادامه داد: پس چرا صورتت رو پوشونده بودی؟!
حسین سرش را کج کرد بالبخندی شیرین و پر از محبت جواب داد: میدونستم که از دیدنم تعجب میکنین، خواستم کم کم به قیافم عادت کنین!
نگاهش را چرخاند به سمت من و زل زد به چشمانم! پیش دخترها خجالت کشیدم و سرم را پایین انداختم، گفت: شما چطوری حاج خانم؟!
هنوز محو قیافه ناآشنایش بودم، جواب دادم: الحمد الله، همین که شما رو سالم و سرحال میبینیم، خوب خوبیم! شما چرا این جوری شدی؟ یاد روزهای جنگ خودمون افتادم، چقدر موهات بلند شده یعنی اینجا هم فرصت رفتن به سلمانی ندارید؟!
خندید و گفت: چند روزی که اینجا باشید میبینید که همون شرایط جنگ خودمونه، شاید هم بدتر! اینجا ریش و قیچی دست مسلحینه که البته اگه دستشون برسه، به جای ریش، گردن میزنن!
منظور حسین از مسلحین همان مخالفین دولت بودند که من آنها را به عنوان تکفیری میشناختم. خواستم بپرسم چرا میگی مسلحین؟ که با حرکت دست انگار به کسی اشاره کرد، تازه متوجه اطراف شدم. جوانی به نظرم عرب، پشت سرحسین، ایستاده بود جلوی ماشینی که با وجود چند سوراخ، هنوز شکل و شمایل ماشینهای ضدگلوله را داشت. جوان نجیبانه جلو آمد، طوری که او نشنود از حسین پرسیدم: محافظ شماست؟!
حسین حرفم را نشنیده گرفت، عادت داشت که وقت معرفی یک نفر به دیگران، از خوبیهای طرف بگوید.
پس دستش را روی شانه جوان گذاشت و گفت: اسم این جوون عزیز ابوحاتمه! اصالتاً لبنانیه اما خونه زندگیش تو دمشقه. ابوحاتم یک شیعهی محب اهل بیته، خیلی هم عاشق خانم حضرت زینبه، فرزند شهید هم هست، پدرش رو به جرم عشق به حضرت زینب سر بریدن.
جوان سرش را پایین انداخت. حسین اضافه کرد: من عربی یاد نگرفتم ولی ابوحاتم فارسی رو خوب بلده! لبخند شیطنت آمیزی زد و ادامه داد: پس حواستون باشه چی میگید.
❤️
🍃❤️
❤️🍃❤️
🍃❤️🍃❤️