🎥شهید حاج قاسم سلیمانی: نماز اگر قضا شد امکان مجدد آن وجود دارد، اما نظام اگر آسیب دید نماز آسیب می‌بیند دین آسیب می‌بیند، به این دلیل امام(ره) حفظ نظام را اوجب واجبات و واجب‌تر از نماز دانست برای دوستان خودفورواردکنید🙏 @salehin114 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

🎥عنایت ویژه امام زمان(عج) به مردم ایران و مکاشفه آیت الله نائینی درباره ایران ✅ برای اینکه حال دلت خوب بشه به جمع ما بپیوندید👇👇 @salehin114

📌علت اصرار بر بی‌حجابی 👈 از زبان یک سیاستمدار فرانسوی بشنوید

🎥 بد نیست یکبار دیگه لودری که در وسط شبکه من‌وتو رفت روی این شبکه‌ و اونو له کرد ببینید و حالشو ببرید😜 🔴 جهاد تبیین یعنی این کلیپ برای مردم ارسال شود @cheshmha

صفحه ۹ مصحف شریف سوره مبارکه بقره #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن

🔸ترتیل صفحه 9 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام حجازکار - حجاز 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن

🌺نکته تفسیری صفحه ۹:🌺 بنی­ اسرائیل ناسپاس: پس از نجات بنی­ اسرائیل از چنگال فرعون و رخ دادن حوادثی، حضـرت موسی علیه السلام به آنان دستور داد که وارد سرزمین مقدّس فلسطین شوند و با عزّت و افتخار در آنجا زندگی کنند؛ ولی آنان مانند همیشه بهانه­ جویی را شروع کردند و گفتند: «در آنجا افرادی زورگیر و ستمگر هستند و ما جرأت وارد شدن به آن را نداریم. خودت با خدایت به آنجا بروید و با آن­ها بجنگید. ما همین جا نشسته­ ایم!» خداوند از این نافرمانی خشمگین شد و آنان را به چهل سال سرگردانی در بیابان مجازات کرد. بنی­ اسرائیل که در بیابانی خشک و سوزان، گرفتار شده بودند، از تشنگی و گرسنگی و گرمای آفتاب به حضـرت موسی علیه السلام شکایت بردند. حضـرت موسی که پیامبر مهربان بنی­ اسرائیل بود، از خدا خواست که به آنان رحم کند. خدای مهربان نیز به آنان لطف کرد و سختی­های بیابان را برایشان آسان کرد و به موسی فرمود که با عصایش به سنگی ضربه بزند. در این هنگام، دوازده چشمه به عدد قبایل بنی­ اسرائیل از آن سنگ فوران کرد چنان که هر قبیله یک چشمه آب داشت و از آن سیراب می­ شد. برای در امان ماندن بنی­ اسرائیل از گرمای آفتاب، خدا ابری فرستاد که مانند سایبان، بالای سرشان قرار می­ گرفت. برای برطرف شدن گرسنگی­ شان نیز دو غذای مقوّی و لذیذ به نام­های «مَنّ» و «سلوی» در اختیارشان گذاشت و آن­ها بدون هیچ رنج و دردسری از آن­ها استفاده می­ کردند. «منّ»، چیزی مانند عسل بود که فراوان در شکاف سنگ­ها و شاخه­ های درختان پیدا می­ شد؛ «سلوی» نیز پرنده​ی کوچکی بود که معجزه​ آسا و به­ راحت در اختیارشان قرار می​ گرفت و هر اندازه می­ خواستند، از آن صید می­ کردند. آری، با همه​ ی ناسپاسی بنی­ اسرائیل، باز هم خدا آنان را فراموش نکرد و به آنان نعمت بخشید؛ ولی آن قوم نادان، دوباره بهانه گرفتند که ما از این وضع خسته شده­ ایم؛ چقدر منّ و سلوی بخوریم؛ ما غذاهای رنگارنگ می­ خواهیم؛ سبزی و خیار و سیر و عدس و پیاز! حضـرت موسی علیه السلام از این رفتار آنان ناراحت شد و فرمود: «آیا حاضرید مانند گذشته، برده و خدمت­کار دیگران باشید؛ ولی سیر و پیاز و عدس داشته باشید؟ آیا این آزادگی و عزت را می­ خواهید به قیمت سبزی و خیار بفروشید؟ اکنون که چنین است، در یکی از این شهرها ساکن شوید که چیزهایی ­که خواسته­ اید، در آن هست؛ ولی از آزادگی و عزّت خبری نیست.» [1] آری، قوم بنی­ اسرائیل، سرگذشتی عجیب و عبرت­ آموز دارد. آنان به سبب ناسپاسی­ شان دچار محرومیّت­ های بسیار شدند. ما نیز باید از خطر این خلق و خوی زشت به خدا پناه بریم. کمی به نعمت­هایی که داریم، بیندیشیم: به­راحت نگاه می­ کنیم، به­ خوبی می­ شنویم، قلبمان خوب کار می­ کند و به­ آسانی نفس می­ کشیم، و البتّه شمارش نعمت­های خدا پایان ندارد. ما در این نعمت­ها غرق شده­ ایم؛ اما گاهی بهانه می­ گیریم. مشکلات کوچک را بزرگ می­ شمریم و حتّی برای برخی چیزهای بی­ ارزش، خود را بیچاره­ ترین انسان روی زمین فرض می­ کنیم! فراموش نکنیم که راز ماندن نعمت­ها، سپاسگزاری از خداوند است، و ناسپاسی، آن­ها را از دست ما بیرون می­ کشد. پس سخن مولای خود، علی علیه السلام ، را به یاد داشته باشیم که فرمود: «نعمت­ ها را به وسیله​‌ی شکر نزد خود نگه دار.»[2] [1] . آنچه در مورد قوم بنی اسرائیل ذکر شد ، از متن ذیل آیات در تفسیر نمونه اقتباس گردید . [2] . غررالحکم ص 188