ادامه ی برنامه ی روزانه ی ختم
صحیفه سجادیه
#دعا_بیست_هشتم_4
دعای سیدالساجدین (ع ) در پناه بردن به خدا:
🔹و قَلَبْتُ مَسْأَلَتِى عَمَّنْ لَمْ يَسْتَغْنِ عَنْ فَضْلِكَ🔹
🔸 از آن كه از فضل تو بى نياز نيست ،دست نياز خود را پس کشیدم🔸
#بیست_هشتم #پناه_خدا
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
صحیفه سجادیه
#دعا_بیست_هشتم_5
دعای سیدالساجدین (ع ) در پناه بردن به خدا:
🔹و رَأَيْتُ أَنَّ طَلَبَ الْمُحْتَاجِ إِلَى الْمُحْتَاجِ سَفَهٌ مِنْ رَأْيِهِ وَ ضَلَّةٌ مِنْ عَقْلِهِ🔹
🔸و دانستم حاجت خواستن محتاجى از محتاج ديگر، از سفاهت راءى و گمراهى عقل است🔸
#بیست_هشتم #پناه_خدا
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
صحیفه سجادیه
#دعا_بیست_هشتم_6
دعای سیدالساجدین (ع ) در پناه بردن به خدا:
🔹فكَمْ قَدْ رَأَيْتُ - يَا إِلَهِى - مِنْ أُنَاسٍ طَلَبُوا الْعِزَّ بِغَيْرِكَ فَذَلُّوا، وَ رَامُوا الثَّرْوَةَ مِنْ سِوَاكَ فَافْتَقَرُوا، وَ حَاوَلُوا الارْتِفَاعَ فَاتَّضَعُوا🔹
🔸اى خداى من! چه بسيار ديدم مردمى كه عزت از غير تو خواستند، ذليل گشتند و مال از ديگرى طلبيدند تنگدست شدند، شاءن و مقام بلند خواستند، پست گرديدند🔸
#بیست_هشتم #پناه_خدا
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
🌹فرق دعا با ادعا
دعا از پایین به بالاست اما ادعا،ازبالا به پایین است
ابلیس هم خود را بالا میدید
دعا با تواضع وخشوع است اما ادعا، ظهورغرور وتکبر است
اهل دعا خودرا فقیر وخدارا غنی میدانند:
(اشکال ما این است که فقرخودرا روشن نمیبینیم ،خودرا مثل اینه نمیدانیم برای خود شأن قائل هستیم درحالیکه باید مثل اینه تجلی دهنده باشیم)
اللهم انی اعوذ بک من الکسل والفشل والهم والجبن والبخل والغفلة والقسوة والمسکنة والفقر والفاقه (از ابوحمزه ثمالی)
فشل:خواری،درماندگی،پراکندگی
همّ:دغدغه داشتن
جبن:ترس
بخل:خِست
قسوه:ازدست دادن عواطف
مسکنت:نیازمند
فاقه:مستمند
از جمله از فقر پناه میبرم این،فقرعارضی است فقرعارضی ،حقیقی نیست واقعی است
فقرذاتی:همه مخلوقات ذاتا فقر هستند یعنی بفهمیم فقط،نمود،هستیم وجودنیستیم
اهل دعا فقر خودراقبول دارند فقرخود را به غنی مطلق عرضه میکنند
اما افراد پر ادعا،خدارا فقیر وخودرا غنی می پندارند:
لَقَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ فَقِيرٌ وَ نَحْنُ أَغْنِيَاءُ سَنَکْتُبُ مَا قَالُوا وَ قَتْلَهُمُ الْأَنْبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَ نَقُولُ ذُوقُوا عَذَابَ الْحَرِيقِ (181) ال عمران
خداوند، سخن آنها را که گفتند: «خدا فقیر است، و ما بینیازیم»، شنید! به زودی آنچه را گفتند، خواهیم نوشت؛ و (همچنین) کشتن پیامبران را بناحق (مینویسیم)؛ و به آنها میگوییم: «بچشید عذاب سوزان را (در برابر کارهایتان!)»
(یعنی برای خود استقلالی قائل هستید غنی در مقابل خدا میگوید خواست من این است)
بنظر شما چگونه میتوان فهمید که هرکدام ازما خدارا غنی میدانیم یا فقیر؟وخود را غنی میدانیم یا فقیر؟
ملاک ان این است که در کارهای نشدنی به خدا مراجعه میکنیم امادر کارهای شدنی خودمان انجام میدهیم(براساس حدیثی در تحف العقول)
"افوض امری"یعنی همه امور را به خدا میسپارم
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
📋عزت حقيقي؛ مختص خدا
«و قال ربكم ادعونی استجب لكم ان الذین یستكبرون عن عبادتی سیدخلون جهنم داخرین؛ پروردگار شما گفته است: «مرا بخوانید تا (دعای) شما را بپذیرم! كسانی كه از عبادت من تكبّر میورزند بزودی با ذلّت وارد دوزخ میشوند!»(غافر/60).
نعمت ارتباط با حضرت حق، نعمتی بس عظیم است كه به انسان ارزانی شده است تا هر زمانی كه بخواهد، بدون احتیاج به وساطت دیگران، با خدای خود سخن بگوید. اظهار تذلل، مسكنت و عجز، مهمترین ركن دعا و مناجات با پروردگار و روح عبودیت است. مناجات امیرالمومنین علی(ع) در مسجد كوفه، نمونه كاملی از اظهار تذلل و عجز به درگاه الهی است. در فرازی از این مناجات، امیرالمومنین(ع)، خداوند را با وصف «عزیز» و انسان را با وصف «ذلیل» توصیف نموده است: «انت العزیز و انا الذلیل و هل یرحم الذلیل الاالعزیز». مطابق برخی از آیات قرآن، عزت حقیقی و ذاتی تنها در انحصار ذات الهی است: «ان العزه لله جمیعاً» (یونس/65)، لكن در برخی از آیات، عزت به غیر خدای سبحان نیز نسبت داده شده است، مانند: «و لله العزه و لرسوله و للمومنین» (منافقون/8).
این دو دسته از آیات با هم تضادی ندارند، چون دسته اول درباره عزت ذاتی است و خداوند تعالی را عزیز بالاصاله و منشا عزت مخلوقات میداند، در حالی كه آیات دسته دوم، به عزت تبعی و عرضی نظر دارد و پیامبر(ص) و مومنین را عزیز بالطبع میداند، بنابراین خداوند ذاتاً عزیز است و به هر كس كه عزت ببخشد، عزیز میشود. بر این اساس بسیاری از روایات، خدای سبحان را تنها منبع عزت بخشی معرفی میكند كه طلب عزت از غیر او نتیجهای جز خواری و ذلت ندارد: «فكم قد رایت یا الهی من اناس طلبوا العز بغیرك فذلوا»؛ «العزیز بغیر الله ذلیل».آیین عزت بخش اسلام نیز، به پیروان خود سفارش میكند كه تنها در برابر خدا ذلیل باشند تا نزد مردم به عزت برسند: « ذللنی بین یدیك و اعزنی عند خلقك»، اما نزد غیر او هرگز خود را ذلیل نكنند.
امام صادق(ع) میفرمایند: «ن الله عز و جل فوض لی المومن اموره كلها و لم یفوض الله ان یكون ذلیلاً اما تسمع قول الله عز و جل یقول: و لله العزه و لرسوله و للمومنین، فالمومن یكون عزیزاً و لایكون ذلیلاً؛ خداوند تمام امور مومن را به او واگذار كرده است، جز اینكه به او اجازه نداده است خود را ذلیل كند، آیا سخن خدا را نشنیده ای كه فرمود: عزت از آن خدا و رسولش و مومنین است. پس مومن همیشه عزیز است نه ذلیل» از این روست كه امیرالمومنین(ع) هنگامی كه در پیشگاه الهی به عرض نیاز و اظهار بندگی میپردازد، خود را «ذلیل» میخواند؛ چه اینكه: «كل عزیز داخل تحت القدره فذلیل»، لكن در مواجهه با سایر مردم، دستور عزتمداری صادر كرده، میفرماید: «و لاتكن عبد غیرك و قد جعلك الله حراً؛ عبد دیگری (غیر خدا) مباش، چرا كه خداوند تو را آزاد آفریده است»
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
🌸مرا بخوانید ....
🌹 l1l.ir/5cob
چرا دعا هامون مستجاب نمیشه؟👇
🌹 l1l.ir/5cp0
چه کنیم دعایمان مستجاب شود؟!👇
🌹 yon.ir/KDeS6
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
📋درقیامت نوبت حساب کردن مثقال ذره هاست
درشت ها که حساب کردن ندارند
مثقال ذره که میگویند
یعنی همان چندلحظه ای که
بوی عطر تو تمام مردی را به هم میریزد مثقال ذره که میگویند
یعنی همان چندلحظه ای که با نازو عشوه برای نامحرمی میخندی ولی فکرش ساعت ها درگیر همان یک لبخند است
مثقال ذره که میگویند
یعنی همان چندلحظه ای که
حواست به حجابت نیست و جوانی نیز
دران حوالی است
مثقال ذره حساب و کتاب زمانی است
که باشوهرت بلند میخندی
ودختر مجردی هم درحال شنیدن است
مثقال ذره حساب و کتاب زمانی است
که درپایان صحبت هایت با نامحرم
ازروی ادب جانم و قربانت میپرانی
ورابطه ای را به همین اندازه سرد میکنی
مثقال ذره
یعنی همان چندلحظه ای که بافروشنده صمیمی میشوی
قدراین ها پیش ما خیلی کوچک است
وبه حساب نمی ایند
مثقال ذره که میگویند
همین هاست
همین کارهای کوچکی که مثل ضربه اول دومینوخیلی کوچک است
اما انتهایش را روزی که پرده ها کنار رفت
خواهیم دید
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
📋رعایت تقوا یعنی مراقبت از همه رفتارهایمان
تقوا این است که ما مراقب حرفمان، مراقب کارمان، مراقب جهتگیریمان، مراقب رفتارمان باشیم. کوچکترین اعمال ما ثبت میشود؛ «فمن یعمل مثقال ذرّة خیرا یره. و من یعمل مثقال ذرّة شرّا یره». اعمال ما، گفتار ما، الفاظ ما همه ثبت میشود؛ بعد ما را به سؤال و جواب میکشند. دادگاه عدلی وجود دارد که در آن دادگاه عدل باید انسان جواب بدهد. زیر جواب میمانیم. تقوا یعنی همین را رعایت کنیم، همین را مواظبت کنیم.۱۳۹۰/۰۴/۰۶
مقام معظم رهبری
بیانات در دیدار رئیس و مسئولان قوه قضائیه
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
📋ه هر حال آن چیزی که از بین میرود، همین گذران روزانهی ما و شماست. خوبش، بدش، بر طبق وظیفهاش، خلاف وظیفهاش، صوابش، اینها از بین میرود. طبیعت عالم، طبیعت زوال است؛ «العالم متغیّر». آنچه که میماند، اثر این کار است در دیوان الهی؛ این از بین نمیرود. «لا یعزّب عنه مثقال ذرّة»؛ به قدر سنگینی یک ذره - حالا ذره چه به معنای ذرات غبار منتشر در هوا، چه به معنای مورچه - از دید محاسبهی الهی مخفی نمیماند. دوربینهای مخفیِ الهی ذره ذرهی اعمال ما را نگاه میکنند و میسنجند؛ و سختترش این است که بر دلهای ما هم تسلط دارند. دوربین مخفی فقط توی ساختمان و توی محیط کار و داخل خانه و اینها نیست؛ توی دل ما هم یک دوربین مخفی هست. آنچه بر دل ما میگذرد، آنچه بر ذهن ما میگذرد، آنچه در خلوات انجام میدهیم، همه بدون هیچگونه کم و زیادی منعکس است و در روز قیامت اینها آشکار میشود؛ «فمن یعمل مثقال ذرّة خیرا یره. و من یعمل مثقال ذرّة شرّا یره». ظاهر آیه این است که این عمل تجسم پیدا میکند و انسان خود آن عمل را میبیند. عمده این است که این عمل میماند؛ به فکر این ماندنی باشیم. حوادث روزگار و گذران و روزمرهی عمر ما، خوبش، بدش، در اوج احترام، در حضیض بیاحترامی، با جیب پر، با جیب خالی، همه جورش میگذرد و باقی نمیماند. خوبش هم قابل دلبستن نیست، چون باقیماندنی نیست؛ بدش هم شکوه و شکایتِ آنچنانی ندارد، چون باقیماندنی نیست، چون گذراست. آن چیزی که میماند، اثر این عمل است، نتیجهی این عمل است، ثواب الهی است، عقاب الهی است؛ به فکر این باید بود . ۱۳۸۹/۰۴/۲۳
مقام معظم رهبری
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2