⚘️❤️⚘️❤️⚘️❤️⚘️ ادامه مطالب شیرین توحیدی: تکبیرات سبع: مستحب است که قبل از شروع نماز انسان ۶بار الله و اکبر بگوید و با گفتن ۷می وارد نماز شود. که با هر الله و اکبری یک طبقه از طبقات عالم نور ، از حجاب های نور انی رد شود. در قرآن می فرماید « سبع السماوات » این ۷ آسمان = ۷ طبقه عالم ملکوت که اگر انسان از این ۷ طبقه گذشت با خدا اتصال برقرار می کند. با گفتن هفتمین الله واکبر تکبیر نماز را بگوید. در زیارت شعبانیه خواندیم « خدایا به ما علم بده تا چشم ما پرده های نور را بدرد. » اینها شوخی نیست. می تواندد حقیقتا انسان را به خدا متصل کند : الله اکبر اول = آسمان اول = اتحاد با ملائکه آسمان اول  – با ملکی که نام ان “اسماعیل ” است. با وجود عزرائیلی اتحاد وجودی برقرا میکنی. همین جور سایر الله و اکبر ها . که می گویند میکائیل در آسمان چهارم است. الله و اکبر هفتم را که گفتی با ذات جبرئیل و شجره طوبی که حقیقت مقام ولایت است اتصال کلی برقرار می کنی. یعنی پیامبر که اینها را می گفتند همه این مقامها را طی می کردند و دستور دادند که شما هم بگویید یعنی ما هم این قدرت را داریم وگرنه این دستور داده نمی شد. و بعد از تکبیر هفتم برسی به آن مقام  “قاب قوسین او ادنی”  این تازه تکبیر نماز است. بعد رکوع ، سجود، اینها چه حقایقی است؟ نماز چه اهمیتی دارد و ما چه میکنیم؟ وضو چیست و ما چه میکنیم ؟ آب بازی !  ادامه دارد....😊 🔹🔹🔹🔹🔹 👇صالحین منتظر اباصالح @salehenabasaleh

⚘️❤️⚘️❤️⚘️❤️⚘️ ادامه مطالب شیرین توحیدی: نیت در نماز یعنی این که حقیقت وجود من روح است و روح نیاز به یک بی نهایت دارد. این را بفهمد، ببیند. الان ما می دانیم اما ببینید. منتهی مشکل این است که آن چه حقیقتمان می دانیم ، جسم است. ما در واقع دنیا را نیت کرده ایم. این است که وقتی نماز می خوانیم روح ما به سمت دنیا است و حساب و کتاب های دنیا در نماز به یاد ما می افتد. برای همین است که ما درنماز شک می کنیم. می دانی شک کردن درنماز یعنی چه ؟ علتش این است که من خدا را قصد نکرده ام، دنیا را قصد کرده ام. عده ای در کارهای دنیا ذره ای خطا نمی کند اما در نماز با همه وجود دنیا را می خواهد. در دنیای خود شک نمیکند اما در نماز شک می کند. چون در نماز خدا را قصد نکرده است، دنیا را قصد کرده است. شک کردن محصول این است که ما خدا را نیت نکرده ایم، نیت ما در نماز یک نیت خیالی است ، از ذهنمان کلماتی را خطور داده ایم. نین یعنی این که انسان با همه وحودش از روح که بالاترین مرتبه وجودی انسان است تا جسم که پایین ترین مرتبه وجودی انسان است ، همه بکویند خدا. مثل همان آدمی که در بیابان دو روز آب نخورده و وقتی چشمش به آن چشمه می افتد همه وجودش می گوید آب. هیچ نیت دیگری ، هیچ شک و تردیدی به غیر از  آب نمی کند. ادامه دارد....😊 🔹🔹🔹🔹🔹 👇صالحین منتظر اباصالح @salehenabasaleh

⚘️❤️⚘️❤️⚘️❤️⚘️ ادامه مطالب شیرین توحیدی: اصل در نماز صعود روح انسان است به سوی خدا. یعنی با توجه به این که انسان در جنبه الهی ، روح است نه جسم. در نتیجه برای مصالحی انسان به این دنیا آمده و همنشین این جسم شده ولی به هر حال باید به سوی خدا که اصل اوست ، صعود کند. بنابراین ان چیزی که می تواند انسان را به سوی خدا باز گرداند، نماز است.        اصل تشریع نماز در اسلام یا هر دین دیگری، برای بازگردان انسان به عالم قدس و ملکوت است. بنابراین سر مسئله در همین است که روح هی پرواز کند و برگردد به عالمی که از آن به اینجا آمده. نکته اصلی : نماز فعل روح است نه فعل جسم. یعنی حقیقت نماز این است که روح ابتدا باید مصلی باشد ، نماز را برگزار کند و جسم را هم به دنبال خود بکشد. و این نمی شود الا با اتصال روحانی انسان با خدا و شهود ذات خدا. اگر انسان به این مقام رسید، نمازش، نماز کاملی است. به این معنا که اگر روح ، آن حقیقت و  مرکز وجود انسان ، توانست پرواز کند، اوج بگیرد، به معراج رود، و با خداوند اتصال وجودی پیدا کند، شهود پیدا میکند. یعنی خدا را مشاهده می کند. وقتی مشاهده کرد، در قلب انسان خشوع پیدا می شود. خشوع : انکسار و خجالت زدگی که در وجود انسان از وجود خودش پیدا می شود که اگر او هست، حقا که من نیستم! یک تزلزل قلبی در انسان حاصل می شود. وقتی قلب دچار شکستگی و خضوع شد، در اینجا جسم هم تاثیر میگیرد ادامه دارد....😊 🔹🔹🔹🔹🔹 👇صالحین منتظر اباصالح @salehenabasaleh

🌼امام على علیه‌السلام: 🍂هنگامى كه نزد دانشمندى مى‏نشينى، براى شنيدن حريص‏تر از گفتن باش و خوب گوش دادن را مانند خوب گفتن، ياد بگير و سخن كسى را قطع مكن🍂 🍃إذا جَلَستَ إلى‏ عالِمٍ فَكُن عَلى‏ أن تَسمَعَ أحرَصَ مِنكَ عَلى‏ أن تَقولَ، وتَعَلَّم حُسنَ الاِستِماعِ كَما تَعَلَّمُ حُسنَ القَولِ، ولا تَقطَع عَلى‏ أحَدٍ حَديثَهُ🍃 📚المحاسن ج ۱، ص ۳۶۴

برایت دلخوشی های بسیار آرزو می‌کنم... تا وقتی غمگین که شدی یکی از آن خوشی های کوچک لبخندی عمیق بر لبت بنشاند... دعا می‌کنم همیشه دستت پـُر باشد نه دلت... حس ارامش🌈🌈🌈

⚘️❤️⚘️❤️⚘️❤️⚘️ ادامه مطالب شیرین توحیدی: وقتی نیت در وجود انسان ایجاد شد، انسان فعل انجام می دهد. یعنی قدم بر می دارد. این قدم ها انسان را به سوی مطلوب خود نزدیک می کند. پس : اول – پیدایش نقص است در انسان و احساس نیاز . ( تشنگی و احساس نیاز به آب ) دوم- حرکت کردن به سوی چیزی که من را کامل می کند ( آب ) ، در حیرت افتادن. سوم- دیدن چیزی که من را کامل می کند. ( دیدن آب ) ، شهود کمال. چهارم- توجه کردن من با همه وجود به سوی آب. پنجم- حرکت کردن ، فعل انجام دادن که این افعال من را می برد تا به آب برسم. وقتی به آب رسیدم و آن را نوشیدم، حالا آرام می شوم. پس نیت این گونه است. انسان مادامی که معتقد است “من” یعنی جسم، انسان یعنی جسم، می بینم که این جسم نیازهایی دارد: آب، غذا، پول، همسر و اینها. این ها در کجا پیدا می شوند؟ دنیا. پس من دنیا را قصد می کنم. ببینید جهان بینی چه قدر فرق می کند. خودشناسی چیست؟ من یعنی چی ؟ اگر من گفتم : انسان یعنی جسم. طبیعی است که دنیا را قصد می کند. چند مرحله است:  ۱. انسان چشمش را به خود می اندازد ( من = بدن )  ۲. به دنبال کامل شدن این نیازها می رود ( دنیا = هدف ) ۳. خودم را با همه وجود متوجه دنیا می کنم. می گویم: ای دنیا قصد قربت به سوی تو را دارم. ۴. بعد از نیت شروع به عمل می کند: پشت میز اداره و مغازه می رود. ۵. وقتی پول به دست آورد، آرام می شود. اما اگر انسان به خود نگاه کرد و خود را روح دید،  به نیاز روح نگاه می کند و می بیند روح موجودی است بی نهایت اما خالی بنابراین یک موجود بی نهایت باید به درون وجود من آید و مرا پر کند. کیست آن بی نهایت؟ در دنیا راه می افتم و یک مرتبه متوجه می شوم باید ببینم ، خدا را به عنوان یک موجود بی نهایت ببینم. او به عنوان یک موجود بی نهایت اگر به درون وجود من آمد می تواند من را پر کند. ادامه دارد....😊 🔹🔹🔹🔹🔹 صالحین منتظر اباصالح 👇 @salehenabasaleh

🌸سلام همگروهی خوبم 🌸صبح تون بخیر 🌤وطلوع دیگر از زندگی 🌤بر شما خوبان مبارک 🌸الهی خانه اميدتون آباد 🌸زندگیتون بر وفق مراد 🌤و برکت فراوان روزی 🌤هر روزتان باشد ‎‌‌‌‎‎‎‎‌‌🍃🌸 گروه حس آرامش 🌸🍃

هیچ پرچمی غیر کربلا بالا نیست..❤️

🔸 اللَّهُمَّ... رَضِّنِي مِنَ الْعَيْشِ بِمَا قَسَمْتَ لِي يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ 🔹 خدایا... مرا از زندگى به آنچه كه نصيبم فرمودى خشنود بدار، اى مهربان ترين مهربانان فرازی از دعای ابوحمزه ثمالی