🏴[شب نوزدهم ماه رمضان سال ۴۰ قمری] امیرالمؤمنین علیه‌الصلاة‌و‌السلام به خانۀ دختر خودشان ام‌کلثوم رفتند ـ طبق آنچه که در نقل هست ـ و وقتی دیدند که در افطاری ام‌کلثوم، شیر و نمک در سفره گذاشته شده است، فرمودند یکی از اینها را بردار، تو کِی دیده‌ای که پدرت دو خورشت در یک سفره داشته باشد! اینها درس است. بعد هم به خواست امیرالمؤمنین، شیر را برداشتند و ایشان با نان و نمک افطار کردند. در این نقل‌هایی که شده است، معلوم می‌شود اینکه حضرت شب را در همان‌جا بیتوته کردند و ماندند، فقط برای افطار نبوده است. از ام‌کلثوم نقل شده است که آن بزرگوار مشغول عبادت می‌شد، نماز می‌خواند، تضرع می‌کرد، اعمال شب قدر را انجام می‌داد و گاهی هم می‌آمد به آسمان نگاه می‌کرد. و دائماً تکرار می‌کرد که رسول خدا به من خبر داده است، صادق مصدَّق به من خبر داده است، «ما کَذَبتُ وَ لا کُذِبتُ» دروغ نگفته‌ام، و به من دروغ گفته نشده است. پیامبر خبر داده که محاسن سفیدت از خون سرت رنگین خواهد شد و امشب همان شب است... ..اینکه قبل از اذان صبح، وقت عبادت، وارد مسجد شدند و پیش از آنکه نماز صبح شروع بشود، در محراب عبادت مشغول عبادت بودند. ضبط کرده‌اند که امیرالمؤمنین در آن نافله، آیات شریفۀ سورۀ انبیا، «وَ اقتَرَبَ الوَعدُ الحَقُّ فَاِذا هِیَ شاخِصَةٌ اَبصارُ الَّذینَ کَفَروا» را خوانده. در روایت هست که ده آیه از این آیات را شنیدند که امیرالمؤمنین خوانده‌اند. در خلال اینها، آیات «اِنَّ الَّذینَ سَبَقَت لَهُم مِنَّا الحُسنیٰ اُولٰٓئِکَ عَنها مُبعَدونَ * لا یَسمَعونَ حَسیسَها وَ هُم فی مَا اشتَهَت اَنفُسُهُم خالِدونَ» را که منطبق با حال خود آن بزرگوار است، در آن نافله خوانده‌اند. بعد هم وقتی‌که حضرت به رکوع یا به سجده رفته، آن اشقی‌الاشقیا، با آن شمشیر زهرآلود، ضربۀ کُشنده را بر فرق آن حضرت وارد آورد... 📚کتاب حلقۀ سوم انسان۲۵۰ساله 📖صفحۀ ۳۴۱ @sahba_nashr

🎧طرح کلی را با صدای «استاد» بشنویم! ««اِستَعينوا بِالصَّبرِ وَ الصَّلاةِ» به‌وسیلۀ حربۀ صبر بر دشمنان پیروز شوید، به‌وسیلۀ صبر هدف‌های خودتان را پیش ببرید، این معجزه برای صبر است، آن دستی که باید از آستین بیرون بیاید و کاری بکند، دست صبر انسانی است؛ صبر. ما صبر را هم بد معنا می‌کنیم. ما خیال کردیم صبر به این است که حالا بنشینیم ببینیم چگونه خواهد شد. بنده می‌گویم به شما چگونه خواهد شد، نمی‌خواهد بنشینیم ببینیم. اگر بدون فعالیت، بدون تلاش، بدون تپش نشستی، عاقبت، بدبختی است، ذلت است، خواری است، بی‌دینی است و بی‌دنیایی است. «خَسِرَ الدُّنيا وَ الآخِرَةَ ذلِكَ هُوَ الخُسرانُ المُبينُ»؛ اما اگر با صبر پیش رفتی، عاقبت هم دین است و هم دنیاست. ۱۳۵۳/۷/۱۶» برای دسترسی به صوت سخنرانی‌ها می‌توانید به نشانی jahadi.ir مراجعه کنید، و اگر از پیام‌رسان‌‌ها استفاده می‌کنید، از طریق کانال @sahba_nashr در بله و ایتا صوت‌ها را دریافت کنید.

🔊 طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن استاد سید علی حسینی خامنه‌ای 📖 جلسۀ بیستم: فرجام نبوت ۱ 🗓 سه‌شنبه ۱۶ مهر ۱۳۵۳ شمسی، ۲۱ رمضان المبارک ۱۳۹۴ قمری #صوت_طرح_کلی @sahba_nashr

🎧طرح کلی را با صدای «استاد» بشنویم! «گمان نکنیم چون حرف ما حق است، پس لازم نیست تلاش کنیم در راهش. فکر نکنیم چون داعیۀ ما قرآن است، پس خود خدا قرآن را پیش خواهد برد، نه! حرف حق درست است که حق است، درست است که محکوم است و مُسَلَّم است جهان به پذیرش آن در آینده، اما تلاش می‌خواهد، فعالیت می‌خواهد، عده‌ای باید پای آن صبر کنند، عده‌ای باید برای به کرسی نشاندن آن خون دل بخورند. ۱۳۵۳/۷/۱۷» برای دسترسی به صوت سخنرانی‌ها می‌توانید به نشانی jahadi.ir مراجعه کنید، و اگر از پیام‌رسان‌‌ها استفاده می‌کنید، از طریق کانال @sahba_nashr در بله و ایتا صوت‌ها را دریافت کنید.

🔊 طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن استاد سید علی حسینی خامنه‌ای 📖 جلسۀ بیست‌ویکم: فرجام نبوت ۲ 🗓 چهارشنبه ۱۷ مهر ۱۳۵۳ شمسی، ۲۲ رمضان المبارک ۱۳۹۴ قمری #صوت_طرح_کلی @sahba_nashr

🏴«در روزی که امیرمؤمنان به شهادت رسید و مردم با امام حسن‌علیه‌السلام بیعت کردند به خلافت، امام مجتبی در حضور مردم بر منبر برآمد و چند جمله در باب امیرالمؤمنین به اختصار سخن گفت. امام حسن به مردم این‌چنین فرمود: «لَقَد قُبِضَ فی هَذِهِ اللَّیلَةِ رَجُلٌ لا یَسبِقهُ الاَوَّلونَ بِعَمَلٍ وَ لا یُدرِکُهُ الآخَرونَ» یعنی ای مردم، خدا دیشب کسی را به جوار خود پذیرفت که نه گذشتگان و نه مردم آینده، از حیث عمل و تلاش و کار برای خدا، به پایۀ او نرسیده‌اند و نخواهند رسید. «وَ قَد کانَ رَسولُ‌اللهِ صَلَّی‌اللهُ‌عَلَیهِ‌وَسَلَّمَ یُعطیهِ رایَتَهُ فَیُقاتِلُ وَ جِبریلُ عَن یَمینِهِ وَ میکائیلُ عَن یَسارِهِ فَما یَرجِعُ حَتَّی یَفتَحَ اللهُ عَلَیهِ» یعنی پیامبر پرچم جهاد را به علی می‌سپرد و علی به صحنۀ جنگ می‌رفت، جبرئیل امین در جانب راست او و میکائیل در سمت چپ او بودند و او می‌جنگید. و از میدان برنمی‌گشت، مگر آن‌وقتی‌که فتح کرده بود و دشمن را سرکوب کرده بود. «وَ ما تَرَکَ عَلَی اَهلِ الاَرضِ صَفراءَ وَ لا بَیضاءَ اِلّا سَبعَ مِائَةِ دِرهَمٍ فَضَلَت مِن عَطایاهُ اَرادَ اَن یَبتاعَ بِها خادِمًا لِاَهلِهِ» مردی که در هنگام ترک این دنیا، درحالی‌که خلیفه بود ـ یعنی حاکم مطلق کشورهای اسلامی بود ـ از مال دنیا، فقط هفتصد درهم از این‌همه زر و سیمی که در آفاق کشورهای اسلامی بود و او می‌توانست در آنها تصرف بکند، فقط هفتصد درهم باقی گذاشت؛ آن را هم جمع نکرده بود تا برای او بماند، می‌خواست برای خانوادۀ خود، خادمی، خدمتکاری فراهم کند، پولش را نداشت، باید تدریجاً جمع می‌کرد، و جمع کرده بود، شده بود هفتصد درهم... این تعریف امام حسن از امیرالمؤمنین است. ۵۹/۰۳/۰۹»   📚کتاب حلقۀ سوم انسان۲۵۰ساله 📖فصل دوم، دوران دوم امامت @sahba_nashr

🎧طرح کلی را با صدای «استاد» بشنویم! «آیا اینکه من در تشهد نمازم می‌گویم «اَشهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رَسولُ الله»، در مأذنۀ شهر و ولایتم به‌عنوان یک شعار عمومی، به‌عنوان نمایشگر سیمای کلی این جامعه، گفته می‌شود «اَشهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رَسولُ الله»، این شهادت به نبوت، این ایمان به نبوت و اعلام این ایمان، تعهدی بر دوش من مُتشهِّد، بر دوش آن جامعه‌ای که این تشهد به‌عنوان شعار او گفته می‌شود، می‌گذارد یا نمی‌گذارد؟ سؤال این است. جواب این است که بلی، می‌گذارد. چه تعهدی بر دوش پیرو پیغمبر و پذیرندۀ دعوت می‌گذارد؟ در یک کلمه، این تعهد را من خلاصه می‌کنم؛ تعهدی که، مسئولیتی که انسانِ معتقد به نبوت نبی، بر دوش می‌گیرد، عبارت است از دنباله‌گیری از راه نبی و قبول مسئولیتِ به منزل رساندن بار نبی. خیلی آسان ادا می‌شود این کلمات، اما خیلی مسئولیتش سنگین است؛ و اساساً امت نبی و شاهد نبوت بودن هم همین است. ۱۳۵۳/۷/۱۸» برای دسترسی به صوت سخنرانی‌ها می‌توانید به نشانی jahadi.ir مراجعه کنید، و اگر از پیام‌رسان‌‌ها استفاده می‌کنید، از طریق کانال @sahba_nashr در بله و ایتا صوت‌ها را دریافت کنید.

🔊 طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن استاد سید علی حسینی خامنه‌ای 📖 جلسۀ بیست‌ودوم: تعهدِ ایمان به نبوت 🗓 پنجشنبه ۱۸ مهر ۱۳۵۳ شمسی، ۲۳ رمضان المبارک ۱۳۹۴ قمری #صوت_طرح_کلی @sahba_nashr