🔺 ورود به ماه رمضان با کفر!
📖 در کتاب #مفاتیح_الجنان در دعای شب آخر #شعبان و شب اول #رمضان این عبارت هست:
«اللهم ما کان فی قلبی من شک و ریبة أو جحود أو قنوط أو فرح أو بذخ أو بطر أو خیلاء أو ریاء أو سمعة أو شقاق أو نفاق أو کفر...»
امام #صادق علیه‌السلام دعایی برای ما آورده که آخر ماه شعبان بخوانیم که خدایا هرچه در #دل ما از #کفر است! این‌ها را خواهش می‌کنم برطرف کنی، مرا #پاک کنی.
پس #زندگی ما، #اجتماع ما، #وزارت‌خانه‌ی ما، #مجلس ما، از بالا تا پایین، #درس، #تدریس، همه یک جور کفری درونش هست!.
کفر به #نعم الاهی. به این معنا که مثلاً چاقو را بر می‌داریم هلو را پاره می‌کنیم، ولی هنری که این‌جا به خرج رفته اصلاً یادمان نیست. مثل این‌که این یک خشتی است افتاده روی زمین، برداشتیم می‌خواهیم استفاده کنیم!.
باباجون این یک لقمه‌ی عجیبی است!. #هنر است. هنری که سال‌ها و قرن‌ها بشر باید در این ها #فکر بکند ولی نمی‌کند.
پس #کفر است. پس اجتماعات و #تمدن‌ها کفرانه است به نعمت‌های الاهی.
«اللهم ماکان فی قلبی من شک... أو فسوق أو عصیان أو عظمة أو شئ لا تحب فأسئلک أن تبدلنی مکانه ایمانا بوعدک و وفاء بعهدک...»
خدایا این‌ها را برای من عوض کن. من را جاروب کن. مهمان کثیفی هستم.
اگر یک کارگر فاضلاب یادش رفته باشد که امشب #مهمان است، با #لباس فاضلابی بیاید، یک‌مرتبه درب خانه، چه می‌گوید؟ می‌گوید حمام کجاست؟ صاحب‌خانه! من را هدایت کن به حمام. اول بروم آن‌جا. یک دست لباس هم به من امروز عاریه بده که من بتوانم سر سفره حاضر شوم.
ما باید در ماه #رمضان این‌جوری عرض #حاجت کنیم پیش خدا.
خدایا ما را عوض کن به جای این‌ها: «ایماناً بوعدک و وفاءً بعهدک و رضاً بقضائک و زهداً فی الدنیا»؛ اصلا #علاقه‌ی به غیر خودت در #دل ما نماند. کثافت است. با کثافت داریم سر سفره احسان تو می‌نشینیم. ما را پاک کن. اول برویم حمام، پاک بشویم، بعد بیاییم سر سفره‌ی تو.
«و رغبةً فیما عندک و أثرةً و طمأنینةً و توبةً نصوحاً.»
این هم دعای شب آخر این ماه است، هم دعای شب اول ماه #رمضان است، هم برنامه‌ی ما تا آخر عمر است. که وقتی می‌میریم این دعا در حق ما مستجاب شده باشد. با کفر نمیریم.
۸۸.۵.۲۷
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
سیدالعلماء
🌺 به مناسبت مولود مسعود حضرت #مجتبی علیه‌السلام، مختصری از اوضاع و احوال آن بزرگوار که در مسیر #امتحان بوده را متذکر می‌شویم.
🍃 آن بزرگوار در دو مسئله امتیاز مخصوصی دارد:
1⃣ دوره‌ی #امتحان سختی که برای آن حضرت و یاران و خانواده او پیش‌آمد کرد.
2⃣ مسئله‌ی #کرامت و گذشت، که بسیار مطالب عجیبی نشان دادند.
حالا حضرت مجتبی علیه‌السلام در یک زمانی قرار گرفت که امتحانات سختی پیش‌آمد کرد.
"جاءَ بَعضُ الأعراب" یک کسی از اعراب و بیابانی‌ها وارد شد و از ایشان هنوز چیزی نخواسته بود، حضرت دستور داد که ۲۰ هزار درهم به او بدهند!.
اعرابی گفت: آقا خب فرصت می‌دادی من عرض حاجتم را بکنم و شما را یک مقداری #مدح و #ثنا بکنم و #ادب را رعایت کنم!. هنوز فرصت ندادی تا رسیدم به خدمت‌تان، دستور پرداخت صادر کردید!.
🌹بعد حضرت نوشته‌اند که ۲ بیت شعر عربی که زبان آن‌وقت بود در پاسخ این مرد بیان کرد:
🔹"نَحنُ اُناسٌ نَوالُنا خَضِلُ"
🌺 این‌که می‌گویند؛ امام حسن #کریم اهل‌بیت مال این جور چیزهاست!
ما یک طایفه و قوم و گروه خاصی هستیم و از جهت اعطا و بخشش، ما بخشش که داریم؛ آن بخششی است که بچسبد به طرف و گوارایش باشد را داریم!.
🔹"یَرتَعُ فیهِ الرَّجاءَ و الأملُ"
جوری ما بخشش می‌کنیم که #امید مردمان #مستضعف جلب بشود به بخشش‌های ما
🔹"تجودُ قَبلَ السّؤال أنفُسُنا"
قبل از این‌که این‌ها چیزی از ما بخواهند، ما جود باید بکنیم!
🔹"خَوفاً علی ماءِ وجهِ مَن یَسلُ"
از #ترس این‌که شخص #آبرویش در حضور ما از دست برود. همین‌که بگذاریم #حاجت بخواهد، این خودش یک تحقیری از اوست!. فرصتی داریم، آمده پیش ما و لابد کاری دارد. موجودی هر چه هست، می‌دهیم خدمتش و بعد حرفش را بزند. اما جلوگیری کردیم از این‌که یک ناراحتی پیدا بکند.
🔹"لو علم البحر فضل نائلنا
***
لغاض من بعد فيضه خجل"
ما یک کاری می‌کنیم در بیان نشان دادن #لطف الهی -که ما نماینده‌اش هستیم- که اگر دریا بفهمد، از آن کار ما خجالت بکشد!. چرا؟ برای آن‌که ما نمایانده‌ی #اخلاق خدای جهان می‌خواهیم باشیم.
بشر نمایندگی پیدا می‌کند در بیان اخلاق خداوند. همان‌طوری‌که #قرآن نمایندگی پیدا کرده در بیان و تحریر و نوشتاری اخلاق خداوند. این دوتا معرِّف خداوند هستند.
۸۵.۷.۱۷
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
📆 سال‌روز وفات شاعر حکیم سنایی غزنوی؛ (۱۱ #شعبان ۵۴۵ ه‌ق)
🔹 #مرحوم_امام در رساله‌ی اربعين خيلی مطالب عميق و خوبی را انتخاب کرده‌اند و در ابتدا هم ده #دعا کرده و ده #حاجت خواسته‌اند که حاجت اول‌شان هم آن است که: «خداوندا، آينه‌ی دل را به نور اخلاص روشنی بخش»؛ [ #اربعین ص۱]
اينها هيچ‌کدام مطالبی نيستند که با گوش #مردم و نسل جوان آشنا باشد که آيينه‌ی #دل را به نور #اخلاص روشنی بخش، يعنی چه؟ اصلاً دل چيست؟ آيينه چيست؟ نور اخلاص چيست؟ اينها همه مطالبی است که بايد #فرهنگيان دل‌سوز، آن‌ها را استخراج کنند، مانند استخراج گاز و نفت، و از آن به نفع نسل #جوان و #نوجوان، در #کلاس و #مدرسه و #هيئت و هر جايی‌که می‌شود استفاده کنند که: ای بشر! تو يک گوسفند نيستی، تو يک اسب نيستی، تو بشری و #بشر خواسته‌هايی دارد و يکی از آن‌ها اين است که می‌خواهد پاسخ چراهايی که در ذهنش می‌آيد را بفهمد؛ من چرا آفريده شدم؟ اين #دنيا چيست؟ برای کيست؟ سرانجام من چه خواهد بود؟ چرا با من مشورت نکرده‌اند و مرا آفريده‌اند؟ و از اين‌جور مسائل که در #ذهن می‌آيد و حل آن خيلی ثمربخش و اميدوارکننده است و #انسان را با يک جايی گره می‌زند. اگر اين سؤالات جوانه نزند و انسان را تحريک نکند، آدم هميشه مثل يک ميز، مثل يک صندلی، يک کتاب، يک جَمادی است، مثل يک نهال، يا مثل يک درخت است، اما انسان نيست و همين چيزهاست که #انسانيت انسان را جنبش می‌دهد و در انسان خواهش‌هايی ايجاد می‌کند و به #برکت اين #طلب هاست که يک‌وقت به نتيجه‌ای می‌رسد.
اين شعر که به نظرم برای #سنايی باشد می‌گويد:
«طلب ای عاشقان خوش‌رفتار
طرب ای شاهدان شیرین‌کار
در جهان شاهدی و ما فارغ»
یک شاهدی وجود دارد که چشمان ما او را نمی‌بیند. ما غائبيم و او #شاهد است.
«در جهان شاهدی و ما فارغ
در قدح جرعه‌ای و ما هشیار»
و کاسه‌ای از #شراب_طهور در مقابل همه‌ی ماست ولی حيف که ما نياشاميديم و هشيار هستيم، در صورتی‌که اگر بياشاميم، جهان برای ما جهانِ، خوشی می‌شود، همان‌طور که بر مست ديگر غم و غصه دست نمی‌دهد، بر انسان آشامنده‌ی از جرعه‌ای از اين باده #محبت، #معرفت و #شناخت، ديگر دنيا گلستان می‌شود. نه برایش بی‌پولی مسئله است. نه برایش غنا و پول‌داری مسئله است. #فکر و #ذکر او از اين چيزها بيرون می‌آيد و #آزاد می‌شود و حُرّ واقعی می‌شود. #آزادی را می‌فهمد که يعنی چه: آزادی اين است که انسان گرفتار یک چيزی‌که به هيچ دردی نمی‌خورد، نشود. پای فکرش از زنجيرها در بيايد و آزاد شود، بتواند فکر کند. بتواند به نتايجی برسد و #زندگی را بر اساس آن قرار بدهد.
۸۵٫۱۱٫۲۳
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
سیدالعلماء
🔺 ورود به ماه رمضان با کفر!
🔹 در کتاب #مفاتیح_الجنان در دعای شب آخر #شعبان و شب اول #رمضان این عبارت هست:
«اللهم ما کان فی قلبی من شک و ریبة أو جحود أو قنوط أو فرح أو بذخ أو بطر أو خیلاء أو ریاء أو سمعة أو شقاق أو نفاق أو کفر...»
امام #صادق علیه‌السلام دعایی برای ما آورده که آخر ماه شعبان بخوانیم که خدایا هرچه در #دل ما از #کفر است! این‌ها را خواهش می‌کنم برطرف کنی، مرا #پاک کنی.
پس #زندگی ما، #اجتماع ما، #وزارت‌خانه ما، #مجلس ما، از بالا تا پایین، #درس، #تدریس، همه یک‌جور کفری درونش هست!؛ کفر به #نعم الاهی. به این معنا که مثلاً چاقو را بر می‌داریم، هلو را پاره می‌کنیم، ولی هنری که این‌جا به خرج رفته، اصلاً یادمان نیست. مثل این‌که این یک خشتی است افتاده روی زمین، برداشتیم، می‌خواهیم استفاده کنیم!.
باباجون این یک لقمه‌ی عجیبی است!. #هنر است. هنری که سال‌ها و قرن‌ها بشر باید در این ها #فکر بکند ولی نمی‌کند.
پس #کفر است. پس اجتماعات و #تمدن ها کفرانه است به نعمت‌های الاهی.
«اللهم ماکان فی قلبی من شک... أو فسوق أو عصیان أو عظمة أو شئ لا تحب فأسئلک أن تبدلنی مکانه ایمانا بوعدک و وفاء بعهدک...»
خدایا این‌ها را برای من عوض کن. من را جاروب کن. مهمان کثیفی هستم.
اگر یک کارگر فاضلاب یادش رفته باشد که امشب #مهمان است، با #لباس فاضلابی بیاید، یک‌مرتبه درب خانه، چه می‌گوید؟ می‌گوید حمام کجاست؟ صاحب‌خانه! من را #هدایت کن به حمام. اول بروم آن‌جا. یک دست لباس هم به من امروز عاریه بده که من بتوانم سر سفره حاضر شوم.
ما باید در ماه #رمضان این‌جوری عرض #حاجت کنیم پیش خدا.
خدایا ما را عوض کن به جای این‌ها: «ایماناً بوعدک و وفاءً بعهدک و رضاً بقضائک و زهداً فی الدنیا»؛ اصلاً علاقه‌ی به غیر خودت در #دل ما نماند که کثافت است. با کثافت داریم سر سفره‌ی احسان تو می‌نشینیم. ما را پاک کن. اول برویم حمام، پاک بشویم، بعد بیاییم سر سفره‌ی تو.
«و رغبةً فیما عندک و أثرةً و طمأنینةً و توبةً نصوحاً.»
این هم دعای شب آخر این ماه است، هم دعای شب اول ماه #رمضان است، هم برنامه‌ی ما تا آخر عمر است. که وقتی می‌میریم این دعا در حق ما مستجاب شده باشد. با کفر نمیریم.
۸۸٫۵٫۲۷
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
سیدالعلماء
🌹 میلاد حضرت امام حسن مجتبی صلوات‌الله‌علیه بر همگان مبارک‌باد
🌺 به مناسبت مولود مسعود حضرت #مجتبی علیه‌السلام، مختصری از اوضاع و احوال آن بزرگوار که در مسیر #امتحان بوده را متذکر می‌شویم.
آن بزرگوار در دو مسئله، امتیاز مخصوصی دارد:
۱) دوره‌ی #امتحان سختی که برای آن حضرت و یاران و خانواده او پیش‌آمد کرد.
۲) مسئله‌ی #کرامت و گذشت، که بسیار مطالب عجیبی نشان دادند.
حالا حضرت مجتبی علیه‌السلام در یک زمانی قرار گرفت که امتحانات سختی پیش‌آمد کرد.
«جاءَ بَعضُ الأعراب»؛ یک کسی از اعراب و بیابانی‌ها وارد شد و از ایشان هنوز چیزی نخواسته بود، حضرت دستور داد که ۲۰ هزار درهم به او بدهند!.
اعرابی گفت: آقا خب فرصت می‌دادی من عرض حاجتم را بکنم و شما را یک مقداری #مدح و #ثنا بکنم و #ادب را رعایت کنم!. هنوز فرصت ندادی تا رسیدم به خدمت‌تان، دستور پرداخت صادر کردید!.
بعد حضرت نوشته‌اند که دو بیت شعر عربی که زبان آن‌وقت بود در پاسخ این مرد بیان کرد:
«نَحنُ اُناسٌ نَوالُنا خَضِلُ»
این‌که می‌گویند؛ امام #حسن مجتبی، #کریم اهل‌بیت است، مال این‌جور چیزهاست!
ما یک طایفه و قوم و گروه خاصی هستیم و از جهت اعطا و بخشش، ما بخشش که داریم؛ آن بخششی است که بچسبد به طرف و گوارایش باشد را داریم!.
«یَرتَعُ فیهِ الرَّجاءَ و الأملُ»
جوری ما بخشش می‌کنیم که #امید مردمان #مستضعف جلب بشود به بخشش‌های ما.
«تجودُ قَبلَ السّؤال أنفُسُنا»
قبل از این‌که این‌ها چیزی از ما بخواهند، ما جود باید بکنیم!
«خَوفاً علی ماءِ وجهِ مَن یَسلُ»
از #ترس این‌که شخص #آبرویش در حضور ما از دست برود. همین‌که بگذاریم #حاجت بخواهد، این خودش یک تحقیری از اوست!. فرصتی داریم، آمده پیش ما و لابدّ کاری دارد؛ موجودی هر چه هست، می‌دهیم خدمتش و بعد حرفش را بزند که با این کار جلوگیری کردیم از این‌که یک ناراحتی پیدا بکند.
«لو علم البحر فضل نائلنا
***
لغاض من بعد فيضه خجل»
ما یک کاری می‌کنیم در بیان نشان دادن #لطف الهی -که ما نماینده‌اش هستیم- که اگر دریا بفهمد، از آن کار ما خجالت بکشد!. چرا؟ برای آن‌که ما نماینده‌ی #اخلاق خدای جهان می‌خواهیم باشیم.
#بشر نمایندگی پیدا می‌کند در بیان اخلاق خداوند. همان‌طوری‌که #قرآن نمایندگی پیدا کرده در بیان و تحریر و نوشتاری اخلاق خداوند. این دوتا معرِّف خداوند هستند.
۸۵٫۷٫۱۷
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
سیدالعلماء
📆 مطالبی در آستانه‌ی شب و روز بسیار مبارک #دحوالأرض (۲۵ #ذی_القعدة الحرام)، ارائه می‌گردد. 🔺 اهمیت
⬇️
ص۲
🔹 خب حالا دست #خلقت چه‌جوری برای من و شما گندم فراهم کرده؟ جو فراهم کرده؟ ذرت فراهم کرده؟ همین‌طور یکی یکی اسم این #نعمت ها را ببر؛ میوه‌ها: انگور، انار، خربزه، هندوانه، موز، همین‌طور بگو، بشمار. ببین این‌ها چه‌جوری فراهم شده؟
ما از پشت شیشه باید نگاه کنیم، دست قدرت حق‌تعالی را ببینیم، بوسه بزنیم، بوسه همین #سجده است، این #نماز است، این #مسجد بوسه‌گاه تشکر آمیز من و شماست بر درِ خانه‌ی خدا. #انسانیت این است: تکان خوردن و بیدار شدن و دست لطف مُعطی و مُحسن این جهان را بوسیدن و از او تشکر کردن.
آن‌وقت او این تشکر را به حساب می‌گذارد. برای او که سودی ندارد. حالا تمام این شش میلیارد جمعیت به سجده بیفتند یا به رقص بپردازند، مشروب بخورند. برای او چه فرقی می‌کند؟ ولی وقتی که این‌ها انسانیت نشان دادند، عطوفت، مرحومیت او، #لطف او، #عنایت او را نشان دادند، آن‌وقت قابلیت آن #رحمت دومی را پیدا می‌کنند. رحمت اولی که آن‌ها را ساخته بود باعث شد که قدر او را بدانند و قابلیت رحمت ثانوی پیدا کنند. و لذا این بزرگوار [مرحوم میرزا جواد آقا #ملکی_تبریزی ] می‌فرماید که: «عن امیرالمؤمنین علیه‌السلام: اوَّلُ رحمةٍ نَزَلَت مِنَ السَّماء الی الاَرض فی خَمسٍ و عِشرین مِن ذی‌القعدة»؛ اول رحمتی که از جانب #غیب این جهان -که اسمش سماء هست- به زمین رسید، در بیست و پنجم ماه ذی‌القعده بود. لذا برای دست‌بوسیِ منعم و محسن و بخشنده و ارحم‌الراحمینی که داریم، هر کسی #روزه بگیرد، در آن روز و در شبش #عبادت کند، آن بخشنده، این رحمت دومی را به او پاداش می‌دهد. آن چه است؟؛ «فَلَهُ عِبادة مِئة سِنَة صام نهارَها و قامَ لَیلَها»؛ صد سال اگر زنده باشد، سالم باشد، هر روز روزه بگیرد و هر شب عبادت کند، در همین یک روز و یک شب جایش می‌گذارد.
مثل این‌که شما یک ارمغانی پیش یک بزرگی می‌گذارید؛ یک سکه‌ای، چیزی می‌گذاری، آن هم دست در جیب می‌کند و یک مشت سکه می‌ریزد در دامن شما. این #لطف الهی است.
روایت از #امیرالمؤمنین علیه‌السلام است که فرمود: «...وَ اَیُّما جَماعَةٍ اِجتَمَعَت ذلک الیوم فی ذکرِ رَبِّهِم عزَّوجلّ»؛ هر چند نفری که پیدا شدند، حالا دو نفر، سه نفر، ده نفر که این‌ها ملتفت شدند امروز روزی است که این #زمین را برای آن‌ها ساخته‌اند و اجداد آن‌ها را در این‌جا سکونت داده‌اند و این غذاها و خوراک‌ها و میوه‌ها را در آن پخش کرده‌اند، تا حالا که نوبت این‌ها شده، این‌ها آمدند دور هم جمع شدند؛ «فی ذِکرِ رَبِّهِم»؛ یعنی #یاد خدا کردند؛ یاد خدا یعنی همین که عرض شد، نه این‌که آدم تسبیح دست بگیرد و یک ذکری را بگوید که نفهمد معنی این ذکر چی هست! #ذکر خدا، نام خدا بردنِ در دل است. #دل باید نام خدا در او وارد بشود.
اگر این‌ها از هر قومی، هر گروهی، ولو دو نفر، جمع شدند با یکدیگر در «ذِکرِ رَبّ» و یادآوری نعمت‌های الهی در این روز؛ «لم یَتَفَرَّقوا حتی یُعطوا سُؤلَهُم» این‌ها هنوز پخش نشده‌اند، از هم دور نشده‌اند، خداوند #حاجت هایشان را روا می‌کند.
«و یَنزِلُ فی ذلکَ الیَوم الف الف رحمة»؛ هزار هزار #رحمت الهی در این روز پخش می‌شود، برای کسانی‌که این روز را روزه می‌گیرند و این شب را عبادت می‌کنند.
۸۵٫۹٫۱۹
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
_________
۱) [ #المراقبات ]
۲) [ #المراقبات ص ۱۹۱]
@seyedololaman
سیدالعلماء
میلاد امام مجتبی ع مبارک باد.🌹🌹🌹
🌺 به مناسبت مولود مسعود حضرت #مجتبی علیه‌السلام، مختصری از اوضاع و احوال آن بزرگوار که در مسیر #امتحان بوده را متذکر می‌شویم.
آن بزرگوار در دو مسئله، امتیاز مخصوصی دارد:
۱) دوره‌ی #امتحان سختی که برای آن حضرت و یاران و خانواده او پیش‌آمد کرد.
۲) مسئله‌ی #کرامت و گذشت، که بسیار مطالب عجیبی نشان دادند.
حالا حضرت مجتبی علیه‌السلام در یک زمانی قرار گرفت که امتحانات سختی پیش‌آمد کرد.
«جاءَ بَعضُ الأعراب»؛ یک کسی از اعراب و بیابانی‌ها وارد شد و از ایشان هنوز چیزی نخواسته بود، حضرت دستور داد که ۲۰ هزار درهم به او بدهند!.
اعرابی گفت: آقا خب فرصت می‌دادی من عرض حاجتم را بکنم و شما را یک مقداری #مدح و #ثنا بکنم و #ادب را رعایت کنم!. هنوز فرصت ندادی تا رسیدم به خدمت‌تان، دستور پرداخت صادر کردید!.
بعد حضرت نوشته‌اند که دو بیت شعر عربی که زبان آن‌وقت بود در پاسخ این مرد بیان کرد:
«نَحنُ اُناسٌ نَوالُنا خَضِلُ»
این‌که می‌گویند؛ امام #حسن مجتبی، #کریم اهل‌بیت است، مال این‌جور چیزهاست!
ما یک طایفه و قوم و گروه خاصی هستیم و از جهت اعطا و بخشش، ما بخشش که داریم؛ آن بخششی است که بچسبد به طرف و گوارایش باشد را داریم!.
«یَرتَعُ فیهِ الرَّجاءَ و الأملُ»
جوری ما بخشش می‌کنیم که #امید مردمان #مستضعف جلب بشود به بخشش‌های ما.
«تجودُ قَبلَ السّؤال أنفُسُنا»
قبل از این‌که این‌ها چیزی از ما بخواهند، ما جود باید بکنیم!
«خَوفاً علی ماءِ وجهِ مَن یَسلُ»
از #ترس این‌که شخص #آبرویش در حضور ما از دست برود. همین‌که بگذاریم #حاجت بخواهد، این خودش یک تحقیری از اوست!. فرصتی داریم، آمده پیش ما و لابدّ کاری دارد؛ موجودی هر چه هست، می‌دهیم خدمتش و بعد حرفش را بزند که با این کار جلوگیری کردیم از این‌که یک ناراحتی پیدا بکند.
«لو علم البحر فضل نائلنا
***
لغاض من بعد فيضه خجل»
ما یک کاری می‌کنیم در بیان نشان دادن #لطف الهی -که ما نماینده‌اش هستیم- که اگر دریا بفهمد، از آن کار ما خجالت بکشد!. چرا؟ برای آن‌که ما نماینده‌ی #اخلاق خدای جهان می‌خواهیم باشیم.
#بشر نمایندگی پیدا می‌کند در بیان اخلاق خداوند. همان‌طوری‌که #قرآن نمایندگی پیدا کرده در بیان و تحریر و نوشتاری اخلاق خداوند. این دوتا معرِّف خداوند هستند.
۸۵٫۷٫۱۷
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
🏴صلی الله علیک یا ابامحمد الحسن ابن علی
🔻 آن بزرگوار در دو مسئله، امتیاز مخصوصی دارد:
۱) دوره‌ی #امتحان سختی که برای آن حضرت و یاران و خانواده او پیش‌آمد کرد.
۲) مسئله‌ی #کرامت و گذشت، که بسیار مطالب عجیبی نشان دادند.
حالا حضرت مجتبی علیه‌السلام در یک زمانی قرار گرفت که امتحانات سختی پیش‌آمد کرد.
🔸 «جاءَ بَعضُ الأعراب»؛ یک کسی از اعراب و بیابانی‌ها وارد شد و از ایشان هنوز چیزی نخواسته بود، حضرت دستور داد که ۲۰ هزار درهم به او بدهند!.
اعرابی گفت: آقا خب فرصت می‌دادی من عرض حاجتم را بکنم و شما را یک مقداری #مدح و #ثنا بکنم و #ادب را رعایت کنم!. هنوز فرصت ندادی تا رسیدم به خدمت‌تان، دستور پرداخت صادر کردید!.
🔹 بعد حضرت نوشته‌اند که دو بیت شعر عربی که زبان آن‌وقت بود در پاسخ این مرد بیان کرد:
♦️ «نَحنُ اُناسٌ نَوالُنا خَضِلُ»
این‌که می‌گویند؛ امام #حسن مجتبی، #کریم اهل‌بیت است، مال این‌جور چیزهاست!
ما یک طایفه و قوم و گروه خاصی هستیم و از جهت اعطا و بخشش، ما بخشش که داریم؛ آن بخششی است که بچسبد به طرف و گوارایش باشد را داریم!.
♦️ «یَرتَعُ فیهِ الرَّجاءَ و الأملُ»
جوری ما بخشش می‌کنیم که #امید مردمان #مستضعف جلب بشود به بخشش‌های ما.
«تجودُ قَبلَ السّؤال أنفُسُنا»
قبل از این‌که این‌ها چیزی از ما بخواهند، ما جود باید بکنیم!
♦️ «خَوفاً علی ماءِ وجهِ مَن یَسلُ»
از #ترس این‌که شخص #آبرویش در حضور ما از دست برود. همین‌که بگذاریم #حاجت بخواهد، این خودش یک تحقیری از اوست!. فرصتی داریم، آمده پیش ما و لابدّ کاری دارد؛ موجودی هر چه هست، می‌دهیم خدمتش و بعد حرفش را بزند که با این کار جلوگیری کردیم از این‌که یک ناراحتی پیدا بکند.
♦️ «لو علم البحر فضل نائلنا
***
لغاض من بعد فيضه خجل»
ما یک کاری می‌کنیم در بیان نشان دادن #لطف الهی -که ما نماینده‌اش هستیم- که اگر دریا بفهمد، از آن کار ما خجالت بکشد!. چرا؟ برای آن‌که ما نماینده‌ی #اخلاق خدای جهان می‌خواهیم باشیم.
#بشر نمایندگی پیدا می‌کند در بیان اخلاق خداوند. همان‌طوری‌که #قرآن نمایندگی پیدا کرده در بیان و تحریر و نوشتاری اخلاق خداوند. این دوتا معرِّف خداوند هستند.
۸۵٫۷٫۱۷
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
سیدالعلماء
💐 میلاد کریم آل‌الله حضرت مولا ابامحمد الحسن ابن علی علیهماالسلام، بر همگان فرخنده و مبارک باد🌸 🌼 @
🌺 به مناسبت مولود مسعود حضرت #مجتبی علیه‌السلام، مختصری از اوضاع و احوال آن بزرگوار که در مسیر #امتحان بوده را متذکر می‌شویم.
آن بزرگوار در دو مسئله، امتیاز مخصوصی دارد:
۱) دوره‌ی #امتحان سختی که برای آن حضرت و یاران و خانواده او پیش‌آمد کرد.
۲) مسئله‌ی #کرامت و گذشت، که بسیار مطالب عجیبی نشان دادند.
حالا حضرت مجتبی علیه‌السلام در یک زمانی قرار گرفت که امتحانات سختی پیش‌آمد کرد.
«جاءَ بَعضُ الأعراب»؛ یک کسی از اعراب و بیابانی‌ها وارد شد و از ایشان هنوز چیزی نخواسته بود، حضرت دستور داد که ۲۰ هزار درهم به او بدهند!.
اعرابی گفت: آقا خب فرصت می‌دادی من عرض حاجتم را بکنم و شما را یک مقداری #مدح و #ثنا بکنم و #ادب را رعایت کنم!. هنوز فرصت ندادی تا رسیدم به خدمت‌تان، دستور پرداخت صادر کردید!.
بعد حضرت نوشته‌اند که دو بیت شعر عربی که زبان آن‌وقت بود در پاسخ این مرد بیان کرد:
«نَحنُ اُناسٌ نَوالُنا خَضِلُ»
این‌که می‌گویند؛ امام #حسن مجتبی، #کریم اهل‌بیت است، مال این‌جور چیزهاست!
ما یک طایفه و قوم و گروه خاصی هستیم و از جهت اعطا و بخشش، ما بخشش که داریم؛ آن بخششی است که بچسبد به طرف و گوارایش باشد را داریم!.
«یَرتَعُ فیهِ الرَّجاءَ و الأملُ»
جوری ما بخشش می‌کنیم که #امید مردمان #مستضعف جلب بشود به بخشش‌های ما.
«تجودُ قَبلَ السّؤال أنفُسُنا»
قبل از این‌که این‌ها چیزی از ما بخواهند، ما جود باید بکنیم!
«خَوفاً علی ماءِ وجهِ مَن یَسلُ»
از #ترس این‌که شخص #آبرویش در حضور ما از دست برود. همین‌که بگذاریم #حاجت بخواهد، این خودش یک تحقیری از اوست!. فرصتی داریم، آمده پیش ما و لابدّ کاری دارد؛ موجودی هر چه هست، می‌دهیم خدمتش و بعد حرفش را بزند که با این کار جلوگیری کردیم از این‌که یک ناراحتی پیدا بکند.
«لو علم البحر فضل نائلنا
***
لغاض من بعد فيضه خجل»
ما یک کاری می‌کنیم در بیان نشان دادن #لطف الهی -که ما نماینده‌اش هستیم- که اگر دریا بفهمد، از آن کار ما خجالت بکشد!. چرا؟ برای آن‌که ما نماینده‌ی #اخلاق خدای جهان می‌خواهیم باشیم.
#بشر نمایندگی پیدا می‌کند در بیان اخلاق خداوند. همان‌طوری‌که #قرآن نمایندگی پیدا کرده در بیان و تحریر و نوشتاری اخلاق خداوند. این دوتا معرِّف خداوند هستند.
۸۵٫۷٫۱۷
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama