eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.4هزار عکس
2.3هزار ویدیو
1.5هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
ادامه ی برنامه ی ختم روزانه صحیفه سجادیه دعای سیدالساجدین (ع ) در صبح و شب: 🔹أصْبَحْنَا وَ أَصْبَحَتِ الْأَشْيَاءُ كُلُّهَا بِجُمْلَتِهَا لَكَ: سَمَاؤُهَا وَ أَرْضُهَا، وَ مَا بَثَثْتَ فِى كُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا، سَاكِنُهُ وَ مُتَحَرِّكُهُ، وَ مُقِيمُهُ وَ شَاخِصُهُ وَ مَا عَلا فِى الْهَوَاءِ، وَ مَا كُنَّ تَحْتَ الثَّرَى🔹 🔸ما و همه چيز صبح كرديم در حالى كه همه ملك توايم، آسمان و زمين و آن چه در اين دو پراكنده ساختى ساكن يا متحرك، ايستاده يا رونده و هرچه در هوا بر آمده و زير خاك پنهان است🔸 @sahife2
دعای سیدالساجدین (ع ) در صبح و شب: 🔹أصْبَحْنَا وَ أَصْبَحَتِ الْأَشْيَاءُ كُلُّهَا بِجُمْلَتِهَا لَكَ: سَمَاؤُهَا وَ أَرْضُهَا، وَ مَا بَثَثْتَ فِى كُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا، سَاكِنُهُ وَ مُتَحَرِّكُهُ، وَ مُقِيمُهُ وَ شَاخِصُهُ وَ مَا عَلا فِى الْهَوَاءِ، وَ مَا كُنَّ تَحْتَ الثَّرَى🔹 🔸ما و همه چيز صبح كرديم در حالى كه همه ملك توايم، آسمان و زمين و آن چه در اين دو پراكنده ساختى ساكن يا متحرك، ايستاده يا رونده و هرچه در هوا بر آمده و زير خاك پنهان است🔸 In the morning we and all things, every one, rise for Thee, the heaven and the earth and what Thou hast scattered in each, the still and the moving, the resident and the journeying, what towers up in the air and what hides under the ground. 👁کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) در و : «9» أَصْبَحْنَا وَ أَصْبَحَتِ الْأَشْيَاءُ كُلُّهَا بِجُمْلَتِهَا لَكَ ... شب را براى تو صبح كرديم، و همه آفريده‏ها براى تو قدم در عرصه صبح گذاشتند...... https://eitaa.com/sahife2/42804 🙏کانال انس با 🆔 @sahife2
بينش در بهره‏ گيرى از نعمت ‏ها و بلا ها 1 🔴 «9» أَصْبَحْنَا وَ أَصْبَحَتِ الْأَشْيَاءُ كُلُّهَا بِجُمْلَتِهَا لَكَ .... شب را براى تو كرديم، و همه آفريده‏ها براى تو قدم در عرصه صبح گذاشتند .... شخصى به امام باقر عليه السلام گفت: چگونه صبح كردى؟ فرمود: در حالى كرديم كه غرق نعمتيم و آلوده به گناهان بسيار، پروردگارمان با نعمت‏هايش به ما اظهار محبت مى‏كند و ما با گناهانمان با او دشمنى مى‏ورزيم در حالى كه ما به او نيازمنديم و او از ما بى‏نياز است. اندازه‏ شناسى و شناخت قدر نعمت‏ ها و حكمت حوادث و آفات انسان را در رساندن به كمالات برتر موفّق مى‏سازد؛ به ويژه اگر به اسرار باطنى خلقت اشيا بيشتر نگريسته شود به معرفت حقيقى نزديكتر مى‏شود. اگر آدمى‏ «سرّ القَدَر» داشته باشد و همه چيز را مانند آب و آتش بشناسد پى مى‏برد كه چرا خداوند حكيم، صفت خوبى را به فرد زشتى داده يا زيبايى را به فرد ناشايست و نادان داده است. اگر تيز نگر شود، پاسخ همه اين پرسش‏ها به عدالت و حكمت حق مى‏رسد. هنگامى كه انسان سرّ قَدَر هر چيزى و حكمت حق در آن را نشناسد، هميشه از خود مى‏پرسد، چرا و چگونه چنين كرده است؟ اگر به سرّ درون آفرينش برسد، همه اشكالات و شبهات او از بين مى‏رود. بيشتر ناله‏ها و شكايت‏هاى بشر از روى جهل به راز هستى و آفرينش است و ظاهربينى و ساده‏نگرى و به كار نگرفتن عقل و انديشه، او را به موجودى مادى و حيوانى تبديل مى‏كند كه همه همّت او صرف شكم چرانى و سرگرمى در دنياست ولى چراغ زندگى و عقلش تعطيل است. يكى از صفات ژرف نگرى در امور حقيقى دنياست كه امام على عليه السلام در اين باره به اصحاب فرمود: شِيعَتُنا هُمْ العارِفُونَ بِاللَّهِ العامِلُونَ بِأَمْرِ اللَّهِ، أَهْلُ الفَضائِلِ، النَّاطِقُونَ بِالصَّوابِ، مَأكُولُهُم الْقُوتُ وَ مَلْبَسُهُم الأِقتِصادُ وَ مَشْيُهُمُ التَّوَاضُعُ ... تَحْسَبُهُم مَرْضى‏ وَ قَدْ خُولِطُوا وَ ما هُمْ بِذلِكَ، بَلْ خامَرَهُم مِنْ عَظَمَةِ رَبِّهِم وَ شِدَّةِ سُلطانِهِ ما طاشَتْ لَهُ قُلُوبُهُم وَ ذَهَلَتْ مِنْهُ عُقُولُهُم، فإِذا اشْتاقُوا مِنْ ذلكَ بادَرُوا إِلى‏ اللَّهِ تَعَالى‏ بِالأَعْمالِ الزَّكِيَّة لايَرْضَونَ لَهُ بِالقَلِيلِ و لايَستَكْثِرُونَ لَهُ الجَزيلَ فَهُمْ لِأَنْفُسِهِمْ مُتَّهِمُونَ وَ مِنْ أَعْمالِهِم مُشْفِقُونَ. ما آنانند كه خداشناسند، به فرمان خدا عمل مى‏كنند، اهل فضايلند؛ زبانشان گوياى راستى و درستى است؛ خوراكشان بخور و نمير است. پوشاكشان ميانه روى است، راه رفتنشان با فروتنى است ... آنان را بيمار و ديوانه مى‏پندارى در حالى كه چنين نيستند، بلكه عظمت پروردگارشان و شكوه قدرت او چنان در آنان اثر گذاشته كه دلهايشان ديوانه او، خردهايشان در برابرش حيران و سرگشته شده است، اشتياق آنان سبب گشته كه با كارهاى پاك و پاكيزه به سوى خداى تعالى بشتابند، به عمل اندك براى او رضايت نمى‏دهند و اعمال زياد را براى خود زياد نمى‏شمارند، پيوسته خود را متّهم مى‏دارند و از اعمال خويش بيمناكند. بخشى از رزق و سرمايه انسان، اموالى است كه از راه كسب حلال به دست مى‏آيد و در راه حق و حمايت از ضعيفان مصرف مى‏گردد. و گاهى آدمى در اثر هوا و هوس از راه باطل درآمدى بياندوزد و در راه شيطان خرج مى‏كند كه هر دو بر باد رفته است. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 53 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
بينش در بهره‏ گيرى از نعمت ‏ها و بلا ها 2 🔴 «عدّه‏اى از مردم خراسان خدمت امام صادق عليه السلام رسيدند. حضرت بى مقدمه فرمود: هر كس مالى را از «مهاوش» به دست آورد، خداوند آن را در «نهابر» از بين ببرد. عرض كردند: فدايت شويم معنى اين جمله را نمى‏فهميم، حضرت فرمود: از باد آيد به دم بشود. اين برداشت همان ضرب المثل خود ماست كه گفته‏اند: باد آورده را باد ببرد. بنابراين بايد از وزر و وبال اين مال ترسيد كه عاقبتش دوزخ است. از اينرو پيامبر عزيز اسلام صلى الله عليه و آله فرمود: قالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ: مَنْ لَمْ يُبالِ مِنْ أىِّ بابٍ اكْتَسَبَ الدِّينارَ وَ الدِّرهَمَ لَمْ أُبالِ يَوْمَ القِيامَةَ مِنْ أَىِّ أَبوابِ النَّارِ أَدْخَلْتُهُ. خداى متعال فرمود: هر كس پروايى نداشته باشد از چه راهى درهم و دينار كسب كند روز قيامت باكى نداشته باشم كه از كدام درهاى دوزخ واردش كنم. و اين حالت مال اندوزى يك نوع آفت زدگى نفس است كه روح و قلب را هم آلوده مى‏سازد و سپس انسان را به موجودى مانند قارون و فرعون تبديل مى‏كند كه ادعاى ملك و ملكوت را شيوه حكومت خود قرار مى‏دهد. بنده ذليل پس به كجا بايد توقّف كند و در چه آغوشى پناه گيرد كه راه نجات او باشد. اميرالمؤمنين در خود به درگاه الهى اين پناهندگى را درخواست مى‏فرمايد: خدايا! براى من پيكرى آفريدى و در آن ابزارها و اندام‏هايى نهادى كه من با آنها تو را فرمان مى‏برم و نافرمانى مى‏كنم، تو را به خشم مى‏آورم و خشنودت مى‏سازم و در نفس من انگيزه به سوى شهوات قرار دادى و مرا در سرايى آكنده از آفات جاى دادى و آن گاه به من فرمودى باز ايست. پس من به كمك تو باز مى‏ايستم و به تو توسّل مى‏جويم و به تو پناه مى‏برم و با يارى تو خودم را حفظ مى‏كنم و براى انجام آنچه خشنودت مى‏سازد، از تو توفيق مى‏طلبم. پس بايد سپرى از ابزار دفاع معنوى برگزيد كه حضرت على عليه السلام فرمود: لاتُخْلِ نَفْسَكَ مِنْ فِكْرَةٍ تَزيدُكَ حِكْمَةً وَ عِبْرَةٍ تُفيدُكَ عِصْمَةً. خود را از انديشه‏اى كه برفرزانگى تو مى‏افزايد و از عبرت آموزى كه تو را از لغزش نگه مى‏دارد؛ خالى مدار. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 53 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2