همونطور که ما بازنمایی آن چیزی هستیم ک در عالم مُثُل وجود دارد، و البته بازنمایی تمام و کمالی هم نیستیم، پس بازنمایی فی نفسه عمل نادرستی نیست

اما قطعا نمود کاملی از حقیقت رو نمی تونه ارائه بده

و بنابراین نوع برخورد ما با بازنمایی بسیار اهمیت پیدا میکنه

اگر ما بازنمایی رو بعنوان آینه تمام نمای حقیقت بپذیریم، قطعا در برخورد با تعاریفی که برای ما ارائه میشه، کاملا منفعل خواهیم بود

و هیچ کنش متقابل آگاهانه ای نخواهیم داشت، در نتیجه به بازنمایی کنندگان به راحتی اجازه دستکاری ذهنمون رو میدیم

اما اگر بازنمایی رو نهایتا منعکس کننده 50 درصد از حقیقت بدونیم، مسلما نوع کنش و واکنش ما با مفاهیم تعریف شده و نحوه بکارگیری اون ها بصورت فعال و آگاهانه صورت خواهد گرفت

بطور مثال زمانی ک ما بازنمایی رو 100 در صد بدونیم، در تعریف جنس زن، تماما ضعف وجودی زنان رو باور میکنیم و یک زن خودش رو موجودی ضعیف و بی خاصیت میشناسه و مرد هم زن رو موجودی غیر منطقی و غیرقابل بحث

اما زمانی ک بازنمایی رو 50 درصد بپذیریم، در برخورد با چنین تعریفی از زن، به منابع دینی و معتبر رجوع میکنیم، و 50 درصد دیگرو خودمون بدست میاریم

خب پس ان شالله بحث رو امشب همینجا تمام میکنیم

💢 #معرفی_برنامه_و_نرم_افزار_های_داخلی 🕰ساعت ۱۹ 🗓دوشنبه ها ♻️#جلسه 4 ✨دوستان خود را به گروه بصیرت در رسانه دعوت بفرمایید https://eitaa.com/joinchat/1082589243C010f2f6f64 @savad_k @savad_r