🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸تربیت، شبیه درختکاری است🔸 تربیت مثل درختکاری است و کار پدر و مادر مثل باغبان است که به موقع آبش بدهند، به موقع کودَش را بدهند، به موقع شیارش را بزنند، نور را برایش تأمین کنند. نور و آب و هوا و اینها که تأمین شد، گل کردن با خود درخت است؛ دیگر باغبان گل را به درخت نمی‌چسباند. درخت خودش باید گل کند. بسیاری خیال می‌کنند بچه‌ها را باید گُلاند! هیچ انسانی نمی‌تواند کاری کند که دیگری گل کند؛ تو آبش را بده، نورش را بده، هوایش را بده، گل کردنش با خودش است. بعضی‌ها وقتی می‌بینند درخت‌شان گل کرد، حوصله ندارند و هی می‌خواهند گل باز شود. آقا! تو دستش نزن، خوب نمی‌شود. هر گلی که مردم دستش زدند، برگش پاره شد. دستکاری‌اش نکن؛ خودش باید باز شود. عقل بچه هم مثل گل است؛ به بچه نان حلال بده و احترام بگذار، عقلش گل می‌کند. به درخت آب می‌دهند، به انسان احترام؛ به درخت کود می‌دهند، به انسان نصیحت می‌کنند؛ به درخت نور می‌دهند، به انسان آزادی و احترام و محبت. محیط ترس و وحشت برای بچه، مثل محیط تاریک برای درخت است. درخت در محیط تاریک خفه می‌شود و بچه هم در محیط ترس و ارعاب و وحشت، روحش پژمرده می‌شود. به هر جهت به بچه محبت کنید، احترام کنید، مقداری آزادی بدهید، مقداری مسئولیت بدهید، مقداری آگاهی بدهید؛ اگر انسان این کارها را در مورد اولاد بکند، دیگر اولاد ان‌شاءالله خودش خوب می‌شود، مخصوصاً اگر نانش حلال باشد. 📖 راه رشد، جلد یک، صفحه ١٣١

چرا امیرالمومنین علی(ع) صبر کرد و #حضرت_زهرا(س) به دفاع از دین پرداخت؟ 🎙حجت‌الاسلام دارستانی #فاطمیه🏴

🎥 ماجرای صحن حضرت زهرا سلام الله علیها🌹 در نجف چیست؟ حتما ببینید... آیت الله سیستانی خواب حضرت زهرا سلام الله علیها رو میبینن و حضرت به آیت‌الله سیستانی میگن هرچی پسرم قاسم بگه... #سردار_دلها #فاطمیه

اگه زیاد چشم میخوری 👀 اینکارو انجام بده☝️🏻 به ثانیه نکشیده ازت برطرف میشه

🎥 شهید علی عرب شهیدی که جزغاله شد و دم نزد! 🍃🌹 🔹ـــــــــــــــــــــــــ شادی روح مطهر شهید صلوات🌹

درود بر شرف شما خانم‌ فلاح که همیشه با صلابت و محکم صحبت میکنی آنهم بدون رونوشت درود بر شما بانوی محترمه

[🍁🍂] ‌همچون درخت باش . . که در تهاجم پاییز و زمستان هر چقدر برگهایش را از دست بدهد باز روح زندگی را برای بهار نگه میدارد... 📸کاوه

ﯾﺎﺩﻣﻪ ﺑﭽـﮕﯽﻫﺎﻡ، ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯽﺭﻓﺘﻢ ﻣـــﺰﺍﺭ... ﺳﻌﯽ ﻣﯽ کرﺩﻡ ﭘﺎﻡ ﺭﻭﯼ ﻗﺒﺮﺍ ﻧﺮﻩ...! ﺗﺎ ﺭﻭ یکیشون ﻣﯽﺭﻓﺘﻢ، ﺟﯿﮕﺮﻡ ﺁﺗﯿﺶ ﻣﯽﮔﺮﻓﺖ!! ﭼﺸـﺎﻣﻮ ﻣﯽﺑﺴﺘﻢ، ﺗﻮ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﺵ ﺻـﻠﻮﺍﺕ ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻡ... ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺖ، ﻣﻦ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ... ﻣﺮﺩﻩﻫﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ... ﻗﺪﯾﻤﯽﻫﺎ ﭘﻮﺳﯿﺪﻩﺗﺮ... ﺟﺪﯾﺪﯼﻫﺎ ﺑﺎ ﺳﻨﮓ ﺷَڪﯿﻞﺗﺮ... نمیﺩﻭﻧﻢ...!!!! ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺭﻭﯼ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﻗﺒﺮ ﭘﺎﻡ ﺭﻓﺖ... ﺑﺮﺍﯼ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﯾﺎﺩﻡ ﺭﻓﺖ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﺑﻔﺮﺳﺘﻢ...! ﺍﻣﺎ ﺭﺍﺳﺘﺶ... ﺍﻣﺮﻭﺯ ﯾﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ... ﻣﺎ که ﺩﻟﻤﻮﻥ ﻧﻤﯽﺍﻭﻣﺪ ﺣﺘﯽ ﺭﻭﯼ ﻣﺮﺩﻩﻫﺎ ﭘﺎ ﺑﺬﺍﺭﯾﻢ... ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﭼﻘﺪﺭ ﺭﺍﺣﺖ ﺭﻭﯼ ﺯﻧﺪﻩﻫﺎ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﺳﺸﻮﻥ ﭘﺎ ﻣﯿﺰﺍﺭﯾﻢ...! کاﺵ ﻫﻤﻮﻥ ﺑﭽﻪ ﻣﯽﻣﻮﻧﺪﯾﻢ... ﺑﺰﺭﮒ ﺷﺪﻥ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﺧﻮﺑﯽ ﻧﺒﻮﺩ...!