شلوغه غتلگاهت💔 #حسین‌ستوده

❤️‍🔥-

شعبانپور: مداحی عمه سادات بی قراره محمود کریمی عمه سادات بی قراره غصه و غمهاش بی شماره تموم غصش غم یاره تنها امیدش بی پناهه روزای سختی توی راهه رو خاک سوزان پا می زاره عمه سادات بی قراره غصه و غمهاش بی شماره تموم غصش غم یاره تنها امیدش بی پناهه روزای سختی توی راهه رو خاک سوزان پا می زاره عمه سادات بی قراره غصه و غمهاش بی شماره تموم غصش غم یاره تنها امیدش بی پناهه روزای سختی توی راهه رو خاک سوزان پا می زاره ++++++++ ذکر آسممونها وای زینب وای زینب وای زینب وای ذکر آسممونها وای زینب وای زینب وای زینب وای ذکر کهکشونها وای زینب وای زینب وای زینب وای ذکر آسممونها وای زینب وای زینب وای زینب وای ذکر کهکشونها وای زینب وای زینب وای زینب وای ذکر خاک صحرا وای زینب وای زینب وای زینب وای ذکر سینه زنها وای زینب وای زینب وای زینب وای +++++++++ عمه سادات بی قراره غصه و غمهاش بی شماره تموم غصش غم یاره پر از نسیم بوی سیبه غروبه سردش پر رازه مثه شبایی که درازه سینه خورشید بی شکیبه عمه سادات بی قراره غصه غمهاش بی شماره تموم غصش غم یاره عمه سادات بی قراره غصه غمهاش بی شماره تموم غصش غم یاره +++++++++ وای حسین وای حسین بیا توی آغوشم داداش پریشونم بیا توی آغوشم داداش پریشونم توی نگاه تلخت درد تو رو می خونم عزیز خواهر تب نفسهات دل من و می لرزونه اگه نباشی حتی یه لحظه تمومه دنیا زندونه دلشوره ی من بی حسابه بگو که اینها همه خوابه لشکر دشمن یه سرابه بغض غریبی تو گلومه بارون چشمام نا تمومه پر از سؤال بی جوابه دلشوره ی من بی حسابه بگو که اینها همه خوابه لشکر دشمن یه سرابه بغض غریبی تو گلومه بارون چشمام نا تمومه پر از سؤال بی جوابه عمه سادات بی قراره غصه و غمهاش بی شماره ادامه👇👇👇

تموم غصش غم یاره عمه سادات بی قراره غصه و غمهاش بی شماره تموم غصش غم یاره شعله می کشه خورشید زمین می سوزه از تب ابرا همه می بارن توی چشای زینب میون سینه دلی که تنگه غم غروب رویا شه شان نزول سوره ی بارون توی فرات چشماشه توی فرات چشماشه تنها امیدش بی پناهه روزای سختی توی راهه رو خاک سوزان پا می زاره عمه سادات بی قراره غصه و غمهاش بی شماره کبوترا بی تابن تو آغوش محملها توی نگاها پیداست بی قراره دلها کبوترا بی تابن تو آغوش محملها توی نگاها پیداست بی قراره دلها از انعکاس خبر تلخی دل شریعه بی تابه رو نیزه هایی که بی شماره است یه سر سرخی می تابه حالت صحرا که عجیبه غرق سکوتی پر فریبه پر از نسیم بوی سیبه غروبه سردش پر رازه مثه شبایی که درازه