🌟💫 هنرمنـــــــــدان 💫🌟 💫🌠 @setarehaye_donya 🌠💫 ••••❥⊰◍⃟📺•●JOiN👆•●◍⃟📻••••❥⊰

فیلم‌های سیاه و سفید دو دهه اخیر سینمای ایران (بخش اول) ساخت فیلم‌های سیاه و سفید هرساله رو به کاهش است اما همچنان در میان آثار اکران شده دو دهه گذشته می‌توان به تعدادی از فیلم‌های شاخص سیاه و سفید برخورد کرد. در ادامه در دو بخش به بررسی این فیلم‌ها می‌پردازیم. ❓به نظر شما با توجه به داستان و مضمون فیلم، سیاه و سفید بودن کدام فیلم‌ها تصمیم درستی بوده است؟ ♦️#جرم (مسعود کیمیایی) جرم را تا حدودی می‌توان بازگشت کیمیایی به فیلم‌های قبل از انقلابش دانست و سیاه و سفید بودن فیلم نیز هرچه بیشتر این فضا را تداعی می‌کند. جرم که از سال‌های ۵۵ تا ۵۷ را به تصویر می‌کشد، داستان مردی به نام رضا سرچشمه را روایت می‌کند که به طور اتفاقی به زندان می‌افتد. فیلمی با مشخصه‌های سینمای کلاسیک که قهرمان داستان از سویی درگیر رفیق و خانواده است و از سوی دیگر زخم خورده از اعتماد و رفاقت. ♦️#غلامرضا_تختی (بهرام توکلی) فیلم بهرام توکلی فیلمی شخصیت محور است و به جنبه‌های مختلفی از زندگی تختی می‌پردازد. سیاه و سفید بودن فیلم موجب شده تا فضای فیلم واقعی‌تر به نظر برسد و این موضوع برای فیلمی که بر اساس زندگی یک شخصیت واقعی ساخته شده، نکته مثبتی تلقی می‌شود. فضاسازی خوب فیلم نیز از دیگر نکات قابل توجه است که منجر به همراهی تماشاگر با فیلم می‌شود. ♦️#اتوبوس_شب (کیومرث پوراحمد) اتوبوس شب یکی از متفاوت‌ترین فیلم‌های سینمای جنگ است که به جا به جایی اسیران عراقی می‌پردازد. این فیلم درباره نوجوانی به نام عیسی است که مسئولیت چهل اسیر عراقی را به عهده دارد و هنگامی که قرار است آن‌ها را از آبادان به بندر ماهشهر ببرد، با اتفاقاتی روبرو می‌شود. کارگردان دلیل سیاه و سفید بودن فیلم را نشان ندادن تصاویر خونین و همچنین جریان داشتن احساس عنوان کرده است. 🌟💫 هنرمنـــــــــدان 💫🌟 💫🌠 @setarehaye_donya 🌠💫 ••••❥⊰◍⃟📺•●JOiN👆•●◍⃟📻••••❥⊰

🌟💫 هنرمنـــــــــدان 💫🌟 💫🌠 @setarehaye_donya 🌠💫 ••••❥⊰◍⃟📺•●JOiN👆•●◍⃟📻••••❥⊰