#حواشی
تو اخبار استقبال عالی از رئیس جمهور در دیدار با مردم نهبندان رو میدیدم. چه جمعیتی. زن‌هایی که درحال کار بودن و ناگهان آقای رئیسی رو دیدن و شروع کردن به گریه کردن و خوشحال شدن از دیدن رئیس جمهور، میگفتن تاحالا رئیس جمهور ندیدیم، اصلا مسئول ندیده بودن چه برسه رئیس جمهور. باخودم داشتم فکر میکردم در رسانه‌های خارجی هیچکدوم از این مردم رو
#مردم نمیدونن چون احتمالا اینها نه بی‌بی‌سی رو دنبال میکنن نه اینترنشنال رو و اصلا در فضا و جو اتفاقات اخیر نبودند و نیستند. انقدر بمباران رسانه‌‌ای شدیم که دیدمون به مردم عوض شده. خیلیا هم اصلا باور نمیکنن که مردم واقعا خودشون به استقبال رفتن.
این رسانه‌ها مردم رو یک اقلیت خیلی کوچیک ازمردم مثلا در کردستان میدونن که وقتی مغازه‌دار، شکلاتی به رئیسی تعارف کرد پدرش را درآوردند تا مغازه‌اش رو جمع کند. جالب اینجاست اینها انقدر کم هستند که در فضای حقیقی نمیبینیدشون، تو مجازی تهدید میکند و در نیمه‌شب و زمان خلوت، میان و خرابکاری میکند و می‌روند. اینها از نظر براندازان مردم هستند، یک اقلیت کوچک آن هم در برخی مناطق مرزی که گروهک های تروریستی کومله دموکرات زندگی میکنن. هشتاد و چند میلیون مردم واقعی ایران که شاید اصلا یا در این فضاها نباشن یا شاید فقط نقد داشته باشن و نه قصد براندازی، اینهارو مردم نمی‌بینند.
فضای حقیقی با فضای مجازی مردمش فرق میکند.
جالبه بدونید بیش از ۴ میلیون نفر خارج از ایران زندگی میکنن و به‌شدت در فضای مجازی فعالن و اکثرشون مخالف جمهوری اسلامی، بسیاری از کسانی که در اینستاگرام علی کریمی ها، علی‌دایی‌ها و دیگر سلبریتی‌هارو دنبال میکنن و تایید میکنن اینها هستند، هیچوقت هم در نظراتشون نمیگن ما خارج نشینیم. میگن ما ایرانی هستیم، بسیار هم فعالن، خیلی هم اهل شلوغ کارین. بعد فضارو اینها به دست میگیرن و ماها فکر میکنیم همه جای ایران از روستاهای نهبندان گرفته تا جردن تهران تو همین فضاها هستن و اشتباها فکر میکنم کلا کار ایران تمومه. بعد که میای تو فضای حقیقی میبینی اصلا اینطوری نیست.
