با تقدیر از یوسفی گرامی :
امام سجاد (ع) از خداى تعالى مىخواهد كه عملش به بهترين اعمال پايان يابد. از اين جمله كه امام دربارهى احسن الاعمال مىگويد روشن مىشود كه اعمال مردم همانند نيتهايشان، از نظر ارزش معنوى، درجات و مراتبى دارد و امام (ع) از پروردگار درخواست مىكند كه عملش بهترين و عاليترين اعمال باشد.
با تقدیر از ن شمس الدین گرامی :
فراز پایانی بند اول دعای بیستم ،نتیجهٔ بند اول است.پس از در خواست اکمل ایمان،افضل یقین،احسن نیت،امام علیه السلام احسن اعمال را طلب می‌کنند.
باتوجه به آخر سوره مبارکه کهف ،«فمن کان یرجو لقاء ریه فلیعمل عملا صالحا و....، به نظر میرسد؛
احسن عمل،همان عمل صالح است وبا توجه به آیه« واعبد ربک حتی یاتیک الیقین»،عمل صالح،عبادت خداوند است (همهٔ وجوه آن).
ثمره عبادت خالصانه:
۱-به یقین رسیدن دروحدانیت خدا .
۲-درعبادت خداوند احدی را شریک نکند.(ولایشرک بعبادة ربه احدا)
با تشکر از خواهر ج گرامی:
«عمل خوب» : عمل بايد با سنت اسلام و برنامهى شرع مقدس منطبق باشد و اگر از نظر نيت، از نظر گفتار، و از نظر حركات جوارح با شرع و سنت منطبق نباشد اصولا آن را نمىتوان «عمل نيك» ناميد. حديثى از رسول مكرم روايت شده كه اين مطلب را به خوبى روشن مىكند:
سخنى پذيرفته نمىشود مگر با عمل، و عمل و سخنى قبول نمىشود مگر با نيت، و سخن و عمل و نيتى مقبول نيست مگر آنكه منطبق با سنت باشد.
بنابراين انجام عمل نيك در آيين مقدس اسلام بايد هم به زبان باشد، هم به بدن، و هم به نيت، و تمامى اين سه قسمت بايد منطبق با برنامهى شرع اسلام و تعاليم مقدس رسول اكرم انجام گيرد.
با تشکر از علی - طلبه ی جامعه المصطفی قم (خارجی):
امام هادى (ع) فرموده است:
الناس باموالهم فى الدنيا و باعمالهم فى الاخره.
حضرت امام على النقى (ع) مىفرمايد: در دنيا مردم را با سرمايهى مالى آنان مىسنجند، اما در قيامت با اعمال خوب و شريفشان سنجيده مىشوند. افراد بايد در دنيا به گونهاى قدم بردارند كه بتوانند از آن كارهاى نيك و شريفى كه در اينجا انجام مىدهند در آخرت مستفيد و بهرهمند گردند.
مردى از على (ع) درخواست نمود كه او را موعظه كند. امام (ع) در مقام اندرز دادن به او فرمود: از آن مردمى مباش كه اميد به پيروزى و سعادت در آخرت داشته باشند بدون اينكه در دنيا اعمال صالحهاى انجام دهند.
محسن وند شیراز :
براى اينكه ارزش عمل، هر چه بهتر و عاليتر در نظر دوستان عزیزم روشن شود و توجه فرمايند كه در زندگى چگونه قدم برمىدارند و با چه كيفيتى عمر شريف خود را مىگذرانند روايتى از رسول اكرم صلى الله عليه و آله و سلم ذكر مىشود:
رسول معظم فرموده: براى هر يك از شما سه دوست وجود دارد: يكى آن دوستى كه ترا از خواهشهايت بهرهمند مىسازد و خواستههاى ترا جامهى تحقق مىپوشد و آن دوست، دارايى توست، دوست ديگر آن است كه با تو همقدم و همراه است تا هنگامى كه به خانهى قبر وارد شوى و پس از دفن از تو جدا مىشود، نه به تو چيزى مىدهد و نه با تو مصاحبت مىنمايد و آن اقرباى تو مىباشند. اما دوست سوم همراه انسان مىماند و آن رفيقى است كه عمل ماست. حضرت مىفرمايد: عمل مىگويد به خدا قسم! هر جا بروى من با تو مىآيم و هرگز از تو جدا نمىشوم، خواه عمل خوب و خير باشد و خواه فعل شر و ناپسند.
اعمال ما در دنيا از ما صادر مىشود ولى از ما جدا نمىشود، در عالم برزخ همراه ماست، در عالم قيامت با ماست. همان اعمال است كه اگر خوب باشد ما را به بهشت سعادت مىبرد و اگر بد باشد ما را به جهنم مىراند و به عذاب سنگين قيامت معذب
مىسازد.
با تشکر از م ج عزیز :
سخن خوب گفتن و حرف صحيح زدن آسان است، همه مىتوانند به يكديگر توصيه كنند كه: راست بگوييد و درستكار باشيد و عدالت نماييد، حقوق مردم را حفظ كنيد، حق همسايگان را رعايت نماييد، و از اين قبيل سخنان كه گفتارهاى طيب و طاهر و پاك است. اما اين حرفها زمانى از گويندهى آن ارزش دارد كه رفتار او با سخنش منطبق باشد و اگر برخلاف آن باشد نه تنها آن سخن ارزش معنوى ندارد، بلكه گاهى آن گفتار كه عمل با آن مخالف است زمينهى عذاب آدمى را فراهم مىكند. يكى از امتيازات بزرگ رسول اكرم و ائمهى معصومين عليهمالسلام همين بود كه زمانى كه حرف مىزدند خودشان به آن عمل مىكردند. على (ع) در حديثى مىفرمايد: من بزرگتر از آنم كه چيزى را بگويم و خودم قبلا بر طبق آن رفتار ننموده باشم. در اين مورد در قرآن شريف آيهاى است:
اليه يصعد الكلم الطيب و العمل الصالح يرفعه.
كلم طيب به سوى خدا صعود مىكند، سخنان پاكيزه و طاهر در درجهى اول كلمهى طيبهى توحيد است، اين كلمه به سوى خدا صعود مىكند، اما صعود دهندهى آن اعمال صالحهى توحيدى است. اگر كسى به زبان «لا اله الا الله» بگويد و به توحيد تكلم نمايد اما در مقام عمل، مشركانه رفتار كند عمل او برخلاف قول اوست و اين عمل مشركانه نمىتواند آن كلمهى طيبه را به سوى خدا صعود دهد و مورد قبول باريتعالى گرداند. غير از «لا اله الا الله» همگى سخنان نيك، اندرزهاى بجا، تذكرات لازم، امر به معروف و نهى از منكر، همه و همه كلم طيب مىباشند و هر يك كلمهاى مقدس و پاك است، اما
اين كلمات نيك بايد با عمل گوينده منطبق باشد تا اعمال گوينده، آن كلمات مقدس را به سوى حق تعالى بالا ببرد و مورد قبول ذات اقدس الهى بنمايد، و اگر برخلاف باشد، آن كلمهى طيبه نمىتواند به آن مقام مقدس خود برسد.
مجتبی از تهران :
امام سجاد (ع) مىفرمايد: محبوبترين شما نزد خداوند كسانى هستند كه عملشان نيكوتر و رفتارشان پسنديدهتر است، اما بدانيد كه اعظم شما در نزد خدا در مقام عمل و بزرگترين شما در پيشگاه الهى كسانى هستند كه نسبت به عملى بيشتر مراقبت مىكنند كه در نزد خدا مورد رغبت بيشتر است و خدا به آن اهميت زيادتر مىدهد.
محمد حسینی یزد :
عمل حسن و احسن يا كار خوب و خوبتر چيست و چگونه مىتوان آن را انجام داد.
بىگمان اساسيترين شرط عمل خوب و عمل خوبتر خلوص نيت است و نيت خالص در حديث امام صادق (ع) با جملهى كوتاهى بيان شده است و فرموده:
عمل خالص آن است كه در انجام آن متوقع نباشى كه احدى غير از خدا ترا سپاس گويد و تحسين و تمجيد نمايد، پس اگر كسى در عبادت از همهى مخلوق منقطع شود و فقط و فقط متوجه خدا باشد و براى اطاعت امر او عبادت نمايد پروردگار، آن عمل خالص را مىپذيرد و به عمل كننده پاداش مىدهد.
امام باقر (ع) مىفرمايد: بنده نمىتواند به شايستگى و چنانكه بايد خداى را عبادت كند تا از جميع مخلوق منقطع گردد و از همهى مردم چشمپوشى نمايد، در اين موقع خداوند مىفرمايد: اين عمل، خالص براى من است و به منظور من انجام گرفته و من نيز به كرم خود آن را مىپذيرم و پاداش مىدهم.
پس اگر مسلمانى نماز را به قصد قربت و براى اطاعت امر باريتعالى اقامه نمايد در صورتى كه انگيزهى او در باطن، نيل به رحمت ابدى يا مصون ماندن از عذاب شديد قيامت باشد چنين عبادتى خوب و حسن است. اما اگر عبادت كننده به پاداش و كيفر الهى نظر نداشته و نماز را فقط براى شكرگزارى و تعظيم مقام الوهيت به پا داشته باشد اين عبادت خوبتر و احسن است و اولياى گرامى خداوند خواهان چنين خلوصى بودند و عبادتها را بدين منظور انجام مىدادند.
اصلانی از بهشهر :
نكتهاى كه لازم است بگویم اینست که عمل خالصانه به جا آوردن مشكل است اما اصل عمل يا خلوص نيت در عمل را در طول ايام زندگانى و تا پايان عمر محافظت نمودن بسى مشكلتر.
امام صادق علیه السلام مىفرمايد: باقى نگاهداشتن عمل و ابقاى خلوص نيت از خود عمل مشكلتر است. چه بسا افرادى با نيت خالص نماز را آغاز مىكنند و يك يا دو ركعت آن را با توجه به پروردگار مىخوانند، بين نماز شخص محترمى وارد مسجد مىشود كه حسن نظر او نسبت به نمازگزار در جميع شئون زندگى وى اثر مىگذارد. در اين موقع او بر اذكار مستحب خود مىافزايد، طمانينه را اهميت عملى مىدهد و خلاصه اينكه در چگونگى صلوه خود تغييراتى ايجاد مىنمايد تا با اين اعمال، توجه آن مرد محترم را به خوبى و پاكى خود جلب كند. اين شخص نيمى از نماز را با خلوص نيت خوانده و نيم دگرش آلوده شده و جنبهى ريا پيدا كرده، اين مطلب است كه امام صادق (ع) مىگويد: ادامه دادن خلوص نيت در عمل از خود عمل مشكلتر و سختتر است.
گاهى از اوقات، افراد، اعمال شايستهاى در ايام زندگى خود انجام مىدهند كه اگر آن اعمال محفوظ بماند و از ميان نرود سرمايهى بسيار بزرگى براى روز قيامت خواهد بود. اما بدبختانه بسيارى از انسانها پس از آن اعمال نيك مرتكب گناهان بزرگى مىشوند كه باعث حبط اعمال خوب آنان مىگردد و آن كارهاى پسنديده را از ميان مىبرد. اولياى اسلام در پارهاى از مواقع اين خطرات بزرگ را تذكر مىدادند و مسلمانان را از سقوط اعمالشان آگاه مىكردند.
امام باقر از رسول اكرم صلى الله عليه و آله حديث نموده است كه فرمود: هر كس بگويد «سبحان الله» خدا براى او در بهشت درختى غرس مىكند، هر كس بگويد «الحمدلله» خداوند در بهشت براى او درختى مىنشاند، هر كس بگويد «لا اله الا الله» خداوند در بهشت براى او درختى غرس مىكند، هر كس بگويد «اللهاكبر» خداوند در بهشت براى او درختى مىنشاند. در واقع رسول گرامى مىخواهد بفرمايد: ذكر «سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر» آنقدر ارزشمند و گران قيمت است كه هر جملهى آن يعنى هر يك از اذكار چهارگانهى آن مىتواند درختى را براى گويندهى آن به امر الهى در بهشت غرس نمايد. يكى از افراد قريش كه در محضر حاضر بود عرض كرد يا رسول الله! پس درختان ما در بهشت بسيار است زيرا ما بسيار اين ذكر را مىگوييم. حضرت فرمود: بلى بسيار است و لكن بپرهيزيد از اينكه آتشى را از پى اين اذكار بفرستيد كه آن درختها را به آتش بكشد و نابود كند. در اينجا امام باقر (ع) گفتهى رسول اكرم را بيان مىكند تا اينكه به مومنين بفهماند كه ذكر خدا گفتن و تسبيح نمودن مهم است اما اگر ما از پس آن آتشى نفرستيم و نابودش ننماييم.
مرادی از جهرم :
معيار سعادت در آيين مقدس اسلام اين است كه آدمى با سعادت از مرز دنيا بگذرد و به عالم برزخ وارد شود. هر گاه كسى در طول زندگى خود اعمال صالحهاى با خلوص نيت انجام دهد و بتواند آنها را تا لحظهى مرگ نگاهدارى كند و با خود به عالم بعد از حياتش ببرد اين فرد، انسانى سعادتمند است، اما اگر اعمال خوبى را با خلوص انجام داد ولى نتوانست آن را در باقيماندهى ايام زندگى محافظت كند با همهى آن اعمال نيك، بدبخت و تهيدست از دنيا
مىرود و در حالى به صحنهى محشر وارد مىشود كه فاقد اعمال شايسته و عوامل نجاتبخش است.
جلالی :
على (ع) در ضمن روايتى به مردم فهمانده است كه خطرات نابودكنندهى خلوص عمل بيش از خطراتى است كه اصل عمل را تهديد مىكند.
امام اميرالمومنين مىفرمايد: جميع شئون دنيا براى ما مجهول و ناشناخته است الا مواضع و مواردى كه به آنها عالم شده باشيم، تمام عملها بين ما و خداى براى خدا حجت است و با آن علم در قيامت با ما احتجاج مىكند، مگر آن علمى كه بر طبق آن عمل شده باشد، و اعمال ما تماما ريا و خودنمايى است، مگر آنهايى كه با خلوص نيت و پاكى ضمير واقع شده باشد، پس از آن مىفرمايد: اخلاص در عمل را خطرى بزرگ تهديد مىكند تا روزى كه انسان ببيند كه چگونه وضعش ختم مىشود و عمرش پايان مىپذيرد.
امام باقر (ع) مىفرمايد كه ابقا بر عمل نيك مشكلتر از خود عمل است. راوى مىگويد پرسيدم: مراد از ابقا بر عمل چيست و چگونه است. امام مىفرمايد: يك انسان مسلمان كه محرمانه به ديدار يك مسلمان مىرود و براى خدا و به قصد خالص پروردگار به او انفاق مىكند و مساعدت مىنمايد، اين عمل او چون مخفيانه بوده به عنوان يك عبادت سرى در نامهى عملش نوشته مىشود و عبادت سرى اجر بسيار بسيار بزرگ دارد. چندى نمىگذرد، اين مرد انفاقكننده از خدمت و انفاق خود نام مىبرد و به دگرى مىگويد: من از آن شخص ديدار كردم و به او رسيدگى نمودم. در نتيجهى اين اظهار، جنبهى سرى بودن عمل از ميان مىرود و به جاى آن، علانيه نوشته مىشود. بعدا چندى نمىگذرد كه باز با دگرى صحبت مىكند كه من نيمهشب براى رسيدگى به او به در منزل او رفتم و سرى هم رفتم، پردهى او را مىدرد، آبروى او را مىبرد، فتكتب له رياء: به جاى عمل خالصانهى سرى عمل رياى علنى براى او نوشته مىشود و عمل ريا، كيفر و مجازات دارد.
👌نتیجه بحث م جمع بندی :
انجام دادن عمل حسن و عمل احسن با خلوص نيت مشكل و تا لحظهى مرگ آن را نگاهدارى نمودن مشكلتر است. توفيق افراد با ايمان در اين امر مهم تنها با استمداد از ذات اقدس الهى ممكن و ميسر است. امام سجاد (ع) در این جمله از دعاى «مكارمالاخلاق» اين درخواست را از پيشگاه الهى نموده است:
و بعملى الى احسن الاعمال
بار الها عمل مرا به بهترين و نيكوترين اعمال منتهى فرما.
اين عبارت كوتاه براى پيروان آن حضرت درسى آموزنده و شايان كمال توجه است و آنان بايد همانند امام سجاد براى بهترين عمل، از خدا استنصار نمايند و از ذات اقدسش يارى طلب كنند، چه با يارى او مىتوان كارهاى نيك را با خلوص انجام داد و تا پايان عمر از آنها محافظت نمود.
@sahife2
⚫️ انا لله و انا الیه راجعون
🏴 روح بلند و ملکوتی فقیه انقلابی فیلسوف مجاهد عمار رهبر حضرت آیت الله علامه محمدتقی #مصباح_یزدی به ملکوت اعلی پیوست.
✔️ ایشان که حق بزرگی بر همه، خصوصا کانال ما دارند، را با فاتحه ای میهمان فرمایید
🔴 دعای #چهلم از دعاهاي امام سجاد (علیه السلام) هنگامي که خبر مرگ شخصی را به حضرت می‌دادند یا خود حضرت به یاد مرگ می افتادند ، را با هم زمزمه میکنیم ...
📋 https://b2n.ir/SAHIFE2_40
التماس دعا
#ياد_مرگ
🆔 @sahife2
برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی
#نهج_البلاغه_حكمت_174
◀️ اهمیت #خشم برای خدا
🔴 و قَالَ (علیه السلام) : مَنْ أَحَدَّ سِنَانَ الْغَضَبِ لِلَّهِ، قَوِيَ عَلَى قَتْلِ أَشِدَّاءِ الْبَاطِلِ.
آن كس كه دندان خشم در راه خدا بر هم فشارد، بر كشتن باطل گرايان، توانمند گردد.
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
◀️ راه پيروزى بر دشمن:
قسمت اول
📋 امام(عليه السلام) در اين گفتار حكيمانه راه پيروزى بر دشمنان نيرومند را تبيين مى كند، مى فرمايد: «كسى كه سرنيزه خشم را براى خدا تيز كند توانايى بر قتل سردمداران باطل پيدا خواهد كرد»; (مَنْ أَحَدَّ سِنَانَ الْغَضَبِ لِلَّهِ قَوِيَ عَلَى قَتْلِ أَشِدَّاءِ الْبَاطِلِ).
اشاره به اين كه راه رسيدن به پيروزى در مقابل دشمنان سرسخت و نيرومند دو چيز است: آمادگى كامل و خلوص نيت و توكل بر خدا. هرگاه اين دو با هم جمع شوند سرسخت ترين دشمنان را مى توان به وسيله آن به زانو در آورد.
قرآن مجید روى هر دو عامل تکیه کرده در یک جا مى فرماید: «(وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَّا اسْتَطَعْتُمْ مِّنْ قُوَّة); براى مقابله با آنها (دشمنان)، هر چه در توان دارید از نیرو و... آماده سازید».
در جاى دیگر مى فرماید: «(وَلاَ تَهِنُوا وَلاَ تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الاَْعْلَوْنَ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ); هرگز سست نشوید! و غمگین نگردید; و شما برترید اگر ایمان داشته باشید».
منظور از «غضب» در این گفتار حکیمانه امام(علیه السلام) خشم هاى زودگذر بى دلیل نیست بلکه منظور قوت اراده و تصمیم جدى براى مبارزه با دشمن آن هم براى خدا، تقویت آیین و دفاع از بندگان اوست.
تعبیر به «اَشدّاءِ الْباطل» سردمداران و نیرومندان آنهاست.
تعبیر به «قتل» اشاره به هر نوع پیروزى بر آنها و خاموش کردن و از بین بردن نفوذ آنها در جوامع بشرى است.
غضب و خشم غالبا نکوهیده است، زیرا در آن حالت، انسان از مرز حق بیرون مى رود و دست به کارهایى مى زند که سبب پشیمانى در عمر مى شود، ازاین رو در روایات اسلامى از امام صادق(علیه السلام) آمده است: «الْغَضَبُ مِفْتاحُ کُلُّ شَرٍّ».(3)
ولى گاه به سبب کارهاى خلافى که انجام مى شود: آشکار شدن منکرات، غصب حقوق ضعیفان، تعرض به نوامیس مردم، ایجاد ناامنى در جامعه اسلامى و غلبه هوا و هوس بر اجتماع، در چنین شرایطى انسانِ مؤمن، بیدار و غیور، خشمگین مى شود; نه خشمى زودگذر بلکه خشمى عمیق و براى خدا و مى دانیم در حالت خشم تمام نیروهاى انسان بسیج مى گردند و گاه یک انسان معمولى قدرت چندین نفر را پیدا مى کند و آمادگى براى مبارزه با باطل حاصل مى شود.
به همین دلیل قرآن مجید خشمگین شدن موسى بعد از بازگشت از کوه طور و مشاهده گوساله پرستى بنى اسرائیل را به شکلى مثبت و کارى صحیح بیان کرده است. آنجا که مى فرماید: «(فَرَجَعَ مُوسَى إِلَى قَوْمِهِ غَضْبَانَ أَسِفاً قَالَ یَا قَوْمِ أَلَمْ یَعِدْکُمْ رَبُّکُمْ وَعْداً حَسَناً أَفَطَالَ عَلَیْکُمُ الْعَهْدُ أَمْ أَرَدْتُّمْ أَنْ یَحِلَّ عَلَیْکُمْ غَضَبٌ مِّنْ رَّبِّکُمْ فَأَخْلَفْتُمْ مَّوْعِدِى); موسى خشمگین و اندوهناک به سوى قوم خود باز گشت و گفت: اى قوم من! مگر پروردگارتان وعده نیکویى به شما نداد؟! آیا مدّت (جدایى من از) شما به طول انجامید، یا مى خواستید غضب پروردگارتان بر شما نازل شود که از وعده من تخلّف کردید؟!».
در آیه آخر سوره «فتح» نیز درباره مؤمنان راستین تعبیر به (أَشِدَّآءُ عَلَى الْکُفَّارِ) شده است.
ادامه دارد ...
#نهج_البلاغه_حكمت_174
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
◀️ راه پيروزى بر دشمن:
قسمت 2
📋 در حدیثى نیز که علامه مجلسى(رحمه الله) در بحارالانوار آورده مى خوانیم: هنگامى که امیرمؤمنان على(علیه السلام) درباره اموال غنایم، نسبت به بعضى از جنگجویان سختگیرى کرد گروهى از آن حضرت شاکى بودند. پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) دستور داد منادى در میان مردم ندا دهد و بگوید: «ارْفَعُوا ألْسِنَتَکُمْ عَنْ عَلىّ بْنِ أبی طالب فَإنّه خَشِنٌ فى ذاتِ اللهِ عَزَّوَجَلَّ غَیْرُ مُداهِن فی دینِهِ; اى مردم زبان شکایت را از على بن ابى طالب بردارید، چرا که او درباره اوامر الهى سختگیر است و سازش کارى در دینش را مجاز نمى شمرد». مردمى که این سخن شنیدند لب از شکایت فرو بستند و دانستند این گونه سختگیرى ها مطلوب خدا و پیغمبر(صلى الله علیه وآله) است.
در حدیث مشهورى نیز مى خوانیم که پیغمبر(صلى الله علیه وآله) روزى از مردم سؤال کرد: «أىُّ عُرَى الاْیمانِ أوْثَقٌ; کدام یک از دستگیره هاى ایمان محکم تر است؟» جمعى گفتند: خدا و رسولش آگاه ترند; بعضى نماز، برخى دیگر زکات، عده اى روزه، گروهى حج و عمره و جمعى دیگر جهاد را ذکر کردند. پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) فرمود: «آنچه را گفتید داراى فضیلت است ولى پاسخ من نیست (سپس فرمود:) محکم ترین دستگیره هاى ایمان حبُّ فى الله و بغض فى الله و دوست داشتن اولیاء الله و بیزارى از دشمنان خداست».
این سخن را با حدیثى که علامه مجلسى در بحارالانوار آورده است پایان مى دهیم او مى گوید: در روایتى آمده است که خداى متعال به موسى(علیه السلام) گفت: «هَلْ عَمِلْتَ لِى عَمَلاً؟! قالَ صَلَّیْتُ لَکَ وَصُمْتُ وَتَصَدَّقُتُ وَذَکَرْتُ لَکَ، قالَ اللَّهُ تَبارَکَ وَتَعالى، وَامَّا الصَّلَوةْ فَلَکَ بُرهانٌ، وَالصَّوْمُ جُنَّةٌ وَالصَّدَقَةُ ظِلٌّ، وَالذِّکُرْ نُورٌ، فَاىُّ عَمَل عَمِلْتَ لِى؟! قالَ مُوْسى: دُلَّنِى عَلَى العَمَلِ الَّذى هُوَ لَکَ، قالَ یا مُوسى هَلْ والَیْتَ لِى وَلِیّاً وَهَلْ عادَیْتَ لى عَدُوّاً قَطُّ فَعَلِمَ مُوسى انَّ افْضَلَ الاَْعْمالِ الْحُبُّ فِى اللَّهِ وَالْبُغْضُ فِى اللَّهِ; آیا هرگز براى من کارى انجام داده اى؟ موسى عرض کرد: براى تو نماز خوانده ام، روزه گرفته ام و صدقه داده ام. خداوند متعال به او فرمود: اما نماز براى تو نشانه ایمان است و روزه سپرى سپر آتش و انفاق سایه اى در محشر و ذکر خدا نور است کدام عمل را براى من بجا آورده اى اى موسى! عرض کرد: خداوندا! خودت مرا در این مورد راهنمایى فرما. فرمود: آیا کسى را براى من دوست داشته اى و براى من کسى را دشمن داشته اى؟ در اینجا بود که موسى(علیه السلام) دانست بهترین اعمال، دوستى براى خدا و دشمنى براى خداست»
#نهج_البلاغه_حكمت_174
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
❇️ #تفسیر_خوانی قرآن کریم
هر روز یک آیه
تفسیر نور – استاد محسن قرائتی
سوره #بقره
#بقره_45
وَاسْتَعِينُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلَو ةِ وَإِنَّهَا لَكَبِيرَةٌ إِلَّا عَلَى الْخَشِعِينَ
واز #صبر و #نماز یارى جویید واین كار جز براى خاشعان، گران وسنگین است.
🔴 صبر ونماز، دو اهرم نیرومند در برابر مشكلات است. «استعینوا بالصبر و...»
هر چه در آستان خدا اظهار عجز و بندگى بیشتر كنیم، امدادهاى او را بیشتر دریافت كرده و بر مشكلات پیروز خواهیم شد. «استعینوا بالصبر و الصلوة»
👤استاد #قرائتی
⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
❇️ اعمال روزها و شب های #هفته
🙏 آداب ، اعمال ، ادعیه ، استعاذه ، تسبیح و نماز روز #شنبه
👉🏻 1da.ir/TXfZ6s2I
🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
✳️ فتوی پیر مغان دارم و قولیست قدیم
که حرام است می آن جا که نه یار است ندیم
چاک خواهم زدن این دلق ریایی چه کنم
روح را صحبت ناجنس عذابیست الیم
تا مگر جرعه فشاند لب جانان بر من
سال‌ها شد که منم بر در میخانه مقیم
مگرش خدمت دیرین من از یاد برفت
ای نسیم سحری یاد دهش عهد قدیم
بعد صد سال اگر بر سر خاکم گذری
سر برآرد ز گلم رقص کنان عظم رمیم
دلبر از ما به صد امید ستد اول دل
ظاهرا عهد فرامش نکند خلق کریم
غنچه گو تنگ دل از کار فروبسته مباش
کز دم صبح مدد یابی و انفاس نسیم
فکر بهبود خود ای دل ز دری دیگر کن
درد عاشق نشود به به مداوای حکیم
گوهر معرفت آموز که با خود ببری
که نصیب دگران است نصاب زر و سیم
دام سخت است مگر یار شود لطف خدا
ور نه آدم نبرد صرفه ز شیطان رجیم
#حافظ ار سیم و زرت نیست چه شد شاکر باش
چه به از دولت لطف سخن و طبع سلیم
🔅 برنامه ی روزانه #حافظ_خوانی
#حافظ_غزل_367 #مصباح_یزدی
◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2