غلام مرتضی' علی(ع)
داستان دنباله دار من و مسجد محل
قسمت هفدهم
۰۰۰ عراقیا اسمش رو گذاشتن عقاب کوهستان ، تا حالا پنجاه تا روباه منافق رو که گِرای ما رو به بعثی ها میدادن رو شکار کرده حاجی گفت : پس صداش کن زود بیاد ، فرمانده از همون جا داد زد ، میثم ؟ برادر میثم ، بعد یه نگاه به ما انداخت ُ و گفت ، حتما " تُو چادر نمازخونه داره قرآن می خونه ، مدتی گذشت و خبری نشد ، گفتم حاجی بذار خودم بِرم صداش کنم ، وقتی وارد چادر نماز خونه شدم ، ظلمات بود انقدر تاریک بود که چشم ، چشمو نمی دید ، سکوت کامل حاکم بود ، به خودم گفتم ، اینجا که کَسی نیست ، همه نمازشون رو خوندن ُ و رفتن ، آروم آروم جلو می رفتم ، نصف چادر به طرف محراب رفتم ، نا امید شدم ، خودم رو کشیدم به کنار چادر و دستم گرفتم به طناب بدنه چادر که روش بیرق و پرچم نصب شده بود ، یه دفعه از درد جیغ کشیدم ، سر یکی از سنجاق ها که در اومده بود رفت تُو انگشتم ُ و خیلی دردم گرفت ، انگشتم کردم تُو دهنم ُ و مکیدم شاید دردش کم بشه ، خواستم تا سرعتم رو زیاد کنم و از چادر خارج بشم ، پام گِیر کرد به یه چیزی ُ و افتادم رو موکت کبریتی کف نماز خونه و یه داد ِ بلند دیگه کشیدم ، با درد از جا بلند شدم سرعتم رو تُو تاریکی تند کردم ، دوباره پام گرفت به یه چیز دیگه دوباره افتادم ، ایندفعه حسابی کلافه شده بودم یه هو احساس کردم یه دستی ، دستم رو گرفت ، آروم تُو گوشم گفت بابا چه خبره اَخوی ؟ چرا انقدر داد می زنی ؟ نور یه چراغ قوه کوچولو افتاد رو صورتم ، اول چشممو زد ولی کمی که گذَشت ، اطرافم دیدم کنارهای چادر نماز خونه هر چند متر به چند متر ، یه بسیجی سرش رو سجده بود ُ و داشت دعا میکرد ، بعضی ها آروم گریه می کردند ، من و باش که فکر کردم چادر خالیه ، آروم پرسیدم اومدم دنبال برادر میثم ، آروم و مثل صدای من پرسید چی کارش داری ، از اینکه اَدای منو درآورده بود خنده ام گرفت ، گفتم بیرون کارش دارن ، دوباره با تقلید از صدای من ، صداش ُ و کشید ُ و گفت چی ی ی ی کارش دارن ؟ یه هو با صدای بلند داد زدم : گِرفتی مارو اَخوی ؟ دست گذاشت رو دهنم ُ و گفت : هِیس ، چرا داد می زنی من میثم هستم ، بگو ، خوشحال شدم ُ و گفتم : چه خوب شد ، برادر ؟ شما رو بیرون فرمانده مقعر کار داره ، یه هو نه ورداشت ُ و نه گذاشت ُ و گفت دُمت نره لای در ، شوکه شدم ُ و خندیدم ، به خودم گفتم شانش مارو ببین ، یه دونه ناصر کم بود ، حالا شد دوتا ، هنوز نتونسته بودم صورت برادر میثم رو خوب ببینم ، گفت شما برو من سجاده رو جمع کنم ، الان می یام ، بیرون چادر کنار فرمانده ُ و حاجی ُ و برادر قلعه قوند ایستاده بودم یه هو دیدم یه نفر با لباس کُردی که یه اسلحه قناسه رو دوشِشِه ُ و یه ریل فشنگ به کمرش از چادر اومد بیرون ، از دور سلام کرد ُ و گفت : (حالک َ خُوسَه َ، چُوونی ِ ، سِیلامتی ، ایی شا ء الله) سلام ، حالتون خوبه ، چطوریت ، سلامتیت ، ان شاء الله ، آقا میثم یه جوری که انگار ما رو سالهاست می شناسه تک تکمون رو به گرمی بغل کرد و بوسید ، راستش رو بخواید لذت بردم ، اصلا" پیشش احساس غریبی نکردم ، بوی عطر گل محمدی و گلاب می داد ، یه شال قهوه ایی کُردی رو سرش بود ُ و یه شال قهوه ایی هم به کمرش ، چشمم افتاد به گردنش یه چفیه به گردنش اویزون بود ، قناسه رو از رو دُوشش زمین گذاشت ، یه اسلحه با یه دوربین عجیب غریب که اصلا" شبیه دوربین های اسلحه هایی نبود که تا حالا دیده بودم ، خوب که نگاه کردم ، تعجببم بیشتر شد دیدم یه دستمال یزدی دور قُنداقه اسلحه سیمینوف یا همون قناسه پیچیده شده ، یه خشاب هم وارونه چسبوند شده به بدنه خشاب اصلی ، روی جیب سمت راست پیرهن کُردیش نوشته بود میثم غلام مولا علی(ع) ، روی جیب سمت چپ پیرهن کُردیش که روی قلبش بود با خودکار یه قلب کشیده بود ُ و زیرش نوشته بود عاشق گلوله ها که سفیر شهادتند ، خوش اومدی رِفیق ، واسم عجیب بود ، یه کُرد که نمیدونم کرد عراقیه یا کُرد ایرانی و انقدر فارسی رو مثل ما تهرونی ها داش مشدی حرف می زنه ُ و اصلا" لهجه کُردی نداره ، این کیه ، فرمانده گفت : میثم جان یه ماموریت خیلی واجب برات دارم ، این دوتا برادر رو از مسیر شهید باقری باید برسونی نوک تک شاخ ، چقدر طول می کشه ، آقای میثم گفت اَگه قاطرهای سالم همراه ببریم یک یا یک ونیم ساعت ، فرمانده گفت : پس سریع این دوتا برادر و آماده کن ُ و راه بیفت ، همراه برادر میثم سریع اومدیم چادر تدارکات ، میثم خیلی خودمونی رو کرد به من و حاج آقا قلعه قوند گفت : بچه ها باید لباس کردی بپوشید ، به جای این کتونی های بسیجی هم باید پوتین پا کنید ، یه جاهایی مجبوریم از شیارها ُ و دره ها رد بشیم ، یه جاهایی هم باید از لبه پرتگاه ُ و سینه کش کوه ، شما که نمی ترسید ؟ ما دوتا به هم نگاه کردیم ُ و من سریع گفتم نه که نمی ترسیم ، آقا قلعه قوند یه کمی مکث کرد و گفت : ۰۰۰
ادامه دارد ، حسن عبدی
💢 ای کاش اینهایی که اخیرا به وطن و ملت غیور ایران پشت کردند و در صف مزدوری برای اجنبی ها قرار گرفتند به اندازه این الاغ شعور داشتند!!!!
خاطره ای جالب از دوران دفاع مقدس:
💠 در یک منطقه کوهستانی مستقر بودیم و برای جابجایی مهمات و غذا به هر یگان الاغی اختصاص داده بودند.
از قضا #الاغ یگان ما خیلی زحمت می کشید و اصلا اهل تنبلی نبود.
💠 یک روز که دشمن منطقه را زیر آتش توپخانه قرار داده بود، الاغ بیچاره از ترس یا موج انفجار چنان هراسان شد که به یکباره به سمت #دشمن رفت و #اسیر شد!
💠 چند روزی گذشت و هر زمان که با دوربین نگاه می کردیم متوجه الاغ اسیر می شدیم که برای دشمن #مهمات و سلاح جابجا می کرد و کلی افسوس می خوردیم.
💠 اما این قضیه زیاد طول نکشید و یک روز صبح در میان حیرت بچه ها، الاغ با وفا، در حالیکه کلی آذوقه دشمن بارش بود نعره زنان وارد #یگان شد.
🔺الاغ زرنگ با کلی #سوغاتی از دست دشمن #فرار کرده بود.
✍️ بازم دم الاغه گرم تا فهمید اشتباه رفته برگشت اما بعضی ها هم هستند که اشتباهی یا عمدی رفتن داخل جبهه دشمن و هنوز هم به دشمن #سواری میدهند! و قصد #برگشتن هم ندارند / #دشمنان_خانگی
عدالت خواهان ( مبارزه با فساد سیاسی و اقتصادی و جریان فتنه )
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
🌺 عضویت فوری ⇩⇩⇩
https://eitaa.com/joinchat/4196204742C949ad8209d
🍂 حرف، حرف انار است و
هندوانه و
شب یلدا
🌺 یادش بخیر
انارهای و هندوانههای جبهه
و شبهای طولانی اون که هرچه می کردیم، مگر صبح میشد!
🌺 یادش بخیر
جمعههای انارخُرون
روزهای آخر هفته بود که صندوق های انار روبروی تدارکات ردیف میشد و آماده توزیع.
کسی پیشنهاد داده بود، بگذارید برای روز جمعه تا استحبابی کرده باشیم.
و این تنها کالای تدارکات بود که تک نمیخورد تا جمعه محکم و استوار، نجیبانه جا خوش می کرد تا ذبح شودو کام را شیرین کند.
🌺 یادش بخیر
شبهای طولانی خط مقدم که با همه خستگیهای روز، پستِ شب میدادیم و چشم در چشم تاریکی، از رو نمیرفتیم.
🌺 یادش بخیر
دورهماییهای سنگری
که برای خودش رنگ و بویی داشت و شور و صفایی
آنهم در بین بهترینهایی که دیگر نیستند
حساب خوش زبانها، جدای بقیه بود.
همانهایی که شلوغکاریشان زبانزد بود و مجال را از دیگران میگرفت.
گردهماییهای که از شب های حمله یاد می کردند و شیرین کاری هایشان که تا پاسی از شب ادامه داشت ..
و تک ستارههایی که شب های طولانی را غنیمت شمردند و در خلوت خود به منازلی دست یافتند و میوه پر رونق آن روزها را چیدند و ..
شب یلدای ما
خاطرات شیرین شماست برای کانال
@shahidmostafamousavi
🌹دل میرود ز دستم صاحبدلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا
کشتیشکستگانیم ای باد شُرطِه برخیز
باشد که باز بینم دیدار آشنا را
دهروزه مِهر گردون، افسانه است و افسون
نیکی به جای یاران فرصت شمار یارا
در حلقهٔ گل و مُل خوش خواند دوش بلبل
هاتِ الصَّبُوحَ هُبّوا یا ایُّها السُکارا
ای صاحب کرامت شکرانهٔ سلامت
روزی تَفَقُّدی کن درویش بینوا را
آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است
با دوستان مروت با دشمنان مدارا
در کوی نیکنامی ما را گذر ندادند
گر تو نمیپسندی تغییر کن قضا را
آن تلخوَش که صوفی امُّالخَبائِثَش خواند
اَشهی لَنا و اَحلی مِن قُبلَةِ العَذارا
هنگام تنگدستی در عیش کوش و مستی
کاین کیمیای هستی قارون کُنَد گدا را
سرکش مشو که چون شمع از غیرتت بسوزد
دلبر که در کف او موم است سنگ خارا
آیینهٔ سکندر، جام می است بنگر
تا بر تو عرضه دارد احوال مُلک دارا
خوبان پارسیگو، بخشندگان عمرند
ساقی بده بشارت رندان پارسا را
حافظ به خود نپوشید این خرقهٔ مِیْآلود
ای شیخ پاکدامن معذور دار ما را
@shahidmostafamousavi
💐💐💐💐صبح را با آیت الکرسی آغاز میکنیم برای سلامتی وتعجیل درظهورآقاامام زمان 💐💐💐💐
🌸بسم الله الرحمن الرحیم🌸
🍃🌸اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَهٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ🌸🍃
🍃🌸من ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ🌸🍃
🍃🌸منْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَلاَ یَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ🌸🍃
🍃🌸لاَ إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ قَد تَّبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَیُؤْمِن بِاللّهِ🌸🍃
🍃🌸فقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَهِ الْوُثْقَىَ لاَ انفِصَامَ لَهَا وَاللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ🌸🍃
🍃🌸اللّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُواْ یُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّوُرِ وَالَّذِینَ کَفَرُواْ🌸🍃
🍃🌸أوْلِیَآؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ أُوْلَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ🌸🍃 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
🌸🌸دعای سلامتی امام زمان عج
*🌺اللهمّ کُنْ لِولِّیکَ الحُجّةِ ابنِ الحَسن،صَلواتُک عَلیهِ وَعَلی ابائِه،فِی هذِهِ السّاعَةِ وفِی کُلّ ساعَه،ولیّاًً* *وحافظاً،وقائداًوناصراً، ودلیلاًوعینا، حتّی تُسکِنه ارضَکَ طَوعاً، وَتُمَتِعَه فِیها طَویلا......🌼🌼🌼🌼
🌸🌸الّلهُمَّ صَلِّ عَلے مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم🌸🌸🌸
امروزفضیلت زنده نگه داشتن یاد شهدا کمتر از شهادت نیست
مقام معظم رهبری
ادمین تبادلات.ایتا
@mousavi515
کانال
@shahidmostafamousavi
کانال استیگر.عکس نوشته ها
@shahidaghseyedmostafamousavi
گروه
https://eitaa.com/joinchat/2436431883C549b63c545
https://chat.whatsapp.com/DBfOUQlaCEXKPQMYfQRhZa
✫⇠#خاکریز_اسارت(۱۸۳)
✍نویسنده:آزاده قهرمان،رحمان سلطانی
💢قسمت صد و هشتاد و سوم:سلول انفرادی(۳)
🍂سه شبانه روز در چهار سلول جداگانه زندانی شدیم. سلولها در تاریکی مطلق قرار داشتن. هیچ روزنۀ نوری وجود نداشت. نه میشد خوابید یا دراز کشید و نه سرِ پا ایستاد. در هنگام ایستاده، باید تا کمر خم میشدیم و برای خوابیدن باید پاها رو جمع میکردیم. روزی یه بار درِ سلولها باز میشد و بعد از اینکه چند نفری با کابل به جونمون میافتادن و مفصلاً کتک کاری میشدیم دوباره به سلول برمیگرداندن.
🔸️شبانه روز اول بدون آب و غذا و استفاده از دستشویی گذشت. عرق از سر و رومون شرشر می ریخت. روز دوم صدای بلند در کوبیدن به گوشم رسید. نگو نادر داره محکم به در می کوبه. یکی از نگهبانها خودشو به در انفرادی ها رسوند و داد زد چه مرگتونه؟ نادر با عصبانیت گفت نیاز به دستشویی داریم و یه شبانه روزه آب و غذا نخوردیم. داریم میمیریم. نگهبان رفت و برگشت و از افسر اردوگاه اجازه گرفته بود. در حد پنج دقیقه اجازه استفاده از توالت بهمون دادن و بعد از یه کتک مفصل دوباره انداختنمون داخل. نصف لیوان آب گرم، یه دونه صمون، تمامی سهمیۀ غذایی بود که بعد از ۲۴ ساعت به ما داده شد.
🔸️روز سوم یکی از نگهبانها، قاچاقی به اندازه کف یه دست برنج به ما داد. برای قضای حاجتِ ضروری یه قوطی یه کیلویی گوشه سلول بود که میبایست با لمس کردن کف سلول اونو پیدا میکردیم. هوای داخل سلول مثل حمام عمومی بشدت گرم و شرجی بود و همون روز اول آدم بشدت دچار ضعف و بی حالی میشد.
📌رحیم تونسته بود با یه قاشق روحی که پیدا کرده بود، قفل کشویی رو به زحمت باز کنه و درِ سلول نادر رو هم باز کرده بود و تا صبح توی راهروی باریک سلول ها کنار هم نشسته بودن و صحبت می کردن. کمی بعد درِ سلول منو و سید قاسم رو هم باز کردن. سرکی به راهرو زدم. سرمای زمستون کشنده بود و دوباره از شدت سرما به داخل سلول پناه بردم و تا صبح بصورت مچاله شده خوابیدم. البته شب و روزش خیلی فرق نداشت و همه ساعات داخل سلول مثل شب تاریک بود و تشخیص شب از روز خیلی مشکل
ایتا
🌎 @shahidmostafamousavi
سروش
https://splus.ir/joingroup/HOKBJShtu8yPz4QRleG0U9mk
splus.ir/900404shahidmostafamousavi
روبیکا
https://rubika.ir/joing/DBAHAGAG0BZAYBPVVJUXCKDXLZRDUNWV
╰━━🌷🕊🌼🕊🌷━━╯