السّلامُ عليكِ يا أُمّاه!
حُسَينُكِ جاءَ لِوِداعِك و هذهِ آخرُ زيارتِهِ إيّاكِ.
سلام بر تو ای مادرجان!
حسینت آمده تا با شما وداع کند. و این آخرین زیارت حسین (علیهالسلام)، از قبر شماست.
#شعبان
#ماه_شعبان
@sh_hosein
به گمان زیاد امام بزرگوار از این ماه، بهرهی فراوان معنوی میبردند.
قرائن نشان میدهد که آن دل نورانی به برکت این ماه بر نورانیّت خود میافزود.
این فِقرهی معروف دعای مناجات شعبانیّه: اِلهی هَب لی کَمالَ الاِنقِطاعِ اِلیکَ وَ اَنِر اَبصارَ قُلوبِنا بِضِیآءِ نَظَرِها اِلَیک.
از جملاتی بود که در بیانات امام تکرار میشد؛ مکرّر در سخنرانی به مناسبتهای گوناگون، این فِقرهی از دعا را میخواندند.
این نشاندهندهی این است که این بزرگوار به این مناجات و به این مضامین و به این ایّام بابرکت اُنس داشتند.
#شعبان
#ماه_شعبان
#مناجات_شعبانیه
@sh_hosein
حضرت آقا هم تعریف میکنند:
یک وقتی از امام رحمةاللهعلیه سؤال کردم راجع به دعاها، یکی از دعاهایی که ایشان تکیه کردند بر روی آن و ترجیح میدادند آن دعا را، همین مناجات شعبانیّه بود.
#شعبان
#ماه_شعبان
#مناجات_شعبانیه
@sh_hosein
و كأن وُجودك وسيلة لحُبّ الحَياة!
وانگار که بودنت راهی است برای دل بستن به زندگی...
پ.ن: تزئین حرم امام حسین علیه السلام در آستانه اعیاد ماه شعبان
#میلاد_امام_حسین علیهالسلام
@sh_hosein
روز میلاد حضرت اباعبدالله الحسین علیهالصّلاةوالسّلام روز باعظمتی است. به فرمایش مرحوم آقای حاج میرزا جواد آقای تبریزی ملکی -عالمِ فقیهِ عارفِ بزرگوار- عظمت روز سوّم شعبان را باید بهعنوان پرتوی از عظمت حسینبنعلی بهحساب آورد و بهشمار آورد؛ روز بزرگی است. در این روز کسی متولد شد که سرنوشت اسلام، به او، به حرکت او، به قیام او، به فداکاری او، به اخلاص او بسته بود. این بزرگوار در تاریخ بشریّت، یک حرکتی را -که نظیر و شبیهی ندارد- ارائهی به تاریخ کرد و در مقابل چشم بشریّت گذاشت که هرگز فراموش نخواهد شد.
#میلاد_امام_حسین علیهالسلام
#مقام_معظم_رهبری
#ماه_شعبان
@sh_hosein
بأبی أنت و اُمّی که وظیفه است چرا
همه ی ایل و تبارم به فدایت نشود؟
#میلاد_امام_حسین علیهالسلام
@sh_hosein
سلام سلام
عیدتون مبارک همراهان عزیزان همراه✨
امشب بهترین شب واسه گرفتن عیدیه.
از کی؟ از حضرت زهرا و حضرت علی!
علیهماالسلام😌❤️🌱.
#میلاد_امام_حسین علیهالسلام
#ماه_شعبان
@sh_hosein
[ •🌱☁️• ]
من اعتقادم اینه، اعتقاد قلبیمه!
که تا وقتی امام حسینجان هست،
احساس تنهایی و بیپناهی چرا؟!
🌸- الحمدللّٰهِ الَذی خَلَقَ الحُسین...
#میلاد_امام_حسین علیهالسلام
#ماه_شعبان
@sh_hosein
📜شرح برخی از فرازهای مناجات شعبانیه
📖فراز: اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد؛ خداوندا بر محمد و آل محمد رحمت فرست.
✍🏻اهمیّت ذكر صلوات:
این مناجات مانند دعایى كه در ماه شعبان هر روز هنگام زوال تلاوت مىشود، با صلوات شروع شده و در خلال آن چند مرتبه تكرار مىگردد.
در آداب دعا كردن آمده است كه براى پذیرفته شدن دعا و استجابت قطعى آن، قبل و بعد از دعا صلوات ذكر شود و دلیل آن چنین ذكر شده است:
دعایى كه قبل و بعد از آن صلوات ذكر شود در حقیقت سه دعا است، زیرا معناى صلوات طلب رحمت خاص براى پیامبر(صلى الله علیه وآله) و اهلبیت آن حضرت است و به طور قطع این دو صلوات _قبل از دعا و بعد از دعا_ مستجاب و مورد پذیرش الهى است.
پس به طور قطع چنین دعایى مستجاب است و خداوند آن خواسته را یا بهتر از آن را عنایت خواهد كرد.
بازگشت این صلواتها به خود انسانهاست. چرا كه ما براى پیامبر(صلى الله علیه وآله) و خاندانش طلب رحمت مىكنیم و چون ظرف وجودآنان لبریز از رحمت الهى است و نیازى به آن ندارند، این رحمت به كسانى كه تحت ولایت آنها هستند سرازیر مىشود. بنابراین هر كس صلوات مىفرستد به دلیل سرریز شدن رحمت الهى از ظرفیّت وجودى پیامبر(صلى الله علیه وآله) و اهلبیت(علیهم السلام)، بركت این صلوات به خود او و دیگران مىرسد.
پس نتیجه صلوات بر پیامبر و اهلبیت گرامى آن حضرت به خود ما بر مىگردد، علاوه بر آنكه آن بزرگواران در مقابل هدیه ما، دعا كرده و ما را از بركات هدیه خویش بهرهمند مىسازند.
انسان وقتى مىخواهد از یك شخص بزرگ و با عظمت چیزى درخواست كند ولى در خود چنین لیاقتى نمىبیند بنابر اصول روانشناسى لازم است اوّل توجّه آن شخص بزرگ را به مطلوبش جلب كرده، سپس خواسته خود را مطرح نماید.
بىتردید ما انسانها به دلیل گناهان و زشتىهاى خود، شایستگى و استحقاق درخواست چیزى را از پیشگاه با عظمت پروردگار نداریم و از سوى دیگر چارهاى جز درخواست از درگاه او نیست، پس باید این لیاقت و اجازه درخواست را پیدا كنیم و براى این كار هیچ چیز بهتر از طلب رحمت براى دوستان و اولیاى الهى نیست. پس با صلوات فرستادن براى عزیزترین دوستان خدا و اظهار ادب در پیشگاه آنان، لیاقت جلب توجّه الهى را پیدا كرده و درخواستهاى خود را مطرح مىنماییم.
در حقیقت با صلوات جرأت پیدا كردهایم در پیشگاه با عظمت الهى سخن بگوییم و قبل از آنكه براى خود چیزى بخواهیم براى دوستان و عزیزانِ درگاه خداوند طلب رحمت كنیم، و به عبارت دیگر در عالم محبّت یك نوع ایثار نموده و با زبان خاصّى به اهلبیت(علیهم السلام) عرض مىكنیم: «ما گرچه خود سراپا نیاز هستیم ولى چون شما رادوست داریم قبل از اینكه براى خود چیزى بخواهیم براى شما رحمت مىخواهیم».
گرچه اهلبیت(علیهم السلام) نیازى به درخواست ما ندارند ولى، كار ما در حقیقت مانند آن فقیر گرسنه و بیمارى است كه درِ خانه كسى را مىزند و چنین مىگوید: «خدا عمرت بدهد. سلامتى عطا كند. بركت عنایت فرماید».
درست همان چیزهایى را كه آن فرد دارد براى او از خداوند درخواست مىكند.
این اظهار محبّت و جلب توجّه است، و هیچگاه او در جواب آن فقیر نمىگوید من سالم هستم، زیرا مىداند این فرد جز این مقدار دعا، كار دیگرى نمىتواند انجام بدهد و مىخواهد بگوید، اگر تو سالم نبودى من از خدا مىخواستم كه به تو سلامتى عطا كند. پس اینگونه دعاها تبیین عقلى ندارد، بلكه تنها یك ابراز عشق و علاقه و محبّت است.
#مناجات_شبانه
#مناجات_شعبانیه
@sh_hosein
مواظب امام حسین داخل قلبت❤️ باش!
انَّ لِلحُسَینِ مُحَبَّة مَکنونَة فی قُلوب المؤمنین...
مکنونه یعنی چیزی که آن را در دل چیز دیگر مخفی کردهاند.
مثل مرواریدی که در دل صدف جا دارد.
یعنی هیچ کدام از ما دست خالی به این دنیا نیامدهایم.
همه ما یک گوهر درخشان درون قلبمان داریم که آن را با دنیا عوض نمیکنیم!
عشق به امام حسین...
#میلاد_امام_حسین علیهالسلام
#ماه_شعبان
@sh_hosein
هیچ سجادهای باز نشد
که نام تو را رمز عبور خود نکرد!
خاکِ تو،
آبروی سجده من است...
بنفسی فداک...
#میلاد_امام_حسین علیهالسلام
#ماه_شعبان
@sh_hosein
🌸اولین شخصی که وارد جهنم میشود:
قال اباعبدالله الحسین علیه السلام: یاهذا کفّ عن الغیبه فإنها أدام کلاب النّار.
شخصی نزد امام حسین از کسی غیبت کرد، امام فرمود:
ای فلانی دست از غیبت بردار زیرا غیبت نان و خورش سگ های دوزخ است.
📚 منبع: تحف العقول، صفحه ۱۷۷
از سوى خدا به موسى وحى شد:
هر غیبت کننده اى که با توبه از دنیا برود، آخرین کسى است که به بهشت وارد مى شود و هر غیبت کننده اى که بر آن اصرار داشته باشد، و با این حال از دنیا برود و توبه نکند، اوّلین کسى است که داخل دوزخ مىگردد.
📚 منبع: إرشاد القلوب إلى الصواب، جلد۱؛ صفحه ۱۱۶
یکی از انواع غیبت، غیبت با دعا کردن است.
به عنوان مثال:
از ما می پرسند فلان دوستت چطور است؟
می گوییم: خدا به همه ی ما اخلاق خوبی عنایت کند (یعنی دوستمان اخلاقش خوب نیست)
یا می گوییم: خدا بچه های ما را از دام اعتیاد نجات دهد (یعنی بچه ی او معتاد است)
یا میگوییم: خدا همسر سازگاری به همه عنایت کند (یعنی همسر او سازگار نیست)
و...
آیت الله مظاهری می فرمایند:
من سی سال با استاد بزرگوارم رهبر عظیم الشأن انقلاب بودم، به جان این شخصیت بزرگوار قسم می خورم مطلبی که شبهه غیبت باشد از ایشان ندیدم. غیبت که نه، شبهه غیبت هم ندیدم. فراموش نمی کنم یک وقت ایشان برای درس گفتن به مسجد سلماسی آمدند نفس ایشان به شماره افتاده بود، فرمودند: «والله تا حال اینقدر نترسیده ام» و افزودند: «نیامده ام که درس بگویم، آمده ام که قدری حرف بزنم.»
من که تقریبا ده پانزده سال درس ایشان می رفتم هیچ وقت یک جسارت از ایشان به طلبه ها ندیدم امام در این حالت بود که فرمودند: «اگر علم نداری، اگر عقل نداری، اگر دین نداری، عاقل باش و نخواه که هویت انسانیت را به هم بزنی» بعد هم به خانه رفتند و تب مالت ایشان عود کرد و سه روز برای تب مالت در خانه ماندند.
همه این قضایا برای این بود که شنیده بودند یک طلبه پشت سر یکی از مراجع غیبت کرده بود . امام خودش غیبت نکرده بود بلکه یک طلبه پشت سر یکی از مراجع غیبت کرده اما نفس او به شماره افتاده بود!»
📚 منبع: سرگذشتهای ویژه از زندگی امام خمینی رحمه الله، ج ۵، ص۱۶۴
#میلاد_امام_حسین علیهالسلام
#امام_حسین علیهالسلام
#ماه_شعبان
@sh_hosein
🚩یکی از طرق مطمئن و نزدیک رسیدن به توحید حضرت حق، توسّل و عرض نیاز به ساحت حضرت سیّدالشّهدا علیهالسّلام است.
#میلاد_امام_حسین علیهالسلام
#امام_حسین علیهالسلام
#ماه_شعبان
@sh_hosein
4_5933688771886190635.mp3
5.62M
🌸آقای عشق...
🎙️روح الله رحیمیان
#میلاد_امام_حسین علیهالسلام
#امام_حسین علیهالسلام
#ماه_شعبان
@sh_hosein
🌱پيامبر صلي الله عليه و آله:
إنَّما سُمِّيَ شَعبانُ لأِنَّهُ يَتَشَعَّبُ فيهِ أرزاقُ المُؤمِنينَ.
ماه شعبان، «شعبان» ناميده شد؛ زيرا روزىهاى مؤمنان در اين ماه قسمت مىشود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال ج ۱، ص ۶۱
#ماه_شعبان
@sh_hosein
يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ
ما دست به دامان توأییم...
@sh_hosein
نوزادی در گهواره خفته است که علمدار لشکر حسین (علیهالسلام) خواهد بود.
غیرت مجسم…
قامتِ فتوت…
چشمهایی که آب را شرمنده نجابت خود خواهدکرد…
#ماه_شعبان
@sh_hosein
📜شرح برخی از فرازهای مناجات شعبانیه
📖فراز: وَاسمَع دُعایى اِذا دَعَوتُكَ وَاسمَع نِدائى اِذا نادَیتُكَ وَ اَقبِل عَلَىَّ اِذا ناجَیتُكَ؛ و بشنو دعایم را آنگاه كه تو را ميخوانم و بشنو ندایم را آنگاه كه تو را ندا ميکنم و رو به من بیاور آنگاه كه با تو مناجات ميکنم.
این مناجات پس از ذكر صلوات، با سه جمله مشابه (دعا، ندا و نجوا) شروع میشود، در ضمن این دعا عرض مىکنیم: «خداوندا، وقتى تو را دعا مىكنم، دعاى مرا بشنو و وقتى كه تو را ندا و فریاد ميکنم، نداى من را بشنو و وقتى كه با تو مناجات ميکنم، به طرف من رو بیاور».
حال این سؤال پیش مىآید، خداوندى كه به هر چیزى عالماست، هر صدایى را میشنود و هر چیزى را میبیند حتى قبل از آن كه معلوم و مسموع و مبصرى وجود داشته باشد. چگونه ممكن است صدایى را نشنود و ما از او درخواست شنیدن صدا و نداى خود را داشته باشیم؟
شایدمنظور از شنیدن، عنایت خاص باشد، همانطور كه ما با كسى حرف میزنیم و او علاوه بر آن كه صدا به گوش او میرسد، توجّه خاصى نیز مینماید، و این توجه خاص، غیر از فعل و انفعالات مادّى است.
منظور از شنیدن درباره خداوند، به معناى عنایت و توجّه خاص او و یا به معناى اجابت و ترتیب اثرى است كه از او درخواست ميکنيم.
یك انسانِ با معرفت، در آغاز درخواست میکند كه خداوند دعا و ندا و نجوایش را بشنود. اوّل باید مطمئن شد كه سخنش خریدار و شنونده دارد و سپس به سخن گفتن پرداخته درخواستهایش را مطرح كند، ولى اگر به او بگویند: «اخسَؤُا فِیها وَلا تُكَلِّمُون» و مشمول لا یُكَلِّمُهُمُ اللهُ و بدتر از آن وَلا یَنْظُرُ إِلَیْهِم گردد كه نهتنها با او سخن نمیگویند بلكه حتى گوشه چشمى نیز به او نمیکنند، جایى براى سخن گفتن، دعا، ندا و نجوا باقى نمیماند.
فرق بین دعا، ندا و نجوا:
اهل لغت گفتهاند: بین این سه واژه تفاوتهایى وجود دارد، به این شرح كه: «دعا داراى مفهومى عام و معنایى گسترده است، یعنى اگر كسى را با هر زبانى و به هر كیفیّتى، خواه از راه دور یا نزدیك و خواه بلند یا آهسته صدا بزنند و خواه آن فرد آشنا باشد و خواه بیگانه. به همه این صدا زدنها دعا مىگویند ولى ندا به صدایى گفته میشود كه بلند و فریادگونه است و انسان از راه دور و یا حتّى از راه نزدیك، ولى نه به قصد رساندن صدا به گوش طرف مقابل، بلكه با انگیزهاى دیگر؛ مانند آرام شدن و تخلیه روانى، صداى خود را بلند میکند.
و نجوا به معناى حرف زدن خصوصى با كسى است به گونهاى كه دیگرى نمیتواند آن را بشنود. پس نجوا سخنى بین الاثنین است كه شخص ثالث از شنیدن آن بىبهره است. البته گاهى انسان با خدا نجوا میکند و گاهى خداوند با انسان.
چنانكه امیرمؤمنان على(علیه السلام) درباره برخى از افراد ميفرمايد: «ناجاهُم فی فِكرِهِم وَكَلَّمَهُم فی ذاتِ عُقُولِهِم».
و نیز خداوند میفرماید: «وقتى كه بنده جز رضایت من هدفى نداشته باشد او را دوست میدارم و در شبهاى تاریك و خلوتهاى روز با او مناجات ميکنم »؛ یعنى بنده به گونهاى سخن میگوید كه مىفهمد خدا با او حرف میزند، ولى هیچكس متوجّه چنین رابطهاى نمىگردد. اینگونه ارتباط، مناجات خدا با بنده نامیده میشود.
نكته قابل توجّه آن است كه در بخش سوّم دعا، واسمع نجواى و یا واسمع مناجاتى، مطرح نمیگردد، بلكه به گونهاى مغایر با دو قسمت پیشین میگوییم: «وأقبل علی اذا ناجیتك»، دلیل آن این است كه هنگام نجوا و سخن خصوصى نیاز است طرف مقابل به طور كامل توجّه كند و اگر توجه كامل ننماید غرض از نجوا حاصل نمیگردد و ميتوان گفت كه در نجوا تنها صحبت كردن به صورت خصوصى موضوعیّت دارد و محتوا اهمیت چندانى ندارد و به عبارت دیگر سخن گفتن با محبوب و انس گرفتن مهمّ است و اگر محبوب عنایت نكند و روى خود را برگرداند نقض غرض میشود.
پس انسان چه بخواهد و چه نخواهد خدا حرف او را مىشنود، ولى آنچه مطلوب اوست، گوش دادن و عنایت است و اجابت درخواستهاى او از طرف خداوند در مرحله بعد قرار دارد، همچنان كه در برخى از مناجاتها اصلا درخواستى وجود ندارد. به طور مثال وقتى كه انسان عرض مىكند: «خداوندا اگر مرا هزار بار به جهنم ببرى و بسوزانى محبّت تو از دل من خارج نمىشود»، به هیچ وجه درخواست و حاجتى مطرح نمىكند، بلكه تنها یك معاشقه است.
بنابراین، شروع مناجات شعبانیه و سایر مناجاتها با این نحوه دعا، در حقیقت دستورالعملى به بندگان است كه چگونه آداب دعا را رعایت و خود را لایق گفتوگو و مناجات با خداوند كنند و از او بخواهند كه بر آنها منّت گذارده و درخواست آنها را مورد توجه و عنایت قرار دهد. چرا كه گناهان آبرویى براى آنها نگذاشته و مانع ازتوجه الاهی گردیده است.
اگر تصوّر انسان این باشد كه خدا به او اعتنا نكرده و به حرف او توجّه نمىكند، هیچگاه باب گفت وگو و راز و نیاز باز نمیشود. به همین خاطر درخواست ميکنيم: خدایا سخنانم را بشنو و با عنایت خاصى به من توجّه کن.
@sh_hosein
چند روزی که از به دنیا آمدن حضرت عباس علیه السلام گذشته بود، زینب کبری علیها السلام در حالیکه قنداقه ابالفضل العباس را در آغوش داشت، خدمت امیرالمومنین آمد و عرض کرد:
از آن وقتی که این نوزاد به دنیا آمده، قلب خود را وابسته و متعلق او میبینم.
امیرالمومنین علی علیه السلام فرمود:
چون او کفیل (حافظ و نگهبان) توست.
زینب کبری علیهاالسلام عرض کرد:
کفیل من!؟
مولا فرمود:
آری، اما تو از او جدا میشوی و او از تو نیز مفارقت میکند.
عقیله بنی هاشم عرضه داشت:
آیا او مرا رها میکند یا من از او جدا میشوم؟
مولا علی علیه السلام فرمودند:
بلکه تو از او جدا می شوی اما نه در آن حال که او زنده باشد؛ بلکه در آن هنگام که برادرت اباالفضل روی زمین گرم و سوزان با دستهای جدا از بدن و فرق دو تا از ضرب عمود آهنین، افتاده باشد.
در این لحظه زینب کبری سلام الله علیها با صدای بلند فریاد زد: «واعباساه»
مولدالعباس بن علی ص۵١
چهره درخشان عقیله بنی هاشم حضرت زینب کبری علیها السلام ص۴۴
#میلاد_حضرت_عباس
#ماه_شعبان
@sh_hosein
امام علی علیهالسلام خطاب به حضرت ابوالفضل علیهالسلام فرمود:
وَلَدی وَ سَتَقرُّ بکَ فی یوم القیامة.
به زودی چشمم در قیامت به وسیله وجود تو روشن میشود.
📚معالی السبطین مازندرانی، ج۱، ص۴۵۴
#میلاد_حضرت_عباس علیهالسلام
#ماه_شعبان
@sh_hosein