eitaa logo
سیدالعلماء
1.5هزار دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
681 ویدیو
7 فایل
کانال رسمی مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ایشان شاگرد بزرگانی مثل حضرات آیات شیخ عباس تهرانی، امام خمینی، علامه طباطبایی، بروجردی و... بودند. مرحوم امام در نامه‌های خود، از ایشان با عبارت "سیدالعلماء" یاد می‌کردند. ارتباط با ادمین @seydololama_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
‌ 🌺 به مناسبت مولود مسعود حضرت علیه‌السلام، مختصری از اوضاع و احوال آن بزرگوار که در مسیر بوده را متذکر می‌شویم. 🍃 آن بزرگوار در دو مسئله امتیاز مخصوصی دارد: 1⃣ دوره‌ی سختی که برای آن حضرت و یاران و خانواده او پیش‌آمد کرد. 2⃣ مسئله‌ی و گذشت، که بسیار مطالب عجیبی نشان دادند. حالا حضرت مجتبی علیه‌السلام در یک زمانی قرار گرفت که امتحانات سختی پیش‌آمد کرد. "جاءَ بَعضُ الأعراب" یک کسی از اعراب و بیابانی‌ها وارد شد و از ایشان هنوز چیزی نخواسته بود، حضرت دستور داد که ۲۰ هزار درهم به او بدهند!. اعرابی گفت: آقا خب فرصت می‌دادی من عرض حاجتم را بکنم و شما را یک مقداری و بکنم و را رعایت کنم!. هنوز فرصت ندادی تا رسیدم به خدمت‌تان، دستور پرداخت صادر کردید!. 🌹بعد حضرت نوشته‌اند که ۲ بیت شعر عربی که زبان آن‌وقت بود در پاسخ این مرد بیان کرد: 🔹"نَحنُ اُناسٌ نَوالُنا خَضِلُ" 🌺 این‌که می‌گویند؛ امام حسن اهل‌بیت مال این جور چیزهاست! ما یک طایفه و قوم و گروه خاصی هستیم و از جهت اعطا و بخشش، ما بخشش که داریم؛ آن بخششی است که بچسبد به طرف و گوارایش باشد را داریم!. 🔹"یَرتَعُ فیهِ الرَّجاءَ و الأملُ" جوری ما بخشش می‌کنیم که مردمان جلب بشود به بخشش‌های ما 🔹"تجودُ قَبلَ السّؤال أنفُسُنا" قبل از این‌که این‌ها چیزی از ما بخواهند، ما جود باید بکنیم! 🔹"خَوفاً علی ماءِ وجهِ مَن یَسلُ" از این‌که شخص در حضور ما از دست برود. همین‌که بگذاریم بخواهد، این خودش یک تحقیری از اوست!. فرصتی داریم، آمده پیش ما و لابد کاری دارد. موجودی هر چه هست، می‌دهیم خدمتش و بعد حرفش را بزند. اما جلوگیری کردیم از این‌که یک ناراحتی پیدا بکند. 🔹"لو علم البحر فضل نائلنا *** لغاض من بعد فيضه خجل" ما یک کاری می‌کنیم در بیان نشان دادن الهی -که ما نماینده‌اش هستیم- که اگر دریا بفهمد، از آن کار ما خجالت بکشد!. چرا؟ برای آن‌که ما نمایانده‌ی خدای جهان می‌خواهیم باشیم. بشر نمایندگی پیدا می‌کند در بیان اخلاق خداوند. همان‌طوری‌که نمایندگی پیدا کرده در بیان و تحریر و نوشتاری اخلاق خداوند. این دوتا معرِّف خداوند هستند. ۸۵.۷.۱۷ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 مبارزه با دشمن درونی 🔹 حکيم در مسئله‌ی مبارزه با اين چنين می‌فرماید: "تو با دشمن نفس هم خانه‌ای" 🔷 یعنی يک موجودی که اسمش نفس است و با تو در درونت است. "چه در بندِ پيکار بی‌گانه‌ای" 🔷 اين دشمنِ نفس یعنی شما در خانه‌ی ، همسایه‌ی خودت هستی!؛ بنابراين چه کار داری که آیا بی‌گانه‌ای دشمن تو هستند يا نه! و با تو چه خواهند کرد؟! از همه جا واجب‌تر درون خودت است. "عنان باز پيچان نفس از حرام به مردی ز رستم گذشتند و سام" در داستان‌ها می‌خوانیم که در يک و و بوده‌اند، اما اگر می‌خواهی را بشناسی این‌ها را نخوان؛ زيرا مردان آن‌هایی هستند که نفسِ خود را از جلوگيری و مهار می‌کنند و به جاهایی که نبايد دست بزنند دست درازی نمی‌کنند. "تو خود را چو کودک ادب کن به چوب" همان‌طور که وقتی می‌خواهی بچه‌ی خود يا ديگری را کنی ناچاری که يک چوبی را در کنار خودت بگذاری، با خودت هم همين کارها را انجام بده. "به گرز گران مغز مردم مکوب" نبايد کنی که اگر رستم شوی و يک گرزی داشته باشی و يا شوی، می‌توانی آن را به سر بزنی، اين نيست!. هنر تو اين است که مانند تربيت ، بچه‌ی درونت را که خودت هستی بکنی؛ یعنی جنبه‌ی تو، جنبه‌ی تو را تربيت بکند. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
‌ 🌺 به مناسبت مولود مسعود حضرت علیه‌السلام، مختصری از اوضاع و احوال آن بزرگوار که در مسیر بوده را متذکر می‌شویم. آن بزرگوار در دو مسئله، امتیاز مخصوصی دارد: ۱) دوره‌ی سختی که برای آن حضرت و یاران و خانواده او پیش‌آمد کرد. ۲) مسئله‌ی و گذشت، که بسیار مطالب عجیبی نشان دادند. حالا حضرت مجتبی علیه‌السلام در یک زمانی قرار گرفت که امتحانات سختی پیش‌آمد کرد. «جاءَ بَعضُ الأعراب»؛ یک کسی از اعراب و بیابانی‌ها وارد شد و از ایشان هنوز چیزی نخواسته بود، حضرت دستور داد که ۲۰ هزار درهم به او بدهند!. اعرابی گفت: آقا خب فرصت می‌دادی من عرض حاجتم را بکنم و شما را یک مقداری و بکنم و را رعایت کنم!. هنوز فرصت ندادی تا رسیدم به خدمت‌تان، دستور پرداخت صادر کردید!. بعد حضرت نوشته‌اند که دو بیت شعر عربی که زبان آن‌وقت بود در پاسخ این مرد بیان کرد: «نَحنُ اُناسٌ نَوالُنا خَضِلُ» این‌که می‌گویند؛ امام مجتبی، اهل‌بیت است، مال این‌جور چیزهاست! ما یک طایفه و قوم و گروه خاصی هستیم و از جهت اعطا و بخشش، ما بخشش که داریم؛ آن بخششی است که بچسبد به طرف و گوارایش باشد را داریم!. «یَرتَعُ فیهِ الرَّجاءَ و الأملُ» جوری ما بخشش می‌کنیم که مردمان جلب بشود به بخشش‌های ما. «تجودُ قَبلَ السّؤال أنفُسُنا» قبل از این‌که این‌ها چیزی از ما بخواهند، ما جود باید بکنیم! «خَوفاً علی ماءِ وجهِ مَن یَسلُ» از این‌که شخص در حضور ما از دست برود. همین‌که بگذاریم بخواهد، این خودش یک تحقیری از اوست!. فرصتی داریم، آمده پیش ما و لابدّ کاری دارد؛ موجودی هر چه هست، می‌دهیم خدمتش و بعد حرفش را بزند که با این کار جلوگیری کردیم از این‌که یک ناراحتی پیدا بکند. «لو علم البحر فضل نائلنا *** لغاض من بعد فيضه خجل» ما یک کاری می‌کنیم در بیان نشان دادن الهی -که ما نماینده‌اش هستیم- که اگر دریا بفهمد، از آن کار ما خجالت بکشد!. چرا؟ برای آن‌که ما نماینده‌ی خدای جهان می‌خواهیم باشیم. نمایندگی پیدا می‌کند در بیان اخلاق خداوند. همان‌طوری‌که نمایندگی پیدا کرده در بیان و تحریر و نوشتاری اخلاق خداوند. این دوتا معرِّف خداوند هستند. ۸۵٫۷٫۱۷ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
میلاد امام مجتبی ع مبارک باد.🌹🌹🌹 ‌ 🌺 به مناسبت مولود مسعود حضرت علیه‌السلام، مختصری از اوضاع و احوال آن بزرگوار که در مسیر بوده را متذکر می‌شویم. آن بزرگوار در دو مسئله، امتیاز مخصوصی دارد: ۱) دوره‌ی سختی که برای آن حضرت و یاران و خانواده او پیش‌آمد کرد. ۲) مسئله‌ی و گذشت، که بسیار مطالب عجیبی نشان دادند. حالا حضرت مجتبی علیه‌السلام در یک زمانی قرار گرفت که امتحانات سختی پیش‌آمد کرد. «جاءَ بَعضُ الأعراب»؛ یک کسی از اعراب و بیابانی‌ها وارد شد و از ایشان هنوز چیزی نخواسته بود، حضرت دستور داد که ۲۰ هزار درهم به او بدهند!. اعرابی گفت: آقا خب فرصت می‌دادی من عرض حاجتم را بکنم و شما را یک مقداری و بکنم و را رعایت کنم!. هنوز فرصت ندادی تا رسیدم به خدمت‌تان، دستور پرداخت صادر کردید!. بعد حضرت نوشته‌اند که دو بیت شعر عربی که زبان آن‌وقت بود در پاسخ این مرد بیان کرد: «نَحنُ اُناسٌ نَوالُنا خَضِلُ» این‌که می‌گویند؛ امام مجتبی، اهل‌بیت است، مال این‌جور چیزهاست! ما یک طایفه و قوم و گروه خاصی هستیم و از جهت اعطا و بخشش، ما بخشش که داریم؛ آن بخششی است که بچسبد به طرف و گوارایش باشد را داریم!. «یَرتَعُ فیهِ الرَّجاءَ و الأملُ» جوری ما بخشش می‌کنیم که مردمان جلب بشود به بخشش‌های ما. «تجودُ قَبلَ السّؤال أنفُسُنا» قبل از این‌که این‌ها چیزی از ما بخواهند، ما جود باید بکنیم! «خَوفاً علی ماءِ وجهِ مَن یَسلُ» از این‌که شخص در حضور ما از دست برود. همین‌که بگذاریم بخواهد، این خودش یک تحقیری از اوست!. فرصتی داریم، آمده پیش ما و لابدّ کاری دارد؛ موجودی هر چه هست، می‌دهیم خدمتش و بعد حرفش را بزند که با این کار جلوگیری کردیم از این‌که یک ناراحتی پیدا بکند. «لو علم البحر فضل نائلنا *** لغاض من بعد فيضه خجل» ما یک کاری می‌کنیم در بیان نشان دادن الهی -که ما نماینده‌اش هستیم- که اگر دریا بفهمد، از آن کار ما خجالت بکشد!. چرا؟ برای آن‌که ما نماینده‌ی خدای جهان می‌خواهیم باشیم. نمایندگی پیدا می‌کند در بیان اخلاق خداوند. همان‌طوری‌که نمایندگی پیدا کرده در بیان و تحریر و نوشتاری اخلاق خداوند. این دوتا معرِّف خداوند هستند. ۸۵٫۷٫۱۷ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🏴صلی الله علیک یا ابامحمد الحسن ابن علی 🔻 آن بزرگوار در دو مسئله، امتیاز مخصوصی دارد: ۱) دوره‌ی سختی که برای آن حضرت و یاران و خانواده او پیش‌آمد کرد. ۲) مسئله‌ی و گذشت، که بسیار مطالب عجیبی نشان دادند. حالا حضرت مجتبی علیه‌السلام در یک زمانی قرار گرفت که امتحانات سختی پیش‌آمد کرد. 🔸 «جاءَ بَعضُ الأعراب»؛ یک کسی از اعراب و بیابانی‌ها وارد شد و از ایشان هنوز چیزی نخواسته بود، حضرت دستور داد که ۲۰ هزار درهم به او بدهند!. اعرابی گفت: آقا خب فرصت می‌دادی من عرض حاجتم را بکنم و شما را یک مقداری و بکنم و را رعایت کنم!. هنوز فرصت ندادی تا رسیدم به خدمت‌تان، دستور پرداخت صادر کردید!. 🔹 بعد حضرت نوشته‌اند که دو بیت شعر عربی که زبان آن‌وقت بود در پاسخ این مرد بیان کرد: ♦️ «نَحنُ اُناسٌ نَوالُنا خَضِلُ» این‌که می‌گویند؛ امام مجتبی، اهل‌بیت است، مال این‌جور چیزهاست! ما یک طایفه و قوم و گروه خاصی هستیم و از جهت اعطا و بخشش، ما بخشش که داریم؛ آن بخششی است که بچسبد به طرف و گوارایش باشد را داریم!. ♦️ «یَرتَعُ فیهِ الرَّجاءَ و الأملُ» جوری ما بخشش می‌کنیم که مردمان جلب بشود به بخشش‌های ما. «تجودُ قَبلَ السّؤال أنفُسُنا» قبل از این‌که این‌ها چیزی از ما بخواهند، ما جود باید بکنیم! ♦️ «خَوفاً علی ماءِ وجهِ مَن یَسلُ» از این‌که شخص در حضور ما از دست برود. همین‌که بگذاریم بخواهد، این خودش یک تحقیری از اوست!. فرصتی داریم، آمده پیش ما و لابدّ کاری دارد؛ موجودی هر چه هست، می‌دهیم خدمتش و بعد حرفش را بزند که با این کار جلوگیری کردیم از این‌که یک ناراحتی پیدا بکند. ♦️ «لو علم البحر فضل نائلنا *** لغاض من بعد فيضه خجل» ما یک کاری می‌کنیم در بیان نشان دادن الهی -که ما نماینده‌اش هستیم- که اگر دریا بفهمد، از آن کار ما خجالت بکشد!. چرا؟ برای آن‌که ما نماینده‌ی خدای جهان می‌خواهیم باشیم. نمایندگی پیدا می‌کند در بیان اخلاق خداوند. همان‌طوری‌که نمایندگی پیدا کرده در بیان و تحریر و نوشتاری اخلاق خداوند. این دوتا معرِّف خداوند هستند. ۸۵٫۷٫۱۷ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
‌ 🌺 به مناسبت مولود مسعود حضرت علیه‌السلام، مختصری از اوضاع و احوال آن بزرگوار که در مسیر بوده را متذکر می‌شویم. آن بزرگوار در دو مسئله، امتیاز مخصوصی دارد: ۱) دوره‌ی سختی که برای آن حضرت و یاران و خانواده او پیش‌آمد کرد. ۲) مسئله‌ی و گذشت، که بسیار مطالب عجیبی نشان دادند. حالا حضرت مجتبی علیه‌السلام در یک زمانی قرار گرفت که امتحانات سختی پیش‌آمد کرد. «جاءَ بَعضُ الأعراب»؛ یک کسی از اعراب و بیابانی‌ها وارد شد و از ایشان هنوز چیزی نخواسته بود، حضرت دستور داد که ۲۰ هزار درهم به او بدهند!. اعرابی گفت: آقا خب فرصت می‌دادی من عرض حاجتم را بکنم و شما را یک مقداری و بکنم و را رعایت کنم!. هنوز فرصت ندادی تا رسیدم به خدمت‌تان، دستور پرداخت صادر کردید!. بعد حضرت نوشته‌اند که دو بیت شعر عربی که زبان آن‌وقت بود در پاسخ این مرد بیان کرد: «نَحنُ اُناسٌ نَوالُنا خَضِلُ» این‌که می‌گویند؛ امام مجتبی، اهل‌بیت است، مال این‌جور چیزهاست! ما یک طایفه و قوم و گروه خاصی هستیم و از جهت اعطا و بخشش، ما بخشش که داریم؛ آن بخششی است که بچسبد به طرف و گوارایش باشد را داریم!. «یَرتَعُ فیهِ الرَّجاءَ و الأملُ» جوری ما بخشش می‌کنیم که مردمان جلب بشود به بخشش‌های ما. «تجودُ قَبلَ السّؤال أنفُسُنا» قبل از این‌که این‌ها چیزی از ما بخواهند، ما جود باید بکنیم! «خَوفاً علی ماءِ وجهِ مَن یَسلُ» از این‌که شخص در حضور ما از دست برود. همین‌که بگذاریم بخواهد، این خودش یک تحقیری از اوست!. فرصتی داریم، آمده پیش ما و لابدّ کاری دارد؛ موجودی هر چه هست، می‌دهیم خدمتش و بعد حرفش را بزند که با این کار جلوگیری کردیم از این‌که یک ناراحتی پیدا بکند. «لو علم البحر فضل نائلنا *** لغاض من بعد فيضه خجل» ما یک کاری می‌کنیم در بیان نشان دادن الهی -که ما نماینده‌اش هستیم- که اگر دریا بفهمد، از آن کار ما خجالت بکشد!. چرا؟ برای آن‌که ما نماینده‌ی خدای جهان می‌خواهیم باشیم. نمایندگی پیدا می‌کند در بیان اخلاق خداوند. همان‌طوری‌که نمایندگی پیدا کرده در بیان و تحریر و نوشتاری اخلاق خداوند. این دوتا معرِّف خداوند هستند. ۸۵٫۷٫۱۷ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama