💌رهروان‌این‌راه نـہ‌پیربودند نـہ‌سیرشده‌ازدنیا تنها‌عاشق‌بودند . . !' #اللھم‌الرزقناشھادت‌فےسبیلك🍂 @shahidanbabak_mostafa🕊

می‌خواهید خدا عاشق شما شود ؟ قلم میزنید برای خدا باشد . . ‌گام ‌برمی‌دارید برای خدا باشد . . ‌سخن می‌گویید برای خدا باشد . . همه چی و همه چی برای خدا باشد ؛❤️‍🩹 -‌شهیدابراهیم‌‌همت @shahidanbabak_mostafa🕊

لالایی.. نذاشتندآخرش‌هم‌ببینم‌که‌تو شبیــــه‌عـــــــــــــلی‌یاشبیه‌ مـــــــــنی..💔 @shahidanbabak_mostafa🕊

کاش‌‌بشه‌روزی‌بخونم(: آمده‌ام‌که‌بنگرم‌‌گریه‌امان‌نمی‌دهد .. #صلی‌الله‌علیك‌یا‌ابا‌عبدالله♥️ @shahidanbabak_mostafa🕊

#شاید‌تلنگر❗️ ما‌ با‌ گناه‌ روح‌ و‌ قلب‌ خودمون‌ رو‌ خراب‌ کردیم ! به‌ حدی‌ که‌ دیگه‌ عجائب‌ عالم‌ رو نمیبینیم🥲 . صدای‌ تسبیح‌ فرشتگان‌ رو نمیشنویم ... عاشقانه‌ از‌ دوری‌ خدا‌ اشک‌ نمیریزیم ... و با‌ غیر خدا‌ سرگرم‌ میشیم(:🚶🏻‍♀ @shahidanbabak_mostafa🕊

من واسه ظهورت کاری نکردم؛ جز عقب انداختنش :) ... #السلام‌علیک‌یا‌بقیةالله💚 @shahidanbabak_mostafa🕊

روزای سخت میگذرن و میرن ، هیچ سختی همیشگی نیست ...💕 @shahidanbabak_mostafa🕊

‌نمیدونم شما دلتون برای فاطمیه ‌ تنگ شده بود یا نه . ‌. ؟ اگر دلتون تنگ شده بود ، بهتون مژده بدم ؛ فاطمه‌زهرا‌ هم‌ دلش‌ برا‌ی‌ شما‌ هم‌ تنگ‌شده . . "حاج‌آقا‌پناهیان"🌱 @shahidanbabak_mostafa🕊

_تنهام‌فاطمه....!💔

۱.سلام .. خدا شفا بده إن شاء الله خب معلومه که فکرتون اشتباه هست مشکلاتتون رو چرا گردن ائمه و خدا میندازید چرا نمیگید کفاره گناهانم شاید باشه !! فاطمیه هم که ۱۵ روزه دیگه مونده و الان نیست .. ۲ . این شعر از ناصر فیض هست خوندمش و در ادامه این هست : زیر باران مَن از مَن پر شدن دشوار نیست ورنه مَن مَن کردن مَن ، از مَنِ مَن عار نیست راستی ! این قدر مَن را از کجا آورده ام ، بعد هر مَن بار دیگر مَن ، چرا آورده ام ؟ در دهان مَن نمی دانم چه شد افتاد مَن

۱ . سلام .. بسلامتی إن شاء الله امیدوارم که استفاده کرده باشید و از الان باید تغییری داشته باشید تا قبل . اگه اینجور باشه یعنی درست استفاده کردین . من نبودم و من قبل از ماه رمضان تو اسفند ماه میرم إن شاء الله ۲ ‌. سلام .. ممنون اینچیزا نیاز به دعا نداره حداقل برا یکاره مهم باید دعا کرد 😅

۱ . نه اینجور هم نیست دوستان هستن اگه ما هم نباشیم حالا شاید مث ما نباشن ولی قطعا بهترن😊 یا رب هم هستن ولی خب شما بهش بگید اگه میبینید کم کار شده ۲. سلام عجله نکنید باید به برادر شهید پیام بدم .

۱ .سلام .. چشم إن شاء الله ۲ .سلام ما هم محتاجیم به دعای شما ۳. سلام .. برای نماز منظورتونه خب زودتر بخوابید و چندتا صبح بیدار شید عادت میکنید .. خوابیدن زیادی خوب نیست

۱ . آره با کپسول اکسیژن برید 😅 ۲ . الان که خیلی راحته اگه تو زمان ما بودین چیکار میکردین یه روز تعطیل نداشتیم ۳ . قطعا خدا میبخشه و إن شاء الله که عاقبت بخیر بشید

نه نمیشه بخواب 😅🤷‍♂

۱ . از بس گذاشتن که دیگه خستمون کردن 😅 ۲ . این کپسول گاز هست که گرون شده حالا میخوای کپسول گاز وصل کن شما 😄

و در آخر بگم خدمتتون که تا سختی ها نباشه مزه خوشبختی و آرامش رو نمیشه فهمید .. تو سختی ها همیشه به روزهای خوب و آرامش فکر کنیم چون هیچ حالِ بدی موندگار نیست ..

تو روزای سخت باید بندگی رو انجام بدیم ..!! وگرنه تو روزای خوش بندگی رو همه بلدن ✨🌸

یه مسابقه عضو گیری هم گذاشتیم چند وقت پیش دو نفر بیشتر شرکت نکردند بقیه نا امید بودن فکر کنم .. خب به همین دو نفر پک شهدایی رو هدیه میدیم إن شاء الله هر دو نفر اعلام کنند تا خدمشون بفرستم🌸

✨#بـانـوے_پـاک_مـن 🌹قسـمـت بـیـسـت و دوم "کارن" ازحرف زهرا خنده ام گرفته بود.این دختر درکنار حجابش دختر بامزه ای بود.متوجه نگاهم نشد و پولکی ها را یکی یکی گاز زد.دندون های سفید و ردیفش بهم چشمک میزدن که منم از این پولکی ها بچشم. با چای که امتحانش کردم دیدم واقعا خوشمزه است و زهراحق داره انقدر دوسش داشته باشه. طعم غذاهای خارج همه یک جور بود اما ایران فرق داشت.هرغذا،طعم منحصر به فرد و خاصی داشت که من رو مشتاق تر به چشیدن همشون میکرد. چای که خوردیم رفتیم یکم با ماشین دور شهر رو گشت زدیم.خیلی دوست داشتم برج میلاد رو ببینم.مادرجونم کلی استقبال کرد و همگی رفتیم برج میلاد.بلندی و عظمتش واقعا زیبا بود و آدمو مجذوب میکرد.به ایفل نمیرسید اما قشنگ بود. کلی عکس دسته جمعی و تکی اونجا گرفتیم و جالب اینکه زهرا تو هیچکدوم از عکسا نیومد. از اونجا یک دوربین برای خودم خریدم تا هروقت تنهاجایی میرم عکسی به عنوان یادگاری بگیرم.درحال تنظیم کردن دوربینم بودم که چند تادختر ازجلوم رد شدن و با عشوه گفتن:از ما عکس نمیگیری خوشتیپ؟ با اخم تندی نگاهشون کردم. یکیشون که وضعش خراب تر ازبقیه بود،گفت:چه بداخلاقی تو _بزنین به چاک تا روی سگم بالانیومده. مستانه خندیدند.همون نفر اول گفت:نکنه گَشتی؟ نفهمیدم منظورشو اما ازشون دور شدم و سمت خانواده برگشتم. همگی دور یک میز نشسته بودند و محو عظمت برج میلاد شده بودند.ازجمع جداشدم و رفتم سمت تپه ای که از اونجا هم برج میلاد و هم همه ی شهر کاملا دیده میشد و آرامش خاصی داشت.مشغول عکس گرفتن شدم که صدایی رو شنیدم. _منم عکاسی دوست دارم اما به رشته ام نمیخوره. با دیدن زهرا تعجب کردم.فکر میکردم دختری گوشه گیره و حرف زدن با مردا براش عاره. _چیه اینجوری نگاه میکنین؟لابد انتظار داشتین یک گوشه بشینم و با هیچکس حرفی نزنم بخاطر این چادری که رو سرمه؟ به دوربینم نگاه انداختم و گفتم: انتطار که نه.من دربارت همچین فکری میکردم. _سعی کنین زود کسیو قضاوت نکنین.فقط یک نفره که میتونه تواین دنیا قاضی و دادگرباشه اونم شما نیستین. یکدفعه سوالی به ذهنم رسید که فوری پرسیدم:چرا چادر میپوشی؟ لبخند قشنگی زد و رفت جلو تا اینکه به لب تپه رسید.لبه های چادرش رو باد به بازی گرفت.صحنه قشنگی بود برای عکس گرفتن. _چون عاشقم همینو که گفت از پشت سر ازش عکس گرفتم صدای دوربین رو که شنید،گفت:چه زودم عکس گرفتین. فکر کردم شاکی میشه و میگه چرا ازم عکس گرفتی یالا پاک کن. اما فقط جلو اومد و گفت:مواظبش‌باشین وقتی داشت از تپه پایین میرفت من محو چادرمحکمش بودم که از روی سرش تکون نمیخورد. ادامه دارد... #نویسنده_زهرا_بانو

✨#بـانـوے_پـاک_مـن 🌹قسـمـت بـیـسـت و سـوم وقتی برگشتم پیش بقیه،زهرانبود.بی تفاوت نشستم کناردایی و بادوربینم ور رفتم. دایی زد به شونه ام و گفت:آقاکارن یک عکسی از ما نمیگیری با دوربینت؟ عکسای قبلی رو با گوشیم گرفتم و برای همین تصمیم گرفتم این عکسو با دوربین بگیرم که بعد چاپ کنم. همه رو جمع کردم کنارهم ایستادن.زهراهنوز هم نبود و غرورم اجازه پرسیدن نمیداد.ازشون دوتاعکس گرفتم و گفتم حتما چاپ میکنم براتون. انقدر چیزی خورده بودیم که جا برای شام نداشتیم.بیخیال جگر شدیم و راهی خونه شدیم.بعد خداحافظی،هرکس سوار ماشین خودش شد و راه افتادیم.و هنوز هم زهرا نبود.بودن نبودنش مهم نبود برام اما انگار کمبودش حس میشد. کنار اون دوتا دخترعمو جلف و سبک سرم،برای زهرا احترام زیادی قائل بودم. هنوز هم درگیر جواب کوتاهش بودم که درپاسخ سوالم داد "چون عاشقم" عاشق کی بود یعنی که چادر سر میکرد؟عشقش بهش گفته بود چادر سرت کن؟نمیدونم بیخیال چندان مهم نیست. خیلی زود رسیدیم و منم یک راست رفتم سمت اتاقم و از خستگی بیهوش شدم. صبح روز بعد با یک دوش آب گرم،صبحمو آغاز کردم که حسابی سرحالم کرد.صبحونه مفصل مادرجونم بهم چسبید.قرار بود امشب همگی باهم بریم شهر بازی.من ازشهر بازی خوشم نمیومد بچه گانه بود اما دوست داشتم این موردم تو ایران تجربه کنم. تاشب ازخونه رفتم بیرون و برای خونه و کار یه کارایی انجام دادم که خداروشکر ثمره بخش بود.خیلی روحیه گرفتم و خوشحال و خندون برگشتم خونه.دم در،مادرجون نذاشت برم تو و سریع سوار ماشینم کرد گفت:دیرشد پسرم زود باش. خان سالار هم که اومد،راه افتادیم طرف شهربازی.از دور نمای قشنگی داشت اما شهر بازی اینجا کجا و شهربازی فرانسه کجا!؟ میدونستم زهرا نیومده چون سوارشدن تو این وسایلا با چادر سخت بود اما درکمال تعجب زهرا اومده بود و با شوق و ذوق سمت وسایل میرفت تا سوار بشه‌. ادامه دارد... #نویسنده_زهرا_بانو

✨#بـانـوے_پـاک_مـن 🌹قسـمـت بـیـسـت و چهـارم تا آخرشب،سوار همه وسایل شد ولی من ترن رو که سوار شدم حالت تهوع گرفتم و دیگه نرفتم.همراه زهرا فقط آناهید رفت.لیدا ترسو بود بینشون.هی میومد کنار من و باهام حرف میزد منم به رسم ادب جوابشو میدادم.درسته خیلی سیریش بود اما چهره دلچسبی داشت و مهربون بود. بچه ها رفته بودن کشتی سوار بشن که لیدا اومد کنارم و گفت:چرا نرفتی؟ _ حالت تهوع میگیرم.وسایلا سرگیجه آوره. با ناز خندید و شالش رو فرستاد پشت گوشش. _ای بابا شما مردی دیگه.این حرفا چیه؟ _مرد و غیر مرد نداره که.سرگیجه گرفتم.حالم بدمیشه سوارشم.تو چرا نرفتی؟ خنده قشنگی کرد و گفت:میترسم خو.من مثل زهرا پر دل و جرات نیستم.بعدشم دختر باید ترسو باشه دیگه.دختری که نترسه شلغمه. ازاینکه خواهرش و آناهید رو غیرمستقیم به شلغم تشبیه کرده بود،خنده ام گرفت. وقتی خندیدم نزدیکم شد وگفت:اگه میدونستی وقتی میخندی چقدر خوشگل ترمیشی همیشه میخندیدی. تا متوجه حرفش شدم،سکوت کردم و با اخم گفتم:زیاد صمیمی نشو لیدا خانم.من به هیچ دختری اجازه نزدیک شدن به خودم رو نمیدم. اونم انگار بهش برخورد چون عقب رفت و بااخم ساختگی گفت:هه خیلی ازخود راضی هستی.انقدر دورم پر پسره که نگاهتم برام مهم نیست. _پس چرا برام دلبری میکنی؟ انگار زبونش بند اومد اما کم نیاورد وگفت:لیاقت دلبری هامو نداری.خودتو دست بالا نگیر. ابرو بالا انداختم و پوزخندی زدم که جوابش از صدتا فحش هم برای لیدا بدتربود‌. ازش فاصله گرفتم و سمت قسمتی رفتم که سر مسابقه عروسک میدادن. مسابقه اش شکستن لیوان های چیده شده رو هم بود.مهارت خوبی داشتم دراین زمینه.تیر اندازیم معرکه بود. رفتم جلو و ازش سه تا توپ گرفتم و شروع کردم به پرتاب توپ ها.اولیش ۴تا رو شکست.دومی۵تا و آخریم همه لیوان ها رو پایین انداخت و شکست. همه برام دست زدند و منم با لبخند افتخار آفرینی،عروسک خرس بزرگی که فروشنده بهم داد رو گرفتم و رفتم.خیلی بزرگ بود و جلو دیدم رو گرفته بود‌. یه لحظه باخودم گفتم:اخه تو پسر گنده عروسک میخوای چیکار؟ بعد با غرور لبخندی زدم و گفتم:مدال افتخاره.میخوام نشون همه بدم. از دور دایی اینا رو دیدم که نزدیکم شدن.زهرا بادیدن عروسک جیغ کوتاهی کشید وگفت:ازکجا گرفتینش؟ تو این دو روز رفتارایی از زهرا دیدم که خودم تعجب کرده بودم. جلو دهنش رو گرفته بود و باذوق به عروسک نگاه میکرد. _برنده شدم. اصلا توجهی به من نکرد وگفت:میشه مال من باشه؟ دیدم چی از این بهتر که عروسکو بدم به کسی چون نگه داشتنش زشت بود برام. عروسک خرسی سفید بزرگ رو دادم دست زهرا و گفتم:مال شما. آناهید چیشی گفت و لیدا هم حسودانه گفت:عروسک چیه زهرا مگه بچه ای؟ آناهید پشت سرش گفت:اصلا مگه طلائه که انقدر خوشحال شدی؟ عروسکو بوس کرد وگفت:از طلا هم ارزشش بیشتره. بعدم شروع کرد به قربون صدقه عروسک رفتن. همه خندشون گرفت اما من با بهت به این دختر چادری که باذوق عروسک رو بغل گرفته بود نگاه کردم. ادامه دارد... #نویسنده_زهرا_بانو