« و آنچه از قرآن فرو مى فرستيم، مايه ى شفا(ى دل) و رحمتى براى مؤمنان است و ستمگران را جز خسران نمى افزايد.» سوره اسرا آیه 82 http://wiki.ahlolbait.com/آیه_82_سوره_اسراء @sahife2

سوره اسرا وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاء وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ وَلاَ يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إَلاَّ خَسَاراً (82) و آنچه از قرآن فرو مى فرستيم، مايه ى شفا(ى دل) و رحمتى براى مؤمنان است و ستمگران را جز خسران نمى افزايد. ----------------------- نکته: كلمه ى «مِن» در «من القرآن»، به معناى «بعض» نيست تا دلالت كند بر اينكه بعضى از قسمت هاى قرآن شفاست، بلكه بيان مى كند كه هر آنچه از قرآن كريم نازل مى شود، شفابخش است. با آنكه قرآن براى هدايتِ همه است؛ «هُدىً للنّاس» ولى تنها كسانى از اين نور بهره مى برند كه پنجره ى روح خود را به سوى آن باز كنند و لجاجت و عناد را كنار گذاشته، با روحى سالم به سراغ قرآن روند؛ «هُدىً للمتّقين» و لذا لجوجانِ بيماردل را جز خسارت نمى افزايد. مانند باران كه وقتى بر مردارى ببارد، بوى تعفّن برخيزد، هر چند باران زلال و پاك است. استدلال قرآن، ركود فكرى را شفا مى دهد؛ موعظه ى قرآن، قساوت را درمان مى كند؛ تاريخ قرآن تحيّر را برطرف مى سازد؛ زيبايى آهنگ و فصاحتش روح فرارى را جذب مى كند؛ قوانين و احكامش عادات خرافى را ريشه كن مى سازد؛ تلاوت و تدبر در آن، بيمارى غفلت را شفا مى بخشد؛ تبرّك به آن، امراض جسمى را شفا مى دهد و رهنمودهاى آن، تاريكى ها را روشن مى كند. شفاى قرآن با شفاى داروهاى مادّى تفاوت هاى زيادى دارد. داروى قرآن، ضررى را به دنبال ندارد، كهنه نمى شود و تاريخ مصرف ندارد. شفا يافته ى قرآن عامل شفاى ديگران مى شود. در نسخه ى شفاى قرآن اشتباه نيست، هميشه و در اختيار همه است، طبيب اين دارو، هم ما را مى شناسد، هم دوستمان دارد و هم نتيجه ى نسخه اش ابدى است، نسخه و داروى او هم مشابه ندارد. حضرت على عليه السلام مى فرمايد: «فانّ القرآن شفاءٌ من اكبر داء و هوالكفر و النفاق و الغى و الضلال» ، قرآن درمان بزرگ ترين دردهاست كه كفر و نفاق و گمراهى باشد. خداوند رحمت را بر خود لازم نموده است: «كتب على نفسه الرحمة» و پيامبرش را براى جهانيان، رحمت قرار داده است، «رحمة للعالمين» هم امّتش نسبت به هم رحمت دارند، «رحماء بينهم» و هم كتابش رحمت است. «شفاء و رحمة» ----------------------------- پیام ها: - چون قرآن از جانب خدايى است كه خالق بشر و فطرتِ اوست، قوانين آن نيز با فطرت مطابق و نجات دهنده ى اوست. «شفاء» - آنچه از سوى خداى رحمان و رحيم باشد، رحمت است. «رحمة للمؤمنين» - چون كافران به اوامر و نواهى قرآن عمل نمى كنند، نزول هر دستور، جرمشان را بيشتر و خسارتشان را افزون تر مى سازد. «لايزيدالظالمين الا خساراً» ------------------------ https://as2.cdn.asset.aparat.com/aparat-video/9ae0bdcf66a94ee5491e134f013a7cde6697851-360p__27948.mp4 🖋 کانال انس با صحیفه سجادیه @sahife2

آیت الله جوادی آملی "رساله ی عملیه" @sahife2

آیت الله جوادی آملی "رساله ی عملیه" @sahife2

« بلایی و گرفتارى بر مؤمنى وارد نمى‌شود ، مگر آن که خداوند جلّ و على بر او الهام مى‌فرستد که " به درگاه بارى تعالى دعا نماید" » امام کاظم علیه السلام 🖋 کانال انس با صحیفه سجادیه @sahife2

امام موسی کاظم علیه‌السلام : « کَشْفُ ذلِکَ الْبَلاءِ وَشیکاً، وَ ما مِنْ بَلاء یَنْزِلُ عَلى عَبْد مُؤْمِن فَیُمْسِکُ عَنِ الدُّعاءِ إلاّ کانَ ذلِکَ الْبَلاءُ طَویلاً، فَإذا نَزَلَ الْبَلاءُ فَعَلَیْکُمْ بِالدُّعاءِ، وَ التَّضَرُّعِ إلَى اللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ. » « بلایی و گرفتارى بر مؤمنى وارد نمى‌شود ، مگر آن که خداوند جلّ و على بر او الهام مى‌فرستد که به درگاه بارى تعالى دعا نماید و آن بلا سریع بر طرف خواهد شد. و چنانچه از دعا خوددارى نماید، آن بلا و گرفتارى طولانى گردد. پس هر گاه فتنه و بلائى بر شما وارد شود، به درگاه خداوند مهربان دعا و زارى نمائید. » 🌸 «اصول کافی، جلد 2، ص 471ـ وسائل‌الشّیعه، جلد7، ص 44» 🖋 کانال انس با صحیفه سجادیه @sahife2

📋من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! مقام رهبری 🖋ختم روزانه ی صحیفه سجادیه https://eitaa.com/sahife2 🌸هدف نشر کلام امام سجاد علیه السلام است و بس🌸

سلام بر امام سجّاد(علیه السلام)، پاسدار «وحى نبوى» ، «خط علوى» و «شورحسينى» https://roozame.com/detail/4833873 🖋 کانال انس با صحیفه سجادیه @sahife2

«همانا معرفت و كمال دین مسلمان، در گرو رهاكردن سخنان و حرف هائى است كه به حال او و دیگران سودى ندارد.» امام سجاد علیه السلام 🖋 کانال انس با صحیفه سجادیه @sahife2

***امام زين العابدين(عليه السلام)*** 📋 « إنَّ الْمَعْرِفَهَ، وَكَمالَ دینِ الْمُسْلِم "ِ تَرْكُهُ الْكَلامَ " فیما لایُغْنیهِ، وَقِلَّهُ ریائِهِ، وَحِلْمُهُ، وَصَبْرُهُ، وَحُسْنُ خُلْقِهِ. » « همانا معرفت و كمال دین مسلمان، در گرو رها كردن سخنان و حرف هائى است كه به حال او ـو دیگرانـ سودى ندارد. و از ریا و خودنمائى دورى جستن،  در برابر مشكلات زندگى بردبار و شكیبا بودن و  داراى اخلاق پسندیده و نیك سیرت بودن است.» 🌸 تحف العقول: ص 202، بحارالأنوار: ج 2، ص 129، ح 11 🖋 کانال انس با صحیفه سجادیه @sahife2

سلام علیکم همراهان گرامی به امید خدا دعای" بیست و یکم " از صحیفه سجادیه رو باهم می خوانیم: دعای امام سجاد عليه السلام "آنگاه که امری ایشان را اندوهگین می ساخت یا خطایا او را محزون و متاثر می کرد" این دعا سیزده بند دارد👇👇👇 https://as6.cdn.asset.aparat.com/aparat-video/3a36cfec82c7f3a1981b501b5dae9bfd9482167-240p__72496.mp4 #بیست_یکم #حزن #خطایا 🖋 کانال انس با صحیفه سجادیه @sahife2

صحیفه سجادیه #دعا_بیست_یکم_1 دعای سیدالساجدین (ع ) در هنگام حزن: 🔹اللَّهُمَّ يَا كَافِىَ الْفَرْدِ الضَّعِيفِ، وَ وَاقِىَ الْأَمْرِ الْمَخُوفِ، أَفْرَدَتْنِى الْخَطَايَا فَلا صَاحِبَ مَعِى، وَ ضَعُفْتُ عَنْ غَضَبِكَ فَلا مُؤَيِّدَ لِى، وَ أَشْرَفْتُ عَلَى خَوْفِ لِقَائِكَ فَلا مُسَكِّنَ لِرَوْعَتِى🔹 🔸اى خداوند! اى كارساز مردم بى كس و ناتوان! اى سنگر حوادث سهمناك، به سبب گناهان تنها مانده ام و كسى ياور من نيست، طاقت خشم تو ندارم . كسى يارى من نكند. هول ديدار تو نزديك است و دل من مى طپد. كسى نيست طپش دل مرا آرام سازد🔸 #بیست_یکم #حزن #خطایا 🖋 کانال انس با صحیفه سجادیه @sahife2

صحیفه سجادیه #دعا_بیست_یکم_2 دعای سیدالساجدین (ع ) در هنگام حزن: 🔹و مَنْ يُؤْمِنُنِى مِنْكَ وَ أَنْتَ أَخَفْتَنِى، وَ مَنْ يُسَاعِدُنِى وَ أَنْتَ أَفْرَدْتَنِى، وَ مَنْ يُقَوِّينِى وَ أَنْتَ أَضْعَفْتَنِى؟🔹 🔸چون تو مرا بيم دهى كيست كه مرا پناه دهد؟ و چون مرا تنها گذارى كه تواند مرا يارى كند؟ و چون مرا ناتوان خواهى، كيست كه مرا نيرومند گرداند؟🔸 #بیست_یکم #حزن #خطایا 🖋 کانال انس با صحیفه سجادیه @sahife2

🌸 امام حسین علیه السلام : «اللَّهُمَّ لَا تَسْتَدْرِجْنِی بِالْإِحْسَانِ وَ لَا تُؤَدِّبْنِی بِالْبَلَاءِ.» 🌸 شرح حاج آقا مجتبی تهرانی 🖋 کانال انس با صحیفه سجادیه @sahife2

🌺حاج آقا مجتبی تهرانی ره در دعایی از امام حسین(علیه السلام) منقول است که حضرت فرمودند: «اللَّهُمَّ لَا تَسْتَدْرِجْنِی بِالْإِحْسَانِ»، خدایا! من را با احسان کردن آزمایش نکن. روش خدا این است که با اعطاء نعمت و احسان، بندگان را امتحان می کند. خدا اینطوری است که هم وقتی نعمت می دهد و هم هنگامی که نعمت را می گیرد، در حال امتحان است. در هر دو خدا امتحان می کند. یکی از معانی استدراج همین است. در روایتی از امام زین العابدین (علیه السلام) منقول است که حضرت در رابطه با استدراج فرمودند: اگر خداوند نعمتی را بدهد و تو شکر نعمتش را فراموش کنی، برای مرتبه دوم به تو نعمت می دهد و امتحانت می کند تا ببیند آیا شکرش می کنی یا باز هم فراموش می کنی. اگر باز هم سپاس نگویی، برای مرتبه سوم، یک نعمت دیگر می دهد. اگر شکر نکردی یکی دیگر می دهد. عجب امتحانی است! خدا اینطوری امتحان می کند. این استدراج اینگونه است: نعمت دادن، فراموشی و غفلت از شکر. در این دعا امام حسین(علیه السلام) می فرمایند: خدایا من را با استدراج امتحان نکن؛ یعنی خدایا! نعمتی که از شکرش غفلت خواهم کرد را نمی خواهم. این دعا خیلی مهم است! نعمتی که همراهش غفلت از شکر است را نمی خواهم. بخش دوم دعا: «وَ لَا تُؤَدِّبْنِی بِالْبَلَاءِ»، اگر از امتحان باصطلاح رفوضه درآمدی، خدا باید با تو چه کار کند؟ اگر بچه کار اشتباهی کند با او چه می کنند؟ ادبش می کنند. باید گوشش را بگیری بمالی. حضرت می فرمایند: خدایا، من را با بلا ادب نکن! اگر من خطا کردم، من را اینطوری ادب نکن! چون تحمل بلای تو بسیار مشکل است. 🖋 کانال انس با صحیفه سجادیه @sahife2

معنا و دلیل «استدراج» در این روایت بحثی راجع به استدراج داریم که یکی از دلائل گرفتاری های انسان را دربر دارد. امام حسین در این روایت، استدراج را معنا می کنند که گاهی خدا به بندهاش نعمت می دهد، ولی از آن طرف بنده، شکر نعمت را به جا نمی آورد؛ این به خاطر آن است که خداوند حالت شکرگذاری را از بنده سلب کرده است. اینجا سوال پیش می آید که چرا خدا چنین می کند و حال شکر را از بنده اش می گیرد؟ او که نعمت را به بنده می دهد، توفیق شکر را هم به او بدهد! یعنی چه که او نعمت را بدهد ولی توفیق شکر را از او بگیرد؟ چرا خدا توفیق شکر را از بندهاش می گیرد تا او نتواند شکر نعمت را به جا آورد؟ اصلا چه طور می شود که خدا با بنده اش چنین می کند؟ 🖋 کانال انس با صحیفه سجادیه @sahife2

ناشکریِ انواع نعمت ها در روایتی از امام صادق(علیه السلام) آمده است که گاهی خدا به بندهاش نعمتی را می دهد، او هم آن نعمت را در راه معصیت خرج می کند و با آن گناه می کند. منظور از نعمت هم در این روایت فقط پول نیست؛ چشم، گوش، دست، پا و تمام قوای انسانی، نعمت هایی است که خدا به انسان داده است. نعمت، فقط پول و اسکناس نیست! چشمهایتان را باز کنید و نعمت هایی را که خدا داده است، بشناسید! نعمت، متصله و منفصله دارد که تمام سرتاپای انسان و آن چیزهایی که متعلق به او است را در بر می گیرد، این یعنی اینکه «ای انسان! همه وجودت و متعلقات وجودت، نعمت های خداوند است» اگر انسان نعمتی را در راه حرام مصرف کند و گناه کند، خدا به او مهلت می دهد تا استغفار کرده و از این گناه ها توبه نماید! 🖋 کانال انس با صحیفه سجادیه @sahife2

استدارج راهی به سوی «کفر» آیه قرآن هم این مطالب را دارد و می فرماید: « إِنَّما نُمْلی لَهُمْ لِیَزْدادُوا إِثْماً» خدا مهلت می دهد تا ببیند آیا تو استغفار می کنی یا نه! اگر استغفار کردی مساله ای پیش نمی آید، اما اگر استغفار نکردی، خدا نعمتش را تجدید می کند؛ یعنی نعمت را دوباره به تو می دهد. اینجا دیگر تو توفیق شکرگذاری نداری و در حقیقت، خدا این توفیق را از تو سلب کرده است. این بی حساب نیست که خدا به بنده ای از بندگانش نعمت می دهد و در عین حال، توفیق شکرگذاری را از او سلب می کند. وقتی بنده گناه کرد و به جای عقاب، نعمت هایش زیاد شد، کم کم با خودش فکر می کند که چرا این همه گناه می کند ولی هیچ اتفاقی نمی افتد؟! نکند خبری نیست؟! اصلا شاید حلال و حرامی، نعوذبالله در کار نیست! از اینجا است که انسان به وادی کفر کشیده می شود. روایت شده که حسین بن علی(علیه السلام) فرمود: مالُکَ اِن لَم یَکُن لَکَ کُنتَ لَهُ مُنفِقاً فَلا تُنفِقهُ بَعدَکَ فَیَکُن ذخیرَهً لِغَیرِکَ وَ تَکُونُ اَنتَ المُطالَبَ بِهِ، اَلمَأخُوذَ بِحِسابِهِ اِعلَم اَنَّکَ لاتَبقی لَهُ وَ لایَبقی عَلَیکَ فَکُلهُ قَبلَ اَن یَاکُلَکَ.» «مال و اموال تو اگر برای تو و به نفع تو نباشد، باید آن را انفاق کنی؛ چون آن اموال را بعد از مرگ خودت نمی توانی انفاق کنی و برای دیگران می شود؛ در نتیجه در رابطه با آن مال و آن کسی که آن مال را برای او گذاشته ای از تو حساب می کشند و مطالبه می کنند. بدان که تو به خاطر اموالت نمی مانی و اموال تو هم برای تو نمی ماند، پس قبل از آن که مال تو، تو را بخورد تو آن را بخور.» اگر مال انسان به نفع انسان نباشد، باید آن را از خودش جدا کند؛ یعنی انفاق کند. اگر نفع و سود، جنبه مالی داشته باشد، بهره گیری از امور مادی لازم است مانند خوراک، پوشاک، مسکن و… که تمام این ها ابزاری است برای رسیدن انسان به خداوند. اما اگر نمی توانی بهره و سود واقعی ببری یعنی بعد از مرگ تو و در مسیر برزخ و قیامت برایت کارسازی ندارد، انفاق کن. آن هم در راه خداوند، زیرا ذخیره می شود برای تو و اگر این کار را نکردی، ذخیره می شود برای بعد از تو و دیگر از اختیارت خارج می شود. وارثان و دیگران از آن بهره می برند ولی تو درباره ی آن مسئول هستی و مورد سؤال قرار می گیری که مال را از کجا آوردی؟ نه چه مقدار آورده ای؟ در چه راهی خرج کردی؟ و برای چه کسانی گذاشتی؟ ممکن است به خاطر آن مال تو را عذاب کنند ولی ورثه تو را به خاطر خرج درست و انفاق همان مال به بهشت ببرند و تو پشیمان ترین افراد خواهی بود. اگر انسان می داند ورثه او نااهل بوده و ممکن است مالی را که برای او به ارث گذاشته است در راه غیرالهی و ناثواب خرج کند بداند که حساب آن مال را از او خواهند کشید. حالا چه باید کرد؟ مال را فدای خودت بکن، قبل از آن که تو فدای آن شوی. آن امور مادی که در دنیا بهره ای از آن ندارم باید فدای من شود نه من فدای او بشوم. منظور این نیست که انسان مال نداشته باشد، بلکه نحوه بهره گیری مهم است که مال را فدای ایمان، اعتقاد و… خود بکن 🖋 کانال انس با صحیفه سجادیه @sahife2

امام حسین علیه السلام: « استدراج خداوند سبحان به بنده‌اش این است که به او نعمت‌های فراوان دهد و توفیق شکرگزاری را از وی بگیرد.» 🖋 کانال انس با صحیفه سجادیه @sahife2

«و كسانى كه كافر شدند، مپندارند مهلتى كه به آنان مى دهيم برايشان خوب است، همانا به آنان مهلت مى دهيم تا بر گناه (خود) بيفزايند و براى آنان عذابى خواركننده است.» آل عمران 178 @sahife2

سوره آل عمران وَلاَ يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ أَنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِّأَنفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُواْ إِثْماً وَلَهْمُ عَذَابٌ مُّهِينٌ (178) و كسانى كه كافر شدند، مپندارند مهلتى كه به آنان مى دهيم برايشان خوب است، همانا به آنان مهلت مى دهيم تا بر گناه (خود) بيفزايند و براى آنان عذابى خواركننده است. ----------------------------- نکته: قرآن، واژه ى «گمان نكنيد» را بارها خطاب به كفّار و منافقين و افراد سست ايمان بكار برده، و اين بخاطر آن است كه اين افراد از واقع بينى و تحليل درست و روشن ضميرى لازم محرومند. آنها آفرينش را بيهوده، شهادت را نابودى، دنيا را پايدار، عزّت را در گرو تكيه به كفّار و طول عمر خود را مايه ى خير و بركت مى پندارند كه قرآن بر همه ى اين پندارها قلم بطلان كشيده است. اهل كفر، داشتن امكانات، بدست آوردن پيروزى ها و زندگى در رفاه خود را نشان شايستگى خود مى دانند، در حالى كه خداوند آنان را به دليل آلودگى به كفر و فساد، مهلت مى دهد تا در تباهى خويش غرق شوند. در تاريخ مى خوانيم كه وقتى يزيد امام حسين عليه السلام را به شهادت رساند، خاندان آن حضرت را همراه زينب كبرى عليها السلام به اسارت به شام بردند. يزيد در مجلس خود با غرور تمام خطاب به حضرت زينب گفت: «ديديد كه خدا با ماست»، حضرت در پاسخ او، اين آيه را خواند و فرمود: من ترا پست و كوچك و شايسته هرگونه تحقير مى دانم. هر آنچه مى خواهى انجام بده، ولى به خدا سوگند كه نور خدا را نمى توانى خاموش كنى. آرى، براى چنين افراد خوشگذرانى، عذاب خوار كننده آماده شده، تا عزّت خيالى و دنيايى آنان، با خوارى و ذلّت در آخرت همراه باشد. مجرومان دوگونه اند: گروهى كه قابل اصلاحند و خداوند آنها را با موعظه و حوادث تلخ و شيرين، هشدار داده و بيدار مى كند، و گروهى كه قابل هدايت نيستند، خداوند آنها را به حال خويش رها مى كند تا تمام قابليّت هاى آنان بروز كند. به همين جهت امام باقر عليه السلام ذيل اين آيه فرمود: مرگ براى كفّار يك نعمت است، زيرا هر چه بيشتر بمانند زيادتر گناه مى كنند. حضرت على عليه السلام درباره ى «انّما نملى لهم ليزدادوا اثماً» فرمود: چه بسيارند كسانى كه احسان به آنان (از جانب خداوند)، استدراج و به تحليل بردن آنان است و چه بسيارند كسانى كه به خاطر پوشانده شدن گناه و عيوبشان، مغرورند و چه بسيارند افرادى كه به خاطر گفته هاى خوب درباره آنان مفتون شده اند. خداوند هيچ بنده اى را به چيزى همانند «املاء» مبتلا نكرده است. --------------------------- پیام ها: - كفر، مانع شناخت حقيقت است. «لا يحسبن الّذين كفروا...» - كوتاه يا بلند بودن عمر وزمان رفاه، بدست خداست. «نملى لهم... نملى لهم» - همه ى انسان ها دنبال خير هستند، لكن بعضى در مصداق اشتباه مى كنند. «لايحسبن... خير لانفسهم» - مهلت هاى الهى، نشانه ى محبوبيّت نيست. «لايحسبنّ... خير لانفسهم» - نعمت ها به شرطى سودمند هستند كه در راه رشد و خير قرار گيرند، نه شرّ و گناه. «انما نملى لهم ليزدادوا اثماً» - طول عمر مهم نيست، بهره از عمر مهم است. «انّما نملى لهم» امام سجاد عليه السلام در دعاى مكارم الاخلاق چنين مى فرمايد: خدايا! اگر عمر من چراگاه شيطان خواهد شد، آن را كوتاه بگردان. - زود قضاوت نكنيد، پايان كار و آخرت را نيز به حساب بياوريد. «انّما نملى لهم خير... و لهم عذاب مهين» - رفاه و حاكميّت ستمگران، نشانه ى رضاى خداوند از آنان نيست. چنانكه دليلى بر سكوت ما در برابر آنان نمى باشد. «نملى لهم... لهم عذاب مهين» - عذاب هاى آخرت، انواع و مراحل متعدّد دارد. «عذاب اليم» در آيه قبل، و «عذاب مهين» در اين آيه. ------------------------------ https://as10.cdn.asset.aparat.com/aparat-video/ba0e9078b2c5d88892d02216028981551937211__15830.mp4 تلاوت زیبای آیات 177 و 178 سوره آل عمران (استاد نعینع) 🖋 کانال انس با صحیفه سجادیه @sahife2