❇️بی حجابی راهی برای قانون شکنی ✍جلیل آقامحمدی ✅روزنامه #گویه ، شماره 2452 🗓 شنبه 27 مرداد 1403 🌐 سایت روزنامه گویه: https://www.gooyeh-qom.com مدت زمانی است که برخی دستورات الهی نظیر حجاب و عفاف توسط افرادی مورد بی‌مهری قرار می‌گیرد. در بیشتر مواقع این بی‌مهری‌ها و دهن‌کجی‌ها با هجوم به اقتدار قوای انتظامی همراه است. شکستن اقتدار پلیس به عنوان یک نیروی امنیتی نمی‌تواند یک اقدام احساسی از طرف بانوان بی‌حجاب باشد؛ بلکه طرحی عنادآلود است که در اتاق فکر دشمنان اسلام طراحی شده. این طرح غیر از متلاشی کردن حریم خانواده‌های ایرانی، زمینه بی‌اعتنایی و گردن‌کشی از قانون اساسی را در کشور فراهم می‌کند. همانطور که ذکر شد این برنامه قرار است همزمان با بی‌بند و باری، پلیس و اقتدار نیروی‌های انتظامی که طبق قانون باید امنیت جامعه را در بخش‌ها و حوزه‌های مختلف تأمین کند، به چالش بکشد. توجه به این نکته ضروری است که خداوند متعال همه مسلمانان را به حفاظت از احکام الهی و اسلامی مکلف کرده؛ یعنی همه آحاد جامعه وظیفه دارند خاطیان یا افراد بی‌توجه به مسائل شرعی را توصیه به رعایت دستورات الهی کنند که در قانون اسلام به عنوان امر به معروف و نهی از منکر از آن یاد می‌شود. برای اینکه دشمن بتواند در برنامه‌های خود موفق باشد، واژه‌هایی وارونه و غیرواقعی به خورد اجتماع می‌دهد که اهداف ارزشی به نوعی غیرارزشی تلقی شود. به طور مثال امربه معروف را دخالت تعبیر می‌کنند. در حالی که هدف از امر به معروف ‌و نهی از منكر تنها خیرخواهی و انسان‌‌دوستی است. اگر به طور واقع‌بینانه به موضوع بنگریم آمران به معروف و ناهیان از منكر، تلاش می‌كنند تا فضیلت‌های انسانی در جامعه فراموش نشود. اما نه تنها دشمنان اسلام، بلکه دشمنان بشریت در تلاشند تا میان انسان و خالق هستی فاصله ایجاد کنند. در این بین اقدامات کشورهای غربی از برجستگی قابل توجهی برخوردار است. در واقع این تمدن غرب است که اهداف شومی در سر دارد که حتی مردم خود نیز از فتنه‌های شیطانی آن در امان نیستند. تمدن غرب چون مجسمه‌ای دورو است که یک روی آن بُتی دلربا، زیبا و فریبنده و بر روی دیگرش هیولایی وحشتناک جلوه‌گری می‌كند. با چنین ساختاری تلاش كرده است تا بخشی از جوامع بشری را به استعمار خود در اورد. این تمدن تلاش دارد كه جوامع بشری را به سوی بی‌سامانی سوق دهد تا راه سعادت را بر انسان‌ها ببندد. اگر چنین شد انسان‌ها با دیگران بیگانه شده و تنها به خویش می‌اندیشند. در سایه شوم از خودبیگانگی است كه تمام بی‌سامانی‌های روانی، اجتماعی، لاقیدی، ناتوانی، انزواطلبی، بدبینی و از دست دادن ارزش‌ها و اعتقادات پدید می‌آید. در نتیجه انسان دچار یک بیماری روحی شده و به هر عملی، حتی ارزشی واكنش نشان می‌دهد. همین بیماری روحی، چنین القا می‌كند كه اگر می‌خواهید پیشرفته و متمدن باشید، مقلد ملل پیشرفته شده تا عقب‌ماندگی خود را جبران كنید؛ در حالی كه همین كشورهای به ظاهر پیشرفته و متمدن با این روش و نگرش، سال‌ها است كه ورشكسته شده و به بن‌بست رسیده‌اند. روی آوردن مردم این كشورها به بی‌اخلاقی و بی‌بندوباری، نتیجه همان فرهنگ پوچی است كه با نام آرامش، مردم را به باتلاق اضطراب و استرس كشانده. اما اسلام كه یک آیین جاودانی و بر اساس فطرت و ارضای صحیح تمام خواسته‌های انسانی پایه‌گذاری شده، به مسئله محبت و ‌دوستی توجه فراوانی دارد و دگردوستی مقدس شمرده می‌شود، به دلیل تهاجم فرهنگی دشمنان روزهای غربت را سپری می‌كند. از این رو، دلسوزان واقعی مورد بی‌مهری قرار می‌گیرند و معاندان و مغرضان با چهره‌های نفاق‌آلود به عنوان ناجی ظاهر می‌شوند. در پایان روی سخنم با كسانی است كه در یک كشور اسلامی مسئولیت پذیرفته‌اند. از مدیران لیبرالی كه انتظاری غیر از همراهی با مهاجمان فرهنگی نیست! اما مدیران نهادهای فرهنگی، حوزه‌های علمیه و ...، چرا یک بار برای همیشه مواضع قاطعی نسبت به هنجارشکنی برخی افراد مغرض نمی‌گیرند؟ تا كی باید افراد متدین جامعه مورد تعرض یک عده افراد بی بندوبار قرار گیرند؟ تا کی باید نیروهای انتظامی به عنوان حافظان امنیت، هم در مبارزه بی‌امان با اشرار مسلح جانفشانی کنند و هم در انظار عمومی و جلوی دیدگان مردم، توسط عده‌ای اراذل مورد تهدید و توهین قرار بگیرند؟ امیدواریم که مسؤولان جامعه اسلامی با ایجاد وحدت و همدلی و اجرای صحیح قوانین فضای کشور را از هر گونه التهاب دور نگه دارند و همه زحمات و خدمات اجتماعی در این حوزه‌ها را بر دوش یک نهاد قرار ندهند. والعاقبة للمتقین

💠حقوق زنان ایران اسلامی و نمایندگان گله‌مند ✍جلیل آقامحمدی ✅روزنامه #گویه ، شماره 2452 🗓 شنبه 27 مرداد 1403 / 8 صفحه 🌐 سایت روزنامه گویه: https://www.gooyeh-qom.com معمولاً در تبلیغات انتخاباتی اکثر قریب به اتفاق نامزدهای انتخاباتی ژستی حق‌گرایانه به خود گرفته و از حقوق پایمال شده زنان سرزمین ایران اسلامی سخن می‌گویند؛ البته به طور ناقص و در بیشتر مواقع مبهم و غیر قابل درک. در ۲ ماه اخیر نیز مثل گذشته این مسئله به طور مرتب بازگو شد و حتی اخیراً در مجلس نیز این اتفاق افتاد. در بررسی برنامه‌های وزرای پیشنهادی برخی نمایندگان از رئیس‌جمهور گله‌مند بودند که به حقوق زنان توجهی نشده است. موضوعی که انسان را آزار می‌دهد این است که این بزرگواران سمت و سوی دیدشان را فقط به نقطه‌ای مشخص معطوف کرده‌اند و مشکلات بانوانی را مورد پایش قرار می‌دهند که تنها دغدغه آن‌ها مسئله مقابله با حجاب و عفاف است؛ به طوری که برخی مدعیان، حجاب و چادر را باعث دیسک گردن می‌دانند و برخی دیگر عدم احترام به حقوق فردی و .... در یک جمله تنها عده‌ای خاص که توانایی ایجاد موج روانی در فضای اجتماع را دارند مورد توجه هستند. در چنین شرایطی متأسفانه برخی مسئولان نمی‌خواهند یا نمی‌توانند اکثریت بانوانی که در گوشه و کنار این سرزمین با اندک درآمدی زندگی می‌کنند را به حساب آورند؛ زنانی که به عنوان کارگر در شرکت‌های خصوصی و زمین‌های کشاورزی و حتی در کوره‌های آجرپزی سنگین‌ترین کارهایی را که برخی مردان هم قادر به انجام آن نیستند را انجام می‌دهند! زنانی که با مشکلات ذکر شده کار می‌کنند و کارفرمایان به خاطر جنسیت دستمزدی ناچیز به آن‌ها می‌دهند و از سایر حقوق، مثل بیمه و مزایای دیگر محرومشان می‌کنند. کسی هم حرفی به میان نمی‌آورد! هیچ مسئولی برای زنانی که به خاطر عدم وجود مجموعه‌های فرهنگی، قربانی تهاجم فرهنگی شده و در منجلاب سیاهی و تباهی دست و پا می‌زنند فریاد نمی‌زند! آن‌هایی که در مقاطع مختلف و برای کوچک‌ترین مسئله همه پرسی یا حتی رفراندم طلب می‌کنند، حاضرند کارگروه‌هایی مردمی تشکیل دهند تا مشکلات واقعی همه بانوان سرزمین ایران اسلامی را در اقصی نقاط کشور مورد بررسی قرار داده و خواسته‌های به حق آنان را ثبت و ضبط کنند تا مشخص شود نیاز واقعی اکثریت زنان جامعه چیست؟ برداشتن حجاب، حضور در ورزشگاه، سگ‌گردانی و امثال این‌ها خواسته چند درصد از زنان است که به تقلید از بیگانگان و برخی گماشتگان داخلی در مقام سلبریتی‌های هنری فریاد آزادی بی‌مفهوم سر می‌دهند. هر چند غیرممکن است نمایندگان ملت در مجلس شورای اسلامی، به خصوص نمایندگان استان‌های محروم و مرزنشین، از مشکلات واقعی زنان غیرتمند با خبر نباشند و ندانند زندگی همراه با خستگی‌های جسمی و روحی و اضطراب ناشی از مشکلات اقتصادی و دغدغه تربيت صحيح فرزندان با چنین مشکلات انبوهی تا چه اندازه انسان را دچار شکستگی روحی می‌کند. شاید نمی‌دانند خواسته‌های اکثریت زنان این جامعه که زندگی را تنها در خوشی‌های زودگذر دنیایی خلاصه نمی‌کنند؛ بلکه دنیا را محلی برای خودسازی و در نهایت تربیت فرزندانی صالح می‌دانند چیست! مسائلی که توسط برخی مسئولان بیان می‌شود خواسته آحاد زنان جامعه مسلمان نیست و نخواهد بود. چرا که در بحران‌های مختلف نشان دادند چه مواضعی را دنبال می کنند. بنابراین باید دغدغه‌مندانه و به دور از سیاه‌نمایی و مسائل حزبی مشکلات و معضلات واقعی جامعه زنان را بررسی کرد . باید با همت و غیرت تلاش کرد تا حق و حقوق واقعی زنان این سرزمین به عنوان استوره‌های صبر و ایثار احقاق شود تا همه این بزرگواران در آرامش و آسایش زندگی کنند. https://hamadani52.blog.ir/1403/05/29/