🏴یا جوادالائمه ادرکنی
(قسمت دوم)
🔺شرایط دریافت نصیحت
🔹و حال این‌که ما آن‌چه را که فهمیده ودانسته‌ایم، کمتر شده که ببینیم از آن کلاس‌هایی که ما گذرانده‌ایم از دانستن و به مرحله‌ی #عمل وارد کردن، واقعاً فراغت شده، و یکی از آثار این مسئله این است که اگر آدم آن‌چه را که فهمیده ودانسته، سعی کند که عمل کند، نتایجی در وجودش پیدا می‌شود که راه برایش باز می‌شود؛ دیگر محتاج به این‌که کسی دستش را به او بدهد نیست؛ که برود پیش این و آن بنشیند وبگوید که مرا #نصیحت کن، به من #توصیه کن، چیزی، راهی به من نشان بده. راه به وسیله‌ی عمل به آن‌چه #انسان می‌داند، برای انسان باز وگشوده می‌شود وانسان ترقی #روحی می‌کند؛ به خود مشغول می‌شود، سرگرم خودش می‌شود، دیگر از این و آن فراغت پیدا می‌کند.
در هر حال حضرت به او فرمودند که: «او تقبل»؛ حالا من یک چیزی گفتم. تو قبولش می‌کنی؟ این خیلی حرف است. مانعی نداری تو در وجودت از پذیرش یک سخنی که یک #دانشمند، یک آدم دل‌سوزی به تو بگوید؟ آیا چنین کاری با خودت کرده‌ای؟
و این مسئله نظیر مسئله‌ی #امامت و #حکومت_اسلامی می‌ماند؛ مثلاً فرموده‌اند که یکی از شرایط امامت وپیشوایی ونفوذ حکومت اسلامی پذیرش #مردم است. خب این به چه معناست؟ آیا یعنی حکومت اسلامی اگر از طرف مردم پذیرش نداشته نباشد، این حکومت رسمیت و #قانونیت ندارد و #مشروع نیست؟ این‌طور که نیست. بلکه شاید معنایش این باشد که یعنی این حکومت، إعمال و نفوذ و نتیجه‌گیری‌اش، وابسته به این هست که مردمی پیدا بشوند و کاری انجام بدهند. وإلّا اگر آن‌ها از پذیرش، امتناع داشته باشند، #حاکم هر قدر #مقتدر، هر قدر #عادل، هر قدر از طرف خداوند دارای #سند محکم هم که باشد، ولی کاری از او ساخته نیست. پس آن‌ها مأمورند که بیایند #اطاعت این را بکنند.
بنابراین این فرمایش حضرت که آیا تو می‌پذیری؟، نشان می‌دهد که وصیت وتوصیه خواستن، یک مقام مهمی هست. انسان خیلی وقتها #نهج_البلاغه در حجره‌اش است، روی میزش است، خب پر از نصیحت و راهنمایی است. از طرف نهج‌البلاغه که کوتاهی نشده تا آمده در حضور ما. در این چند قرن پر از #فتنه و #فساد و سوزاندن #کتابخانه‌ها و کشتن #رُوات واین‌ها، خداوند حفظ کرده و این مسائل به دست ما رسیده از طرف #شرع اسلام و مناصحین و خیرخواهان بشریت، #حجت تمام شده، فلذا ما باید خودمان را حاضر کنیم که اهل نهج‌البلاغه بشویم. بنده همیشه این فرمایش استاد #مطهری علیه‌الرحمة مثل این‌که در گوش و در ذهنم است که در اول توضیح کتاب #سیری_در_نهج_البلاغه ، آن‌جا که سخن استادشان حاج میرزا علی آقای #شیرازی را بیان می‌کنند که چه فرد نافذ الکلامی بود و چه شایستگی‌هایی داشت، می‌فرمایند: من شهادت می‌دهم که آن #عالم_ربانی بود، اما در این‌که من #متعلم علی سبیل نجاةِ او بودم، خودم قطع ندارم، شبهه دارم. پس بنابراین #طلبه بودن و احراز طلبه شدن را کردن، یک کار مهمی است که انسان خودش را بشناسد که واقعاً این‌جایی است یا از جای دیگری این‌جا آمده.
باز این را عرض کردم که یکی از ارباب #تربیت نفوس ومکتب‌های تربیتی، #فخرالدین_رازی از او نقل می‌کند که در جلد اول تفسیرش [ #مفاتیح_الغیب ج۱ ص۱۴۳]؛ می‌گوید: ایشان وقتی که به مریدهای خودش، شاگردان خودش، #چله نشینی‌های عبادتی وفراغت از #دنیا و این‌ها را برای این‌که #روحانیت و معنویت پیدا کنند، دستور می‌داد، وقتی‌که می‌خواست این‌ها را #امتحان بکند، آنان را می‌نشاند و بعد #اسماء_الهی را بر آن‌ها قرائت می‌کرد و #تذکر می‌داد. -مثل دعای شریف #جوشن_کبیر که چقدر اسم‌های الهی در آن هست- و نگاه در چهره‌های این‌ها می‌کرد تا ببیند کدام‌شان حالت‌شان فرق می‌کند؛ حالت دیگر دستی نیست، یعنی کسی نمی‌تواند به این آسانی حال خودش را عوض بکند، #خضوعی پیدا کند که در چهره و چشم و پوست صورت و این‌ها نمایش پیدا کند، لرزه در استخوان و بند بند او پیدا شود. حال اگر می‌دید که یکی از این افراد با شنیدن این اسماء مقدسه توفیقی در او پیدا نشد، می‌گفت: آقا شما به درد این #حوزه نمی‌خوری. برو #بازار مشغول کسب و کاسبی بشو!. پس بنابراین ما باید حالات‌مان فرق بکند نسبت به پذیرش نهج‌البلاغه، پذیرش آیات #قرآن، ببینیم واقعاً از وقتی که ما آشنا شدیم با #معارف اسلامی، آیا این #اذان را که می‌شنویم، همان وضع را در ما دارد که پارسال، پیرارسال، پنج سال، ده سال پیش بود؟ یا نه، #روح و جان ما با مفاهیم الله‌تعالی‌اکبر، الله‌تعالی لااله‌الّاهو، واین‌طور مسائل آشناتر شده ومثل خبر #شادی می‌شنویم، خبر #غم که می‌شنویم، در ما تأثیر می‌کند؛ اگر این‌طور شده، آثار این است که ما یک شایستگی‌ای از برای پرسش وپاسخ مسائل #دینی پیدا کرده‌ایم. اهل حوزه‌ی #ائمه اطهار (علیهم‌السلام) شدیم. و شاگرد مکتب ترقیِ روحی شده‌ایم.
ادامه دارد...
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
#تفسیر
#ترجمه_قرآن
🔺 نکاتی پیرامون شرایط تفسیر و ترجمه و برداشت های قرآنی (قسمت ۵ و پایانی)
⏪ ...و قبلاً هم عرض کردم، حالا هم تکرار می‌کنم، کسی‌که این مسأله را دیدم روشن با شرایطش ذکر کرده، مرحوم آیت الله #خویی در تفسیر شریف #البيان_فی_تفسير_القرآن است که بیشتر از یک جلد هم نشده، -موفق نشدند که این #تفسیر را بنویسند- در آن‌جا آخر این تفسیر تعلیقاتی دارند. در تعلیقه‌ی پنجم تحت عنوان: «ترجمة القرآن وشروطها» شرایط ترجمه‌ی قرآن را می‌فرماید. این "ترجمة القرآن وشروطها" را من هیچ‌جا ندیده‌ام. همان‌طور که از شرایط #نماز، وضو است و از شرایط #وضو، پاکی آب است، شرایط ترجمه‌ی قرآن چیست؟ هیچ‌کسی نمی‌داند. همین‌قدر که یک کسی استاد #ادبیات شد، به او می‌گویند قرآن را ترجمه کن!.
آن‌جا ایشان می‌فرماید که سه شرط اقلاً باید در ترجمه مراعات شود.
یکی #ادبیات_عرب، آن هم ادبیات نه این‌که همین‌طور دست دوم و سوم، بلکه دست اول. یعنی، مخصوصاً بنده اضافه می‌کنم که عربی قدیم با حالا ممکن است تفاوت کرده باشد. چون هر زبانی به تدریج مسائلش فرق می‌کند. یک‌جا باقی نمی‌ماند که دست نخورده باشد. این است که باید سر در بیاورد از مسائل ادبیات عرب گذشته و خوب مسلَّط باشد.
دوم این‌که باید مسائل #فلسفی و #عقلی مربوط به #توحید و #خداشناسی و #معاد و این‌ها برایش شسته و رُفته شده باشد، تا هر آیه‌ای را که به حسب ظاهر دید، مثلاً وارد شده که «و جاء ربک و الملک صفا صفا»¹؛ که مثلاً اوضاع و احوال به هم می‌خورد و "و جاء ربک و الملک صفا صفا"، این را بفهمد که این‌جا منظور چیست؟ آمدن #پروردگار یعنی چه؟ و یا مثلاً در آیاتی مثل «يَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَيْرَ الْأَرْضِ»²؛ قرائن عقلی و نقلی و آیتی را پیدا کند. پس باید مسائل عقلی را بداند وإلّا #وهابی می‌شود!. وقتی وهابی شد مثل آن‌ها می‌شود. در مورد آن شخص #ابن_تیمیه می‌گویند داشت همین مسائل را می‌گفت برای #مردم، برای این‌که مردم اشتباه نکنند، از آن بالای منبر که ایستاد، یک پله، دو پله آمد پایین، گفت: همین‌طور خداوند از #عرش پایین می‌آید که من دارم می آیم!. یعنی #شبهه نکنی‌ها که بگویی خدا مثلاً جور دیگر است!. این‌جور وهابی می‌شود آدم!. و در مسائل اصلی #اسلام متزلزل، #گمراه و مایه‌ی گمراهی دیگران می‌گردد!. پس دوم این‌که مسائل عقلی را خوب بداند عقلاً، مثلاً #شرح_تجرید مرحوم علامه #حلی رحمه‌الله را خوب با شروحش و با این مسائلش پیش اساتیدی دیده باشد. بداند که مسأله‌ی معاد چه جوری باید باشد، مسأله‌ی #امامت چه جوری است، مسأله‌ی #نبوت چه جور است.
و سوم این‌که به #مدارک_شرعی درباره‌ی تفسیر هم بر بخورد و بررسی کند. چرا؟ برای خاطر این‌که خود قرآن، برای قرآن، معلم معرفی کرده؛ «وَ أَنْزَلْنا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ ما نُزِّلَ إِلَيْهِمْ»³؛ این قرآن کریم برای مردم است، اما تو باید مُبَیِنَش باشی. چون گفتار، گفتار حق تعالی است، گفتار معمولی که نیست. تو هم درس خوانده‌ی پیش ما هستی: «وَ عَلَّمَکَ ما لَمْ تَکُنْ تَعْلَمُ»⁴؛ که این آیه درباره‌ات وارد شده. تو مدال داری. تو جایزه داری. تو مدرک داری و تعلیمات یافته‌ای. تو معلم‌شان باید باشی. آن حضرت هم به شهادت حدیث #ثقلین که مورد قبول #شیعه و #سنی است، معلمینی قرار داده بعد از خودش به نام خاندان خودش و فرموده که: «تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی لن یفترقا...» این "لن یفترقا" را خوب دقت کرده باشد. یعنی یک‌وقت نمی‌شود که ما یک قرآنی پیدا کنیم، ترجمه‌ی قرآنی، شرح تفسیر قرآنی، که آن‌جا خبر از تعلیمات #ائمه (علیهم‌السلام) نباشد که اگر این‌گونه شد، آن قرآن، آن تفسیر درست نیست؛ چون افتراق شده بین آن چیزهایی که ایشان آن‌ها را با هم گره زده. یا این‌که کسی بگوید من #علوی هستم، مرید حضرت امام #حسین (علیه‌السلام) هستم، و چه هستم، ولی از قرآن سر در نیاورد، خبر نداشته باشد، آن‌جا هم آن ائمه‌ای که او می‌پرستد و دنبال‌شان رفته عوضی گرفته. بلکه این‌ها "لن یفترقا" هستند و هر جا سراغ #امام رفتید، باید امامی که قرآن با اوست، باشد. هرجا سراغ قرآن رفتید، باید قرآنی باشد که معلمین او، نظریات‌شان ملحوظ شده باشد. پس قرآن خودش #معلم قرار داده، و فرموده که: «و یعلمهم الکتاب و الحکمة»(۵)؛ چندجا #پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به نام معلم قرآن معرفی شده. معلم قرآن هم معلم معیّن کرده، و معلم‌های خاندان خودش را #حجیت داده. باید از این‌ها هم اطلاع داشته باشد.
مجموع این‌ها که جمع شد، یک اسلامی می‌شود که ان‌شاءالله #اسلام_ناب_محمدی باشد.
۸۰/۸/۳۰
☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
______
۱) [ #فجر :۲۲]
۲) [ #ابراهیم علیه‌السلام:۴۸]
۳) [ #نحل :۴۴]
۴) [ #نساء :۱۱۳]
۵) [ #جمعه :۲]
@seyedololama
🔺 مسئله‌ی بسیار مهم امامت
🔹 ماه شریفی است این ماه #ربیع_الاول؛ ماه #نبوت و #امامت می‌شود به او گفت. #پیشوایی در #دین با وجودی که هیچ‌گاه قطع نشده و همیشه بوده، منتهی یا همراه نبوت یا خالی از نبوت بلکه همراه با امامت بوده است.
امامت فی حد نفسه بسیار امر بزرگی است و به تنهایی اگر در کسی پیدا شد -مانند جناب #خضر علیه‌السلام - مورد نیاز نبوت می‌شود و #نبی باید با امامت همراه باشد تا چیزی که می‌فرماید، انجام آن #شک و #شبهه نداشته باشد.
#علما نظرات مختلف دارند، ولی #ائمه معصومین (علیهم‌السلام) هیچ نظر مختلفی ندارند؛ بلاواسطه از #پیامبر (صلی الله علیه وآله) و از #وحی دستور می‌گیرند و اجرا می‌کنند، مگر در وقتی که مشکلاتی در این راه باشد که آن‌وقت #تقیه می‌کنند و دستور می‌دهند که #مردم هم تقیه کنند.
امامت شأنش خیلی عالی است. الآن این ماهِ ربیع الاول زیر نظر حضرت #صادق علیه‌السلام هست. زیر نظر حضرت #ولی_امر علیه‌السلام است. باید با #توسل به آن‌ها از پیش‌آمدهای سنگین و سخت عبور کرد و از آن‌ها خواست که راه و چاه ما را به ما با وسایلی که خودشان می‌دانند ارائه کنند و ما بدانیم چه باید بکنیم؛ تا این‌که اگر چند نفر ادعا کردند که ما #امام هستیم، روشن بشود که کدام صحیح است و کدام نادرست است.
نشستن و صحبت کردن در تشخیص امام، #صفات امام، بزرگواری امام جزء بهترین #عبادات است، خصوصاً در زمان ما که #تربیت و پذیرشِ امامت از #خانواده، کمتر شروع می‌شود. معمولاً در #دبستان‌ها این مطالب هست؛ در کتب #دبیرستان‌ها هست، اما گاهی شده که خود #مدرس نیاز به #تعلیم داشته که به او گفته شود که امامت یعنی چه، و اشتباه او را به او نشان بدهند. از این جهت ناچاراً باید #تربیت_دینی اسلامی در منزل شروع بشود و منزل هم خودش کافی باشد در تعلیم و در ایجاد #محبت و #معرفت نسبت به ولی امر.
در یکی از جنگ‌ها بعضی‌ها برای کسب افتخار، پرچم #اسلام را برداشتند و حمله کردند، ولی با دفاعی که از طرف دشمنان شد، دست خالی برگشتند. نه #شهید شدند و نه کسی را به #جهنم فرستادند. فقط تنها شخصی که پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) معرفی کرد ماجرایش از این قرار بود که فرمود: فردا پرچم را به کسی می‌دهم که خدا و رسول را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.
معلوم می‌شود محبت در دل‌ها نیست!. یعنی به تعبیر ما پارسیان، #عشق به امور #مذهبی و دینی در #دل ما شعله نزده و ما را روشن نکرده. از این جهت، حضرت مسئله را روی محبت #قلبی برد؛ «فردا پرچم را به کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.» این شرط، شرط مهمی است. شرط امامت یک شرط مهمی است. باید افرادی باشند که به واسطه‌ی محبت به خدا و پیامبر، #احکام دین را خود به خود جلب کنند و یاد بگیرند؛ چون عشق به دین و عشق به خدا و رسول دارند و بعد عملاً به دیگران نشان بدهند. چون فرمود کسانی که خدا را دوست می‌دارند، فردا من پرچم را به او می‌دهم. بعضی‌ها #فکر کردند ما خواهیم بود! ولی حضرت اشتباه نکرد و تنها حضرت #علی (علیه‌السلام) را به نام محبت انتخاب فرمود و کسی که به نام محبت، -محبت کامل- به #جنگ می‌رود، یا جسدش را از راه شهادت نشان می‌دهد یا از بین بردن #دشمن را. هیچ‌وقت خسته نمی‌شود، هیچ‌وقت از شهادت نمی‌ترسد؛ فلذا #نفاق یک امر عجیبی است؛ در ظاهر صف اول، در باطن اصلاً از صف‌ها خارج!، #حضور ندارد؛ حضور #عبادی و محبتی ندارد. این را باید خداوند روشن کند تا مردم محبت خدا و رسول را از جهت ولیِّ امر و از جهت دارا شدن خودشان به محبت دین و پیامبر و خدا پیگیری کنند.
خدایا به آبروی پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه وآله)، به آبروی امام صادق (علیه‌السلام) ما را تابع این افراد، محب این افراد، پیرو این افراد، پیرو #امام_زمان خود ما قرار بده. سلام ما را به محضرش برسان و از #سلام و جواب سلام آن حضرت ما را محروم نفرما.
و صلی الله علی محمد وآل محمد
۹۵.۹.۱۱
☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
🔺 ﻣﻘﺎﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﺯﻫﺮا ﺳﻼﻡ اﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻬﺎ
🔹 اين روزها به مناسبت ميلاد باسعادت حضرت #زهرا سلام الله عليها، چند بانو و دانشمند #زن می‌آیند مصاحبه و صحبت می‌کنند، بعضی از آن‌ها چنان صحبت می‌کنند کأنّه اين کمالاتی که #پيامبر در شأن حضرت صديقه‌ی اطهر بيان فرموده‌اند و اين بزرگ‌داشتی که برای ايشان قائل بودند -که هميشه وقتی می‌خواستند به سفر بروند، آخرين کسی که از او خداحافظی می‌کردند، دخترشان بود و هر وقت که از جنگ و سفر بر می‌گشتند، پس از برگزار کردن #نماز، اولين جايی که می‌رفتند به ديدار دخترشان بود و او را در آغوش می‌گرفتند و می‌بوسیدند- #فکر می‌کنند که این‌ها مربوط به مقام زن است و زن پيش خدا و در #اسلام خيلی مقام دارد!؛
این‌جا خلط شده بين مقام زن و مقام #عصمت و مقام #امامت و مقام الگو بودن برای #بشريت.
کسی نمی‌داند که در اين موجود خاص و اين بانو چه نهفته شده؛ فقط خدا از آن خبر دارد و به پيامبرش خبر داده. و ما همان‌طوری‌که نمی‌توانیم مسافت و فاصله‌ی این‌جا را با کهکشان‌های فوق کهکشان خودمان تصور کنيم، اصلاً نمی‌توانیم اين مقامات را نيز تصور کنيم و نمی‌توانیم درک کنيم چنين شخصيتی را که در درون انسانی همراه شود با محو همه‌ی #صفات بشری، طوری‌که جز #ذات اقدس الهی، محبوبی و معبودی و پناه‌گاهی و اميدگاهی در وجودش نباشد، و بيمی از کسی نداشته باشد و اميدی به کسی نداشته باشد.
✅ مرحوم آیت الله سیدابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
📆 سال‌روز فتح قلعه‌ی خیبر و خوار و دلیل شدن یهود به دستان حضرت مولا امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام؛ ( ۲۴ #رجب ۷ ه‌ق)
🔹 در یکی از جنگ‌ها بعضی‌ها برای کسب افتخار، پرچم #اسلام را برداشتند و حمله کردند، ولی با دفاعی که از طرف دشمنان شد، دست خالی برگشتند. نه #شهید شدند و نه کسی را به #جهنم فرستادند. فقط تنها شخصی که #پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) معرفی کرد ماجرایش از این قرار بود که فرمود: فردا پرچم را به کسی می‌دهم که خدا و #رسول را #دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.
معلوم می‌شود #محبت در دل‌ها نیست!. یعنی به تعبیر ما پارسیان، #عشق به امور #مذهبی و دینی در #دل ما شعله نزده و ما را روشن نکرده. از این جهت، حضرت مسئله را روی محبت #قلبی برد؛ «فردا پرچم را به کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.» این شرط، شرط مهمی است. شرط #امامت یک شرط مهمی است. باید افرادی باشند که به واسطه‌ی محبت به خدا و پیامبر، #احکام دین را خود به خود جلب کنند و یاد بگیرند؛ چون عشق به دین و عشق به خدا و رسول دارند و بعد عملاً به دیگران نشان بدهند. چون فرمود کسانی که خدا را دوست می‌دارند، فردا من پرچم را به او می‌دهم. بعضی‌ها #فکر کردند ما خواهیم بود! ولی حضرت اشتباه نکرد و تنها حضرت #علی (علیه‌السلام) را به نام محبت انتخاب فرمود و کسی که به نام محبت، -محبت کامل- به #جنگ می‌رود، یا جسدش را از راه #شهادت نشان می‌دهد یا از بین بردن #دشمن را. هیچ‌وقت خسته نمی‌شود، هیچ‌وقت از شهادت نمی‌ترسد؛ فلذا #نفاق یک امر عجیبی است؛ در ظاهر صف اول، در باطن اصلاً از صف‌ها خارج!، #حضور ندارد؛ حضور #عبادی و محبتی ندارد. این را باید خداوند روشن کند تا مردم محبت خدا و رسول را از جهت ولیِّ امر و از جهت دارا شدن خودشان به محبت دین و پیامبر و خدا پیگیری کنند.
۹۵.۹.۱۱
@seyedololama
🔹حضرت علی علیه‌السلام وقتی درب #خیبر را می‌کند یا یک کار مهمی انجام می‌دهد، می‌فرماید #خیال نکنید من به‌خاطر این‌که علی پسر ابوطالب، زاییده شده‌ی فلان‌جا هستم از مادرم، من همه‌ی این کارها را می‌کنم، نه!. من به #قوت_ربانی این کارها را کردم. یعنی من مظهر #ربانی می‌شوم. مظهر الله می‌شوم و کار می‌کنم. آن موقع می‌گوید: دیگر من نیستم، خداست، دست خداست، فلذا به او می‌گویند: #ید_الله الباسطة و یا #عین_الله الناظرة.
۸۰٫۱۰٫۱۷
@seyedololama
🔹 #تفویض در ریز و درشت باطل است، ولی اگر #قیومیت در کار بیاید و #تفویض خداوند به معنای #ید_الله مغلولة از بین برود و او را صحیح ندانستیم و هر چیزی را نیاز به واجب الوجود در ذاتش و صفتش و فعلش قبول کردیم، در این‌جا می‌گویند: دیگر امور بسیار عظیم هم که مثلاً یک کهکشان هم بیافریند، مانعی ندارد، چون با #قدرت الاهی است در این شخص فلذا حضرت #علی علیه‌السلام فرمود: «ما قلعت باب خيبر بقوة جسمانية بل بقوة ربانية»؛ [ #بحارالانوار ج۵۸ص۴۷]
۸۱٫۴٫۳۰
@seyedololama
🔹 خیبر که یک قلعه‌ی محکمی بود از #یهود عهدشکنِ فریبکارِ #دشمن که در محاصره‌ی سپاه #اسلام قرار گرفته بود. یهودیان در خیبر را بسته بودند و از همان بالا نبرد و جنگ می‌کردند. بعضی از افراد در نزد حضرت که می‌خواستند بلکه یک کاری انجام بدهند که خوب باشد و مشهور بشوند فلذا برای گشودن درب این قلعه رفتند، ولی موفق نشده و بازگشتند. #سرّ او را حضرت به خودشان نفرمود اما به این بیان فرمود: فردا پرچم را به دست کسی می‌دهم که خدا و #پیامبر را #دوست دارد. این به طور کنایه در #تاریخ ماند که کسی‌که خدا و پیامبر را دوست داشته باشد وقتی که در جبهه‌ای وارد می‌شود یا #شهید می‌شود و یا #فتح می‌کند. چون می‌خواهد خدمت کند، #محبت کند، و محبت در این محل، اثرش همین است که یا انسان را به #شهادت می‌رساند یا به #فتح. حضرت به طور کنایه و رمز این‌که چرا این‌ها برگشتند را بیان کرد که این‌ها ظاهرفریب و فریبنده هستند نه دوست‌دار و فداکار. قبل از روز خیبر فرمود: فردا پرچم را به دست کسی می‌دهم که خدا و پیامبر، او را دوست دارند. افسران و فرماندهان عالی‌قدر اسلام در آرزوی نیل به چنین مقامی بودند!. ولی فکر می‌کردند آیا به آن‌ها داده می‌شود یا نه؟ در فردای آن روز پیامبر، علی را خواست و پرچم را به او داد و خدا در پرتو جانبازی (علیه‌السلام) پیروزی بزرگی نصیب ما نمود. در همین‌جا یکی از #معجزات پیامبر هم انجام گرفت که حضرت علی تشریف نداشت به خاطر چشم دردی بود که در آن موقع عارضش شده بود. حضرت دست مبارک یا آب دهان مبارک به چشمان او کشیدند و چشمانش سالم شد و پرچم را به دست او دادند.
۹۴٫۷٫۱۶
✅ مرحوم آیت سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
▪️ مظلومیت مولا امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام
🔹 با این‌که حضرت #موسی (علیه‌السلام) معجزات عجيبی به #مردم نشان داد که ديگر جای ترديد باقی نبود، اما قوم ايشان چنان بی‌تصميمی و بی‌عزمی نشان دادند که حضرت موسی (علیه‌السلام) عرض کرد: خدايا! من تنها خودم و برادرم را می‌شناسم و با ديگران کاری ندارم!. حضرت موسی (ﻋﻠﻴﻪالسلام) اين‌قدر #غريب بود که وقتی در #محضر الهی آمار خودش و پيروانش را معرفی کرد؛ فرمود: تنها خودم هستم و برادرم!.
#پيامبر اسلام هم همین‌گونه حضرت #علی (علیه‌السلام) را در #غدير خم معرفی فرمود، و #قرآن و #عترت را در حديث #ثقلين همین‌گونه معرفی نمودند. پس این‌ها را بايد از مقام #زن و #مرد مجزا دانست و کاملاً جدا کرد.
مردانی که #مسلمان می‌شوند و تا آخر عمر #عبادت و #جهاد و تحمل زحمات می‌کنند و روزها، #روزه و شب‌ها، طاعت و هنگام مبارزه با اعداء باکی ندارند و دست و پا، يا چشم‌شان را در راه خدا فدا می‌کنند، همه‌ی این‌ها مقاماتی مربوط به انسان #متدين خوب است که عزم راسخ دارد، اما #عزم راسخی که مخصوص #امامت و #رسالت است در هيچ کجا وجود ندارد جز همان‌که پيامبر اکرم نشان دادند و فرمودند: «اَنتَ مِنّی بِمَنزلة هارونَ مِن موسی»
#هارون تنها يار حضرت موسی بود، حضرت علی علیه‌السلام هم دومين نداشت؛ حضرت #زهرا سلام الله عليها نيز دومين نداشت.
☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
⬇️
ص۲
🔹 در هر حال حضرت به او فرمودند که: «او تقبل»؛ حالا من یک چیزی گفتم. تو قبولش می‌کنی؟ این خیلی حرف است. مانعی نداری تو در وجودت از پذیرش یک سخنی که یک #دانشمند، یک آدم دل‌سوزی به تو بگوید؟ آیا چنین کاری با خودت کرده‌ای؟
و این مسئله نظیر مسئله‌ی #امامت و #حکومت_اسلامی می‌ماند؛ مثلاً فرموده‌اند که یکی از شرایط امامت و پیشوایی و نفوذ حکومت اسلامی پذیرش #مردم است. خب این به چه معناست؟ آیا یعنی حکومت اسلامی اگر از طرف مردم پذیرش نداشته نباشد، این حکومت رسمیت و #قانونیت ندارد و #مشروع نیست؟ این‌طور که نیست. بلکه شاید معنایش این باشد که یعنی این حکومت، إعمال و نفوذ و نتیجه‌گیری‌اش، وابسته به این هست که مردمی پیدا بشوند و کاری انجام بدهند، وإلّا اگر آن‌ها از پذیرش، امتناع داشته باشند، #حاکم هر قدر #مقتدر، هر قدر #عادل، هر قدر از طرف خداوند دارای #سند محکم هم که باشد، ولی کاری از او ساخته نیست. پس آن‌ها مأمورند که بیایند #اطاعت این را بکنند.
بنابراین این فرمایش حضرت که آیا تو می‌پذیری؟، نشان می‌دهد که وصیت و توصیه خواستن، یک مقام مهمی هست. انسان خیلی وقتها #نهج_البلاغه در حجره‌اش است، روی میزش است، خب پر از نصیحت و راهنمایی است. از طرف نهج‌البلاغه که کوتاهی نشده تا آمده در حضور ما. در این چند قرن پر از #فتنه و #فساد و سوزاندن #کتابخانه ها و کشتن #رُوات واین‌ها، خداوند حفظ کرده و این مسائل به دست ما رسیده از طرف #شرع اسلام و مناصحین و خیرخواهان بشریت، #حجت تمام شده، فلذا ما باید خودمان را حاضر کنیم که اهل نهج‌البلاغه بشویم. بنده همیشه این فرمایش استاد #مطهری علیه‌الرحمة مثل این‌که در گوش و در ذهنم است که در اول توضیح کتاب #سیری_در_نهج_البلاغه، آن‌جا که سخن استادشان حاج میرزا علی آقای #شیرازی را بیان می‌کنند که چه فرد نافذ الکلامی بود و چه شایستگی‌هایی داشت، می‌فرمایند: من شهادت می‌دهم که آن #عالم_ربانی بود، اما در این‌که من #متعلم علی سبیل نجاةِ او بودم، خودم قطع ندارم، شبهه دارم. پس بنابراین #طلبه بودن و احراز طلبه شدن را کردن، یک کار مهمی است که انسان خودش را بشناسد که واقعاً این‌جایی است یا از جای دیگری این‌جا آمده.
باز این را عرض کردم که #فخرالدین_رازی در جلد اول تفسیرش از یکی از ارباب #تربیت نفوس و مکتب‌های تربیتی، نقل می‌کند² و می‌گوید: ایشان وقتی که به مریدهای خودش، شاگردان خودش، #چله نشینی‌های عبادتی و فراغت از #دنیا و این‌ها را برای این‌که #روحانیت و عکس‌های جدید معنویت پیدا کنند، دستور می‌داد، وقتی‌که می‌خواست این‌ها را #امتحان بکند، آنان را می‌نشاند و بعد #اسماء_الهی را بر آن‌ها قرائت می‌کرد و #تذکر می‌داد. -مثل دعای شریف #جوشن_کبیر که چقدر اسم‌های الهی در آن هست- و نگاه در چهره‌های این‌ها می‌کرد تا ببیند کدام‌شان حالت‌شان فرق می‌کند؛ حالت دیگر دستی نیست، یعنی کسی نمی‌تواند به این آسانی حال خودش را عوض بکند، #خضوعی پیدا کند که در چهره و چشم و پوست صورت و این‌ها نمایش پیدا کند، لرزه در استخوان و بند بند او پیدا شود. حال اگر می‌دید که یکی از این افراد با شنیدن این اسماء مقدسه توفیقی در او پیدا نشد، می‌گفت: آقا شما به درد این #حوزه نمی‌خوری. برو #بازار مشغول کسب و کاسبی بشو!. پس بنابراین ما باید حالات‌مان فرق بکند نسبت به پذیرش نهج‌البلاغه، پذیرش آیات #قرآن، ببینیم واقعاً از وقتی که ما آشنا شدیم با #معارف اسلامی، آیا این #اذان را که می‌شنویم، همان وضع را در دارد که پارسال، پیرارسال، پنج سال، ده سال پیش بود؟ یا نه، #روح و جان ما با مفاهیم الله‌تعالی‌اکبر، الله‌تعالی لااله‌الّاهو، واین‌طور مسائل آشناتر شده و مثل خبر #شادی می‌شنویم، خبر #غم که می‌شنویم، در ما تأثیر می‌کند؛ اگر این‌طور شده، آثار این است که ما یک شایستگی‌ای از برای پرسش وپاسخ مسائل #دینی پیدا کرده‌ایم. اهل حوزه‌ی #ائمه اطهار (علیهم‌السلام) شدیم. و شاگرد مکتب ترقیِ روحی شده‌ایم.
در هر حال، «قال له رجل: اوصنی. قال: او تقبل؟ قال: نعم»، خوش به حالش که حساب خودش را کرده بود، گفت: بله، من پذیرش دارم هرچه بفرمایی.
@seyedololama
ص۲
⬇️
#غدیر
🔺 مطابقت مسئله‌ی غدیر خم با فطرت انسانی
🔹 تمام #معارف اسلامی نقشه‌ای است از ساختار درونی و #فطرت انسان. مثلاً کلاغ، کبوتر، لک‌لک همگی پرنده می‌باشند، ولی هرکدام بر طبق نقشه‌ای که خلق شده‌اند، #زندگی می‌کنند که فطرت و غریزه‌ی آن‌هاست. #انسان هم در فطرت و غریزه‌ی خود این خصلت را دارد که در #صلح و #صفا و #عدالت و رفاه زندگی کند، در تبعیض و #ظلم و #ستم نباشد و این دین است: «فِطْرَتَ الله الَّتی فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها لا تَبْديلَ لِخَلْق الله»¹
و هیچ‌وقت این فطرت تغییر نمی‌کند، همان‌گونه که یک کبوتر و یک کلاغ با هم متفاوت‌اند و این تفاوت در طول #تاریخ هم‌واره باقی مانده و به هم نخورده است؛ در ساختار وجودی انسان نیز این فطرت و این خواست و تمایل همیشه باقی است و خداوند در کنار این فطرت، #آزادی را به #بشر عطا فرمود که قدر این موضوع را بداند، و از ابتدا برای انسان #پیامبران و #اوصیاء آنان را قرار داد، ولی مردم در اثر وسوسه‌های #شیطان که در ابتدا تهدید نموده بود که همه‌ی #بشریت را شیطانی نموده و آن‌ها را از #انسانیت دور می‌سازد، به تبعیت از #غرائز_حیوانی و #نفس_اماره شیطانی پرداخته و این رفاه و صلاح را نخواستند و به زورگویی و تصرف اموال دیگران و تجاوز به نوامیس انسان‌ها پرداختند و در زمان هر پیامبر و یا #وصی او، این مناقشه و #جنگ و جدال را به راه انداختند و #انبیاء را که در این راه زحمت بسیار کشیده، کشتند! تا نوبت به حضرت #ابراهیم (علیه‌السلام) رسید. ایشان خانه‌ی #کعبه را بنا نهاده و #مردم را به فطرت خود فراخواند. ولی باز مردم از او فاصله گرفتند و به #بت_پرستی روی آوردند تا به زمان #اسلام رسید. #پیامبر اسلام نیز این بساط ابراهیمی را دوباره بنا نهاد و به دلیل آن‌که عمر شریف ایشان کم بود، برای جلوگیری از به هم خوردن این بنا پس از خود، جریان #غدیر را بنا نهاد و حضرت #علی (علیه‌السلام) که فطرت الهی در تمام وجود ایشان رخنه نموده و همانند خود پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) جایی برای #نفس ایشان باقی نمانده بود، را به جانشینی خود انتخاب فرمودند.
لذا عید غدیر مانند عید #قربان و عید #مبعث و اعیاد سایر پیامبران، همه مربوط به مسئله‌ی صلح و #عدالت و #خداپرستی است و مربوط به این آیه: «فَأقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنيفاً فِطْرَتَ الله الَّتی فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها لاتَبْديلَ لِخَلْق الله ذلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَ لكِنَّ أكْثَرَ النَّاس لايَعْلَمُون» می‌شود. یعنی خود را مقابل دین نگه‌دار و به آن پشت نکن. هیچ‌وقت به راست و چپ تمایل پیدا نکن و دین را سرلوحه قرار بده و بر اساس آن حرکت و زندگی کن. #دین_حنیف همان مهندسی و طرز ساخت بشر توسط خداوند است و در تمام ادیان، نمونه‌ی آن وجود دارد که تا حدودی بیان شد تا زمان حضرت رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و آن حضرت در آخر عمر شریف‌شان، مسئله‌ی #غدیر را عَلَم نمود تا این مسائل عملی شود و بشر دچار سختی و ناراحتی نشود، ولی از همان زمان از خود #مدینه صدای مخالفت برخواست و منافقینی که در #دل خود، #حب_ریاست داشته و منتظر بودند تا پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) رحلت نمایند، پس از رحلت ایشان، در حالی‌که هنوز بدن مبارک ایشان تشییع نشده بود، با عجله در #سقیفه (محلی برای سخنرانی مانند سالن سخنرانی در این زمان) جمع شده و به بهانه‌ی آن‌که #مشرکین، مدینه را می‌گیرند و دین از دست می‌رود، جریان #غدیر را فراموش نموده و به تعیین #جانشین برای پیامبر پرداخته و برای خود #خلیفه تعیین نمودند!. بنابراین آن‌چه که در این ۱۴۰۰ سالی که از ظهور اسلام می‌گذرد بر مسلمانان پیش آمده، نتیجه‌ی سقیفه است؛ تمام کشتارها و بیماری‌ها و سختی‌ها از آن روز شروع شد و هنوز هم ادامه دارد و #ظهور هم دنباله‌ی همان مطلب است.
#مرحوم_امام در شرح حدیث یازدهم کتاب #اربعین می‌فرمایند:
معارف اسلامی از قبیل #توحید و #نبوت و #امامت و #عدل و #قیامت دانستن و معتقد بودن، تخم‌هایی است که در درون بوستان انسان کاشته شده و سرانجام به نفع آن دنیا منقلب می‌شود و خوشا به حال افرادی که قبل از ظهور حضرت، مقدمات لازم را فراهم نموده و این مسائل را با #مشورت با #خانواده و #اجتماع خود و عاقلانه گسترش داده و با حفظ #اتحاد مانع شوند که شیاطین #وهابی ها و دیگران این اعتقادات را از بین ببرند که همه‌ی این #اعتقادات نتیجه‌ی امامت در #غدیر است.
ان‌شاءالله خداوند این عید را بر همه مبارک گرداند و به #رهبر معظم انقلاب و مملکت اسلامی و سایر رهبران ممالک اسلامی طول عمر دهد که دوره‌ی ظهور را ببینند و ما و همه‌ی آن‌ها تا دم #مرگ به این اعتقاد وفادار و پایدار بمانیم.
وصلی‌الله علی محمد وآله الطاهرين
۸۷٫۹٫۲۱
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
________
۱) [ #روم :۳۰]
@seyedololama
🔺 مسئله‌ی بسیار مهم امامت
🔹 ماه شریفی است این ماه #ربیع_الاول؛ ماه #نبوت و #امامت می‌شود به او گفت. #پیشوایی در #دین با وجودی که هیچ‌گاه قطع نشده و همیشه بوده، منتهی یا همراه نبوت یا خالی از نبوت بلکه همراه با امامت بوده است.
امامت فی حد نفسه بسیار امر بزرگی است و به تنهایی اگر در کسی پیدا شد -مانند جناب #خضر علیه‌السلام - مورد نیاز نبوت می‌شود و #نبی باید با امامت همراه باشد تا چیزی که می‌فرماید، انجام آن #شک و #شبهه نداشته باشد.
#علما نظرات مختلف دارند، ولی #ائمه معصومین (علیهم‌السلام) هیچ نظر مختلفی ندارند؛ بلاواسطه از #پیامبر (صلی الله علیه وآله) و از #وحی دستور می‌گیرند و اجرا می‌کنند، مگر در وقتی که مشکلاتی در این راه باشد که آن‌وقت #تقیه می‌کنند و دستور می‌دهند که #مردم هم تقیه کنند.
امامت شأنش خیلی عالی است. الآن این ماهِ ربیع الاول زیر نظر حضرت #صادق علیه‌السلام هست. زیر نظر حضرت #ولی_امر علیه‌السلام است. باید با #توسل به آن‌ها از پیش‌آمدهای سنگین و سخت عبور کرد و از آن‌ها خواست که راه و چاه ما را به ما با وسایلی که خودشان می‌دانند ارائه کنند و ما بدانیم چه باید بکنیم؛ تا این‌که اگر چند نفر ادعا کردند که ما #امام هستیم، روشن بشود که کدام صحیح است و کدام نادرست است.
نشستن و صحبت کردن در تشخیص امام، #صفات امام، بزرگواری امام جزء بهترین #عبادات است، خصوصاً در زمان ما که #تربیت و پذیرشِ امامت از #خانواده، کمتر شروع می‌شود. معمولاً در #دبستان‌ها این مطالب هست؛ در کتب #دبیرستان‌ها هست، اما گاهی شده که خود #مدرس نیاز به #تعلیم داشته که به او گفته شود که امامت یعنی چه، و اشتباه او را به او نشان بدهند. از این جهت ناچاراً باید #تربیت_دینی اسلامی در منزل شروع بشود و منزل هم خودش کافی باشد در تعلیم و در ایجاد #محبت و #معرفت نسبت به ولی امر.
در یکی از جنگ‌ها بعضی‌ها برای کسب افتخار، پرچم #اسلام را برداشتند و حمله کردند، ولی با دفاعی که از طرف دشمنان شد، دست خالی برگشتند. نه #شهید شدند و نه کسی را به #جهنم فرستادند. فقط تنها شخصی که پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) معرفی کرد ماجرایش از این قرار بود که فرمود: فردا پرچم را به کسی می‌دهم که خدا و رسول را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.
معلوم می‌شود محبت در دل‌ها نیست!. یعنی به تعبیر ما پارسیان، #عشق به امور #مذهبی و دینی در #دل ما شعله نزده و ما را روشن نکرده. از این جهت، حضرت مسئله را روی محبت #قلبی برد؛ «فردا پرچم را به کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.» این شرط، شرط مهمی است. شرط امامت یک شرط مهمی است. باید افرادی باشند که به واسطه‌ی محبت به خدا و پیامبر، #احکام دین را خود به خود جلب کنند و یاد بگیرند؛ چون عشق به دین و عشق به خدا و رسول دارند و بعد عملاً به دیگران نشان بدهند. چون فرمود کسانی که خدا را دوست می‌دارند، فردا من پرچم را به او می‌دهم. بعضی‌ها #فکر کردند ما خواهیم بود! ولی حضرت اشتباه نکرد و تنها حضرت #علی (علیه‌السلام) را به نام محبت انتخاب فرمود و کسی که به نام محبت، -محبت کامل- به #جنگ می‌رود، یا جسدش را از راه شهادت نشان می‌دهد یا از بین بردن #دشمن را. هیچ‌وقت خسته نمی‌شود، هیچ‌وقت از شهادت نمی‌ترسد؛ فلذا #نفاق یک امر عجیبی است؛ در ظاهر صف اول، در باطن اصلاً از صف‌ها خارج!، #حضور ندارد؛ حضور #عبادی و محبتی ندارد. این را باید خداوند روشن کند تا مردم محبت خدا و رسول را از جهت ولیِّ امر و از جهت دارا شدن خودشان به محبت دین و پیامبر و خدا پیگیری کنند.
خدایا به آبروی پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه وآله)، به آبروی امام صادق (علیه‌السلام) ما را تابع این افراد، محب این افراد، پیرو این افراد، پیرو #امام_زمان خود ما قرار بده. سلام ما را به محضرش برسان و از #سلام و جواب سلام آن حضرت ما را محروم نفرما.
و صلی الله علی محمد وآل محمد
۹۵.۹.۱۱
☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
▪️🔷 قابل مقایسه نبودن مقام عصمت
🔹 با این‌که حضرت #موسی (علیه‌السلام) معجزات عجيبی به مردم نشان داد که ديگر جای ترديد باقی نبود، اما قوم ايشان چنان بی تصميمی و بی عزمی نشان دادند که حضرت موسی (علیه‌السلام) عرض کرد: خدايا! من تنها خودم و برادرم را می‌شناسم و با ديگران کاری ندارم!.
🔹 حضرت موسی (ﻋﻠﻴﻪالسلام) اين قدر غريب بود که وقتی در محضر الهی آمار خودش و پيراونش را معرفی کرد؛ فرمود: تنها خودم هستم و برادرم!.
#پيامبر اسلام هم همین‌گونه حضرت #علی (علیه‌السلام) را در #غدير خم معرفی فرمود، و #قرآن و #عترت را در حديث #ثقلين همین‌گونه معرفی نمودند.
🔹 پس این‌ها را بايد از مقام #زن و #مرد مجزا دانست و کاملاً جدا کرد.
🔹 مردانی که #مسلمان می‌شوند و تا آخر عمر #عبادت و #جهاد و تحمل زحمات می‌کنند و روزها، #روزه و شب‌ها، طاعت و هنگام مبارزه با اعداء باکی ندارند و دست و پا، يا چشم‌شان را در راه خدا فدا می‌کنند، همه‌ی این‌ها مقاماتی مربوط به انسان #متدين خوب است که عزم راسخ دارد، اما #عزم راسخی که مخصوص #امامت و #رسالت است در هيچ کجا وجود ندارد جز همان که پيامبر اکرم نشان دادند و فرمودند: «اَنتَ مِنّی بِمَنزلة هارونَ مِن موسی»
#هارون تنها يار حضرت موسی بود، حضرت علی علیه‌السلام هم دومين نداشت؛ حضرت #زهرا سلام الله عليها نيز دومين نداشت.
☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
▪️ مظلومیت مولا امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام
🔹 با این‌که حضرت #موسی (علیه‌السلام) معجزات عجيبی به مردم نشان داد که ديگر جای ترديد باقی نبود، اما قوم ايشان چنان بی تصميمی و بی عزمی نشان دادند که حضرت موسی (علیه‌السلام) عرض کرد: خدايا! من تنها خودم و برادرم را می‌شناسم و با ديگران کاری ندارم!. حضرت موسی (ﻋﻠﻴﻪالسلام) اين قدر غريب بود که وقتی در محضر الهی آمار خودش و پيراونش را معرفی کرد؛ فرمود: تنها خودم هستم و برادرم!.
#پيامبر اسلام هم همین‌گونه حضرت #علی (علیه‌السلام) را در #غدير خم معرفی فرمود، و #قرآن و #عترت را در حديث #ثقلين همین‌گونه معرفی نمودند. پس این‌ها را بايد از مقام #زن و #مرد مجزا دانست و کاملاً جدا کرد.
🔹 مردانی که #مسلمان می‌شوند و تا آخر عمر #عبادت و #جهاد و تحمل زحمات می‌کنند و روزها، #روزه و شب‌ها، طاعت و هنگام مبارزه با اعداء باکی ندارند و دست و پا، يا چشم‌شان را در راه خدا فدا می‌کنند، همه‌ی این‌ها مقاماتی مربوط به انسان #متدين خوب است که عزم راسخ دارد، اما #عزم راسخی که مخصوص #امامت و #رسالت است در هيچ کجا وجود ندارد جز همان که پيامبر اکرم نشان دادند و فرمودند: «اَنتَ مِنّی بِمَنزلة هارونَ مِن موسی»
#هارون تنها يار حضرت موسی بود، حضرت علی علیه‌السلام هم دومين نداشت؛ حضرت #زهرا سلام الله عليها نيز دومين نداشت.
☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
▪️ مظلومیت مولا امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام
🔹 با این‌که حضرت #موسی (علیه‌السلام) معجزات عجيبی به مردم نشان داد که ديگر جای ترديد باقی نبود، اما قوم ايشان چنان بی تصميمی و بی عزمی نشان دادند که حضرت موسی (علیه‌السلام) عرض کرد: خدايا! من تنها خودم و برادرم را می‌شناسم و با ديگران کاری ندارم!. حضرت موسی (ﻋﻠﻴﻪالسلام) اين قدر غريب بود که وقتی در محضر الهی آمار خودش و پيراونش را معرفی کرد؛ فرمود: تنها خودم هستم و برادرم!.
#پيامبر اسلام هم همین‌گونه حضرت #علی (علیه‌السلام) را در #غدير خم معرفی فرمود، و #قرآن و #عترت را در حديث #ثقلين همین‌گونه معرفی نمودند. پس این‌ها را بايد از مقام #زن و #مرد مجزا دانست و کاملاً جدا کرد.
🔹 مردانی که #مسلمان می‌شوند و تا آخر عمر #عبادت و #جهاد و تحمل زحمات می‌کنند و روزها، #روزه و شب‌ها، طاعت و هنگام مبارزه با اعداء باکی ندارند و دست و پا، يا چشم‌شان را در راه خدا فدا می‌کنند، همه‌ی این‌ها مقاماتی مربوط به انسان #متدين خوب است که عزم راسخ دارد، اما #عزم راسخی که مخصوص #امامت و #رسالت است در هيچ کجا وجود ندارد جز همان که پيامبر اکرم نشان دادند و فرمودند: «اَنتَ مِنّی بِمَنزلة هارونَ مِن موسی»
#هارون تنها يار حضرت موسی بود، حضرت علی علیه‌السلام هم دومين نداشت؛ حضرت #زهرا سلام الله عليها نيز دومين نداشت.
☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
▪️ مظلومیت مولا امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام
🔹 با این‌که حضرت #موسی (علیه‌السلام) معجزات عجيبی به مردم نشان داد که ديگر جای ترديد باقی نبود، اما قوم ايشان چنان بی تصميمی و بی عزمی نشان دادند که حضرت موسی (علیه‌السلام) عرض کرد: خدايا! من تنها خودم و برادرم را می‌شناسم و با ديگران کاری ندارم!. حضرت موسی (ﻋﻠﻴﻪالسلام) اين قدر غريب بود که وقتی در محضر الهی آمار خودش و پيراونش را معرفی کرد؛ فرمود: تنها خودم هستم و برادرم!.
#پيامبر اسلام هم همین‌گونه حضرت #علی (علیه‌السلام) را در #غدير خم معرفی فرمود، و #قرآن و #عترت را در حديث #ثقلين همین‌گونه معرفی نمودند. پس این‌ها را بايد از مقام #زن و #مرد مجزا دانست و کاملاً جدا کرد.
🔹 مردانی که #مسلمان می‌شوند و تا آخر عمر #عبادت و #جهاد و تحمل زحمات می‌کنند و روزها، #روزه و شب‌ها، طاعت و هنگام مبارزه با اعداء باکی ندارند و دست و پا، يا چشم‌شان را در راه خدا فدا می‌کنند، همه‌ی این‌ها مقاماتی مربوط به انسان #متدين خوب است که عزم راسخ دارد، اما #عزم راسخی که مخصوص #امامت و #رسالت است در هيچ کجا وجود ندارد جز همان که پيامبر اکرم نشان دادند و فرمودند: «اَنتَ مِنّی بِمَنزلة هارونَ مِن موسی»
#هارون تنها يار حضرت موسی بود، حضرت علی علیه‌السلام هم دومين نداشت؛ حضرت #زهرا سلام الله عليها نيز دومين نداشت.
☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
🔺 مسئله‌ی بسیار مهم امامت
🔹 ماه شریفی است این ماه #ربیع_الاول؛ ماه #نبوت و #امامت می‌شود به او گفت. #پیشوایی در #دین با وجودی که هیچ‌گاه قطع نشده و همیشه بوده، منتهی یا همراه نبوت یا خالی از نبوت بلکه همراه با امامت بوده است.
امامت فی حد نفسه بسیار امر بزرگی است و به تنهایی اگر در کسی پیدا شد -مانند جناب #خضر علیه‌السلام - مورد نیاز نبوت می‌شود و #نبی باید با امامت همراه باشد تا چیزی که می‌فرماید، انجام آن #شک و #شبهه نداشته باشد.
#علما نظرات مختلف دارند، ولی #ائمه معصومین (علیهم‌السلام) هیچ نظر مختلفی ندارند؛ بلاواسطه از #پیامبر (صلی الله علیه وآله) و از #وحی دستور می‌گیرند و اجرا می‌کنند، مگر در وقتی که مشکلاتی در این راه باشد که آن‌وقت #تقیه می‌کنند و دستور می‌دهند که #مردم هم تقیه کنند.
امامت شأنش خیلی عالی است. الآن این ماهِ ربیع الاول زیر نظر حضرت #صادق علیه‌السلام هست. زیر نظر حضرت #ولی_امر علیه‌السلام است. باید با #توسل به آن‌ها از پیش‌آمدهای سنگین و سخت عبور کرد و از آن‌ها خواست که راه و چاه ما را به ما با وسایلی که خودشان می‌دانند ارائه کنند و ما بدانیم چه باید بکنیم؛ تا این‌که اگر چند نفر ادعا کردند که ما #امام هستیم، روشن بشود که کدام صحیح است و کدام نادرست است.
نشستن و صحبت کردن در تشخیص امام، #صفات امام، بزرگواری امام جزء بهترین #عبادات است، خصوصاً در زمان ما که #تربیت و پذیرشِ امامت از #خانواده، کمتر شروع می‌شود. معمولاً در #دبستان‌ها این مطالب هست؛ در کتب #دبیرستان‌ها هست، اما گاهی شده که خود #مدرس نیاز به #تعلیم داشته که به او گفته شود که امامت یعنی چه، و اشتباه او را به او نشان بدهند. از این جهت ناچاراً باید #تربیت_دینی اسلامی در منزل شروع بشود و منزل هم خودش کافی باشد در تعلیم و در ایجاد #محبت و #معرفت نسبت به ولی امر.
در یکی از جنگ‌ها بعضی‌ها برای کسب افتخار، پرچم #اسلام را برداشتند و حمله کردند، ولی با دفاعی که از طرف دشمنان شد، دست خالی برگشتند. نه #شهید شدند و نه کسی را به #جهنم فرستادند. فقط تنها شخصی که پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) معرفی کرد ماجرایش از این قرار بود که فرمود: فردا پرچم را به کسی می‌دهم که خدا و رسول را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.
معلوم می‌شود محبت در دل‌ها نیست!. یعنی به تعبیر ما پارسیان، #عشق به امور #مذهبی و دینی در #دل ما شعله نزده و ما را روشن نکرده. از این جهت، حضرت مسئله را روی محبت #قلبی برد؛ «فردا پرچم را به کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.» این شرط، شرط مهمی است. شرط امامت یک شرط مهمی است. باید افرادی باشند که به واسطه‌ی محبت به خدا و پیامبر، #احکام دین را خود به خود جلب کنند و یاد بگیرند؛ چون عشق به دین و عشق به خدا و رسول دارند و بعد عملاً به دیگران نشان بدهند. چون فرمود کسانی که خدا را دوست می‌دارند، فردا من پرچم را به او می‌دهم. بعضی‌ها #فکر کردند ما خواهیم بود! ولی حضرت اشتباه نکرد و تنها حضرت #علی (علیه‌السلام) را به نام محبت انتخاب فرمود و کسی که به نام محبت، -محبت کامل- به #جنگ می‌رود، یا جسدش را از راه شهادت نشان می‌دهد یا از بین بردن #دشمن را. هیچ‌وقت خسته نمی‌شود، هیچ‌وقت از شهادت نمی‌ترسد؛ فلذا #نفاق یک امر عجیبی است؛ در ظاهر صف اول، در باطن اصلاً از صف‌ها خارج!، #حضور ندارد؛ حضور #عبادی و محبتی ندارد. این را باید خداوند روشن کند تا مردم محبت خدا و رسول را از جهت ولیِّ امر و از جهت دارا شدن خودشان به محبت دین و پیامبر و خدا پیگیری کنند.
خدایا به آبروی پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه وآله)، به آبروی امام صادق (علیه‌السلام) ما را تابع این افراد، محب این افراد، پیرو این افراد، پیرو #امام_زمان خود ما قرار بده. سلام ما را به محضرش برسان و از #سلام و جواب سلام آن حضرت ما را محروم نفرما.
و صلی الله علی محمد وآل محمد
۹۵.۹.۱۱
☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
📆 سال‌روز فتح قلعه‌ی خیبر و خوار و ذلیل شدن یهود به دستان حضرت مولا امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام؛ ( ۲۴ #رجب ۷ ه‌ق)
🔹 در یکی از جنگ‌ها بعضی‌ها برای کسب افتخار، پرچم #اسلام را برداشتند و حمله کردند، ولی با دفاعی که از طرف دشمنان شد، دست خالی برگشتند. نه #شهید شدند و نه کسی را به #جهنم فرستادند. فقط تنها شخصی که #پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) معرفی کرد ماجرایش از این قرار بود که فرمود: فردا پرچم را به کسی می‌دهم که خدا و #رسول را #دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.
معلوم می‌شود #محبت در دل‌ها نیست!. یعنی به تعبیر ما پارسیان، #عشق به امور #مذهبی و دینی در #دل ما شعله نزده و ما را روشن نکرده. از این جهت، حضرت مسئله را روی محبت #قلبی برد؛ «فردا پرچم را به کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.» این شرط، شرط مهمی است. شرط #امامت یک شرط مهمی است. باید افرادی باشند که به واسطه‌ی محبت به خدا و پیامبر، #احکام دین را خود به خود جلب کنند و یاد بگیرند؛ چون عشق به دین و عشق به خدا و رسول دارند و بعد عملاً به دیگران نشان بدهند. چون فرمود کسانی که خدا را دوست می‌دارند، فردا من پرچم را به او می‌دهم. بعضی‌ها #فکر کردند ما خواهیم بود! ولی حضرت اشتباه نکرد و تنها حضرت #علی (علیه‌السلام) را به نام محبت انتخاب فرمود و کسی که به نام محبت، -محبت کامل- به #جنگ می‌رود، یا جسدش را از راه #شهادت نشان می‌دهد یا از بین بردن #دشمن را. هیچ‌وقت خسته نمی‌شود، هیچ‌وقت از شهادت نمی‌ترسد؛ فلذا #نفاق یک امر عجیبی است؛ در ظاهر صف اول، در باطن اصلاً از صف‌ها خارج!، #حضور ندارد؛ حضور #عبادی و محبتی ندارد. این را باید خداوند روشن کند تا مردم محبت خدا و رسول را از جهت ولیِّ امر و از جهت دارا شدن خودشان به محبت دین و پیامبر و خدا پیگیری کنند.
۹۵.۹.۱۱
@seyedololama
🔹حضرت علی علیه‌السلام وقتی درب #خیبر را می‌کند یا یک کار مهمی انجام می‌دهد، می‌فرماید #خیال نکنید من به‌خاطر این‌که علی پسر ابوطالب، زاییده شده‌ی فلان‌جا هستم از مادرم، من همه‌ی این کارها را می‌کنم، نه!. من به #قوت_ربانی این کارها را کردم. یعنی من مظهر #ربانی می‌شوم. مظهر الله می‌شوم و کار می‌کنم. آن موقع می‌گوید: دیگر من نیستم، خداست، دست خداست، فلذا به او می‌گویند: #ید_الله الباسطة و یا #عین_الله الناظرة.
۸۰٫۱۰٫۱۷
@seyedololama
🔹 #تفویض در ریز و درشت باطل است، ولی اگر #قیومیت در کار بیاید و #تفویض خداوند به معنای #ید_الله مغلولة از بین برود و او را صحیح ندانستیم و هر چیزی را نیاز به واجب الوجود در ذاتش و صفتش و فعلش قبول کردیم، در این‌جا می‌گویند: دیگر امور بسیار عظیم هم که مثلاً یک کهکشان هم بیافریند، مانعی ندارد، چون با #قدرت الاهی است در این شخص فلذا حضرت #علی علیه‌السلام فرمود: «ما قلعت باب خيبر بقوة جسمانية بل بقوة ربانية»؛ [ #بحارالانوار ج۵۸ص۴۷]
۸۱٫۴٫۳۰
@seyedololama
🔹 خیبر که یک قلعه‌ی محکمی بود از #یهود عهدشکنِ فریبکارِ #دشمن که در محاصره‌ی سپاه #اسلام قرار گرفته بود. یهودیان در خیبر را بسته بودند و از همان بالا نبرد و جنگ می‌کردند. بعضی از افراد در نزد حضرت که می‌خواستند بلکه یک کاری انجام بدهند که خوب باشد و مشهور بشوند فلذا برای گشودن درب این قلعه رفتند، ولی موفق نشده و بازگشتند. #سرّ او را حضرت به خودشان نفرمود اما به این بیان فرمود: فردا پرچم را به دست کسی می‌دهم که خدا و #پیامبر را #دوست دارد. این به طور کنایه در #تاریخ ماند که کسی‌که خدا و پیامبر را دوست داشته باشد وقتی که در جبهه‌ای وارد می‌شود یا #شهید می‌شود و یا #فتح می‌کند. چون می‌خواهد خدمت کند، #محبت کند، و محبت در این محل، اثرش همین است که یا انسان را به #شهادت می‌رساند یا به #فتح. حضرت به طور کنایه و رمز این‌که چرا این‌ها برگشتند را بیان کرد که این‌ها ظاهرفریب و فریبنده هستند نه دوست‌دار و فداکار. قبل از روز خیبر فرمود: فردا پرچم را به دست کسی می‌دهم که خدا و پیامبر، او را دوست دارند. افسران و فرماندهان عالی‌قدر اسلام در آرزوی نیل به چنین مقامی بودند!. ولی فکر می‌کردند آیا به آن‌ها داده می‌شود یا نه؟ در فردای آن روز پیامبر، علی را خواست و پرچم را به او داد و خدا در پرتو جانبازی (علیه‌السلام) پیروزی بزرگی نصیب ما نمود. در همین‌جا یکی از #معجزات پیامبر هم انجام گرفت که حضرت علی تشریف نداشت به خاطر چشم دردی بود که در آن موقع عارضش شده بود. حضرت دست مبارک یا آب دهان مبارک به چشمان او کشیدند و چشمانش سالم شد و پرچم را به دست او دادند.
۹۴٫۷٫۱۶
✅ مرحوم آیت سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
🔺 #صلوات_شعبانیه (۲)
🔹 «شجرة النبوة و موضع الرسالة»؛ [مفاتیح الجنان، صلوات شعبانیه]؛ ما با خدای خودمان چه ربطی داریم؟ اگر ما مسلمانیم ـ که إن‌شاءالله هستیم-، #مسلمان یعنی انسانِ #تسلیم به خداوند. خب ما از کجا بدانیم خدا را چگونه تسلیم هستیم و تسلیم خدا بشویم؟ جز از راه #نبوت و #رسالت راهی نیست. پس «وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعاً وَ لا تَفَرَّقُوا»؛ (آل عمران:۱۰۳)؛ حبل خدا این‌ها هستند. #نبوت و #امامت این‌ها دو دستگیره‌ی #نجات هستند.
«و مختلف الملائكة»؛ رفت و آمد موجودات، واسطه‌ی بین خدا و خلق این‌ها هستند.
همان‌طوری‌که که درباره کشف معدن‌های طلا و نقره و سایر فلزات قیمتی چقدر سرمایه می‌خواهد، ما هم باید به همین مقدار در تهیه‌ی زحمت و سرمایه باشیم تا با معدن #علم که این‌ها هستند، رابطه پیدا کنیم.
«و معدن العلم و اهل بيت الوحی، اللهم صل على محمد و آل محمد، الفلك الجارية فی اللجج الغامرة»؛ این‌ها کشتی روان در گرداب‌های فروگیر و فراگیر و غرق کننده هستند. #دنیا چنین اقیانوسی است که کشتی‌هایی در آن #غرق می‌شوند. طلب دنیا، #عشق به دنیا؛ تنها، هدفی که دنیاست، #بشر را تا به حالا این‌طور سرگردان کرده و به جان هم انداخته. آن‌وقت این‌ها کشتی #نجات هستند.
«من ركبها نجی و من تخلف عنها غرق»؛ «يأمن من ركبها و يغرق من تركها»؛ یعنی نجات برای این چند روزه‌ی دنیا و سرانجام رهایی از هرگونه گرفتاری‌ها، این کشتی نجات است که کسی که بر این‌ها سبقت بگیرد #افراطی می‌شود و از #دین خارج می‌شود. کسی که خود را به این کشتی نرساند، نابود است؛ «و المتأخر عنهم زاهق و اللازم لهم لاحق»؛ با آن‌ها بودن، از آن‌ها یا جلو یا عقب نیفتادن راه نجات است.
باز تشبیه دیگری: «اللهم صل على محمد و آل محمد الكهف الحصين»؛ پناه‌گاهی که نجات‌بخش است.
«و غياث المضطر المستكين»؛ اگر #انسان به خود و بیچارگی خود توجه کند، می‌بیند پریشان است، می‌بیند راه #نجات به دستش نیست. این‌ها هستند که باعث نجات بشریتند.
«و ملجأ الهاربين و عصمة المعتصمين»؛ خب، چون وقت نیست ما از دوستان می‌خواهیم که در این لحظه توجهی هم به بی‌پناهان نیمه شب یازدهم #عاشورا در بیابان پر از خار، پر از ریگ و سنگ، در تاریکی و با دشمنان بی‌رحم، کنند.
«و ملجإ الهاربين و عصمة المعتصمين»؛ آن‌جایی که تنها کسی که پناه آن کودکان بی‌پناه بود، دختر بزرگ حضرت #علی علیه‌السلام، (حضرت #زینب، علیها‌السلام) بود.
خدایا به آبروی آن زحمات دختر بزرگ #زهرا، به آن دل‌سوزی و به آن #اشک‌های چشم، به آن دل شریفِ لرزان و تپان، خدایا به داد #مسلمین برس.
خدایا #ظلم و کینه را به اهل خودشان برگردان. در همه‌ی نقاط عالم هیچ مسلمانی را #مضطر و بیچاره مگذار. خدایا ما مضطریم، فرزندان، نوه‌ها، نتیجه‌ها و نسل ما را از دست #شیاطین جن و انس حفاظت بفرما.
وصلی الله علی محمد و آله الطاهرین
۹۴.۳.۲۱=۲۳ شعبان المعظم ۱۴۳۶
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
▪️ مظلومیت مولا امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام
🔹 با این‌که حضرت #موسی (علیه‌السلام) معجزات عجيبی به مردم نشان داد که ديگر جای ترديد باقی نبود، اما قوم ايشان چنان بی تصميمی و بی عزمی نشان دادند که حضرت موسی (علیه‌السلام) عرض کرد: خدايا! من تنها خودم و برادرم را می‌شناسم و با ديگران کاری ندارم!. حضرت موسی (ﻋﻠﻴﻪالسلام) اين قدر غريب بود که وقتی در محضر الهی آمار خودش و پيراونش را معرفی کرد؛ فرمود: تنها خودم هستم و برادرم!.
#پيامبر اسلام هم همین‌گونه حضرت #علی (علیه‌السلام) را در #غدير خم معرفی فرمود، و #قرآن و #عترت را در حديث #ثقلين همین‌گونه معرفی نمودند. پس این‌ها را بايد از مقام #زن و #مرد مجزا دانست و کاملاً جدا کرد.
🔹 مردانی که #مسلمان می‌شوند و تا آخر عمر #عبادت و #جهاد و تحمل زحمات می‌کنند و روزها، #روزه و شب‌ها، طاعت و هنگام مبارزه با اعداء باکی ندارند و دست و پا، يا چشم‌شان را در راه خدا فدا می‌کنند، همه‌ی این‌ها مقاماتی مربوط به انسان #متدين خوب است که عزم راسخ دارد، اما #عزم راسخی که مخصوص #امامت و #رسالت است در هيچ کجا وجود ندارد جز همان که پيامبر اکرم نشان دادند و فرمودند: «اَنتَ مِنّی بِمَنزلة هارونَ مِن موسی»
#هارون تنها يار حضرت موسی بود، حضرت علی علیه‌السلام هم دومين نداشت؛ حضرت #زهرا سلام الله عليها نيز دومين نداشت.
☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
(قسمت دوم)
🔹 در هر حال حضرت به او فرمودند که: «او تقبل»؛ حالا من یک چیزی گفتم. تو قبولش می‌کنی؟ این خیلی حرف است. مانعی نداری تو در وجودت از پذیرش یک سخنی که یک #دانشمند، یک آدم دل‌سوزی به تو بگوید؟ آیا چنین کاری با خودت کرده‌ای؟
و این مسئله نظیر مسئله‌ی #امامت و #حکومت_اسلامی می‌ماند؛ مثلاً فرموده‌اند که یکی از شرایط امامت و پیشوایی و نفوذ حکومت اسلامی پذیرش #مردم است. خب این به چه معناست؟ آیا یعنی حکومت اسلامی اگر از طرف مردم پذیرش نداشته نباشد، این حکومت رسمیت و #قانونیت ندارد و #مشروع نیست؟ این‌طور که نیست. بلکه شاید معنایش این باشد که یعنی این حکومت، إعمال و نفوذ و نتیجه‌گیری‌اش، وابسته به این هست که مردمی پیدا بشوند و کاری انجام بدهند، وإلّا اگر آن‌ها از پذیرش، امتناع داشته باشند، #حاکم هر قدر #مقتدر، هر قدر #عادل، هر قدر از طرف خداوند دارای #سند محکم هم که باشد، ولی کاری از او ساخته نیست. پس آن‌ها مأمورند که بیایند #اطاعت این را بکنند.
بنابراین این فرمایش حضرت که آیا تو می‌پذیری؟، نشان می‌دهد که وصیت و توصیه خواستن، یک مقام مهمی هست. انسان خیلی وقتها #نهج_البلاغه در حجره‌اش است، روی میزش است، خب پر از نصیحت و راهنمایی است. از طرف نهج‌البلاغه که کوتاهی نشده تا آمده در حضور ما. در این چند قرن پر از #فتنه و #فساد و سوزاندن #کتابخانه ها و کشتن #رُوات واین‌ها، خداوند حفظ کرده و این مسائل به دست ما رسیده از طرف #شرع اسلام و مناصحین و خیرخواهان بشریت، #حجت تمام شده، فلذا ما باید خودمان را حاضر کنیم که اهل نهج‌البلاغه بشویم. بنده همیشه این فرمایش استاد #مطهری علیه‌الرحمة مثل این‌که در گوش و در ذهنم است که در اول توضیح کتاب #سیری_در_نهج_البلاغه، آن‌جا که سخن استادشان حاج میرزا علی آقای #شیرازی را بیان می‌کنند که چه فرد نافذ الکلامی بود و چه شایستگی‌هایی داشت، می‌فرمایند: من شهادت می‌دهم که آن #عالم_ربانی بود، اما در این‌که من #متعلم علی سبیل نجاةِ او بودم، خودم قطع ندارم، شبهه دارم. پس بنابراین #طلبه بودن و احراز طلبه شدن را کردن، یک کار مهمی است که انسان خودش را بشناسد که واقعاً این‌جایی است یا از جای دیگری این‌جا آمده.
☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
🔹 در یکی از جنگ‌ها بعضی‌ها برای کسب افتخار، پرچم #اسلام را برداشتند و حمله کردند، ولی با دفاعی که از طرف دشمنان شد، دست خالی برگشتند. نه #شهید شدند و نه کسی را به #جهنم فرستادند. فقط تنها شخصی که #پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) معرفی کرد ماجرایش از این قرار بود که فرمود: فردا پرچم را به کسی می‌دهم که خدا و #رسول را #دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.
معلوم می‌شود #محبت در دل‌ها نیست!. یعنی به تعبیر ما پارسیان، #عشق به امور #مذهبی و دینی در #دل ما شعله نزده و ما را روشن نکرده. از این جهت، حضرت مسئله را روی محبت #قلبی برد؛ «فردا پرچم را به کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.» این شرط، شرط مهمی است. شرط #امامت یک شرط مهمی است. باید افرادی باشند که به واسطه‌ی محبت به خدا و پیامبر، #احکام دین را خود به خود جلب کنند و یاد بگیرند؛ چون عشق به دین و عشق به خدا و رسول دارند و بعد عملاً به دیگران نشان بدهند. چون فرمود کسانی که خدا را دوست می‌دارند، فردا من پرچم را به او می‌دهم. بعضی‌ها #فکر کردند ما خواهیم بود! ولی حضرت اشتباه نکرد و تنها حضرت #علی (علیه‌السلام) را به نام محبت انتخاب فرمود و کسی که به نام محبت، -محبت کامل- به #جنگ می‌رود، یا جسدش را از راه #شهادت نشان می‌دهد یا از بین بردن #دشمن را. هیچ‌وقت خسته نمی‌شود، هیچ‌وقت از شهادت نمی‌ترسد؛ فلذا #نفاق یک امر عجیبی است؛ در ظاهر صف اول، در باطن اصلاً از صف‌ها خارج!، #حضور ندارد؛ حضور #عبادی و محبتی ندارد. این را باید خداوند روشن کند تا مردم محبت خدا و رسول را از جهت ولیِّ امر و از جهت دارا شدن خودشان به محبت دین و پیامبر و خدا پیگیری کنند.
۹۵.۹.۱۱
✅ مرحوم آیت سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
▪️ مظلومیت مولا امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام
🔹 با این‌که حضرت #موسی (علیه‌السلام) معجزات عجيبی به مردم نشان داد که ديگر جای ترديد باقی نبود، اما قوم ايشان چنان بی تصميمی و بی عزمی نشان دادند که حضرت موسی (علیه‌السلام) عرض کرد: خدايا! من تنها خودم و برادرم را می‌شناسم و با ديگران کاری ندارم!. حضرت موسی (ﻋﻠﻴﻪالسلام) اين قدر غريب بود که وقتی در محضر الهی آمار خودش و پيراونش را معرفی کرد؛ فرمود: تنها خودم هستم و برادرم!.
#پيامبر اسلام هم همین‌گونه حضرت #علی (علیه‌السلام) را در #غدير خم معرفی فرمود، و #قرآن و #عترت را در حديث #ثقلين همین‌گونه معرفی نمودند. پس این‌ها را بايد از مقام #زن و #مرد مجزا دانست و کاملاً جدا کرد.
🔹 مردانی که #مسلمان می‌شوند و تا آخر عمر #عبادت و #جهاد و تحمل زحمات می‌کنند و روزها، #روزه و شب‌ها، طاعت و هنگام مبارزه با اعداء باکی ندارند و دست و پا، يا چشم‌شان را در راه خدا فدا می‌کنند، همه‌ی این‌ها مقاماتی مربوط به انسان #متدين خوب است که عزم راسخ دارد، اما #عزم راسخی که مخصوص #امامت و #رسالت است در هيچ کجا وجود ندارد جز همان که پيامبر اکرم نشان دادند و فرمودند: «اَنتَ مِنّی بِمَنزلة هارونَ مِن موسی»
#هارون تنها يار حضرت موسی بود، حضرت علی علیه‌السلام هم دومين نداشت؛ حضرت #زهرا سلام الله عليها نيز دومين نداشت.
☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
🔺 مسئله‌ی بسیار مهم امامت
🔹 ماه شریفی است این ماه #ربیع_الاول؛ ماه #نبوت و #امامت می‌شود به او گفت. #پیشوایی در #دین با وجودی که هیچ‌گاه قطع نشده و همیشه بوده، منتهی یا همراه نبوت یا خالی از نبوت بلکه همراه با امامت بوده است.
امامت فی حد نفسه بسیار امر بزرگی است و به تنهایی اگر در کسی پیدا شد -مانند جناب #خضر علیه‌السلام - مورد نیاز نبوت می‌شود و #نبی باید با امامت همراه باشد تا چیزی که می‌فرماید، انجام آن #شک و #شبهه نداشته باشد.
#علما نظرات مختلف دارند، ولی #ائمه معصومین (علیهم‌السلام) هیچ نظر مختلفی ندارند؛ بلاواسطه از #پیامبر (صلی الله علیه وآله) و از #وحی دستور می‌گیرند و اجرا می‌کنند، مگر در وقتی که مشکلاتی در این راه باشد که آن‌وقت #تقیه می‌کنند و دستور می‌دهند که #مردم هم تقیه کنند.
امامت شأنش خیلی عالی است. الآن این ماهِ ربیع الاول زیر نظر حضرت #صادق علیه‌السلام هست. زیر نظر حضرت #ولی_امر علیه‌السلام است. باید با #توسل به آن‌ها از پیش‌آمدهای سنگین و سخت عبور کرد و از آن‌ها خواست که راه و چاه ما را به ما با وسایلی که خودشان می‌دانند ارائه کنند و ما بدانیم چه باید بکنیم؛ تا این‌که اگر چند نفر ادعا کردند که ما #امام هستیم، روشن بشود که کدام صحیح است و کدام نادرست است.
نشستن و صحبت کردن در تشخیص امام، #صفات امام، بزرگواری امام جزء بهترین #عبادات است، خصوصاً در زمان ما که #تربیت و پذیرشِ امامت از #خانواده، کمتر شروع می‌شود. معمولاً در #دبستان‌ها این مطالب هست؛ در کتب #دبیرستان‌ها هست، اما گاهی شده که خود #مدرس نیاز به #تعلیم داشته که به او گفته شود که امامت یعنی چه، و اشتباه او را به او نشان بدهند. از این جهت ناچاراً باید #تربیت_دینی اسلامی در منزل شروع بشود و منزل هم خودش کافی باشد در تعلیم و در ایجاد #محبت و #معرفت نسبت به ولی امر.
در یکی از جنگ‌ها بعضی‌ها برای کسب افتخار، پرچم #اسلام را برداشتند و حمله کردند، ولی با دفاعی که از طرف دشمنان شد، دست خالی برگشتند. نه #شهید شدند و نه کسی را به #جهنم فرستادند. فقط تنها شخصی که پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) معرفی کرد ماجرایش از این قرار بود که فرمود: فردا پرچم را به کسی می‌دهم که خدا و رسول را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.
معلوم می‌شود محبت در دل‌ها نیست!. یعنی به تعبیر ما پارسیان، #عشق به امور #مذهبی و دینی در #دل ما شعله نزده و ما را روشن نکرده. از این جهت، حضرت مسئله را روی محبت #قلبی برد؛ «فردا پرچم را به کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.» این شرط، شرط مهمی است. شرط امامت یک شرط مهمی است. باید افرادی باشند که به واسطه‌ی محبت به خدا و پیامبر، #احکام دین را خود به خود جلب کنند و یاد بگیرند؛ چون عشق به دین و عشق به خدا و رسول دارند و بعد عملاً به دیگران نشان بدهند. چون فرمود کسانی که خدا را دوست می‌دارند، فردا من پرچم را به او می‌دهم. بعضی‌ها #فکر کردند ما خواهیم بود! ولی حضرت اشتباه نکرد و تنها حضرت #علی (علیه‌السلام) را به نام محبت انتخاب فرمود و کسی که به نام محبت، -محبت کامل- به #جنگ می‌رود، یا جسدش را از راه شهادت نشان می‌دهد یا از بین بردن #دشمن را. هیچ‌وقت خسته نمی‌شود، هیچ‌وقت از شهادت نمی‌ترسد؛ فلذا #نفاق یک امر عجیبی است؛ در ظاهر صف اول، در باطن اصلاً از صف‌ها خارج!، #حضور ندارد؛ حضور #عبادی و محبتی ندارد. این را باید خداوند روشن کند تا مردم محبت خدا و رسول را از جهت ولیِّ امر و از جهت دارا شدن خودشان به محبت دین و پیامبر و خدا پیگیری کنند.
خدایا به آبروی پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه وآله)، به آبروی امام صادق (علیه‌السلام) ما را تابع این افراد، محب این افراد، پیرو این افراد، پیرو #امام_زمان خود ما قرار بده. سلام ما را به محضرش برسان و از #سلام و جواب سلام آن حضرت ما را محروم نفرما.
و صلی الله علی محمد وآل محمد
۹۵.۹.۱۱
☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
📆 سال‌روز فتح قلعه‌ی خیبر و خوار و ذلیل شدن یهود به دستان حضرت مولا امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام؛ ( ۲۴ #رجب ۷ ه‌ق)
🔹 در یکی از جنگ‌ها بعضی‌ها برای کسب افتخار، پرچم #اسلام را برداشتند و حمله کردند، ولی با دفاعی که از طرف دشمنان شد، دست خالی برگشتند. نه #شهید شدند و نه کسی را به #جهنم فرستادند. فقط تنها شخصی که #پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) معرفی کرد ماجرایش از این قرار بود که فرمود: فردا پرچم را به کسی می‌دهم که خدا و #رسول را #دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.
معلوم می‌شود #محبت در دل‌ها نیست!. یعنی به تعبیر ما پارسیان، #عشق به امور #مذهبی و دینی در #دل ما شعله نزده و ما را روشن نکرده. از این جهت، حضرت مسئله را روی محبت #قلبی برد؛ «فردا پرچم را به کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.» این شرط، شرط مهمی است. شرط #امامت یک شرط مهمی است. باید افرادی باشند که به واسطه‌ی محبت به خدا و پیامبر، #احکام دین را خود به خود جلب کنند و یاد بگیرند؛ چون عشق به دین و عشق به خدا و رسول دارند و بعد عملاً به دیگران نشان بدهند. چون فرمود کسانی که خدا را دوست می‌دارند، فردا من پرچم را به او می‌دهم. بعضی‌ها #فکر کردند ما خواهیم بود! ولی حضرت اشتباه نکرد و تنها حضرت #علی (علیه‌السلام) را به نام محبت انتخاب فرمود و کسی که به نام محبت، -محبت کامل- به #جنگ می‌رود، یا جسدش را از راه #شهادت نشان می‌دهد یا از بین بردن #دشمن را. هیچ‌وقت خسته نمی‌شود، هیچ‌وقت از شهادت نمی‌ترسد؛ فلذا #نفاق یک امر عجیبی است؛ در ظاهر صف اول، در باطن اصلاً از صف‌ها خارج!، #حضور ندارد؛ حضور #عبادی و محبتی ندارد. این را باید خداوند روشن کند تا مردم محبت خدا و رسول را از جهت ولیِّ امر و از جهت دارا شدن خودشان به محبت دین و پیامبر و خدا پیگیری کنند.
۹۵.۹.۱۱
@seyedololama
🔹حضرت علی علیه‌السلام وقتی درب #خیبر را می‌کند یا یک کار مهمی انجام می‌دهد، می‌فرماید #خیال نکنید من به‌خاطر این‌که علی پسر ابوطالب، زاییده شده‌ی فلان‌جا هستم از مادرم، من همه‌ی این کارها را می‌کنم، نه!. من به #قوت_ربانی این کارها را کردم. یعنی من مظهر #ربانی می‌شوم. مظهر الله می‌شوم و کار می‌کنم. آن موقع می‌گوید: دیگر من نیستم، خداست، دست خداست، فلذا به او می‌گویند: #ید_الله الباسطة و یا #عین_الله الناظرة.
۸۰٫۱۰٫۱۷
@seyedololama
🔹 #تفویض در ریز و درشت باطل است، ولی اگر #قیومیت در کار بیاید و #تفویض خداوند به معنای #ید_الله مغلولة از بین برود و او را صحیح ندانستیم و هر چیزی را نیاز به واجب الوجود در ذاتش و صفتش و فعلش قبول کردیم، در این‌جا می‌گویند: دیگر امور بسیار عظیم هم که مثلاً یک کهکشان هم بیافریند، مانعی ندارد، چون با #قدرت الاهی است در این شخص فلذا حضرت #علی علیه‌السلام فرمود: «ما قلعت باب خيبر بقوة جسمانية بل بقوة ربانية»؛ [ #بحارالانوار ج۵۸ص۴۷]
۸۱٫۴٫۳۰
@seyedololama
🔹 خیبر که یک قلعه‌ی محکمی بود از #یهود عهدشکنِ فریبکارِ #دشمن که در محاصره‌ی سپاه #اسلام قرار گرفته بود. یهودیان در خیبر را بسته بودند و از همان بالا نبرد و جنگ می‌کردند. بعضی از افراد در نزد حضرت که می‌خواستند بلکه یک کاری انجام بدهند که خوب باشد و مشهور بشوند فلذا برای گشودن درب این قلعه رفتند، ولی موفق نشده و بازگشتند. #سرّ او را حضرت به خودشان نفرمود اما به این بیان فرمود: فردا پرچم را به دست کسی می‌دهم که خدا و #پیامبر را #دوست دارد. این به طور کنایه در #تاریخ ماند که کسی‌که خدا و پیامبر را دوست داشته باشد وقتی که در جبهه‌ای وارد می‌شود یا #شهید می‌شود و یا #فتح می‌کند. چون می‌خواهد خدمت کند، #محبت کند، و محبت در این محل، اثرش همین است که یا انسان را به #شهادت می‌رساند یا به #فتح. حضرت به طور کنایه و رمز این‌که چرا این‌ها برگشتند را بیان کرد که این‌ها ظاهرفریب و فریبنده هستند نه دوست‌دار و فداکار. قبل از روز خیبر فرمود: فردا پرچم را به دست کسی می‌دهم که خدا و پیامبر، او را دوست دارند. افسران و فرماندهان عالی‌قدر اسلام در آرزوی نیل به چنین مقامی بودند!. ولی فکر می‌کردند آیا به آن‌ها داده می‌شود یا نه؟ در فردای آن روز پیامبر، علی را خواست و پرچم را به او داد و خدا در پرتو جانبازی (علیه‌السلام) پیروزی بزرگی نصیب ما نمود. در همین‌جا یکی از #معجزات پیامبر هم انجام گرفت که حضرت علی تشریف نداشت به خاطر چشم دردی بود که در آن موقع عارضش شده بود. حضرت دست مبارک یا آب دهان مبارک به چشمان او کشیدند و چشمانش سالم شد و پرچم را به دست او دادند.
۹۴٫۷٫۱۶
✅ مرحوم آیت سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
🔺 #صلوات_شعبانیه (۲)
🔹 «شجرة النبوة و موضع الرسالة»؛ [مفاتیح الجنان، صلوات شعبانیه]؛ ما با خدای خودمان چه ربطی داریم؟ اگر ما مسلمانیم ـ که إن‌شاءالله هستیم-، #مسلمان یعنی انسانِ #تسلیم به خداوند. خب ما از کجا بدانیم خدا را چگونه تسلیم هستیم و تسلیم خدا بشویم؟ جز از راه #نبوت و #رسالت راهی نیست. پس «وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعاً وَ لا تَفَرَّقُوا»؛ (آل عمران:۱۰۳)؛ حبل خدا این‌ها هستند. #نبوت و #امامت این‌ها دو دستگیره‌ی #نجات هستند.
«و مختلف الملائكة»؛ رفت و آمد موجودات، واسطه‌ی بین خدا و خلق این‌ها هستند.
همان‌طوری‌که که درباره کشف معدن‌های طلا و نقره و سایر فلزات قیمتی چقدر سرمایه می‌خواهد، ما هم باید به همین مقدار در تهیه‌ی زحمت و سرمایه باشیم تا با معدن #علم که این‌ها هستند، رابطه پیدا کنیم.
«و معدن العلم و اهل بيت الوحی، اللهم صل على محمد و آل محمد، الفلك الجارية فی اللجج الغامرة»؛ این‌ها کشتی روان در گرداب‌های فروگیر و فراگیر و غرق کننده هستند. #دنیا چنین اقیانوسی است که کشتی‌هایی در آن #غرق می‌شوند. طلب دنیا، #عشق به دنیا؛ تنها، هدفی که دنیاست، #بشر را تا به حالا این‌طور سرگردان کرده و به جان هم انداخته. آن‌وقت این‌ها کشتی #نجات هستند.
«من ركبها نجی و من تخلف عنها غرق»؛ «يأمن من ركبها و يغرق من تركها»؛ یعنی نجات برای این چند روزه‌ی دنیا و سرانجام رهایی از هرگونه گرفتاری‌ها، این کشتی نجات است که کسی که بر این‌ها سبقت بگیرد #افراطی می‌شود و از #دین خارج می‌شود. کسی که خود را به این کشتی نرساند، نابود است؛ «و المتأخر عنهم زاهق و اللازم لهم لاحق»؛ با آن‌ها بودن، از آن‌ها یا جلو یا عقب نیفتادن راه نجات است.
باز تشبیه دیگری: «اللهم صل على محمد و آل محمد الكهف الحصين»؛ پناه‌گاهی که نجات‌بخش است.
«و غياث المضطر المستكين»؛ اگر #انسان به خود و بیچارگی خود توجه کند، می‌بیند پریشان است، می‌بیند راه #نجات به دستش نیست. این‌ها هستند که باعث نجات بشریتند.
«و ملجأ الهاربين و عصمة المعتصمين»؛ خب، چون وقت نیست ما از دوستان می‌خواهیم که در این لحظه توجهی هم به بی‌پناهان نیمه شب یازدهم #عاشورا در بیابان پر از خار، پر از ریگ و سنگ، در تاریکی و با دشمنان بی‌رحم، کنند.
«و ملجإ الهاربين و عصمة المعتصمين»؛ آن‌جایی که تنها کسی که پناه آن کودکان بی‌پناه بود، دختر بزرگ حضرت #علی علیه‌السلام، (حضرت #زینب، علیها‌السلام) بود.
خدایا به آبروی آن زحمات دختر بزرگ #زهرا، به آن دل‌سوزی و به آن #اشک‌های چشم، به آن دل شریفِ لرزان و تپان، خدایا به داد #مسلمین برس.
خدایا #ظلم و کینه را به اهل خودشان برگردان. در همه‌ی نقاط عالم هیچ مسلمانی را #مضطر و بیچاره مگذار. خدایا ما مضطریم، فرزندان، نوه‌ها، نتیجه‌ها و نسل ما را از دست #شیاطین جن و انس حفاظت بفرما.
وصلی الله علی محمد و آله الطاهرین
۹۴.۳.۲۱=۲۳ شعبان المعظم ۱۴۳۶
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
📆 سال‌روز فتح قلعه‌ی خیبر و خوار و ذلیل شدن یهود به دستان حضرت مولا امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام؛ ( ۲۴ رجب ۷ ه‌ق)
🔹 در یکی از جنگ‌ها بعضی‌ها برای کسب افتخار، پرچم اسلام را برداشتند و حمله کردند، ولی با دفاعی که از طرف دشمنان شد، دست خالی برگشتند. نه شهید شدند و نه کسی را به جهنم فرستادند. فقط تنها شخصی که پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) معرفی کرد ماجرایش از این قرار بود که فرمود: فردا پرچم را به کسی می‌دهم که خدا و رسول را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.
معلوم می‌شود #محبت در دل‌ها نیست!. یعنی به تعبیر ما پارسیان، #عشق به امور مذهبی و دینی در دل ما شعله نزده و ما را روشن نکرده. از این جهت، حضرت مسئله را روی محبت قلبی برد؛ «فردا پرچم را به کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.» این شرط، شرط مهمی است. شرط #امامت یک شرط مهمی است. باید افرادی باشند که به واسطه‌ی محبت به خدا و پیامبر، احکام دین را خود به خود جلب کنند و یاد بگیرند؛ چون عشق به دین و عشق به خدا و رسول دارند و بعد عملاً به دیگران نشان بدهند. چون فرمود کسانی که خدا را دوست می‌دارند، فردا من پرچم را به او می‌دهم. بعضی‌ها فکر کردند ما خواهیم بود! ولی حضرت اشتباه نکرد و تنها حضرت #علی (علیه‌السلام) را به نام محبت انتخاب فرمود و کسی که به نام محبت، -محبت کامل- به جنگ می‌رود، یا جسدش را از راه شهادت نشان می‌دهد یا از بین بردن دشمن را. هیچ‌وقت خسته نمی‌شود، هیچ‌وقت از شهادت نمی‌ترسد؛ فلذا #نفاق یک امر عجیبی است؛ در ظاهر صف اول، در باطن اصلاً از صف‌ها خارج!، حضور ندارد؛ حضور عبادی و محبتی ندارد. این را باید خداوند روشن کند تا مردم محبت خدا و رسول را از جهت ولیِّ امر و از جهت دارا شدن خودشان به محبت دین و پیامبر و خدا پیگیری کنند.
۹۵.۹.۱۱
@seyedololama
🔹حضرت علی علیه‌السلام وقتی درب #خیبر را می‌کند یا یک کار مهمی انجام می‌دهد، می‌فرماید خیال نکنید من به‌خاطر این‌که علی پسر ابوطالب، زاییده شده‌ی فلان‌جا هستم از مادرم، من همه‌ی این کارها را می‌کنم، نه!. من به قوت ربانی این کارها را کردم. یعنی من مظهر ربانی می‌شوم. مظهر الله می‌شوم و کار می‌کنم. آن موقع می‌گوید: دیگر من نیستم، خداست، دست خداست، فلذا به او می‌گویند: ید الله الباسطة و یا عین الله الناظرة.
۸۰٫۱۰٫۱۷
@seyedololama
🔹 تفویض در ریز و درشت باطل است، ولی اگر قیومیت در کار بیاید و تفویض خداوند به معنای ید الله مغلولة از بین برود و او را صحیح ندانستیم و هر چیزی را نیاز به واجب الوجود در ذاتش و صفتش و فعلش قبول کردیم، در این‌جا می‌گویند: دیگر امور بسیار عظیم هم که مثلاً یک کهکشان هم بیافریند، مانعی ندارد، چون با قدرت الاهی است در این شخص فلذا حضرت علی علیه‌السلام فرمود: «ما قلعت باب خيبر بقوة جسمانية بل بقوة ربانية»؛ [بحارالانوار ج۵۸ص۴۷]
۸۱٫۴٫۳۰
@seyedololama
🔹 خیبر که یک قلعه‌ی محکمی بود از #یهود عهدشکنِ فریبکارِ دشمن که در محاصره‌ی سپاه #اسلام قرار گرفته بود. یهودیان در خیبر را بسته بودند و از همان بالا نبرد و جنگ می‌کردند. بعضی از افراد در نزد حضرت که می‌خواستند بلکه یک کاری انجام بدهند که خوب باشد و مشهور بشوند فلذا برای گشودن درب این قلعه رفتند، ولی موفق نشده و بازگشتند. سرّ او را حضرت به خودشان نفرمود اما به این بیان فرمود: فردا پرچم را به دست کسی می‌دهم که خدا و پیامبر را دوست دارد. این به طور کنایه در تاریخ ماند که کسی‌که خدا و پیامبر را دوست داشته باشد وقتی که در جبهه‌ای وارد می‌شود یا #شهید می‌شود و یا فتح می‌کند. چون می‌خواهد خدمت کند، محبت کند، و محبت در این محل، اثرش همین است که یا انسان را به شهادت می‌رساند یا به فتح. حضرت به طور کنایه و رمز این‌که چرا این‌ها برگشتند را بیان کرد که این‌ها ظاهرفریب و فریبنده هستند نه دوست‌دار و فداکار. قبل از روز خیبر فرمود: فردا پرچم را به دست کسی می‌دهم که خدا و پیامبر، او را دوست دارند. افسران و فرماندهان عالی‌قدر اسلام در آرزوی نیل به چنین مقامی بودند!. ولی فکر می‌کردند آیا به آن‌ها داده می‌شود یا نه؟ در فردای آن روز پیامبر، علی را خواست و پرچم را به او داد و خدا در پرتو جانبازی (علیه‌السلام) پیروزی بزرگی نصیب ما نمود. در همین‌جا یکی از معجزات پیامبر هم انجام گرفت که حضرت علی تشریف نداشت به خاطر چشم دردی بود که در آن موقع عارضش شده بود. حضرت دست مبارک یا آب دهان مبارک به چشمان او کشیدند و چشمانش سالم شد و پرچم را به دست او دادند.
۹۴٫۷٫۱۶
✅ مرحوم آیت سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
📆 سال‌روز فتح قلعه‌ی خیبر و خوار و ذلیل شدن یهود به دستان حضرت مولا امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام؛ ( ۲۴ رجب ۷ ه‌ق)
🔹 در یکی از جنگ‌ها بعضی‌ها برای کسب افتخار، پرچم اسلام را برداشتند و حمله کردند، ولی با دفاعی که از طرف دشمنان شد، دست خالی برگشتند. نه شهید شدند و نه کسی را به جهنم فرستادند. فقط تنها شخصی که پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) معرفی کرد ماجرایش از این قرار بود که فرمود: فردا پرچم را به کسی می‌دهم که خدا و رسول را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.
معلوم می‌شود #محبت در دل‌ها نیست!. یعنی به تعبیر ما پارسیان، #عشق به امور مذهبی و دینی در دل ما شعله نزده و ما را روشن نکرده. از این جهت، حضرت مسئله را روی محبت قلبی برد؛ «فردا پرچم را به کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.» این شرط، شرط مهمی است. شرط #امامت یک شرط مهمی است. باید افرادی باشند که به واسطه‌ی محبت به خدا و پیامبر، احکام دین را خود به خود جلب کنند و یاد بگیرند؛ چون عشق به دین و عشق به خدا و رسول دارند و بعد عملاً به دیگران نشان بدهند. چون فرمود کسانی که خدا را دوست می‌دارند، فردا من پرچم را به او می‌دهم. بعضی‌ها فکر کردند ما خواهیم بود! ولی حضرت اشتباه نکرد و تنها حضرت #علی (علیه‌السلام) را به نام محبت انتخاب فرمود و کسی که به نام محبت، -محبت کامل- به جنگ می‌رود، یا جسدش را از راه شهادت نشان می‌دهد یا از بین بردن دشمن را. هیچ‌وقت خسته نمی‌شود، هیچ‌وقت از شهادت نمی‌ترسد؛ فلذا #نفاق یک امر عجیبی است؛ در ظاهر صف اول، در باطن اصلاً از صف‌ها خارج!، حضور ندارد؛ حضور عبادی و محبتی ندارد. این را باید خداوند روشن کند تا مردم محبت خدا و رسول را از جهت ولیِّ امر و از جهت دارا شدن خودشان به محبت دین و پیامبر و خدا پیگیری کنند.
۹۵.۹.۱۱
@seyedololama
🔹حضرت علی علیه‌السلام وقتی درب #خیبر را می‌کند یا یک کار مهمی انجام می‌دهد، می‌فرماید خیال نکنید من به‌خاطر این‌که علی پسر ابوطالب، زاییده شده‌ی فلان‌جا هستم از مادرم، من همه‌ی این کارها را می‌کنم، نه!. من به قوت ربانی این کارها را کردم. یعنی من مظهر ربانی می‌شوم. مظهر الله می‌شوم و کار می‌کنم. آن موقع می‌گوید: دیگر من نیستم، خداست، دست خداست، فلذا به او می‌گویند: ید الله الباسطة و یا عین الله الناظرة.
۸۰٫۱۰٫۱۷
@seyedololama
🔹 تفویض در ریز و درشت باطل است، ولی اگر قیومیت در کار بیاید و تفویض خداوند به معنای ید الله مغلولة از بین برود و او را صحیح ندانستیم و هر چیزی را نیاز به واجب الوجود در ذاتش و صفتش و فعلش قبول کردیم، در این‌جا می‌گویند: دیگر امور بسیار عظیم هم که مثلاً یک کهکشان هم بیافریند، مانعی ندارد، چون با قدرت الاهی است در این شخص فلذا حضرت علی علیه‌السلام فرمود: «ما قلعت باب خيبر بقوة جسمانية بل بقوة ربانية»؛ [بحارالانوار ج۵۸ص۴۷]
۸۱٫۴٫۳۰
@seyedololama
🔹 خیبر که یک قلعه‌ی محکمی بود از #یهود عهدشکنِ فریبکارِ دشمن که در محاصره‌ی سپاه #اسلام قرار گرفته بود. یهودیان در خیبر را بسته بودند و از همان بالا نبرد و جنگ می‌کردند. بعضی از افراد در نزد حضرت که می‌خواستند بلکه یک کاری انجام بدهند که خوب باشد و مشهور بشوند فلذا برای گشودن درب این قلعه رفتند، ولی موفق نشده و بازگشتند. سرّ او را حضرت به خودشان نفرمود اما به این بیان فرمود: فردا پرچم را به دست کسی می‌دهم که خدا و پیامبر را دوست دارد. این به طور کنایه در تاریخ ماند که کسی‌که خدا و پیامبر را دوست داشته باشد وقتی که در جبهه‌ای وارد می‌شود یا #شهید می‌شود و یا فتح می‌کند. چون می‌خواهد خدمت کند، محبت کند، و محبت در این محل، اثرش همین است که یا انسان را به شهادت می‌رساند یا به فتح. حضرت به طور کنایه و رمز این‌که چرا این‌ها برگشتند را بیان کرد که این‌ها ظاهرفریب و فریبنده هستند نه دوست‌دار و فداکار. قبل از روز خیبر فرمود: فردا پرچم را به دست کسی می‌دهم که خدا و پیامبر، او را دوست دارند. افسران و فرماندهان عالی‌قدر اسلام در آرزوی نیل به چنین مقامی بودند!. ولی فکر می‌کردند آیا به آن‌ها داده می‌شود یا نه؟ در فردای آن روز پیامبر، علی را خواست و پرچم را به او داد و خدا در پرتو جانبازی (علیه‌السلام) پیروزی بزرگی نصیب ما نمود. در همین‌جا یکی از معجزات پیامبر هم انجام گرفت که حضرت علی تشریف نداشت به خاطر چشم دردی بود که در آن موقع عارضش شده بود. حضرت دست مبارک یا آب دهان مبارک به چشمان او کشیدند و چشمانش سالم شد و پرچم را به دست او دادند.
۹۴٫۷٫۱۶
✅ مرحوم آیت سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama