متاسفانه فیلم های کره ای علیرغم بسیاری نکاتی ک هیچ ربطی به فرهنگ ما نداره، اما اخلاق مدارتر هستن نسبت به فیلم های داخلی

بنابراین هرقدر ما (مخاطب دغدغه مند) نسبت به این ساخت ها بی تفاوت باشیم یا نهایتا حاشیه امن برای خانواده خودمون ایجاد کنیم، مسلما روزی خواهد رسید که اصلا هم دور نیست، که باید بطور کلی رسانه ملی رو کنار بگذاریم و صرفا بعنوان خبرگزاری ازش استفاده کنیم

پس این رویکرد که ما تاثیری در سیاست گذاری هاب رسانه ملب نداریم، اساسا رویکردی نادرست و منفعلانه است

پس اگر واقعا دغدغه فرهنگ و تربیت جامعه مون رو داریم بجای بی تفاوت رد شدن از برنامه های رسانه ملی و محدود کردن خانواده، باید خودمون و خانواده رو تشویق به رفتار فعالانه کنیم

سانسور شده ش در رسانه ملی پخ‌ میشه بنده ب جهت حوزه کاری سانسور نشده هم می بینم و بجز پوشش، صرفا چند نکته خاص هست که اتفاقا اون ها هم از طریق رسانه(فیلم) جزئی از فرهنگ کره شدن و البته هنوز هم نسبت بهشون مقاومت هایی هست در جامعه علیرغم اینکه هیچ فیلم کره ای بدون این نکات ساخته نمیشه

کار زیاد سختی هم نیست هر بار که مطلبی نادرست پخش میشه از هر خانواده 5 نفری 3 نفر هم با صدا و سیما تماس بگیرن، کفایت میکنه

سانسور شده ش در رسانه ملی پخ‌ میشه بنده ب جهت حوزه کاری سانسور نشده هم می بینم و بجز پوشش، صرفا چند نکته خاص هست که اتفاقا اون ها هم از طریق رسانه(فیلم) جزئی از فرهنگ کره شدن و البته هنوز هم نسبت بهشون مقاومت هایی هست در جامعه علیرغم اینکه هیچ فیلم کره ای بدون این نکات ساخته نمیشه

ولی تکیه بر موارد اخلاقی علیرغم اینکه بسیاری از نکات برای ما قابل قبول نیست، اما برای فرهنگ کره ای قابل پذیرش هست

چیزی که جالب بیشترالگوگیری فیلمسازان مااز فیلم های ترکیه ای یا هندی بامضمونهای تقریبامشابه چرا سیستم فیلمسازی به سمت فرهنگ داخلی وخاص خودش نمیره تاالگوگیری غلط؟

به دو دلیل، یکی همین بحث امشب ما هست، که هدف گذاری رسانه تغییر کرده و دوم ک اتفاقا بسیار هم مهم هست و آقای پناهیان چندین بار این نکته رو متذکر شدن، خلاء افراد انقلابی متدین در این حوزه هاست

و بر اساس مطالعات روانشناسانه، نشان دادن یک صحنه نامناسب خیلی اثر کمتری از اشاره به اون صحنه و سپردن تصویرسازیش به مخاطب داره

یعنی زمانی که مثلا در یک فیلم نا مناسب صحنه ای کاملا تصویر میشه، ذهن مخاطب در همون تصویر محصور میشه ک قبلا این رو توضبح دادیم اما وقتی صحنه ای ب طور ضمنی و اشاره ای نشون داده میشه، کنجکاوی بسیار زیادی برای مخاطب ایجاد میکنه و مخاطب خودش دست به کسب اطلاعات و کامل کردن قطعات پنهان پازل میکنه