...

حُبُّ الحُسِین هُویَّتِنا...

حسین جان(ع) دلم از بیم فراق تو به خود می لرزد.

آبرویم را بگیر، ولی آبِ رویم را نگیر گریه‌ام وقتی نمی‌گیرد خجالت میکشم...

:))))))))))))))))))))

می‌دونم یه روزی می‌طلبی.. یه روزی میام پیشت اونقدر حرف میزنم خسته بشی یه روز فرشات و جارو می‌کشم یه روز دست خادماتو می‌بوسم یه روز همه‌ی نامه هایی که برات نوشتم و میندازم تو ضریحت یه روز از عشقت عراقی می‌شم یه روزی.......

مبادا برانی مرا از درت حسین(ع)...

ما را غم تو سر به راه کرد، حسین(ع)...

یادم نمیرود! من پای سفره‌ی تو شدم محترم حسین(ع)

یه‌عالمه گریه به روضه بدهکارم...

ع ل ی ا ک ب ر

‏به چشم کینه‌ توزان اصغر و اکبر نمی‌آید علی باشی کفایت می کند تا دشمنت باشند