مشاهده شرح های این فراز > 🌷﴿10﴾ اللَّهُمَّ الْعَنْ أَعْدَاءَهُمْ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الآْخِرِينَ ، وَ مَنْ رَضِيَ بِفِعَالِهِمْ وَ أَشْيَاعَهُمْ وَ أَتْبَاعَهُمْ . (10) خدایا! دشمنانشان را از اوّلین و آخرین و هر که به کردارشان راضی شد و طرفداران و پیروانشان را لعنت کن. مشاهده شرح های این فراز > 🌷﴿11﴾ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ ، كَصَلَوَاتِكَ وَ بَرَكَاتِكَ وَ تَحِيَّاتِكَ عَلَى أَصْفِيَائِكَ إِبْرَاهِيمَ وَ آلِ إِبْرَاهِيمَ ، وَ عَجِّلِ الْفَرَجَ وَ الرَّوْحَ وَ النُّصْرَةَ وَ الَّتمْكِينَ وَ التَّأْيِيدَ لَهُمْ . (11) خدایا! بر محمّد و آل محمّد درود فرست؛ همانا تو ستوده و بزرگواری؛ درودی مانند درودهایت و سلام‌ها و شادباش‌هایت بر یاران پاک‌دلت، ابراهیم و آل ابراهیم؛ و در گشایش کار و آسایش و قدرت و نیرو و حمایت ایشان شتاب کن. مشاهده شرح های این فراز > 🌷﴿12﴾ اللَّهُمَّ وَ اجْعَلْنِي مِنْ أَهْلِ التَّوْحِيدِ وَ الْإِيمَانِ بِكَ ، وَ التَّصْدِيقِ بِرَسُولِكَ ، وَ الْأَئِمَّةِ الَّذِينَ حَتَمْتَ طَاعَتَهُمْ مِمَّنْ يَجْرِي ذَلِكَ بِهِ وَ عَلَى يَدَيْهِ ، آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ . (12) خدایا! مرا اهل توحید و ایمان به خود و تصدیق به رسولت و امامانی که طاعتشان را واجب فرموده‌ای، قرار ده؛ آن هم از جملۀ کسانی که توحید و ایمان، به وسیلۀ آن‌ها و به دست آنان جریان پیدا می‌کند؛ آمین، ای پروردگار جهانیان! مشاهده شرح های این فراز > 🌷﴿13﴾ اللَّهُمَّ لَيْسَ يَرُدُّ غَضَبَكَ إِلَّا حِلْمُكَ ، وَ لَا يَرُدُّ سَخَطَكَ إِلَّا عَفْوُكَ ، وَ لَا يُجِيرُ مِنْ عِقَابِكَ إِلَّا رَحْمَتُكَ ، وَ لَا يُنْجِينِي مِنْكَ إِلَّا التَّضَرُّعُ إِلَيْكَ وَ بَيْنَ يَدَيْكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ هَبْ لَنَا يَا إِلَهِي مِنْ لَدُنْكَ فَرَجاً بِالْقُدْرَةِ الَّتِي بِهَا تُحْيِي أَمْوَاتَ الْعِبَادِ ، وَ بِهَا تَنْشُرُ مَيْتَ الْبِلَادِ . (13) خدایا! خشمت را جز بردباری‌ات بر نمی‌گرداند و برآشفتنت را جز بخششت رد نمی‌کند و از کیفرت جز رحمتت پناه نمی‌دهد و مرا از عذاب تو، جز زاری به درگاه تو و در برابر تو نجات نمی‌دهد؛ پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و ما را ای خدای من از سوی خود گشایش بخش؛ به قدرتی که مردگان را به آن زنده می‌کنی و سرزمین‌های مرده را به حرکت می‌آوری. مشاهده شرح های این فراز > 🌷﴿14﴾ وَ لَا تُهْلِكْنِي يَا إِلَهِي غَمّاً حَتَّى تَسْتَجِيبَ لِي ، وَ تُعَرِّفَنِي الْإِجَابَةَ فِي دُعَائِي ، وَ أَذِقْنِي طَعْمَ الْعَافِيَةِ إِلَى مُنْتَهَى أَجَلِي ، وَ لَا تُشْمِتْ بِي عَدُوِّي ، وَ لَا تُمَكِّنْهُ مِنْ عُنُقِي ، وَ لَا تُسَلِّطْهُ عَلَيَّ (14) ای خدای من! مرا از اندوه دوری از رحمتت، هلاک مکن تا آن‌که خواسته‌ام را اجابت فرمایی؛ و مرا از اجابت دعایم آگاه کنی؛ و مزۀ سلامت همه جانبه را تا پایان زندگی‌ام به من بچشان؛ و دشمن شادم مکن؛ و او را وبال گردنم مکن؛ و او را بر من مسلّط مکن. مشاهده شرح های این فراز > 🌷﴿15﴾ إِلَهِي إِنْ رَفَعْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَضَعُنِي ، وَ إِنْ وَضَعْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَرْفَعُنِي ، وَ إِنْ أَكْرَمْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يُهِينُنِي ، وَ إِنْ أَهَنْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يُكْرِمُنِي ، وَ إِنْ عَذَّبْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَرْحَمُنِي ، وَ إِنْ أَهْلَكْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَعْرِضُ لَكَ فِي عَبْدِكَ ، أَوْ يَسْأَلُكَ عَنْ أَمْرِهِ ، وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّهُ لَيْسَ فِي حُكْمِكَ ظُلْمٌ ، وَ لَا فِي نَقِمَتِكَ عَجَلَةٌ ، وَ إِنَّمَا يَعْجَلُ مَنْ يَخَافُ الْفَوْتَ ، وَ إِنَّمَا يَحْتَاجُ إِلَي الظُّلْمِ الضَّعِيفُ ، وَ قَدْ تَعَالَيْتَ يَا إِلَهِي عَنْ ذَلِكَ عُلُوّاً كَبِيراً . (15) خدای من! اگر بلند مقامم کنی، کیست که پستم کند؟ و اگر پستم کنی، کیست که مرا بلند مقام کند؟ و اگر مرا گرامی داری، کیست که خوارم کند؟ و اگر خوارم کنی، کیست که گرامی‌ام دارد؟ و اگر عذابم کنی، کیست که به من رحم کند؟ و اگر مرا هلاک کنی، کیست که دربارۀ بنده‌ات به تو اعتراض کند یا از تو درباره‌اش بازخواست نماید؟ و من به این حقیقت پی برده‌ام که در حکم و فرمانت ستمی نیست و در کیفرت شتاب و عجله‌ای وجود ندارد و جز این نیست که کسی در کیفر شتاب می‌ورزد که بیم از دست رفتن فرصت را دارد و جز این نیست که کسی به ستم نیازمند است که ناتوان است و تو ای خدای من از این امور برتر و بسیار بالاتری.

. 🌴🌴🌼🌼دعای 148 – در روز عرفه 🌴🌴🌴🌴 1🌺🤲اَللّٰهُمَّ إِنَّ مَلَائِكَتَكَ مُشْفِقُونَ مِنْ خَشْيَتِكَ، سَامِعُونَ مُطِيعُونَ لَكَ وَهُمْ بِأَمْرِكَ يَعْمَلُونَ،‏ لاٰيَفْتُـرُونَ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ يُسَبِّحُونَ، وَأَنَا أَحَقُّ بِالْخَوْفِ الدَّائِمِ لِإِسَاءَتِی عَلیٰ نَفْسِی، وَتَفْرِيطِهَا إِلَی اقْتِـرَابِ أَجَلِی، فَكَمْ لیٖ يٰا رَبِّ مِنْ ذَنْبٍ أَنَا فِيهِ مَغْرُورٌ مُتَحَیِّرٌ؟ خداوندا، فرشتگان از بيم تو هراسناک و گوش به فرمان و مطيع تو اند و به دستور تو عمل مى‌كنند و شب و روز خسته نـمى‌گردند و پيوسته تسبيح‌گوى تواند، در حالی كه من به خاطر بدى بر خويشتـن و كوتاهى در امر نفس خويش تا نزديكی به زمان سـرآمد عمرم، سزاوارترم كه پيوسته بيمناک باشم. اى پروردگار من، چه بسيار گناه كه من فريفته و سـرگشتۀ آن هستم! 2🤲🌸اَللّٰهُمَّ إِنِّی قَدْ أَكْثَـرْتُ عَلیٰ نَفْسِی مِنَ الذُّنُوبِ وَالْإِسَاءَةِ، وَأَكْثَـرْتَ عَلَیَّ مِنَ الْمُعَافَاةِ، سَتَـرْتَ عَلَیَّ وَلَمْ تَفْضَحْنِي بِـمٰا أَحْسَنْتَ لِیَ النَّظَرَ وَأَقَلْتَنِي الْعَثْـرَةَ، وَأَخَافُ أَنْ أَكُونَ فِيهٰا مُسْتَدْرَجاً، فَقَدْ يَنْبَغِي لیٖ أَنْ أَسْتَحْيِيَ مِنْ كَثْـرَةِ مَعَاصِیَّ، ثُمَّ لَمْ تَهْتِكْ لیٖ سِتْـراً، وَلَمْ تُبْدِ لیٖ عَوْرَةً، وَلَمْ تَقْطَعْ عَنِّي الرِّزْقَ، وَلَمْ تُسَلِّطْ عَلَیَّ جَبَّاراً، خداوندا، من گناهان و بدى فراوان نـمودم و تو بسيار عافيت بخشيدى؛ بر من پوشيدى و به واسطۀ حسن نظرت به من رسوايم ننمودى و لغزشم را ناديده انگاشتى، به حدى كه بيم آن را دارم كه با دادن نعمت پى‌درپى مرا به عذابت نزديک كنى، در حالی كه سزاوار است از فراوانی گناهانم شـرم كنم، سپس باز پرده درى نكردى و عيبم را آشكار نساختى و روزى‌ام را قطع نكردى و سـركشی را بر من مسلط نساختى، 3🌺وَلَمْ تَكْشِفْ عَنِّي غِطَاءً مُجَازَاةً لِذُنُوبِی، تَرَكْتَنِي كَأَنِّی لاٰذَنْبَ لیٖ، كَفَفْتَ عَنْ خَطِيئَتِي، وَزَكَّيْتَنِي بِـمٰا لَيْسَ فِیَّ، أَنَا الْمُقِرُّ عَلیٰ نَفْسِی بِـمٰا جَنَتْ عَلَیَّ يَدَايَ، وَمَشَتْ إِلَيْهِ رِجْلَايَ وَبَاشَـرَ جَسَدِي، وَنَظَرَتْ إِلَيْهِ عَيْنَايَ، وَسَمِعَتْهُ أُذُنَايَ، وَعَمِلَتْهُ جَوَارِحِي، وَنَطَقَ بِهِ لِسَانِی، وَعُقِدَ عَلَيْهِ قَلْبِي، فَأَنَا الْمُسْتَوْجِبُ يٰا إِلٰهٖي زَوَالَ نِعْمَتِكَ، وَمُفَاجَاةَ نِقْمَتِكَ، وَتَحْلِيلَ عُقُوبَتِكَ لِمَا اجْتَـرَأْتُ عَلَيْهِ مِنْ مَعَاصِيكَ، وَضَيَّعْتُ مِنْ حُقُوقِكَ، أَنَا صَاحِبُ الذُّنُوبِ الْكَثِیرَةِ الْكَبِیرَةِ الَّتِي لاٰيُحْصیٰ عَدَدُهَا، وَصَاحِبُ الْجُرْمِ الْعَظِيمِ، أَنَا الَّذِي أَحْلَلْتُ الْعُقُوبَةَ بِنَفْسِی وَأَوْبَقْتُهَا بِالْمَعَاصِی جُهْدِي وَطَاقَتِي، وَعَرَّضْتُهَا لِلْمَهَالِكِ بِكُلِّ قُوَّتِی. و به سزاى گناهانم پرده از من بركنار ننمودى، بلكه مرا به‌گونه‌اى رها كردى كه گويى گناهى ندارم؛ از خطايم چشم پوشيدى و مرا پاک انگاشتی به آنچه در من نبوده‌است، من به واسطۀ جناياتی كه دستانم كردند و پاهايم به سوى آن روانه شدند و تنم با آن تـماس گرفت و چشمانم به آن نگريست و گوش‌هايم شنيد و اعضا و جوارح ديگرم بدان عمل نـمود و زبانم بدان گويا شد و دلـم بدان معتقد گرديد، عليه خود اعتـراف مى‌كنم. بنابراين، اى معبود من، من به واسطۀ گستاخى بر معصيت و پایمال كردن حقوق تو، سزاوار بر گرفتـن نعمت و كيفر ناگهانی و نزول عذاب توام. من گناهان فراوان [بزرگ]بی‌شمار را مرتكب شدم و جرم بزرگى از من سـرزد، من همانم كه عذابت را به خود خريدم و با ارتكاب گناهان با تـمام توان و طاقت خود را هلاک كردم و با تـمام نیرو در معرض نابودى قرار دادم. 4🤲🌸اَللّٰهُمَّ أَنَا الَّذِي‏ لَمْ أَشْكُرْ نِعَمَكَ عِنْدَ مَعَاصِییّ إِيّٰاكَ، وَلَمْ أَدَعْهَا فِیكَ عِنْدَ حُلُولِ الْبَلِيَّةِ، وَلَمْ أَقِفْ عِنْدَ الْهَوىٰ، وَلَمْ أُرَاقِبْكَ. يٰا إِلٰهٖي أَنَا الَّذِي لَمْ أَعْقِلْ عِنْدَ الذُّنُوبِ نَهْيَكَ، وَلَمْ أُرَاقِبْ عِنْدَ اللَّذَّاتِ زَجْرَكَ، وَلَمْ أَقْبَلْ عِنْدَ الشَّهْوَةِ نَصِيحَتَكَ، رَكِبْتُ الْجَهْلَ بَعْدَ الْحِلْمِ، وَغَدَوْتُ إِلَی الظُّلْمِ بَعْدَ الْعِلْمِ. اَللّٰهُمَّ فَكَمٰا حَلُمْتَ عَنِّي فِيمَا اجْتَـرَأْتُ عَلَيْهِ مِنْ مَعَاصِيكَ، وَعَرَفْتَ تَضْيِيعِي حَقَّكَ، وَضَعْفِي عَنْ شُكْرِ نِعَمَتِكَ، وَرُكُوبِی مَعْصِيَتَكَ.

خداوندا من همان كسی هستم كه هنگام معصيت از نعمت‌هاى تو سپاسگزارى ننمودم و حتى هنگام نزول بلا نيز معصيت را كنار نگذاشته و از هوا و هوس باز نايستادم و تو را نپاييدم، اى معبود من، من همان کسی هستم كه هنگام ارتكاب گناهان به نهى تو توجه ننمودم و هنگام لذات فرمان تو را نپاييدم، و هنگام خواهش نفسانی پند تو را نپذيرفتم و به‌جاى بردبارى به مركب نادانی سوار شدم و به‌جاى آگاهى به سوى ستمگرى شتافتم. خداوندا همان گونه كه در برابر گناهان گستاخانه و تضييع حق تو و ناتوانی در سپاسگزارى از نعمتت و ارتكاب گناهان توسط من بردبارى نشان داده و آن‌ها را ناديده انگاشتى. 5🤲🌸اَللّٰهُمَّ إِنِّی لَسْتُ ذَا عُذْرٍ فَأَعْتَذِرَ، وَلاٰ ذَا حِيلَةٍ فَأَنْتَصِـرَ. اَللّٰهُمَّ قَدْ أَسَأْتُ وَظَلَمْتُ وَبِئْسَ مٰا صَنَعْتُ، عَمِلْتُ سُوءاً وَلَمْ تَضُـرَّكَ ذُنُوبِی، فَأَسْتَغْفِرُكَ يٰا سَيِّدِي وَمَوْلاٰيَ وَسُبْحَانَكَ‏ ﴿لاٰ إِلٰهَ إِلّٰا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّی كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ﴾. اَللّٰهُمَّ إِنَّكَ تَجِدُ مَنْ تُعَذِّبُهُ غَیْرِي، وَلاٰأَجِدُ مَنْ يَرْحَمُنِي سِوَاكَ، فَلَوْ كَانَ لیٖ مَهْرَبٌ لَهَرَبْتُ، وَلَوْ كَانَ لیٖ مَصْعَدٌ فِی السَّمَاءِ أَوْ مَسْلَكٌ فِی الْأَرْضِ لَسَلَكْتُ، وَلٰكِنَّهُ لاٰمَهْرَبَ لیٖ وَلاٰ مَلْجَأَ وَلاٰ مَنْجىٰ وَلاٰ مَأْوىٰ مِنْكَ إِلّٰا إِلَيْكَ. خداوندا اكنون من نه عذرى دارم تا بياورم و نه راه چاره‌اى تا از آن يارى بطلبم. خداوندا بدى و ستم نـمودم و چه كردار زشتى كه از من سـر زد! بدى كردم، ولی اى آقا و مولاى من، گناهان من ضـررى به تو نرسانده است، از تو آمرزش مى‌خواهم. پاكی تو اى خدايى كه معبودى جز تو نيست، پاكی تو و من از ستمكارانم. خداوندا تو به جز من، كسی را مى‌يابی كه عذابش كنى ولی من جز تو كسی را ندارم كه بر من رحم آرد، اگر گريزگاهى بود، قطعاً به سوى آن مى‌گريختم و اگر جايى در آسمان براى صعود بود به سوى آن صعود مى‌كردم و اگر سوراخى در زمین بود وارد آن مى‌شدم، ليكن هيچ گريزگاه، پناهگاه، راه نجات و جايگاهى براى فرار از تو جز به سوى تو نيست. 6🤲🌺اَللّٰهُمَّ إِنْ تُعَذِّبْنِي فَأَهْلُ ذٰلِكَ أَنَا، وَإِنْ تَرْحَمْنِي فَأَهْلُ ذٰلِكَ أَنْتَ، بِـمَنِّكَ وَفَضْلِكَ وَوَحْدَانِيَّتِكَ وَجَلَالِكَ وَكِبْـرِيَائِكَ وَعَظَمَتِكَ وَسُلْطَانِكَ، فَقَدِیماً مٰا مَنَنْتَ عَلیٰ أَوْلِيَائِكَ، وَمُسْتَحِقِّي عُقُوبَتِكَ بِالْعَفْوِ وَالْمَغْفِرَةِ، سَيِّدِي عَافِيَةَ مَنْ أَرْجُو إِذَا لَمْ أَرْجُ عَافِيَتَكَ؟! وَعَفْوَ مَنْ أَرْجُو إِذَا لَمْ أَرْجُ عَفْوَكَ؟ وَرَحْمَةَ مَنْ أَرْجُو إِذَا لَمْ أَرْجُ رَحْمَتَكَ؟ وَمَغْفِرَةَ مَنْ أَرْجُو إِذَا لَمْ أَرْجُ مَغْفِرَتَكَ؟ وَرِزْقَ مَنْ أَرْجُو إِذَا لَمْ أَرْجُ رِزْقَكَ؟ وَفَضْلَ مَنْ أَرْجُو إِذَا لَمْ أَرْجُ فَضْلَكَ؟ خداوندا اگر عذابم كنى، سزاوار من است و اگر بر من رحم آرى، زيبندۀ تو است. تو را سوگند به بخشش، تفضل، يگانگى، جلال، بزرگمنشی، عظمت و فرمانروايى‌ات [كه بر من رحم كنى]، زيرا تو بودى كه از ديرزمان بر دوستان و حتى بر آنان كه سزاوار كيفر تو بودند، منّت نهاده و گذشت و آمرزشت را شامل حال آنان نـمودى. سرور من، اگر اميد عافيت تو را نداشته باشم، از چه كسی اميد داشته باشم؟ اگر به گذشت تو اميد نبندم، به گذشت چه كسی اميد ببندم؟ اگر اميد رحمت تو را نداشته باشم، به رحمت چه كسی اميد داشته باشم؟ اگر به آمرزش تو اميد نبندم، به آمرزش چه كسی اميد ببندم؟ اگر به روزى تو اميد نداشته باشم، به روزى چه كسی اميد داشته باشم؟ اگر به تفضل تو اميد نبندم، به تفضل چه كسی اميد ببندم؟ 7🌸سَيِّدِي أَكْثَـرْتَ عَلَیَّ مِنَ النِّعَمِ، وَأَقْلَلْتُ لَكَ مِنَ الشُّكْرِ، فَكَمْ لَكَ عِنْدِي مِنْ نِعْمَةٍ لاٰيُحْصِيهَا أَحَدٌ غَیْرُكَ! مٰا أَحْسَنَ بَلَائَكَ عِنْدِي، وَأَحْسَنَ فِعَالَكَ، نَادَيْتُكَ مُسْتَغِيثاً مُسْتَصْـرِخاً فَأَغَثْتَنِي، وَسَأَلْتُكَ عَائِلًا فَأَغْنَيْتَنِي، وَنَأَيْتُ فَكُنْتَ قَرِيباً مُجِيباً، وَاسْتَعَنْتُ بِكَ مُضْطَرّاً فَأَعَنْتَنِي، وَوَسَّعْتَ عَلَیَّ، وَهَتَفْتُ إِلَيْكَ فیٖ مَرَضیٖ فَكَشَفْتَهُ عَنِّي، وَانْتَصَـرْتُ بِكَ فیٖ رَفْعِ الْبَلَاءِ فَوَجَدْتُكَ يٰا مَوْلاٰيَ‏ نِعْمَ الْمَوْلیٰ‏ وَنِعْمَ النَّصِیرُ، وَكَيْفَ لاٰأَشْكُرُكَ يٰا إِلٰهٖي؟! سـرور من، نعمت‌هايت را به صورت فراوان به من بخشيدى و من در برابر آن‌ها اندک سپاسگزارى نـمودم، چه بسا نعمت كه تو به من ارزانی داشته‌اى و جز تو نـمى‌تواند آن را به شماره درآورد.

چقدر آزمايش و كردار تو به من نيک است! با حال كمک‌طلبى [با اطاعت از تو]و فريادكنان تو را خواندم و تو به فريادم رسيدى و با حال نادارى و فقر از تو درخواست نـمودم و تو بی‌نيازم ساختى، و از تو دورى گزيدم ولی تو به من نزديک شده و دعايم را اجابت نـمودى و با حال بيچارگى از تو كمک خواستم و تو يارى‌ام نـموده و [رحمتت را]بر من گستـردى و در حال بيمارى تو را فرياد كردم و بيمارى‌ام را برطرف نـمودى و براى دفع بلا و گرفتارى از تو يارى طلبيدم و-اى مولاى من-تو را بهتـرين آقا و بهتـرين ياور يافتم. اكنون اى معبود من، چگونه تو را سپاس نگويم؟ 8🌸أطْلَقْتَ لِسَانِی بِذِكْرِكَ رَحْمَةً لیٖ مِنْكَ، وَأَضَأْتَ لیٖ بَصَـرِي بِلُطْفِكَ حُجَّةً مِنْكَ عَلَیَّ، وَسَمِعَتْ أُذُنَايَ بِقُدْرَتِكَ نَظَراً مِنْكَ، وَدَلَلْتَ عَقْلِی عَلیٰ تَوْبِيخِ نَفْسِی، إِلَيْكَ‏ أَشْكُو ذُنُوبِی، فَإِنَّهُ لاٰمَجْرىٰ لِبَثِّهَا إِلّٰا إِلَيْكَ، فَفَرِّجْ عَنِّي مٰا ضَاقَ بِهِ صَدْرِي، وَخَلِّصْنِي مِنْ كُلِّ مٰا أَخَافُ عَلیٰ نَفْسِی مِنْ أَمْرِ دِينِي وَدُنْيَايَ وَأَهْلِی وَمَالِی، فَقَدِ اسْتَصْعَبَ عَلَیَّ شَأْنِی، وَشُتِّتَ عَلَیَّ أَمْرِي، وَقَدْ أَشْـرَفَتْ عَلیٰ هَلَكَتِي نَفْسِی، وَإِذَا لَـمْ تَتَدَارَكْنِي مِنْكَ بِرَحْمَةٍ تُنْقِذُنِی بِهٰا فَمَنْ لیٖ بَعْدَكَ يٰا مَوْلاٰيَ؟! تو بودى كه از روى رحمت زبانم را به يادت گشودى و براى اتـمام حجت، به لطفت ديده‌ام را روشن گردانيدى و براى نظر [رحمت]به من گوش‌هايم به قدرتت شنوا گرديد و عقل مرا بر سـرزنش خودم رهنمون گرديدى. از گناهانم به تو گله مى‌گزارم، زيرا راهى براى گله‌گزارى از آن‌ها به جز درگاه تو وجود ندارد، پس آنچه را كه دلـم را به تنگ آورده، بگشاى، و از هرچه بر خود بيم دارم -اعم از امور مربوط به دين، دنيا، خانواده و اموالـم- رهايى بخش، كه كارم سخت گیر كرده است و امورم پريشان شده است و نفسم مرا به هلاكت نزديک كرده است. اى مولاى من اگر با رحمتى از خود مرا درنيابی كه به واسطۀ آن مرا نجات دهى، چه كسی جز تو را دارم؟ 9🌷أَنْتَ الْكَرِيمُ الْعَوَّادُ بِالْمَغْفِرَةِ، وَأَنَا اللَّئِيمُ الْعَوَّادُ بِالْمَعَاصِی، فَاحْلُمْ يٰا حَلِيمُ عَنْ جَهْلِی، وَأَقِلْنِي يٰا مُقِيلُ عَثْـرَتِی، وَتَقَبَّلْ يٰا رَحِيمُ تَوْبَتِي، سَيِّدِي وَمَوْلاٰيَ وَلاٰبُدَّ مِنْ لِقَائِكَ عَلیٰ كُلِّ حَالٍ، وَكَيْفَ يَسْتَغْنِي الْعَبْدُ عَنْ رَبِّهِ؟! تويى كریمى كه پى‌درپى آمرزشت را شامل حال من مى‌كنى و منم فرومايه‌اى كه پى‌درپى گناه مى‌كنم، پس اى بردبار، در مورد نادانی من بردبارى ورز و اى ناديده انگارندۀ لغزش، لغزشم را ناديده انگار و اى مهربان، توبه‌ام را بپذير. اى آقا و مولاى من، من در هر حال، از ملاقات با تو ناگزيرم و چگونه بنده از پروردگارش بی‌نياز مى‌گردد؟ 10🤲🌺وَكَيْفَ يَسْتَغْنِي الْمُذْنِبُ عَمَّنْ یَمْلِكُ عُقُوبَتَهُ وَمَغْفِرَتَهُ؟! سَيِّدِي لَمْ أَزْدَدْ إِلَيْكَ إِلّٰا فَقْراً، وَلَمْ تَزْدَدْ عَنِّي إِلّٰا غِنًى، وَلَمْ تَزْدَدْ ذُنُوبِی إِلّٰا كَثْـرَةً، وَلَمْ يَزْدَدْ عَفْوُكَ إِلّٰا سَعَةً، سَيِّدِي ارْحَمْ تَضَـرُّعِي إِلَيْكَ وَانْتِصَابِی بَیْنَ يَدَيْكَ، وَطَلَبِي مٰا لَدَيْكَ تَوْبَةً فِيمٰا بَيْنِي وَبَيْنَكَ سَيِّدِي مُتَعَوِّذاً بِكَ، مُتَضَـرِّعاً إِلَيْكَ بَائِساً فَقِیراً تَائِباً غَیْرَ مُسْتَنْكِفٍ وَلاٰ مُسْتَكْبِـرٍ وَلاٰ مُسْتَسْخِطٍ بَلْ مُسْتَسْلِمٍ لِأَمْرِكَ، رَاضٍ بِقَضَائِكَ، لاٰآيِسٍ مِنْ رَوْحِكَ وَلاٰ آمِنٍ مِنْ مَكْرِكَ، وَلاٰ قَانِطٍ مِنْ رَحْمَتِكَ، سَيِّدِي بَلْ مُشْفِقٍ مِنْ عَذَابِكَ، رَاجٍ لِرَحْمَتِكَ لِعِلْمِي بِكَ يٰا سَيِّدِي وَمَوْلاٰيَ فَإِنَّهُ لَنْ يُجِیرَنِی مِنْكَ أَحَدٌ، وَلاٰأَجِدُ مِنْ دُونِكَ مُلْتَحَداً. و چگونه گناه‌كار از كسی كه كيفر و آمرزش در اختيار او است، بی‌نياز مى‌گردد؟ سـرور من، و هر لحظه بر فقر نيازمندى من به درگاه تو و بی‌نيازى تو از من، افزوده مى‌گردد و گناهان من رو به افزايش است و عفو تو رو به گستـرش. سـرور من، بر تضـرع من به درگاهت و ايستادنم در پيشگاهت و درخواست آنچه در نزد تو است به خاطر توبه از آنچه ميان من و تو است، رحم آر، آقاى من، در حالی كه به تو پناه جسته‌ام و به درگاهت تضـرع مى‌كنم و سخت نيازمند و فقیرم و به درگاه تو، توبه مى‌كنم، بی‌آنكه بخواهم سـركشی و بزرگمنشی نـموده يا تو را به خشم آورم، بلكه تسليم فرمان و راضی به قضاى توام، نه اين‌كه از رحمت تو مأيوس و از فكر و فريبت ایمن و از رحمتت نوميد گردم، بلكه اى سـرور من از عذابت هراسناک و به رحمتت اميد دارم؛ زيرا اى سـرور و مولاى من، مى‌دانم كه هيچ‌كس جز تو نـمى‌تواند مرا از دست تو پناه دهد و جاى بازگشتى به جز تو سـراغ ندارم.

🌴🌴🌼دعای 147 در روز عرفه (1)🤲🌸اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ، اَللّٰهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ بَدِيعَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ذَا الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ رَبَّ الْأَرْبَابِ، وَإِلٰهَ كُلِّ مَأْلُوهٍ، وَخَالِقَ كُلِّ مَخْلُوقٍ، وَوَارِثَ كُلِّ شَیْ‏ءٍ، ﴿لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَیْ‏ءٌ﴾، وَلاٰ يَعْزُبُ عَنْهُ عِلْمُ شَیْ‏ءٍ وَهُوَ بِكُلِّ شَیْ‏ءٍ مُحِيطٌ، وَهُوَ عَلیٰ كُلِّ شَیْ‏ءٍ رَقِيبٌ. خدا را سپاس که مالک و مدبّر جهانیان است. خداوندا سپاس ویژۀ توست؛ ای پدید آورندۀ آسمان‌ها و زمین! ای صاحب بزرگی و رافت و محبّت! ای مالک همۀ اربابان و ای خدای هر معبود و خالق هر مخلوق و وارث هر چیز! «چیزی شبیه او نیست» و علم چیزی از او پنهان نـمی‌ماند و او به هر چیز احاطه دارد و او بر هر چیز نگهبان است. 2🌺أَنْتَ اللّٰهُ لاٰ إِلٰهَ إِلّٰا أَنْتَ الْأَحَدُ الْمُتَوَحِّدُ الْفَرْدُ الْمُتَفَرِّدُ. وَأَنْتَ اللّٰهُ لاٰ إِلٰهَ إِلّٰا أَنْتَ الْكَرِيمُ الْمُتَكَرِّمُ، الْعَظِيمُ الْمُتَعَظِّمُ، الْكَبِیرُ الْمُتَكَبِّـرُ. وَأَنْتَ اللّٰهُ لاٰ إِلٰهَ إِلّٰا أَنْتَ الْعَلِیُّ الْمُتَعَالِ الشَّدِيدُ الْمِحَالِ. وَأَنْتَ اللّٰهُ لاٰ إِلٰهَ إِلّٰا أَنْتَ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ. وَأَنْتَ اللّٰهُ لاٰ إِلٰهَ إِلّٰا أَنْتَ السَّمِيعُ الْبَصِیرُ الْقَدِيمُ الْخَبِیرُ. وَأَنْتَ اللّٰهُ لاٰ إِلٰهَ إِلّٰا أَنْتَ الْكَرِيمُ الْأَكْرَمُ الدَّائِمُ الْأَدْوَمُ. وَأَنْتَ اللّٰهُ لاٰ إِلٰهَ إِلّٰا أَنْتَ الْأَوَّلُ قَبْلَ كُلِّ أَحَدٍ، وَالآْخِرُ بَعْدَ كُلِّ عَدَدٍ. وَأَنْتَ اللّٰهُ لاٰ إِلٰهَ إِلّٰا أَنْتَ الدَّانِی فیٖ عُلُوِّہِ وَالْعَالِی فیٖ دُنُوِّہِ. تویی خدایی که جز تو خدایی نیست و یکتا و یگانه‌ای، فرد و تنهایی. و تویی خدایی که جز تو خدایی نیست، بزرگوار و ارجمندی، بزرگ و باعظمتی، کبیر و متکبـّری. و تویی خدایی که جز تو خدایی نیست، بلند مرتبه و بلند پایه‌ای، در انتقام‌گیری سخت و شدیدی، و تویی خدایی که جز تو خدایی نیست، بخشنده و مهربانی، دانا و درست کاری. و تویی خدایی که جز تو خدایی نیست، شنوا و بینایی، ازلی و آگاهی، و تویی خدایی که جز تو خدایی نیست، بزرگوار و بزرگوارتری، همیشگی و جاودانه‌تری. و تویی خدایی که جز تو خدایی نیست، اوّلی پیش از هر کس و آخری پس از هر عدد، و تویی خدایی که جز تو خدایی نیست، نزدیک در عین بلندی مقامش و بلند مقام در عین نزدیکی‌اش. 3🌺وَأَنْتَ اللّٰهُ لاٰ إِلٰهَ إِلّٰا أَنْتَ ذُوالْبَهَاءِ وَالْمَجْدِ وَالْكِبْـرِيَاءِ وَالْحَمْدِ. وَأَنْتَ اللّٰهُ لاٰ إِلٰهَ إِلّٰا أَنْتَ الَّذِي أَنْشَأْتَ الْأَشْيَاءَ مِنْ غَیْرِ سِنْخٍ، وَصَوَّرْتَ مٰا صَوَّرْتَ مِنْ غَیْرِ مِثَالٍ، وَابْتَدَعْتَ الْمُبْتَدَعَاتِ بِلَا احْتِذَاءٍ أَنْتَ الَّذِي قَدَّرْتَ كُلَّ شَیْ‏ءٍ تَقْدِيراً، وَيَسَّـرْتَ كُلَّ شَیْ‏ءٍ تَيْسِیراً وَدَبَّرْتَ مٰا دُونَكَ تَدْبِیراً، أَنْتَ الَّذِي لَمْ يَعِنْكَ عَلیٰ خَلْقِكَ شَـرِيكٌ، وَلَمْ يُؤَازِرْكَ فیٖ أَمْرِكَ وَزِيرٌ، وَلَمْ يَكُنْ لَكَ مُشَاهِدٌ وَلاٰ نَظِیرٌ؛ و تویی خدایی که جز تو خدایی نیست، صاحب زیبایی و شکوه و عظمتی و کبـریایی و ستایشی، و تویی خدایی که جز تو خدایی نیست که همه چیز را بدون مایه و اصل پدید آوردی و آنچه را صورت و شکل دادی، بدون نـمونه‌برداری از چیزی شکل دادی و پدید آوردی نوآفریده‌ها را بدون پیروی از کسی. تویی که هر چیز را در نیکوترین وضع، اندازه‌گیری کردی؛ و هر چیز را، از نظر تـمام خصوصیات رو به راه فرمودی؛ و امور ماسوای خود را سامان دادی. تویی که در ایجاد موجودات شـریکی یاری‌ات نداد و در کارت وزیری به پشتیبانی‌ات برنخاست؛ و برایت در امور آفرینش، تـماشاگر و همانندی نبود. 4🌺أَنْتَ الَّذِي أَرَدْتَ فَكَانَ حَتْماً مٰا أَرَدْتَ، وَقَضَيْتَ فَكَانَ عَدْلًا مٰا قَضَيْتَ، وَحَكَمْتَ فَكَانَ نِصْفاً مٰا حَكَمْتَ، أَنْتَ الَّذِي لاٰيَحْوِيكَ مَكَانٌ، وَلَمْ يَقُمْ لِسُلْطَانِكَ سُلْطَانٌ، وَلَمْ يُعْيِكَ بُرْهَانٌ وَلاٰ بَيَانٌ؛ أَنْتَ الَّذِي أَحْصَيْتَ كُلَّ شَیْ‏ءٍ عَدَداً، وَجَعَلْتَ لِكُلِّ شَیْ‏ءٍ أَمَداً، وَقَدَّرْتَ كُلَّ شَیْ‏ءٍ تَقْدِيراً، أَنْتَ الَّذِي قَصُـرَتِ الْأَوْهَامُ عَنْ ذَاتِيَّتِكَ، وَعَجَزَتِ الْأَفْهَامُ عَنْ كَيْفِيَّتِكَ وَلَمْ تُدْرِكِ الْأَبْصَارُ مَوْضِعَ أَيْنِيَّتِكَ.

تویی که اراده کردی؛ پس هر چه را اراده کردی، حتمی و قطعی شد و داوری کردی؛ و آنچه را داوری کردی، بر اساس عدالت بود؛ و حکم کردی؛ و آنچه را حکم کردی، بر پایه انصاف بود، تویی که مکانی تو را فرا نـمی‌گیرد و سلطنتی در برابر سلطنتت به پا نخاست و برهان و بیانی عاجزت نساخت. تویی که هر چیز را به شمار آوردی و برای هر چیزی مدّت قرار دادی و هر چیز را به خوبی اندازه گرفتی، تویی که دست اندیشه‌ها از رسیدن به ژرفای ذاتت کوتاه است و فهم‌ها از درک چگونگی‌ات ناتوان است و دیده‌ها مکانت را در نیابند. 5🌺أَنْتَ الَّذِي لاٰتُحَدُّ فَتَكُونَ مَحْدُوداً، وَلَمْ تُـمَثَّلْ فَتَكُونَ مَوْجُوداً، وَلَمْ تَلِدْ فَتَكُونَ مَوْلُوداً، أَنْتَ الَّذِي لاٰضِدَّ مَعَكَ فَيُعَانِدَكَ، وَلاٰ عِدْلَ لَكَ فَيُكَاثِرَكَ، وَلاٰ نِدَّ لَكَ فَيُعَارِضَكَ؛ أَنْتَ الَّذِي ابْتَدَأَ وَاخْتَـرَعَ وَاسْتَحْدَثَ وَابْتَدَعَ، وَأَحْسَنَ صُنْعَ مٰا صَنَعَ. سُبْحَانَكَ مٰا أَجَلَّ شَأْنَكَ، وَأَسْنىٰ فِی الْأَمَاكِنِ مَكَانَكَ، وَأَصْدَعَ بِالْحَقِّ فُرْقَانَكَ، سُبْحَانَكَ مِنْ لَطِيفٍ مٰا أَلْطَفَكَ وَرَؤُوفٍ مٰا أَرْأَفَكَ وَحَكِيمٍ مٰا أَعْرَفَكَ. تویی که ابتدا و انتهایی نداری تا محدود شوی و مانند موجودات نیستی که پس از عدم، موجود شده باشی؛ و فرزندی نیاوردی تا زاییده شده باشی؛ تویی که برایت همتایی نیست تا با تو به ستیز برخیزد و همانندی برایت نیست تا در قدرت و سطوت و توانایی، با تو پهلو به پهلو زند؛ و برابر و همانندی برایت نیست تا با تو از در مخالفت برآید. تویی که آغاز کرد و اختـراع نـمود و پدید آورد و بدون نـمونه آفرید و محکم و نیکو قرار داد ساختـن آنچه را ساخت. منزّہ و پاکی؛ چه بزرگ است مقام و مرتبه‌ات؛ و چه بلند است در میان جایگاه‌ها، جایگاهت؛ و چه آشکارکننده به حق است قرآنت و موازینی که برای جدا کردن حق از باطل قرار داده‌ای. منزّہ و پاک و مهربانی که چه بسیار است مهربانی‌ات؛ و رئوفی که چه بسیار است رأفتت؛ و حکیمی که چه بسیار است شناسایی‌ات. 6🌼سُبْحَانَكَ مِنْ مَلِيكٍ مٰا أَمْنَعَكَ، وَجَوَادٍ مٰا أَوْسَعَكَ، وَرَفِيعٍ مٰا أَرْفَعَكَ، ذُوالْبَهَاءِ وَالْمَجْدِ وَالْكِبْـرِيَاءِ وَالْحَمْدِ، سُبْحَانَكَ بَسَطْتَ بِالْخَیْرَاتِ يَدَكَ، وَعُرِفَتِ الْهِدَايَةُ مِنْ عِنْدِكَ فَمَنِ الْتَمَسَكَ لِدِينٍ أَوْ دُنْيَا وَجَدَكَ. سُبْحَانَكَ خَضَعَ لَكَ مَنْ جَرىٰ فیٖ عِلْمِكَ، وَخَشَعَ لِعَظَمَتِكَ مٰا دُونَ عَرْشِكَ، وَانْقَادَ لِلتَّسْلِيمِ لَكَ كُلُّ خَلْقِكَ. سُبْحَانَكَ لاٰتُحَسُّ، وَلاٰ تُجَسُّ وَلاٰ تُـمَسُّ، وَلاٰ تُكَادُ وَلاٰ تُـمَاطُ، وَلاٰ تُنَازَعُ وَلاٰ تُجَارىٰ، وَلاٰ تُـمَارىٰ، وَلاٰ تُخَادَعُ وَلاٰ تُـمَاكَرُ. منزّہ و پاکی؛ پادشاهی که دست معارضی به مرز پادشاهی‌ات نرسد و بخشنده‌ای که سفره بخشندگی‌ات چه پهناور است؛ و بلند مرتبه‌ای، چه بلند مرتبه است رفعتت. تو صاحب زیبایی و آراستگی و کبـریایی و ستایشی. منزّہ و پاکی، دست قدرتت را به عطا کردن خوبی‌ها گشودی و هدایت از نزد تو شناخته شد؛ پس هر که تو را برای دین یا دنیا بخواهد، می‌یابدت. منزّہ و پاکی، هر کس در عرصۀ علمِ تو قرار گرفته، برایت فروتنی کرد؛ و جمع آفریده‌هایت، در برابر بزرگی‌ات فروتنی کردند؛ و همۀ مخلوقاتت در پیشگاه تو، گردن‌بند تسلیم به گردن انداختند. منزّہ و پاکی، به حواس ظاهری درک نشوی؛ و به حواس درون در نیایی؛ و به اعضا و جوارح لـمس نگردی؛ مورد نیرنگ و کید واقع نشوی؛ از بزرگی و عظمتت کنار زده نشوی؛ در معرض نزاع و مغلوبیت و جدال و فریب و مکر قرار نگیری. 7🌼سُبْحَانَكَ سَبِيلُكَ جَدَدٌ، وَأَمْرُكَ رَشَدٌ، وَأَنْتَ حَيٌّ صَمَدٌ. سُبْحَانَكَ قَولُكَ حُكْمٌ، وَقَضَاؤُكَ حَتْمٌ، وَإِرَادَتُكَ عَزْمٌ. سُبْحَانَكَ لاٰرَادَّ لِمَشِيَّتِكَ، وَلاٰ مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِكَ. سُبْحَانَكَ قَاهِرَ الْاَرْبَابِ، بَاهِرَ الْاٰيَاتِ، فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ، بَارِئَ النَّسَمَاتِ. لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً يَدُومُ بِدَوَامِكَ، وَلَكَ الْحَمْدُ حَمْداً خَالِداً بِنِعْمَتِكَ. وَلَكَ الْحَمْدُ حَمْداً يُوَازِي صُنْعَكَ، وَلَكَ الْحَمْدُ حَمْداً يَزِيدُ عَلیٰ رِضَاكَ. منزه و پاکی، راهت روشن و هموار، دستورت هدایت است و تو زنده و بی‌نیازی. منزه و پاکی؛ گفتارت درست و استوار و داوری‌ات قطعی و اراده‌ات جزمی و مسلّم است. منزه و پاکی؛ در برابر مشیتت، ردّکننده‌ای نیست؛ و در مقابل کلماتت، تبدیل‌کننده‌ای وجود ندارد. منزه و پاکی،‌ ای صاحب آیات روشن! ای به وجود آورندۀ آسمان‌ها! ای آفرینندۀ موجودات! تو را سپاس، سپاسی که جاودانگی‌اش به جاودانگی‌ات ادامه پیدا کند. و تو را سپاس؛ سپاسی که همراه نعمتت پاینده باشد؛ و تو را سپاس؛ سپاسی که با شمارۀ آفریده‌هایت برابری کند. و تو را سپاس؛ سپاسی که بر خشنودی‌ات بیافزاید.

8🌸وَلَكَ الْحَمْدُ حَمْداً مَعَ حَمْدِ كُلِّ حَامِدٍ، وَشُكْراً يَقْصُـرُ عَنْهُ شُكْرُ كُلِّ شَاكِرٍ، حَمْداً لاٰيَنْبَغِي إِلّٰا لَكَ، وَلاٰ يُتَقَرَّبُ بِهِ إِلّٰا إِلَيْكَ. حَمْداً يُسْتَدَامُ بِهِ الْأَوَّلُ، وَيُسْتَدْعَى بِهِ دَوَامُ الآْخِرِ. حَمْداً يَتَضَاعَفُ عَلیٰ كُرُورِ الْأَزْمِنَةِ، وَيَتَزَايَدُ أَضْعَافاً مُتَـرَادِفَةً، حَمْداً يَعْجِزُ عَنْ إِحْصَائِهِ الْحَفَظَةُ، وَيَزِيدُ عَلیٰ مٰا أَحْصَتْهُ فیٖ كِتَابِكَ الْكَتَبَةُ، حَمْداً يُوازِنُ عَرْشَكَ الْمَجِيدَ، وَيُعَادِلُ كُرْسِيَّكَ الرَّفِيعَ، و تو را سپاس؛ سپاسی که با سپاس هر سپاسگزاری توأم باشد؛ و شکری که شکر هر شاکری از آن کوتاه آید. سپاسی که سزاوار غیر تو نباشد؛ و به وسیلۀ آن جز به تو تقرّب جسته نشود. سپاسی که باعث دوام سپاس اول و سبب درخواست دوام سپاس آخر شود. سپاسی که بر اساس گردش زمان‌ها چند برابر گردد و به افزایش‌های پی‌درپی فزونی یابد. سپاسی که حافظان اعمال از شمردنش ناتوان شوند و بر آنچه کاتبان اعمال در کتاب تو می‌نویسند، افزون گردد. سپاسی که با عرش ستودنی‌ات، یکسان و برابر؛ و با کرسی بلندت، معادل شود، 9🌺حَمْداً يَكْمُلُ لَدَيْكَ ثَوَابُهُ، وَيَسْتَغْرِقُ كُلَّ جَزَاءٍ جَزَاؤُہُ، حَمْداً ظَاهِرُہُ وَفْقٌ لِبَاطِنِهِ، وَبَاطِنُهُ وَفْقٌ لِصِدْقِ النِّيَّةِ فِیهِ؛ حَمْداً لَمْ يَحْمَدْكَ خَلْقٌ مِثْلَهُ، وَلاٰ تَعْرِفُ أَحَدٌ سِوَاكَ فَضْلَهُ؛ حَمْداً يُعَانُ مَنِ اجْتَهَدَ فیٖ تَعْدِيدِہِ، وَيُؤَيَّدُ مَنْ أَغْرَقَ نَزْعاً فیٖ تَوْفِيَتِهِ، حَمْداً يَجْمَعُ مٰا خَلَقْتَ مِنَ الْحَمْدِ، وَيَنْتَظِمُ مٰا أَنْتَ خَالِقُهُ مِنْ بَعْدُ. حَمْداً لاٰحَمْدَ أَقْرَبُ إِلیٰ قَوْلِكَ مِنْهُ، وَلاٰ أَحْمَدَ مِمَّنْ يَحْمَدُكَ بِهِ. حَمْداً يُوجِبُ بِكَرَمِكَ الْمَزِيدَ بِوُفُورِہِ، تَصِلُهُ بـِمَزِيدٍ بَعْدَ مَزِيدٍ طَوْلًا مِنْكَ. حَمْداً يَجِبُ لِكَرَمِ وَجْهِكَ، وَيُقَابِلُ عِزَّ جَلَالِكَ. سپاسی که پاداشش از جانب تو کامل گردد و مزدش همۀ مزدها را فرا گیرد. سپاسی که ظاهرش موافق باطنش و باطنش موافق صدق نیّت باشد. سپاسی که هیچ آفریده‌ای مانند آن را به جا نیاورده و کسی جز تو ارزشش را نشناسد. سپاسی که هر کس برای بسیار آوردنش بکوشد، یاری شود؛ و هر کس در کامل آوردنش نهایت جدیّت را به کار برد، مورد حمایت قرار گیرد. سپاسی که هر چه سپاس آفریده‌ای، دارا باشد؛ و هر چه را پس از آن به وجود آوری، در برگیرد. سپاسی که هیچ سپاسی به کلامت، از آن نزدیک‌تر و هیچ‌کس از آن کسی که این‌گونه سپاس می‌گوید، سپاسگزارتر نباشد. سپاسی که به سبب کرمت و به خاطر فراوانی‌اش، باعث فزونی نعمت شود؛ و از باب احسان، پس از هر فزونی، آن را به فزونی دیگر رسانی. سپاسی که شایستۀ ذات کریمت باشد و با توانـمندی و عظمتت برابری کند. 10🤲🌸رَبِّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ الْمُصْطَفَى الْمُكَرَّمِ الْمُقَرَّبِ أَفْضَلَ صَلَوَاتِكَ، وَبَارِكْ عَلَيْهِ أَتَمَّ بَرَكَاتِكَ، وَتَرَحَّمْ عَلَيْهِ أَمْتَعَ رَحَمَاتِكَ. رَبِّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ صَلَاةً زَاكِيَةً لاٰتَكُونُ صَلَاةٌ أَزْکیٰ مِنْهٰا. وَصَلِّ عَلَيْهِ صَلَاةً نَامِيَةً لاٰتَكُونُ صَلَاةٌ أَنْـمىٰ مِنْهٰا. وَصَلِّ عَلَيْهِ صَلَاةً رَاضِيَةً لاٰتَكُونُ صَلَاةٌ فَوْقَهَا. رَبِّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ صَلَاةً تُرْضِيهِ وَتَزِيدُ عَلیٰ رِضَاهُ. وَصَلِّ عَلَيْهِ صَلَاةً تُرْضِيكَ وَتَزِيدُ عَلیٰ رِضَاكَ لَهُ؛ وَصَلِّ عَلَيْهِ صَلَاةً لاٰتَرْضیٰ لَهُ إِلّٰا بِهٰا، وَلاٰ تَرىٰ غَیْرَہُ لَهٰا أَهْلًا؛ رَبِّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ صَلَاةً تُجَاوِزُ رِضْوَانَكَ، وَيَتَّصِلُ اتِّصَالُهَا بِبَقَائِكَ، وَلاٰ يَنْفَدُ كَمٰا لاٰتَنْفَدُ كَلِمَاتُكَ. پروردگارا! بر محمّد و آل محمّد درود فرست؛ آن انسان پسندیده، برگزیده، گرامی و مقرّب، برترین درودهایت را؛ و بر او برکت نازل کن، کامل‌ترین برکاتت را؛ و بر او رحمت آر، پر بهره‌ترین رحمت‌هایت را. پروردگارا! بر محمّد و آلش درود فرست، درودی فزون پذیر که درودی فزون پذیرتر از آن نباشد؛ و بر او درودی فزاینده فرست که درودی فزاینده‌تر از آن به عرصه نیاید؛ و بر او درود فرست، درودی پسندیده که درودی بالاتر از آن نباشد. پروردگارا! بر محمّد و آلش درود فرست، درودی که او را خشنود کند و بر خشنودی‌اش بیافزاید؛ و بر او درود فرست، درودی که تو را خشنود کند و بر خشنودی‌ات به خاطر او بیافزاید؛ و بر او درود فرست، درودی که برای او جز به آن خشنود نشوی و غیر او کسی را شایستۀ آن ندانی. پروردگارا! بر محمّد و آلش درود فرست، درودی که از خشنودی تو فرا رود و پیوندش به جاودانی تو وصل شود و پایان نپذیرد، چنانکه کلمات تو پایان نـمی‌پذیرد.