محمد حسین باغبان، كارگرزاده ای بود از اصفهان. یه ناخنش به خاطر جوشکاری کبود بود. روزهای آخر، قبل از عملیات خیبر، به همرزمش - شفیعی - گفت: " اگر شهید شدم مرا از ناخنم و گودی کف پایم بشناسید. " شفیعی دلش لرزید. بارها حسین رو دیده بود که با گریه می گفت: " خدایا مرا مثل امام حسین (ع) شهید کن. " اواخر اسفند، وقتی شفیعی رو برای شناسایی شهدا به تعاون لشكر 14 امام حسین(ع) خواستند، حسین رو فقط از روی ناخنش و گودی كف پاش شناخت، چون حسین سر نداشت ... 🔻#اینجا_خیمه_گاه_شهداست... 👇 🌷〰〰〰🇮🇷〰〰🌷 @shahidanemasjedehazratezeynab 🌷〰〰🇮🇷〰〰〰🌷

چهارده سالش بیشتر نبود. واسه اعزام به جبهه باید والدینش رضایت نامه می دادند. پدرش چند سال پیش به رحمت خدا رفته بود. رضایت نامه رو گذاشت جلوی مادرش. " چه امضا بکنی، چه امضا نکنی من می رم! اما اگه امضا نکنی من خیالم راحت نیست؛ شاید هم جنازه ام پیدا نشه! " تو دل مادر آشوبی به پا شد، رضایت نامه رو امضا کرد ... پسر از شدت شوق، سر به سر مادرش گذاشت ودست مادر رو بوسید وگفت: " جنازه ام رو که آوردند، یه وقت خودت را گم نکنی؛ بی هوش نشی ها. چادرت رو هم محکم بگیر! " 🔻#اینجا_خیمه_گاه_شهداست... 👇 🌷〰〰〰🇮🇷〰〰🌷 @shahidanemasjedehazratezeynab 🌷〰〰🇮🇷〰〰〰🌷

#خداحافظ_سالار روایتی از زندگی ۴۰ساله همسر گرامی سرلشکر شهید حاج حسین همدانی #قسمت : شصت و شش وهب میتوانست روی پای خودش بایستد. اما همچنان ناآرام بود. یک نفر میخواست که ۲۴ ساعته مراقبش باشد و حسین همیشه میخواست مرا برای روزهای سخت آماده کند هر روز به منزل یکی از همرزمان شهیدش میبرد دستم را خوانده بود می دانست که خسته ودلتنگ شده ام و دنبال فرصتی هستم که از او بخواهم تا مدتی در شهر بماند و پیش ما باشد وقتی از منزل خانواده شهدا بر می گشتیم میگفت: «این ،شهید زن و چند تا بچه داشت بسیجی بود و با اختیار این راه رو انتخاب کرد و بعد از شهادتش بار مسئولیت امثال من رو سنگینتر کرد.» وقتی حسین از غربت و مظلومیت شهدا و تنهایی خانواده شان حرف میزد به فکر فرومی رفتم به خودم نهیب میزدم که اعتراض نکن، اما سختی زندگی وسوسه ام میکرد که خیلیها مثل حسین، سپاهی هستند و مسئولیت دارند اما این قدر درگیر جبهه نیستند. بالاخره لب باز کردم و گفتم:باردار شدم یه بچه دیگه شاید مثل وهب با شنیدن این خبر برق شادی توی چشمانش درخشید گونه هایش گرد شد و با مهربانی گفت: «زهرا باشه یا مهدی فرقی نمیکنه بچه سالارمثل خودش سالاره من زورکی خندیدم و او ادامه داد محمود شهبازی سپاه همدان رو ول کرد و رفت.» با تعجب پرسیدم: «کجا؟!» :گفت پیش فرمانده سپاه مریوان احمد متوسلیان و فرمانده سپاه پاوه ابراهیم همت.» 👇👇👇

گیج و سردرگم پرسیدم: «یعنی کسی که اون همه ازش تعریف میکردی سپاه همدان رو رها کرده و رفته مریوان و پاوه؟!» گفت: «نه، سه نفری رفتن دوکوهه.» داشتم قاطی میکردم که حسین آرامم کرد این سه نفر توی حج امسال کنار حرم پیامبر هم قسم شدن که یه تیپ درست کنن به اسم تیپ محمدرسول الله (ص)» و صلوات فرستاد. پرسیدم: «اونا هم قسم شدند که تیپ درست کنن شما... نگذاشت ادامه بدهم گفت: شهبازی رو قسم دادم که اگه منو به دوکوهه ،نبری فردای،قیامت سر پل صراط یقه ت رو میگیرم.» بغض کردم «پس من، وهب، و این بچه چی میشیم؟!» با طمأنینه جواب داد: «خدا وعده کرده که وقتی رزمنده ای به سمت جبهه حرکت میکنه.همراهشه وقتی شهید میشه وعده کرده که جای خالی شهید رو توی خونه پر میکنه به حرفهایش ایمان داشتم اما دلم میخواست بعد از به دنیا آمدن فرزندمان برود. نمی توانستم در مقابل صحبت هایش که وعده خداست صحبتی کنم سرم را پایین انداختم تا محبتی که نسبت به او ،داشتم سکوتم را نشکند دست زیر چانه ام برد و آرام سرم را بالاآورد نگاهش را به نگاهم گره زد و گفت: «بعثی ها، زن و بچه مردم رو تو ،خرمشهر ،بستان هویزه و سوسنگرد به اسارت بردن دار و ندارشونو تو این شهرها غارت کردن، با یه خیز دیگه به دزفول و اهواز میرسن پس غیرت من و امثال من کجا رفته و چرا ضجه مادران بارداری رو که آواره بیابان شدند، نمیشنویم؟!» سرم را پایین انداختم بوسه ای از روی سرم زد و گفت: «به خدامیدونم که زجر میکشی شرمنده توأم، اما باید برم محمود شهبازی پیغام داده که نیروهای زبده سپاه همدان رو فردا ببرم دوکوهه.» حرفی نزدم و با وهب که گریه میکرد خودم را مشغول کردم حسین رفت و از من خواست در مورد حرفهایی که شنیده ام حتی با نزدیکترین دوستان و خویشانم درددل نکنم. ⬅️ ادامه دارد... 🔻#اینجا_خیمه_گاه_شهداست... 👇 🌷〰〰〰🇮🇷〰〰🌷 @shahidanemasjedehazratezeynab 🌷〰〰🇮🇷〰〰〰🌷

بوس و بغل های رایگان نه، بوس و بغل های لیاقتی. دلمان برای این بوس و بغل ها درطپش است. @sajjadieh_1380