#صحیفه_سجادیه_بصورت_بند_به_بند #دعا_بیست_هفتم_11 دعای سیدالساجدین (ع ) برای #مرزداران : 🔹اللَّهُمَّ أَخْلِ قُلُوبَهُمْ مِنَ الْأَمَنَةِ، وَ أَبْدَانَهُمْ مِنَ الْقُوَّةِ، وَ أَذْهِلْ قُلُوبَهُمْ عَنِ الاحْتِيَالِ، وَ أَوْهِنْ أَرْكَانَهُمْ عَنْ مُنَازَلَةِ الرِّجَالِ، وَ جَبِّنْهُمْ عَنْ مُقَارَعَةِ الْأَبْطَالِ، وَ ابْعَثْ عَلَيْهِمْ جُنْدا مِنْ مَلائِكَتِكَ بِبَأْسٍ مِنْ بَأْسِكَ كَفِعْلِكَ يَوْمَ بَدْرٍ، تَقْطَعُ بِهِ دَابِرَهُمْ وَ تَحْصُدُ بِهِ شَوْكَتَهُمْ، وَ تُفَرِّقُ بِهِ عَدَدَهُمْ🔹 🔸پروردگارا! دلها آن ها را از آرامش تهى و بدن آنها را از نيرو خالى كن، و راه چاره را به رويشان ببند، و اندام آنان را سست گردان كه نبرد با مردان نتوانند و ترس دل آن ها افكن كه كارزار پهلوانان را نخواهند، و لشكرى از فرشتگان با آن عذابى كه خود مى دانى بر آنها فرست، چنانكه در روز بدر فرستادى، تا بيخ آنها را برآورى و خار آنها را از پيش پاى مسلمانان دور كنى و جمع آنان را پريشانى گردانى🔸 #بیست_هفتم 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_بصورت_بند_به_بند #دعا_بیست_هفتم_12 دعای سیدالساجدین (ع ) برای #مرزداران : 🔹اللَّهُمَّ وَ امْزُجْ مِيَاهَهُمْ بِالْوَبَاءِ، وَ أَطْعِمَتَهُمْ بِالْأَدْوَاءِ، وَ ارْمِ بِلادَهُمْ بِالْخُسُوفِ، وَ أَلِحَّ عَلَيْهَا بِالْقُذُوفِ، وَ افْرَعْهَا بِالْمُحُولِ، وَ اجْعَلْ مِيَرَهُمْ فِى أَحَصِّ أَرْضِكَ وَ أَبْعَدِهَا عَنْهُمْ، وَ امْنَعْ حُصُونَهَا مِنْهُمْ، أَصِبْهُمْ بِالْجُوعِ الْمُقِيمِ وَ السُّقْمِ الْأَلِيمِ🔹 🔸خدايا! آب آنها را به وبا بيالاى،و خوراك آنان را به دردها بياميز، و شهرهاى آنها را به فروتنى و ريختن سنگ هاى آسمانى پيوسته ويران كن و به خشكى و قحطى مبتلا ساز و خوار و بار آنها را در خالى ترين و دورترين زمين ها قرار ده، و قلعه هاى آن زمين ها را بر ايشان فرو بند، و به گرسنگى پويسته، و بيمارى دردناك شكنجه شان ده🔸 #بیست_هفتم 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#جنگ_بدر (1) از پيكارهاى سرنوشت ساز دوران پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله جنگ بدر است. خبر موفقيّت و پيروزى و امدادهاى غيبى را خداوند متعال در قرآن چنين فرموده است: وَلَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ بِبَدْرٍ وَأَنتُمْ أَذِلَّةٌ فَاتَّقُواْ اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ* إِذْ تَقُولُ لِلْمُؤْمِنِينَ أَلَن يَكْفِيَكُمْ أَن يُمِدَّكُمْ رَبُّكُم بِثَلثَةِ آلافٍ مّنَ الْمَلئِكَة مُنزَلِينَ* بَلَى‏ إِن تَصْبِرُواْ وَتَتَّقُواْ وَيَأْتُوكُم مّن فَوْرِهِمْ هذَا يُمْدِدْكُمْ رَبُّكُم بِخَمْسَةِ آلافٍ مّنَ الْمَلئِكَة مُسَوّمِينَ* وَمَا جَعَلَهُ اللَّهُ إِلَّا بُشْرَى‏ لَكُمْ وَلِتَطْمَئِنَّ قُلُوبُكُم بِهِ وَ مَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِندِ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ» و بى‏ترديد خدا در [جنگِ‏] بدر شما را يارى داد، در حالى كه [از نظر ساز و برگ جنگى و شمار نفرات نسبت به دشمن‏] ناتوان بوديد؛ بنابراين از خدا پروا كنيد، باشد كه سپاس گزارى نماييد.* آن هنگام كه به مؤمنان مى‏گفتى: آيا شما را بس نيست كه پروردگارتان به سه هزار فرشته نازل شده شما را يارى دهد؟* آرى، اگر شكيبايى ورزيد و پرهيزكارى كنيد و دشمنان در همين لحظه، جوشان و خروشان بر شما بتازند، پروردگارتان شما را با پنج هزار فرشته نشان‏دار يارى مى‏دهد.* و خدا [وعده يارى و پيروزى‏] را جز بشارتى براى شما و براى آنكه دل‏هايتان به آن آرامش يابد، قرار نداد؛ و يارى و نصرت جز از سوى خداى تواناى شكست‏ناپذير و حكيم نيست. ويژگى مهم اين نبرد خروج پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله از مدينه براى تعقيب كاروان تجارى قريش و در پايان، نبرد در منطقه بدر بين سپاه اسلام با سپاه كفر درگرفت. حضرت همراه با 313 نفر از مسلمانان در روز دوازدهم ماه رمضان سال دوّم هجرت در حالى كه دو اسب و هفتاد شتر داشتند مدينه را به مقصد بدر ترك كردند. در منطقه ذفران خبر يافتند كه ابوسفيان سرپرست كاروان از بيراهه به مكّه رفته و از جنگ مسلمانان گريخته، ولى سپاه مجهّزى از مكه براى رويارويى با مسلمانان عازم بدر شده است. رسول اللّه صلى الله عليه و آله پس از اعلام اين خبر به اصحاب و مشورت با آنان، تصميم گرفت با همان سپاه اندك به مقابله با دشمن بپردازد. دو سپاه روز هفدهم رمضان در كنار چاه‏هاى بدر، رو در روى هم قرار گرفتند. در مرحله اوّل نبرد سه تن از قهرمانان مشرك به دست امام على عليه السلام و حمزه و عبيده به هلاكت رسيدند. و در مرحله عمومى سپاهيان اسلام در سايه امدادهاى غيبى و فرماندهى حكيمانه پيامبر صلى الله عليه و آله و دلاورى گروهى از ياران ايشان در صفوفى فشرده به نيروهاى دشمن يورش برده، بسيارى از آنان به ويژه فرمانده سپاه كفر به نام ابوجهل را به هلاكت رساندند و سپاه او پس از تحمّل خسارت‏هاى فراوان پا به فرار گذاشت و از نيروهاى اسلام تنها چهارده نفر به شهادت رسيدند. #بیست_هفتم ادامه دارد .... ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه @SAHIFE2

#جنگ_بدر (2) در جنگ بدر غنايم زيادى كه براى تجارت كفّار بود نصيب مسلمانان شد و رسول خدا صلى الله عليه و آله تمامى آنها را بين نيروها تقسيم كرد. اسيران به تدريج با پرداخت ديه و پذيرش مسئوليت با سواد كردن بى‏سوادان، آزاد گرديدند. اهميّت جنگ بدر براى پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و مسلمانان به اندازه‏اى زياد بوده است‏ كه با ديدن انبوه سپاهيان و قهرمانان ارتش كفر؛ نااميدى در جبهه اسلام حكفرما شد و چنانچه دعا و زارى رسول اللّه صلى الله عليه و آله در پيشگاه حق نبود و امدادهاى غيبى به يارى نمى‏آمد، به يقين جبهه حق شكست مى‏خورد و دين اسلام از روى زمين برچيده مى‏شد، امّا خداوند منّان به اضطرار و موقعيّت حسّاس دين خويش پاسخ شايسته فرمود: لِيُحِقَّ الْحَقَّ وَيُبْطِلَ الْبطِلَ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ* إِذْ تَسْتَغِيثُونَ رَبَّكُمْ فَاسْتَجَابَ لَكُمْ أَنّى مُمِدُّكُم بِأَلْفٍ مّنَ الْمَلئِكَةِ مُرْدِفِينَ* وَمَا جَعَلَهُ اللَّهُ إِلَّا بُشْرَى‏ وَلِتَطْمَئِنَّ بِهِ قُلُوبُكُمْ وَمَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِندِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ» تا حق را ثابت [و پابرجا و استوار نمايد] وباطل را نابود سازد، هر چند مجرمان خوش نداشته باشند.* [ياد كنيد] هنگامى را كه [در حال مشاهده دشمنِ تا دندان مسلح با دعا و زارى‏] ازپروردگارتان يارى خواستيد، و او درخواست شما را اجابت كرد كه من مسلماً شما را با هزار فرشته كه پى در پى نازل مى‏شوند، يارى مى‏دهم.* و خدا آن [وعده يارى‏] را فقط مژده و نويدى براى شما قرار داد و نيز براى آنكه دل‏هايتان به سبب آن آرامش يابد؛ و گرنه پيروزى فقط از سوى خداست؛ زيرا خدا تواناى شكست‏ناپذير و حكيم است. استغاثه و غوث در لغت به فرياد رسى از روى اضطرار و كمك خواهى براى نجات از وضعيّت سخت و نفس‏گير تعبير شده است. و بر اساس رواياتى كه درباره جنگ بدر به ما رسيده است؛ امام على عليه السلام خبر داده است كه در شب بدر رسول خدا صلى الله عليه و آله نماز مى‏خواند و عرضه مى‏داشت: «خدايا! اگر اين گروه مسلمانان نابود شوند ديگر بندگى نخواهى شد و در آن شب باران رحمت باريد و ترس بر جان‏هاى كفّار افتاد.» سپس آن شب هر كه با ما بود خوابيد، مگر رسول خدا، كه در زير درختى ايستاده بود و تا صبح نماز و دعا مى‏خواند و با ذكر «يا حىّ و يا قيّوم» در حال سجده بود كه جنگ به نفع مسلمانان به پايان رسيد. صاحب مجمع البيان در ذيل آيه فوق كه استغاثه رسول اكرم صلى الله عليه و آله و زارى او به درگاه الهى، عرش را به لرزه درآورد و فرشتگان به يارى مسلمانان گسيل شدند، مى‏نويسد: گفته شده: وقتى پيامبر صلى الله عليه و آله شمار فراوان مشركان و اندك بودن تعداد مسلمانان را ديد، رو به قبله كرد و گفت: بار خدايا! وعده‏اى را كه به من داده‏اى به كار بند، بار خدايا! اگر اين گروه هلاك شوند، ديگر بر روى زمين پرستيده نشوى. حضرت در حالى كه دست‏هاى خود را به سوى آسمان كشيده بود پيوسته اين جمله را تكرار مى‏فرمود؛ چندان كه رداى او از شانه‏اش افتاد. پس خداوند متعال آيه را نازل فرمود. ◀️عوامل پيروزى در جنگ بدر 1- فرماندهى و رهبرى پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و حضور ايشان در صف مقدّم نبرد با دشمن. 2- دلاورى و حمله‏هاى سهمگين اميرمؤمنان على عليه السلام. 3- روحيه اطاعت‏پذيرى و صبر و پايدارى در ميدان نبرد. 4- كسب اطلاعات دقيق از موقعيّت دشمن و به كارگيرى شگردهاى نظامى به‏ وسيله پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و اميرمؤمنان عليه السلام. 5- امدادهاى غيبى تعيين كننده سرنوشت جنگ نه عوامل طبيعى. 6- نقش اساسى اراده خداوند در موفّقيّت‏ها و پيروزى‏هاى مسلمانان. 7- نمايش قدرت حق در پيروزى يا شكست بر پايه حكمت. #بیست_هفتم ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه @SAHIFE2

👈 برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_حكمت_35 ◀️ نتیجه بدرفتاری با مردم - فَقَالَ (علیه السلام): مَنْ أَسْرَعَ إِلَى النَّاسِ بِمَا يَكْرَهُونَ، قَالُوا فِيهِ [مَا] بِمَا لَا يَعْلَمُون. - امير مؤمنان على (عليه السلام) فرمود: هر كه به كارى بشتابد، كه مردمش ناخوش دارند، در باره اش آن گويند كه ندانند. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ اثر نسبت هاى ناروا 📋 امام(علیه السلام) در این سخن پربار مى فرماید: «کسى که در نسبت دادن امورى که مردم ناخوش دارند به آنها شتاب کند، مردم نسبت هاى ناروایى به او مى دهند»; (مَنْ أَسْرَعَ إِلَى النَّاسِ بِمَا یَکْرَهُونَ، قَالُوا فِیهِ بِمَا لاَ یَعْلَمُونَ). عیب جویى و ذکر عیوب مردم هرچند آشکار باشد کارى است بسیار ناپسند و اگر کسى نیت امر به معروف و نهى از منکر داشته باشد نباید منکراتى را که از بعضى سر زده آشکارا و در ملأ عام بگوید، بلکه این گونه تذکرات باید خصوصى و مخفیانه باشد; ولى به هر حال از آنجا که مردم از گفتن عیوب و کارهاى زشتشان به صورت آشکارا ناراحت مى شوند و در مقام دفاع از خود بر مى آیند یکى از طرق دفاع این است که گوینده را متهم به امورى مى کنند که چه بسا واقعیت هم نداشته باشد تا از این طریق ارزش سخنان او را بکاهند و بگویند: فرد آلوده حق ندارد دیگران را به آلوده بودن متهم کند. بنابراین اگر انسان بخواهد مردم احترام او را حفظ کنند و نسبت هاى ناروا به او ندهند و حتى عیوب پنهانى او را آشکار نسازند باید از تعبیراتى که سبب ناراحتى مردم مى شود بپرهیزد و در یک کلمه، باید احترام مردم را حفظ کرد تا آنها احترام انسان را حفظ کنند و لذا در ذیل این جمله در خطبه «وسیله» آمده است: «وَمَنْ تَتَبَّعَ مَسَاوِئَ الْعِبَادِ فَقَدْ نَحَلَهُمْ عِرْضَهُ. وَمَنْ سَعى بِالنَّمیمَةِ حَذِرَهُ الْبَعیدُ وَمَقَتَهُ الْقَریبُ; کسى که در جستجوى عیوب مردم باشد آبروى خود را به آنها بخشیده و کسى که سخن چینى کند افراد دور از او اجتناب مى کنند و نزدیکانش او را دشمن مى دارند». مرحوم علامه مجلسى در جلد 72 بحار الانوار در باب «تَتَبَّعُ عُیُوبِ النّاسِ وَإفْشاءِها» روایت جالبى از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) نقل مى کند که فرمود: «کَانَ بِالْمَدِینَةِ أَقْوَامٌ لَهُمْ عُیُوبٌ فَسَکَتُوا عَنْ عُیُوبِ النَّاسِ فَأَسْکَتَ اللَّهُ عَنْ عُیُوبِهِمُ النَّاسَ فَمَاتُوا وَلاَ عُیُوبَ لَهُمْ عِنْدَ النَّاسِ وَکَانَ بِالْمَدِینَةِ أَقْوَامٌ لاَ عُیُوبَ لَهُمْ فَتَکَلَّمُوا فِی عُیُوبِ النَّاسِ فَأَظْهَرَ اللَّهُ لَهُمْ عُیُوباً لَمْ یَزَالُوا یُعْرَفُونَ بِهَا إِلَى أَنْ مَاتُوا; در مدینه اقوامى داراى عیوبى بودند آنها از ذکر عیوب مردم سکوت کردند، خداوند هم مردم را از ذکر عیوب آنها ساکت کرد. آنها از دنیا رفتند در حالى که مردم آنها را از هرگونه عیب پاک مى دانستند و (به عکس) در مدینه اقوام (دیگرى) بودند که عیبى نداشتند ولى درباره عیوب مردم سخن گفتند خداوند براى آنها عیوبى آشکار ساخت که پیوسته به آن شناخته مى شدند تا از دنیا رفتند». در تواریخ داستان هاى بسیارى در این زمینه ذکر شده که بعضى از افراد جسور در مجلسى ابتدا به ساکن با فرد دیگرى شوخى اهانت آمیزى کردند و آنها پاسخ کوبنده اى دادند که آبروى او را برد و گاه نام زشتى از این رهگذر بر او ماند از جمله در تاریخ آمده است که «مغیرة بن اسود» (یکى از شعراى عرب) معروف به لقب «اقیشر» بود. او از این لقب سخت خشمگین مى شد. (زیرا اقیشر به معناى کسى است که صورتش سرخ شده و پوست آن ریخته است) روزى یک نفر از قبیله «بنى عبس» او را صدا زد «یا اقیشر» او ناراحت شد و پس از چند لحظه سکوت، این شعر را درباره او انشا کرد: «تو به من اقیشر مى گویى آرى این اسم من است ولى من به تو مى گویم: «اِبْنِ مُطْفِئَةُ السِّراج» یعنى فرزند زنى که چراغ را نیمه شب خاموش کرد، زیرا با دوست فاسقش شبانه آهسته سخن مى گفت و خدا مى داند چه سخنانى مى گفت». از آن به بعد این لقب زشت بر آن مرد و فرزندانش باقى ماند. و نیز نقل شده مرد عربى نزد معاویه سخنى گفت که معاویه ناراحت شد. معاویه گفت: دروغ گفتى. مرد اعرابى گفت: به خدا سوگند دروغ گو کسى است که در لباس هاى توست. معاویه گفت: این جزاى کسى است که در قضاوتش عجله مى کند. 🔸 #نهج_البلاغه_حكمت_35 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#دعا_بیست_هفتم_12 ✳️ امام سجاد در دعاى 27 ضمن دعا براى #مرزداران اسلام مى‏ فرماید: «اللهم و امزج میاههم بالوباء و اطعمتهم بالادواء .» «خدایا آب‏هاى دشمنان اسلام را با میکروب وبا بیامیز و غذاهایشان را به بیمارى‏ها و دردها بیالاى‏» . امام به یکى از کشفیات جدید علم یعنى کشف میکروب که تا زمان «پاستور» شناخته نشده بود، اشاره مى‏کند و عامل تولید و رشد و تکثیر آن را آب مى‏داند . مرحوم «استاد #شعرانى ‏» در ترجمه صحیفه در ذیل این جمله مى‏نویسد: «یکى از دانشمندان، « #پاستور» را در خواب دید و از او به خاطر کشف میکروب و خدمتش به سلامت انسانها و جهان طب و بهداشت، ستایش کرد.ولى « پاستور» در جواب گفت: «از على بن الحسین تشکر کن زیرا نخستین بار او درباره میکروب در دعاهاى خویش سخن گفته است اشاره به همین دعا، دعاى 27 صحیفه سجادیه: «اللهم و امزج میاهم بالوباء و اطعمتهم بالادواء» . #بیست_هفتم 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#تکنیک_های_مهربانی 11 تکنیک دهم ؛ بقیه را توی نعمتهایت شریک کن ! هم بزرگ میشی هم نعمتهات زیاد میشه! 👤 استاد #شجاعی 🙏لطفا با ما شنونده ی این سلسله گفتگو ها باشید ☑️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

❇️ #محتواي_دعا دعای #هجدهم هرگاه از آن حضرت گرفتاري يا پيشامدي که از آن بيم داشت دفع مي‏شد و يا خواسته‏ي ايشان زود روا مي‏گشت عنوان دعا چنين است: و کان من دعائه عليه‏السلام اذا دفع عنه ما يحذر، او عجل له مطلبه، از دعاهاي امام (ع) است هرگاه از آن حضرت (گرفتاري يا پيشامدي) که از آن بيم داشت دفع مي‏شد و يا خواسته‏ي ايشان زود روا مي‏گشت. در دعاهاي گذشته، امام (ع) به ما شيوه‏ي درخواست از خداوند جهت دفع مشکلات و گرفتاريها را آموزش دادند. ايشان در اين دعا به ما مي‏آموزد که هنگام رها شدن از مشکلات و زماني که خداوند به رحمت واسعه‏ي خود گرفتاري ما را برطرف کرد و يا خواسته‏اي از خواسته‏هاي ما روا گردانيد، چگونه در پيشگاه الهي شکر و سپاس آن را به جا آوريم. و در اين زمينه مي‏فرمايد. اللهم لک الحمد علي حسن قضائک، و بما صرفت عني من بلائک. بار خدايا شکر تو را بر نيکوئي آنچه مقدر نموده‏اي، و به آنچه آفت و بدي که از من دور ساختي. و با توجه به اينکه «عافيت» يکي از بزرگترين نعمتهاي خداوند مي‏باشد و بزرگان دين همواره، در مواقع دعا سفارش کرده‏اند که از خداوند «عافيت» را درخواست کنيم، امام (ع) در فراز بعدي دعا توجه ما را به اين مطلب معطوف داشته و در پيشگاه الهي مي‏فرمايد: فلا تجعل حظي من رحمتک ما عجلت لي من عافيتک فاکون قد شقيت بما احببت و سعد غيري بما کرهت، پس بهره‏ي مرا از رحمت خود (تنها) تندرستي که اکنون بخشيده‏اي قرار مده که (در آخرت) به سبب آنچه دوست دارم بدبخت شوم و ديگري به سبب آنچه (در دنيا) پسند من نيست خوشبخت شود (منظور اين است که عافيت و تندرستي از آفت و بدي که در دنيا نصيب مي‏شود موجب نوميدي از پاداش صبر بر بلاء در آخرت نگردد) از اين رو خواسته مي‏شود که بهره‏ي از رحمت تنها عافيت در دنيا نباشد که در آخرت از پاداش صبرکنندگان بر بلاء بي‏بهره باشد. امام صادق (ع) مي‏فرمايد: اگر مومن چيزي را که در پاداش از مصائب و گرفتاريها براي اوست مي‏دانست، آرزو مي‏کرد که بدن او را با قيچي‏ها ببرند. و نيز امام باقر (ع) مي‏فرمايد: گرفتارترين مردم به بلاء پيامبران هستند، پس از آن اوصياء و پس از آن نيکان و کساني که از ديگران برترند، سپس مي‏فرمايد: و اگر اين تندرستي که روز را در آن به شب رسانده يا شب را به روز برده‏ام در جلو من (يعني آخرت) بلاء و گرفتاري هميشگي و بار سنگيني باشد که برطرف نشود، پس آنچه (گرفتاري آخرت) که برايم پس انداخته‏اي پيش انداز، و آنچه (عافيت در دنيا) که پيش انداخته‏اي پس انداز. امام (ع) به ما مي‏آموزد که همواره دنيا را براي آخرت رها کنيم، و آخرت و نعمتهاي ابدي آن را به امکانات زودگذر دنيا نفروشيم. و زندگي دنيوي خود را به گونه‏اي بخواهيم که سعادت آخرت را تامين کند. آنگاه در اين زمينه يک فرمول کلي و شاخصه‏ي فراگير را به ما آموخته مي‏فرمايند: فغير کثير ما عاقبته الفناء، و غير قليل ما عاقبته البقاء، پس چيزي (خوشي) که پايانش نيستي است اندک است (هر چند در نظر بسيار آيد) و چيزي (سودي) که پايانش هميشگي است بسيار است (هر چند آن را کم ببينند). #محتواي_دعا_هجدهم ⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#موانع_استجابت_دعا ۳ مکتب دعا ؛ اصیل‌ترین مکتبِ انسان‌سازی است! بقدری اصیل، که خلقت، بدون مکتب دعا لغو و بیهوده است ... چنین ادعایی را چطور می‌شود ثابت کرد؟ 👤 استاد #شجاعی 🙏لطفا با ما شنونده ی این سلسله گفتگو ها باشید ☑️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🔆 هر وقت نیمه شب بی اختیار بیدار شدید، سریع نخوابید. چون ملکی به اذن خدا شما رو بیدار کرده تا با خدا هم صحبت بشی... اگه خیلی برات سخته بیدار شدن، لااقل بلند شو بهشون سلام کن، بعد دوباره بخواب. 👤آیت الله #بهجت ره #نماز_شب 👌کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#انس_با_قرآن ⏪برنامه ی روزنامه ی ✅ #ختم_قرآن کریم 👈 روزی یک صفحه #صفحه_469 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

❇️ اعمال روزها و شب های #هفته 🙏 آداب ، اعمال ، ادعیه ، استعاذه ، تسبیح و نماز روز #سه_شنبه 👉🏻 1da.ir/oh2u 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️ گر می فروش حاجت رندان روا کند ایزد گنه ببخشد و دفع بلا کند ساقی به جام عدل بده باده تا گدا غیرت نیاورد که جهان پربلا کند حقا کز این غمان برسد مژده امان گر سالکی به عهد امانت وفا کند گر رنج پیش آید و گر راحت ای حکیم نسبت مکن به غیر که این‌ها خدا کند در کارخانه‌ای که ره عقل و فضل نیست فهم ضعیف رای فضولی چرا کند مطرب بساز پرده که کس بی اجل نمرد وان کو نه این ترانه سراید خطا کند ما را که درد عشق و بلای خمار کشت یا وصل دوست یا می صافی دوا کند جان رفت در سر می و #حافظ به عشق سوخت عیسی دمی کجاست که احیای ما کند 🔅 برنامه ی روزانه #حافظ_خوانی #حافظ_غزل_186 ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🔴گررنج پـیـش آید وگر راحـت ای حکـیـم نـسـبـت مکن بـه غیـر که اینها خـدا کنــد 1️⃣برداشتِ اوّل : ای حکیم ای دانشمند ای که ادّعای فضل ودانش داری، هراتّفاقی که برای من وشما رُخ می دهد، اگرمادچار رنج ومشقّت می شویم یا راحتی وآرامش نصیبمان می گردد، همه ازجانبِ ایزدِ توانای بی ماننداست. اوست که تقدیر یکایک ِمارارقم می زند. نسبت دادن ِ رُخدادها به چیزی غیرازخدا خطاست وتنهاخداست که برهمه چیز ناظر وقادر وتواناست. 2️⃣برداشتِ دوّم: ……نسبت مکن به غیر ومگو که اینها راخدا می کند… هراتّفاقی که برای تو می افتد اگر رنج نصیبِ تومی شود یاراحتی، این خودت هستی که رقم می زنی به دیگری نسبت مکن ومگو که خدا کرد! هرچه هست دراندرون ِ توست دربیرون ازخویش مجوی… 👌جالب اینکه هردونظریه درست است!. دراین دنیای پیچیده وپُررمزوراز، هیچ چیزی مطلق نیست وآدمی تا به یک نظریه ونتیجه ی درست نزدیک می شود بلافاصله چیزی سربَرمی آرد وضدِّ آن را نمایان می سازد وآدمی رادچارحیرت وشگفتی می سازد! اگرمنصفانه نگاه کنیم دربخش هایی اززندگانی نظریّه وبرداشتِ اوّل ، ودربخش هایی دیگر تفکّر وبرداشتِ دوّم درست بنظرمی رسد! یعنی ما دردریایی ازتضادها گرفتارشده ایم ومعلوم نیست درکجای این جهانِ پهناور،کدامین پُل فروریخته که هیچکس به سرمنزل مقصود نمی رسد؟ وجالب ترازهمه ی اینها اینکه براستی حافظ چگونه می اندیشیده وچگونه این همه تنوّع ِ فکری واندیشه ورزی را درذهن ِ لطیفِ خود می پروراند؟ #حافظ_غزل_186 ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2