eitaa logo
سیدالعلماء
1.6هزار دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
692 ویدیو
7 فایل
کانال رسمی مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ایشان شاگرد بزرگانی مثل حضرات آیات شیخ عباس تهرانی، امام خمینی، علامه طباطبایی، بروجردی و... بودند. مرحوم امام در نامه‌های خود، از ایشان با عبارت "سیدالعلماء" یاد می‌کردند. ارتباط با ادمین @seydololama_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
🔺 ثمرات اسلام 🔹 در #قرآن کریم می‌خوانیم که: «مَنْ قَتَلَ نَفْساً بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسادٍ فِی الْأَرْضِ فَكَأَنَّما قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعاً»؛ کشتن یک آدم بی #گناه مثل کشتن یک نسل است، چون ممکن است او مثل حضرت #ابراهیم بشود. «وَ مَنْ أَحْياها فَكَأَنَّما أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعاً»؛ ( #مائده :۳۲)؛ هر کسی هم بتواند یک نفر را به راه بیاورد، #هدایت کند و دستش را بگیرد و از #حیوانیت او را بیرون بیاورد و از #جهل و #غفلت نجاتش بدهد؛ مثل این است که #بشریت را #نجات داده؛ پس ارزش #اسلام و یک #مؤمن این‌قدر زیاد است. هیچ‌وقت آدم #فکر نکند و بگوید که خب! پس اسلام چه کرد؟! اسلام خیلی کارها کرد. #میثم تمار ساخت، #کمیل بن زیاد ساخت، هفتاد و دو تن #شهید شب #عاشورا ساخت، و هر عصری همین‌طور. تا به علمای بزرگوار #نجف رسید و امثال شیخ #حسینقلی_همدانی ساخت، شیخ #بهاری ساخت، استاد محترم #قاضی ساخت، شاگرد او #طباطبائی ساخت، مرحوم #شاه‌آبادی اعلی الله مقامهم، شاگردش #مرحوم_امام خمینی ساخت. پس در این راه #سعادت با همکاری و هم‌فکری و پیگیری و #جهاد فکری می‌توان حرکت کرد و عده‌ای حرکتی در خودشان به وجود بیاورند و تا هر جایی‌که رسیدند و تا هر جایی‌که عمرشان و نفَسِ‌شان اجازه داد در خدمت پروردگار واقع شده‌اند، در خدمت #انبیا واقع شده‌اند. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
📆 روز بزرگداشت مرحوم خواجه نصیرالدین طوسی؛ (۵ #اسفند ) 🔺 بیان مراتب معرفت و شناخت از کلام محقق طوسی
⬆️ 🔹 مرتبه‌ی معرفت مخلص «و أعلى منها: مرتبةُ مَن أَحسَّ بحرارةِ النّار بسببِ مُجاورتِها، و شاهَدَ الموجوداتِ بنورها»؛ کسی‌که قبول دارد که آتش هست و دود هم اثر آن هست، ولی یک اثری هم در خود می‌بیند؛ من سردم بود، حالا گرم شدم. این چیزی است که مرا گرم کرده. و این اشیاء همه آثار او هستند مثل خود من و این‌ها. «و شاهد الموجودات بنورها و انتفع بذلك الأثرَ، و نظيرُ هذه المرتبةِ فی معرفة الله مَعْرِفَةُ المؤمنينَ المخلصينَ الّذينَ اطمَأَنَّت قلوبُهُم بالله و تَيقَّنُوا أنَّ اللهَ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ كما وصفَ به نفسَه.» آن دیگر مقام خیلی خوبی است که آسمان و زمین و بنده و شما و این‌ها قدرت‌مندی خداست و خداست که الآن بنده را سخن‌گو می‌کند که بتوانم حرف بزنم و باشم و جان داشته باشم و شما جان داشته باشید و بشنوید و با هم حرف بزنیم. این‌ها همه خودسرانه که نیست. ما بی‌صاحب و بی‌منبع و بی‌کارخانه و موتور که نیستیم. ما هم مثل سایر چیزهای متحرک به موتورها و نیروها، آثار الهی هستیم. 🔹 مرتبه‌ی معرفت اهل «و أعلى منها: مرتبةُ مَن احتَرَقَ بالنّار»؛ اما کسی را در آتش انداختند آن دیگر نه از دود می‌کند نه از حرارت استدلال می‌کند. اصلاً آتش را می‌کند و خود آتش را می‌شناسد. «بِكُلّيَّتِه و تلاشا فيها بجُملَتِه»؛ و علاوه بر آن خودش هم درب و داغان می‌شود! «و نظير هذه المرتبة فی معرفة الله، مَعْرِفَةُ أهلِ الشهود و الفناء فی الله و هی الدرجة العليا و المرتبة القُصوى، رزقنا الله الوصول إليها و الوقوف عليها بمنّه و كرمه - انتهى كلامه.» تا همین‌جا عبارت ( رحمه الله) است. پس معلوم می‌شود که یک مقامی است در که متلاشی می‌شود!. یعنی دیگر از خودش چیزی باقی نمی‌ماند. هر چه هست معنای است و قائم به معنای . مثل ما نسبت به خودشان که از خودشان هیچ‌اند. هیچی‌اند. هر چه هست از ماست درباره‌ی آن‌ها [که آن‌ها را تصور می‌کنیم]. 🔺 ارزش معرفة الله 🔹 این‌جاست که حدیث دارد که «و فی الحدیث لؤ یعلموا الناس ما فی فضل معرفة الله تعالی»؛ اگر مردم می‌دانستند که چه خبر می‌شود در این‌که خدا را بشناسد به ؛ «ما مُدُّو اَعیُنَهُم اِلی ما مُتَّعَ بهِ الاَعداءُ مِن زَهرةِ الحیاةِ الدّنیا»؛ اصلاً نگاه نمی‌کردند به آن چیزهایی که خدانشناس‌ها به آن‌ها افتخار می‌کنند و به آن‌ها هستند از ساختمان‌ها و از باغ‌ها، از هواپیماها و از کشتی‌ها و از نیروها و هر چه بگویی از کسانی که در غیر از این معرفت قرار دارند، آن‌ها اصلاً به این‌ها نگاه نمی‌کنند. مثل کسی‌که چند پرِ کاه در دستش گرفته و دارد راه می‌رود؛ هیچ‌کس نگاه نمی‌کند که ببیند این چه چیزی دارد. اصلاً آن را چیز نمی‌داند. مثل مقداری گرد و غبار است که به سر و رویش نشسته، به لباسش نشسته، کسی اصلاً آن را نگاه نمی‌کند که مثلاً بگوید: آقا به چی داری نگاه می‌کنی؟ دارم به این گرد و غباری که به کت و شلوار این نشسته نگاه می‌کنم!. خوب که چی مثلاً؟! هیچی!. اصلاً در نزد اهل معرفت این‌طوری می‌شود ؛ و نقره‌اش، و ، و ، و حیثیتش، و و شهنشاهی‌اش، همه‌شان از نظر می‌افتند و هیچ می‌شوند نزد کسی که خدا را بشناسد. «کأنّ المراد المعرفة الثقة به تعالی»؛ چون وقتی آدم به چنین مقامی دل‌گرم شد، «والانقطاع الیه» از همه چیز بُرید و به او پیدا کرد و به او پیدا کرد، دیگر این چیزی برایش باقی نمی‌ماند که اهمیتی برایش داشته باشد و در آن برود و فکری درباره‌اش داشته باشد. همه‌اش می‌شود یک‌پارچه؛ «الهی هب لی الکمال الانقطاع الیک» [ ، ] این " انقطاع الیک" چنین چیزی است. «ما مُدُّو اَعیُنَهُم اِلی ما مُتَّعَ بهِ الاَعداءُ مِن زَهرةِ الحیاةِ الدّنیا» [ ج۵ صص ۹۶-۹۷] "زهرة" یعنی زیور. زیورهای دنیا پیش این‌ها لجن می‌شود و اصلاً قیمتی ندارد که نگاه بکند. وصلی الله علی محمد و آله الطاهرین ( ۱۴ ۱۴۲۶ = ۸۴/۴/۳۰) ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
📆 سال‌روز وفات مرحوم شیخ مرتضی زاهد؛ (۲۸ ۱۳۷۱ه‌ق=۲ ۱۳۳۱) 🔹 قول نداده که یک دنیایی را از بت‌پرستی‌های گوناگون بدهد وقتی خودشان نمی‌خواهد؛ قول داده که بکند، اما قول نداده که همه نجات می‌یابند. مثل این‌که هم شاید بارها فرموده باشند: ما مکلف به هستیم نه به پیروزی و غلبه و جلو بردن و جلو رفتن و دنیا را گرفتن و مملکت را آباد کردن، این‌ها چیزهایی است که مأموریت آن‌ها مال ما نیست. ما فقط بتوانیم یک نفر را از و حیوانی نجات بدهیم مثل این است که تمام مشکلات دنیا را حل کرده‌ایم، تمام نسل را نجات داده‌ایم؛ چون یک حضرت شده و ارزش آن به قدر تمام کره است، به قدر تمام نسل بشر است و خدا به او افتخار می‌کند. یک وقت عرض کردم خدمت‌تان که مرحوم حاج میرزا عبدالعلی آقای ـ پدر بزرگوار حاج‌آقا مجتبی و حاج‌آقا مرتضی ـ خودم شنیدم که درباره حاج که رفیقش بود و خیلی با هم گرم بودند تعریف می‌کرد، می‌گفت: این در جوانی چنان مست و بی‌هوشِ خدا بود که هیچ چیز نمی‌فهمید. مسائل و مسائل جوانی برای او مطرح نبود. آن‌وقت به افتاد که خب من جوانی هستم بی‌عیال، ، و دین اسلام با عزبی مخالفت کرده، چه کارش کنم؟ ناچارم که این کار را بکنم. به ناچاری از جهت تکلیف حاضر شد که بکند! وقتی که شب پیش آمد و این پیش همسرش رفت و برای بیرون آمد که برود در کوچه‌ها ـ آن موقع در حمام می‌رفتند، بنده خودم یادم هست که در منازل حمام نبود ـ که به حمام برود و بعد به نماز شبش بپردازد، همسرش خواب بود. خواب دید که با شیشه‌های از عالم به زمین آمدند که از قطرات غسل آشیخ مرتضی برای صنف فرشتگان تحفه ببرند. خب وقتی این‌طور است، یک نفر آدم پیش اسلام چنین ارزشی دارد، هیچ ندارد اسلام از این جهت، ولذا ما در کریم می‌خوانیم که: «مَنْ قَتَلَ نَفْساً بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسادٍ فِی الْأَرْضِ فَكَأَنَّما قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعاً»؛ کشتن یک آدم بی‌گناه، مثل کشتن یک نسل است!. چون ممکن است او مثل حضرت ابراهیم بشود. «وَ مَنْ أَحْياها فَكَأَنَّما أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعاً»؛ ( :۳۲). هر کسی هم بتواند یک نفر را به راه بیاورد، کند، دستش را بگیرد از بیرون بیاوردش، از و نجاتش بدهد، مثل این است یک بشری را نجات داده. پس ارزش یک اسلام و یک این‌قدر است. ۸۸٫۹٫۱۷ ✅ مرحوم آیت‌الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 اهمیت صلح امام حسن مجتبی علیه‌السلام 🔹 در زمان حضرت علیه‌السلام اول به آن بزرگوار حضرت بود که قبول داشت هر چه برادرم بگوید و انجام بدهد، من مطیع او هستم. این مقام شریفی بود که آن حضرت داشت و در اثر همین متابعت از برادرش بود که جریان پایه‌ریزی شد؛ اگر آن متابعت نبود جریان کربلا و آثاری که از و کربلا بود، نمی‌ماند. فلذا دانشمندانی که درباره این جریان عجیب زمانِ حضرت مجتبی علیه‌السلام مطالبی نوشتند، تصریح کردند به این‌که جریان عاشورای امام علیه‌السلام قبل از آن‌که حسینی باشد، حسنی بود! پایه‌ریزی‌اش را حضرت امام مجتبی علیه‌السلام کرد و طوری اوضاع و احوال جور شد که حضرت سیدالشهداء از بتواند نتیجه بگیرد، وگرنه تحملاتی که آن حضرت تا مافوق کوه‌ها کردند، اگر این مصیبات را و تحمل نمی‌کردند و دست به شمشیر می‌بردند و شهید می‌شدند، خودش و یارانش و حضرت سیدالشهداء و خاندان به طور کلی قتل عام شده بودند و آن آثار کربلا هم هیچ نبود؛ همه می‌گفتند همان‌طور که جنگ شد، جنگ شد، جنگ با شد؛ یک هم بعد از این‌ها شد و در آن جنگ همان‌هایی که این جنگ‌ها را به پا کرده بودند، از بین رفتند و تمام شد!؛ کار می‌افتاد دست مفسدین فی الارضی به نام و دیگر خدا می‌دانست که چه‌ها می‌شد!. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 اعمال شب قدر 📝 یکی از عزیزان در نامه‌ای سؤال کرده بود، راجع به اعمال #شب_قدر. چند کلمه پاسخی که من نوشتم این بود: وقتی #انسان در شب قدر موفق است، که به مطالبی که از #قرآن و #ائمه علیهم‌السلام می‌شنود، رسیده باشد و آن‌ها را دریافت کرده باشد، به صورتی‌که در خاطره و ذهن و #عقل خود، کاملاً تحویل گرفته باشد، نه این‌که یک نقطه‌ی مجهول و تاریک در #عقیده اش مانده و نمی‌داند که این یعنی چه؟ و با این حرف که خب ما #مسلمان و #مؤمن هستیم و #پدر و #مادر ما مسلمان هستند، با این‌جور حرف‌ها نباید دل خودش را خوش کند؛ بلکه، باید مطالب #دینی کامل برایش حل شده باشد. طوری‌که بگوید جز این درست نیست. معنی #ایمان این است. خب پس به دست آوردن چنین ایمانی حتی در شب قدر هم وقت انسان را می‌گیرد. دیگر حوصله نمی‌کند که یک #نماز حاجتی بخواند و یک حاجتی از خدا بگیرد برای خودش یا دیگران؛ چون مهم‌ترین حاجات این است که کسی موفق بشود در درونش، قرآن را پذیرفته باشد. مطالب دینی، خطبات و فرمایشات ائمه علیهم‌السلام را از روی فهم و #شعور و علاقه درک کرده باشد. ۸۵٫۷٫۱۸ ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 اهمیت ایمان 🔹 آدم نمی‌داند ایمان یعنی چه؟ خیلی از شما الآن از فلان یا سال آخر بپرسید کدام کار در بهتر و فاضل‌تر است؟ ببینید آیا می‌تواند جواب دهد که مهم‌ترین کار، یک کار قلبی است. همان‌طور که انسان باید سواددار بشود؛ همان‌گونه هم باید دار شود. باید ایمان‌دار بشود و این خیلی مشکل است. در آیاتی درباره‌ی آمده که اگر و مأیوس شدن نباشد، امثال بنده اصلاً باید از ایمان خودمان مأیوس شویم؛ چون یکی از علاماتش این است که انسان نسبت به خدا و رسول بیشتر از خودش، جان و فرزندان و مال و اموالش علاقه داشته باشد. وقتی بیشتر علاقه داشت، اگر در قرار گرفت، و و جانش را فدا می‌کند. این معنی ایمان است. خوب آیا این‌طور مسائل همین‌طوری به دست می‌آید؟ همین که ما فرزندمان را فرستادیم و گرفتند، از ایمان هم چیزی گیرشان آمده؟ بعد که رفتند آیا شدند؟ این‌ها اصلاً دو بحث است، دو کتاب است، دو رساله است، دو صحبت است و با هم ارتباطی ندارند. این‌که خدا ما را تا به حال نگه داشته باید ببینیم برای چه بوده. از چه بوده؟ از برکت امام علیه‌السلام بوده؟ از برکت حضرت بوده؟ وإلّا شما همین آیه‌ای که می‌فرماید: «قُل اِن کُنتم تُحبّونَ اللهَ فَتَّبِعونی یُحبِبکُمُ اللهُ»¹ یا این آیه: «قُلْ إِنْ كَانَ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَاؤُكُمْ وَإِخْوَانُكُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ وَعَشِيرَتُكُمْ وَأَمْوَالٌ اقْتَرَفْتُمُوهَا وَتِجَارَةٌ تَخْشَوْنَ كَسَادَهَا وَمَسَاكِنُ تَرْضَوْنَهَا أَحَبَّ إِلَيْكُمْ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ وَجِهَادٍ فِي سَبِيلِهِ فَتَرَبَّصُوا حَتَّى يَأْتِيَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ»²؛ که خلاصه می‌فرماید: هرگز ایمان ندارید مگر این‌که خدا و رسول پیش شما محبوب‌تر از همه‌چیز باشد که اگر این‌گونه نباشد، خدا تهدید کرده است؛ فلذا این‌ها خیلی کار مشکلی است. مشکل آن این است که ما به آن اهمیت نمی‌دهیم!. ۸۴٫۱۱٫۲۸ ✅ مرحوم آیت‌الله سید ابراهیم خسروشاهی _____ ۱) [ :۳۱] ۲) [ :۲۴] @seyedololama
سیدالعلماء
📆 سال‌روز درگذشت مرحوم خواجه نصیرالدین طوسی؛ ( ۱۸ #ذی_القعدة ۶۷۲ ق) 🔺 بیان مراتب معرفت و شناخت از ک
⬇️ 🔹 مرتبه‌ی معرفت مخلص «و أعلى منها: مرتبةُ مَن أَحسَّ بحرارةِ النّار بسببِ مُجاورتِها، و شاهَدَ الموجوداتِ بنورها»؛ کسی‌که قبول دارد که آتش هست و دود هم اثر آن هست، ولی یک اثری هم در خود می‌بیند؛ من سردم بود، حالا گرم شدم. این چیزی است که مرا گرم کرده. و این اشیاء همه آثار او هستند مثل خود من و این‌ها.«و شاهد الموجودات بنورها و انتفع بذلك الأثرَ، و نظيرُ هذه المرتبةِ فی معرفة الله مَعْرِفَةُ المؤمنينَ المخلصينَ الّذينَ اطمَأَنَّت قلوبُهُم بالله و تَيقَّنُوا أنَّ اللهَ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ كما وصفَ به نفسَه.» آن دیگر مقام خیلی خوبی است که آسمان و زمین و بنده و شما و این‌ها قدرت‌مندی خداست و خداست که الآن بنده را سخن‌گو می‌کند که بتوانم حرف بزنم و باشم و جان داشته باشم و شما جان داشته باشید و بشنوید و با هم حرف بزنیم. این‌ها همه خودسرانه که نیست. ما بی‌صاحب و بی‌منبع و بی‌کارخانه و موتور که نیستیم. ما هم مثل سایر چیزهای متحرک به موتورها و نیروها، آثار الهی هستیم. 🔹 مرتبه‌ی معرفت اهل «و أعلى منها: مرتبةُ مَن احتَرَقَ بالنّار»؛ اما کسی را در آتش انداختند آن دیگر نه از دود می‌کند نه از حرارت استدلال می‌کند. اصلاً آتش را می‌کند و خود آتش را می‌شناسد. «بِكُلّيَّتِه و تلاشا فيها بجُملَتِه»؛ و علاوه بر آن، خودش هم درب و داغان می‌شود!. «و نظير هذه المرتبة فی معرفة الله، مَعْرِفَةُ أهلِ الشهود و الفناء فی الله و هی الدرجة العليا و المرتبة القُصوى، رزقنا الله الوصول إليها و الوقوف عليها بمنّه و كرمه - انتهى كلامه.» تا همین‌جا عبارت ( رحمه الله) است. پس معلوم می‌شود که یک مقامی است در که متلاشی می‌شود!. یعنی دیگر از خودش چیزی باقی نمی‌ماند. هر چه هست معنای است و قائم به معنای . مثل ما نسبت به خودشان که از خودشان هیچ‌اند. هیچی‌اند. هر چه هست از ماست درباره‌ی آن‌ها [که آن‌ها را تصور می‌کنیم]. 🔺 ارزش معرفة الله 🔹 این‌جاست که حدیث دارد که « و فی الحدیث لؤ یعلموا الناس ما فی فضل معرفة الله تعالی»؛ اگر می‌دانستند که چه خبر می‌شود در این‌که انسان خدا را بشناسد به ؛ « ما مُدُّو اَعیُنَهُم اِلی ما مُتَّعَ بهِ الاَعداءُ مِن زَهرةِ الحیاةِ الدّنیا»؛ اصلاً نگاه نمی‌کردند به آن چیزهایی که خدانشناس‌ها به آن‌ها افتخار می‌کنند و به آن‌ها هستند از ساختمان‌ها و از باغ‌ها، از هواپیماها و از کشتی‌ها و از نیروها و هر چه بگویی از کسانی‌که در غیر از این معرفت قرار دارند، آن‌ها اصلاً به این‌ها نگاه نمی‌کنند. مثل کسی‌که چند پرِ کاه در دستش گرفته و دارد راه می‌رود؛ هیچ‌کس نگاه نمی‌کند که ببیند این چه چیزی دارد. اصلاً آن را چیز نمی‌داند. مثل مقداری گرد و غبار است که به سر و رویش نشسته، به لباسش نشسته، کسی اصلاً آن را نگاه نمی‌کند که مثلاً بگوید: آقا به چی داری نگاه می‌کنی؟ دارم به این گرد و غباری که به کت و شلوار این شخص نشسته نگاه می‌کنم!. خوب که چی مثلاً؟! هیچی!. اصلاً در نزد اهل معرفت این‌طوری می‌شود ؛ طلا و نقره‌اش، و آن، و آن، و حیثیت آن، و و شهنشاهی‌اش، همه‌شان از نظر می‌افتند و هیچ می‌شوند نزد کسی که خدا را بشناسد. «کأنّ المراد المعرفة الثقة به تعالی»؛ چون وقتی آدم به چنین مقامی دل‌گرم شد، «والانقطاع الیه» از همه چیز بُرید و به او پیدا کرد و به او پیدا کرد، دیگر این چیزی برایش باقی نمی‌ماند که اهمیتی برایش داشته باشد و در آن برود و فکری درباره‌اش داشته باشد. همه‌اش می‌شود یک‌پارچه؛ «الهی هب لی الکمال الانقطاع الیک»¹ این " انقطاع الیک" چنین چیزی است. « ما مُدُّو اَعیُنَهُم اِلی ما مُتَّعَ بهِ الاَعداءُ مِن زَهرةِ الحیاةِ الدّنیا»²؛ "زهرة" یعنی زیور. زیورهای دنیا پیش این‌ها لجن می‌شود و اصلاً قیمتی ندارد که نگاه بکند. وصلی الله علی محمد و آله الطاهرین ( ۱۴ ۱۴۲۶ = ۸۴/۴/۳۰) ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ______ ۱) [ ، ] ۲) [ ج۵صص۹۶-۹۷] @seyedololama
🏴 زمینه‌سازی کربلا توسط امام حسن مجتبی علیه‌السلام 🔺 در زمان حضرت #مجتبی علیه‌السلام، اول #مؤمن به آن بزرگوار حضرت #سیدالشهداء بود که قبول داشت هر چه برادرم بگوید و انجام بدهد، من مطیع او هستم. این مقام شریفی بود که آن حضرت داشت و در اثر همین متابعت از برادرش بود که جریان #کربلا پایه‌ریزی شد؛ اگر آن متابعت نبود، جریان کربلا و آثاری که از #عاشورا و کربلا بود، نمی‌ماند؛ فلذا دانشمندانی که درباره‌ی این جریان عجیب #صلح زمانِ حضرت مجتبی علیه‌السلام مطالبی نوشتند، تصریح کردند به این‌که جریان عاشورای امام #حسین علیه‌السلام قبل از آن‌که حسینی باشد، حسنی بود!. پایه‌ریزی‌اش را حضرت مجتبی علیه‌السلام کرد و طوری اوضاع و احوال جور شد که حضرت سیدالشهداء از #شهادت بتواند نتیجه بگیرد، وگرنه تحملاتی که آن حضرت تا مافوق کوه‌ها کردند، اگر این #مصیبات را #صبر و تحمل نمی‌کردند و دست به شمشیر می‌بردند و #شهید می‌شدند، خودش و یارانش و حضرت سیدالشهداء و #خاندان_رسالت به طور کلی قتل عام شده بودند و آن آثار کربلا هم هیچ نبود؛ همه می‌گفتند همان‌طور که جنگ #جمل شد، جنگ #صفین شد، جنگ با #خوارج شد؛ یک جنگ هم بعد از این‌ها شد و در آن جنگ، همان‌هایی که این جنگ‌ها را به پا کرده بودند، از بین رفتند و تمام شد!؛ کار می‌افتاد دست مفسدین فی الارضی به نام #بنی_امیه و دیگر خدا می‌دانست که چه‌ها می‌شد!. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 اهمیت صلح امام حسن مجتبی علیه‌السلام 🔹 در زمان حضرت #مجتبی علیه‌السلام اول #مؤمن به آن بزرگوار حضرت #سیدالشهداء بود که قبول داشت هر چه برادرم بگوید و انجام بدهد، من مطیع او هستم. این #مقام شریفی بود که آن حضرت داشت و در اثر همین متابعت از برادرش بود که جریان #کربلا پایه‌ریزی شد؛ اگر آن متابعت نبود جریان کربلا و آثاری که از #عاشورا و کربلا بود، نمی‌ماند. فلذا دانشمندانی که درباره این جریان عجیب #صلح زمانِ حضرت مجتبی علیه‌السلام مطالبی نوشتند، تصریح کردند به این‌که جریان عاشورای امام #حسین علیه‌السلام قبل از آن‌که حسینی باشد، حسنی بود! پایه‌ریزی‌اش را حضرت مجتبی علیه‌السلام کرد و طوری اوضاع و احوال جور شد که حضرت سیدالشهداء از #شهادت بتواند نتیجه بگیرد، وگرنه تحملاتی که آن حضرت تا مافوق کوه‌ها کردند، اگر این #مصیبات را #صبر و تحمل نمی‌کردند و دست به شمشیر می‌بردند و #شهید می‌شدند، خودش و یارانش و حضرت سیدالشهداء و #خاندان_رسالت به طور کلی قتل عام شده بودند و آن آثار کربلا هم هیچ نبود؛ همه می‌گفتند همان‌طور که جنگ #جمل شد، جنگ #صفین شد، جنگ با #خوارج شد؛ یک #جنگ هم بعد از این‌ها شد و در آن جنگ همان‌هایی که این جنگ‌ها را به پا کرده بودند، از بین رفتند و تمام شد!؛ کار می‌افتاد دست #مفسدین فی الارضی به نام #بنی_امیه و دیگر خدا می‌دانست که چه‌ها می‌شد!. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🏴 رحلت جان‌گداز و جان‌سوز رحمة للعالمین، پیامبر عظیم الشأن اسلام، مولای خلائق اولین و آخرین، حضرت مح
▪️شهادت رسول الله و امام مجتبی (علیهما و آلهما السلام) تسلیت باد 🏴 ریشه‌ی مصائب در اسلام 🔹 حضرت و (صلوات الله علیهما) تنها مظلومیت و خوردن در به پهلو نیست؛ بلکه باید دید ریشه‌ی این مصائب کجاست؟ ریشه‌ی این مصائبِ خاندان (علیهم‌السلام)، این است که اسلام را نفهمیدند و در پی نبودند! الآن در ها و ، مأمور می‌آید و ها را معاینه می‌کند که کسی نداشته باشد و اگر بیماری مسریِّ خطرناک داشته باشد، باید درمان شود. امّا این مسأله اصلاً مطرح نیست که ما صوری هستیم و شاید گرفتار مرض باشیم!؛ «وَمِنَ النَّاسِ مَن يَقُولُ آمَنَّا بِاللّهِ وَبِالْيَوْمِ الآخِرِ وَمَا هُم بِمُؤْمِنِينَ»؛ ( : ۸)؛ یعنی بعضی‌ها نادرست و ظاهری است. ولو این‌که هم بکنند یا درس بدهند، ولی نیستند. ⚫️ این بزرگترین است که پس از رحلت خدا (صلّی الله علیه وآله وسلم) پیش آمد. یعنی بودند افرای که در های جماعت حضرت حاضر می‌شدند، امّا هنوز باور و کامل نداشتند و جاهلی هنوز در دل‌هایشان باقی بود!. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
السلام علیک یا صاحب الزمان آجرک الله فی مصیبة ابیک المسموم صلوات الله علیه 🔹 از وصایایی که امام حسن علیه‌السلام به شیعه‌ی خودش کرده این است که می‌فرماید: «أُوصِيكُمْ بِتَقْوَى اللَّهِ وَ الْوَرَعِ فِی دِينِكُمْ وَ الِاجْتِهَادِ لِلَّهِ وَ صِدْقِ الْحَدِيثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ إِلَى مَنِ ائْتَمَنَكُمْ مِنْ برٍّ أَوْ فَاجِرٍ»؛ هر کسی به شما داد، من به شما این است که به او نکنید، خواه شخصی باشد یا غیرمؤمن. من به شما وصیت می‌کنم در مراعات با الهی و جدّ و داشتن و طول ؛ آن ساعتی که مثلاً به درِ خانه‌ی خدا می‌رود، بهتر این است که در سجده باشد و سجده‌اش هم طولانی باشد. یکی از شاگردهای مرحوم حاج میز جواد آقا بود -البته بود- مقابل منزل‌شان، محله بود. همیشه قبل از مثلاً نیم ساعت، یک ساعت در را باز می‌کرد، می‌آمد به این مسجد، می‌رفت تا وقتی که اذان می‌شد و صبح، که گویا ایشان در سجده بود. بعد می‌فرماید که با این‌طور باشید که در جنازه‌هایشان آن‌ها را مشایعت کنید، هایشان را کنید، برای این‌که وقتی شما اهل این‌طور فضائل باشید، باشید، امانت را پس بدهید و خیانت نکنید، با مردم خوش‌رفتار باشید، می‌گویند این است؛ آن‌وقت من خوشحال می‌شوم. بنابراین، «اتَّقُوا اللَّهَ وَ كُونُوا زَيْناً وَ لَا تَكُونُوا شَيْنا، جَرُّوا إِلَيْنَا كُلَّ مَوَدَّةٍ»؛ برای ما درست کنید. «وَ ادْفَعُوا عَنَّا كُلَّ قَبِيحٍ»؛ برای ما آبروریز نباشید تا به ما بدی نسبت داده نشود. «فَإِنَّهُ مَا قِيلَ فِينَا مِنْ حُسْنٍ فَنَحْنُ أَهْلُهُ وَ مَا قِيلَ فِينَا مِنْ سُوءٍ فَمَا نَحْنُ كَذَلِكَ. لَنَا حَقٌّ فِی كِتَابِ اللَّهِ»؛ خداوند در کتابش برای ما یک حقی قرار داده. «وَ قَرَابَةٌ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ وَ تَطْهِيرٌ مِنَ اللَّهِ»؛ مقام خدایی یکی از امتیازات ماست، «لَا يَدَّعِيهِ غَيْرُنَا إِلَّا كَذَّابٌ»؛ هر کسی‌که این ادعا را کرد که من به مقام طهارت رسیده‌ام، بدانید می‌گوید!. «أَكْثِرُوا ذِكْرَ اللَّهِ وَ ذِكْرَ الْمَوْتِ»؛ تا می‌توانید خدا از ضمیرتان دور نشود. بهترین سازنده‌ی انسان در و تقوابخش به انسان، نگه‌دار انسان از هر ناشایستی، این دو مسئله است که می‌فرماید: «أَكْثِرُوا ذِكْرَ اللَّهِ وَ ذِكْرَ الْمَوْتِ»؛ چون خبر نمی‌کند، ما باید خبر آن را داشته باشیم و به یاد او باشیم. او یاد ما نمی‌کند مگر وقتی که بر ما وارد می‌شود. ما باید یاد او باشیم که یک‌مرتبه که آمد، وضع ما مناسب باشد. «وَ تِلَاوَةَ الْقُرْآنِ وَ الصَّلَاةَ عَلَى النَّبِیّ صلی الله علیه وآله.»* ۸۵٫۶٫۱۳ ___ * [ سیرة الائمة الاثنی عشر مجلد ۲ ص ۲۸۳ تألیف: علی محمد علی دخیل] ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔴 به مناسبت صلح امام حسن مجتبی علیه السلام 🔺 اهمیت صلح امام حسن مجتبی علیه‌السلام 🔹 در زمان حضرت #مجتبی علیه‌السلام اول #مؤمن به آن بزرگوار حضرت #سیدالشهداء بود که قبول داشت هر چه برادرم بگوید و انجام بدهد، من مطیع او هستم. این #مقام شریفی بود که آن حضرت داشت و در اثر همین متابعت از برادرش بود که جریان #کربلا پایه‌ریزی شد؛ اگر آن متابعت نبود جریان کربلا و آثاری که از #عاشورا و کربلا بود، نمی‌ماند. فلذا دانشمندانی که درباره این جریان عجیب #صلح زمانِ حضرت مجتبی علیه‌السلام مطالبی نوشتند، تصریح کردند به این‌که جریان عاشورای امام #حسین علیه‌السلام قبل از آن‌که حسینی باشد، حسنی بود! پایه‌ریزی‌اش را حضرت مجتبی علیه‌السلام کرد و طوری اوضاع و احوال جور شد که حضرت سیدالشهداء از #شهادت بتواند نتیجه بگیرد، وگرنه تحملاتی که آن حضرت تا مافوق کوه‌ها کردند، اگر این #مصیبات را #صبر و تحمل نمی‌کردند و دست به شمشیر می‌بردند و #شهید می‌شدند، خودش و یارانش و حضرت سیدالشهداء و #خاندان_رسالت به طور کلی قتل عام شده بودند و آن آثار کربلا هم هیچ نبود؛ همه می‌گفتند همان‌طور که جنگ #جمل شد، جنگ #صفین شد، جنگ با #خوارج شد؛ یک #جنگ هم بعد از این‌ها شد و در آن جنگ همان‌هایی که این جنگ‌ها را به پا کرده بودند، از بین رفتند و تمام شد!؛ کار می‌افتاد دست #مفسدین فی الارضی به نام #بنی_امیه و دیگر خدا می‌دانست که چه‌ها می‌شد!. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🌹 گرامی باد میلاد سراسر نور حضرت امام حسن عسکری صلوات‌الله‌علیه؛ (۸ ۲۳۲ق) 🔹 از وصایایی که امام حسن علیه‌السلام به شیعه‌ی خودش کرده این است که می‌فرماید: «أُوصِيكُمْ بِتَقْوَى اللَّهِ وَ الْوَرَعِ فِی دِينِكُمْ وَ الِاجْتِهَادِ لِلَّهِ وَ صِدْقِ الْحَدِيثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ إِلَى مَنِ ائْتَمَنَكُمْ مِنْ بَرٍّ أَوْ فَاجِرٍ»؛ هر کسی به شما داد، من به شما این است که به او نکنید، خواه شخصی باشد یا غیرمؤمن. من به شما وصیت می‌کنم در مراعات با الهی و جدّ و داشتن و طول ؛ آن ساعتی که مثلاً به درِ خانه‌ی خدا می‌رود، بهتر این است که در سجده باشد و سجده‌اش هم طولانی باشد. یکی از شاگردهای مرحوم حاج میز جواد آقا بود -البته بود- مقابل منزل‌شان، محله بود. همیشه قبل از مثلاً نیم ساعت، یک ساعت در را باز می‌کرد، می‌آمد به این مسجد، می‌رفت تا وقتی که اذان می‌شد و صبح، که گویا ایشان در سجده بود. بعد می‌فرماید که با این‌طور باشید که در جنازه‌هایشان آن‌ها را مشایعت کنید، را کنید، برای این‌که وقتی شما اهل این‌طور فضائل باشید، باشید، امانت را پس بدهید و خیانت نکنید، با مردم خوش‌رفتار باشید، می‌گویند این است؛ آن‌وقت من خوشحال می‌شوم. بنابراین، «اتَّقُوا اللَّهَ وَ كُونُوا زَيْناً وَ لَا تَكُونُوا شَيْنا، جَرُّوا إِلَيْنَا كُلَّ مَوَدَّةٍ»؛ برای ما درست کنید. «وَ ادْفَعُوا عَنَّا كُلَّ قَبِيحٍ»؛ برای ما آبروریز نباشید تا به ما بدی نسبت داده نشود. «فَإِنَّهُ مَا قِيلَ فِينَا مِنْ حُسْنٍ فَنَحْنُ أَهْلُهُ وَ مَا قِيلَ فِينَا مِنْ سُوءٍ فَمَا نَحْنُ كَذَلِكَ. لَنَا حَقٌّ فِی كِتَابِ اللَّهِ»؛ خداوند در کتابش برای ما یک حقی قرار داده. «وَ قَرَابَةٌ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ وَ تَطْهِيرٌ مِنَ اللَّهِ»؛ مقام خدایی یکی از امتیازات ماست، «لَا يَدَّعِيهِ غَيْرُنَا إِلَّا كَذَّابٌ»؛ هر کسی‌که این ادعا را کرد که من به مقام طهارت رسیده‌ام، بدانید می‌گوید!. «أَكْثِرُوا ذِكْرَ اللَّهِ وَ ذِكْرَ الْمَوْتِ»؛ تا می‌توانید خدا از ضمیرتان دور نشود. بهترین سازنده‌ی انسان در و تقوابخش به انسان، نگه‌دار انسان از هر ناشایستی، این دو مسئله است که می‌فرماید: «أَكْثِرُوا ذِكْرَ اللَّهِ وَ ذِكْرَ الْمَوْتِ»؛ چون خبر نمی‌کند، ما باید خبر آن را داشته باشیم و به یاد او باشیم. او یاد ما نمی‌کند مگر وقتی که بر ما وارد می‌شود. ما باید یاد او باشیم که یک‌مرتبه که آمد، وضع ما مناسب باشد. «وَ تِلَاوَةَ الْقُرْآنِ وَ الصَّلَاةَ عَلَى النَّبِیّ صلی الله علیه وآله.»* ۸۵٫۶٫۱۳ ___ * [ سیرة الائمة الاثنی عشر مجلد ۲ ص ۲۸۳ تألیف: علی محمد علی دخیل] ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
📆 سال‌روز درگذشت مرحوم خواجه نصیرالدین طوسی؛ ( ۱۸ #ذی_القعدة ۶۷۲ ق) 🔺 بیان مراتب معرفت و شناخت از ک
⬇️ 🔹 مرتبه‌ی معرفت مخلص «و أعلى منها: مرتبةُ مَن أَحسَّ بحرارةِ النّار بسببِ مُجاورتِها، و شاهَدَ الموجوداتِ بنورها»؛ کسی‌که قبول دارد که آتش هست و دود هم اثر آن هست، ولی یک اثری هم در خود می‌بیند؛ من سردم بود، حالا گرم شدم. این چیزی است که مرا گرم کرده. و این اشیاء همه آثار او هستند مثل خود من و این‌ها.«و شاهد الموجودات بنورها و انتفع بذلك الأثرَ، و نظيرُ هذه المرتبةِ فی معرفة الله مَعْرِفَةُ المؤمنينَ المخلصينَ الّذينَ اطمَأَنَّت قلوبُهُم بالله و تَيقَّنُوا أنَّ اللهَ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ كما وصفَ به نفسَه.» آن دیگر مقام خیلی خوبی است که آسمان و زمین و بنده و شما و این‌ها قدرت‌مندی خداست و خداست که الآن بنده را سخن‌گو می‌کند که بتوانم حرف بزنم و باشم و جان داشته باشم و شما جان داشته باشید و بشنوید و با هم حرف بزنیم. این‌ها همه خودسرانه که نیست. ما بی‌صاحب و بی‌منبع و بی‌کارخانه و موتور که نیستیم. ما هم مثل سایر چیزهای متحرک به موتورها و نیروها، آثار الهی هستیم. 🔹 مرتبه‌ی معرفت اهل «و أعلى منها: مرتبةُ مَن احتَرَقَ بالنّار»؛ اما کسی را در آتش انداختند آن دیگر نه از دود می‌کند نه از حرارت استدلال می‌کند. اصلاً آتش را می‌کند و خود آتش را می‌شناسد. «بِكُلّيَّتِه و تلاشا فيها بجُملَتِه»؛ و علاوه بر آن، خودش هم درب و داغان می‌شود!. «و نظير هذه المرتبة فی معرفة الله، مَعْرِفَةُ أهلِ الشهود و الفناء فی الله و هی الدرجة العليا و المرتبة القُصوى، رزقنا الله الوصول إليها و الوقوف عليها بمنّه و كرمه - انتهى كلامه.» تا همین‌جا عبارت ( رحمه الله) است. پس معلوم می‌شود که یک مقامی است در که متلاشی می‌شود!. یعنی دیگر از خودش چیزی باقی نمی‌ماند. هر چه هست معنای است و قائم به معنای . مثل ما نسبت به خودشان که از خودشان هیچ‌اند. هیچی‌اند. هر چه هست از ماست درباره‌ی آن‌ها [که آن‌ها را تصور می‌کنیم]. 🔺 ارزش معرفة الله 🔹 این‌جاست که حدیث دارد که « و فی الحدیث لؤ یعلموا الناس ما فی فضل معرفة الله تعالی»؛ اگر می‌دانستند که چه خبر می‌شود در این‌که انسان خدا را بشناسد به ؛ « ما مُدُّو اَعیُنَهُم اِلی ما مُتَّعَ بهِ الاَعداءُ مِن زَهرةِ الحیاةِ الدّنیا»؛ اصلاً نگاه نمی‌کردند به آن چیزهایی که خدانشناس‌ها به آن‌ها افتخار می‌کنند و به آن‌ها هستند از ساختمان‌ها و از باغ‌ها، از هواپیماها و از کشتی‌ها و از نیروها و هر چه بگویی از کسانی‌که در غیر از این معرفت قرار دارند، آن‌ها اصلاً به این‌ها نگاه نمی‌کنند. مثل کسی‌که چند پرِ کاه در دستش گرفته و دارد راه می‌رود؛ هیچ‌کس نگاه نمی‌کند که ببیند این چه چیزی دارد. اصلاً آن را چیز نمی‌داند. مثل مقداری گرد و غبار است که به سر و رویش نشسته، به لباسش نشسته، کسی اصلاً آن را نگاه نمی‌کند که مثلاً بگوید: آقا به چی داری نگاه می‌کنی؟ دارم به این گرد و غباری که به کت و شلوار این شخص نشسته نگاه می‌کنم!. خوب که چی مثلاً؟! هیچی!. اصلاً در نزد اهل معرفت این‌طوری می‌شود ؛ طلا و نقره‌اش، و آن، و آن، و حیثیت آن، و و شهنشاهی‌اش، همه‌شان از نظر می‌افتند و هیچ می‌شوند نزد کسی که خدا را بشناسد. «کأنّ المراد المعرفة الثقة به تعالی»؛ چون وقتی آدم به چنین مقامی دل‌گرم شد، «والانقطاع الیه» از همه چیز بُرید و به او پیدا کرد و به او پیدا کرد، دیگر این چیزی برایش باقی نمی‌ماند که اهمیتی برایش داشته باشد و در آن برود و فکری درباره‌اش داشته باشد. همه‌اش می‌شود یک‌پارچه؛ «الهی هب لی الکمال الانقطاع الیک»¹ این " انقطاع الیک" چنین چیزی است. « ما مُدُّو اَعیُنَهُم اِلی ما مُتَّعَ بهِ الاَعداءُ مِن زَهرةِ الحیاةِ الدّنیا»²؛ "زهرة" یعنی زیور. زیورهای دنیا پیش این‌ها لجن می‌شود و اصلاً قیمتی ندارد که نگاه بکند. وصلی الله علی محمد و آله الطاهرین ( ۱۴ ۱۴۲۶ = ۸۴/۴/۳۰) ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی __ ۱) [ ، ] ۲) [ ج۵صص۹۶-۹۷] @seyedololama
🏴 تسلیت باد شهادت جانسوز حضرت امام حسن عسکری صلوات‌الله‌علیه؛ (۸ ۲۶۰ق) 🔹 از وصایایی که امام حسن علیه‌السلام به شیعه‌ی خودش کرده این است که می‌فرماید: «أُوصِيكُمْ بِتَقْوَى اللَّهِ وَ الْوَرَعِ فِی دِينِكُمْ وَ الِاجْتِهَادِ لِلَّهِ وَ صِدْقِ الْحَدِيثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ إِلَى مَنِ ائْتَمَنَكُمْ مِنْ بَرٍّ أَوْ فَاجِرٍ»؛ هر کسی به شما داد، من به شما این است که به او نکنید، خواه شخصی باشد یا غیرمؤمن. من به شما وصیت می‌کنم در مراعات با الهی و جدّ و داشتن و طول ؛ آن ساعتی که مثلاً به درِ خانه‌ی خدا می‌رود، بهتر این است که در سجده باشد و سجده‌اش هم طولانی باشد. یکی از شاگردهای مرحوم حاج میز جواد آقا بود -البته بود- مقابل منزل‌شان، محله بود. همیشه قبل از مثلاً نیم ساعت، یک ساعت در را باز می‌کرد، می‌آمد به این مسجد، می‌رفت تا وقتی که اذان می‌شد و صبح، که گویا ایشان در سجده بود. بعد می‌فرماید که با این‌طور باشید که در جنازه‌هایشان آن‌ها را مشایعت کنید، را کنید، برای این‌که وقتی شما اهل این‌طور فضائل باشید، باشید، امانت را پس بدهید و خیانت نکنید، با مردم خوش‌رفتار باشید، می‌گویند این است؛ آن‌وقت من خوشحال می‌شوم. بنابراین، «اتَّقُوا اللَّهَ وَ كُونُوا زَيْناً وَ لَا تَكُونُوا شَيْنا، جَرُّوا إِلَيْنَا كُلَّ مَوَدَّةٍ»؛ برای ما درست کنید. «وَ ادْفَعُوا عَنَّا كُلَّ قَبِيحٍ»؛ برای ما آبروریز نباشید تا به ما بدی نسبت داده نشود. «فَإِنَّهُ مَا قِيلَ فِينَا مِنْ حُسْنٍ فَنَحْنُ أَهْلُهُ وَ مَا قِيلَ فِينَا مِنْ سُوءٍ فَمَا نَحْنُ كَذَلِكَ. لَنَا حَقٌّ فِی كِتَابِ اللَّهِ»؛ خداوند در کتابش برای ما یک حقی قرار داده. «وَ قَرَابَةٌ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ وَ تَطْهِيرٌ مِنَ اللَّهِ»؛ مقام خدایی یکی از امتیازات ماست، «لَا يَدَّعِيهِ غَيْرُنَا إِلَّا كَذَّابٌ»؛ هر کسی‌که این ادعا را کرد که من به مقام طهارت رسیده‌ام، بدانید می‌گوید!. «أَكْثِرُوا ذِكْرَ اللَّهِ وَ ذِكْرَ الْمَوْتِ»؛ تا می‌توانید خدا از ضمیرتان دور نشود. بهترین سازنده‌ی انسان در و تقوابخش به انسان، نگه‌دار انسان از هر ناشایستی، این دو مسئله است که می‌فرماید: «أَكْثِرُوا ذِكْرَ اللَّهِ وَ ذِكْرَ الْمَوْتِ»؛ چون خبر نمی‌کند، ما باید خبر آن را داشته باشیم و به یاد او باشیم. او یاد ما نمی‌کند مگر وقتی که بر ما وارد می‌شود. ما باید یاد او باشیم که یک‌مرتبه که آمد، وضع ما مناسب باشد. «وَ تِلَاوَةَ الْقُرْآنِ وَ الصَّلَاةَ عَلَى النَّبِیّ صلی الله علیه وآله.»* ۸۵٫۶٫۱۳ ___ * [ سیرة الائمة الاثنی عشر مجلد ۲ ص ۲۸۳ تألیف: علی محمد علی دخیل] ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔴 به مناسبت صلح امام حسن مجتبی علیه السلام 🔺 اهمیت صلح امام حسن مجتبی علیه‌السلام 🔹 در زمان حضرت علیه‌السلام اول به آن بزرگوار حضرت بود که قبول داشت هر چه برادرم بگوید و انجام بدهد، من مطیع او هستم. این شریفی بود که آن حضرت داشت و در اثر همین متابعت از برادرش بود که جریان پایه‌ریزی شد؛ اگر آن متابعت نبود جریان کربلا و آثاری که از و کربلا بود، نمی‌ماند. فلذا دانشمندانی که درباره این جریان عجیب زمانِ حضرت مجتبی علیه‌السلام مطالبی نوشتند، تصریح کردند به این‌که جریان عاشورای امام علیه‌السلام قبل از آن‌که حسینی باشد، حسنی بود! پایه‌ریزی‌اش را حضرت مجتبی علیه‌السلام کرد و طوری اوضاع و احوال جور شد که حضرت سیدالشهداء از بتواند نتیجه بگیرد، وگرنه تحملاتی که آن حضرت تا مافوق کوه‌ها کردند، اگر این را و تحمل نمی‌کردند و دست به شمشیر می‌بردند و می‌شدند، خودش و یارانش و حضرت سیدالشهداء و به طور کلی قتل عام شده بودند و آن آثار کربلا هم هیچ نبود؛ همه می‌گفتند همان‌طور که جنگ شد، جنگ شد، جنگ با شد؛ یک هم بعد از این‌ها شد و در آن جنگ همان‌هایی که این جنگ‌ها را به پا کرده بودند، از بین رفتند و تمام شد!؛ کار می‌افتاد دست فی الارضی به نام و دیگر خدا می‌دانست که چه‌ها می‌شد!. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 ریشه‌ی مصائب در اسلام 🔹 حضرت و (صلوات الله علیهما) تنها مظلومیت و خوردن در به پهلو نیست؛ بلکه باید دید ریشه‌ی این مصائب کجاست؟ ریشه‌ی این مصائبِ خاندان (علیهم‌السلام)، این است که اسلام را نفهمیدند و در پی نبودند!. الآن در ها و ، مأمور می‌آید و ها را معاینه می‌کند که کسی نداشته باشد و اگر بیماری مسریِّ خطرناک داشته باشد، باید درمان شود. امّا این مسأله اصلاً مطرح نیست که ما صوری هستیم و شاید گرفتار مرض باشیم!؛ «وَمِنَ النَّاسِ مَن يَقُولُ آمَنَّا بِاللّهِ وَبِالْيَوْمِ الآخِرِ وَمَا هُم بِمُؤْمِنِينَ»؛ ( : ۸)؛ یعنی بعضی‌ها نادرست و ظاهری است، ولو این‌که هم بکنند یا بدهند، ولی نیستند. ⚫️ این بزرگ‌ترین است که پس از رحلت خدا (صلّی الله علیه وآله وسلم) پیش آمد؛ یعنی بودند افرای که در های جماعت حضرت حاضر می‌شدند، امّا هنوز باور و کامل نداشتند و جاهلی هنوز در هایشان باقی بود!. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
📆 سال‌روز درگذشت مرحوم خواجه نصیرالدین طوسی؛ ( ۵ اسفند) 🔺 بیان مراتب معرفت و شناخت از کلام محقق طوس
⬇️ 🔹 مرتبه‌ی معرفت مخلص «و أعلى منها: مرتبةُ مَن أَحسَّ بحرارةِ النّار بسببِ مُجاورتِها، و شاهَدَ الموجوداتِ بنورها»؛ کسی‌که قبول دارد که آتش هست و دود هم اثر آن هست، ولی یک اثری هم در خود می‌بیند؛ من سردم بود، حالا گرم شدم. این چیزی است که مرا گرم کرده. و این اشیاء همه آثار او هستند مثل خود من و این‌ها.«و شاهد الموجودات بنورها و انتفع بذلك الأثرَ، و نظيرُ هذه المرتبةِ فی معرفة الله مَعْرِفَةُ المؤمنينَ المخلصينَ الّذينَ اطمَأَنَّت قلوبُهُم بالله و تَيقَّنُوا أنَّ اللهَ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ كما وصفَ به نفسَه.» آن دیگر مقام خیلی خوبی است که آسمان و زمین و بنده و شما و این‌ها قدرت‌مندی خداست و خداست که الآن بنده را سخن‌گو می‌کند که بتوانم حرف بزنم و باشم و جان داشته باشم و شما جان داشته باشید و بشنوید و با هم حرف بزنیم. این‌ها همه خودسرانه که نیست. ما بی‌صاحب و بی‌منبع و بی‌کارخانه و موتور که نیستیم. ما هم مثل سایر چیزهای متحرک به موتورها و نیروها، آثار الهی هستیم. 🔹 مرتبه‌ی معرفت اهل «و أعلى منها: مرتبةُ مَن احتَرَقَ بالنّار»؛ اما کسی را در آتش انداختند آن دیگر نه از دود می‌کند نه از حرارت استدلال می‌کند. اصلاً آتش را می‌کند و خود آتش را می‌شناسد. «بِكُلّيَّتِه و تلاشا فيها بجُملَتِه»؛ و علاوه بر آن، خودش هم درب و داغان می‌شود!. «و نظير هذه المرتبة فی معرفة الله، مَعْرِفَةُ أهلِ الشهود و الفناء فی الله و هی الدرجة العليا و المرتبة القُصوى، رزقنا الله الوصول إليها و الوقوف عليها بمنّه و كرمه - انتهى كلامه.» تا همین‌جا عبارت ( رحمه الله) است. پس معلوم می‌شود که یک مقامی است در که متلاشی می‌شود!. یعنی دیگر از خودش چیزی باقی نمی‌ماند. هر چه هست معنای است و قائم به معنای . مثل ما نسبت به خودشان که از خودشان هیچ‌اند. هیچی‌اند. هر چه هست از ماست درباره‌ی آن‌ها [که آن‌ها را تصور می‌کنیم]. 🔺 ارزش معرفة الله 🔹 این‌جاست که حدیث دارد که « و فی الحدیث لؤ یعلموا الناس ما فی فضل معرفة الله تعالی»؛ اگر می‌دانستند که چه خبر می‌شود در این‌که انسان خدا را بشناسد به ؛ « ما مُدُّو اَعیُنَهُم اِلی ما مُتَّعَ بهِ الاَعداءُ مِن زَهرةِ الحیاةِ الدّنیا»؛ اصلاً نگاه نمی‌کردند به آن چیزهایی که خدانشناس‌ها به آن‌ها افتخار می‌کنند و به آن‌ها هستند از ساختمان‌ها و از باغ‌ها، از هواپیماها و از کشتی‌ها و از نیروها و هر چه بگویی از کسانی‌که در غیر از این معرفت قرار دارند، آن‌ها اصلاً به این‌ها نگاه نمی‌کنند. مثل کسی‌که چند پرِ کاه در دستش گرفته و دارد راه می‌رود؛ هیچ‌کس نگاه نمی‌کند که ببیند این چه چیزی دارد. اصلاً آن را چیز نمی‌داند. مثل مقداری گرد و غبار است که به سر و رویش نشسته، به لباسش نشسته، کسی اصلاً آن را نگاه نمی‌کند که مثلاً بگوید: آقا به چی داری نگاه می‌کنی؟ دارم به این گرد و غباری که به کت و شلوار این شخص نشسته نگاه می‌کنم!. خوب که چی مثلاً؟! هیچی!. اصلاً در نزد اهل معرفت این‌طوری می‌شود ؛ طلا و نقره‌اش، و آن، و آن، و حیثیت آن، و و شهنشاهی‌اش، همه‌شان از نظر می‌افتند و هیچ می‌شوند نزد کسی که خدا را بشناسد. «کأنّ المراد المعرفة الثقة به تعالی»؛ چون وقتی آدم به چنین مقامی دل‌گرم شد، «والانقطاع الیه» از همه چیز بُرید و به او پیدا کرد و به او پیدا کرد، دیگر این چیزی برایش باقی نمی‌ماند که اهمیتی برایش داشته باشد و در آن برود و فکری درباره‌اش داشته باشد. همه‌اش می‌شود یک‌پارچه؛ «الهی هب لی الکمال الانقطاع الیک»¹ این " انقطاع الیک" چنین چیزی است. « ما مُدُّو اَعیُنَهُم اِلی ما مُتَّعَ بهِ الاَعداءُ مِن زَهرةِ الحیاةِ الدّنیا»²؛ "زهرة" یعنی زیور. زیورهای دنیا پیش این‌ها لجن می‌شود و اصلاً قیمتی ندارد که نگاه بکند. وصلی الله علی محمد و آله الطاهرین ( ۱۴ ۱۴۲۶ = ۸۴/۴/۳۰) ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی __ ۱) [ ، ] ۲) [ ج۵صص۹۶-۹۷] @seyedololama
🔺 اعمال شب قدر 📝 یکی از عزیزان در نامه‌ای سؤال کرده بود، راجع به اعمال . چند کلمه پاسخی که من نوشتم این بود: وقتی انسان در شب قدر موفق است، که به مطالبی که از و علیهم‌السلام می‌شنود، رسیده باشد و آن‌ها را دریافت کرده باشد، به صورتی‌که در خاطره و ذهن و اش کاملاً تحویل گرفته باشد. نه این‌که یک نقطه‌ی مجهول و تاریک در اش مانده و نمی‌داند که این یعنی چه؟ و با این حرف که خب ما و هستیم و و ما مسلمان هستند، با این‌جور حرف‌ها نباید دل خودش را خوش کند. بلکه، باید مطالب کامل برایش حل شده باشد. طوری‌که بگوید جز این درست نیست. معنی این است. خب پس به دست آوردن چنین ایمانی حتی در شب قدر هم وقت انسان را می‌گیرد. دیگر حوصله نمی‌کند که یک حاجتی بخواند و یک حاجتی از خدا بگیرد برای خودش یا دیگران؛ چون مهم‌ترین حاجات این است که کسی موفق بشود در درونش، قرآن را پذیرفته باشد. مطالب دینی، خطبات و فرمایشات ائمه علیهم‌السلام را از روی فهم و و علاقه درک کرده باشد. ۸۵.۷.۱۸ ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 ثمرات اسلام 🔹 در کریم می‌خوانیم که: «مَنْ قَتَلَ نَفْساً بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسادٍ فِی الْأَرْضِ فَكَأَنَّما قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعاً»؛ کشتن یک آدم بی مثل کشتن یک نسل است، چون ممکن است او مثل حضرت بشود. «وَ مَنْ أَحْياها فَكَأَنَّما أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعاً»؛ ( :۳۲)؛ هر کسی هم بتواند یک نفر را به راه بیاورد، کند و دستش را بگیرد و از او را بیرون بیاورد و از و نجاتش بدهد؛ مثل این است که را داده؛ پس ارزش و یک این‌قدر زیاد است. هیچ‌وقت آدم نکند و بگوید که خب! پس اسلام چه کرد؟! اسلام خیلی کارها کرد. تمار ساخت، بن زیاد ساخت، هفتاد و دو تن شب ساخت، و هر عصری همین‌طور. تا به علمای بزرگوار رسید و امثال شیخ ساخت، شیخ ساخت، استاد محترم ساخت، شاگرد او ساخت، مرحوم اعلی الله مقامهم، شاگردش خمینی ساخت. پس در این راه با همکاری و هم‌فکری و پیگیری و فکری می‌توان حرکت کرد و عده‌ای حرکتی در خودشان به وجود بیاورند و تا هر جایی‌که رسیدند و تا هر جایی‌که عمرشان و نفَسِ‌شان اجازه داد در خدمت پروردگار واقع شده‌اند، در خدمت واقع شده‌اند. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🏴 شهادت سید جوانان اهل بهشت، سبط رسول الله، مولای کریمان، حضرت امام حسن مجتبی صلوات الله علیه تسلیت
🔺 اهمیت صلح امام حسن مجتبی علیه‌السلام 🔹 در زمان حضرت علیه‌السلام اول به آن بزرگوار حضرت بود که قبول داشت هر چه برادرم بگوید و انجام بدهد، من مطیع او هستم. این شریفی بود که آن حضرت داشت و در اثر همین متابعت از برادرش بود که جریان پایه‌ریزی شد؛ اگر آن متابعت نبود جریان کربلا و آثاری که از و کربلا بود، نمی‌ماند. فلذا دانشمندانی که درباره این جریان عجیب زمانِ حضرت مجتبی علیه‌السلام مطالبی نوشتند، تصریح کردند به این‌که جریان عاشورای امام علیه‌السلام قبل از آن‌که حسینی باشد، حسنی بود! پایه‌ریزی‌اش را حضرت مجتبی علیه‌السلام کرد و طوری اوضاع و احوال جور شد که حضرت سیدالشهداء از بتواند نتیجه بگیرد، وگرنه تحملاتی که آن حضرت تا مافوق کوه‌ها کردند، اگر این را و تحمل نمی‌کردند و دست به شمشیر می‌بردند و می‌شدند، خودش و یارانش و حضرت سیدالشهداء و به طور کلی قتل عام شده بودند و آن آثار کربلا هم هیچ نبود؛ همه می‌گفتند همان‌طور که جنگ شد، جنگ شد، جنگ با شد؛ یک هم بعد از این‌ها شد و در آن جنگ همان‌هایی که این جنگ‌ها را به پا کرده بودند، از بین رفتند و تمام شد!؛ کار می‌افتاد دست فی الارضی به نام و دیگر خدا می‌دانست که چه‌ها می‌شد!. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
▪️شهادت رسول الله و امام مجتبی (علیهما و آلهما السلام) تسلیت باد 🏴 ریشه‌ی مصائب در اسلام 🔹 حضرت و (صلوات الله علیهما) تنها مظلومیت و خوردن در به پهلو نیست؛ بلکه باید دید ریشه‌ی این مصائب کجاست؟ ریشه‌ی این مصائبِ خاندان (علیهم‌السلام)، این است که اسلام را نفهمیدند و در پی نبودند! الآن در ها و ، مأمور می‌آید و ها را معاینه می‌کند که کسی نداشته باشد و اگر بیماری مسریِّ خطرناک داشته باشد، باید درمان شود. امّا این مسأله اصلاً مطرح نیست که ما صوری هستیم و شاید گرفتار مرض باشیم!؛ «وَمِنَ النَّاسِ مَن يَقُولُ آمَنَّا بِاللّهِ وَبِالْيَوْمِ الآخِرِ وَمَا هُم بِمُؤْمِنِينَ»؛ ( : ۸)؛ یعنی بعضی‌ها نادرست و ظاهری است. ولو این‌که هم بکنند یا درس بدهند، ولی نیستند. ⚫️ این بزرگترین است که پس از رحلت خدا (صلّی الله علیه وآله وسلم) پیش آمد. یعنی بودند افرای که در های جماعت حضرت حاضر می‌شدند، امّا هنوز باور و کامل نداشتند و جاهلی هنوز در دل‌هایشان باقی بود!. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🗓 به مناسبت سالروز صلح امام حسن مجتبی علیه‌السلام 🔺 اهمیت صلح امام حسن مجتبی علیه‌السلام 🔹 در زمان حضرت علیه‌السلام اول به آن بزرگوار حضرت بود که قبول داشت هر چه برادرم بگوید و انجام بدهد، من مطیع او هستم. این شریفی بود که آن حضرت داشت و در اثر همین متابعت از برادرش بود که جریان پایه‌ریزی شد؛ اگر آن متابعت نبود جریان کربلا و آثاری که از و کربلا بود، نمی‌ماند. فلذا دانشمندانی که درباره این جریان عجیب زمانِ حضرت مجتبی علیه‌السلام مطالبی نوشتند، تصریح کردند به این‌که جریان عاشورای امام علیه‌السلام قبل از آن‌که حسینی باشد، حسنی بود! پایه‌ریزی‌اش را حضرت مجتبی علیه‌السلام کرد و طوری اوضاع و احوال جور شد که حضرت سیدالشهداء از بتواند نتیجه بگیرد، وگرنه تحملاتی که آن حضرت تا مافوق کوه‌ها کردند، اگر این را و تحمل نمی‌کردند و دست به شمشیر می‌بردند و می‌شدند، خودش و یارانش و حضرت سیدالشهداء و به طور کلی قتل عام شده بودند و آن آثار کربلا هم هیچ نبود؛ همه می‌گفتند همان‌طور که جنگ شد، جنگ شد، جنگ با شد؛ یک هم بعد از این‌ها شد و در آن جنگ همان‌هایی که این جنگ‌ها را به پا کرده بودند، از بین رفتند و تمام شد!؛ کار می‌افتاد دست فی الارضی به نام و دیگر خدا می‌دانست که چه‌ها می‌شد!. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
▪️شهادت رسول الله و امام مجتبی (علیهما و آلهما السلام) تسلیت باد 🏴 ریشه‌ی مصائب در اسلام 🔹 حضرت و (صلوات الله علیهما) تنها مظلومیت و خوردن در به پهلو نیست؛ بلکه باید دید ریشه‌ی این مصائب کجاست؟ ریشه‌ی این مصائبِ خاندان (علیهم‌السلام)، این است که اسلام را نفهمیدند و در پی نبودند! الآن در ها و ، مأمور می‌آید و ها را معاینه می‌کند که کسی نداشته باشد و اگر بیماری مسریِّ خطرناک داشته باشد، باید درمان شود. امّا این مسأله اصلاً مطرح نیست که ما صوری هستیم و شاید گرفتار مرض باشیم!؛ «وَمِنَ النَّاسِ مَن يَقُولُ آمَنَّا بِاللّهِ وَبِالْيَوْمِ الآخِرِ وَمَا هُم بِمُؤْمِنِينَ»؛ ( : ۸)؛ یعنی بعضی‌ها نادرست و ظاهری است. ولو این‌که هم بکنند یا درس بدهند، ولی نیستند. ⚫️ این بزرگترین است که پس از رحلت خدا (صلّی الله علیه وآله وسلم) پیش آمد. یعنی بودند افرای که در های جماعت حضرت حاضر می‌شدند، امّا هنوز باور و کامل نداشتند و جاهلی هنوز در دل‌هایشان باقی بود!. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 اعمال شب قدر 📝 یکی از عزیزان در نامه‌ای سؤال کرده بود، راجع به اعمال . چند کلمه پاسخی که من نوشتم این بود: وقتی انسان در شب قدر موفق است، که به مطالبی که از و علیهم‌السلام می‌شنود، رسیده باشد و آن‌ها را دریافت کرده باشد، به صورتی‌که در خاطره و ذهن و عقلش کاملاً تحویل گرفته باشد. نه این‌که یک نقطه‌ی مجهول و تاریک در اش مانده و نمی‌داند که این یعنی چه؟ و با این حرف که خب ما و هستیم و و ما مسلمان هستند، با این‌جور حرف‌ها نباید دل خودش را خوش کند. بلکه، باید مطالب کامل برایش حل شده باشد. طوری‌که بگوید جز این درست نیست. معنی این است. خب پس به دست آوردن چنین ایمانی حتی در شب قدر هم وقت انسان را می‌گیرد. دیگر حوصله نمی‌کند که یک حاجتی بخواند و یک حاجتی از خدا بگیرد برای خودش یا دیگران؛ چون مهم‌ترین حاجات این است که کسی موفق بشود در درونش، قرآن را پذیرفته باشد. مطالب دینی، خطبات و فرمایشات ائمه علیهم‌السلام را از روی فهم و و علاقه درک کرده باشد. ۸۵.۷.۱۸ ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama