یتیم خانه ای که بود یتیم خانه ای که هست امروز فرصتی دست داد تا فیلم فاخر "یتیم خانه ایران" را ببینم. دیدن تاریخ مصور سرزمینم با آنچه که تا بحال شنیده یا خوانده بودم، خیلی تفاوت داشت. البته این از اثرگذاری های رسانه است. اینکه چرا تابحال حتی یک صفحه در کتب درسی و دانشگاهی مان از این همه خیانت و جنایت چیزی گفته نشده، جای بسی سوال و تامل دارد. براستی چرا تابحال اینکار نشده؟ منافع چه کسانی به خطر می افتاد؟ آیا منورالفکر های کنونی همچنان اصرار بر این دارند تا جنایات قبله آمالشان، انگلیس خبیث، پوشیده بماند؟ چیزی قریب به ۹ میلیون کشته در یک برهه زمانی کوتاه، مسئله کوچکی نیست که بتوان از کنار آن بسادگی گذشت. فیلم ، یتیم خانه ای را به تصویر می کشد که در اثر خیانت منورالفکران داخلی و جنایات غارتگران خارجی، هم دچار طاعون و وبا شده و هم قحطی و گرسنگی. مشتی نمونه خروار که همه شان سلاخی می شوند. اما امروز بعد از گذشت ۱۰۰ سال از آن واقعه دردناک، ایرانِ بزرگ و آباد، تبدیل به یتیم خانه ای برای کشورهای آزادیخواه دنیا شده است. با این تفاوت که دیگر نه وبا و طاعونی هست و نه قحطی و گرسنگی. این فیلم باز هم نشان داد که هر جا وابسته به اغیار بودیم، مُردیم. اما هر وقت روی پای خودمان ایستادیم، بُردیم. این فیلم باز هم نشان داد که در برهه های حساس تاریخ، این روحانیت انقلابی بودند که به فریاد اسلام رسیدند نه منورالفکرها و مذاکره کننده ها. گرامی می داریم یاد و خاطره همه غیورمردان و دلاورمردانی را که در طول تاریخ با استقامت و ایستادگی، نهال انقلاب را آبیاری کرده اند تا امروز در آسایش و امنیت باشیم. شادی روحشان صلوات... #هلوکاست_ ایرانی #یتیم خانه ایران، فیلمی که می خواهند دیده نشود. ایمان عمویی_ کارشناس ارشد مدیریت استراتژیک 🌺🇮🇷 @shabnamshabna