عمـری‌ست‌بـه‌میـخانـه‌رخ‌یـار‌نـدیدیم دل‌داده‌ولی‌حـضرت‌دلـدارنـدیدیم..! اَللّهُمَّ‌عَجِّل‌لِوَلیِّکَ‌الفَرج @sh_hosein

خواستند یوسف را بکشند، فقط یک نفر رای به نکشتنش داد و حرف او اثر گذاشت و یوسف زنده ماند و عزیز مصر شد. 📌 پس رأی دادن تاثیر داره حتی یک نفر!!! #انتخابات #انتخاب_مردم #مشارکت_حداکثری @sh_hosein

📜شرح فرازهای مناجات شعبانیه 📖فراز: اِلهِی اعْتِذاری اِلَیْكَ اعْتِذارُ مَنْ لَمْ یَسْتَغْنِ عَنْ قَبُولِ عُذْرِهِ. اِلهی فَاقْبَلْ عُذْری یا اَكْرَمَ مَنِ اعْتَذَرَ اِلَیْهِ الْمُسیئُون؛ خداوندا، عذرخواهى من از تو عذرخواهى كسى است كه بى‌نیاز از پذیرش عذر نیست. خداوندا، عذر مرا بپذیر اى كسى كه گنهكاران از تو عذر مى‌خواهند. این فراز از مناجات نیز براى درخواست رحمت و جلب عطوفت و مهر الهى است. انواع عذرخواهى و پذیرش عذر فرض كنید كه شما با دوست خود اختلافى پیدا كرده و به او جسارت نموده و حرف زشتى به او زده‌اید، سپس پشیمان شده و تصمیم مى‌گیرید كه از او عذرخواهى كنید. معناى این عذرخواهى این نیست كه من كار بدى نكرده‌ام، بلكه در آغاز اعتراف كرده و سپس عذر مى‌خواهید و خود را كوچك مى‌كنید تا عمل شما را نادیده بگیرد. كسى كه عذر مى‌خواهد، گاهى فكر مى‌كند عذرخواهى یك كمال است و لذا براى آن‌كه باادب باشد از كار بد خود عذرخواهى مى‌كند، دیگر انتظار ندارد كه طرف مقابل عذر او را بپذیرد یا نپذیرد و فقط انجام وظیفه اخلاقى براى او اهمیّت دارد و نه هیچ چیز دیگر. این عذرخواهى كسى است كه بى‌نیاز از پذیرش عذر است. ولى گاهى كسى مرتكب قتل شده و حكم اعدام او صادر گردیده و تا رضایت ولىّ دَم نباشد از اعدام رهایى ندارد، این‌جاست كه آن فرد به عذرخواهى نزد اولیاى دَم مى‌رود، و نسبت به قبول و عدم قبول عذربى‌تفاوت نیست؛ چرا كه مرگ و حیات او در گرو آن است، بنابراین آن‌قدر التماس و خضوع و طلب رحمت و عذرخواهى مى‌كند تا ولىّ دم عذر او را بپذیرد، چون غیر از این راهى ندارد. در این فراز از مناجات چنین عذرخواهى مطرح است نه عذرخواهى از نوع اوّل كه از روى بى‌تفاوتى باشد. پذیرش عذر نیز صورت‌هاى مختلفى دارد. گاهى تنها عذر كسى را مى‌پذیرند، و گاهى علاوه بر این براى او عذرى هم مى‌تراشند و مى‌گویند: من شما را مى‌شناسم. شما كسى نیستید كه از روى عمدچنین حركت ناپسندى انجام داده باشید. و گاهى علاوه بر پذیرش عذرخواهى به او یاد مى‌دهند كه چگونه عذرخواهى كند. گاهى شخص مقابل از او عذر مى‌خواهد و از او دلجویى به عمل مى‌آورد. یعنى انسان معمولى حداكثر عذر را مى‌پذیرد و انسان بالاتر غیر مستقیم به او روش عذرخواهى را مى‌آموزد و انسان برتر از آن، خود در عذرخواهى پیش‌قدم مى‌شود و از او دل‌جویى به عمل مى‌آورد. انگیزه‌هاى گوناگون پذیرش عذر در بین مردم البته انگیزه‌هاى پذیرش عذر در میان انسان‌ها متفاوت است، این انگیزه‌ها عبارتند از: 👈گاهى عذرخواهى كسى به این امید پذیرفته مى‌شود كه اگر روزى به او محتاج شود در مقابل پذیرش عذرخواهى او احتیاجش را برآورده كند. 👈گاهى پذیرش‌عذر به‌این علّت‌است كه دیگرى‌هم عذر او را بپذیرد. 👈گاهى براى آن است كه رفاقت بین آنان تجدید و تشدید شود و از آن بهره بگیرند. 👈گاهى براى آن‌كه خداوند گناهانشان را بیامرزد عذر دیگران را مى‌پذیرد. پس در همه این موارد پاداش بشرى یا الهى مدّنظر است، ولى خداوند اگر عذر كسى رامى‌پذیرد نه انتظار پاداش و نه توقّع مزدى دارد، بلكه بزرگوارترین كسى است كه بدكاران از او عذرخواهى مى‌كنند. خدایى كه نه‌تنها عذر مى‌پذیرد بلكه به انسان روش عذرخواهى مى‌آموزد و گاهى عجبا و شگفتا: كرم بین و لطف خداوندگار گنه بنده كرده است و او شرمسار #مناجات_شبانه #مناجات_شعبانیه @sh_hosein

🎥 ببین مجری من و تو چی میگه!!! میگه رای ندین که جمهوری اسلامی نتونه پولهای بلوکه شده‌ خارج از کشور رو آزاد کنه یعنی رسما میگه رای نده که مشکلاتت حل نشه #انتخابات #انتخاب_مردم #مشارکت_حداکثری @sh_hosein

هنوز وقت هست... اگر میتونی تو روز قیامت تو این چشم ها نگاه کنی رای نده... #انتخابات #انتخاب_مردم #مشارکت_حداکثری @sh_hosein

💠اشک، مُعرِّف انسان شما می توانید به اختیار خود دروغ بگویید، اما نمی توانید به اختیار خود اشک بریزید. این از حُرمت اشک و از مقام منیع آن است که اختیاری نیست و دست انسان به آن نمی رسد.اشک، میوه سرشاخه است. به همین خاطر می توانید از طریق گریه افرادتان را شناسایی کنید. کسی را که نماز می خواند و آدمهای محترمی هم به او اقتدا می کنند، اگر او را نمی شناسید از این طریق میتوانید او را بشناسید؛ یعنی در روضه اباعبدالله الحسین میتوان نسبت به او شناخت پیدا کرد؛ چراکه میشود نماز طولانی خواند، اما نمی شود اشک طولانی ریخت. ممکن است انسان به زوراشک بریزد، اما نمی تواند برای ابا عبدالله منقلب شود و اشک بریزد. بهترین جا برای شناسایی افراد، روضهٔ اباعبدالله الحسین است که خیلی کارها برایتان می کند و خیلی مشکلاتتان را حل میکند. انسان های فاسد بسیاری بودند که در روضه خوانی صالح شدند. اشک کیمیاست و انسان را دگرگون می‌کند اینکه میفرماید:«وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ» (بهشت براو واجب می شود) به این دلیل است که قلب را مؤید می کند وانسان را زیر و رو. اگر کسی که نوحه می خواند، گرم و با حال و سوز بخواند و گریان و منقلب شود و شما هم با او همراهی کنید، این برای شما امید و نقطه فتح است. @sh_hosein

شلمچه به وقت حرفهای نگفته درد دلهای جا مانده به وقت دلتنگی #شلمچه #راهیان_نور @sh_hosein

🌸تداوم یاد ابا عبد الله؛ راز قرابت با او خوب است که هر وقت شخص تنهاست و فراغت دارد و هیچ کس هم از حالاتش خبر ندارد، سلامی به امام حسین بکند. امام صادق به یکی از اصحاب فرمود: آیا هر روز امام حسین را زیارت میکنی؟ گفت نه. آن حضرت فرمود: چقدر جفا میکنید! آیا هر ماه او را زیارت میکنی؟ گفت: نه امام فرمود: آیا هر سال او را زیارت میکنی؟ گفت: این را انجام می دهم. امام صادق فرمود: چقدر به حسین علیه السلام با این کار جفا میکنید؟ چه می شود که هر جمعه پنج بار آن حضرت را زیارت کنی و در بقیه روزها یک مرتبه ؟! او عرض می کند: بین ما و قبر مطهر،فاصله زیادی است. امام فرمود: برو روی بام خانه ات و به راست و چپ نگاهی بینداز و سپس سرت را به سوی آسمان بلند کن و به طرف قبر حسین علیه السلام متوجه شو و بگو: «السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكَاتُه» ۱ ۱. كامل الزيارات، ص ۲۸۷ @sh_hosein

اصلا چه کسی گفته است دلتنگی بد است من وقتی دلتنگ تو هستم، زنده ام. با تو در قلبم زندگی می کنم. اصلا مگر می شود عاشق بود و دلتنگ نبود. عاشقیِ من با دلتنگی برای تو معنا می شود. من دلتنگت هستم... #عاشقانه_ای_برای_تو #شلمچه #راهیان_نور @sh_hosein

زیارت عاشوراهای دم غروب شلمچه غوغا می‌کرد. غروب که بچه ها جمع می‌شدند کنار خاکریز و کتابچه‌های دعاشان را توی دست می‌گرفتند، صورت‌هاشان از اشک خیس میشد. هر بار که به سلام زیارت عاشورا میرسیدند، بلند می شدند و میرفتند لب خاکریز می‌نشستند و دستهایشان را میگذاشتند روی سینه و از ته دل سلام میدادند. ابتدای جاده شهید صفوی نزدیک ایستگاه حسینیه تابلویی بود که روی آن نوشته بود: کربلا ۳۶۰ کیلومتر. بچه ها وقتی از اهواز میخواستند بیایند شلمچه، همیشه از این مسیر عبور میکردند و چشمشان به تابلو میخورد آنهایی که بار اولشان بود پا می گذاشتند به منطقه با دیدن آن تابلو دلشان می لرزید و اشک از چشم‌هاشان جاری میشد. دلشان پر میزد برای حرم اباعبدالله علیه‌السلام. اصلاً بیشتر بچه ها به عشق زیارت حرم آقا می آمدند جبهه؛ برای همین هم پشت پیراهن هاشان مینوشتند زائر کربلا... توی همین شلمچه بود که بچه ها برای خودشان قبر میکندند و شبها میرفتند توی قبرهاشان و دعا و مناجات میخواندند حتی کسانی که تا قبل فقط سه وعده نماز واجب‌شان را می‌خواندند، اهل نماز شب و شب‌زنده‌داری شده بودند. خود بچه ها می‌گفتند گیر کردن پاهایمان توی خاک شلمچه، بهانه است که دلمان را این جا گیر بدهد. شلمچه روزهای سختی را به یاد دارد. جنگاورانی که با دستان خالی به نبرد با دشمن رفتند. در آن روزها در هر گوشۀ این دیار خون می‌بارید. و اگر خوب گوش بسپاری، میتوانی زمزمه شبانه جنگاوران را با گوش دل بشنوی. و صدای چکاچک شمشیرهاشان را باید آداب زیارت را به جا آورد نیت کرد و با شهیدان هم کلام شد. کفش ها را در آورد و پابرهنه شد، آنگاه گام برداشت بر هر گوشه این خاک. همانند آن که بر کربلا و مشهد شهیدان قدم میگذاری شهدا راهنما هستند، برای همۀ ما از قافله جاماندگان در شلمچه میتوان چشم دل باز کرد در اینجا میتوان نفس را زیر پا گذاشت. در شلمچه میتوان خدا را پیدا کرد و به شهر بازگشت... #عاشقانه_ای_برای_تو #شلمچه #راهیان_نور @sh_hosein

📜شرح فرازهای مناجات شعبانیه 📖فراز: اِلهی لا تَرُدَّ حاجَتی وَ لا تُخَیِّبْ طَمَعی وَ لا تَقْطَعْ مِنْكَ رَجائی وَ اَمَلی؛ خداوندا، حاجتم را نابرآورده نگردان و چشمداشت من را نومید، و آرزو و امید من را قطع نكن. گوینده در این فراز از مناجات گویا به احساسى دست یافته كه شایستگى آمرزش و رحمت پیدا كرده، با این بیانات متعدّد و توجّه خود به صفات جمال و رحمت و بخشش الهى، قابل ترحّم گشته و لذا براى تأكید درخواست‌هاى گذشته‌اش یك پله بالاتر آمده و مى‌گوید: از این‌كه توفیق دادى و این مرتبه از هدایت را شامل حال من كردى من تفأل به خیر مى‌زنم و معلوم مى‌شود اراده خیرى داشته و مى‌خواهى مرا عاقبت به خیر كنى وگرنه توفیق نمى‌دادى. در حالى كه اگر آسمان‌ها از گناه من مطلع مى‌شدند مرا مى‌ربودند و زمین مرا در درون خویش فرو مى‌برد و دریا مرا در خود غرق مى‌كرد، ولى رسوایم نكردى تا بتوانم در جامعه باقى بمانم، تحصیل علم كرده و از مؤمنان استفاده نمایم. اِلهی لَوْ اَرَدْتَ هَوانی لَمْ تَهْدِنی؛ خداوندا، اگر تو مى‌خواستى مرا پست وخوار كنى مرا هدایت نمى‌كردى. من عدم رسوایى خود را به این دلیل مى‌دانم كه تو نمى‌خواهى آبرویم ریخته شود و مى‌خواهى به راه خیر كشیده شوم تا عاقبت به خیر گردم. خداوندا، علاوه بر آن‌كه در كنار دریاى بى‌كران رحمت تو ایستاده‌ام و امید برخوردارى از آن رحمت عمومى كه شامل همه مى‌گردد دارم، خصوصیّت دیگرى هم دارم و آن این‌كه مرا رسوا نكردى و لطف بیش‌ترى در حق من نمودى و به همین خاطر امیدم به تو بیش‌تر است. إِلهی ما أَظُنُّكَ تَرُدَّنی فی حاجَة قَدْ أَفْنَیْتُ عُمْری فی طَلَبِها مِنْك؛ خداوندا، من گمان نمى‌كنم كه تو مرا از حاجتى محروم كنى كه عمر خودم را در طلب آن سپرى كرده‌ام. اگر مستمندى درخواستى بكند هركسى به اقتضاى شخصیّت و بزرگوارى و موقعیّت خود به او پاسخى مى‌دهد. اگر مستمند به جاى یك بار، ده بار و صد بار دست نیاز دراز كند، انسان بزرگوار همان بار اوّل هم او را بى‌جواب نمى‌گذارد، چه رسد به این كه به خانه او بیاید، قطعاً او را ناامید نمى‌كند و اگر كسى ده‌ها بار دست نیاز به در خانه او بیاورد خیلى بعید است او را ناامید گرداند، چه رسد به این‌كه عمر خود را صرف گرفتن چیزى از او كرده باشد. انسان خواسته‌هاى زیادى از خداوند متعال دارد و در طول عمرخود دعاهاى زیادى عرضه مى‌دارد، امّا مؤمن از آغاز تكلیف كه گناهان او ثبت مى‌شوند و نیاز به آمرزش دارد، از خدا آمرزش مى‌طلبد، در نماز شب هفتاد بار استغفار مى‌كند و سیصد مرتبه العفو مى‌گوید و با این وجود دیگر گمان نمى‌كند خداوند او را از رحمت و آمرزش خود محروم گرداند بلكه كاملا مطمئن است كه با این تأدّب، مشمول آمرزش و رحمت الهى قرار گرفته است. #مناجات_شبانه #مناجات_شعبانیه @sh_hosein

💌دعوتنامه‌ای از طرف شهدا💌 اگه خیلی وقته دوست داری #شهدای_استان_بوشهر رو بشناسی و بیشتر با زندگی و رفتار و منش شهدا آشنا بشی، یه سر به کانال👇 بزن... این کانال قلبـ❤️ــت رو وقف شهدا میکنه شهدایی که پیش خودمان هم غریب مانده اند😔 انگار دستمان را گرفته‌اند و با خود قدم👣 به قدم میبرند... 🌴کانال شهدای استان بوشهر https://eitaa.com/joinchat/1225065160Cfd00f8164a 📌می‌خواهیم بیشتر با شهدا رفیق شویم

رحمة‌الله به عشاق ابی‌عبدالله...🖤!' @sh_hosein

اَلذِّکْرُ مُجالَسَةُ الْمَحْبُوبِ ذکر، همنشینی با محبوب است. 🌱غرر الحکم، حکمت۳۲۲ @sh_hosein

🌸عاشورا؛ صحنه گذشت از تعلقات و محبوبها مشکل ابلیس چه بود که وقتی گفتند به آدم سجده کن سجده نکرد؟ او گفت: «أَنَا خَيْرُ مِنْهُ خَلَقْتَني مِنْ نارٍ وَخَلَقْتَهُ مِنْ طين» (من از او بهترم مرا از آتش و او را از گل آفریده ای) او قبول دارد که هر دو آفریده خدا هستند، ولی چطور شد که قبول نکرد سجده کند؟ علتش این بود که شیطان «عزّت پرست» بود پا روی عزّت خودش نمی گذاشت. پیش از آن عزّت او و بندگی خدا را در یک امتداد می دید؛ بنابراین شش هزار سال عبادتی را که در امتداد عزّت خودش بود، انجام می داد.ظاهرش عبادت بود و باطنش عزّت طلبی. خدا نمی خواست او را رسوا کند می خواست نجاتش دهد. روی خودت پا بگذار و از خودمحوری به خدا محوری منتقل شو. خداوند در قرآن کریم می فرماید: «لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ» (هرگز به نیکی دست نخواهید یافت مگر از آنچه دوست دارید به دیگران ببخشید). می فرماید آنچه دوست داری را خرج کن. خرج کردن عزت واقعاً سخت است. آدم همه چیز را برای عزّتش خرج میکند ولی کمتر کسی است که عزتش را برای چیزهای دیگر خرج کند. حسین بن علی در عاشورا چه کرد؟ محبوبانش را به میدان آورد: دخترش را، زنش را، بچه شیرخوارش را، او همۀ اینها را انفاق میکند. عاشق ها این کار را می کنند و غیر عاشق ها این کار را نمی کنند. عاشق اگر به خاطر عشقش بدنام شود، صدایش در نمی آید و اعلام برائت و پشیمانی نمی کند. @sh_hosein

📜شرح فرازهای مناجات شعبانیه 📖فراز: إِلهی فَلَكَ الْحَمْدُ أَبَداً أَبَداً دائِماً سَرْمَداً یَزِیدُ وَ لا یَبِیدُ كَما تُحِبُّ وَ تَرْضى؛ خداوندا، پس تو را حمد و ستایش مى‌كنم همیشه و براى ابد و دائم كه همواره در تزاید است و قطع نمى‌شود و آن‌گونه است كه تو دوست دارى و راضى شوى. مناجات‌كننده، از آغاز كه هیچ راهى به حریم دوست نداشت تا اكنون كه یقین به اجابت درخواست خود دارد، به طور یقینى فاصله‌اى طى كرده، حال آن كه خود را خیلى نزدیك احساس مى‌كند و زبان به ستایش و حمد مى‌گشاید و مى‌گوید: حالا كه مطمئن شدم مرا مى‌بخشى در مقام حمد و ستایش تو برمى‌آیم و پیوسته تو را ستایش مى‌كنم، آن هم ستایشى كه تو دوست مى‌دارى و مى‌پسندى. نه لحظه‌اى و زودگذر است و نه موجب خستگى و ملالت كه آن را رها كنم، بلكه ستایشى است روزافزون. اِلهی اِنْ اَخَذْتَنی بِجُرْمی اَخَدْتُكَ بِعَفْوِكَ. اِلهی وَ سَیِّدی وَ عِزَّتِكَ وَ جَلالِكَ لَئِنْ طالَبْتَنی بِذُنُوبی لاَُطالِبَنَّكَ بِعَفْوِكَ وَ لَئِنْ طالَبْتَنی بِلُؤْمی لاَُطالِبَنَّكَ بِكَرَمِكَ وَ لَئِنْ اَدْخَلْتَنِی النّارَ لاَُخْبِرَنَّ اَهْلَ النّارِ بِحُبّی لَك؛ خداوندا، اگر تو مرا به گناهم بگیرى من هم تو را به عفوت مى‌گیرم، اى خدا و اى سرور من، به عزت و جلالت سوگند، اگر تو مرا به گناهانم مطالبه كنى من نیز تو را به عفوت مطالبه مى‌كنم و اگر تو مرا به خاطر لئامت من مطالبه كنى من نیز تو را به بزرگواریت مطالبه مى‌كنم، و اگر تو مرا به آتش جهنم ببرى من به دوزخیان خواهم گفت كه من تو را دوست مى‌دارم. فرض كنید كه پدرى، گوهرى گران‌بها به فرزندش هدیه داده و براى حفظ آن، سفارش اكید نموده است. ولى فرزند با سهل‌انگارى آن گوهر را از دست داد. چنین فرزندى در مقابل پدر ابتدا دچار ترس و وحشتى مى‌شود و خود را سزاوار كیفر مى‌بیند و چاره‌اى جز عذرخواهى ندارد چرا كه زندگى او توسط پدر اداره مى‌شود و به همین خاطر چون جرأت جلو آمدن را ندارد، با رعایت فاصله سر خود را پایین انداخته و آهسته آهسته عذرخواهى كرده كه من نفهمیدم و از دست رفتن گوهر براى تو اهمیّتى ندارد و مى‌توانى صدها برابر آن را به من بدهى. از این به بعد حواسّم را جمع مى‌كنم. اگر بداند چگونه احساسات پدر را تحریك كند با سخنانى لطیف و مؤدبانه دل پدر را به خود مهربان مى‌كند و كم‌كم به نزدیك پدر رفته و بعد از عذرخواهى‌هاى فراوان و اظهار خشوع و خضوع، كار به جایى مى‌رسد كه پدر دستى به سر او مى‌كشد و خاطر جمع مى‌شود كه دیگر او را كیفر نخواهد كرد بلكه از سر مهربانى به روى او لبخند نیز مى‌زند. پس ترس او از بین رفته و به امید این كه پدر او را در آغوش بگیرد و پذیراى او شود قدم به قدم جلو آمده و وقتى كه در آغوش او قرار گرفت، باب گفتوگو با پدر را باز كرده و تشكّر مى‌نماید و اندك اندك با حالت ناز و دلال مى‌گوید: پدر جان اگر تو بخواهى مرا به واسطه جرمم مؤاخذه كنى من نیز تو را با بخششى كه دارى مؤاخذه مى‌كنم. اگر بگویى چرا آن جرم و سهل‌انگارى را مرتكب شدى؟ من هم دست به دامن بخشش تو مى‌شوم و مى‌گویم: پس بخشش تو كجا رفت؟ اگر بگویى، كارهاى پَستت چه مى‌شود؟ من هم مى‌گویم: پس بزرگوارى تو چه مى‌شود؟ اگر بخواهى مرا بزنى، من در همان حال كه كتك مى‌خورم به اطرافیان مى‌گویم تو را دوست دارم، و اگر بخواهى مرا به زندان ببرى، به زندانیان خواهم گفت كه من پدرم را دوست دارم. اگر فرزند در ابتدا چنین سخنانى مى‌گفت خیلى دور از ادب و نهایت بى‌ادبى بود، ولى حال كه خودش را در آغوش پدر دیده است، این چنین سخن مى‌گوید. مناجات‌كننده نیز همه این حالات را پشت سر گذارده و اكنون به ناز و دلال پرداخته و مى‌گوید: «اگر مرا به جهنم ببرى به جهنمیان مى‌گویم كه خدا مرا كه دوستش داشته‌ام به جهنم آورده است. آن وقت تو چكار مى‌كنى»؟ اگر كسى در شرایط عادى با خداوند چنین حرف بزند او را توبیخ مى‌كنند كه اى بى‌ادب با این حرف‌ها مستحق عذاب و عقاب بیش‌ترى شدى، ولى وقتى كه خود را در آغوش رحمت الهى مى‌بیند، لب به غنج و دلال مى‌گشاید. پس یكى از شیوه‌هایى كه در مقام راز و نیاز با خداوند مورد استفاده قرار مى‌گیرد تنها در بیانات اهل‌بیت(علیهم السلام) است و اگر در گفتار منظوم و منثور دیگران، خواه به عربى یا فارسى دیده مى‌شود نقل به مضمون گفته‌هاى آن بزرگواران در صحیفه علویه و صحیفه سجّادیه و دعاهاى امیر مؤمنان(علیه السلام) در مفاتیح الجنان و... مى‌باشد. به تعبیر حضرت امام خمینى(قدس سره) به نقل از یكى از اساتیدشان، دعا قرآن صاعد است. #مناجات_شبانه #مناجات_شعبانیه @sh_hosein

‌تو را از دور دیدن هم مرا آرام خواهد کرد کسی جز آنکه دلتنگ است حالم را نمیفهمد..‌. @sh_hosein

🌿در من کسی فراق تو را داد می زند... @sh_hosein

همانا به سوی تو گریختم فَقَدْ هَرَبْتُ إِلَیْک #مناجات_شعبانیه @sh_hosein

دعاکنید خدا بعضی از توفیقات رو ازمون نگیره... التماس دعا @sh_hosein

آقا رسول اللّه صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم می‌فرمایند: لا تَزالُ اُمَّتي بِخَيرٍ ما تَحابّوا وتَهادَوا وأدَّوُا الأَمانَةَ. امّت من تا هنگامى كه يكديگر را دوست بدارند، به يكديگر هديه دهند و امانتدارى كنند، سعادتمند خواهند بود. عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج ۲، ص ۲۹ @sh_hosein

📜شرح فرازهای مناجات شعبانیه 📖فراز:اِلهی اِنْ كانَ صَغُرَ فی جَنْبِ طاعَتِكَ عَمَلی فَقَدْ كَبُرَ فی جَنْبِ رَجائِكَ اَمَلی؛ خداوندا، اگر در مقایسه با اطاعت تو عمل من اندك است، در رابطه با رجاى تو آرزوى من بزرگ است. گفتیم كه فرزند در آغوش پدر به ناز و دلال پرداخته ولى باید توجّه داشت كه این شیرین‌كارى‌ها و نازها نباید خیلى طول بكشد وگرنه روابط پدر و فرزندى تیره خواهد گشت، بنابراین آن فرزند از گفتار خود كه مى‌گفت: «اگر تو كارهایى بكنى من هم كارهایى مى‌كنم»، خیلى زود برمى‌گردد و به وظایف خود و اطاعت از پدر مى‌پردازد. به همین سبب است كه تعابیر برخاسته از ناز و دلال در مناجات‌ها حجم بسیار اندكى نسبت به سایر مناجات‌ها دارند، چرا كه زیادتر از این مقدار موجب مى‌شود كه نمكین بودن خود را از دست داده و از حدّ ادب خارج شوند. البتّه همان‌طور كه فرزند یك باره خود را در آغوش پدر نمى‌افكند بلكه آرام آرام به این مرحله مى‌رسد، بنده نیز براى رعایت حریم حرمت خداوند باید آرام آرام به حدّى برگردد كه بتواند ادب عبودیّت را مراعات كند. حال بعد از آن شیرین‌زبانى‌ها بار دیگر به رعایت ادب پرداخته و با نهایت لطافت و ظرافت مى‌گوید: من در انجام وظایف بندگى خودم كوتاهى كردم. اعمالى كه مى‌بایست به عنوان بندگى انجام دهم در مقام مقایسه با آن‌چه كه مقتضاى ربوبیّت تو است بسیار ناچیز و اندك است ولى در عین حال جود و كرم و بزرگوارى كه تو دارى و موجب امیدوارى به رحمتت مى‌گردد، سبب شده است آرزوى من به رحمت تو بسیار شود. پس گرچه عمل من اندك است ولى امیدم بس فراوان مى‌باشد و گویا آن، این را جبران مى‌كند. اِلهی كَیْفَ اَنْقَلِبُ مِنْ عِنْدِكَ بِالْخَیْبَةِ مَحْرُوما؛ خداوندا، چگونه از نزد تو محروم و دست خالى برگردم؟ خداوندا، حالا كه این‌قدر به لطف تو دل بسته‌ام و امیدوار شده‌ام و نسبت به تحقق آمال و آرزوهایم حسن ظنّ به تو دارم، حال چگونه مرا از خانه‌ات محروم و دست خالى برمى‌گردانى؟ اگر آرزویم برآورده نشود، با آن جود و كرم تو سازگار نیست. درست است كه عمل من كم و اندك است ولى سرانجام امید من به جود توست. مناجات‌كننده از آن اوج دلال، آرام آرام به قوس نزولى بازمى‌گردد و به تواضع روى مى‌آورد. #مناجات_شبانه #مناجات_شعبانیه @sh_hosein

درک دنیای مطهر به عطر حجت خدا رایحه ایِ که تنها نصیب صابران می شود نصیب آنهاکه تا آخرین نفس پای یار می مانند... #امام_زمان #یاایهاالعزیز @sh_hosein