قول و قراری گذاشت و راهۍِ مقصدی شد که به گواهِ دلش، نقطه‌ی وصال مقصود بود❤️(:

رفت، رسید، ماند اما .. ندید💔!

هنگامِ برگشت بود .. باید مےرفت درحالے که ناکام ماندھ بود💔!

نوبتِ آخرین سلام ڪه رسید، نگاهش بینِ جمعیتِ صحن دویید ..

چیزی در وجودش تکان خورد لغزید و افتاد و دلش را شکست💔 !

حاجتش صدایِ بلندی شد و در فراز و نشیبِ وجودش پژواک شد : خدایا ؛ من مےخوام آقام رو ، امام زمانم رو ، بابام رو ببینم ! ❤️(:

و .. پتکِ سرزنش بود که لحظه‌ای صدبار بر سرِ دلش کوبیده مےشد و صدایے ڪه خطایِ دعایش را در گوشش فریاد مےزد !

با خود گفت : بار ها وقتِ سلام، نامتان را بردم و زمزمه کردم آقایِ من ! اگر دیدمتان و نشناختمتان، سلام علیڪم💕!

لبخندِ تلخے به رطبے ڪه خود خوردھ بود در حالے که چند باری دیگران را از آن منع کرده بود زد و رو به گنبد، با چشمے اشڪی گفت : ممنون ڪه حاجتم رو دادید❤️(:

و سلامِ آخر را داد و رفت .. اما همچنان، صدایے در گوشش فریاد مےزد : دعا ڪردی ببینے اما نگفتے ببینم و بشناسم و سلامے کنم و .. ! حاجتے که نصفه و نیمه خواسته بودی‌اش را گرفتے .. دیدی ! ولے نشناختے💔(:

و او مےرفت و هی تکرار مےکرد : دیدی و نشناختے !💔(:

- پایان -