این جمله که مرحوم دولابی خیلی تکرار می‌کردند، از کسانی که جزء مروجین غدیر بودند، مرحوم دولابی بودند. این جمله امام هادی در جامعه کبیره «بِمُوَالاتِكُمْ عَلَّمَنَا اللَّه مَعَالِمَ دِينِنَا وَ أَصْلَحَ مَا كَانَ فَسَدَ مِنْ دُنْيَانَا» آنهایی که می‌آیند ولایت این خانواده را می‌پذیرند و موالات اینها را با دل و جان قبول می‌کنند، خدا معلم آنها می‌شود. یعنی شما در کلاس امیرالمؤمنین و اهل‌بیت زانو می‌زنی، پیغمبر فرمودند: من منذر هستم. «إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِكُلِ قَوْمٍ هادٍ» (رعد/7) پنج برابر ما اهل سنت نقل کردند که پیامبر فرمود: من منذر هستم ولی هادی این امت امیرالمؤمنین علی(ع) است. اگر کسی با اینها ارتباط پیدا کرد و سر کلاس ولایت نشست، خدا معلم انسان می‌شود. تمام معالم دین را به او یاد می‌دهد. «وَ أَصْلَحَ مَا كَانَ فَسَدَ مِنْ دُنْيَانَا» اگر می‌خواهید تمام فسادهای ما اصلاح شود، اقتصاد ما، سیاست ما، خانواده و اجتماع ما، بیا ولایت حضرت علی را بپذیر و دنبال او راه برو. امام هادی تضمین می‌کند که تمام فسادهای فردی و اجتماعی تبدیل به صلاح شود. پس تمام این فسادها برای این است که از حکومت علوی فاصله گرفتیم. از اهل‌بیت فاصله گرفتیم، از راه امیرالمؤمنین و ولایت فاصله گرفتیم. باید برگردیم! «وَ بمُوالاتِكُمْ تَمّتِ الْكِلمَةُ وَ عَظُمَتِ النِّعْمَةُ وَ ائْتَلَفَتِ الْفُرْقَةُ» آیا قرآن منهای اهل‌بیت می‌تواند عامل وحدت باشد؟ الآن داعشی‌ها در یمن با مسلمان‌های یمن می‌جنگند و قرآن هم قبول دارند، پس قرآن نمی‌تواند عامل وحدت باشد. پیغمبر فرمود: «تارکم فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی» این دو به هم چسبیدند و از هم جدا نمی‌شوند. علامه امینی در الغدیر هم بیان کردند، عامل وحدت امامی است که حقیقت قرآن و باطن قرآن است. اگر هر دو تا زیر پرچم امیرالمؤمنین آمدند دلهایشان یکی می‌شود. نفسشان کنار می‌رود. هیچ نکشد نفس را جز ضلّ پیر *** دامن آن نفس کش را سخت گیر

عامل یگانگی که تألیف قلوب می‌کند، امام است، ولایت اهل‌بیت است. حضرت زهرا(ع) در خطبه فدکیه فرمودند: «و جعل امامتنا نظاماً للامة و امان من الفرقه» امامت ما را تنظیم امت قرار دادیم. نخ تسبیح که همه دانه‌ها را کنار هم می‌نشاند. اگر نخ را بگیری و از اهل‌بیت جدا شوی، همه پراکنده می‌شوند و این امامت ما را امان و آرامش برای تفرقه قرار داد. مرحوم بهجت زیارت جامعه کبیره را هر روز می‌خواندند. یکی دیگر از یادگارهای امام هادی(ع) زیارت غدیریه است. تنها زیارتنامه‌ای است که سی چهل آیه قرآن در زیارتنامه آمده است. در ضمن زیارت آیه‌ی قرآن را می‌خوانی، فضائل حضرت علی هم می‌گوید، سلام هم می‌دهد «السلام علی دین الله القویم» دین یعنی روش، روشی که خدا می‌پسندد حضرت علی است. دین الله حضرت علی است. بعضی به ما می‌رسند نسبت به من و امثال من اشکال‌هایی دارند. می‌گویم: ما را با دین گره نزنید. علی را با دین گره بزنید. آنها ملاک هستند. میزان و محک آنها هستند. «دین الله القویم و صراطه المستقیم» چقدر روایت داریم صراط مستقیم امیرالمؤمنین علی (ع) و امامان هستند. «السلام علی النباء العظیم الذی هم فیه مختلفون»، «عَمَّ يَتَساءَلُونَ، عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيم» (نباء/1و2) خیلی جالب است امام صادق فرمود: نباء عظیم چیست؟ خیلی از مفسرین گفتند: قیامت است. خدا پشت سرش می‌فرماید: در این اختلاف کردند، معاد را همه مذاهب الهی قبول دارند، می‌فرماید: نباء عظیم حضرت علی(ع) است. در او اختلاف کردند و خیلی‌ها زیر بار نرفتند. حقیقت و باطن این آیه امیرالمؤمنین(ع) است. من خواهش می‌کنم در طول سال زیارت غدیریه را مثل امروز یا روز عید غدیر که روز اصلی است، بخوانید. چون در آستانه عید بزرگ غدیر خم هستیم چند نکته را بیان کنم. دغدغه من برای غدیر از عاشورا، از اربعین و نیمه شعبان بالاتر است. بزرگترین عیدی که پیامبر ما می‌فرماید: «اعظم اعیاد امتی غدیر خم» دیگر قابل قیاس با عید قربان و هیچ عیدی نیست چون زحمات انبیاء اینجا به بار می‌نشیند و در روایت داریم فرمود: عید غدیر در میان اعیاد مثل ماه است در کنار ستاره‌ها، ستاره‌ها سو سوی نوری از دور است ولی ماه چطور می‌درخشد و کره زمین را روشن می کند. بعضی فکر می‌کنند هجده ذی الحجه فقط برای ماست، در روایت داریم انبیاء گذشته هم در چنین روزی وصی و جانشین معین می‌کردند. شبهاتی که وهابیت می‌اندازد یکی همین است. تمام انبیاء جانشین داشتند ولی پیغمبر ما با کمال تأسف جانشین نداشت. آدم آتش می‌گیرد. حضرت آدم جانشین داشت. حضرت شیث، حضرت ابراهیم، حضرت موسی که هارون جانشین او بود. چهل روز به کوه طور می‌رود و برای خود جانشین تعیین می‌کند. پیغمبر ما جانشین معین کردند و مردم را بلاتکلیف گذاشتند و رفتند! عید غدیر تمام انبیاء، هجده ذی‌الحجه جانشین معین کردند. غدیر خیلی مهم است.

پیامبر ما چقدر زحمت کشیدند. پیامبر فرمود: هیچ پیغمبری مثل من اذیت نشد. از روز اولی که پرچم توحید را بلند کردم، از نزدیک و دور هجمه‌ها شروع شد. ساحر، مجنون، کذاب! شکمبه شتر بر سر حضرت خالی می‌کردند. سه سال در شعب ابی طالب نه آب داشتند، نه غذا داشتند، نه سایبان داشتند. واقعاً حضرت خدیجه خیلی عجیب بود. کسی که ملکه حجاز بود روی زمین خاکی زندگی کند به عشق خدا و پیامبر! ما مدیون این بانو هستیم. پیغمبر بالاترین زحمت‌ها را کشیدند و سیزده سال در مکه خون دل خوردند و بعد که به مدینه آمدند درگیر جنگ بودند. کسی در عالم از پیغمبر بیشتر زحمت نکشیده است ولی خدا به پیامبر می‌گوید: «وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَه» (مائده/67) همه اینها مقدمه یک کار بزرگی است. این امت تا قیامت رهبر و امام و پیشوا نیاز دارند. حالا که پیامبر نیست یکی باید به منزله پیامبر سکان دار عالم باشد. این خیلی تهدید تندی است، «وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَه» هیچ جای قرآن این تعبیر نیامده است. رسالت و توحید و نبوت تو به هوا می‌رود ولی اگر این را نصب کنی همه می‌ماند. پس زحمات پیامبر ما در روز غدیر خم به بار نشست. خدا تهدید کرده که اگر چنین نکنی رسالت تو از بین می‌رود. ترس از منافقین و دشمنان داشتند، فرمودند: خدا تو را حفظ می‌کند. روایت داریم قسم خوردن کراهت دارد مخصوصاً برای دنیا و معامله و حرف‌های بی‌خودی. دروغ گناه کبیره است و راستش هم مکروه است. امام و پیغمبر قسم می‌خورند خیلی مهم است. معمولاً آدم یکبار قسم می‌خورد. سه بار قسم خوردن خیلی تکان دهنده است. امام صادق که جان همه عالم به قربانش فرمودند: «لَعَلَّكَ تَرَى أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَ يَوْماً أَعْظَمَ حُرْمَةً مِنْهُ لَا وَ اللَّهِ لَا وَ اللَّهِ لَا وَ اللَّه» خدا، پیامبر و همه اولیای خدا دغدغه این را داشتند. امام صادق به شخصی گفتند: شما فکر می‌کنید در عالم هستی، خداوند روزی را بالاتر از غدیر خم خلق کرده است؟ سه بار فرمود: نه بخدا قسم! برای یک جام جهانی همه دنیا بسیج می‌شوند و میلیاردها هزینه می‌کنند. آیا برای عقل و فهم و امام و رهبرشان این هزینه‌ها را می‌کنند؟ از مردم ایران گلایه کنم که آیا برای یک فوتبال اینطور هزینه می‌کنید برای حضرت علی هم هزینه می‌کنید؟ از ایران با هواپیما برای تماشا می‌روید، باید صد برابر برای حضرت علی و دینت هزینه کنی. گرچه نسبت به سالهای دیگر بزرگداشت غدیر بهتر شده اما هنوز در جایگاهی که باید باشد قرار نگرفته است.

روایت داریم که امام هشتم(ع) فرمودند: هرجا هستی در عید غدیر خودت را برسان به قبر و زیارت امیرالمؤمنین(ع). یکی از چیزهایی که باید مثل اربعین جهانی کنیم، پیاده‌روی نجف در ایام غدیر است که الآن عراقی‌ها دارند. انشاءالله برای نجف هم برنامه‌ریزی می‌کنیم که این حرکت به سمت نجف در این ایام انجام شود. امام هشتم فرمودند: خدا در عید غدیر گناه شصت سال مرد مؤمن و زن مؤمنه را به برکت مولا علی(ع) می‌بخشد. ما یک سوره قرآن در فضیلت شب قدر داریم. خدا به پیامبر می‌فرماید: «و ما ادراک ما لیلة القدر» شما چه می‌دانید شب قدر چه شبی است؟ از هزار ماه بالاتر است. یعنی یک عمر بالاتر است. از شب قدر بالاتر می‌شود داشته باشیم؟ از ماه رمضان، امام هشتم فرمودند: ماه رمضان که خدا شبی یک میلیون نفر را می‌بخشد، روز جمعه هر ساعتی یک میلیون، شب قدر عفو عمومی است. عید فطر می‌بخشد، فرمودند: در غدیر خم به برکت ولایت و محبت مولا علی(ع) دو برابر ماه رمضان، دو برابر شب جمعه و شب قدر، دو برابر عید فطر می‌بخشد. عیدی دادن در روز غدیر بذر محبت مولا علی(ع) را در دلها می‌کارد. امام هشتم(ع) فرمودند: دو برابر در غدیر می‌بخشد، چرا؟ چون آن چیزی که ما را از آتش نجات می‌دهد محبت حضرت علی است. پیغمبر فرمود: اگر مردم بر محبت مولا علی(ع) اجتماع می‌کردند، خدا آتش جهنم را خلق نمی‌کرد. اگر مردم با حضرت علی پیوند بخورند، از دغدغه‌های زندگی و فشارها و سختی‌ها و آتش دنیا و آخرت نجات پیدا می‌کنند. شریعتی: حاج آقای میرباقری می‌گفتند: «النار ولایة عدو آل محمد» وقتی از زیر سایه ولایت امیرالمؤمنین بیرون آمدی، آن طرف می‌روی. برای همین همیشه می‌گوییم: «خلصنا من النار یا رب». حاج آقای فرحزاد: «خلصنا من النار» یعنی خدایا ما را از حضرت علی جدا نکن و از آتش جهنم که دشمن‌ها هستند جدا کن. امام هشتم فرمودند: والله اگر مردم حقیقت غدیر خم را درک می‌کردند ملائکه روزی ده بار با آنها مصافحه می‌کردند. خدا بی نهایت به آنهایی که غدیر را می‌شناسند لطف و عنایت می‌کند.

شریعتی: امروز صفحه 424 قرآن کریم، آیات 44 تا 50 سوره مبارکه احزاب را تلاوت خواهیم کرد. چقدر خوب است ثواب تلاوت آیات امروز را به روح امام هادی(ع) هدیه کنیم. «تَحِيَّتُهُمْ يَوْمَ يَلْقَوْنَهُ سَلامٌ وَ أَعَدَّ لَهُمْ أَجْراً كَرِيماً «44» يا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْناكَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِيراً «45» وَ داعِياً إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَ سِراجاً مُنِيراً «46» وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ بِأَنَّ لَهُمْ مِنَ اللَّهِ فَضْلًا كَبِيراً «47» وَ لا تُطِعِ الْكافِرِينَ وَ الْمُنافِقِينَ وَ دَعْ أَذاهُمْ وَ تَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ وَ كَفى بِاللَّهِ وَكِيلًا «48» يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا نَكَحْتُمُ الْمُؤْمِناتِ ثُمَّ طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَمَسُّوهُنَّ فَما لَكُمْ عَلَيْهِنَّ مِنْ عِدَّةٍ تَعْتَدُّونَها فَمَتِّعُوهُنَّ وَ سَرِّحُوهُنَّ سَراحاً جَمِيلًا «49» يا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَحْلَلْنا لَكَ أَزْواجَكَ اللَّاتِي آتَيْتَ أُجُورَهُنَّ وَ ما مَلَكَتْ يَمِينُكَ مِمَّا أَفاءَ اللَّهُ عَلَيْكَ وَ بَناتِ عَمِّكَ وَ بَناتِ عَمَّاتِكَ وَ بَناتِ خالِكَ وَ بَناتِ خالاتِكَ اللَّاتِي هاجَرْنَ مَعَكَ وَ امْرَأَةً مُؤْمِنَةً إِنْ وَهَبَتْ نَفْسَها لِلنَّبِيِّ إِنْ أَرادَ النَّبِيُّ أَنْ يَسْتَنْكِحَها خالِصَةً لَكَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ قَدْ عَلِمْنا ما فَرَضْنا عَلَيْهِمْ فِي أَزْواجِهِمْ وَ ما مَلَكَتْ أَيْمانُهُمْ لِكَيْلا يَكُونَ عَلَيْكَ حَرَجٌ وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِيماً «50» ترجمه : تحيّت آنان در روزى كه خدا را ملاقات كنند سلام است؛ و خداوند براى آنان پاداشى نيكو فراهم كرده است. اى پيامبر! همانا ما تو را گواه (بر مردم) و بشارت دهنده و بيمدهنده فرستاديم. و (نيز) دعوت كننده به سوى خدا به فرمان او و چراغى تابان (قرار داديم). و به مؤمنان بشارت ده كه براى آنان از سوى خداوند بخششى بزرگ است. و كافران و منافقان را اطاعت مكن، و به آزارشان اعتنا مكن، و بر خدا توكّل نما كه خداوند براى وكالت كافى است. اى كسانى كه ايمان آوردهايد! هرگاه زنان با ايمان را به همسرى گرفتيد و پيش از آن كه با آنان آميزش كنيد طلاقشان داديد، عدّهاى براى شما به عهده آنان نيست تا حسابش را نگهداريد، پس آنها را (با پرداخت مهريه و هديهى مناسبى) بهرهمند سازيد و به طرز شايستهاى رهايشان كنيد. اى پيامبر! ما براى تو همسرانى را كه مهرشان را پرداختهاى حلال كرديم و همچنين كنيزانى را كه (به عنوان غنايم جنگى) خداوند بر تو ارزانى داشته و مالك شدى (بر تو حلال كرديم) و نيز (ازدواج با) دختران عمويت و دختران عمّههايت ودختران دايى و دختران خالههايت را كه با تو هجرت كردهاند، (براى تو حلال كرديم،) و زن با ايمانى كه خود را به پيامبر ببخشد (و مهريّهاى از حضرت نخواهد) اگر پيامبر بخواهد مىتواند او را به عقد خويش در آورد؛ (اين قانونِ عقد بدون مهريّه) مخصوص توست نه ديگر مؤمنان؛ همانا مىدانيم كه براى مؤمنان دربارهى همسران و كنيزانشان چه حكمى كردهايم، (اين براى آن است كه) تا براى تو مشكلى نباشد، و خداوند آمرزندهى مهربان است.

شریعتی: انشاءالله زیارت سامرا، زیارت امام هادی و امام عسکری نصیب همه ما شود. از فضیلت ذکر بلند صلوات بفرمایند و نکته قرآنی را بشنویم. حاج آقای فرحزاد: از اعمال غدیر زیاد صلوات بر محمد و آل محمد است. از امام صادق کسی سؤال کرد که در عید غدیر چه کار کنیم؟ فرمود: «و تُكْثِرُ فِيهِ اَلصَّلاَةَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ عَلَيْهِمُ اَلسَّلاَمُ وَ تَبَرَّأُ إِلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِمَّنْ ظَلَمَهُمْ حَقَّهُمْ» فرمودند: هم صلوات بفرست و هم تبری بجو از کسانی که به حضرت علی ظلم کردند و حقش را انکار کردند و بهترین هدیه صلوات است و پیغمبر فرمود: بر من رسول الله واجب می‌شود از کسانی که بر من صلوات می‌فرستند شفاعت کنم. در روایت دیگر فرمود: کثرت ذکر الله و صلوات و عمل مهم عید غدیر و توسعه اهل و عیال، به خانواده یک چیز اضافه، عیدی و هدیه بدهید. اولین آیه از این صفحه «يا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْناكَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِيراً» ای پیامبر تو هم شاهد بر امت هستی، هم مبشّر و هم منذر هستی. اینجا بشارت بر انذار مقدم شده است. «وَ داعِياً إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَ سِراجاً مُنِيراً» به سوی خدا دعوت می‌کنی به اذن خدا و چراغ درخشنده هستی. «وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ بِأَنَّ لَهُمْ مِنَ اللَّهِ فَضْلًا كَبِيراً» در این آیه بشارت‌های بزرگی است. بزرگترین پیام پیغمبر خدا رساندن پیام ولایت و رهبری آقا امیرالمؤمنین(ع) است که اگر مردم این بشارت را قبول کنند، فضل کبیر شامل حال آنها خواهد شد. شریعتی: کتاب «فرهنگ غدیر» نوشته آقای جواد محدثی است. فرهنگ اصطلاحات غدیر و کلماتی که گره خورده با نام امیرالمؤمنین مثل یک دایرة المعارف می‌ماند. می‌توانید این کتاب را تهیه کنید و از آن بهره‌مند شوید.

حاج آقای فرحزاد: چند نکته مهم در مورد غدیر بگویم. بزرگی کلام قشنگی دارد و فرمود: ما غدیر را باید عاشورایی برگزار کنیم. اگر عاشورا یک روز بود محو می‌شد، ولی چند روز قبل از محرم استقبال محرم می‌رویم. از عید غدیر و مباهله برای استقبال نرویم و سیاه پوش کنیم. دو سه روز قبل از محرم سیاه پوش کنیم. امام حسین روز عاشورا شهید شد. ما از اول محرم سینه زدن و عزادای و اطعام را شروع می‌کنیم. باز تا هفتم و اربعین و آخر ماه صفر ادامه دارد. همانطور که برای اربعین و عاشورا سنگ تمام می‌گذاریم، غدیر را هم باید مدت‌دار از عید قربان تا 25 ذی الحجه روز مباهله ادامه بدهیم. پیغمبر خدا سه روز در غدیر ماندند و مردم را در بیابان نگه داشتند. من دیشب مشهد بودم. مجتمع بقیة الله مشهد محله فقیرنشین مشهد است. ده شب شام می‌دهند. پرسیدم 1500 نفر شام می‌دهند. اتوبوس مجانی می‌‌گذارند، به کاسب‌ها گفته شده تخفیف بدهند. مسابقه گذاشتند. اگر همه مساجد ما، همه تکیه‌های ما اینطور باشد غدیر احیاء می‌شود. برای غدیر چه کار کنیم؟ مسابقاتی که مکرر شما اعلام کردید از کتاب ماه ولایت، بچه‌ها از این کتاب‌ها برای پدر و مادرها بخوانند و کلیپ‌هایی ساخته شود و بفرستند، جایزه دریافت کنند. از کارهای مهمی که راه افتاده کاروان‌های شادی غدیر است. در قم بحمدلله شب عید غدیر از مسجد امام حسن عسکری، اجتماع بزرگ غدیریان در صحن حضرت معصومه(س) است. بعد از ظهر غدیر هم با حضور مرجع بزرگوار حضرت آیت الله مکارم شیرازی به سمت مسجد مقدس جمکران خواهیم رفت. این مراسم عجیب با شکوه است. انشاءالله در این کاروان ولو هوا گرم است حضور پیدا کنید. دیشب در صحن جامع مشهد پرچم غدیر رونمایی شد. گفتیم: این پرچم را به هر کاروانی می‌دهیم که عید غدیر کاروان غدیر راه بیاندازد. برای دریافت پرچم حتماً باید ثبت نام کنند و دوستان راهنمایی خواهند کرد. این کاروان شادی در تهران توسط هیأت رزمندگان صورت می‌گیرد. در اصفهان این کاروان از میدان شهداء به سمت چهارباغ حرکت می‌کند. در شهرهای مختلف این موج دارد راه می‌افتد. اگر ما 22 بهمن و روز قدس در خانه بنشینیم و بگوییم: مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل اثر ندارد. دشمن احساس خطر نمی‌کند! شعائر این است که در عالم بیایید حضرت علی را معرفی کنید. غدیر را باید عاشورایی و اربعینی احیاء کنیم. انشاءالله در برپایی کاروان غدیر، هیأت‌ها و گروه‌ها تلاش کنند. امام صادق سه بار قسم خوردند که غدیر از عاشورا مهمتر است. غدیر از اربعین و نیمه شعبان مهمتر است. اگر غدیر نبود مهدویت و نیمه شعبان و ظهوری نبود. غدیر مقدمه ظهور است. کاروان جمکران اسمشان را غدیر تا ظهور گذاشتند. شیخ مفید در بغداد راهپیمایی کردند و آلاف الوف شرکت کردند. در زمان دیالمه خیلی سابقه داشته است منتهی به فراموشی سپرده شده است. انشاءالله این غدیر مقدمه آمدن آقا باشد. رساندن پیام غدیر خیلی مهم است. پیامبر عظیم‌الشأن در خطبه غدیر فرمودند: «و ليبلغ الحاضر الغائب و الوالد الولد الی یوم القیامه» یعنی واجب است حاضرین به غائبین و پدران به فرزندان تا قیامت پیام غدیر را برسانند. یعنی بذر محبت و ولایت امیرالمؤمنین را در دلها بکارند. حالا برای غدیر چه کار می‌توانیم بکنیم؟ هرکاری می‌توانید، خطبه غدیر، جملات غدیر، فرمایشات حضرت علی(ع)، همین عیدی دادن و عیدی گرفتن خیلی خوب است.

بزرگواری به من گفت: من در طول سال می‌خواهم برای خانواده‌ام تلفن همراه بخرم، پرده، مبلمان، کفش و کیف، برای عید غدیر می‌گذارم. این خیلی کار خوبی است. امام هشتم(ع) فرمودند: در عید غدیر دل هر مرد مؤمن و زن مؤمن را شاد کن. این فرهنگ عیدی دادن، امام هشتم فرمود: هزار برابر، صد هزار برابر، میلیون برابر است. هیچ سندی پیدا نکردیم که سیدها عیدی بدهند. همه باید عیدی بدهند. اعضای خانواده به همدیگر عیدی بدهند. این عادت و رسم شود. یکی از مسائل مهم اطعام است. اطعام دادن در عید غدیر خم که صبح عید غدیر هم مستحب است دعای ندبه خوانده شود، صبحانه و افطاری دادن در غدیر خم خیلی مهم است. فرمود: اطعام دادن در غدیر برابر با اطعام دویست هزار پیغمبر و صدیق و شهید است. روایت داریم یک مؤمن را در غدیر اطعام کنی مثل این است که 124 هزار پیغمبر را اطعام کردی. حضرت امیر به شخصی فرمودند: قرض کن و اطعام بده! مرحوم آ سید عالی قاضی(ره) استاد علامه طباطبایی عیال‌وار بودند، عید غدیر قرض می‌کرد و جشن می‌گرفت و اطعام می‌داد. آیت الله بهجت دو روز اطعام می‌دادند. هر کاری که داریم برای شادی بچه‌هایمان، آزاد کردن زندانیان، آشتی کردن با آنهایی که قهر هستیم، به پدر و مادرهایمان برسیم. امام هشتم(ع) افرادی را که عید غدیر مهمانشان بودند، نگه داشتند و اطعام کردند و بعد برای خانواده‌های آنها لباس، کفش، زیور آلات هدیه دادند و فرمودند: کسی به زیارت مؤمنی برود و در صورتش تبسم بکند، خدا با رحمت به او نظر می‌کند و هزار حاجت او را روا می‌کند و قصری از درّ سفید برای او بنا می‌کند. شریعتی: دعا بفرمایید و آمین بگوییم. حاج آقای فرحزاد: پیغمبر خدا دعا کردند، هرکس علی را یاری می‌کند تو یاورش باش و هرکس علی را رها می‌کند تو رهایش کن. خدایا تو را قسم می‌دهیم به حق علی بن ابی طالب(ع) ایمان، معرفت، ولایت و محبت مولا علی را در دلهای ما زیادتر بگردان. ما را جزء مبلغین ولایت امیرالمؤمنین و غدیر قرار بده. ما را لحظه‌ای از امیرالمؤمنین و اولادش جدا مگردان. توفیق احیای غدیر و خرج کردن غدیر به ما مرحمت بفرما. ما را مورد عاق اهل‌بیت قرار نده. حاجت همه حاجتمندان را برآورده بخیر بگردان. کمک به غدیر و کاروان‌های شادی فراموش نشود. شریعتی: این هفته قرار گذاشتیم از عالم مجاهد میرحامد حسین یاد کنیم. نکته شما را در مورد ایشان بشنویم. حاج آقای فرحزاد: اگر به بنده بگویند یک نفر که از همه بیشتر خودش را در راه حضرت علی وقف کرده و حمایت کرده معرفی کن، من می‌گویم: میرحامد حسین هندی. دهها و صدها کتاب با تحقیقات کامل، «عبقات الانوار» ایشان ما فوق الغدیر زحمت کشیده است. مثل علامه امینی‌ها در برابر ایشان زانو می‌زدند. بچه‌اش از دنیا رفت، گفت: غسل بدهید و کفن کنید، من مشغول نوشتن هستم. کتاب‌هایی که ایشان در حمایت اهل‌بیت نوشت و جواب اهل سنت را داد، حاکم هندوستان علمای اهل سنت را جمع کرد و گفت: جواب عبقات را بنویسید. جمع شدند و عده‌ای آمدند و گفتند: نمی‌توانیم چون تمام دلیل‌هایی که آورده از کتاب‌های خود ماست. شریعتی: «والحمدلله رب العالمین و صلی الله علی محمدٍ و آله الطاهرین»

🔊 فایل صوتی برنامه سمت خدا 👤 #حجت_الاسلام_فرحزاد 📚 با موضوع اهمیت تکریم و احیای غدیر 🗓 دوشنبه پنجم شهریور ماه 🗂 حجم : ۱۱.۸ مگابایت 💠 @samtekhoda3

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

🔸 برنامه سمت خدا 📝 موضوع برنامه : #واقعه_غدیر_در_نهج_البلاغه_امیرالمؤمنین_علیه_السلام 👤 كارشناس : #حجت_الاسلام_والمسلمين_حسینی_قمی 🗓 تاريخ پخش : ششم شهریور ماه 🔻🔻🔻

برنامه سمت خدا موضوع برنامه : واقعه غدیر در نهج‌البلاغه امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) كارشناس : حجت الاسلام والمسلمين حسینی قمی تاريخ پخش : 06- 06-97 بسم الله الرحمن الرحیم، اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم. شریعتی: «الحمد لله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة امیرالمؤمنین و الائمة المعصومین علیه السلام» سلام می‌کنم به همه دوستان عزیزم، بیننده‌های خوب و شنونده‌های نازنین‌مان، به سمت خدای امروز خیلی خوش آمدید. انشاءالله این ایام بر همه شما مبارک باشد. در آستانه عید بزرگ غدیر هستیم. انشاءالله به برکت علی(ع) بهترین‌ها برای همه ما رقم بخورد. حاج آقای حسینی قمی سلام علیکم و رحمة الله. خیلی خوش آمدید. حاج آقای حسینی قمی: عرض سلام و ارادت خالصانه خدمت همه بینندگان عزیز دارم. پیشاپیش عید سعید غدیر را تبریک می‌گویم. قبل از شروع بحث یکی دو نکته را اشاره کنم. نکته اول اینکه غدیر باید جشن و شادی برای همه باشد نه برای جمعی از مردم. هفته گذشته از یک زندان در یکی از شهرها بازدید کردم. زندانیانی را دیدم که برای یک میلیون، دو میلیون در زندان بودند. این چه قانونی است!؟ اصل کلام دین است، اگر کسی مهریه ندارد، نفقه ندارد و نمی‌تواند پرداخت کند، ما نباید بگوییم تو ثابت کن نداری. من باید بتوانم ثابت کنم این دارد و نداده است. همه را زندان می‌برند. از حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی سؤال کردند: تعداد زیادی از مردم به دلیل ناتوانی در پرداخت مهریه در زندان می‌باشند. آیا زندانی نمودن این افراد از نظر شرعی جایز است؟ جواب: به طور کلی کسانی که توانایی پرداخت دیون خود را ندارد، زندانی نمودن آنها شرعاً جایز نیست. قرآن کریم می‌فرماید: «وَ إِنْ كانَ ذُو عُسْرَةٍ فَنَظِرَةٌ إِلى مَيْسَرَةٍ» (بقره/280) این آیه کجای دستگاه قضایی است. مفسدان اقتصادی که حسابشان جداست و با آنها کاری نداریم. زندانیانی که برای پرداخت نفقه، برای یک میلیون در زندان هستند. عید غدیر جشن و شادی است نه فقط برای بعضی، اینها هم پدر و مادر و زن و بچه دارند. من به قضات گفتم: آخر برای یک میلیون تومان چرا زندان کردید؟ گفتند: قانون می‌گوید. قانون باید اصلاح شود! این مطلبی بود که باید گفته می‌شد و امیدوارم مؤثر باشد. مطلب دوم اینکه این مطالبی که مطرح می‌کنیم نگاه دین مد نظر ما هست. نگاه دین در این مسائل چیست؟ من هیچگاه نگاهم این نبوده که مخاطب این حرف ما را می‌پسندد یا نمی‌پسندد. بنا نیست حرف ما حتماً مورد پسند مخاطب قرار گیرد. ما بحث ربا خواری بانک‌ها، ظلم به خانم‌ها، اشتغال را گفتیم. گفتیم: چرا خانمی که سر کار می‌رود و سرپرست خانواده است، حقوق کم می‌گیرد؟ اصلاً نگاه ما این نیست که تأثیرگذار است یا نه؟ چند درصد پسندیدند یا نپسندیدند؟ دین نگاهی دارد که تو که این حرف را می‌زنی باید قبل از این عمل می‌کردی. این برای من هم سنگین است. حرف دین را همه باید پذیرا باشند و «نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَكْفُرُ بِبَعْض» نباشد. مطلب آخر هم که در آستانه غدیر هستیم، اعمال روز غدیر فراوان هست. من روی سه عمل تأکید کنم. عمل اول روزه روز عید غدیر است. آنهایی که می‌توانند روز پنجشنبه، روز عید غدیر معادل شصت سال است. این حدیث را اهل سنت هم دارند. در تاریخ بغداد که از کتاب‌های معتبر اهل سنت است دارد که روزه‌ی عید غدیر معادل شصت سال است. در بعضی روایات دارد «صوم الدهر» یعنی آدم تمام عمر را روزه گرفته باشد. در بعضی روایات دارد ثواب صد حج و ثواب صد عمره دارد. اگر روزه قضا دارند نیت روزه قضا کنند و حتماً ثواب روزه غدیر را خواهند برد. دومین مورد هم اطعام است. روایت داریم اطعام در روز غدیر مثل اطعام تمام انبیاء و صدیقین است. به ما بگویند: پس فردا رسول خدا مهمان شماست، حاضر نیستیم تمام زندگی‌مان را بفروشیم و میزبان رسول خدا باشیم؟ تمام انبیاء و صدیقین مهمان هستند. مطلب سوم عیدی دادن است که اختصاص به سادات ندارد. در الغدیر علامه امینی هست که هرکسی در این روز یک درهم عیدی بدهد معادل دویست هزار درهم است. نماز و دعا و زیارت امیرالمؤمنین هم در این روز آمده که در مفاتیح هم هست و می‌توانند مراجعه کنند.

شریعتی: امروز قرار هست غدیر را در کلام امیرمؤمنان بررسی کنیم. بحث امروز شما را خواهیم شنید. حاج آقای حسینی قمی: بحث امروز بحث بسیار مهمی است. گاهی این سؤال به ذهن می‌آید که آیا امیرالمؤمنین در مورد حقانیت خودشان، اینکه حق من بود جانشین بلافصل رسول خدا باشم. داستان غدیری در کار بوده، این همه تأکید کردند. آیا امیرالمؤمنین جایی به این مطلب اشاره کردند یا نه؟ چون گاهی اینطور مطرح می‌شود که آقا شما خیلی شلوغ کردید و داغ کردید. کجا امیرمؤمنان فرمود: حق من غصب شده است؟ حضرت ادعایی نداشتند و بعد از 25 سال هم نوبت خلافتشان شده و هیچ اختلافی هم نداشتند. شما خیلی شلوغ می‌کنید. در المراجعات مرحوم علامه شرف الدین که یکی از بهترین کتاب‌ها در زمینه امیرالمؤمنین است. مراجعات بیش از صد نامه است که شیخ سلیم رئیس دانشگاه الازهر مصر به صاحب المراجعات نوشته و از ایشان در مورد ولایت امیرالمؤمنین سؤال کرده است. این بزرگوار نشسته با حوصله پاسخ داده است. یکوقتی آیت الله بهجت می‌فرمود: کسی المراجعات را بخواند، حجت بر او تمام است. شیخ سلیم رئیس الازهر بود، در خانه نشست و هرچه به ذهنش آمد سؤال کرد و علامه شرف الدین جواب داد. بیش از صد و ده نامه رد و بدل شد. در نامه 101 شیخ سلیم سؤال کرد که امیرمؤمنان کجا گفت: حق من پایمال شده است؟ ایشان مواردی از نهج‌البلاغه را ذکر کردند. در نهج‌البلاغه حدود بیست مورد حضرت اشاره کردند که سید رضی جمع‌آوری کرد. در غیر نهج‌البلاغه هم هست ولی چون محور ما نهج‌البلاغه هست از نهج‌البلاغه می‌خوانیم. در بحارالانوار مرحوم مجلسی جلد 29 از صفحه 450، ایشان 140 صفحه از مواردی که امیرالمؤمنین از حق خودشان دفاع کردند را مطرح کردند. مورد اول از خطبه دوم نهج‌ البلاغه است. «زَرَعُوا الْفُجُورَ وَ سَقَوْهُ الْغُرُورَ وَ حَصَدُوا الثُّبُورَ. لَا يُقَاسُ بِآلِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه وآله) مِنْ هَذِهِ الْأُمَّةِ أَحَدٌ وَ لَا يُسَوَّى بِهِمْ مَنْ جَرَتْ نِعْمَتُهُمْ عَلَيْهِ أَبَداً» فرمود: آنهایی که حق ما را بردند، اولاً «زَرَعُوا الْفُجُورَ» ناپاکی کشت کردند. «وَ سَقَوْهُ الْغُرُورَ» با غرور سیرابش کردند. محصولش چه شد؟ «وَ حَصَدُوا الثُّبُورَ» هلاکت محصولش شد. اینکه شخصیتی مثل حضرت علی 25 سال خانه‌نشین شود، برای جامعه هلاکت نیست؟ ابن ابی الحدید می‌گوید: «امیرالمؤمنین انه افضل البشر بعد رسول الله و أحق بالخلافه من جمیع المسلمین» اگر سزاوارتر از همه برای خلافت هست پس چرا باید خانه نشین شود؟ می‌گوید: حضرت مصلحت دانست. بعد می‌فرماید: «لَا يُقَاسُ بِآلِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه وآله) مِنْ هَذِهِ الْأُمَّةِ أَحَدٌ» احدی با آل رسول الله قابل قیاس نیست. «وَ لَا يُسَوَّی بهُمْ» نباید بین کسانی که سر سفره اهل‌بیت نشستند، نمی‌شود بگوییم: مساوی هستند. «هُم أَسَاسُ الدِّينِ» حضرت توصیف اهل‌بیت را می‌کنند. «وَ عِمَادُ الْيَقِينِ، إِلَيْهِمْ يَفِيءُ الْغَالِي وَ بِهِمْ يُلْحَقُ التَّالِي وَ لَهُمْ خَصَائِصُ حَقِّ الْوِلَايَةِ» حق ولایت برای اینها بود و حکومت برای اهل‌بیت بود. «وَ فِيهِمُ الْوَصِيَّةُ وَ الْوِرَاثَةُ» همه وصیت پیامبر بود. این تصریح کلام امیرالمؤمنان، باز ما بگوییم: حضرت ادعایی نداشت و شما شلوغش می‌کنید.

مورد دوم خطبه سوم نهج‌البلاغه است و خطبه معروفی است، خطبه شقشقیه، «أَمَا وَ اللَّهِ لَقَدْ تَقَمَّصَهَا فُلَانٌ» فرمود: دیگران لباس خلافت را به تن کردند. «وَ إِنَّهُ لَيَعْلَمُ أَنَّ مَحَلِّي مِنْهَا مَحَلُّ الْقُطْبِ مِنَ الرَّحَى» آنها خودشان می‌دانند. حضرت یک تشبیهی کرده است. می‌فرماید: نقش من نقش محور سنگ آسیاب است. اگر سنگ آسیاب محور نداشته باشد که نمی‌چرخد. جامعه بدون محوریت اهل‌بیت و امیرمؤمنان حرکت ندارد. «يَنْحَدِرُ عَنِّي السَّيْلُ وَ لَا يَرْقَى إِلَيَّ الطَّيْرُ» از زیباترین خطبه‌های امیرالمؤمنین هست. جمله معروفی که زیاد شنیده‌اید در این خطبه هست «فَصَبَرْتُ وَ فِي الْعَيْنِ قَذًى وَ فِي الْحَلْقِ شَجًا أَرَى تُرَاثِي نَهْباً» من صبر کردم، استخوان در گلو و خار در چشم! مورد بعدی خطبه پنجم نهچ‌البلاغه امیرالمؤمنین(ع) هست. وقتی رسول خدا از دنیا رفتند بعضی آمدند به امیرمؤمنان گفتند: در سقیفه نشستند و حق شما را بردند. یک حرکتی کنید! حضرت می‌دانست آن زمان، زمان حرکت نبود. اسلام در معرض خطر بود. «أَيُّهَا النَّاسُ شُقُّوا أَمْوَاجَ الْفِتَنِ بِسُفُنِ النَّجَاةِ» با کشتی نجات که اهل‌بیت هستند، یعنی حرف ما را گوش کنید. امواج فتنه‌ها را از بین ببرید. «فَإِنْ أَقُلْ يَقُولُوا حَرَصَ عَلَى الْمُلْكِ» می‌گویند: حرص دارد. «وَ إِنْ أَسْكُتْ يَقُولُوا جَزِعَ مِنَ الْمَوْتِ» سکوت هم بکنند می‌گویند: از مرگش ترسید. حضرت قسم می‌خورد: من از مرگ نمی‌ترسم! «وَ اللَّهِ لَابْنُ أَبِي طَالِبٍ آنَسُ بِالْمَوْتِ مِنَ الطِّفْلِ بِثَدْيِ أُمِّهِ» من از علاقه‌ای که طفل شیرخوار به شیر مادرش دارد، من بیش از این علاقه دارم ولی امروز مصلحت نیست و سکوت کردم. مورد چهارم خطبه ششم نهج‌البلاغه است. واقعاً تعجب است که کسانی می‌گویند: امیرالمؤمنین(ع) خودش از حق خودش دفاع نکرده است. کی گفته ما از طرف پیامبر منصوب شدیم. کی گفت: غدیر بود. قدم به قدم در جای جای نهج‌البلاغه هست. «فَوَاللَّهِ مَا زِلْتُ مَدْفُوعاً عَنْ حَقِّي مُسْتَأْثَراً عَلَيَّ مُنْذُ قَبَضَ اللَّهُ نَبِيَّهُ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ) حَتَّى يَوْمِ النَّاسِ هَذَا» به خدا قسم از روزی که پیامبر از دنیا رفت، مرا از حقم برکنار کردند. حق مرا گرفتند. دیگران را بر من مقدم داشتند.

مورد پنجم خطبه 26 نهج‌البلاغه امیرالمؤمنین(ع) است. حضرت شرایط خودشان را توصیف می‌کنند. «فَنَظَرْتُ فَإِذَا لَيْسَ لِي مُعِينٌ إِلاَّ أَهْلُ بَيْتِي» هیچکسی را نداشتم. «فَضَنِنْتُ بِهمْ عَنِ المَوْتِ» اگر امیرالمؤمنین می‌خواست حرفی بزند، حرکتی کند، جان خودش و جان اهل‌بیتش در معرض خطر است. یعنی از کشتن امیرمؤمنان باکی نداشتند. مورد ششم خطبه 73 نهج‌البلاغه است. «لَقَدْ عَلِمْتُمْ أنِّي أحَقُّ النَّاسِ بِها مِنْ غَيْرِي» شما می‌دانید من سزاوارتر هستم از دیگران، «وَ وَ اللَّهِ» بخدا قسم، «لَاءُسْلِمَنَّ مَا سَلِمَتْ اءُمُورُ الْمُسْلِمِينَ، وَ لَمْ يَكُنْ فِيها جَوْرٌ إلاّ عَلَيَّ خَاصَّةً» تا ظلم به من می‌شود من تحمل می‌کنم. در قضاوت‌های امیرالمؤمنین(ع) معروف است سر یک طفلی دو مادر اختلاف داشتند، او می‌گفت: من مادر هستم و او می‌گفت: من مادرش هستم. حضرت شمشیر را درآوردند و فرمودند: این طفل را از وسط دو نصف کنید. مادر اصلی گفت: من گذشتم! حضرت فرمود: تو صاحب این بچه هستی. کسی که حاضر است از خودش بگذرد ولی فرزند از دست نرود. امیرالمؤمنین فرمود: «لَقَدْ عَلِمْتُمْ أنِّي أحَقُّ النَّاسِ بِها مِنْ غَيْرِي» شما می‌دانید خلافت حق من است. «وَ وَ اللَّهِ» بخدا قسم، «لَاءُسْلِمَنَّ مَا سَلِمَتْ اءُمُورُ الْمُسْلِمِينَ» اصل اسلام از بین نرود. «وَ لَمْ يَكُنْ فِيها جَوْرٌ إلاّ عَلَيَّ خَاصَّةً» فقط به من ظلم می‌شود. «الْتِمَاسا لِأجْرِ ذَلِكَ» می‌خواهم خدا به من اجر بدهد، «وَ فَضْلِهِ وَ زُهْدا فِيما تَنافَسْتُمُوهُ» شما مسابقه گذاشتید به خلافت برسید. حالا که اصل اسلام در معرض خطر هست ما از حق خودمان می‌گذریم. اول کسانی که آمدند گفتند: بخٍ بخٍ یا علی، اول کسانی که تبریک گفتند، همین‌ها بودند. چه شد و اینها کجا رفتند؟ خطبه 144، «كَذِباً وَ بَغْياً عَلَيْنا» دروغ می‌گویند و به ما ظلم می‌کنند. «أَنْ رَفَعَنَا اللَّهُ وَ وَضَعَهُمْ» خدا ما را بالا برد و آنها را پایین گذاشت. «وَ أَعْطانا وَ حَرَمَهُمْ» به ما داد و آنها را محروم کرد. «وَ أَدْخَلَنا وَ أَخْرَجَهُمْ» ما را داخل کرد و آنها را بیرون کرد. «بِنا يُسْتَعْطَى الْهُدى» هدایت و روشنی با ماست. «وَ يُسْتَجْلَى الْعَمى، إِنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ قُرَيْشٍ» این کلام امیرمؤمنان که می‌فرماید: «إِنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ قُرَيْشٍ» برگرفته از حدیث رسول خداست. تمام منابع مهم عامه این روایت که رسول خدا فرمود: «لايَزالُ الاِسلامُ عَزيزاً اِلي اِثْني عَشَرَ خَليفَهً ثُمَّ قالَ كَلِمَهً لَمْ اَفْهَمْها! فَقُلْتُ لاَبي ما قالَ؟ فَقالَ كُلُهُمْ مِنْ قُريْشٍ!» (صحيح مسلم/3/1453) اسلام عزیز است و دوازده پیشوا دارد، «کلهُم من قریش» شما این حدیث را با چه می‌توانید تطبیق کنید؟ در صحیح مسلم که از مهمترین کتاب‌های اهل سنت است. در صحیح بخاری جلد سوم صفحه 101 هست. همین حدیث «کلهُم من قریش» می‌شود این را تطبیق کرد با خلفای اموی؟ اسلام با یزید و معاویه عزیز شد؟ با هارون و متوکل عزیز شد؟ حضرت فرمود: «وَ يُسْتَجْلَى الْعَمى، إِنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ قُرَيْشٍ غُرِسُوا فِى هذَا الْبَطْنِ مِنْ هاشِمٍ: لا تَصْلُحُ عَلى سِواهُمْ، وَ لا تَصْلُحُ الْوُلاةُ مِنْ غَيْرِهِمْ» دیگر امیرالمؤمنین از این صریح‌تر چه بگوید ما باور کنیم که حضرت هر روز از حق خودش دفاع کرده است.

مورد بعدی خطبه 150 نهج‌البلاغه است. «إِذَا قَبَضَ اللَّهُ رَسُولَهُ صَلّى اللّهُ عَلَیهِ وَ آلِه» به محض اینکه رسول خدا از دنیا رفت، «رَجَعَ قَوْمٌ عَلَى الْاءَعْقَابِ» به گذشته برگشتند. سفارشات پیامبر یادشان رفت. «وَغَالَتْهُمُ السُّبُلُ، وَاتَّكَلُوا عَلَى الْوَلاَئِجِ وَ وَصَلُوا غَیْرَ الرَّحِمِ وَ هَجَرُوا السَّبَبَ الَّذِی اءُمِرُوا بِمَوَدَّتِهِ» پیامبر چه گفت؟ پیامبر فرمود: «قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى». «وَ نَقَلُوا الْبِنَاءَ عَنْ رَصِّ اءَسَاسِهِ» بنا را از جای خودش برداشتند و در جای دیگری بناء خلافت را قرار دادند. مورد بعدی خطبه 162 نهج‌البلاغه هست. این خطبه جواب یک سؤالی است که از حضرت کردند. «سأله: كيف دفعكم قومُكم عن هذا المقام و أنتم أحَقّ به؟» چطور شد حق شما را بردند؟ فاصله غدیر تا رحلت پیامبر خدا چند روز بود. بعضی فکر می‌کنند چند سال طول کشید. روز پنج‌شنبه، هجدهم ذی‌الحجه روز غدیر خم است. هجدهم تا پایان ماه ذی‌الحجه دوازده روز است. 28 صفر پیامبر از دنیا رفتند. چیزی در حدود هفتاد روز است. مگر می‌شود در فاصله هفتاد روز مردم یادشان برود؟ می‌شود رسول خدا سکوت کرده باشد و همه چیز را گفته باشد و جانشینی خودش را نگفته باشد؟ گاهی استدلال‌های ساده ولی بسیار محکمی است. کسی آمد به شما گفت: غدیر را از کجا ثابت می‌کنید؟ بگویید: ما در روایات دیدیم رسول خدا جزئی‌ترین مستحبات را بیان کرده، پیامبر 1400 سال پیش روایت دارد که به عرض دندان مسواک بزنید نه به طول! مدل مسواک زدن را گفت اما مدل حکومت را بعد از خودش نگفت؟! این را عقلی باور می‌کند؟ به حضرت گفتند: چطور حق شما را گرفتند؟ حضرت فرمود: «أَمَّا الِاسْتِبْدَادُ عَلَيْنَا بِهَذَا الْمَقَامِ» با استبداد و با زور حق ما را بردند. «وَ نَحْنُ الْأَعْلَوْنَ نَسَباً وَ الْأَشَدُّونَ بِالرَّسُولِ (صلی الله علیه وآله) نَوْطاً» نسب ما با پیامبر از همه بالاتر است. «فَإِنَّهَا كَانَتْ أَثَرَةً شَحَّتْ عَلَيْهَا نُفُوسُ قَوْمٍ وَ سَخَتْ عَنْهَا نُفُوسُ آخَرِينَ» به ما زور گفتند. عده‌ای طمع کردند به خلافت و ما هم سکوت کردیم. «وَ الْحَكَمُ اللَّهُ» خدا بین ما و آنهایی که حق ما را بردند خدا حکم می‌کند. مورد بعد خطبه 172 نهج‌البلاغه است. «وَ قَدْ قَالَ قَائِلٌ إِنَّكَ عَلَى هَذَا الْأَمْرِ يَا ابْنَ أَبِي طَالِبٍ لَحَرِيصٌ!» امیرالمؤمنین فرمود: کسی به من گفت: برای رسیدن به خلافت چقدر حرص می‌زنی؟ «فَقُلْتُ بَلْ أَنْتُمْ وَ اللَّهِ لَأَحْرَصُ وَ أَبْعَدُ» در تاریخ نام بردند که سعد بن ابی وقاص به امیرالمؤمنین گفت: شما خیلی برای رسیدن به خلافت حرص می‌زنی. حضرت فرمود: والله شما حریص‌تر هستید که ظلم بکنید و حق مرا بگیرید. «وَ أَنَا أَخَصُّ وَ أَقْرَبُ» من به پیامبر نزدیکتر هستم. «وَ إِنَّمَا طَلَبْتُ حَقّاً لِي» حق خودم را مطالبه می‌کنم. «وَ أَنْتُمْ تَحُولُونَ بَيْنِي وَ بَيْنَهُ» داری بین من و حق خودم فاصله می‌اندازید. از کی امیرالمؤمنین با رسول خدا بوده است؟ دیگران بعدها آمدند و مسلمان شدند. امیرمؤمنان در خطبه 192، خطبه قاصعه می‌فرماید: «وَ کانَ یَمْضَغُ الشَّیْ ءَ ثُمَّ یُلْقِمُنِیه» غذا را می‌جوید، نرم می‌کرد و دهان من می‌گذاشت. من در این سن و سال در دامن پیامبر بزرگ شدم. مثل بچه‌ای که دنبال مادر بدود من دنبال پیامبر می‌رفتم. هر روز یک دستور اخلاقی به من می‌داد و می‌فرمود: این را انجام بده. فرمود: من به پیامبر نزدیکتر هستم. «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَعْدِيكَ عَلَى قُرَيْشٍ» خدایا از تو کمک می‌خواهم «وَ مَنْ أَعَانَهُمْ، فَإِنَّهُمْ قَطَعُوا رَحِمِي وَ صَغَّرُوا عَظِيمَ مَنْزِلَتِيَ» منزلت با عظمت و بزرگ مرا کوچک کردند. «وَ أَجْمَعُوا عَلَى مُنَازَعَتِي» اینها به جنگ با من آمدند. «أَمْراً هُوَ لِي» خلافت حق من بود. امامت و ولایت حق من بود.

باز در خطبه 178 نهج‌البلاغه هست، این اولین خطبه‌ای است که حضرت به خلافت رسیدند. روزی که بعد از 25 سال به خلافت رسیده است. اول خطبه‌ای که بعد از 25 سال می‌خواند، «قَدْ كَانَتْ أُمُورٌ» در این 25 سال مسائلی پیش آمد. «مَضَتْ مِلْتُمْ فِيهَا مَيْلَةً كُنْتُمْ فِيهَا عِنْدِي غَيْرَ مَحْمُودِينَ» کارهای ناپسندی انجام دادین، «وَ لَئِنْ رُدَّ عَلَيْكُمْ أَمْرُكُمْ إِنَّكُمْ لَسُعَدَاءُ، وَ مَا عَلَيَّ إِلَّا الْجُهْدُ وَ لَوْ أَشَاءُ أَنْ أَقُولَ لَقُلْتُ» اگر بخواهم می‌توانم همه را مطرح کنم. ولی نه! «عَفَا اللَّهُ عَمَّا سَلَف» خدا از گذشته شما بگذرد. خطبه 210 نهج‌البلاغه هم خیلی پیام دارد. خدا مرحوم علامه طباطبایی را رحمت کند. در المیزان یک بحثی دارد، در جلد پانزده المیزان است. یک سؤال خیلی مهمی مطرح است. امیرالمؤمنین(ع) اوج ادب است. اوج متانت است. سؤال: می‌دانید تا زمانی که رسول خدا زنده بودند انواع کارشکنی‌ها در برابر پیامبر از سوی منافقین وجود داشت. سوره‌ای به نام منافقون داریم و جای جای قرآن نقشه‌های منافقین را بیان می‌کند. مسجد ضرار ساختند. مرحوم علامه امینی از منافقین در زمان پیامبر آمار بالایی می‌دهد. وقتی پیامبر از دنیا رفت، منافقینی که تا نفس آخر در برابر پیامبر کارشکنی کردند، هر نقشه‌ای بود کشیدند و قصد جان پیامبر را کردند. سؤال: پیامبر که از دنیا رفت، در این 25 سال شما دیدید حرکتی، کاری، نقشه‌ای علیه تشکیلات حکومتی بازی کرده باشند و اذیت کرده باشند؟ چرا منافقین سکوت کردند؟ آیا بعد از رحلت پیامبر اینها دسته جمعی مردند؟ امیرالمؤمنین به این سؤال پاسخ داده است. آنهایی که می‌گویند: حضرت سکوت کرده این را ببینند. حضرت می‌فرماید: «وَ قَدْ أَخْبَرَكَ اللَّهُ عَنِ الْمُنَافِقِينَ بِمَا أَخْبَرَكَ» در قرآن اوصاف منافقین را خواندی، «وَ وَصَفَهُمْ بِمَا وَصَفَهُمْ» قرآن منافقین را توصیف کرده است. «ثُمَّ بَقُوا بَعْدَهُ فَتَقَرَّبُوا إِلَى أَئِمَّةِ الضَّلَالَةِ» به پیشوایان گمراهی نزدیک شدند، «وَ الدُّعَاةِ إِلَى النَّارِ بِالزُّورِ وَ الْبُهْتَانِ فَوَلَّوْهُمُ الْأَعْمَالَ» به اینها پست و مقام دادند. «وَ جَعَلُوهُمْ حُكَّاماً عَلَى رِقَابِ النَّاسِ» اینها را بر گرده‌ی مردم سوار کردند. «فَأَكَلُوا بِهِمُ الدُّنْيَا» نشتند با هم دنیا را خوردند، «وَ إِنَّمَا النَّاسُ مَعَ الْمُلُوكِ وَ الدُّنْيَا» رسم دنیا همین است. مردم می‌بینند کجای دنیا آبادتر است. در تاریخ هست روزی که بعد از 25 سال به خلافت رسید، طرف آمد گفت: آقا چه می‌کنی؟ این غلام من است. در بیت المال به او همانطور می‌دهی که به من می‌دهی؟ فرمود: در بیت المال این حرف‌ها نیست. پاداش جهاد شما نزد خداست. بیت المال باید مساوی تقسیم شود. چرا طلحه و زبیر در برابر امیرالمؤمنین جبهه‌گیری کردند؟ چرا پنج سال حکومت امیرمؤمنان حضرت درگیر سه جنگ سنگین شد؟ جنگ صفین، جنگ نهروان و جنگ جمل، حاضر نبودند عدالت را بپذیرند. «وَ إِنَّمَا النَّاسُ مَعَ الْمُلُوكِ وَ الدُّنْيَا إِلَّا مَنْ عَصَمَ اللَّهُ» مگر کسانی که خدا حفظشان کند. این بیست مورد از مواردی است که امیرالمؤمنین در نهج‌البلاغه واضح و به طور کامل از حقانیت خودشان و مظلومیت خودشان و سفارش پیامبر دفاع کردند. شریعتی: امروز می‌خواهم نهج‌البلاغه امیرمؤمنان علی(ع) را با خطبه‌های بی نظیر، حکمت‌های ناب و نامه‌های دل‌انگیزش معرفی کنم. دوستان عزیزی که اهل مطالعه هستند به ما پیامک بدهند، دوستان ما آنها را راهنمایی خواهیم کرد.

امروز صفحه 425 قرآن کریم، آیات 51 تا 54 سوره مبارکه احزاب را تلاوت خواهیم کرد. «تُرْجِي مَنْ تَشاءُ مِنْهُنَّ وَ تُؤْوِي إِلَيْكَ مَنْ تَشاءُ وَ مَنِ ابْتَغَيْتَ مِمَّنْ عَزَلْتَ فَلا جُناحَ عَلَيْكَ ذلِكَ أَدْنى أَنْ تَقَرَّ أَعْيُنُهُنَّ وَ لا يَحْزَنَّ وَ يَرْضَيْنَ بِما آتَيْتَهُنَّ كُلُّهُنَّ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ ما فِي قُلُوبِكُمْ وَ كانَ اللَّهُ عَلِيماً حَلِيماً «51» لا يَحِلُّ لَكَ النِّساءُ مِنْ بَعْدُ وَ لا أَنْ تَبَدَّلَ بِهِنَّ مِنْ أَزْواجٍ وَ لَوْ أَعْجَبَكَ حُسْنُهُنَّ إِلَّا ما مَلَكَتْ يَمِينُكَ وَ كانَ اللَّهُ عَلى كُلِّ شَيْءٍ رَقِيباً «52» يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلَّا أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ إِلى طَعامٍ غَيْرَ ناظِرِينَ إِناهُ وَ لكِنْ إِذا دُعِيتُمْ فَادْخُلُوا فَإِذا طَعِمْتُمْ فَانْتَشِرُوا وَ لا مُسْتَأْنِسِينَ لِحَدِيثٍ إِنَّ ذلِكُمْ كانَ يُؤْذِي النَّبِيَّ فَيَسْتَحْيِي مِنْكُمْ وَ اللَّهُ لا يَسْتَحْيِي مِنَ الْحَقِّ وَ إِذا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتاعاً فَسْئَلُوهُنَّ مِنْ وَراءِ حِجابٍ ذلِكُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِكُمْ وَ قُلُوبِهِنَّ وَ ما كانَ لَكُمْ أَنْ تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ وَ لا أَنْ تَنْكِحُوا أَزْواجَهُ مِنْ بَعْدِهِ أَبَداً إِنَّ ذلِكُمْ كانَ عِنْدَ اللَّهِ عَظِيماً «53» إِنْ تُبْدُوا شَيْئاً أَوْ تُخْفُوهُ فَإِنَّ اللَّهَ كانَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيماً «54» ترجمه : از همسرانت هر كدام را خواستى مىتوانى (نوبت او را) مؤخّردارى و هر كه را خواهى نزد خود جاى دهى، و بر تو باكى نيست هر كدام را كه (براى مدّتى) ترك كردهاى دوباره طلب كنى؛ اين (حكم) براى آن كه چشمانشان روشن شود و ناراحت نشوند و همهى آنان به آنچه در اختيارشان مىگذارى راضى باشند مناسبتر است، و خداوند آنچه را در دلهاى شماست مىداند، و خداوند دانا و بردبار است. از اين پس، هيچ زنى بر تو حلال نيست، و نبايد (همسرانت را رها كنى و) همسر ديگرى به جاى آنان بگيرى، هر چند زيبايى آنان تو را به شگفت آورد، مگر كنيزانى كه مالك آنها مىشوى؛ و خداوند بر هر چيزى مراقب است. اى كسانى كه ايمان آوردهايد! به خانه پيامبر وارد نشويد مگر آن كه به شما اجازه داده شود براى خوردن غذا، (به شرط آن كه قبل از موعد نياييد) و در انتظار وقت غذا نباشيد؛ ولى هرگاه دعوت شديد پس داخل شويد، و وقتى غذا خورديد پراكنده شويد، و (بعد از خوردن غذا) به گفتگو نپردازيد؛ همانا اين (گفتگوهاى پس از غذا) پيامبر را آزار مىدهد، امّا او از شما شرم مىكند (و چيزى نمىگويد) ولى خداوند از (گفتن) حقّ شرم ندارد. و هرگاه از همسران پيامبر چيزى از وسايل زندگى (به عنوان عاريت) خواستيد از پشت پرده بخواهيد؛ اين رفتار براى دلهاى شما و دلهاى آنان به پاكى و پاكدامنى است و شما حقّ نداريد كه رسول خدا را آزار دهيد و با همسران او پس از رحلتش ازدواج كنيد كه اين كار نزد خداوند (گناهى) بزرگ است. اگر چيزى را آشكار نماييد يا پنهانش كنيد پس بى شكّ خداوند به هر چيزى داناست.

شریعتی: انشاءالله در این روزها و شب‌ها دلتان شاد باشد و بهترین‌ها برای شما اتفاق بیافتد. نکات پایانی شما را بشنویم. حاج آقای حسینی قمی: به احترام امیرالمؤمنین (ع) این غدیر تصمیم بگیرند هرکس به نحوی دل یکدیگر را شاد کنند. اگر مستأجر دارد، با مستأجر راه بیاید. در آستانه باز شدن مدارس هست به دانش آموزی لباسی بدهد، کفشی بدهد. هرکس هرطور می‌تواند دلی را شاد کند و گره‌ای را باز کند. زندانی را آزاد کند، به پدر و مادرها برسند. در بخش نامه‌ها نامه 62 نهج‌البلاغه، حضرت می‌فرماید: بعد از اینکه پیامبر خدا از دنیا رفتند، «فَلَمَّا مَضَى، تَنَازَعَ الْمُسْلِمُونَ» مسلمان‌ها دعوا کردند. «فَوَاللَّهِ مَا كَانَ يُلْقَى فِي رُوعِي وَ لَا يَخْطُرُ بِبَالِي» به خدا قسم به ذهن من خطور نمی‌کرد با این همه سفارشات پیامبر «أَنَّ الْعَرَبَ تُزْعِجُ هَذَا الْأَمْرَ مِنْ بَعْدِهِ» کسی حق مرا بگیرد. خدا را قسم می‌دهیم به حق امیرالمؤمنین دل همه ارادتمندان حضرت را شاد بگرداند به شرط اینکه ما هم دل دیگران را شاد کنیم. شریعتی: «الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا محمدٍ و آله الطاهرین»

🔊 فایل صوتی برنامه سمت خدا 👤 #حجت_الاسلام_حسینی_قمی 📚 با موضوع : واقعه غدیر در نهج البلاغه امیرالمومنین علیه السلام 🗓 سه شنبه ششم شهریور ماه 🗂 حجم : ۱۱.۴ مگابایت 💠 @samtekhoda3

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

🔸 برنامه سمت خدا 📝 موضوع برنامه : #توصیف_محتوای_خطبه_پیامبر_اکرم_ص_در_روز_عید_غدیر 👤 كارشناس : #حجت_الاسلام_والمسلمين_سعیدی 🗓 تاريخ پخش : هفتم شهریور ماه 🔻🔻🔻

برنامه سمت خدا موضوع برنامه: توصیف محتوای خطبه پیامبر اکرم(ص) در روز عید غدیر كارشناس: حجت الاسلام والمسلمين سعیدی تاريخ پخش: 07-06-97 بسم الله الرحمن الرحیم. اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم. شریعتی: «الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة امیرالمؤمنین و الائمة المعصومین علیهم السلام» ما شیعه توییم دل شادمان بده *** ویران شدیم خانه آبادمان بده حاکم تویی حکومت گلها به دست توست *** شاهد تویی مشاهده را یادمان بده ما دانه‌های باغ بهار آور توییم *** یک دم عنایتی کن و بر بادمان بده خالی است از دعا لب سجاده‌هایمان *** جانی ز عاشقانه‌ی سجادمان بده شور ابوذر و دل سلمانمان ببخش *** ایمان مالک و غم مقدادمان بده هر سو سقیفه‌ای است که بیداد می‌کند *** تا کی سکوت جرأت فریادمان بده سلام می‌کنم به روی ماه شما، عید بزرگ ولایت، عید غدیر خم بر شما مبارک باشد. بهترین‌ها را برای شما آرزو می‌کنم. انشاءالله همه ما زیر سایه مولا علی(ع) باشیم و زیارت نجف نصیب شما شود. حاج آقای سعیدی سلام علیکم و رحمة الله. خیلی خوش آمدید. حاج آقای سعیدی: سلام علیکم و رحمة الله، بنده هم خدمت شما و همه بینندگان عزیز عرض سلام دارم. انشاءالله توفیق بندگی و عبادت خداوند را در همه احوال زندگی داشته باشیم. این عید الله الاکبر را تبریک می‌گویم. انشاءالله خداوند ما را از متمسکین و متوسلین به ولایت امیرالمؤمنین قرار بدهد. شریعتی: امروز قرار هست از خطبه غدیر پیامبر اعظم برای ما بگویند. حاج آقای سعیدی: دانستن، آگاهی، چیزی که پیامبر اکرم دنبال کردند و می‌خواستند به مردم آگاهی بدهند و اینکه بدانید مسأله ولایت قبل از جریان غدیر و حجة الوداع هم تکرار شده بود. اما باید عموم مردم، 120 هزار نفر نقل شده با پیغمبر بودند، باید می‌دیدند و جرأت می‌کردند و باید نقل کنیم که چقدر مهم است. اما دانستن و آگاهی باعث رهایی از انحراف می‌شود. استادی داشتیم از کنیا بودند، تعریف می‌کردند در دانشگاهی درس می‌دادند و یکی از استادان وهابی بود. ایشان خودشان شیعه بود. می‌گفت: در دفتر گروه می‌آمد و با من بحث می‌کرد. یک روز به او گفتم: شما اول این کتاب شیعه را مطالعه کن و بعد بیا بنشین با هم صحبت کنیم. به من گفت: من تمام کتاب‌های شما را خواندم. گفتم: نهج البلاغه را هم خواندی؟ گفت: نه. گفتم: نهج البلاغه را بخوان. از کلام امیرالمؤمنین شیعه را بشناس! گفت: من یک هفته می‌خوانم و بعد برای مناظره می‌آیم. یک هفته شد دیدم صدایی نیامد و گفت: من یک ماه وقت می‌خواهم که مطالعه کنم. یک ماه گذشت و ایشان تا شش ماه روی نهج البلاغه کار کرد. یک روز در دفتر گروه مرا دید و گفت: می‌خواهم خصوصی صحبت کنم. حقیقت این است که من اصلاً نمی‌توانم روی وهابیت خودم پافشاری کنم و دینم را عوض می‌کنم. فقط یک سؤال دارم که بعد از خواندن نهج البلاغه علاقه‌ای ندارم که مولای من غیر از امیرالمؤمنین باشد. سؤالم این است که چرا خدا وحی را به علی نفرستاد؟ چرا به پیغمبر فرستاد؟ تا به حال شناختی نسبت به امیرالمؤمنین نداشته، اینکه خطبه غدیر علی را معرفی می‌کند. ولایت را معرفی می‌کند. ولی یعنی چه؟ نبی اولی به مؤمنین است. ولایت نبی اولی نسبت به ولایت است. پیغمبر علی را معرفی می‌کند. در آن داستان بنده خدا می‌گفت: من ماندم چه جوابی بدهم. پاسخ دادم صبر کن، آن پیغمبری که ما می‌گوییم هم معصوم است. او را هم بشناس! شما وقتی مدینه بروی در بقیع می‌بینی یک نفر نشسته داد می‌زند، خدا در روز قیامت دیده می‌شود. خدا جسم دارد، دست دارد. شناخت ما، شناختی که از مسیر اهل‌بیت(ع) شد، حالا خدا هم تغییر می‌کند. خدا هم می‌شود خدایی که غنی و حمید است و جسم ندارد.

این اهمیت شناخت است، تا ندانیم نمی‌فهمیم چه اتفاقی افتاده است. تا ندانیم علی کیست، تبعیت از او را نمی‌توانیم داشته باشیم. همانطور که نمی‌دانیم پیغمبر کیست، حرف‌های خوبی می‌زند، تبعیت هم باید داشته باشیم یا نه ولی الله است و ولی خداست. خطبه غدیر چند قسمت می‌شود. قسمت اول حمد و ثنای خداست. با یاد و ثنای خدا شروع می‌کنند. قسمت دوم تصریح به ابلاغ فرمان الهی است. من اگر اینجا آمدم می‌خواهم یک فرمان مهم را ابلاغ کنم. فرمان‌های دیگر را دیده‌اید، من هیچوقت همه شما را به این جمعیت جمع نمی‌کنم. یک موضوع استثنایی است. جهاز شتر هست و سنگ هست، یک منبری درست می‌کنند. پیامبر روی پله اول و علی (ع) روی پله دوم می‌ایستند. مقدمه خاص می‌چینند. باید پذیرش وجود داشته باشد، آگاهی باید وجود داشته باشد، بدانید این پیام من با پیام‌های دیگر متفاوت است. مهم است، این حج آخر من هست. این آخرین بیان عمومی من با شماست. رسالتی را که 23 سال زحمت کشیدند، بلوغش اینجاست. خداوند نعمتی مثل پیغمبر به مردم داده است ولی هنوز نگفته نعمت را تمام کردم. امیرالمؤمنین علی (ع) که می‌آید، تمام نعمت است. اینقدر این نعمت بالاست آنهای دیگر میل به صفر می‌کند. نعمت ولایت مقایسه‌ای است، انگار نعمت‌های دیگر نعمت حساب نمی‌شوند، آنها به همه حیوانات هم داده شده است. بخش سوم تصریح به امامت دوازده امام است. دوازده امام را من ولدی حضرت می‌فرمایند که همه اهل‌بیت علیهم السلام از اولاد امیرالمؤمنین علی(ع) هستند. دوازده نفر را می‌شمارند و اشاره به حضرت حجت می‌کنند که در اختتامیه این خطبه هم هست. هدفی که پیامبر(ص) دارند قطع امید آنهایی است که می‌گویند: اگر علی نشد، دیگری. یک کار دیگر می‌کنیم. ائمه را شمردند و عددش را محصور کردند، بدانید آنچه من تعیین می‌کنم همین است. اگر خلاف این را رفتید، راه خطا رفتید. بخش چهارم «من کنت مولاه فهذا علی مولاه» دست امیرالمؤمنین را بالا می‌گیرند. کسی که من مولای او هستم علی مولای اوست. من مولای او هستم، من سرپرست او هستم. آیا بالاتر از من سرپرستی می‌شناسید؟ خدا و پیامبرش را بالاتر نمی‌دانید. حضرت عیناً نظیر می‌آورند. اشتباه نکنید بحث دوستی نیست. اینجا بحث ولایت است. من می‌گویم: خدا اینگونه است. پیامبر اینگونه است، علی هم اینگونه است. «اللهم وال من والاه و عاد من عاداه» خدایا دوست بدار، «اللهم و انصر من نصره» خدایا کمک کن هرکسی را که او را کمک می‌کنی. یکوقت برای فرزندم دعا می‌کنم که الهی خیر ببینی. یعنی امروز خیر ببینی و فردا نبینی؟ نه، همیشه! این دعای پیغمبر است. رد شدنی نیست و مستجاب الدعوه است. یعنی اگر کسی ولایت امیرالمؤمنین را داشت، خدا هم نسبت به او محبت دارد. «وانصر من نصره و اخذل من خذله» خدایا کمک کن هرکس او را کمک کرد. خدا ناصر و کمک کننده می‌شود. اگر خذلان مصدر خذل را نگاه کنیم، در لغت‌نامه نوشته «عدم النُصره» کسی که کمک نمی‌کند. یعنی کسی که بگوید: من یک گوشه نشستم و کاری با ولایت ندارم. یک اتفاق تاریخی بوده و گذشته است. خذلان چه شد؟ «عدم النصره» کسی که کمک نکرد. لذا در کتاب شریفه الغدیر دارد می‌گوید: امیرالمؤمنین(ع) را حضرت صدیقه طاهره(س) در خانه اصحاب می‌بردند. شما ندیدید پیغمبر یک چنین حرفی زد؟ مگر چند روزی نگذشته است؟ خاطره‌های شما پاک شده یا دارید مخالفت می‌کنید؟ بعضی از اینها می‌گفتند: ما فردا می‌آییم و شهادت می‌دهیم و فردا نمی‌آمدند. بعضی می‌گفتند: در را باز نکن چون می‌دانست دختر پیامبر پشت در است. لذا خود پیامبر می‌فرمایند: می‌دانم یک کسانی به فرمان من گوش نمی‌دهند و در این مسأله اشکال ایجاد می‌کنند. هرکس از ولایت اهل‌بیت(ع) سر باز بزند، اعمالش حبط می‌شود. مثل نمازی است که وضو نداشته باشی.

یک نفر داشت از دنیا می‌رفت، گفتند: نماز به عهده تو هست. گفت: نماز نه، ولی بگویید برای من چهل سال وضو بگیرند. بدون وضو نماز خوانده بود. طهارت اصل است تا طهارت ولایت نباشد، عملش سقوط می‌کند. حضرت از خدا می‌خواهند دشمنان امیرالمؤمنین از رحمت خدا به دور باشند. آنهایی که علی را دوست ندارند، آنهایی که با علی ارتباط نداشتند، کدر هستند. دلی که با امیرالمؤمنین گره می‌خورد، روشن است. تقوا را به با علی بودن ترجمه کردند. بخش دیگر بیان اثرات ولایت است، کسی که ولایت و محبت علی (ع) را داشت، صراط مستقیم است. پیامبر می‌گوید: همان صراط مستقیمی که در سوره حمد می‌گوییم: «اهدنا الصراط المستقیم» علی صراط مستقیم است. خودم و علی صراط مستقیم هستیم. اگر کسی از این صراط بیرون رفت، دایره‌اش یک دایره متفاوتی می‌شود. دلمان می‌شکند اگر علی(ع) روند هدایت را به دست می‌گرفت یک اتفاق زیبا می‌افتاد. دورانی به نام دوران جاهلیت داریم. دوران قبل از پیامبر یک فاجعه است، زنده به گور کردن دختران، وحشی‌گری‌ها، خوراک و نظافت، آن دوران قبل از بعثت پیامبر فاجعه است. 23 سال وقتی کار دست ولی خدا می‌افتد، سلمان و ابوذر و مقداد بیرون می‌آیند. بعد از 23 سال وقتی این روش تربیتی دست ولی خداست. وقتی دست پیغمبر است اینگونه جامعه را تربیت می‌کند. در بعضی جاهای خطبه هست، حضرت می‌گوید: من می‌شناسم بین شما منافقین را و می‌توانیم معرفی کنم اما از آنها می‌گذرم. می‌توانم مردم را به سوی آنها راهنمایی کنم و رسوایشان کنم، ولی این کار را نمی‌کنم. اگر کار از دست پیامبر به دست با کفایت علی(ع) می‌رسید این روند ادامه پیدا می‌کرد. امیرالمؤمنین به فرات نگاه می‌کردند و می‌فرمودند: اگر مردم می‌گذاشتند من کوفه را از فرات روشن می‌کردم. در فراز آخر این خطبه هست که حضرت فرمودند: امر به معروف و نهی از منکر ریشه‌اش این است که ولایت امیرالمؤمنین را حاضرین به غایبین برسانند. گاهی این حضور و غیاب از حیث جغرافیایی است و گاهی از حیث زمانی است. رساندن فریاد می‌خواهد و عمل می‌خواهد. در فضای مجازی کار خیلی زیبایی دیدم، یک کاغذی درست کرده بودند، فقط به عشق علی، بعد این را بالای کاغذ نوشته بودند و به هرکسی می‌دادند، آقا به عشق علی چه کار می‌کنی؟ پزشکی نوشته بود: در این روز مجانی ویزیت می‌کنم. نان را امروز مجانی می‌دهم. یکی نوشته بود ده درصد تخفیف می‌دهم. امروز فرق می‌کند. لباس نو پوشیدن، اطعام کردن خیلی اهمیت دارد گویی تمام انبیای الهی را اطعام می‌کنید. بدانید امروز روزی است که انتصاب امیرالمؤمنین از جانب پیغمبر است. فرمان الهی است، پیغمبر اعلام می‌کند. این ولی است که خدا برای شما قرار داده است. حیف از آنهایی که علی را دیدند و غیر از او را برگزیدند. عظمت علی و اتصال علی را با خدا ببینی، اینطور نبود که فضایل امیرالمؤمنین را ندیده باشند، همه می‌دانستند علی کیست. این کاروانی که حضرت آیت الله مکارم راه اندازی کردند از حرم حضرت معصومه(س) به سمت جمکران، یک پیاده‌روی بسیار خوبی است. یکوقت حضرت استاد آقای حسن علوی می‌فرمودند: عاشورا پاک کننده است، اشک برای أباعبدالله(ع)، کفه ترازویی که گناه را در آن ریختند تمیز می‌کند. اما غدیر پر کننده است. آنجایی که با گناه سنگین شده باید اشک بریزی برود. اگر می‌خواهی سنگین شود فقط به عشق علی، برای بچه‌هایم غذای خوب درست کنم. با بچه‌هایم مهربانتر باشم. علی در ذهن شما چقدر اهمیتش از اعیاد دیگر بالاتر است. احیای این امر هم باید به این صورت باشد. حدیث غدیر به صورت متواتر نقل شده است. حضرت امیرالمؤمنین(ع) اینجا به عنوان تک، ولی معرفی می‌شوند. یعنی کسی شریک او نیست، پیغمبر اجازه انتخاب نمی‌دهد. می‌فرماید: این علی است که می‌خواهم به شما برسانم. اگر علی بود چه می‌شد؟ در جریان عاشورا، اگر غصب ولایت نمی‌شد همین روند ادامه داشت. امام حسین در چه جایگاهی و چه معارفی می‌توانست انتقال پیدا کند؟ دست به دست انتقال پیدا می‌کرد، یک فرصتی بین بنی امیه و بنی عباس پیش می‌آید، امام صادق(ع) در معارف چه کار می‌کنند؟ غوغا می‌کنند.