تعریف ساده و روزمره:
زاویه را به زبان ساده توضیح دهید: "زاویه جایی است که دو خط به هم برخورد میکنند و یک فضای باز بین آنها ایجاد میشود."
از مثالهای روزمره استفاده کنید، مثل درِ نیمهباز، قیچی، یا ساعت.
استفاده از دستها:
از بچهها بخواهید دستهایشان را باز کنند و زاویههای مختلفی بسازند. (مثل زاویه راست، تیز و باز).
این کار را با حرکت بازوها و حتی بدنشان ادامه دهید.
کاردستی زاویهساز:
به هر دانشآموز دو نی پلاستیکی (یا چوب بستنی) بدهید و از آنها بخواهید با اتصال نیها به وسیله میخ تهگرد یا چسب، یک "زاویهساز" درست کنند. حالا از آنها بخواهید زاویههای مختلف را با این وسیله بسازند.
ساعت آنالوگ:
ساعت دیواری یا کاغذی را نشان دهید. با حرکت عقربهها زاویههای مختلف (راست، باز، تیز) را نشان دهید.
رسم زاویه روی تخته:
یک پرگار یا مداد را به تخته بچسبانید و بچهها را دعوت کنید که زاویههای مختلف را رسم کنند. زاویهها را با رنگهای متفاوت مشخص کنید.
بازیهای آموزشی برای زاویه
بازی "کدام زاویه؟"
روی زمین یا تخته چند زاویه مختلف بکشید. از بچهها بخواهید روی زاویه راست، زاویه تیز یا زاویه باز بایستند یا انگشت بگذارند.
بازی قیچی زاویهها:
به هر دانشآموز یک قیچی بدهید. آنها با باز و بسته کردن قیچی زاویه تیز، راست و باز را نشان دهند.
بازی حرکت ساعت:
یک ساعت بزرگ مقوایی درست کنید. از بچهها بخواهید با چرخاندن عقربهها، زاویهای که شما میگویید (مثلاً 90 درجه یا 45 درجه) را نشان دهند.
بازی "تشخیص زاویه":
در کلاس، اشیایی را که زاویههای مختلف دارند (مثل گوشه کتاب، قاب عکس، پرگار) به دانشآموزان نشان دهید و از آنها بخواهید زاویهها را دستهبندی کنند.
بازی تیمی "زاویهسازی":
بچهها را به گروههای کوچک تقسیم کنید. هر گروه باید با بدن خود زاویهای (تیز، راست یا باز) بسازد. گروهی که زاویه درستتری بسازد، امتیاز میگیرد