🟡جوانی ـــــــــــــــــــــــ آن لحظه‌ها جوانی ما بود. ▪️آن لحظه‌ها جوانی ما بود آن لحظه‌ها که روح، در آن‌ها مثلِ نگاهِ آهوی کوهی بر دشت و بر گریوه رها بود. زان لحظه‌ها چه‌گونه توانیم جز با درود و تلخیِ بدرود یاد کرد آن لحظه‌ها که خوب‌ترین‌ها از سال‌های عُمرِ خدا بود. آن لحظه‌ها، جوانیِ ما بود. #جوانی 💙استاد شفیعی کدکنی https://eitaa.com/shafiei_kadkani

#موسیقی #شجریان 🧡استاد شفیعی کدکنی https://eitaa.com/shafiei_kadkani

🟢دو چهره درخت درخت پرشکوفه با دو چهره در برابر نسیم ایستاده است. نخست:چهره پیمبری که باغ را به رستگاری ستاره می برد و چهره دگر: حضور کودکی ست که شیر می خورد. پرینستون،۲۴ ماه مه ۱۹۷۶ #دو_چهره_درخت ❤️استاد شفیعی کدکنی https://eitaa.com/shafiei_kadkani

دلم دیوانه بودن تو را میخواهد هنوزم میخواهد. #اخوان_ثالث 🤍استاد شفیعی کدکنی https://eitaa.com/shafiei_kadkani

ـــــــــــــــــــــــ سیاوش ▪️در متن‌های پهلوی اشارهٔ مختصری به سیاوش می‌شود. او بناکنندهٔ دژ معروفی به نام کنگ‌دژ است که به آن سیاوش‌گِرد نیز می‌گویند. سیاوش آن را به یاری فرّ کیانی بنا می‌کند. بنا بر شاهنامه این دژ بر بالای بلندی ساخته شده است و بنا بر برخی از متن‌ها این دژ در شمال و در سر راه ترکستان به چین و به قولی بالاتر از دریای فراخکرد قرار دارد. در برخی از منابع آمده است که سیاوش کنگ‌دژ را در آغاز بر روی سر دیوان بنا کرده بود و کیخسرو آن را بر زمین نشاند. این دژ چنین توصیف شده است که هفت دیوار آن از زر و سیم و پولاد و برنج و آهن و آبگینه و سنگ قیمتی بوده است. درهای بلند آن به بالای پنجاه آدمی و فاصلهٔ هر کدام از درها به یکدیگر فاصلهٔ بیست‌و‌دو روز بهاری و یا پانزده روز تابستانی سوار بر اسب است. ▪️شخصیت سیاوش در شاهنامه با ماجراهایی از عشق و حسادت و بی‌گناهی و دربدری آمیخته است. او پسر کیکاوس و زنی زیباروی و پارسا از نژاد فریدون و تورانیان است. مادر سیاوش در جوانی درمی‌گذرد. رستم تربیت سیاوش را به عهده می‌گیرد و به نیکی او را پرورش می‌دهد و سپس به دربار کیکاوس می‌آورد. دلبستگی سودابه، همسر کیکاوس، به سیاوش و پاسخ رد سیاوش، سودابه را به انتقام‌جویی وامی‌دارد. به سیاوش تهمت ناپاک‌چشمی می‌زند و از او در پیش کاوس سعایت می‌کند. سیاوش برای اثبات بی‌گناهی خود به آزمایش آتش تن درمی‌دهد و از آن سربلند بیرون می‌آید؛ اما غم چنین تهمتی چنان آزارش می‌دهد‌ که می‌خواهد ترک ایران کند. او به خواهش خود از سوی کیکاوس به فرماندهی سپاه به جنگ افراسیاب می‌رود و چون ترک مخاصمهٔ او را کیکاوس نمی‌پذیرد، در دربار افراسیاب می‌ماند و با دختر او فرنگیس (ویسپان فریه، فری‌گیس) ازدواج می‌کند. بنا به شاهنامه او‌ پیش از آن با جریره دختر پیران، یکی از بزرگان خیرخواه دربار افراسیاب، پیوند همسری بسته است که فرود حاصل آن است. ▪️زمانی که فرنگیس باردارِ کیخسرو است، در پی نبردی، افراسیاب انتقام‌جویانه و ناجوانمردانه سیاوش را سر می‌برد. از محلی که خون سیاوش بر آن ریخته گیاهی به نام خون سیاوشان یا پَرِسیاوشان می‌روید. رستم به خونخواهی سیاوش، سودابه را می‌کشد و به دربار افراسیاب لشکر می‌کشد و بدین ترتیب، فصل جدیدی از نبردهای ایرانیان و تورانیان آغاز می‌شود. تاریخ اساطیری ایران، ص ۶۴_۶۵ استاد ژاله آموزگار 💛استاد شفیعی کدکنی https://eitaa.com/shafiei_kadkani

#موسیقی #شهرام_ناظری 💙استاد شفیعی کدکنی https://eitaa.com/shafiei_kadkani

#موسیقی #شجریان 🧡استاد شفیعی کدکنی https://eitaa.com/shafiei_kadkani

دکتر! از استاد شجریان چه خبر؟ [آخرین‌بار گفت:] من شجریان هستم. از راه برسم میام پیشِ تو. #شجریان #شفیعی_کدکنی با تشکر از صفحهٔ موسیقی ما ❤️استاد شفیعی کدکنی https://eitaa.com/shafiei_kadkani

دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم وین درد نهان سوز نهفتن نتوانم تو گرم سخن گفتن و از جام نگاهت من مست چنانم که شنفتن نتوانم شادم به خیال تو چو مهتاب شبانگاه گر دامن وصل تو گرفتن نتوانم با پرتو ماه آیم و چون سایه ی دیوار گامی ز سر کوی تو رفتن نتوانم دور از تو، من سوخته در دامن شب ها چون شمع سحر یک مژه خفتن نتوانم فریاد ز بی مهری ات ای گل که درین باغ چون غنچه ی پاییز شکفتن نتوانم ای چشم سخن گوی تو بشنو ز نگاهم دارم سخنی با تو وگفتن نتوانم 🤍استاد شفیعی کدکنی https://eitaa.com/shafiei_kadkani

درین قحط سالِ دمشقی کلامی برافروز، از نو، خدارا! جوان­مرد یارا! جوان­مرد یارا! چراغِ کلامی که من پیش پا را ببینم درین روشنی­‌های ریمَن خدا در خسوف است و ابلیس تابان چراغی برافروز تا من خدا را ببینم درین قحط­ْ‌سالِ دمشقی اگر حرمتِ عشق را پاس داری تو را می­‌توان خواند عاشق، وگرنه به هنگام عیش و فراخی  به آواز هر چنگ و رودی توان از لب هر مُخَنّث ره ِعاشقی را شنودن سرودی کلامی برافروز، از نو، خدا را! جوان­مرد یارا، جوان­مرد یارا! از دفتر «خطی ز دلتنگی» ریمن: مکار، حیله‌گر مخنث: بی‌شرم، بدپرورش قحط‌سالِ دمشقی: کلام سعدی؛ چنان قحط سالی شد اندر دمشق که یاران فراموش کردند عشق عکس: مصطفی شفیعی کدکنی 💚استاد شفیعی کدکنی https://eitaa.com/shafiei_kadkani

#موسیقی #شجریان ❤️استاد شفیعی کدکنی https://eitaa.com/shafiei_kadkani

#موسیقی #شجریان 🤍استاد شفیعی کدکنی https://eitaa.com/shafiei_kadkani