#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_6
دعای #ششم
دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) در #صبح و #شب:
«22» وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُكَ وَ رَسُولُكَ و خِيَرَتُكَ مِنْ خَلْقِكَ حَمَّلْتَهُ رِسَالَتَكَ فَأَدَّاهَا وَ أَمَرْتَهُ بِالنُّصْحِ لِأُمَّتِهِ فَنَصَحَ لَهَا
و شهادت مىدهم كه محمد، بنده و فرستاده و برگزيده ات، از ميان آفريدههاى توست. رسالتت را برعهدهاش گذاشتى و او حق آن رسالت را ادا كرد و حضرتش را به خيرخواهى براى امتش دستور دادى، و او براى امت خيرخواهى كرد.
#خیرخواهی_پیامبر صل الله علیه و آله
#دعا_ششم_22
🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_6
#دعا_ششم_22
#خیرخواهی_پیامبر صل الله علیه و آله 3
✳️ حتى عطوفت و خيرخواهى در پيام رسانى پيامبر اكرم اسلام صلى الله عليه و آله به مردم بيشتر از انبياى گذشته بود ولى خداوند سه روش را به حضرت پيشنهاد مىكند و مىفرمايد:
ادْعُ إِلَى سَبِيلِ رَبّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ جدِلْهُم بِالَّتِى هِىَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِوَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ»
[مردم را] با حكمت و اندرز نيكو به راه پروردگارت دعوت كن، و با آنان به نيكوترين شيوه به بحث [و مجادله] بپرداز، يقيناً پروردگارت به كسانى كه از راه او گمراه شدهاند و نيز به راه يافتگان داناتر است.
الف) حكمت؛ مجموعهاى از ارزشهاى دينى و علمى و عقلى و قلبى است.
ب) موعظه؛ اندرزها و پندهايى است كه قلب را نورانى مىكند.
ج) مجادله؛ روشى براى گفتگو با طرف مقابل و متقاعد كردن اوست.
پس اگر اين شيوهها مؤثّر نبود؛ راه بشارت و تهديد را پيش گيرد كه در سوره احزاب مىفرمايد:
يأَيُّهَا النَّبِىُّ إِنَّآ أَرْسَلْنكَ شهِدًا وَ مُبَشّرًا وَ نَذِيرًا* وَ دَاعِيًا إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِوَ سِرَاجًا مُّنِيرًا
اى پيامبر! به راستى ما تو را شاهد [بر امّت] و مژدهرسان و بيمدهنده فرستاديم.* و تو را دعوت كننده به سوى خدا به فرمان او و چراغى فروزان [براى هدايت جهانيان] قرار داديم.
در آيهاى ديگر مىفرمايد:
إِنَّآ أَرْسَلْنكَ بِالْحَقّ بَشِيرًا وَ نَذِيرًا وَ إِن مّنْ أُمَّةٍ إِلَّا خَلَا فِيهَا نَذِيرٌ
يقيناً ما تو را در حالى كه مژده دهنده و هشدار دهندهاى، به حق و راستى فرستاديم، و هيچ امّتى نبوده مگر آن كه در ميان آنان بيم دهندهاى گذاشته است.
بشارت و هشدار از جمله نصايحى است كه گروهى اين گونه هدايت مىشوند.
ابن عباس مىگويد:
وقتى آيه يا ايُّهَا النَّبى إِنَّآ أَرْسَلْنكَ بِالْحَقّ بَشِيرًا وَ نَذِيرًا نازل شد، پيامبر خدا به على و معاذ دستور داد كه به يمن روند در همين زمان به آن دو فرمود: برويد نويد دهيد و فرارى ندهيد و آسان گيريد و سختگيرى نكنيد؛ زيرا آيه يا ايُّهَا النَّبى ...
بر من نازل شده است.
👈 ادامه دارد ...
تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 5 ، ص: 144
👌 دعای #ششم
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_6
#دعا_ششم_22
#خیرخواهی_پیامبر صل الله علیه و آله 4
✳️ يك يهودى از حضرت رسول اللّه صلى الله عليه و آله از معناى نامهاى پيامبر مانند: محمد، احمد، ابوالقاسم و بشير و نذير و داعى پرسيد، حضرت فرمود:
«... امّا داعى از آن روست كه من مردم را به دين پروردگارم عزّوجل دعوت مىكنم، اما نذير از آن روست كه هر كس نافرمانيم كند او را به آتش بيم مىدهم و اما بشير از آن روست كه هر كس اطاعتم كند، او را به بهشت بشارت مىدهم.»
بنابراين رسول اللّه صلى الله عليه و آله با ابزار نصيحت و موعظه و پشتيبانى حق به ميدان آمد و دلهاى خفته و خسته از جهالت و گمراهى را بيدار مىساخت.
مولا على عليه السلام اين حركت پيامبر را چنين توصيف مىفرمايد:
ارْسَلَهُ بِحُجَّةٍ كافِيَةٍ وَ مَوْعِظَةٍ شافِيَةٍ وَ دَعْوَةٍ مُتلافِيَةٍ اظْهَرَ بِهِ الشَّرائِعَ الْمَجْهُولَةَ ...
خداوند او را با دليل كافى و پندى شفابخش و دعوتى كه مردم را از گمراهىها برهاند فرستاد. دستورهاى ناشناخته دين را به وسيله او آشكار نمود ....
چه مثل زيبايى رسول خدا صلى الله عليه و آله درباره امت خود بيان مىفرمايد كه:
حكايت من و شما حكايت مردى است كه آتش افروخته و پروانهها و ملخها خود را به درون آن مىاندازند و او آنها را از آتش دور مىكند. من هم كمربند شما را گرفتهام و از آتش دورتان مىكنم و شما از دستان من مىگريزيد. «1» اين مثال، ارتباط پيامبر با امّت را تصوير مىكند كه چگونه مردم مانند حشرات به دور آتش گمراهى و لجاجت مىچرخند تا خود را نابود كنند؛ امّا نور حقيقت و نجات رسالت به دنبال هدايت آنان است تا وسيلهاى براى دلگشايى و راهيابى به دروازه سعادت بگشايد.
حضرت صادق عليه السلام مىفرمايد:
هنگامى كه موسى بن عمران ياران خود را اندرز مىداد ناگهان مردى برخاست و پيراهن خود را پاره كرد. خداوند عزَّوجلّ به موسى وحى فرمود:
اى موسى به او بگو: پيراهنت را از هم نَدَر بلكه دلت را براى من بگشاى. «2» پندگيرى وبه جان خريدن آن، مايه حيات و جريان قلب است؛ زيرا در گذراى روزگار، قلب انسان در اثر گناه و عادتهاى روزمره نيمه جان مىشود پس بايد با موعظه حق؛ خون در رگهاى قلب جارى ساخت.
پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله با مواعظ خود دلهاى كوير خشك بسيارى از آدميان را آباد گردانيد.
رسول اللّه صلى الله عليه و آله در پندى به جابر بن عبداللّه انصارى مىفرمايد:
مالِى أَرى حُبَّ الدُّنيا قَدْ غَلَبَ عَلى كَثيرٍ مِنَ النَّاسِ، حَتَّى كانَ المَوْتُ فى هَذِهِ الدُّنيا عَلى غَيْرِهِم كُتِبَ!
أَما يَتَّعِظُ آخِرُهُم بأَوَّلِهِم؟! لَقَدْ جَهِلُوا وَ نَسُوا كُلَّ مَوْعِظَةٍ فى كِتابِ اللَّهِ، وَ أَمِنُوا شَرَّ كُلِّ عاقِبَةِ سُوْءٍ
چه شده است كه مىبينم دنيا دوستى بر بسيارى از مردم چيره آمده است تا جايى كه گويى مرگ در اين دنيا براى غير آنان رقم خورده است.
آيا ماندگان از رفتگان پند نمىگيرند؟ اينان نمىدانند، همه اندرزهاى كتاب خدا را از ياد بردهاند و از شر هر فرجام بدى آسوده خاطرند.
👈 ادامه دارد ...
تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 5 ، ص: 144
👌 دعای #ششم
#ياد_مرگ
🆔 @sahife2
🌹 یک غزل زیبا از مرحوم فیض کاشانی در #روز_بیستم_محرم
✳️ اینکه تمام شهدا به مقام حضرت عباس غبطه می خورند یعنی ای کاش ما هم به این مقام راه داشتیم زیرا در وجود قمر بنی هاشم عشق پرودگار عالم طوری فرمانروایی می کرد که او را در بهترین عبادت قرار داد ( استاد حسین #انصاریان در وصف مقام والای انسان کاملی چون حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام ) :
👈 صورت انسان دگر معنی آن دیگر است
صورت انسان مس و معنی انسان زرست
مس چه بود لحم وپوست زرچه بودعشق دوست
این مس اگر زر شود ازدو جهان بر ترست
عشق بود روح دین چشم و چراغ یقین
هر که درو عشق نیست کفر درو مضمرست
عشق رساند ترا تا به جناب خدا
در ره اطوار صنع راهرو و رهبرست
سوی من آئی دمی بر تو ببارم نمی
از رشحات یمی این سخنم زوترست
کاش ترا جای آن باشد و گنجای آن
تا به عیان آورم آنچه بغیب اندرست
ظرف تو از حرف عشق جام لبا لب کنم
جنت به قالب کنم گوئی که اینمحشراست
مست شوی کف زنان شور بر آری که این
نیست مکرر ستخیز ورنه چه شور و شرست
شور نشور است این بعث قبور است این
شرح صدورست این از همه بالاترست
این اثر طاعت است زلزلهٔ ساعت است
حامله بار افکند مرضعه کور و کرست
بر تو عذابست این زانکه همین صورتی
نزد من آو ببین کز دل و جان خوشتر است
#فیض بهل صوت و حرف بحر مپیما بحرف
غرقهٔ این بحر را دم نزدن بهتر است
#فیض_خوانی #فیض_کاشانی
#فیض_کاشانی_غزل_102
#ماه_محرم
◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#چله_ی_زیارت_عاشورا_غیرمعروفه 10
▪️ زیارت عاشورای معروفه همان زیارتی معروف و مشهوری است كه برای زیارت امام حسین(ع) در روز عاشورا وارد شده .
زیارت عاشورای غیر معروفه با زیارت معروفه متداوله در اجر و ثواب شریك است بدون مشقت گفتن صد مرتبه لعن و صد مرتبه سلام ( یعنی در این زیارت غیر معروفه دیگر صد مرتبه لعن و صد مرتبه سلام كه در زیارت عاشورای معروفه وارد شده، وجود ندارد) و این برای آنانكه شغل مهمی دارند فوزی است عظیم.
▪️به نیابت از آقا و مولایمان امام زمان علیه السلام با هم #زیارت_عاشورا_غیرمعروفه را چهل روز زمزمه میکنیم :👇
♦️🔊📜 السَّلامُ عَلَیكَ یا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیكَ یا ابْنَ الْبَشِیرِ النَّذِیرِ وَ ابْنَ سَیدِ الْوَصِیینَ .....
👈 نرم افزار زیارت
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
انس با صحیفه سجادیه
برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_حكمت_371 کلیدهای سعادت دنیا و آخرت وَ قَالَ (عليه السلام
◀️ ده موضوع مهم و سرنوشت ساز:
قسمت 3
⏺ در ششمين نكته مى فرمايد: «هيچ مالى براى نابودى فقر بهتر از رضا به مقدار نياز نيست»; (وَلاَ مَالَ أَذْهَبُ لِلْفَاقَةِ مِنَ الرِّضَى بِالْقُوتِ).
اين جمله كه در واقع تكميل كننده جمله سابق است اشاره به اين دارد كه بى نيازى حقيقى در آن است كه انسان به ضروريات زندگى راضى باشد و درپى مال اندوزى و فراهم كردن اسباب و وسايل تجملاتى كه به يقين مورد نياز او نيست خود را به زحمت نيفكند كه اين نوعى فقر و آن نوعى غناست.
در هفتمين نكته باز بر آنچه در نكته پنجم و ششم گذشت به گونه ديگرى مهر تأييد مى زند و مى فرمايد: «آنكس كه به مقدار نياز اكتفا كند به آسايش و راحتى هميشگى دست يافته و در فراخناى آسودگى جاى گرفته است در حالى كه دنياپرستى كليد رنج و بلا و مَركب تعب و ناراحتى است»; (وَمَنِ اقْتَصَرَ عَلَى بُلْغَةِ الْكَفَافِ فَقَدِ انْتَظَمَ الرَّاحَةَ وَ تَبَوَّأَ خَفْضَ الدَّعَةِ وَ الرَّغْبَةُ مِفْتَاحُ النَّصَبِ وَمَطِيَّةُ التَّعَبِ).
«تبوأ» از ماده «تبوِئَه» (بر وزن تذكره) به معناى سكنى دادن به قصد دوام و بقاست.
«خفض» معانى متعددى دارد ازجمله تنزل و كاهش، فروتنى و نيز به معناى آسايش و فراخى زندگى است.
«دعة» به معناى آسودگى و «رغبة» به معناى دنياپرستى و «نَصَب» به معناى خستگى و درماندگى و «مطية» به معناى مركب است.
روشن است كه آنچه انسان را در زندگى به زحمت و رنج مى افكند دنياپرستى است وگرنه براى به دست آوردن يك زندگى ساده آميخته با قناعت، رنج و زحمت زيادى لازم نيست و همان طور كه امام(عليه السلام) در جمله بالا فرمود، دنياپرستى است كه كليد رنج و ناراحتى هاست و مركب ناراحتى و تعب است.
در پايان براى تكميل نكات گذشته به نكته ديگر كه ناظر به سه رذيله اخلاقى است با ذكر آثار آن ها اشاره كرده، مى فرمايد: «حرص و تكبر و حسد انگيزه اى هستند براى فرو رفتن در گناهان، و شر و بدكارى، جامع تمام (اين) عيب هاست»; (وَالْحِرْصُ وَالْكِبْرُ وَالْحَسَدُ دَوَاع إِلَى التَّقَحُّمِ فِي الذُّنُوبِ، وَ الشَّرُّ جَامِعُ مَسَاوِي الْعُيُوبِ).
«تقحُّم» به معناى فرو رفتن در چيزى است.
👈 ادامه دارد .....
#نهج_البلاغه_حكمت_371
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
◀️ ده موضوع مهم و سرنوشت ساز:
قسمت 4
⏺ سه رذيله اى كه امام(عليه السلام) به عنوان انگيزه غوطه ور شدن در گناهان بيان فرموده همان سه رذيله معروف آغاز آفرينش انسان است; شيطان بر اثر تكبر رانده درگاه خدا شد و آدم به دليل حرص، ترك اولى كرد و از درخت ممنوع خورد و از بهشت اخراج شد و قابيل براثر حسد، نخستين قتل و جنايت را در عالم بنيان نهاد و منفور ساحت قدس پروردگار گشت.
در حديثى از امام على بن الحسين(عليه السلام) مى خوانيم: «فَأَوَّلُ مَا عُصِى اللَّهُ بِهِ الْكِبْرُ وَ هِى مَعْصِيةُ إِبْلِيسَ حِينَ أَبَى وَ اسْتَكْبَرَ وَ كَانَ مِنَ الْكَافِرِينَ وَ الْحِرْصُ وَ هِى مَعْصِيةُ آدَمَ وَ حَوَّاءَ حِينَ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُمَا فَكُلا مِنْ حَيثُ شِئْتُما وَ لا تَقْرَبا هذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونا مِنَ الظَّالِمِينَ فَأَخَذَا مَا لاَ حَاجَةَ بِهِمَا إِلَيهِ فَدَخَلَ ذَلِكَ عَلَى ذُرِّيتِهِمَا إِلَى يوْمِ الْقِيامَةِ وَ ذَلِكَ أَنَّ أَكْثَرَ مَا يطْلُبُ ابْنُ آدَمَ مَا لاَ حَاجَةَ بِهِ إِلَيهِ ثُمَّ الْحَسَدُ وَ هِى مَعْصِيةُ ابْنِ آدَمَ حَيثُ حَسَدَ أَخَاهُ فَقَتَلَهُ فَتَشَعَّبَ مِنْ ذَلِكَ حُبُّ النِّسَاءِ وَ حُبُّ الدُّنْيا وَ حُبُّ الرِّئَاسَةِ وَ حُبُّ الرَّاحَةِ وَ حُبُّ الْكَلاَمِ وَ حُبُّ الْعُلُوِّ وَ الثَّرْوَةِ فَصِرْنَ سَبْعَ خِصَال فَاجْتَمَعْنَ كُلُّهُنَّ فِى حُبِّ الدُّنْيا فَقَالَ الاَْنْبِياءُ وَ الْعُلَمَاءُ بَعْدَ مَعْرِفَةِ ذَلِكَ حُبُّ الدُّنْيا رَأْسُ كُلِّ خَطِيئَة; نخستين چيزى كه با آن معصيت خدا شد تكبر بود و آن معصيت ابليس بود هنگامى كه از اطاعت فرمان خدا سر باز زد و تكبر كرد و از كافران شد (سپس) حرص بود و آن (سرچشمه) معصيت آدم و حوا شد. هنگامى كه خداوند عزّوجلّ به آن ها فرمود: از ميوه هاى بهشتى هرگونه مى خواهيد بخوريد ولى نزديك اين درخت (ممنوع) نشويد كه از ظالمان خواهيد شد. ولى آن ها چيزى را كه نياز به آن نداشتند برگرفتند و اين مشكلى براى ذريه آن ها تا روز قيامت ايجاد كرد و ازاين رو بيشترين چيزى كه فرزندان آدم به دنبال آن هستند چيزى است كه به آن نيازى ندارند. سپس حسد بود كه (سرچشمه) معصيت فرزند آدم (قابيل) شد در آن جا كه به برادرش حسد ورزيد و او را به قتل رساند. و از اين صفات رذيله سه گانه، عشق به زنان و عشق به دنيا و عشق به رياست و راحت طلبى و عشق به سخن گفتن و برترى جويى و ثروت، سرچشمه گرفت و هفت خصلت شد كه تمام آن ها در حب دنيا جمع شد. ازاين رو پيغمبران و دانشمندان بعد از آگاهى از اين موضوع گفتند: حب دنيا سرچشمه تمام گناهان است».
جمله «وَ الشَّرُّ جَامِعُ مَسَاوِى الْعُيوبِ» اشاره به اين نكته است كه اين عيوب سه گانه (حرص و كبر و حسد) و عيوب ديگر، همه تحت عنوان «شر» قرار مى گيرند كه نقطه مقابل خير است و تمام آفات و آسيب ها از آن سرچشمه مى گيرد.
#نهج_البلاغه_حكمت_371
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
❇️ #تفسیر_خوانی قرآن کریم
هر روز یک آیه
تفسیر نور – استاد محسن قرائتی
سوره #بقره
#بقره_267
يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ أَنْفِقُواْ مِنْ طَيِّبَتِ مَا كَسَبْتُمْ وَمِمَّا أَخْرَجْنَا لَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَلَا تَيَمَّمُواْ الْخَبِيثَ مِنْهُ تُنْفِقُونَ وَلَسْتُمْ بَِاخِذِيِهِ إِلَّا أنْ تُغْمِضُواْ فِيهِ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللَّهَ غَنِىٌّ حَمِيدٌ
اى كسانى كه ایمان آوردهاید! از پاكیزهترین چیزهایى كه بدست آوردهاید و از آنچه ما براى شما از زمین رویانیدهایم، انفاق كنید وبراى انفاق به سراغ قسمتهاى ناپاك (وپست) نروید، در حالى كه خود شما هم حاضر نیستید آنها را بپذیرید مگر از روى اغماض (وناچارى) و بدانید كه خداوند بىنیاز و ستوده است.
آیات قبل، شرایط انفاق كننده را مطرح كرد و این آیه شرایط چیزهایى را بیان مىكند كه به محرومان انفاق مىشود.
1- هدف از انفاق، رهایى از بخل است، نه رهایى از اشیاى بىارزش و نامطلوب. «انفقوا من طیّبات ما كسبتم»
2- در انفاق، تفاوتى میان پول نقد یا كالا نیست. «ما كسبتم... ما اخرجنا»
3- بخششِ بادآوردهها مهم نیست، بلكه بخشش از دسترنج، داراى ارزش است. «ما كسبتم»
4- در انفاق باید كرامت محرومان محفوظ بماند. «ولا تیمّموا الخبیث»
5 - نه تنها از چیزهاى ناپاك و پست انفاق نكنید، بلكه به فكر آن نیز نیفتید. «ولاتیمّموا»
6- وجدان انسان، بهترین معیار براى شناخت پسندیده و ناپسند است. هر آنچه را مىپسندى كه به تو انفاق كنند، شایسته است كه انفاق كنى و اگر آنرا دوست نمىدارى، شایستهى انفاق نیست. «لستم باخذیه الا ان تغمضوا»
7- هر فرد ثروتمندى احتمال فقیر شدن خود را بدهد، شاید روزى دستِ دهنده شما، دستِ گیرنده شد. «آخذیه»
8 - گرفتن مال نامرغوب، نشانه رضایت فقرا نیست، بلكه نشانهى استیصال آنان است. «تغمضوا» یعنى شما هم با اغماض وسختى ممكن است چیزى را بگیرید، ولى این نشانهى رضایت شما نیست.
9- اثر انفاق به خود شما بر مىگردد، وگرنه خداوند غنى و بىنیاز است. «ان اللّه غنى حمید»
10- غناى الهى همراه با كمالات ومحبوبیّت است. «غنى حمید»
👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇
https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour
⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2