eitaa logo
روش تدبر در قرآن و سیره
153 دنبال‌کننده
174 عکس
185 ویدیو
37 فایل
تدبر؛ عرضه خالصانه سرزمین وجودم است بر آسمان بارانی و رشد افزای آیات وحیانی و روایات با درک فقر و ضعفم و طلب و تسلیمم...
مشاهده در ایتا
دانلود
أعوذُ بِاللهِ مِن الشیطان الرجیم بسم الله الرحمن الرحیم وَقالَ الرَّسولُ يا رَبِّ إِنَّ قَومِي اتَّخَذوا هٰذَا القُرآنَ مَهجورًا﴿۳۰﴾ و پيامبر [خدا] گفت پروردگارا قوم من اين قرآن را رها كردند. سوره مبارکه الفرقان آیه ۳۰ @shagerd_Quran
✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨ 🌿مفهوم مهجوریت آیه «وَقَالَ الرَّسُولُ یا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُوراً» فرقان/30 بیانگر شکایت رسول خدا صلی الله علیه وآله در روز قیامت به محضر پروردگار است. در تفسیر مجمع البیان ذیل همین آیه آمده است: منظور از رسول در این آیه محمد صلی الله علیه وآله است که از قوم خود اینگونه شکایت می کند: پروردگارا قوم من این قرآن را مهجور کردند. معنای «اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُوراً» این است که امت اسلام قرآن را رها کرده اند و به دنبال شنیدن و فهمیدن آن نیستند.(فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان لعلوم القرآن، ج7، ص263) «هجر» در لغت به معنای «دوری کردن بدنی، زبانی یا قلبی از دیگری» است. (راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ص 514.) ولی کلمه «اتخاذ» (به دست آوردن و گرفتن) معنای جدیدی از کلمه «مهجوراً» را القا می کند و بیانگر این نکته است که قوم رسول اکرم نه تنها قرآن را واننهاده اند و ترک نگفته اند، بلکه آن را در اختیار گرفته و به آن دست یافته اند، ولی در اثر عدم درک صحیح و عدم استفاده شایسته و بایسته، قرآن عملاً مهجور و متروک مانده است. بنابراین مهجور کردن قرآن یعنی رویگردانی و دوری از آن؛ در حالی که مهجور گرفتن قرآن یعنی پرداختن به قرآن به گونه ای که اگر چه در ظاهر از این رویکردهای مختلف قرآنی بوی توجه و استفاده به مشام میرسد، ولی در حقیقت همه این رویکردها بیگانه با قرآن است. در مهجور کردن قرآن، شخص به خانه قرآن قدم نمی گذارد، ولی در به مهجوریت گرفتن قرآن، فرد به میهمانی صاحب خانه ای فاضل و حکیم نایل شده است، ولی به جای توجه به میزبان و استفاده از محضر وی، گرفتار نقش و نگار در و دیوار خانه شده است. (مهدی غفاری، «مهجوریت قرآن»، بینات، ش30) @shagerd_Quran
✨✨✨✨✨✨✨✨ 👌مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای ( مد ظله العالی) انزوای قرآن را چنین توصیف می نماید: @shagerd_Quran «از وقتی که قدرتهای مسلط بر جوامع اسلامی از ارزشهای اسلامی، تهیدست و بیگانه شدند و قرآن را که ناطق به حق و فرقان حق و باطل بود، مزاحم خود یافتند، تلاش برای بیرون راندن کلام خدا از صحنه زندگی آغاز شد و به دنبال آن جدایی از این زندگی اجتماعی و تفکیک دنیا از آخرت و تقابل دینداران واقعی با دنیاطلبان قدرتمند به وجود آمد، اسلام از منصب اداره عرصه های زندگی جوامع مسلمان پایین کشیده شد و به مساجد و معابد و خانه ها و کنج دلها اختصاص یافت و جدایی خسارت بار بلند مدت دین از زندگی پدید آمد. امروز نگاهی به صحنه زندگی مسلمانان بیفکنید، ببینید قرآن در کجاست؟ در دستگاه های حکومت؟ در نظام های اقتصادی؟ در تنظیم روابط و مناسبات مردم با یکدیگر؟ در مدرسه ها و دانشگاه ها؟ درسیاست خارجی و روابط با دولت ها؟ در تقسیم ثروت های ملی میان قشرهای مردم؟ در خلق و خوی مدیران جوامع اسلامی و همه قشرهای ملت ها که کم یا بیش از آنان تأثیر می پذیرند؟ در رفتار فردی حکام اسلامی؟ در روابط زن و مرد؟ در خوراک و پوشاک؟ در کدام جلوه اصلی زندگی؟ در کاخ ها؟ در سپرده ها و اندوخته های بانکی؟ در معاشرت ها؟ در کجای حرکت عمومی و اجتماعی انسان ها؟ از این همه میدان های زندگی، تنها مساجد و مأذنه ها و احیاناً برای ریاکاری و مردم فریبی بخش ناچیزی از رادیوها مستثناست. 🌿 اما آیا قرآن برای همین است؟ سیدجمال صد سال پیش از این می گریست. می گریاند که قرآن مخصوص هدیه دادن و زینت کردن و خواندن بر مقبره ها و نهادن بر طاقچه هاست، در این صد سال چه تغییر حاصل شده است؟ آیا وضع قرآن برای امت نگران کننده نیست؟» ( پیام آیت الله خامنه ای(مدظله العالی) در زمان ریاست جمهوری به کنفرانس اندیشه اسلامی، بهمن ماه 64، به نقل از قرآن در آینه اندیشه ها) قرآن کریم هدف از نزول خود را عمل به فرامین و دستورهای آن می داند و از مخاطب خویش انتظار پیروی دارد: «وَهَذَا کِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ مُبَارَکٌ فَاتَّبِعُوهُ» أنعام/155. @shagerd_Quran امید است این سخن امام علی علیه السلام را همواره آویزه گوشمان قرار دهیم که در واپسین لحظه های زندگی خود فرمود: «الله، الله فی القرآن، لایسبقکم بالعمل به غیرکم؛ بترسید از خدا، بترسید از خدا درباره قرآن، مبادا دیگران در عمل به آن از شما پیشی گیرند». @shagerd_Quran