eitaa logo
سیدالعلماء
1.6هزار دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
692 ویدیو
7 فایل
کانال رسمی مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ایشان شاگرد بزرگانی مثل حضرات آیات شیخ عباس تهرانی، امام خمینی، علامه طباطبایی، بروجردی و... بودند. مرحوم امام در نامه‌های خود، از ایشان با عبارت "سیدالعلماء" یاد می‌کردند. ارتباط با ادمین @seydololama_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
🏴 صلی الله علیک یا ابا محمد یا حسن بن علی و رحمة الله و برکاته 🔹 در یکی از سخنان حضرت علیه‌السلام درباره‌ی تشویق مردم به مسئله‌ی با آمده است: «أحمَدُهُ عَلی حُسنِ البَلاء و تَظاهُرِ النَّعماء»؛ پی در پی اول ذکر نشد بلکه اول حُسن البلاء شد؛ نیکوئی‌های الهی. «و عَلَی ما أحبَبنا و کَرِهنا»؛ من خدا را ستایش می‌کنم بر آن‌چه که پیش می‌آید، خواه مورد علاقه ما باشد و خواه مورد ناراحتی و نارضایتی ما باشد. همه‌ی این‌ها برای او است. ما باید عرض کنیم: خدایا ما که این‌جور نیستیم. ما توی دل‌مان همه‌اش پر است از شکایت! چرا این‌جور نشدیم؟ چرا آن‌جور نشدیم؟ چرا به فلان چیز نرسیدیم؟ ما آن‌جور شد، خانه‌ی ما این‌جور شد؟ همه‌اش گِله، همه‌اش ناراحتی...! خب این‌ها را اگر بخواهیم حساب‌گری بکنیم، همه‌اش است. کفر به ، کفر به خدای مهربان!. منتهی ما را به عنوان ظاهری پذیرفته‌اند و گفته‌اند: شما کافری که نجس باشد، نیستید. اما تا وقتی این مسائل برای‌تان حل نشده کافر درونی هستید!. بنابراین باید تمام را در رفع این قرار داد. باید به حقیقت و حقیقت برسیم. قطعاً این‌طور بود، قطعاً این‌طور بوده، این‌طور بوده، یاسر قطعاً این‌طور بوده، این‌ها نخبگان تشیع هستند. نشان می‌دهد که این‌ها از خدا هیچ گِله و ناراحتی نداشتند. فرقی نداشت زخم بخورند یا پیروز شوند، بروند یا حاکم کوفه شوند... ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
📆 روز بزرگ‌داشت و سال‌روز وفات جناب سلمان فارسی سلام الله علیه ؛ ( ۸ المظفر ۳۶ ق) 🔺 می‌گویند: از حرکت کرد. دور دنیا به هر جایی شد، می‌گردید پی آن کسی که می‌خواست. می‌دانست که از طرف خدای متعال و پروردگار عالم، یک کسی هست که صدای خدا را در جهان بلند می‌کند و می‌دانست که این صدا، به او خواهد رسید، تا بالأخره به محضر شریف رسید و شد: «سلمان مِنّا اهلَ البیت»*. چه مقامی است!. از یک کسی پا بشود، با آن وسائل آن روز پیاده‌روی، با عصای چوبی و، تو این سنگ و چوب و خار و این‌ها راه برود تا آن خواسته‌ی خودش را پیدا کند. افرادی که این‌جور هستند، این‌ها از طرف مقام اقدس کبرای الهی، با آن‌ها می‌شود و زیر بال‌شان گرفته می‌شود!. ۹۵/۵/۱۷ 🔺 ... در اخبار دارد که «سلمان مِنّا اهلَ البیت» خب این "منّا اهل البیت" که بیان شده، اگر کسی در مقام ترقیات نباشد که "منّا اهل البیت" نیست. هم در جوار بود، ولی "منّا" نبود. پس جناب سلمان که در مقام و و ادراک و می‌آید در ردیف آن‌ها قرار می‌گیرد، به خاطر این است که آن و تأدیبات و آن را می‌پذیرد؛ وقتی پذیرفت، خودش به می‌رسد. خودش که به بلوغ رسید، می‌فهمد که برای چه بوده و حودش که بوده است. خلاصه این‌که و (علیهم‌السلام) تحمیلی نیستند. مربیان طبیعی و تجارب‌شان، تجارب بسیار عمیق و مفید و نافع برای است. ۷۷/۲/۲۸ *[ ج ۱۰ ص ۱۲۳] ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺ولادت حضرت عیسی (علی نبینا وآله و علیه‌السلام) 🔹درباره‌ی رو به خدا کردن در مساجد -که بنده و امثال بنده مانند در این مکان‌ها حضور پیدا می‌کنیم!- روایتی در کتاب از حضرت علیه‌السلام نقل کرده‌اند: «إن الله عزّوجل أوحی إلی عیسی بن مریم علیهماالسلام: قل للملأ من بنی إسرائیل لایدخلوا بیتاً من بیوتی إلا بقلوب طاهرة و أبصار خاشعة و أکفّ نقیة» ( ج۱ص۳۳۷ ج۴۲ص۱۶) [خداوند به حضرت عیسی وحی کرد که به بنی‌اسرائیل بگو وارد خانه‌ی من نشوند مگر با قلب‌هایی پاک وچشم‌هایی خاشع ودست‌هایی پاکیزه] همان‌طورکه در تمام برای ما حتی یک‌مرتبه هم اتفاق نیفتاده که با لباس کثیف وآلوده و نشُسته، در مجالس دیگران وارد شویم، خداوند به پیام داد: «لا یدخلوا بیتاً من بیوتی إلا...»؛ می‌فرماید که در خانه‌ی من داخل نشوند تا شرایطش را ایجاد کنند. «قلوب طاهرة»؛ برای [رسیدن به محضر] خداوند -بِلاتشبیه- مثل سروصورت برای ماست. چگونه است که اگر ما سر و صورت‌مان خون‌آلود و کثیف و چرک‌آلود باشد، هیچ‌گاه در هیچ مجلسی وارد نمی‌شویم؟ قلب ناپاک ما هم باید در مساجد حضور پیدا نکند، مگر این که شود. اگر ملتفت بشود که در حالی از حالات بدِ او، دیگران بر او مطلع شده‌اند، از خجالت می‌خواهد آب بشود و این برای او بزرگترین است. اگر این مصائب را ما مصائب بدانیم، دیگر مصائب دنیایی قابل نمی‌شود که به آن کنیم. همّ و غمّ‌مان واحد می‌شود. و بعد از آن که به خدا پیدا کرد، مصیبتش، مصیبت خداداری می‌شود. دیگر، مصیبت‌های خانه‌داری، زن‌داری، پدر و مادر داری، وطن‌داری، تمام این‌ها کوچک می‌شود. این مصیبت که قلب من ناپاک است، سرتاپا است، سرتاپا است، سرتاپا و و است و من دارم با این شکل می‌آیم به و رو به خدا می‌ایستم؛ اگر این مصیبت واقعاً برای انسان پیدا شود، دیگر همین‌طوری وارد مسجد نمی‌شود، بلکه در حال مخصوصی وارد مسجد می‌شود که فرمود: «لضحکتم قلیلاً و لبکیتم کثیراً»؛ [ ج۸۴ص۱۳۱]؛ یعنی کم و زیاد می‌شود. «و أبصارٍ خاشعة»؛ چه‌وقت ما ملتفت بودیم که همان‌طوری‌که بدون در شبستان و محراب وارد نمی‌شویم، بی چشم هم وارد نشویم؟! این معنی در برابر خداست؛ چیز تازه‌ای نیست، منتهی از بس‌که به مسائل اُنس گرفته‌ایم و از خدا دور بوده‌ایم، به نظرمان عجیب می‌آید؛ مگر می‌شود کسی نرود مگر با اشک چشم؟! بله، می‌شود؛ کافی است یک ذرّه خدا به ما بفهماند آن چیزی را که به و و و فهماند. «و أکف نقیّة»؛ دستی که به چیزی خورده که نباید بخورد -چه مال و چه غیر مال- این ناپاک است. با دست ناپاک وارد مسجد نشوید. با آلوده وارد مسجد نشوید. با چشم خشک وارد مسجد نشوید. همه‌ی این‌ها لوازم خداداری است، ولی ما به بُت‌هایی که داریم، انس گرفته‌ایم و کرده‌ایم خداداری می‌کنیم!. همین‌که در دوران بچگی و ابتدای به ما گفته‌اند بخوانید و دارد و با آب‌نبات ما را تشویق کرده‌اند، همان حال برای ما بعد از ۶۰-۷۰ سال مانده. برای بنده مانده. اسم این دولا راست شدن را گذاشته‌ام نماز. اسمش را گذاشته‌ام خدا. سوره‌ی ، سوره‌ی قل هو الله، . همه‌چیز به همین میزان در سطح مانده، ولی حقیقت آن چیزی است که بر زبان مبارک علیه‌السلام جاری شده. همان‌طوری‌که آدم اگر باشد، است بیاید در صف ، و حرام است وارد مسجد بشود، خرابی قلب و تاریکی و ناپاکی قلب هم یک جنابتی است برای قلب. مرحوم در بحار توضیح می‌دهد که «قلوب طاهرة» یعنی چه؟ می‌فرمایند: «أی من الإعتقادات الباطلة»؛ پس انسان باید هر کاری دارد بگذارد زمین. فقط به آن ضرورات بپردازد و برود دنبال تعمیر قلب، ، اصلاح . ما بشریم دیگر! که نیستیم! گوسفند که نیستیم. به ما می‌گویند شما خدا هستید. کو؟! کو؟ بنده، کجایم بنده‌ی خداست؟! مهمتر از همه باید قلب من با خدا باشد، که نیست. سرتاپایش را چیزهایی گرفته؛ آن موقعی‌که وسائل سواری و زینت انسان به اسب و قاطر و شتر بود، به افرادی‌که علاقه به این چیزها داشتند، گفته می‌شد قلب‌تان طویله است؛ چون اسب و شتر و قاطر درونش است. حالا قلب‌های ما گاراژ است. چون انواع موتور و ماشین و... درونش است. مرحوم‌مجلسی در ادامه می‌فرماید: «و الأخلاق الدنیة»؛ ، ، . آدم یک چیزی از همکارش می‌بیند، چقدر ناراحت می‌شود؛ مثلاً با هم، هم‌کلاس بوده‌اند، حالا مثلاً فلان جلسه برای هم‌کلاسی سابقش کف زده‌اند. آدم ناراحت می‌شود! این قلب که قلب نیست. کاش این قلب‌ها را که مثل قلب امثال بنده هستند سگ بخورد!... ✅ مرحوم‌آیت‌الله‌سیدابراهیم‌خسروشاهی @seyedololama
بسم الله الرحمن الرحیم 🔹 در مسئله‌ی های الهی و هنگامی‌که می‌گوییم: "بسم الله الرحمن الرحیم" در مورد معنای گفته‌اند که منظور دادن به و الهی درباره‌ی حفظ خود از است که خواهش‌های نفسش بر او غلبه نکند و او را بی‌چاره نکند. این "بسم الله الرحمن الرحیم" را ما درست مواظبت نداریم. اگر مواظب بشویم، می‌فهمیم که باید برای در هر کاری، عملی، قلمی، قدمی، نگاهی، سماعی، رفت و آمدی، سوار و پیاده‌شدنی فراموش نکنیم؛ منتهی بعضی‌ها می‌خواهند در این‌باره کنند در "بسم الله" گفتن، یک‌مرتبه می‌گویند ولی دیگر بقیه‌اش را نادیده می‌گیرند، درحالی‌که باید دائماً از خداوند به‌وسیله‌ی این "بسم الله" - حالا یا با لفظ یا با - کمک بخواهد. "بسم الله الرحمن الرحیم" که او الآن همه‌ی ما را در این‌جا در امن و امان قرار داده؛ مثل زمین که چه سریع و حتی بیشتر از سرعت جت در حال حرکت است؛ حال چرا این زمین که این‌طور حرکت‌های گوناگون دارد، ما را پرتاب نمی‌کند؟ چرا این هوایی که برای تنفس ماست، از زمین دور نمی‌شود؟ اگر ما به این چیزها پیدا کنیم، خیلی برای مان مفید است که مثلاً بدانیم دور یک کره را هوایی -که گاز است و جسم جامد نیست- قرار بدهد، آن‌وقت این کره با سرعتی بیشتر از جت حرکت کند و این هوا هم پراکنده نشود و دور این زمین را رها نکند. یک ثانیه، یک هزارم ثانیه زمین را رها نکند که تنفس همه‌ی ما قطع نشود!؛ این‌ها "الرحمن" است. پس "بسم الله" یاد این چیزهاست. "الرحیم" هم یاد همین کمک‌های به حضرت و به حضرت و و و و اعلام و فداکاران، ، پاکیزه و صحیح و فهمیده و این‌طور چیزهاست. ۹۴٫۵٫۲۲=۲۷ ۱۴۳۶ ✅ مرحوم آیت‌الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🏴 صلی الله علیک یا ابا محمد یا حسن بن علی و رحمة الله و برکاته 🔹 در یکی از سخنان حضرت علیه‌السلام درباره‌ی تشویق مردم به مسئله‌ی با آمده است: «أحمَدُهُ عَلی حُسنِ البَلاء و تَظاهُرِ النَّعماء»؛ های پی در پی اول ذکر نشد بلکه اول حُسن البلاء شد؛ نیکوئی‌های الهی. «و عَلَی ما أحبَبنا و کَرِهنا»؛ من خدا را ستایش می‌کنم بر آن‌چه که پیش می‌آید، خواه مورد علاقه ما باشد و خواه مورد ناراحتی و نارضایتی ما باشد. همه‌ی این‌ها برای او است. ما باید عرض کنیم: خدایا ما که این‌جور نیستیم. ما توی دل‌مان همه‌اش پر است از شکایت! چرا این‌جور نشدیم؟ چرا آن‌جور نشدیم؟ چرا به فلان چیز نرسیدیم؟ ما آن‌جور شد، خانه‌ی ما این‌جور شد؟ همه‌اش گِله، همه‌اش ناراحتی...! خب این‌ها را اگر بخواهیم حساب‌گری بکنیم، همه‌اش است. کفر به ، کفر به خدای مهربان!. منتهی ما را به عنوان ظاهری پذیرفته‌اند و گفته‌اند: شما کافری که نجس باشد، نیستید. اما تا وقتی این مسائل برای‌تان حل نشده کافر درونی هستید!. بنابراین باید تمام را در رفع این های قرار داد. باید به حقیقت و حقیقت برسیم. قطعاً این‌طور بود، قطعاً این‌طور بوده، این‌طور بوده، یاسر قطعاً این‌طور بوده، این‌ها نخبگان تشیع هستند. شان نشان می‌دهد که این‌ها از خدا هیچ گِله و ناراحتی نداشتند. فرقی نداشت زخم بخورند یا پیروز شوند، بروند یا حاکم کوفه شوند... ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
📆 روز بزرگ‌داشت و سال‌روز وفات جناب سلمان فارسی سلام الله علیه ؛ ( ۸ #صفر المظفر ۳۶ ق) 🔺 می‌گویند: #سلمان از #ایران حرکت کرد. دور دنیا به هر جایی شد، می‌گردید پی آن کسی که می‌خواست. می‌دانست که از طرف خدای متعال و پروردگار عالم، یک کسی هست که صدای خدا را در جهان بلند می‌کند و می‌دانست که این صدا، به او خواهد رسید، تا بالأخره به محضر شریف #نبوتی رسید و شد: «سلمان مِنّا اهلَ البیت»¹. چه مقامی است!. از #شیراز یک کسی پا بشود، با آن وسائل آن روز پیاده‌روی، با عصای چوبی و، تو این سنگ و چوب و خار و این‌ها راه برود تا آن خواسته‌ی خودش را پیدا کند. افرادی که این‌جور هستند، این‌ها از طرف مقام اقدس #ولایت کبرای الهی، با آن‌ها #توجه می‌شود و زیر بال‌شان گرفته می‌شود!. ۹۵/۵/۱۷ 🔺 ... در اخبار دارد که «سلمان مِنّا اهلَ البیت» خب این "منّا اهل البیت" که بیان شده، اگر کسی در مقام ترقیات #انسانی نباشد که "منّا اهل البیت" نیست. #عایشه هم در جوار #اهل‌بیت بود، ولی "منّا" نبود. پس جناب سلمان که در مقام #فهم و #شعور و ادراک و #عبادت می‌آید در ردیف آن‌ها قرار می‌گیرد، به خاطر این است که آن #تعلیمات و تأدیبات و آن #تربیت ها را می‌پذیرد؛ وقتی پذیرفت، خودش به #بلوغ می‌رسد. خودش که به بلوغ رسید، می‌فهمد که برای چه بوده و خودش که بوده است. خلاصه این‌که #انبیاء و #اولیاء (علیهم‌السلام) #مربیان تحمیلی نیستند. مربیان طبیعی #انسان اند و تجارب‌شان، تجارب بسیار عمیق و مفید و نافع برای #بشر است. ۷۷/۲/۲۸ ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ___________ ۱) [ #بحارالانوار ج ۱۰ ص ۱۲۳] @seyedololama
🏴 صلی الله علیک یا ابا محمد یا حسن بن علی و رحمة الله و برکاته 🔹 در یکی از سخنان حضرت علیه‌السلام درباره‌ی تشویق مردم به مسئله‌ی با آمده است: «أحمَدُهُ عَلی حُسنِ البَلاء و تَظاهُرِ النَّعماء»؛ های پی در پی اول ذکر نشد بلکه اول حُسن البلاء شد؛ نیکوئی‌های الهی. «و عَلَی ما أحبَبنا و کَرِهنا»؛ من خدا را ستایش می‌کنم بر آن‌چه که پیش می‌آید، خواه مورد علاقه ما باشد و خواه مورد ناراحتی و نارضایتی ما باشد. همه‌ی این‌ها برای او است. ما باید عرض کنیم: خدایا ما که این‌جور نیستیم. ما توی دل‌مان همه‌اش پر است از شکایت! چرا این‌جور نشدیم؟ چرا آن‌جور نشدیم؟ چرا به فلان چیز نرسیدیم؟ ما آن‌جور شد، خانه‌ی ما این‌جور شد؟ همه‌اش گِله، همه‌اش ناراحتی...! خب این‌ها را اگر بخواهیم حساب‌گری بکنیم، همه‌اش است. کفر به ، کفر به خدای مهربان!. منتهی ما را به عنوان ظاهری پذیرفته‌اند و گفته‌اند: شما کافری که نجس باشد، نیستید. اما تا وقتی این مسائل برای‌تان حل نشده کافر درونی هستید!. بنابراین باید تمام را در رفع این های قرار داد. باید به حقیقت و حقیقت برسیم. قطعاً این‌طور بود، قطعاً این‌طور بوده، این‌طور بوده، یاسر قطعاً این‌طور بوده، این‌ها نخبگان تشیع هستند. شان نشان می‌دهد که این‌ها از خدا هیچ گِله و ناراحتی نداشتند. فرقی نداشت زخم بخورند یا پیروز شوند، بروند یا حاکم کوفه شوند... ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
📆 روز بزرگ‌داشت و سال‌روز وفات جناب سلمان فارسی سلام الله علیه ؛ ( ۸ #صفر المظفر ۳۶ ق) 🔺 می‌گویند: #سلمان از #ایران حرکت کرد. دور دنیا به هر جایی شد، می‌گردید پی آن کسی که می‌خواست. می‌دانست که از طرف خدای متعال و پروردگار عالم، یک کسی هست که صدای خدا را در جهان بلند می‌کند و می‌دانست که این صدا، به او خواهد رسید، تا بالأخره به محضر شریف #نبوتی رسید و شد: «سلمان مِنّا اهلَ البیت»¹. چه مقامی است!. از #شیراز یک کسی پا بشود، با آن وسائل آن روز پیاده‌روی، با عصای چوبی و، تو این سنگ و چوب و خار و این‌ها راه برود تا آن خواسته‌ی خودش را پیدا کند. افرادی که این‌جور هستند، این‌ها از طرف مقام اقدس #ولایت کبرای الهی، با آن‌ها #توجه می‌شود و زیر بال‌شان گرفته می‌شود!. ۹۵/۵/۱۷ 🔺 ... در اخبار دارد که «سلمان مِنّا اهلَ البیت» خب این "منّا اهل البیت" که بیان شده، اگر کسی در مقام ترقیات #انسانی نباشد که "منّا اهل البیت" نیست. #عایشه هم در جوار #اهل‌بیت بود، ولی "منّا" نبود. پس جناب سلمان که در مقام #فهم و #شعور و ادراک و #عبادت می‌آید در ردیف آن‌ها قرار می‌گیرد، به خاطر این است که آن #تعلیمات و تأدیبات و آن #تربیت ها را می‌پذیرد؛ وقتی پذیرفت، خودش به #بلوغ می‌رسد. خودش که به بلوغ رسید، می‌فهمد که برای چه بوده و خودش که بوده است. خلاصه این‌که #انبیاء و #اولیاء (علیهم‌السلام) #مربیان تحمیلی نیستند. مربیان طبیعی #انسان اند و تجارب‌شان، تجارب بسیار عمیق و مفید و نافع برای #بشر است. ۷۷/۲/۲۸ ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ___________ ۱) [ #بحارالانوار ج ۱۰ ص ۱۲۳] @seyedololama
سیدالعلماء
🌹 میلاد حضرت امام حسن مجتبی صلوات‌الله‌علیه بر همگان مبارک‌باد @seyedololama
🌷🌷🌷صلیّ الله علیک یا ابامحمد الحسن ابن علی المجتبی و رحمة الله و برکاته🌷🌷🌷 🔹 در یکی از سخنان حضرت علیه‌السلام درباره‌ی تشویق مردم به مسئله‌ی با آمده است: «أحمَدُهُ عَلی حُسنِ البَلاء و تَظاهُرِ النَّعماء»؛ های پی در پی اول ذکر نشد بلکه اول حُسن البلاء شد؛ نیکوئی‌های الهی. «و عَلَی ما أحبَبنا و کَرِهنا»؛ من خدا را ستایش می‌کنم بر آن‌چه که پیش می‌آید، خواه مورد علاقه ما باشد و خواه مورد ناراحتی و نارضایتی ما باشد. همه‌ی این‌ها برای او است. ما باید عرض کنیم: خدایا ما که این‌جور نیستیم. ما توی دل‌مان همه‌اش پر است از شکایت! چرا این‌جور نشدیم؟ چرا آن‌جور نشدیم؟ چرا به فلان چیز نرسیدیم؟ ما آن‌جور شد، خانه‌ی ما این‌جور شد؟ همه‌اش گِله، همه‌اش ناراحتی...! خب این‌ها را اگر بخواهیم حساب‌گری بکنیم، همه‌اش است. کفر به ، کفر به خدای مهربان!. منتهی ما را به عنوان ظاهری پذیرفته‌اند و گفته‌اند: شما کافری که نجس باشد، نیستید. اما تا وقتی این مسائل برای‌تان حل نشده کافر درونی هستید!. بنابراین باید تمام را در رفع این های قرار داد. باید به حقیقت و حقیقت برسیم. قطعاً این‌طور بود، قطعاً این‌طور بوده، این‌طور بوده، یاسر قطعاً این‌طور بوده، این‌ها نخبگان تشیع هستند. شان نشان می‌دهد که این‌ها از خدا هیچ گِله و ناراحتی نداشتند. فرقی نداشت زخم بخورند یا پیروز شوند، بروند یا حاکم کوفه شوند... ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
📆 روز بزرگ‌داشت و سال‌روز وفات جناب سلمان فارسی سلام الله علیه ؛ ( ۸ المظفر ۳۶ ق) 🔺 می‌گویند: از حرکت کرد. دور دنیا به هر جایی شد، می‌گردید پی آن کسی که می‌خواست. می‌دانست که از طرف خدای متعال و پروردگار عالم، یک کسی هست که صدای خدا را در جهان بلند می‌کند و می‌دانست که این صدا، به او خواهد رسید، تا بالأخره به محضر شریف رسید و شد: «سلمان مِنّا اهلَ البیت»¹. چه مقامی است!. از یک کسی پا بشود، با آن وسائل آن روز پیاده‌روی، با عصای چوبی و، تو این سنگ و چوب و خار و این‌ها راه برود تا آن خواسته‌ی خودش را پیدا کند. افرادی که این‌جور هستند، این‌ها از طرف مقام اقدس کبرای الهی، با آن‌ها می‌شود و زیر بال‌شان گرفته می‌شود!. ۹۵/۵/۱۷ 🔺 ... در اخبار دارد که «سلمان مِنّا اهلَ البیت» خب این "منّا اهل البیت" که بیان شده، اگر کسی در مقام ترقیات نباشد که "منّا اهل البیت" نیست. هم در جوار بود، ولی "منّا" نبود. پس جناب سلمان که در مقام و و ادراک و می‌آید در ردیف آن‌ها قرار می‌گیرد، به خاطر این است که آن و تأدیبات و آن ها را می‌پذیرد؛ وقتی پذیرفت، خودش به می‌رسد. خودش که به بلوغ رسید، می‌فهمد که برای چه بوده و خودش که بوده است. خلاصه این‌که و (علیهم‌السلام) تحمیلی نیستند. مربیان طبیعی اند و تجارب‌شان، تجارب بسیار عمیق و مفید و نافع برای است. ۷۷/۲/۲۸ ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی _______ ۱) [ ج ۱۰ ص ۱۲۳] @seyedololama
📆 روز بزرگ‌داشت و سال‌روز وفات جناب سلمان فارسی سلام الله علیه ؛ ( ۸ صفر المظفر ۳۶ ق) 🔺 می‌گویند: از ایران حرکت کرد. دور دنیا به هر جایی شد، می‌گردید پی آن کسی که می‌خواست. می‌دانست که از طرف خدای متعال و پروردگار عالم، یک کسی هست که صدای خدا را در جهان بلند می‌کند و می‌دانست که این صدا، به او خواهد رسید، تا بالأخره به محضر شریف نبوتی رسید و شد: «سلمان مِنّا اهلَ البیت»¹. چه مقامی است!. از شیراز یک کسی پا بشود، با آن وسائل آن روز پیاده‌روی، با عصای چوبی و، تو این سنگ و چوب و خار و این‌ها راه برود تا آن خواسته‌ی خودش را پیدا کند. افرادی که این‌جور هستند، این‌ها از طرف مقام اقدس کبرای الهی، با آن‌ها توجه می‌شود و زیر بال‌شان گرفته می‌شود!. ۹۵/۵/۱۷ 🔺 ... در اخبار دارد که «سلمان مِنّا اهلَ البیت» خب این "منّا اهل البیت" که بیان شده، اگر کسی در مقام ترقیات انسانی نباشد که "منّا اهل البیت" نیست. عایشه هم در جوار اهل‌بیت بود، ولی "منّا" نبود. پس جناب سلمان که در مقام فهم و شعور و ادراک و عبادت می‌آید در ردیف آن‌ها قرار می‌گیرد، به خاطر این است که آن تعلیمات و تأدیبات و آن تربیت‌ها را می‌پذیرد؛ وقتی پذیرفت، خودش به بلوغ می‌رسد. خودش که به بلوغ رسید، می‌فهمد که برای چه بوده و خودش که بوده است. خلاصه این‌که انبیاء و اولیاء (علیهم‌السلام) مربیان تحمیلی نیستند. مربیان طبیعی انسان‌اند و تجارب‌شان، تجارب بسیار عمیق و مفید و نافع برای بشر است. ۷۷/۲/۲۸ ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی _______________ ۱) بحارالانوار ج ۱۰ ص ۱۲۳ @seyedololama
سیدالعلماء
💢 شرح روایت حضرت عیسی علیه‌السلام 💢 (قمست اول) 1⃣ 💠 درباره‌ی رو به خدا کردن در #مساجد که بنده و ام
💢 شرح روایت حضرت عیسی علیه‌السلام 💢 (قسمت دوم) 2⃣ 🔺 2⃣ «و أبصارٍ خاشعة» چه وقت ما ملتفت بودیم که همان‌طوری که بی وضو وارد نمی‌شویم؛ در شبستان و محراب هم بی چشم هم وارد نشویم! این معنی حضور در برابر خداست. چیز تازه‌ای نیست. منتهی از بس که به مسائل مادی اُنس گرفته‌ایم و از خدا دور بوده‌ایم به نظرمان عجیب می‌آید. مگر می‌شود کسی نرود مگر با اشک چشم؟! بله، می‌شود. کافی است یک ذرّه خدا آن چیزی را که به و و و فهماند، به ما نیز بفهماند. 🔺 3⃣ «و أکف نقیّة» دستی که به چیزی خورده که نباید بخورد - چه مال و چه غیر مال - این ناپاک است. با دست ناپاک وارد مسجد نشوید. با آلوده وارد مسجد نشوید. با چشم خشک وارد مسجد نشوید. همه‌ی این‌ها لوازم خداداری است ولی ما به بُت‌هایی که داریم انس گرفته‌ایم و خیال کرده‌ایم خداداری می‌کنیم. همین‌که در دوران بچگی و ابتدای تکلیف به ما گفته‌اند نماز بخوانید و ثواب دارد و با آبنبات ما را تشویق کرده‌اند، همان حال برای ما بعد از ۶۰-۷۰ سال مانده. برای بنده مانده. اسم این دولا راست شدن را گذاشته‌ام . اسمش را گذاشته‌ام خدا، سوره‌ی حمد، سوره‌ی قل هو الله، . همه چیز به همین میزان در سطح مانده. ولی حقیقت آن چیزی است که بر زبان مبارک علی علیه‌السلام جاری شده. ادامه دارد... ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی رحمه الله تعالی @seyedololama
📆 روز بزرگ‌داشت و سال‌روز وفات جناب سلمان فارسی سلام الله علیه ؛ ( ۸ صفر المظفر ۳۶ ق) 🔺 می‌گویند: از ایران حرکت کرد. دور دنیا به هر جایی شد، می‌گردید پی آن کسی که می‌خواست. می‌دانست که از طرف خدای متعال و پروردگار عالم، یک کسی هست که صدای خدا را در جهان بلند می‌کند و می‌دانست که این صدا، به او خواهد رسید، تا بالأخره به محضر شریف نبوتی رسید و شد: «سلمان مِنّا اهلَ البیت»¹. چه مقامی است!. از شیراز یک کسی پا بشود، با آن وسائل آن روز پیاده‌روی، با عصای چوبی و، تو این سنگ و چوب و خار و این‌ها راه برود تا آن خواسته‌ی خودش را پیدا کند. افرادی که این‌جور هستند، این‌ها از طرف مقام اقدس کبرای الهی، با آن‌ها توجه می‌شود و زیر بال‌شان گرفته می‌شود!. ۹۵/۵/۱۷ 🔺 ... در اخبار دارد که «سلمان مِنّا اهلَ البیت» خب این "منّا اهل البیت" که بیان شده، اگر کسی در مقام ترقیات انسانی نباشد که "منّا اهل البیت" نیست. عایشه هم در جوار اهل‌بیت بود، ولی "منّا" نبود. پس جناب سلمان که در مقام فهم و شعور و ادراک و عبادت می‌آید در ردیف آن‌ها قرار می‌گیرد، به خاطر این است که آن تعلیمات و تأدیبات و آن تربیت‌ها را می‌پذیرد؛ وقتی پذیرفت، خودش به بلوغ می‌رسد. خودش که به بلوغ رسید، می‌فهمد که برای چه بوده و خودش که بوده است. خلاصه این‌که انبیاء و اولیاء (علیهم‌السلام) مربیان تحمیلی نیستند. مربیان طبیعی انسان‌اند و تجارب‌شان، تجارب بسیار عمیق و مفید و نافع برای بشر است. ۷۷/۲/۲۸ ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی _______________ ۱) بحارالانوار ج ۱۰ ص ۱۲۳ @seyedololama