⬜◽◻️▫️❁﷽❁▫️◻️◽⬜ 🔰احڪــ🔎ــام نمــ📿ــاز 📥سوال: ❓نماز احتیاط در چه مواردی خوانده می شود؟ 📤 پاسخ: ✍🏻 نماز احتیاط برای جبران رکعت های مورد شک در موارد خاص (شک های صحیح در نماز چهار رکعتی) واجب می شود. از آن جا که این نماز، نوعی احتیاط در مورد رکعت های مشکوک به شمار می رود، آن را «نماز احتیاط» گفته اند؛ ✍🏻 برای مثال: اگر در نماز چهار رکعتی، بعد از سر برداشتن از سجده دوم شک کند دو رکعت خوانده یا سه رکعت،‌ باید بنا بگذارد که سه رکعت خوانده و یک رکعت دیگر بخواند و نماز را تمام کند و بعد از نماز، یک رکعت نماز احتیاط ایستاده یا دو رکعت نشسته [1] به جا آورد. [2] #احکام_نماز #نمازاحتیاط ------------------- 🔖 پی نوشت: [1]. بهجت: احتیاط این است که یک رکعت نماز احتیاط ایستاده بخواند. سیستانی: بنابر احتیاط واجب دو رکعت نماز نشسته کافی نیست و باید یک رکعت نماز ایستاده بخواند. [2]. توضیح المسائل ده مرجع،‌ م 1199. >>> برگرفته از کتاب «رساله مصور»، ج 2، ص 159.

﷽حَسْبُنَاالله‌وَنِعْمَ‌الْوَکیٖلْ...خُڋا‌ݕَڔٰاےِݦَݧ‌ْڬٰاڣٖیښٺ❤ #بیوگرافی💐

💠پاسخ محکم حجت‌الاسلام والمسلمین رفیعی به #گزافه_گویی عبدالحمید 🇮🇷 به #قرارگاه_سایبری بپیوندید↙️ https://eitaa.com/joinchat/3604348939C1433b6e45c

علیکم السلام در برابر هر شکی در نماز ، یه احکامی داره انجام اون احکام واجبه

و من فریاد خشک شده در گلویی هستم! که دیگر کسی صدایش را در زیر این همه خاک نخواهد شنید.

✅مولوی‌هاشون به کمتر از چهار تا قانع نیستند و براشون سن و سال هم مهمه و به کمتر از ۱۶ ساله رضایت نمی‌دهند، ران گوسفند را هم بیشتر و بهتر می‌پسندند، زن هم در هیچ جا حضور ندارد، حتی در همین مسجد ضرار... اما اینگونه کاغذ بالای سر می‌برند... فکر می‌کنید معنای نفاق چیست؟ شما اینها را تفسیر کنید... همین یارو را پیدا کنید و بعد بپرسید چند بار زنش را کسی در کوچه دیده است؟! به مولوی‌شون بگید اگر معتقد به این شعار پژاک و پ‌ک‌ک است، فردا با زنانش بدون روسری در همین مسجد ضرار حاضر شود... وظیفه ما فقط روشنگری است و گفتن حقایق قضاوت با خود شماست/ اخبار سوریه 🇮🇷 #خبر_فوری_طلاب http://eitaa.com/joinchat/1026359310Cd87a388a56

.

پارازیت زیاد داشت شرمنده

@Delltang_128 بفرمایید یک سر بزنید اینجا

#رمان #قسمت_اول جانِ شیعه، اهل سنت بقلم فاطمه ولی نژاد صدای قرائت آیت الکرسی مادر، بوی اسفند، اسباب پیچیده در بار کامیون و اتاقی که خالی بودنش از پنجره های بی‌پرده اش پیدا بود، همه حکایت از تغییر دیگری در خانواده ما میکرد. روزهای آخر شهریور ماه سال 91 با سبک شدن آفتاب بندر عباس، سپری میشد و محمد و همسرش عطیه، پس از یکسال از شروع زندگی مشترکشان، آپارتمانی نوساز خریده و می‌خواستند طبقه بالایی خانه پدری را ترک کنند. همچنانکه ابراهیم و لعیا چند سال پیش چنین کردند. شاید به زودی نوبت برادر کوچکترم عبدالله هم میرسید تا مثل دو پسر بزرگتر به بهانه کمک خرج شروع زندگی هم که شده، زندگی اش را در این خانه قدیمی و زیبا شروع کرده تا پس از مدتی بتواند زندگی مستقل را در جایی دیگر تجربه کند. از حیاط با صفای خانه که با نخلهای بلندی حاشیه بندی شده بود، گذر کرده و وارد کوچه شدم. مادر ظرفی از شیرینی لذیذی که برای بدرقه محمد پخته بود، به راننده کامیون داد و در پاسخ تشکر او، سفارش کرد: _حاجی! اثاث نوعروسه.کلی سرویس چینی و کریستال و... که راننده با خوشرویی به میان حرفش آمد و با گفتن: _خیالت تخت مادر ِبار را بست. مادر صورت محمد را بوسید،عطیه را به گرمی در آغوش گرفت که پدر با دلخوری جلو آمد و زیر گوش محمد غرّی زد که نفهمیدم. شاید رد خرابی روی دیوار اتاق دیده بود که مادر با خنده جواب داد: _فدای سرشون! یه رنگ میزنیم عین روز اولش میشه! محمد با صورتی در هم کشیده از حرف پدر، سوار شد و اتومبیلش را روشن کرد که عبدالله صدا بلند کرد: _آیت الکرسی یادتون نره! و ماشین به راه افتاد... ابراهیم سوئیچ را از جیبش در آورد و همچنان که به سمت ماشینش میرفت، رو به من و لعیا زیر لب زمزمه کرد: _ما که خرج نقاشی مون هم خودمون دادیم ... لعیا دستپاچه به میان حرفش دوید: _ابراهیم! زشته! میشنون! اما ابراهیم دست بردار نبود و ادامه داد: _دروغ که نمیگم، خُب محمد هم پول نقاشی رو خودش بده! همیشه پول پرستی ابراهیم و خساست آمیخته به اخلاق تند پدر، دستمایه اوقات تلخی میشد که یا باید با میانجیگری مادر حل میشد یا چاره گریهای من و عبدالله. این بار هم من دست به کار شدم و ناامید از کوتاه آمدن ابراهیم، ساجده سه ساله را بهانه کردم: _ساجده جون! داری میری با عمه الهه خداحافظی نمیکنی؟ عمه رو بوس نمیکنی؟ و با گفتن این جملات، او را در آغوش کشیده و به سمت مادر و پدر رفتم: _با بابابزرگ خداحافظی کن! مامان بزرگ رو بوس کن! ولی پدر که انگار غُر زدنهای ابراهیم را شنیده بود، اخم کرد و بدون خداحافظی به داخل حیاط بازگشت. ابراهیم هم وارث همین تلخیهای پدر بود که بی توجه به دلخوری پدر، سوار ماشین شد. لعیا هم فهمیده بود اوضاع به هم ریخته که ساجده را از من گرفت و خداحافظی کرد و حرکت کردند. عبدالله خاکی که از جابجایی کارتونها روی لباسش نشسته بود، با هر دو دستش تکاند و گفت: _مامان من برم مدرسه. ساعت ده با مدیر جلسه دارم. باید برنامه کلاسها رو برای اول مهر مرتب کنیم. که مادر هم به نشانه تأیید سری تکان داد و با گفتن: _برو مادر، خیر پیش! داخل حیاط شد. ساعتی از اذان ظهر گذشته و مادر به انتظار آمدن عبدالله، برای کشیدن نهار دست دست می‌کرد که زنگ خانه به صدا در آمد. عبدالله که کلید داشت و این وقت ظهر منتظر کسی نبودیم. آیفون را که برداشتم متوجه شدم آقای حائری، مسئول آژانس املاک محله پشت در است و با پدر کار دارد. پدر به حیاط رفت و مادر همچنان به انتظار بازگشت عبدالله، شعله زیر قلیه ماهی را کم کرده بود تا ته نگیرد. ادامه دارد...