#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_22 #دعای_22_صحیفه_سجادیه #دعا_بیست_دوم_15 #آسایش_و_آرامش 1 #دو_دیدگاه 1 ✳️ از نشانه ‏هاى درستى يقين اين است كه آدمى ديده حق ‏شناسى پيدا كند و در همه لحظه ‏ها، رضايت حق را بر رضايت مردم مقدم بدارد و به قسمت خود راضى باشد. هر چند تير شبهه و حرام از هر طرف به سوى او هجوم آورد. حال بايد ديد #آسايش و #آرامش در چيست؟ دو ديدگاه در بين مردم دنيا وجود دارد: ديدگاه اول: يك گروه از انسان‏ها زندگى خوب را در خوشى و راحتى مى‏بينند و براى رسيدن به آرامش درونى، به مال اندوزى و شهوت‏رانى مى‏پردازند حتى به جنايت و تجاوز دست مى‏زنند تا نيازهاى كاذب نفسانى و شيطانى را برآورده سازند. از ويژگى‏هاى اين دسته از مردم اين است كه انسان‏هايى سطحى‏نگر، خودخواه و احمق هستند؛ زيرا كه به عمق آيات قرآن و عبرت روايات و تجربه‏هاى تاريخى توجه ندارند و سرانجام با ذلّت و خوارى مى‏ميرند. نمونه‏هاى بارز اين گروه شكست و نابودى پادشاهان جنايتكار و حاكمان ستمكار و منافقان خيانتكار و انسان‏هاى گناهكار كه حكايت آنان همچنان باقى است. از جمله نكته‏هايى كه قرآن مجيد درباره خلقت انسان متذكر مى‏شود؛ مى‏فرمايد: لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسنَ فِى كَبَدٍ» «بلد 4» همانا ما انسان را در رنج و زحمت آفريديم. إِنَّ الْإِنسنَ خُلِقَ هَلُوعًا» «معارج 19» همانا انسان حريص و بى‏تاب آفريده شده است. إِنَّ الْإِنسنَ لَفِى خُسْرٍ» «عصر 2» [كه‏] بى‏ترديد انسان در زيان‏كارى بزرگى است. اين آيات و نمونه‏هاى ديگر؛ به روشنى نشانگر نقاط ضعف آدمى است كه پا از گليم خود فراتر مى‏گذارد و براى خود و خداوند و نظام طبيعت مشكل مى‏آفريند. حضرت على عليه السلام مى‏فرمايد: مَنْ احَبَّ السَّلامَةَ؛ فَلْيُؤْثِرِ الْفَقْرَ، وَ مَنْ أَحَبَّ الرَّاحَةَ؛ فَلْيُؤْثِرِ الزُّهْدَ فِى الدُّنْيا. هر كه سلامتى را دوست دارد، پس تهيدستى و تنگدستى را اختيار كند و هر كه دوستدار آسايش است بايد كه بى‏اعتنايى به دنيا را برگزيند. #زهرى مى‏گويد: امام زين العابدين عليه السلام به مردى از همنشينان خود در محفلى فرمود: از خدا بترس و در طلب دنيا اعتدال نگه دار و چيزى را كه آفريده نشده درخواست مكن ... آن مرد عرض كرد: چگونه ممكن است كه كسى در طلب چيزى برآيد كه هنوز آفريده نشده است؟ حضرت فرمود: كسى كه خواهان توانگرى و دارايى و رفاه در دنيا باشد، در حقيقت آنها را براى آسايش مى‏خواهد. و آسايش در دنيا و براى اهل دنيا خلق نشده، بلكه آسايش و راحتى در بهشت و براى بهشتيان آفريده شده است. بنابراين ميوه زهد و بى‏اعتنايى به دنيا، آسايش و آرامش روح است و تنها جايگاه واقعى آرميدن و آسودن در ورود به بهشت است كه با سلام و صلوات فرشتگان همراه است. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏9، ص: 204 ادامه دارد ... #بیست_دوم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2