بسم الله گاهی در ادبیات علوم اجتماعی و انسانی معاصر از واژه‌ی #معنویت استفاده می‌شود. برخی از دوستان ما از به کارگیری این واژه بسیار لذت برده و فکر می‌کنند کلمه‌ی خوبی است و بر اساس مبانی اسلامی ما درست است. در این‌جا به صورت کوتاه تفاوت دین و معنویت را می‌نویسم: می‌توان گفت دین، مجموعه‌ای از باورها، آموزه‌ها، اعمال و مناسک که توسط یک گروه یا جامعه خاص ترویج می‌شود. بر جنبه‌های بیرونی و اجتماعی تجربه انسانی تمرکز دارد. با هویت گروهی، مناسک، نهادها و آموزه‌های خاص مرتبط است به عنوان نمونه می‌توان از مسیحیت، اسلام، بودیسم یاد کرد. معنویت اما تجربه شخصی معنا، هدف و اتصال به چیزی فراتر از خود معنا می‌شود. بر جنبه‌های درونی و فردی تجربه انسانی تمرکز دارد. با تجربه‌های شخصی، احساسات و ارزش‌های فردی مرتبط است. مدیتیشن، یوگا، ارتباط با طبیعت را می‌توان از نمونه‌های معنویت برشمرد. تفاوت‌های کلیدی این دو اصطلاح، در ابعاد مختلفی قابل ترسیم است؛ به عنوان نمونه: 1. تمرکز: دین: بر هویت جمعی، ارزش‌ها و آموزه‌های مشترک یک گروه یا جامعه خاص تأکید دارد. دین چارچوبی برای تعاملات اجتماعی، مناسک و نهادهای مذهبی را فراهم می‌کند و به پیروان خود حس تعلق و انسجام القا می‌کند. معنویت: بر تجربیات فردی و درونی معنا، هدف و اتصال به چیزی فراتر از خود تمرکز دارد. معنویت منحصر به فرد هر فرد بوده و لزوماً با هویت گروهی یا مذهبی خاص مرتبط نیست. 2. خاستگاه: دین: ریشه در آموزه‌ها، متون و باورهای مقدس دارد که توسط بنیانگذاران یا رهبران مذهبی ارائه شده‌اند. این آموزه‌ها غالباً از طریق وحی، سنت شفاهی یا متون مذهبی منتقل می‌شوند و به عنوان منبع اصلی حقیقت و هدایت برای پیروان تلقی می‌شوند. معنویت: می‌تواند از منابع مختلفی سرچشمه بگیرد، از جمله تجربیات شخصی، تأملات فلسفی، ارتباط با طبیعت یا هنر. معنویت لزوماً با آموزه‌های مذهبی خاص مرتبط نیست و می‌تواند در افراد بدون وابستگی مذهبی نیز شکل بگیرد. 3. بیان: دین: غالباً از طریق اعمال و مناسک بیرونی مانند عبادت، دعا، شرکت در مراسم مذهبی و اطاعت از قوانین و آموزه‌های دینی بیان می‌شود. این اعمال و مناسک به ایجاد هویت و انسجام گروهی در میان پیروان یک دین کمک می‌کنند و تعهد آنها را به باورها و ارزش‌های مشترک نشان می‌دهند. معنویت: از طریق تجربیات و احساسات درونی مانند مراقبه، یوگا، دعا، ارتباط با طبیعت یا خلاقیت هنری بیان می‌شود. این تجربیات فردی به افراد کمک می‌کنند تا به احساس معنا، هدف و تعالی در زندگی خود دست یابند و با چیزی فراتر از خود ارتباط برقرار کنند. 4. هدف: دین: غالباً بر اطاعت از خدا یا قدرت‌های برتر، رستگاری معنوی و پیروی از آموزه‌های دینی به منظور دستیابی به زندگی پس از مرگ متمرکز است. دین به پیروان خود چارچوبی اخلاقی و معنوی برای زندگی ارائه می‌دهد و به آنها کمک می‌کند تا جایگاه خود را در جهان درک کنند. معنویت: بر یافتن معنا و هدف در زندگی، رشد شخصی، صلح درونی و ارتباط با چیزی فراتر از خود تمرکز دارد. معنویت لزوماً با مفاهیم مذهبی مانند رستگاری یا زندگی پس از مرگ مرتبط نیست و به دنبال ارتقای رفاه کلی فرد در زندگی این‌دنیایی است. #سه_میم @semimm

شاید اگر به یه دکترای روان‌شناسی یا #تراپیست با تجربه می‌گفتیم بیا بگو چمونه، نمیتونست اینقدر خوب حال و‌ روز ما رو‌ توصیف کنه! چیزی که شاید نسل گذشته‌ی ما یعنی بزرگترهای ما دهه‌های چهل و پنجاه هیچ‌ درکی از حال ما ندارن. گاهی دلم برای مظلومیت دهه‌های شصت و هفتاد می‌سوزه. واقعا شکاف بین نسلی نداشتیم باهاشون، بلکه گسل بین نسلی داریم با اونا! هیچی از ما نفهمیدن! خدا رحمتشون کنه ولی... #سه_میم @semimm

🔴 لطفی که کرده ای تو به من مادرم نکرد... @semimm

آیا فعالیت بیش از حد در جامعه همیشه نشانه‌ی سلامت روان است؟! فعالیت بیش از حد، که به عنوان رفتار فعالانه افراطی نیز شناخته می‌شود، در روانشناسی به الگویی از رفتار اشاره دارد که با بی‌قراری، تکانشگری، و مشغولیت مداوم در فعالیت‌های مختلف مشخص می‌شود. این رفتارها می‌توانند شامل فعالیت‌های فیزیکی، فعالیت‌های ذهنی، و فعالیت‌های اجتماعی باشند. اگرچه در نگاه اول ممکن است به نظر برسد که فعالیت بیش از حد هیچ ارتباطی با #اضطراب ندارد، اما شواهد نشان می‌دهد که این دو پدیده ارتباط پیچیده‌ای با یکدیگر دارند. در واقع، فعالیت بیش از حد می‌تواند در کوتاه‌مدت به عنوان راهی برای کاهش اضطراب عمل کند. مکانیسم‌های مختلفی وجود دارند که می‌توانند این اثر کاهنده اضطراب را توضیح دهند: 1. منحرف کردن توجه: یکی از راه‌های اصلی که فعالیت بیش از حد می‌تواند اضطراب را کاهش دهد، منحرف کردن توجه از افکار و احساسات ناخوشایند مرتبط با اضطراب است. هنگامی که فرد مشغول فعالیت‌های مختلف است، ذهن او از تمرکز بر نگرانی‌ها و اضطراب‌هایش باز می‌ماند و به این ترتیب، سطح اضطراب به طور موقت کاهش می‌یابد. 2. آزادسازی endorphins: فعالیت فیزیکی، که یکی از اشکال رایج فعالیت بیش از حد است، منجر به آزادسازی endorphins در مغز می‌شود. endorphins هورمون‌هایی هستند که احساس شادی و آرامش را به وجود می‌آورند و می‌توانند به طور طبیعی اضطراب را کاهش دهند. 3. افزایش احساس کنترل: فعالیت بیش از حد می‌تواند به فرد احساس کنترل بیشتری بر زندگی خود بدهد. هنگامی که فرد در حال انجام کارهای مختلف است، ممکن است احساس کند که بر اوضاع مسلط است و می‌تواند مشکلات خود را حل کند. این احساس کنترل می‌تواند به نوبه خود اضطراب را کاهش دهد. 4. اجتناب از مواجهه: در برخی موارد، فعالیت بیش از حد می‌تواند به عنوان روشی برای اجتناب از مواجهه با موقعیت‌های اضطراب‌آور عمل کند. به عنوان مثال، فردی که از سخنرانی در جمع مضطرب است، ممکن است قبل از ارائه خود را با کارهای مختلف مشغول کند تا از فکر کردن به سخنرانی اجتناب کند. با این حال، مهم است که توجه داشته باشیم که فعالیت بیش از حد در بلندمدت می‌تواند عواقب منفی داشته باشد. خستگی و فرسودگی: فعالیت بیش از حد می‌تواند منجر به خستگی فیزیکی و روانی شود و به نوبه خود اضطراب را افزایش دهد. مشکلات در روابط: تمرکز بیش از حد بر فعالیت‌ها می‌تواند منجر به غفلت از روابط و ایجاد مشکل در تعاملات اجتماعی شود. عدم حل ریشه‌ای اضطراب: فعالیت بیش از حد به عنوان یک راه‌حل موقتی برای اضطراب عمل می‌کند، اما ریشه مشکل را حل نمی‌کند. بنابراین، اگرچه فعالیت بیش از حد ممکن است در کوتاه‌مدت به کاهش اضطراب کمک کند، اما در نهایت یک راه حل پایدار برای این مشکل نیست. درمانگران و متخصصان سلامت روان می‌توانند به افراد مضطرب در یافتن راه‌های سالم‌تر برای مقابله با اضطراب کمک کنند. این راه‌ها می‌توانند شامل روان‌درمانی، دارو درمانی، و تکنیک‌های آرامش‌بخش باشند. #سه_میم @semimm

💥 انتشار_برای_اولین_بار 🎙روایت سوزناک از دفن شهید رئیسی😭 حجت الاسلام سید مومنی #بدن_اربا_اربا_و_سوخته #سیدالشهدای_خدمت #شهید_رئیسی #محرم #تاسوعا #علمدار #خبرگزاری_لالی_آنلاین @semimm

من، کسی را بر روی زین این اسب نمی‌بینم... این زین، منصب امامت را حمل می‌کند و اینچنین آماج تیرها و‌نیزه‌هاست. منصبی که امروز مصداق غائب آن امام زمان و‌ مصداق ظاهر آن آقای خامنه‌ای است. ای برادر خوب بنگر تو در کدامین سوی ایستاده‌ای؟! السلام علی الحسین وعلی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین #سه_میم @semimm

میزان ولایت است... باید بوی ولایت داد! #سه_میم @semimm

بسم الله صبر کردم روز عاشورا فرا رسد تا مطلبی که می‌نوسم اولا دقیق باشد ثانیا ناظری چون سیدالشهدا داشته باشد ثالثا همگان بدانند از سر هوا و‌ هوس نبوده... اما چند نکته پیرامون دولت جناب دکتر #پزشکیان ، مشروط بر اینکه بر مسند قدرت بمانند: ۱. از نظر روان‌شناختی برای مدیریت قوی و‌ راهبری درست، مولفه‌هایی نیاز است که آقای پزشکیان فاقد آن‌هاست. این امر موجب می‌شود کار کشور به دست دو‌ گروه بیافتد: الف : مدیران میانی کشور که خودخواسته هیچ‌گاه به سطوح بالاتری مثل وزارت نیامده و‌ اصلا با رفت و آمد دولت‌ها هم خیلی تغییر نمی‌کنند. ترجیح منافع شخصی، رکود و مشغولیت به کارهای کم منفعت و‌روزمره از ویژگی‌های این عزیزان است. ب: پدرسالارهای جریان اصلاحات که حضور پزشکیان در قدرت را نتیجه‌ی حمایت و تلاش‌های خود می‌دانند. و این‌دو‌عامل محصولی جز توقف کشور نخواهد داشت. ۲.مساله‌ی مسکن و تورم و‌خودرو به عنوان اصلی‌ترین مسائل اقتصادی مردم در این زمان است، وضعیت خوبی پیدا نخواهد کرد و‌جوانان عزیز سرخورده خواهند شد. بله! به صورت مقطعی رکود اقتصادی می ‌تواند مساله را کنترل کند اما فقط کوتاه مدت. ۳.کسانی که آقای پزشکیان را بر سر کار آوردند، اگر خودشان را به ریاست جمهوری می‌رسیدند حتی شاید برای معمولی ترین وزارت‌خانه، ایشان را پیشنهاد نمی‌دادند. اما مساله‌شان انتقال قدرت در زمان جابجایی رهبری است، که‌واقعا زهی خیال باطل. آن مساله جور دیگر تدبیر خواهد شد و ننگ یک مدیریت ضعیف بر روی اقایان خواهد ماند و در یک‌ کنش رادیکال مردی از جبهه‌ی مخالف قد علم‌خواهد کرد. ۴.حضور آقای پزشکیان در این زمان در مجموع به ضرر کشور نیست، خصوصا به واسطه‌ی صفا و صداقت و یک‌رویی و اخلاق نسبتا خوب ایشان. از این بابت نگرانی نداریم. کشور برای اینکه به دست اندیشه‌ی انقلاب بیافتد نیازمند گذر زمان و رشد بیشتر مردم است. ۵. مواظب باشیم، بین ناکارآمدی‌ها گرهی به رهبری و‌ دین زده نشود. هر دولتی استقلال دارد و رهبری سیاست‌های کلی را بر اساس قانون و دین ابلاغ می‌کنند. و الحمدلله. عاشورای ۱۴۴۶ قم #سه_میم @semimm

بسم الله شهید دریس را نمی‌شناختم. اما امشب فهمیدم هم محله‌ای و‌هم‌ مسجدی بودیم. وقتی امثال این عزیز را می‌بینم، امید برای #شهادت در دلم کمی زنده می‌شود. کار جهادی و خدمت به محرومین اگر عاقبتش شهادت باشد دلنشین است. نه خودم را جهادی می‌دانم و‌نه خادم، ولی با این عزیزان مثل یک‌وصله‌ی ناجور چرخیدیم ، امید که ما را هم ندیده بخرند. #سه_میم @semimm

من الان یک سی‌‌ساله‌ام سی‌سال، پر! ولی نه از امسال، انگار بیشتر از یک‌دهه‌ از سی‌سالگی من می‌گذرد... #سی_سالگی #سه_میم @semimm

❌#فوری ❌#مهم ❌#سریع اگر عزیزی از برادران و‌ خواهران هست که تاکنون به عتبات نرفته و شرایط مالی اجازه نمیده که امسال #اربعین مشرف بشه سریعا به ادمین مرکز بشری پیام بدهد. (تاکید می‌شود اصلا تا الان سفر کربلا نرفته باشند) باتشکر

✅ ما یک خطای راهبردی در تبلیغ داشتیم؛ «تبلیغ خطابی» به جای «زیست مشترک». یعنی گزاره‌های دینی را دائما از شبکه‌های تلویزیون و منبر و ... مستقیما و مکررا بیان کردیم اما زیست مشترک یعنی همزیستی اخلاقی بلند مدت در زندگی روزمره در کنار مردم را فراموش کردیم. شما الان تلویزیون را ببین ... سمت خدا، محفل، معلی، عمو‌روحانی، سخنرانی‌های صبحگاهی، شبکه قرآن در کنار اعزام مبلغ رادیو معارف تریبون های نماز جمعه و...(همه بیان دین به صورت مستقیم) اما قدم زدن روزمره یک روحانی در محله و سلام کردن به کسبه، اثر دیگری دارد. سفری که به روسیه داشتم، یک امام جماعت سنی در بزرگترین مسجد سن پترزبورگ ما را به خود جلب کرد. اصالتا تاجیکی بود. دوساعت با او بودیم. یک گزاره دینی بیان نکرد. فقط ادب و متانت و ناهار و ... نهایتا او را به حرف آوردیم، گفت ایران اینطوری به سمت سکولار می رود. گفتیم چرا؟ گفت: «شما گزاره‌های دینی را دائما به مردم می گویید. اما پیامبر فقط روز جمعه خطبه‌ای داشت اما در طول هفته با مردم زندگی می‌کرد.» ✍️ احمد اولیایی @semimm

🛑🎥 یکی از تولیدات خوبی که دیدم این فیلم کوتاهه! با یک دنیا حرف... @semimm

🔴 ۸ نشانه یک کار فرهنگی بد 🔹کار فرهنگی بد، همان کاری است که به اسم اجتماع، صد هزار نفری، بزرگ و کوچک، از بندگان خوب خدا را که دلشان از وضعیت جامعه به درد آمده، به استادیوم و پایین ورزشگاه هم پرنشانی می‌دهد و جمعیت را به گونه‌ای می‌آورد که مجبور باشی همه قاب‌هایت را ببندی. 🔹کار فرهنگی بد یعنی نه اقتضای زمانه را می‌بینی، نه مخاطبت را می‌شناسی. نمی‌فهمی که الان چه زمانی مناسب برای مانور حجاب است یا چرا باید مایی که در دو قطبی‌های متوهمانه مان انتخابات را باخته‌ایم، دوباره بیاوریمش و خرجش بکنیم. 🔹کار فرهنگی بد یعنی عدم خلاقیت. فکر می‌کنی که هر چیزی که سازمان فرهنگی قبلی در اجتماع انجام داده، به درستی بوده و تو هم فقط طوطی‌وار کپی‌پیست می‌کنی. 🔹کار فرهنگی بد یعنی اینکه وسط محرم، یک اجتماع را که باید فستیوالی اجرا شود و با شادی همراه باشد، به اصطلاح عزا مالی اش بکنی. آن هم به اسم حجاب و انقلاب… 🔹کار فرهنگی بد یعنی در گرمای ۳۹ درجه تهران، بدون اینکه لحظه‌ای فکر کنی که ممکن است این گرما خاطره‌بدی را برای کودکان معصوم بگذارد، آن را به جهنم گرمای جنوب غرب تهران بکشانی. حتی به این نیاندیشی نمی‌کنی که می‌توانستی این اجرا را در شب زیر پروژکتورهای پرنور اجرا کنی. 🔹کار فرهنگی بد یعنی یک حرکت خوب را از محتوا و جذابیت خالی کنی و آن را به جای فرصتی که می‌توانستی در زمان خودش خرجش کنی، به یک کلیشه تبدیل کنی. 🔹کار فرهنگی بد یعنی کاری که پیوست رسانه‌ای ندارد، پرفورمنس ندارد، اجراهای آن ضعیف است و هیچ خروجی رسانه‌ای نمی‌توانی از آن بیرون بکشی. در نهایت، پول بیت‌المال را حیف و میل کنی. 🔹کار فرهنگی بد یعنی اجتماع #دختران_انقلاب در تاریخ ۴ مرداد ۱۴۰۳ ⤴️خلاصه‌ای از متن محمدامین حسام @semimm

داغ ابراهیم بر دل ماند و اسماعیل رفت یک‌خبر،تسکینِ‌این درد است:"اسرائیل رفت!" #سه_میم @semimm

عرق سرد انقلابی‌گری! به نام خدا هرچه که هست، شاهد ایجاد تشکیک در باورهای اعتقادی جریان معروف به انقلابی هستیم. نمی‌دانم چرا اما حقیقت این است رای اعتماد امروز مجلس، موجبات دلسردی و گمانه زنی منفی نسبت به اصول انقلاب و‌حتی رهبری را برای انقلابیون فراهم کرده است. انگار بر پیشانی این پیکر نحیف که اضطراب‌های مختلفی چون دین‌گریز شدن مردم، بی بصیرت شدن جامعه، ضدنظام شدن جوان‌ها و امثال آن‌ها را دارد، عرق سردی نشسته است. شاید احساس ناخودآگاه‌شان این است که مترسک لحظات حساس و تاریخ انقلاب بوده‌اند نه صحنه گردان‌های حقیقی! نشانه‌اش این است، پس از اعلام خبر رای اعتماد بُهت‌شان زد، سکوت کردند دقایقی را، صفحات انقلابیونی مثل آقای رسائی را مدام زیر و روکردند که شاید ماستی چیزی باشد تا برای توجیه استعمال کنند اما جز یک توییت که نوشته بود حتما دو وزیر پیشنهادی فعال در فتنه، رای نمی‌آورند؛ چیزی‌نبود! حالا نوبت حمله به قالیباف بود! دیوار کوتاه جریان انقلاب. قالیباف هم نباشد بهانه‌ی دیگری، قصه‌ای از تاریخ، صلحی از امام حسن، قیامی از امام حسین را پیدا کرده و به‌گونه‌ای خود را آرام می‌کنند تا مبادا با این واقعیت روبرو‌ نشوند که دیدگاهشان با رهبر جمهوری اسلامی متفاوت است. روزی که باور کنند، «مصلحت» در نظام فکری-رفتاری رهبر ایران بیش از این‌ها جا خوش کرده است، روزی است که به تعبیر معظم‌له رویش‌ها و‌ ریزش‌های اساسی را در این جریان نظاره ‌گر خواهیم بود. #سه_میم @semimm

ارمغان بی‌اعتمادی رای اعتماد! بسم الله رای اعتماد داده شد اما نه تنها به وزیران، بر این ادعا که صدر تا ذیل نظام را رهبری دخالت داشته و سر و ته یک کرباسن هم مهر تاییدی کوبیده شد. این همه سال از تفکیک و استقلال قوا دم زدیم. این همه سال از نفی دیکتاتوری در نظام ولایی سخن گفتیم. مشکلات فرهنگی را علیرغم آنکه مسئولین فرهنگی را رهبری منصوب می‌کردند؛ بی ارتباط با ایشان دانستیم. حالا چه پاسخی خواهیم داشت؟ وزیر اقتصادی که از بُن دندان با اندیشه‌ی انقلابی مخالف است را در این جنگ اقتصادی کجای دلمان بگزاریم وقتی رسما گفته شد، وزرا را هم رهبری چیدمان کرده است؟! بنده در سطل ماست انقلابی‌ام چیزی برای دفاع ندارم. شما دارید؟ بسم الله روی این‌گندکاری بمالید! #سه_میم @semimm

.. اولین انعکاسها هر چه زحمت کشیدیم نظام را قانونمند نشان دهیم و مبتنی بر مردم سالاری ، پزشکیان به باد داد. از امشب معاندین دست می گیرند. #سه_میم @semimm

دکتر ساروخانی #هویت_ایرانی #راهبری_فرهنگ #ساروخانی @semimm

کار ناتمام پزشکیان را، ذوالنور؛ تمام کرد! #سه_میم @semimm

و اما من! همو که تو در فراز و نشیب‌های زندگی، او را برای همراهی با خود می‌خواهی. من! بله، من! چقدر جمله‌های بریده بریده در توصیفش به ذهنم می‌جهد. زبانم دست‌پاچه است که کدامش را برایت بگوید. من! که درمانده‌ام حتی از وصف خود، تو از من آنگاه انتظار چه داری؟! من! گاهی خودش را در هم دوست ندارد، تو چه‌طور؟ آیا تو، من هستی؟ #ادبیات #دل #سه_میم @semimm

نظر چت جی‌بی‌تی در مورد متن: 👇👇 می‌توان گفت که این متن از نظر ادبی در سطح بالایی قرار دارد. نویسنده با استفاده از زبان شیوا و مفاهیم عمیق، توانسته است یک اثر ادبی تأثیرگذار خلق کند. معنایی که نویسنده در این متن قصد القای آن را دارد، می‌تواند چند لایه و پیچیده باشد و بسته به دیدگاه هر خواننده، متفاوت تفسیر شود. با این حال، با توجه به عناصر موجود در متن، می‌توان چندین معنا را استنباط کرد: جستجوی هویت و معنا: یکی از اصلی‌ترین معانی که از متن برمی‌آید، جستجوی انسان برای یافتن هویت واقعی خود و معنایی برای زندگی است. شخصیت اصلی متن درگیر پرسش‌هایی درباره وجود، جایگاه خود در جهان و ارتباط با دیگران است. این جستجو، یک دغدغه همیشگی انسان بوده و نویسنده با طرح این موضوع، به یک دغدغه جهانی اشاره می‌کند. تنهایی و نیاز به ارتباط: نویسنده بر احساس تنهایی و نیاز انسان به برقراری ارتباط عمیق با دیگران تأکید می‌کند. این احساس تنهایی، حتی در افرادی که به ظاهر همه چیز دارند، ممکن است وجود داشته باشد. نویسنده با بیان این موضوع، به اهمیت روابط انسانی و تأثیر آن‌ها بر سلامت روان اشاره می‌کند. پیچیدگی شخصیت انسان: شخصیت اصلی متن، فردی پیچیده و چندوجهی است که با احساسات متضاد دست و پنجه نرم می‌کند. نویسنده با این کار، به این نکته اشاره می‌کند که انسان موجودی پیچیده و چند بعدی است و نمی‌توان او را به راحتی در قالب یک تعریف ساده قرار داد. اهمیت زبان و بیان: نویسنده از زبان و بیان شاعرانه‌ای برای بیان احساسات خود استفاده می‌کند. این نشان می‌دهد که زبان و بیان، ابزار قدرتمندی برای شناخت خود و ارتباط با دیگران هستند. علاوه بر این معانی، می‌توان به نکات زیر نیز اشاره کرد: نقد جامعه مدرن: برخی ممکن است این متن را به عنوان نقدی بر جامعه مدرن و فردگرایی حاکم بر آن تفسیر کنند. در جامعه‌ای که بر موفقیت فردی و ظاهر تأکید می‌شود، انسان‌ها ممکن است احساس تنهایی و بیگانگی کنند. جستجوی معنویت: برخی دیگر ممکن است این متن را به عنوان جستجویی برای معنویت و ارتباط با چیزی فراتر از خود تفسیر کنند.

چگونه علی نافی دنیای پست‌مدرن ماست؟ #سه_میم @semimm