eitaa logo
کرسی های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب
217 دنبال‌کننده
82 عکس
0 ویدیو
1 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
دکتر صحرایی.mp3
48.6M
سومین جلسه کرسی علمی - ترویجی بهار ۱۴۰۳ پژوهشگاه ادیان و مذاهب ✳️باعنوان:بررسی ارتباط نهضت احیا تصوف در ایران دوره زندیه و اوایل قاجاریه با مکتب عرفانی _ اخلاقی نجف 🎤ارائه‌دهنده: دکتر شهرام صحرایی 🔍 ناقد: دکتر محمد سوری ⏳ دبیر جلسه: دکتر احسان جندقی 👥با ما همراه باشید 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب 🆔https://eitaa.com/sccrrc
🎦 گزارش تصویری از چهارمین کرسی علمی - ترویجی بهار ۱۴۰۳ پژوهشگاه ادیان و مذاهب با عنوان «اشارات معادشناختی در گاهان و تحول آن با گذر به دوره اسلامی»: 📍 مکان: پردیسان، دانشگاه ادیان و مذاهب، سالن شهید بهشتی پس از مرگ 👥 با ما همراه باشید 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب 🆔https://eitaa.com/sccrrc
daneshvar- کم حجم.mp3
14.28M
چهارمین جلسه کرسی علمی - ترویجی بهار ۱۴۰۳ پژوهشگاه ادیان و مذاهب ✳️باعنوان: اشارات معادشناختی در گاهان و تحول آن در گذر به دوره اسلامی 🎤ارائه‌دهنده: دکتر مهدی علمی دانشور 🔍 ناقد: آقای مهدی هنرجو ⏳ دبیر جلسه: دکتر سمیه خلیلی پس از مرگ 👥با ما همراه باشید 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب 🆔https://eitaa.com/sccrrc
✅گزارش جلسه: عنوان: اشارات معادشناختی در گاهان و تحول آن با گذر به دوره اسلامی 👤در ابتدای جلسه آقای دکتر مهدی علمی دانشور (عضو هیئت علمی دانشکده ادیان) بیان کردند که: در میان باورهای آغازین وجود جهان پس از مرگ، «دنیای زیرین قلمرو مردگان» از ابتدائی‌ترین اعتقادات نسبت به زندگی پس از مرگ است. از قدیمی‌ترین تمدن‌های کهن می‌توان به سومری‌ها اشاره کرد که آنان از جهان مردگان با تعابیری چون «سرزمین مرگ»، «سرزمین بی‌بازگشت» و سرزمین بی‌حاصل» نام برده‌اند. سرزمین مردگان در باور هندو ایرانی‌ها به این صورت بوده است که این سرزمین در زیر زمین قرار دارد و روان بعد از مرگ و جداشدنش از جسم، به سمت سرزمین مردگان می‌رود. نکته‌ی مهمی که وجود داشت این بود که این روان در سرزمین مردگان وابسته به نیاکان و خویشانش بوده تا این روان را پوشاک و اطعامش دهند. تا پیش از زرتشت این جهان پلید بود، اما با تعالیم زرتشت این جهان به جایگاه دیوان و عذاب گنه‌کاران تبدیل شد و انسان‌های نیکوکار به پاداش بهشت در جهان روشنایی رسیدند. باور به حیات پس از مرگ و رستاخیز از باورهای اساسی دین زردشتی است، به گونه ای که این باور هم بر همه‌ی جوانب اعتقادات زردشتیان تأثیر گذاشته است و هم تأثیر آن را بر ادیان دیگر از جمله دین یهودی و از طریق آن به دیگر ادیان سامی و نیز دین مانوی شاهد هستیم. در دین زردشتی مهمترین هدف زندگی، کمک انسان به اهوره مزدا در نبرد وی با اهریمن است و پایان زندگی انسان نیز یک مرحله از دوره‌ی کامل حیات انسان است. رستاخیز و تن پسین، نماد پیروزی اهوره‌مزدا بر اهریمن و بازآفرینی آفرینش جهانی به شکل آغازین آن است باورهای معادشناختی دین زردشتی دو جنبه دارد: یکی سرنوشت روان شخص در گذشته پس از مرگ و پاداش یا کیفری که هر شخص پس از مرگ دریافت می‌کند دیگری ظهور نجات بخشان موعود، انجام رستاخیز و سرنوشت جهان در نبرد نهایی بـیـن اهــوره مـزدا و اهریمن. در این ارائه و تحقیق به بخش اول، یعنی فرایند سرنوشت روان شخص درگذشته پس از مرگ، چگونگی داوری روان ها و جایگاه پرهیزگاران و گناهکاران پس از مرگ از دروه اوستای متقدم، یعنی گاهانی تا دوره‌ی فارسی میانه و دوره اسلامی پرداخته خواهد شد. زرتشت در متون گاهانی اشاره‌های متعددی به این مسئله دارد که جهانی غیر از این جهان وجود دارد و انسان‌ها باید مواظب کردارشان باشند. واژه (mahrka) در گاهان به معناي مردن آمده است. اين واژه، در اوستا از ريشه(mar) اسـت. در متون اوستای متاخر و اوستای متقدم جز در کتاب وندید سخنی درباره‌ی مرگ و کبفیت آن به میان نیامده است. در این دین مرگ، جدایی روح از تن است در متون پهلوی مرگ به معنای پایان جهان نبوده، بلکه بوسیله‌ی آن، ارواح از جهان مادی به جهان دیگر می‌روند. ما در متون گاهانی جز چند روایت خطی، پیرامون مرگ چیزی در مورد عالم پس از مرگ نمی‌بینیم. قدیمی‌ترین و کامل‌ترین اوصاف روان پس از مرگ را می‌توان در متون گاهانی در هادخت نسک پیدا کرد. در متون فارسی میانه و اواخر دوره ساسانی و دوره‌ی اسلامی متون دینی زرتشتی روایات کامل‌تری از جهان پس از مرگ ارائه می‌دهد. بطئر مثال در کتاب ارداویراف‌نامه که تحریر نهائی آن حدود سده‌ی چهارم یا پنجم هجری صورت گرفته است، فرایندها و روایت‌ها با تفصیل بیشتر مطابقت با متن بندهشن دارد. پس از مرگ 👥 با ما همراه باشید 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب 🆔https://eitaa.com/sccrrc
👤 در ادامه جلسه ناقد محترم آقای مهدی هنرجو درباره حلقه‌های مغفول در پژوهش نکاتی بیان کردند. ایشان معتقد بودند توضیح و تفسیر بعضی از واژه‌ها مانند کماله دیوان، اهریمن و بحث سدوش، همیستگان و اعراف بهتر بود که در ابتدای پژوهش تعریف شوند. از طرف دیگر بعضی موارد است که در بحث مرگ در دین زرتشت تقابل نور و ظلمت دیده می‌شود که بهتر است این نکته بیشتر به آن پرداخته شود. تعارضی در دین زرتشت وجود دارد که وقتی جنازه‌ای را دفع می‌کنند زرتشتیان معتقدند که متوفی به سمت زندگی خودش می‌رود و زندگان باید زندگی خودشان را داشته باشند. برخلاف اعتقاد ما مسلمانان. نکته دیگر این است که یک سرنوشت روان داریم و یک سدوش. در سدوش که همان سه روز و سه شبی است که مرده هم جسمش و هم روانش در این عالم حضور دارند. که این نکته بهتر بود بیشتر به آن پرداخته شود. با بررسی عقاید زرتشتیان و پارسیان هند می‌بینیم که سدوش برای آنان آخرین ایستگاهی است که متوفی می تواند روان و جسمش را ببیند. البته درباره سدوش آثار بسیار کمی وجود دارد. پس از پایان یافتن روز سوم و آغاز روز چهارم، زرتشتیان آغاز به وندیداد خوانی می‌کنند چرا که زرتشتیان معتقدند که روان باید از جسم دل بکند و جدا شود. زرتشتیان برای این روان شدن مراسم دارند. تفاوت عالم همیستگان و اعراف در اسلام باید بیشتر توضیح داده شود. روان در بحث داوری در دو بخش فردی و جمعی است که در این اثر تنها بخش فردی مورد توجه واقع شده و بهتر است که به روان جمعی هم پرداخته شود.در این اثر به خوبی به اندیشه عقلی و نقلی بویژه اندیشه‌های ملاصدرا پرداخته شده است. در پایان ناقد محترم به دانشجویان موضوعاتی مرتبط با اندیشه‌ورزی در عالم پس از مرگ در متون فارسی میانه و ارداویراف نامه، و بررسی اندیشه موبدان امروزی درباره عالم پس از مرگ و مقایسه آن با گذشته گاهانی جهت انجام کارهای پژوهشی پیشنهاد دادند. پس از مرگ 👥 با ما همراه باشید 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب 🆔https://eitaa.com/sccrrc
🟢دبیرخانه کرسی‌های علمی - ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب برگزار می‌کند: 5⃣پنجمین کرسی علمی - ترویجی بهار ۱۴۰۳ پژوهشگاه ادیان و مذاهب ✳️باعنوان: بازنمایی ذهنی در نظر ابن سینا (ماهیت معقول و حیث التفاتی) 🎤ارائه‌دهنده: دکتر عباس مهدوی (عضو هیئت علمی دانشکده فلسفه) 🔍 ناقد: دکتر احمد لهراسبی (عضو هیئت علمی دانشکده فلسفه) ⏳ دبیر جلسه: آقای محمدرضا امینی (دانشجوی دکتری فلسفه اخلاق) 🗓 زمان: چهارشنبه 16خرداد 1403 ساعت 14- 12:30 📍 مکان: پردیسان، دانشگاه ادیان و مذاهب، سالن شهید بهشتی 🔗 لینک ورود به نشست به صورت مجازی: yun.ir/mqvoc *️⃣ کد دسترسی؛ ۲۲ سینا ذهنی معقول 👥با ما همراه باشید 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب 🆔https://eitaa.com/sccrrc
🎤 پنجمین کرسی‌ نظریه‌پردازی، نقد و مناظره پژوهشگاه دانشگاه ادیان و مذاهب 👤 ارائه دهنده: دکتر عباس مهدوی (استادیار گروه فلسفه، دانشکده فلسفه، دانشگاه ادیان و مذاهب) ✅باعنوان: بازنمایی ذهنی در نظر ابن سینا (ماهیت معقول و حیث التفاتی) 🖋خلاصه بحث: به چه معنا می‌توان گفت که وقتی شناخت عقلی حاصل می‌شود ماهیات در ذهن [اندام‌ها و قوای شناختی] هستند؟ چگونه می‌توان دو گرایش ظاهرا متضاد در اندیشه ابن سینا را با هم آشتی دهیم: 1) نظریه شناخت عقلانی ابن‌سینا یک نوع واقع‌گرایی است که براساس آن، ماهیت امر شناخته شده در ذهن شناسنده وجود دارد. 2) نظریه شناخت عقلانی ابن‌سینا یک نوع بازنمودگرایی است که بر اساس آن، بازنمایی‌ها (ماهیات معقول) در ذهن شناسنده وجود دارد. هدف اصلی من در اینجا به دست دادن واقع‌گرایی بازنمودی (در مقابل ایده‌آلیسم بازنمودی) است؛ براساس واقع‌گرایی بازنمودی، ما ماهیات معقول (یا بازنمایی‌های و غیره) را مستقیما درک می‌کنیم و هرگز اشیاء بیرونی را مستقیما درک نمی‌کنیم، و آنها در ذهن شناسنده وجود بازنمودی دارند. اما براساس ایده‌آلیسم بازنمودی، ما هرگز خود جهان را واقعا درک نمی‌کنیم، بلکه فقط ایده‌های غیرمادی، انتزاعی و کلی را می‌شناسیم. در اینجا می‌کوشم تا نشان دهم آیا معنای معقولی وجود دارد که براساس آن نظریه حیث التفاتیِ عقلانی ابن‌سینا اساسا بازنمودگرایانه باشد. یعنی، هدف این نوشته بررسی جنبه‌های خاصی از تبیین ابن سینا از حیث التفاتی یا محتوای بازنمایی‌های ذهنی خواهد بود که براساس آن، انطباق بازنمودی بین شناسنده و ابژه شناخته‌شده بر انطباق ماهوی بین شناسنده و ابژه شناخته‌شده استوار است. همچنین در اینجا می‌خواهم به پاسخ ابن سینا به دو پرسش بپردازم، یکی عام، و دیگر خاص: سؤال عام: یک حالت ذهنی اصلا به چه دلیل دارای حیث التفاتی (دربارۀ چیزی) است؟ پرسش خاص، با فرض اینکه یک حالت ذهنی دارای حیث التفاتی باشد، چه چیزی محتوای التفاتی خاص آن را مشخص می‌کند (یعنی به چه دلیل حالت ذهنی دربارۀ چیزهای خاصی نه دیگر چیزها است- مثلا دربارۀ انسان‌ها نه گاوها)؟ در بررسی پاسخ ابن سینا به این پرسش‌ها، بر برداشت او از یک دسته خاص از بازنمایی‌های ذهنی، یعنی، آنهایی که او «ماهیت معقول/ذهنی یا مفهوم/معقول اول» می‌نامد، تمرکز خواهیم کرد. 🕣 16خرداد 1403 دانشگاه ادیان و مذاهب ساعت 14 _12:30 📍 مکان: پردیسان، دانشگاه ادیان و مذاهب، سالن شهید بهشتی #🔗 لینک ورود به نشست به صورت مجازی: yun.ir/mqvoc *️⃣ کد دسترسی؛ ۲۲ سینا ذهنی معقول 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب ➣ ایتا: 🆔https://eitaa.com/sccrrc
🎦 گزارش تصویری از پنجمین کرسی علمی _ ترویجی با عنوان «بازنمایی ذهنی در نظر ابن سینا(ماهیت معقول و حیث التفاتی) 📍 مکان: پردیسان، دانشگاه ادیان و مذاهب، سالن شهید بهشتی تصویری سینا ذهنی معقول 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب ➣ ایتا: 🆔https://eitaa.com/sccrrc
151229_0313.mp3 1234.mp3
50.27M
پنجمین جلسه کرسی علمی - ترویجی بهار ۱۴۰۳ پژوهشگاه ادیان و مذاهب ✳️باعنوان: بازنمایی ذهنی در نظر ابن سینا (ماهیت معقول و حیث التفاتی) 🎤ارائه‌دهنده: دکتر عباس مهدوی (عضو هیئت علمی دانشکده فلسفه) 🔍 ناقد: دکتر احمد لهراسبی (عضو هیئت علمی دانشکده فلسفه) ⏳ دبیر جلسه: آقای محمدرضا امینی (دانشجوی دکتری فلسفه اخلاق) سینا ذهنی معقول 👥با ما همراه باشید 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب 🆔https://eitaa.com/sccrrc
✅گزارش جلسه عنوان: بازنمایی ذهنی در نظر ابن سینا (ماهیت معقول و حیث التفاتی) 👤در ابتدای جلسه آقای دکتر عباس مهدوی (عضو هیئت علمی دانشکده فلسفه) بحث خود را این‌گونه آغاز کردند: سعی بنده بر آن است که از ادبیات فلسفه ذهن تحلیلی برای صورت بندی برخی از مفاهیمی که در فلسفه ابن سینا وجود داشته، استفاده کنم. بطور کل شناخت را ابن سینا به شناخت حسی و عقلی تقسیم می کند. در شناخت حسی ابن سینا از حواس باطنی سخن می گوید. اما آنچه به بحث ما مرتبط است شناخت عقلی است. به معنای قوه عاقله که از مجموع صور حسی ظاهری و باطنی که یک صورت معقول را انتزاع می کند. دقیقا جایی که در معرفت شناسی ابن سینا تجرد را برای نفس استفاده می‌کند. هم قوا و هم مدرکات قوا را مادی می‌پندارد. کل بحث ما در اینجا درباره معقولاتی است که در اصطلاح به آنها ماهیت معقول یا صورت معقول می‌گویند. در این جا دو ایده وجود دارد که یکی این است که نظریه شناخت عقلانی ابن سینا یک نظریه واقع‌گرایانه است. به تعبیر دیگر آن ماهیت معقولی که از عالم کسب می کنیم، اینها به نحوی عالم را برای ما بازنمایی می‌کنند. در واقع وضع اموری هستند که در خارج ما با آنها مواجه می‌شویم. پس نه تنها نظریه شناخت عقلانی ابن سینا یک نظریه واقه‌گرایانه است بلکه یک واقع‌گرایی بازنمودی هم هست. بنابراین ایده اصلی این است که ابن سینا یک واقع‌گرای با نمودگراست. در ادامه آقای دکتر مهدوی دو سوال را مطرح کردند: اگر ماهیت معقول داریم که این ماهیت حالت ذهنی است، به چه دلیلی دارای حیث التفاتی است؟ در فلسفه ذهن وقتی از حیث التفاتی داشتن یک حالت ذهنی بحث می‌شود به این معناست که آن حالت ذهنی یک محتوایی دارد که آن گزاره است و آن حالت ذهنی بدون آن محتوا معنایی ندارد. به همین دلیل می‌گوییم حالات ذهنی دارای گرایش گزاره‌ای از حیث التفاتی است غیر از فرآیند مغزی و عصب شناختی است که رخ می‌دهد. حیث التفاتی مدنظر ابن سینا شاید همان حیث التفاتی است که برانتانو یا هوسرل از آن بحث می‌کنند. سوال دیگر این است که اگر فرض این باشد که حالت ذهنی ما دارای حیث التفاتی باشد، چرا این حالت ذهنی دارای حیث التفاتی باید درباره محتوای خاصی باشد؟ به این معنا که چگونه صورت آتش می‌تواند وجود داشته باشد ولی ویژگی‌های فیزیکال مانند سوزاندن نداشته باشد. بطور کل ابن سینا تمام حالات ذهنی که بحث می‌کند حالات ذهنی بازنمودی می‌داند. البته این نکته مهم است که حیث التفاتی مورد نظر ابن سینا با حیث التفاتی که در فلسفه ذهن وجود دارد تفاوت‌هایی دارند. نکته پایانی این است که ابن سینا حیث التفاتی را یک نوع وجود غیرمادی درنظر می‌گیرند. اما در فلسفه ذهن معاصر وقتی صحبت از حیث التفاتی می‌شود حالت ذهنی ویژگی دارد که آن ویژگی به معنای ویژگی محتوای بازنمودی معنا می‌شود. سینا ذهنی معقول 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب ➣ ایتا: 🆔https://eitaa.com/sccrrc
👤در ادامه ناقد محترم اشاره کردند که اگر ملاحظات بنده جایی داشته باشد ادعای دوم اقای دکتر مهدوی پذیرفتنی نیست. در رابطه با دیدگاه ابن سینا درباره ادراک (چه حسی و چه عقلی) که آقای دکتر مهدوی فرمودند یک دیدگاه بازنمودگرایانه است. دیدگاه دیگر واقع گرایانه است که مورد پذیرش است اگر بتوان ماهیت ذهنی و خارجی را یکی بدانیم. اما موضوع بحث بنده ادعای دوم است . قسمتی که ابهام دارد آنجاست که دو معنا از صورت خلط شده است. معنایی از صورت که در برابر ماده قرار می‌گیرد که جزء علل اربعه است. این صورت در اینجا به معنای مثال است نه صورت در برابر ماده. طبق آن چیزی که در متن آمده آقای دکتر مهدوی نفس را به مثابه ماده دانسته‌اند و صورت سبب شناخت آن می‌شود. ساده‌ترین ایرادی که می‌توان به این موضوع وارد کرد این است که حداقل باید نفس با هر شناختی دگرگون شود که حداقل در فلسفه ابن سینا پذیرفتنی نیست و شاید در صدرا بتوان پذیرفت. درست است که با هر شناختی انسان دچار تغییر می‌شود اما ابن سینا بحث ادراک و علم را با بحث تغییر و صورت و ماده گره نزده و مستقل از آن بحث کرده است. در متن با توجه به هفت معنایی که از شفا درباره علل اربعه، صوری، مادی و غایی اوردند این صورت ربطی به این معناها ندارد. و نکته بعدی این است که اگر صورت را صورت در برابر ماده بدانیم، صورت و ماده‌ای وجود دارد که آن مفاهیم ماهوی صورتی هستند که بر آن مفاهیم می‌نشیند و تبدیل به شناخت می‌شوند، که این پذیرفتنی نیست. آقای دکتر لهراسبی در ادامه شاهدی از کتاب نظام حکمت صدرایی از آقای عبودیت مطرح کردند که طبق نظر پیشینیان پیش از صدرا «فرآیند ادراک بدین نحو است که صورت ذهنی در قوه ادراک مناسب خود یا در محلی که چنین قوه‌ای در آن است حلول می کند و با این حلول، نفس توسط قوه ادراکی صورت (تصویر) را می‌یابد و این یافتن همان ادراک بی‌واسطه صورت یا همان ادراک با واسطه شیء صورت است. بطوری که بدون این حلول ادراک منتفی است پس در این نظریه ادراک مشروط به نوعی انفعال است از قبیل انفعال موضوع از عرض نه از قبیل انفعال ماده از صورت.» که این نکته سایه بر روی کل بحث می‌اندازد. به نظر می‌رسد اگر توجه به این نکته کنیم در این عبارت ما نمی‌توانیم نسبت بین دیدگاه ابن سینا و دیدگاه بازنمایی و حیث التفاتی را بپذیریم. زیرا ابن سینا به تمایز بین معلوم به ذات و معلوم به عرض عنایت ویژه دارد. سینا ذهنی معقول 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب ➣ ایتا: 🆔https://eitaa.com/sccrrc
🟢دبیرخانه کرسی‌های علمی - ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب برگزار می‌کند: 6⃣ششمین کرسی علمی - ترویجی بهار ۱۴۰۳ پژوهشگاه ادیان و مذاهب ✳️باعنوان: بررسی تاریخی مناسبات امامیه با غیر امامیه در ری(از قرن چهارم تا نیمه قرن هفتم) 🎤ارائه‌دهنده: دکتر محمد زرقانی (عضو هیئت علمی دانشکده تاریخ، دانشگاه ادیان و مذاهب) 🔍 ناقد: دکتر امداد توران (عضو هیئت علمی دانشکده شیعه شناسی، دانشگاه ادیان و مذاهب) ⏳ دبیر جلسه: دکتر سیدمحمد حسینی (عضو هیئت علمی دانشکده تاریخ، دانشگاه ادیان و مذاهب) 🗓 زمان: چهارشنبه 23خرداد 1403 ساعت 14- 12:30 📍 مکان: پردیسان، دانشگاه ادیان و مذاهب، سالن امام شهیدبهشتی 🔗 لینک ورود به نشست به صورت مجازی: yun.ir/mqvoc *️⃣ کد دسترسی؛ ۲۲ 👥با ما همراه باشید 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب 🆔https://eitaa.com/sccrrc
🎤 ششمین کرسی‌ نظریه‌پردازی، نقد و مناظره پژوهشگاه دانشگاه ادیان و مذاهب 👤 ارائه دهنده: دکتر محمد زرقانی (عضو هیئت علمی دانشکده تاریخ، دانشگاه ادیان و مذاهب) ✅باعنوان: بررسی تاریخی مناسبات امامیه با غیر امامیه در ری(از قرن چهارم تا نیمه قرن هفتم) 🖋خلاصه بحث: امامیه(شیعیان إثنی عشري) ري در مقطع زمانی قرن چهارم تا نیمه قرن هفتم با فراهم سازي زمینه، ارتباط و ایجاد مناسبات متعدد(تعاملی، تقابلی و رواداري) توانست روابط همگرایانه و واگرایانه متناسبی با پیروان ادیان و فرق اسلامی برقرار نماید؛ حاصل و نتیجه این گونه روابط علاوه بر اینکه موجب حفظ، تثبیت، رشد، باروري و ترویج اندیشه‌هاي شیعی گردید، به اندازه سهم خویش زمینه‌هاي رشد و شکوفایی علمی، فرهنگی و سیاسی اسلام که در قالب رنسانس اسلامی در این مقطع به وقوع پیوست را فراهم نمود. البته ایجاد مناسبات و برقراري روابط امامیه ري با دیگران در این مقطع، متاثر و معطوف به بسترهاي اعتقادي، فرهنگی و شرایط اجتماعی ـ سیاسی حاکم بوده است. از این رو، در این پژوهش، اجمالاً ضمن اشاره به موقعیت و شرایط جغرافیایی، تاریخی و سیاسی ري، به مباحثی همانند مبانی و بسترها‌ي‌هاي دینی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی مناسبات در مقطع یاد شده پرداخته و بحث را در گونه شناسی و انواع مناسبات تعاملی، رواداري و تقابلی امامیه با غیر امامیه درحوزه‌هاي مختلف سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، اعتقادي پیگیري خواهیم نمود. در ادامه با بررسی، تحلیل و آسیب شناسی انواع مناسبات امامیه، به امتیازات، نقاط قوت و احیاناً نقاط ضعف و کاستی‌هایی که امامیه در برقراري روابط و ایجاد مناسبات با دیگ ران داشته اند، اشاره خواهیم نمود. در پایان نیز ضمن جمع بندي و شناسایی فرصت و آسیب‌هاي موجود در مسیر مناسبات، راهکارهایی جهت رفع این موانع و ارتقاء مناسبات به منظورتوسعه و ترویج مبانی و معارف اسلامی بویژه آموزه‌هاي امامیه در سایه تقریب و حفظ وحدت و یکپارچگی بین مسلمین ارائه خواهیم نمود . 🕣 23خرداد 1403 دانشگاه ادیان و مذاهب ساعت 14 _12:30 📍 مکان: پردیسان، دانشگاه ادیان و مذاهب، سالن شهید بهشتی #🔗 لینک ورود به نشست به صورت مجازی: yun.ir/mqvoc *️⃣ کد دسترسی؛ ۲۲ 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب ➣ ایتا: 🆔https://eitaa.com/sccrrc
🟢دبیرخانه کرسی‌های علمی - ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب برگزار می‌کند: 7⃣هفتمین کرسی علمی - ترویجی بهار ۱۴۰۳ پژوهشگاه ادیان و مذاهب ✳️باعنوان: چرخش معرفت شناختی در عرفان پژوهی 🎤ارائه‌دهنده: دکتر خلیل قنبری (عضو هیئت علمی دانشکده ادیان، دانشگاه ادیان و مذاهب) 🔍 ناقد: دکتر محمد حیدرپور (عضو هیئت علمی دانشکده فلسفه، دانشگاه ادیان و مذاهب) ⏳ دبیر جلسه: دکتر قادر حافظ (عضو هیئت علمی دانشکده عرفان، دانشگاه ادیان و مذاهب) 🗓 زمان: پنج‌شنبه 24خرداد 1403 ساعت 14- 12:30 📍 مکان: پردیسان، دانشگاه ادیان و مذاهب، سالن شهیدبهشتی 🔗 لینک ورود به نشست به صورت مجازی: yun.ir/mqvoc *️⃣ کد دسترسی؛ ۲۲ 👥با ما همراه باشید 📋 دبیرخانه کرسی‌های علمی _ ترویجی پژوهشگاه ادیان و مذاهب 🆔https://eitaa.com/sccrrc