به رقص در آوردن دانش آموزان مدرسه ای در بابل با موسیقی، یک اتفاق نیست! یک جریان و‌ سیاست است... ✍ محمد صالح مشفقی پور 🔹 از مدت ها قبل، سیاستی شیطانی (من می گویم بهایی!) در کشور ما به کار گرفته شد: «ترویج و‌ عادی سازی موسیقی» 🔸 برای این کار، سرمایه گذاری کرده اند. 🔹 از جوان و‌ نوجوان عبور کرده، به خردسال و کودک رسیده و حتی در حال عادی کردن موسیقی برای خانواده های مذهبی هستند که تا حدودی موفق هم بوده اند! 🔸 ترویج موسیقی یکی از مؤثرترین راه های «برافراشته کردن پرچم نفوذ فرهنگی و سبک زندگی دشمن» در کشور است! 🔹 رهبری بیش از بیست سال است که ترویج موسیقی در کشور را حرام دانسته است اما دریغ از گوش شنوا! 🔸 بعضی مدعیان ولایت مداری، گوش ندادند و نمی دهند! چه برسد به بعضی ها در دولت فعلی! 🔹 توقع دارید معاونِ معاون اول رئیس جمهور به اسم نشاط، از اتفاق مدرسه بابل حمایت نکند!؟ 🔸 فیلم‌ رهبری در مورد رقص و موسیقی به بهانه نشاط را ببینید. پ.ن: فرهنگیان و معلمان متدین و دلسوز، لطفا دیدگاه فرهنگی_تربیتی مقام معظم رهبری در مورد موسیقی را بخوانید: اینجا ‎‌‌┄┅═✧☫✧═┅┄ 𑁍 @TABEIN_14

کلا آبرویمان را برد خدا کند غریبه ها نفهمند وگرنه تا یک سال مردم ایران رو مسخره می کنند 🤣🤣🤔🤔🤔

🎥چقدر این سخنان استاندار پاچه خوار و جان‌نثار دولت پزشکیان شبیه دیالوگ های جان نثار بررره بود ! 🔹دیالوگ همون بود فقط به روزتر شده و اگه آخرش هم می‌گفت ای پزشکیان تو نفس من بیدی کاملا دیالوگ برره تکمیل میشد . .

با سلام خدمت همه کاربران کانال ووشو شرق اصفهان مطلبی که خدمت شما بزرگواران می‌گم ویژه اولیای محترم می‌باشد یه سوالی که پاسخش رو همه بلدید ولی عموماً منفی رفتار می‌کنیم می‌خوام مطرح کنم

آیا واقعا اگر بچه‌های شما به سن ازدواج و بلوغ برسند ما در انتخاب اون‌ها ۱۰۰ درصداعلام می‌کنید که کسی را که انتخاب کردی مورد تایید منه یا به نوعی واگذار می‌کنید که در انتخاب خودش مسیر خودش رو ادامه بده

اصلاً چنین نیست مگر اینکه در رفتارها و تربیت‌های قبل ازدواج به گونه‌ای فرزند خود را تربیت کرده باشیم یا از جهت فکری و اطلاعات عمومی به حدی باشد که مورد اعتماد باشد آنچنان دغدغه من و یا دل نگران نخواهیم شد

آن مطلبی که الان مورد نظر این حقیر می‌باشد متاسفم برای عموم والدین که نه در انتخاب دوست و نه در انتخاب شغل و نه در انتخاب رشته تحصیلی و نه در انتخاب رشته ورزشی اصلاً نه تلاشی می‌کنند و یا نه دل نگرانی دارند همه چیز را گویا واگذار کرده‌اند به فرزند خود و وقتی هم که کسی از آنها سوال می‌کند و یا گله‌مندی نشان می‌دهد در پاسخ ی‌گویند ما پسش ور نیومدیم و یا ما کاری ازمون بر نمی‌اومد

لاکن چند سال بعد که می‌گذرد همین فرزند از اولین گله‌مندان و مدام نق زدن ا به والدین می‌باشد

متاسفم برات شما پدران و مادران که اصلاً حوصله به خرج نمی‌دهید در این باره با مشاور مشورت کنید و یا از بد اخلاقی و غر زدن فرزند خود هراسی نداشته باشید و یا مصمم باشید به اینکه رفتاری که من پدر یا مادر انجام می‌دهم تحکم آمیز یا دیکتاتوری نیست بلکه مثل یک پزشک و متعهد به عهدی که به گردنش هست تجویز ناخرسندی هم که باشد انجام می‌دهد

در رشته ورزشی (رزمی)خود ما که یک رشته فوق العاده انسان ساز و عامل ورزیده شدن جسم و روح و به نوعی در سلامت جسم و روح آسیب کمتری دارد نسبت به ورزش‌های دیگر مشاهده کردیم زیاد که بعد از چند سال که در سالن رزمی تمرین می‌کنند دچار دوستان ناباب البته با پشتوانه قوی نداشتن پدر و مادر و اقوام فرزندش تصمیم به رشته مخالف رزش رزمی یعنی فوتبال می‌گیرد و پدر و مادر به خیال خود که بچه ما ورزش می‌کند و یا خود را به دانستن می‌زند پس از مدتی متوجه می‌شود که ر حاشیه ورزش فوتبال محیط‌های تماشاچیان و یا گویا خود ورزشکاران فوتبال چه آموزش‌های بد اخلاقی و توهین و جسارت و در کنارش هم آسیب‌های ورزشی و در کل خسارت دیده از عمر خود و این برای ما مربیان و زحمتکشانی که سال‌های عمر خود را به پای فرزندان شما پیر شده‌اند و گذرانده‌اند یه دغدغه و یه گله مندی می‌باشد

گفتم که نگویید نگفتم یا متوجه نبودم