✅کانال انس با صحیفه سجادیه 🖋 در پیام رسان ایتا👇 https://eitaa.com/sahife2 🌺لطفا نشر دهید🌺

سرگذشتی عجیب از یک شهید محراب غریب و مظلوم که نزد ما شناخته شده نیست !!! مرحوم آیت‌الله حاج «ملا محمدتقی برغانی قزوینی (شهید ثالث) عصر سلطنت ناصرالدین‌شاه قاجار بود، فرقه ضاله بابی و بهایی پدید آمده و کم‌کم در گوشه و کنار عده‌ای گمراه به آن گرویدند، علماء و وعاظ و دانشمندان، برحسب وظیفه خود، به مردم هشدار دادند تا گول آن فرقه استعماری را نخورند. یکی از علماء که از مجتهدین زاهد و مبارز بود، مرحوم آیت‌الله حاج «ملا محمدتقی برغانی قزوینی (شهید ثالث)» است. او امامت جماعت مسجد حضرت امام قزوین را برعهده داشت و گاهی منبر می‌رفت و اقامه نماز جمعه می‌نمود و در وعظ و گفتار خود، از انحرافات فرقه ضاله بابیه می‌گفت و مردم را از خطر نفوذ آن‌ها هشدار می‌داد. عده‌ای از طرفداران فرقه بهائی درصدد توطئه برای قتل آن عالم مجاهد برآمدند و برای او احساس خطر می‌شد و حتی بعضی از بستگان به او گوشزد می‌کردند که مواظب جانش باشد، ولی او می‌گفت: آرزوی شهادت دارم، امیدوارم به آرزویم برسم! سال ۱۲۶۴ قمری بود، نیمه شبی از بستر برخاست و به‌سوی مسجد خود رفت و به نماز شب و مناجات و راز و نیاز پرداخت، در آن‌وقت پیره‌زنی به مسجد آمد و چراغ مسجد را روشن کرد. مرحوم برغانی در آن هنگام، سر به سر سجده گذاشته و مناجات خمسه عشر را با نهایت خضوع و خشوع می‌خواند و گریه می‌کرد، ناگاه چند نفر از فرقه ضاله بابی وارد مسجد شدند، در همان سجده نیزه‌ای بر گردن او زدند و سپس دومین زخم بر او وارد زدند و سپس سومین زخم را زدند که ایشان سر از سجده برداشت و گفت: چرا مرا می‌کشید؟! آنگاه آن پیره‌زن فریاد کشید، در همان هنگام ضاربین گریختند. مرحوم ملا محمدتقی برغانی (ره) برای اینکه خونش به مسجد نریزد، با زحمت زیاد، کشان‌کشان خود را به در مسجد رسانید و در همان‌جا بی‌هوش به زمین افتاد و در خون خود غوطه‌ور گردید، آنگاه بستگانشان متوجه شده، آمدند و او را به خانه‌اش بردند و پس از دو روز به شهادت رسید. هنگامی‌که او را به منزل آوردند، براثر شکافته شدن دهانش، قدرت سخن گفتن نداشت، بسیار تشنه می‌شد و قدرت آشامیدن آب نداشت، زیرا وقتی آب بر زخم دهان می‌رسید، می‌سوخت، در آن حال مکرر از تشنگی امام حسین (ع) یاد کرده و گریه می‌کرد و می‌گفت: ای اباعبدالله! جانم به فدایت، از تشنگی به تو چه گذشت؟ سرانجام شهید شد. بستگان خواستند، جنازه‌اش را به کربلا ببرند، ولی مردم قزوین اجتماع کردند و هجوم آوردند و نگذاشتند و جنازه او را در جوار حضرت امامزاده حسین (ع)، در مقبره جداگانه‌ای دفن کردند و اکنون قبر شریف او در آنجا زیارتگاه مردم مسلمان است. یکی از مؤمنان به نام میرزا جواد می‌گوید: چند روز قبل از شهادت او، به حضورش رفتم، ایشان به بنده گفتند: التماس دعا دارم، عرض کردم، خداوند، خداوند همه نعمت‌های دنیا و آخرت را از علم و اولاد و تألیفات و توفیق در نشر احکام و... به شما داده است، دیگر چه آرزویی دارید که از من التماس دعا می‌کنی! فرمود: آرزوی شهادت دارم. عرض کردم: شما همیشه در شهادت بلکه بالاتر از آن هستید، ولی او فرمود: من آرزوی شهادت به معنی به خون آغشته شدن را می‌خواهم. @sahife2

مرگ، سرانجام همه اشخاص است، اما بهترین نوع مرگ، شهادت است واین سعادت که انسان بتواند جانش را که با ارزش ترین سرمایه دنیایی اوست در راه خداوند متعال فدا کند، نصیب هر کس نمی شود. @sahife2

امام على عليه السلام در پايان نامه اش به #مالک_اشتر : وَأَنْ يَخْتِمَ لى وَلَكَ بالسَّعادَةِ والشَّهادَةِ وإنا إلَيْهِ راجِعُون. از خداوند میخواهم پايان زندگى من و تو را سعادت و شهادت قرار دهد @sahife2

آرزوی شهادت @sahife2

اللهم اختم لاولنا باسعاده و المغفره و لاخرنا بالشهاده و الرحمه. خدایا آغاز کار ما را با سعادت و مغفرت و سر انجام آن را با شهادت و رحمت قرین گردان. حضرت زینب سلام الله علیها آمین @sahife2

اللَّهُمَّ وَ أَيُّمَا مُسْلِمٍ أَهَمَّهُ أَمْرُ الْإِسْلَامِ وَ أَحْزَنَهُ تَحَزُّبُ أَهْلِ الشِّرْكِ عَلَيْهِمْ فَنَوَى غَزْوىً أَوْ هَمَّ بِجِهَادٍ فَقَعَدَ بِهِ ضَعْفٌ أَوْ أَبْطَأَتْ بِهِ فَاقَةٌ أَوْ أَخَّرَهُ عَنْهُ حَادِثٌ أَوْ عَرَضَ لَهُ دُونَ إِرَادَتِهِ مَانِعٌ فَاكْتُبِ اسْمَهُ فِي الْعَابِدِينَ وَ أَوْجِبْ لَهُ ثَوَابَ الْمُجَاهِدِينَ وَ اجْعَلْهُ فِي نِظَامِ الشُّهَدَاءِ وَ الصَّالِحِينَ خدايا! هر مسلمانى كه كار اسلام او را نگران كند، و گرد آمدن مشركين عليه مسلمين او را به اندوه نشيند، پس قصد جنگ، يا آهنگ جهاد كند، ولى ناتوانى و سستى او را بنشاند، و تنگدستى و حاجت او را وادار به كندى و درنگ كند، يا پيش آمدى او را از رفتن به تأخير اندازد، يا مانعى در برابر ارادهاش قد علم كند، نامش را در زمره عبادت كنندگان ثبت فرما، و ثواب مجاهدان را بر او واجب كن، و وى را در سلك شهيدان و شايستگان قرار ده. بخشی از دعای بیست و هفتم صحیفه سجادیه @sahife2

در این فراز امام عليه السلام كسانى را مورد دعاى خويشتن قرار داده كه به نحوى از انحاء از شركت در ميدان جهاد وامانده اند، با اينكه علاقمند به شركت در آن ميدان بوده اند، نخست عرضه مىدارد: (بار خداوندا هر مسلمانى كه امر اسلام او را به خود مشغول دارد و تجمع و اتحاد اهل شرك در برابر مسلمين او را غمگين سازد، و تصميم مبارزه با آنها و يا آهنگ جهاد كند) (ولى ضعف و ناتوانى او را بازدارد، يا فقر و نياز شركت او در اين ميدان را به تعويق، يا حادثه و پيشامدى اين امر را به تاخير انداز و يا مانعى در برابر ارادهاش ايجاد شود) پروردگار من! هر مسلمانى كه در چنين شرائطى باشد: (نام او را در دفتر عبادت كنندگان ثبت فرما) (ثواب مجاهدان را برايش مقرر دار) (و او را در سلسله ى شهداء و صالحان قرار ده) (و اجعله فى نظام الشهداء و الصالحين). شرح آشتیانی بر صحیفه سجادیه @sahife2

ادعیه ی درخواست شهادت از خدا : شاید در کتب ادعیه، سرفصلی با این عنوان وجود نداشته باشد، امّا ضمن دعاهای مختلف کوتاه و بلند، مضامینی در این مورد مشاهده می شود که می توان همان بخش از دعا را در نماز خوانده و رسیدن به فوز شهادت را از پروردگار درخواست کرد. برخی از این دعاها عبارتند از: 1. "اخْتِمْ لَنَا بِالسَّعَادَةِ وَ الشَّهَادَةِ فِی سَبِیلِک".[1] 2. "وَ اجْعَلِ الْوَفَاةَ نَجَاةً لِی مِنْ کُلِّ شَرٍّ وَ اخْتِمْ لِی عَمَلِی بِالشَّهَادَة".[2] 3. " إِلَهِی وَ خَالِقِی وَ مَوْلَایَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اخْتِمْ لِی بِالشَّهَادَةِ وَ الرَّحْمَة".[3] 4. " فَإِذَا کَانَ مَا لَا بُدَّ مِنْهُ الْمَوْتُ فَاجْعَلْ مَنِیَّتِی قَتْلًا فِی سَبِیلِکَ بِیَدِ شِرَارِ خَلْقِکَ مَعَ أَحَبِّ خَلْقِکَ إِلَیْکَ مِنَ الْأُمَنَاءِ الْمَرْزُوقِینَ عِنْدَکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین".[4] 5. "وَ أَسْأَلُکَ أَنْ تَجْعَلَ وَفَاتِی قَتْلًا فِی سَبِیلِکَ مَعَ أَوْلِیَائِکَ تَحْتَ رَایَةِ نَبِیِّک".[5] 6. " وَ لَیْلَةَ الْقَدْرِ وَ حَجَّ بَیْتِکَ الْحَرَامِ وَ قَتْلًا فِی سَبِیلِکَ مَعَ وَلِیِّکَ فَوَفِّقْ لَنَا".[6] 7. "وَ ارْزُقْنِی أَشْرَفَ الْقَتْلِ فِی سَبِیلِکَ أَنْصُرُکَ وَ أَنْصُرُ رَسُولَکَ أَشْتَرِی الْحَیَاةَ الْبَاقِیَةَ بِالدُّنْیَا."[7] منابع : [1]. مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج 95، ص 367، مؤسسة الوفاء، بیروت، 1404 هـ ق. [2]. همان، ج 91، ص 239. [3]. همان، ج 94، ص 331. [4]. همان، ج 94، ص 261. [5]. همان، ج 94، ص 376. [6]. همان، ج 95، ص 117. [7]. همان، ج 91، ص 239. @sahife2

از خداوند درخواست شهادت کن “ اگر خداوند فرمود که: لیاقت شهادت را نداری.. بگو ..... @sahife2