🍁 خدایا دریاب : بیگناهان در بند را قرض داران آبرومند جوانان بیکار. بیماران مادران چشم به راه من شدنی ها را انجام میدهم و و تمام نشدنی ها را به "تو" میسپارم. یاریمان کن که تو بهترین یاری رسانی ۰♡❤♡@hes_khob♡❤♡

🍁 سلامتی اونایی که دنیارو حریفن ولی با اشک مادر له میشن ۰♡❤♡@hes_khob♡❤♡

🍁 ✍🏻 دعواکن ، ولی با کاغذت . . . اگر از کسی ناراحتی یک کاغذ مداد بردار هرچه خواستی به او بگویی روی کاغذ بنویس خواستی هم داد بکشی تنها سایز کلماتت را بزرگ کن نه صدایت را . . . آرام که شدی برگرد و کاغذت را نگاه کن آنوقت خودت قضاوت کن ! حالا میتوانی تمام خشم نوشته هایت را با پاک کن عزیزت پاک کنی دلی هم نشکانده ای ؛ وجدانت را نیازرده ای خرجش همان مداد و پاک کن بود نه بغض و پشیمانی ! گاهی میتوان از کوره‌ی خشم پخته‌تر بیرون آمد ۰♡❤♡@hes_khob♡❤♡

🍁 فوق العاده زیباست این متن ... *وقتی ناراحتی تصمیم نگیر *وقتی دیر میشه عجله نکن *وقتی یکیو دوسش داری زود بهش نگو بذار خودش بفهمه *وقتی خیلی خوشحالی به کسی قول نده *وقتی یکی دلتو شکست سر یکی دیگه تلافی نکن *وقتی بغضت گرفته پیش هرکی گریه نکن شاید همون دشمنت باشه از ته دل خوشحال بشه *وقتی با یکی قهر کردی پشت سرش حرف نزن شاید دوباره بخوای باهاش دوست بشی و آخرش اینکه اگر خودت دلت پاکه فکر نکن همه مثل خودتن 👌🏻👌🏻👌🏻 ۰♡❤♡@hes_khob♡❤♡

🍁 ﮔﺎﻫﯽ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﭼﻮﭘﺎﻥ ﺩﺭﻭﻏﮕﻮ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﯽ ﺳﻮﺯﺩ؛ ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ دو ﺑﺎﺭ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﺭﻭﻍ ﻧﮕﻔﺖ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﻧﻤﺎ ﺷﺪ ... ﻭﻟﯽ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﺑﺎ ﺩﺭﻭﻍ ﻧﻔﺲ ﻣﯽ کشند ... ۰♡❤♡@hes_khob♡❤♡

🍁 #حکایت اﻻﻏﯽ، ﭘﻮﺳﺖ ﺷﯿﺮﯼ ﺭﺍ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩ ﻭ ﭘﻮﺷﯿﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺣﯿﻮﺍﻧﺎﺕ ﺣﻤﻠﻪ ﻣﯽﮐﺮﺩ ، ﻫﻤﻪ ﻓﺮﺍﺭ ﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺑﺖ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻧﻌﺮﻩ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽﮐﺮﺩ. ﺭﻭﺑﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺗﺮﺳﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻣﺪﺗﯽ ﻣﮑﺚ ﮐﺮﺩ ﻭﻗﺘﯽ ﺧﻮﺏ ﮔﻮﺵ ﮐﺮﺩ ﺩﯾﺪ ﺻﺪﺍﯼ ﺍﻭ ﻓﺮﻕ ﻣﯽﮐﻨﺪ... ﺑﻪ ﺍﻻﻍ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺧﻨﺪﻩ ﮔﻔﺖ: «ﺍﮔﺮ ﺩﻫﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﯼ ﺷﺎﯾﺪ ﻣﺮﺍ ﻣﯽﺗﺮﺳﺎﻧﺪﯼ ﺍﻣﺎ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﻟﻮ ﺩﺍﺩﯼ ﺍﺣﻤﻖ!» ﯾﮏ ﺍﺣﻤﻖ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻟﺒﺎﺱ ﻭ ﻇﺎﻫﺮ ﺧﻮﺏ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﻓﺮﯾﺐ ﺩﻫﺪ، اما ﺍﯾﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺪﺕ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ، ﭼﻮﻥ ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻥ ﺍﻭ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺭﺍ ﻟﻮ ﻣﯽﺩﻫﺪ! ۰♡❤♡@hes_khob♡❤♡

🍁 خیلی قدیمترها، سر کسی را که میبریدند، روی گردن روغن داغ میریختند. اینگونه جلوی خون‌ریزی گرفته میشد، خون در داخل بدن گردش داشت و قلب میتوانست خون را پمپاژ کند. شخص بی سر همینطوری میچرخید دور خودش، میچرخید و میرقصید! اسمش را گذاشته بودند رقص بسمل! برای رقص بسمل سر لازم نبود! حال و روز این روزهایمان را که میبینم، به این فکر میکنم که انگار از بدو تولد، بجای ناف سرمان را بریده‌اند! فقط دور خودمان میچرخیم، دور خودمان میگردیم، زندگی کردن ما کمتر از رقص بسمل ندارد، خوش به حال آنها، دیگر سرشان گیج نمیرفت... ✍🏻 چهل سالگی، ناهید طباطبایی ۰♡❤♡@hes_khob♡❤♡

🍁 فقر، همه جا سر میكشد ... فقر، گرسنگی نیست ،عریانی هم نیست فقر، چیزی را " نداشتن "است ولی آن چیز پول نیست. طلا و غذا نیست .... فقر، همان گرد و خاكی است كه بر كتاب های فروش نرفته ی یك كتاب فروشی مینشیند .... فقر، تیغه های برنده ماشین بازیافت است كه روزنامه های برگشتی را خرد میكند .... فقر، كتیبهٔ سه هزار ساله ای است كه روی آن یادگاری نوشته اند ..... فقر، پوست موزی است كه از پنجره ی یک اتومبیل به خیابان انداخته میشود ... فقر، همه جا سر میكشد ... فقر ،شب را بی غذا سر كردن نیست فقر ،روز را بی اندیشه سر كردن است #دکترعلی_شریعتی ۰♡❤♡@hes_khob♡❤♡

🍁 خانه دلتنگ غروبی خفه بود مثل امروز که تنگ است دلم پدرم گفت چراغ و شب از شب پُر شد من به خود گفتم یک روز گذشت مادرم آه کشید زود برخواهد گشت ابری آهسته به چشمم لغزید و سپس خوابم برد که گمان داشت که هست این همه درد در کمین دل آن کودک خرد؟ آری آن روز چو می رفت کسی داشتم آمدنش را باور من نمی دانستم معنی هرگز را تو چرا بازنگشتی دیگر؟ ۰♡❤♡@hes_khob♡❤♡

🍁 روزی هوشنگ ابتهاج «سایه» غزل زیر را برای دوست خود «استاد شهریار» می‌نویسد: با من بی‏کس تنها شده یارا تو بمان همه رفتند از این خانه خدارا تو بمان من بی‌برگ خزان دیده دگر رفتنی‌ام تو همه بار و بری تازه بهارا تو بمان شهریارا تو بمان بر سر این خیل یتیم پدرا، یارا، اندوه گسارا تو بمان «‌سایه‌» در پای تو چون موج دمی زار گریست که سر سبز تو خوش باد کنارا تو بمان «استاد شهریار» هم غزل موجود در ویدئو را در پاسخ به شعر سایه برای وی می‌سراید... ۰♡❤♡@hes_khob♡❤♡