🦋 ز راه ميكده ياران! عنان بگردانيد چرا كه حافظ‍‌ از اين راه رفت و مفلس شد ❤️ اى آنان كه راه ميكده و ذكر و عشق و مراقبۀ جمال محبوب را اختيار نموده‌ايد! زحمت به خود ندهيد؛ زيرا براى رسيدن به مقصود هرچه داريد، بايد بدهيد تا دوست شما را باشد. 🔰 و من چون در اين راه قدم گذاشتم، تا مفلس نشدم و هرچه داشتم از دست ندادم، جرعه اى از شراب وصال و قربش را ننوشيدم؛ كه: ✅ «إِلهى! كَيْفَ‌ لا أَفْتَقِرٌ وَ أَنْتَ‌ الَّذى فِى الْفُقَرآء أَقَمْتَنى‌؟ أَمْ‌ كَيْفَ‌ أَفْتَقِرُ وَ أَنْتَ‌ الَّذى بِجُودِكَ‌ أَغْنَيْتَنى‌؟» : (معبودا ! چگونه فقير و مسكين نباشم، در صورتى كه تواَم در ميان فقيران گماشتى‌؟ يا چگونه فقير باشم، با آنكه تو به جود و كرمت مرا بى‌نياز گردانيدى‌؟). 📚جمال آفتاب (حضرت استاد سعادت پرور) ، ج ۴ ، ص ۲۳۸

به استحضار دوستانی که مایل به شرکت در این مراسم هستند می‌رساند، استاد غفاری در این جلسه حضور خواهند داشت.

✅ برطرف کردن ایراد ها با مراقبه و محاسبه

🦋 عاشق كه شد، كه يار به حالش نظر نكرد؟! اى خواجه! درد نيست، وگرنه طبيب هست ✅ آرى، آن كس كه درد ندارد كجا در پى مداوا و طبيب مى رود. و برعكس شخصى كه خود را بيمار تشخيص دهد در صدد معالجۀ خويش برمى آيد و نمى تواند آرام باشد. ⬅️ خواجه با اين بيان مى خواهد بگويد: آتش عشق جانان چون دردى است كه چون در سالك شعله ور گردد، لازم نيست وى به حضرتش براى مداوا رجوع نمايد، او خود در پى وى مى آيد و با ديدارش معالجه‌اش مى نمايد. كنايه از اينكه: اى خواجه! اگر هجران دامنگيرت شده، علّت آن است كه هنوز عاشق نيستى. 🌕 در جايى مى‌گويد: طبيبِ‌ عشق مسيحا دم است و مشفق ليك چو درد در تو نبيند، كه را دوا بكند؟ تو با خداى خود انداز كار و دل خوش دار كه رحم اگر نكند مدّعى، خدا بكند ز بختِ‌ خُفته ملولم، بُوَد كه بيدارى به وقت فاتحۀ صبح، يك دعا بكند 🌕 و نيز در جايى مى گويد: هرچه هست از قامتِ‌ ناسازِ بى‌اندام ماست ورنه تشريف تو بر بالاى كس كوتاه نيست بر در ميخانه رفتن، كار يكرنگان بود خود فروشان را به كوى مى فروشان راه نيست 🦋 لذا مى گويد: فريادِ حافظ‍‌ اين همه آخر به هرزه نيست هم قصّه اى غريب و حديثى عجيب هست ✅ از ديدار دوست محروم گشته‌ام، و علّتش هم خودم مى باشم كه درد عشق در من قوى نگشته. فريادم براى آن است كه چرا چنين بايدم بود؟ 📚 جمال آفتاب (استاد سعادت پرور) ، جلد ۲ ، ص ۱۱۲ و ۱۱۳

🦋 با نوای حضرت استاد

❤️ الهی ....الهی ....

✅ جاى ترديد نيست كه اگر كسى با بندگان خاصّ‌ الهى كه انبيا و اوصياى ايشان -عليهم السّلام- در رأس آنان قرار دارند، بنشيند و به آنان محبت بورزد و يا با فرموده‌هاى آنان انس داشته باشد، بهترين بقاء و فنا را خواهد داشت. 🦋 وقتى انسان با كسانى كه طريقه‌ى آنان را پيشه‌ى خود ساخته و به كمالات انسانيّت نايل گشته‌اند، مجالست و محبّت داشته باشد، قطعاً اين نشست و برخاست و دوستى در زندگى اين جهان و جهان ديگر براى او اثرات و بركات معنوى فراوانى به ارمغان خواهد آورد. 📚 نور هدایت (استاد سعادت پرور) ، ج ۱ ، ص ۲۱

✅ مصاحبه ای پخش نشده از حضرت استاد آیت الله سعادت پرور (ره)