eitaa logo
.*★شهد شهادت★*.
41 دنبال‌کننده
224 عکس
28 ویدیو
1 فایل
ۅ ڸا تَحسبنّ َ الذین قُتلوا فے سَبیل اللّه أمواتا بل أحیاء عندَ رَبّهم یُرزَقون
مشاهده در ایتا
دانلود
در روایات متعددی از پیامبر اکرم و امامان معصوم علیهم السلام راه معرفت شمرده شده و انسان ها را به معرفت نفس تشویق نموده اند. امیرالمؤمنین علیه السلام می فرمایند: من عرف نفسه عرف ربه هرکس نفسش را بشناسد ، پروردگارش را می شناسد. و می فرمایند: أفضل المعرفة معرفة الانسان نفسه برترین معرفت و شناخت، این است که انسان نفس خود را بشناسد. @shahd_shahadat🌷
بر دو گونه است، معرفت علمی نفس که با تفکر و استدلال به دست می آید و در این بحث ها از این روش استفاده می کردیم. معرفت شهودی نفس که با دوری کردن از دنیا و لذت های بدنی به دست می آید و انسان به تدریج حقیقت نفس خود را لایه لایه شهود کرده و همچون دیدن خورشید در روز روشن به وضوح و روشنی مراتب تجرد نفس خود را می بیند و دیگر از استدلال بی نیاز می شود. معرفتی که ارزشمند تر است همین نوع از معرفت نفس است. البته معرفت علمی نیز بدون سفری کوتاه در درون و سیر کردن در حالات و خصوصیات نفس شدنی نیست. هر دوگونه شناخت نفس راهی مهم برای شناخت رب است، کسی که به دنبال شناخت علمی خداوند است بهترین وسیله برای او استفاده از شناخت علمی نفس است و کسی که در جستجوی دیدار خداوند با قلب و جان است بهترین راه یافتن شناخت حضوری به نفس می باشد. نفس ما اولین دریچه آشنایی ما با عالم مجردات است و قبل از تفکر در نفس، انسان تحت تاثیر انس با دیدنی ها و عالم محسوسات همه چیز را جسم و مادی می پندارد. وقتی کسی کم کم با نفس خود آشنا می شود درهای شناخت مجردات بر روی او گشوده می گردد و نگاه انسان به عالم هستی عوض می شود. چون خداوند متعال و نفوس اولیای الهی مجرد است، کسانی که از شناخت نفس محرومند معمولا توان شناخت صحیح خداوند و نسبت او با مخلوقات و شناخت جایگاه اولیا خدا و صفات انبیا و ائمه را هم ندارند و لذا در بحث های اعتقادی به مشکلات مهمی برخورد می نمایند. https://chat.whatsapp.com/IEU6ILfAPQ6KMlTdVFySJU https://eitaa.com/shahd_shahadat
آنچه گذشت استفاده از تفکر در نفس برای فهم علمی مسأله توحید بود، ولی معرفت نفس بدین جا خلاصه نمی شود. آنچه از همه مهمتر است معرفت شهودی نفس با حقیقت آن است. اگر کسی نفس را به حقیقتش بشناسد آن را موجودی می یابد و می بیند که تمام وجودش فقر و نیاز به پروردگار است و خودش خالی خالی و تهی تهی است و آن وقت است که تمام وجودش را متصل به خداوند یافته و به قدر ظرف خود به لقاءالله موفق می شود. این حقیقت از با گفتگو و تفکر به دست نمی آید و رسیدن به آن و خصوصا ادراک همیشگی آن فقط در گرو دوری از دنیا و پشت پا زدن به همه تعلقات و عشق و محبت به خداوند می باشد و البته انسان های عادی نیز مرتبه ای از آن را گاهی در شرایطی خاص ادراک می کنند. https://eitaa.com/shahd_shahadat