#رهایی_از_رابطه_حرام 20 ✅ اگه یک خانم مجرد یا متاهل عمیقا با خداوند متعال ارتباط برقرار کنه و تک تک لحظات زندگیش رو امتحان خدا برای رشدش بدونه کم کم عاشق خدا خواهد شد.... 💥💕 عشقی که هر روز آتشین تر و لذت بخش تر میشه و وجودش رو پر میکنه... 🔸 در این شرایط دیگه دنبال عشق های زمینی نیست. اصلا خودش رو خیلی با ارزش تر از این میدونه که بخواد گدایی عشق های زمینی رو بکنه. ⭕️ در مجموع اینکه یه دختر یا یک خانم به خاطر کمبود محبت بخواد به رابطه با نامحرم پناه ببره در واقع از چاله در اومده و افتاده توی چاه! ✔️ ضمن اینکه نقش پدرها در رشد روحی و شخصیتی دخترشون خیلی زیاده. اگه یک پدر عمیقا به دختر خودش محبت کنه، اون دختر دیگه دنبال محبت های خیابونی نخواهد بود. ✅ انقدر برای خودش شخصیت و ارزش قائله که دنبال هر پسری راه نیفته و توی مجازی محتاج محبت هر نامحرمی نشه... ❇️ پدرهای بزرگوار حتما با خرید هدیه و انواع محبت ها سعی کنند که عمیقا دخترشون رو سیراب از محبت کنند. این یکی از بهترین راه های جلوگیری از خیلی روابط حرام خواهد بود... @fanos25

#رهایی_از_رابطه_حرام 21 ⭕️ تا اینجا در این مورد صحبت کردیم که چطور میشه از افتادن در گناه ارتباط با نامحرم در امان باشیم. ✅ برای شروع لازمه که آدم یه توبه واقعی کنه. 💢 اکثر آدم ها نگاه درستی به توبه کردن ندارن. عموم افراد فکر میکنن توبه یعنی اینکه: خدایا من میدونم تو از گناه های من ناراحت شدی. خواهش میکنم که ناراحت نباش ازم. حالا یه اشتباهی کردیم و تو به بزرگواری خودت ببخش!!!☺️ خب اینجور توبه کردن واقعا به درد نمیخوره و اثری هم نخواهد داشت. ✅ "توبه واقعی" زمانی اتفاق می افته که آدم بدونه که با گناه کردن چه بلایی سر خودش آورده... بدونه که همه موجودات عالم رو دشمن خودش کرده... بدونه که زمین و زمان ازش متنفر شدند... بدونه که با گناهی که کرده عقل و عمر و آبروی خودش رو از دست داده... بدونه که به خودش ظلم کرده... 💢 کسی که با نامحرم ارتباط پیدا کنه یه لذت خیلی سطحی و احمقانه رو به دست میاره ولی هزاران لذت دیگه رو از دست میده.... گاهی برای همیشه... ⭕️ در روایت میفرماید هر گناهی که انسان میکنه یه بخشی از عقل میره و دیگه تا ابد بر نمیگرده... دیگه تموم شد... ادامه دارد... @fanos25

زمزمه مناجات شعبانیه با سخنرانی: حجت‌الاسلام محمد حاج ابوالقاسم و مناجات‌خوانی: حاج مهدی رسولی چهارشنبه، ۲۷ فروردین، حدود ساعت ۲۴ پخش زنده از شبکه یک سیما هیأت مجازی، بدون حضور جمعیت حرم مطهر حضرت امام خمینی(ره) هیأت رزمندگان اسلام @fanos25

#سلام_امام_زمانم صبح یعنی ... تپشِ قلبِ زمان، درهوسِ دیدنِ تــو کہ بیایی و زمین، گلشنِ اسرار شود سلام آرزویِ زمین و زمان #السلام_علیک_یااباصالح_المهدی❤️ #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #نسل‌مانسل‌ظهور‌است‌اگر‌برخیزیم. @fanos25

#حاج‌حسین‌یڪتا🎈 توصیه میڪنم☝️🏻 جوان ها اگر بخواهند از دستِ شیطان راحت شوند🍃 |عشق به شهادت|♡ را در وجودِ خود زندھ نگه دارند . . .🦋 #بقول‌شهیدحاج‌امینے خُدایا بسیار عاشقَم ڪُـن😌 @fanos25‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌

📸 هنـر در جنـگ ... 😍 @fanos25

📸 تصویری از علمدار کمیل #شهید_ابراهیم_هادی @fanos25

#رمز_پیروزی 💪 🌹شهید عبدالحسین برونسی : توسل 🌷شهیدمصطفی چمران: فداڪاری 🌺شهیدصیادشیرازی : عزم 🌸شهیدمحمدابراهیم‌همت: ایمان 🌼شهیدحسن باقری: ابتڪار #شهدایی_شو 💎 #عڪس‌‌باز‌‌شود 💌 @fanos25

‏۳۳ سال قرنطینه این ها عکس های شیرالله قنبری جانباز شیمیایی و اعصاب و روان کرمانیه.. بخاطر عفونت و بیماری های شدید تنفسی نمیتونه به خونواده اش نزدیک بشه ما تو دو ماه تو این وضع دارم دیوونه میشیم این شیر مرد چطور تحمل میکنه... #شرمنده_ایم @fanos25

#لبخند_بزن_رفیق 🙃 میگفت از این بچه مومنا بود تا از یه نفر یه خطا میدید سعی میکرد توجیهش کنهـــ اهل نماز شب و... یه روز تو نماز بودیم من اشتباهی پنج رکعت خوندم😓 سلام که دادم گفت داداچ حضور قلب نداری پیش ما واینستا 😐 پنج رکعتی خوندی.... منم از فرصت استفاده کردم و گفتم داداچ تو که حضور قلب داری از کجا فهمیدی من پنج رکعت خوندم🙄😎 سنگری که رو هوا رفت 😂 از این کار ما ♥️ @fanos25

#لبخند_بزن_رفیق 😊😃 ✅آخر هفته از پستاى كانال ازتون امتحان ميگيرم ببينم چقد خوندید و توجه ميكنين 😊😂😁 @fanos25

با سلام و ادب و احترام خدمت همراهان فانوس *رزمایش همدلی و کمک های مومنانه* دوستانی که قصد کمک کردن به اسیب دیدگان از بیماری کرونا را دارندمیتوانندبه ای دی زیر پیام بدهندو کمکهای نقدی و غیر نقدی خود شامل(گوشت' مرغ ' ماهی' ماکارونی' قندو شکر' چای ' حبوبات' برنج و...) را برای رساندن دست نیازمندان به مسجد امام زمام (عج) در روز دوشنبه ساعت ۳ تا ۵ به واحد خواهران تحویل دهند @abasaleh14

❤️ هر که دارد هوس #رزمایش_همدلی بسم الله.... ✅ از قافله خیّرین جا نمونید... @fanos25

🌷 طبق فرمایشات رهبری #کمک_مومنانه.. آغاز #رزمایش_همدلی و کمک مومنانه 🌼🌼🌼🌼🌼🌼 ✅ به کلیه نیروهای بسیج ابلاغ می گردد : ✔️ ۱. در کوچه محل زندگی خود رصد کرده و افراد آسیب دیده کرونا را به پایگاه های بسیج معرفی نمایند ✔️ ۲.جهت حمایت از آسیب دیدگان کرونایی در ماه مبارک رمضان #کمکهای_نقدی_و_اقلام_غذایی اهدایی خود را به پایگاه های بسیج تحویل دهند تا سفره ای خالی نماند. ♦️ ان مع العسر یسرا.....💐 🌴 رزمایش همدلی و کمک های مومنانه* ------------------------ 💟 دوستانی که قصد کمک کردن به اسیب دیدگان از بیماری کرونا را دارندمیتوانندبه ای دی زیر پیام بدهندو کمکهای نقدی و غیر نقدی خود شامل(گوشت' مرغ ' ماهی' ماکارونی' قندو شکر' چای ' حبوبات' برنج و...) را برای رساندن دست نیازمندان به مسجد امام زمام (عج) در روز دوشنبه ساعت ۳ تا ۵ به واحد خواهران تحویل دهند. اجرکم عندالله #جهاد_ادامه_دارد.... @abasaleh14 @fanos25

✍️ #دمشق_شهرِ_عشق #قسمت_بیست_و_پنجم 💠 منتظر پاسخم حتی لحظه‌ای صبر نکرد، در را پشت سرش آهسته بست و همه در و دیوار دلم در هم کوبیده شد که شیشه بغضم شکست. به او گفته بودم در #ایران جایی را ندارم و نمی‌فهمیدم چطور دلش آمد به همین سادگی راهی ایرانم کند که کاسه چشمانم از گریه پُر شد و دلم از ترس تنهایی خالی! 💠 امشب که به #تهران می‌رسیدم با چه رویی به خانه می‌رفتم و با دلتنگی مصطفی چه می‌کردم که این مدت به عطر شیرین محبتش دل بسته بودم. دور خانه می‌چرخیدم و پیش مادرش صبوری می‌کردم تا اشکم را نبیند و تنها با لبخندی ساده از اینهمه مهربانی‌اش تشکر می‌کردم تا لحظه‌ای که مصطفی آمد. ماشین را داخل حیاط آورد تا در آخرین لحظات هم از این #امانت محافظت کند و کسی متوجه خروجم از خانه نشود. 💠 درِ عقب را باز کردم و ساکت سوار شدم، از آینه به صورتم خیره ماند و زیر لب سلام کرد. دلخوری از لحنم می‌بارید و نمی‌شد پنهانش کنم که پاسخش را به سردی دادم و دیدم شیشه چشمانش از سردی سلامم مِه گرفت. در سکوتِ مسیر #داریا تا فرودگاه دمشق، حس می‌کردم نگاهش روی آینه ماشین از چشمانم دل نمی‌کَند که صورتم از داغی احساسش گُر گرفت و او با لحنی ساده شروع کرد :«چند روز پیش دو تا ماشین بمبگذاری شده تو #دمشق منفجر شد، پنجاه نفر کشته شدن.» 💠 خشونت خوابیده در خبرش نگاهم را تا چشمانش در آینه کشید و او نمی‌خواست دلبسته چشمانم بماند که نگاهش را پس گرفت و با صدایی شکسته ادامه داد :«من به شما حرفی نزدم که دلتون نلرزه!» لحنش غرق غم بود و مردانه مقاومت می‌کرد تا صدایش زیر بار غصه نلرزد :«اما الان بهتون گفتم تا بدونید چرا با رفتن‌تون مخالفت نمی‌کنم. ایران تو امنیت و آرامشه، ولی #سوریه معلوم نیس چه خبر میشه، خودخواهیه بخوام شما رو اینجا نگه دارم.» 💠 به‌قدری ساده و صریح صحبت می‌کرد که دست و پای دلم را گم کردم و او راحت حرف دلش را زد :«من #آرامش شما رو می‌خوام، نمی‌خوام صدمه ببینید. پس برگردید ایران بهتره، اینجوری خیال منم راحت‌تره.» با هر کلمه قلب صدایش بیشتر می‌گرفت، حس می‌کردم حرف برای گفتن فراوان دارد و دیگر کلمه کم آورده بود که نگاهش تا ایوان چشمانم قد کشید و زیرلب پرسید :«سر راه فرودگاه از #زینبیه رد میشیم، می‌خواید بریم زیارت؟» 💠 می‌دانستم آخرین هدیه‌ای است که برای این دختر #شیعه در نظر گرفته و خبر نداشت ۹ ماه پیش وقتی سعد مرا به داریا می‌کشید، دل من پیش زینبیه جا مانده بود که به جای تمام حرف دلم تنها پاسخ همین سؤالش را دادم :«بله!» بی‌اراده دلم تا دو راهی زینبیه و داریا پر کشید، #نذری که ادا شد و از بند سعد آزادم کرد، دلی که دوباره شکست و نذر دیگری که می‌خواست بر قلبم جاری شود و صدای مصطفی خلوتم را پُر کرد :«بلیط‌تون ساعت ۸ شب، فرصت #زیارت دارید.» 💠 و هنوز از لحنش حسرت می‌چکید و دلش دنبال مسیرم تا ایران می‌دوید که نگاهم کرد و پرسید :«ببخشید گفتید ایران جایی رو ندارید، امشب کجا می‌خواید برید؟» جواب این سوال در حرم و نزد #حضرت_زینب (سلام‌الله‌علیها) بود که پیش پدر و مادرم شفاعتم کند و سکوت غمگینم دلش را بیشتر به سمتم کشید :«ببخشید ولی اگه جایی رو ندارید...» 💠 و حالا که راضی به رفتنم شده بود، اگرچه به بهای حفظ جان خودم، دیگر نمی‌خواستم حرفی بزنم که دلسوزی‌اش را با پرسشم پس دادم :«چقدر مونده تا برسیم #حرم؟» فهمید بی‌تاب حرم شده‌ام که لبخندی شیرین لب‌هایش را بُرد و با خط نگاهش حرم را نشانم داد :«رسیدیم خواهرم، آخر خیابون حرم پیداست!» و چشمم چرخید و دیدم #گنبد حرم در انتهای خیابانی طولانی مثل خورشید می‌درخشد. 💠 پرده پلکم را کنار زدم تا حرم را با همه نگاهم ببینم و #اشکم بی‌تاب چکیدن شده بود که قبل از نگاهم به سمت حرم پرید و مقابل چشمان مصطفی به گریه افتادم. دیگر نمی‌شنیدم چه می‌گوید، بی‌اختیار دستم به سمت دستگیره رفت و پایم برای پیاده شدن از ماشین پیش‌دستی کرد. او دنبالم می‌دوید تا در شلوغی خیابان گمم نکند و من به سمت حرم نه با قدم‌هایم که با دلم پَرپَر می‌زدم و کاسه احساسم شکسته بود که اشک از مژگانم تا روی لباسم جاری شده بود. 💠 می‌دید برای رسیدن به حرم دامن صبوری‌ام به پایم می‌پیچد که ورودی حرم راهم را سد کرد و نفسش به شماره افتاد :«خواهرم! اینجا دیگه امنیت قبل رو نداره! من بعد از #زیارت جلو در منتظرتون می‌مونم!» و عطش چشمانم برای زیارت را با نگاهش می‌چشید که با آهنگ گرم صدایش به دلم آرامش داد :«تا هر وقت خواستید من اینجا منتظر می‌مونم، با خیال راحت زیارت کنید!»... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد

✍️ #دمشق_شهرِ_عشق #قسمت_بیست_و_ششم 💠 بی‌هیچ حرفی از مصطفی گذشتم و وارد صحن شدم که گنبد و ستون‌های #حرم آغوشش را برای قلبم گشود و من پس از اینهمه سال جدایی و بی‌وفایی از در و دیوار حرم خجالت می‌کشیدم که قدم‌هایم روی زمین کشیده می‌شد و بی‌خبر از اطرافم ضجه می‌زدم. از شرم روزی که اسم زینب را پس زدم، از شبی که #چادرم را از سرم کشیدم، از ساعتی که از نماز و روزه و همه مقدسات بریدم و حالا می‌دیدم #حضرت_زینب (علیهاالسلام) دوباره آغوشش را برایم گشوده که با دستانم، دامن ضریحش را گرفته و به پای محبتش زار می‌زدم بلکه این زینب را ببخشد. 💠 گرمای نوازشش را روی سرم حس می‌کردم که دانه‌دانه گناهانم را گریه می‌کردم، او اشک‌هایم را می‌خرید و من #ضریحش را غرق بوسه می‌کردم و هر چه می‌بوسیدم عطشم برای #عشقش بیشتر می‌شد. با چند متر فاصله از ضریح پای یکی از ستون‌ها زانو زده بودم، می‌دانستم باید از محبت مصطفی بگذرم و راهی #ایران شوم که تمنا می‌کردم گره این دلبستگی را از دلم بگشاید و نمی‌دانستم با پدر و مادرم چه کنم که دو سال پیش رهایشان کرده و حالا روی برگشتن برایم نمانده بود. 💠 حساب زمان از دستم رفته بود، مصطفی منتظرم مانده و دل کندن از حضور #حضرت_زینب (علیهاالسلام) راحت نبود که قلب نگاهم پیش ضریح جا ماند و از حرم بیرون رفتم. گره گریه تار و پود مژگانم را به هم بسته و با همین چشم پُر از اشکم در #صحن دنبال مصطفی می‌گشتم که نگاهم از نفس افتاد. چشمان مشکی و کشیده‌اش روی صورتم مانده و صورت گندمگونش گل انداخته بود. 💠 با قامت ظریفش به سمتم آمد، مثل من باورش نمی‌شد که تنها نگاهم می‌کرد و دیگر به یک قدمی‌ام رسیده بود که رنگ از رخش رفت و بی‌صدا زمزمه کرد :«تو اینجا چیکار می‌کنی زینب؟» نفسم به سختی از سینه رد می‌شد، قلبم از تپش افتاده و همه وجودم سراپا چشم شده بود تا بهتر او را ببینم. صورت زیبایش را آخرین بار دو سال پیش دیده بودم و زیر محاسن کم پشت مشکی‌اش به قدری زیبا بود که دلم برایش رفت و به نفس‌نفس افتادم. 💠 باورم نمی‌شد او را در این حرم ببینم و نمی‌دانستم به چه هوایی به #سوریه آمده که نگاهم محو چشمانش مانده و پلکی هم نمی‌زدم. در این مانتوی بلند مشکی #عربی و شال شیری رنگی که به سرم پیچیده بودم، ناباورانه #حجابم را تماشا می‌کرد و دیگر صبرش تمام شده بود که با هر دو دستش در آغوشم کشید و زیر گوشم اسمم را #عاشقانه صدا می‌زد. 💠 عطر همیشگی‌اش مستم کرده بود، تپش قلبش را حس می‌کردم و دیگر حال و هوا از این بهتر نمی‌شد که بین بازوان #برادرانه‌اش مصیبت دو سال تنهایی و تاریکی سرنوشتم را گریه می‌کردم و او با نفس‌هایش نازم را می‌کشید که بدنش به شدت تکان خورد و از آغوشم کنده شد. مصطفی با تمام قدرت بازویش را کشید تا از من دورش کند، ابوالفضل غافلگیر شده بود، قدمی کشیده شد و بلافاصله با هر دو دستش دستان مصطفی را قفل کرد. 💠 هنوز در هیجان دیدار برادرم مانده و از برخورد مصطفی زبانم بند آمده بود که خودم را به سمت‌شان کشیدم و تنها یک کلمه جیغ زدم :«برادرمه!» دستان مصطفی سُست شد، نگاهش ناباورانه بین من و ابوالفضل می‌چرخید و هنوز از ترس مرد غریبه‌ای که در آغوشم کشیده بود، نبض نفس‌هایش به تندی می‌زد. 💠 ابوالفضل سعد را ندیده بود و مصطفی را به جای او گرفت که با تنفر دستانش را رها کرد، دوباره به سمت من برگشت و دیدن این سعد خیالی خاطرش را به هم ریخته بود که به رویم تشر زد :«برا چی تو این موقعیت تو رو کشونده #سوریه؟» در سرخی غروب آفتاب، چشمان روشن مصطفی می‌درخشید، پیشانی‌اش خیس عرق شده و از سرعت عمل حریفش شک کرده بود که به سمت‌مان آمد و بی‌مقدمه از ابوالفضل پرسید :«شما از نیروهای #ایرانی هستید؟» 💠 از صراحت سوالش ابوالفضل به سمتش چرخید و به جای جواب با همان زبان عربی توبیخش کرد :«دو سال پیش خواهرم به خاطر تو قید همه ما رو زد، حالا انقدر #غیرت نداشتی که ناموست رو نکشونی وسط این معرکه؟» نگاه #نجیب مصطفی به سمت چشمانم کشیده شد، از همین یک جمله فهمید چرا از بی‌کسی‌ام در ایران گریه می‌کردم و من تازه برادرم را پیدا کرده بودم که با هر دو دستم دستش را گرفتم تا حرفی بزنم و مصطفی امانم نداد :«من جا شما بودم همین الان دست خواهرم رو می‌گرفتم و از این کشور می‌بردم!» 💠 در برابر نگاه خیره ابوالفضل، بلیطم را از جیب کاپشنش بیرون کشید و به رفتنم راضی شده بود که صدایش لرزید :«تا اینجا من مراقبش بودم، از الان با شما!»... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد