میگفت؛
پاکبودنبهایننیستکه
تسبیحبرداریوذکربگی
پاکیبهاینهکهتوموقعیتگناه
ازگناهفاصلهبگیری
اونلحظهایکهمیتونیگناهکنی
ولینمیکنیثوابشازهزاردورتسبیح
انداختنبیشترهرفیق
#تباهیات..🚶🏻♂
#تلنگرانھ
🌹🍃🌹🍃
@shahidNazarzadeh
🌷🕊🍃
ای شهـیدان❤️
در وصــــف شما هرچه بخواهیم بدانیم
باید که فقط سوره والشمس بخوانیم
آرامش این لحظهی ما لطف شماهاست
رفتید که ما راحت وآسوده بمانیم
پنجشنبه و یاد شهدا با ذکر #صلوات
🌹🍃🌹🍃
@shahidNazarzadeh
ما گدای فاطمه هستیم عزت را ببین
#فاطمه دار و ندار ماست ثروت را ببین
تا ابد شکر خدا ، شکر خدا ، شکر خدا
مادری چون مجتبی گشتیم، نعمت را ببین
حضرت #زهرا اجازه بر من آلوده داد
تا زنم او را صدا #مادر ، کرامت را ببین
عالم و آدم تماما دست بوس مصطفاست
#مصطفی شد دست بوس او ، فضیلت را ببین
#محمدحسین_رحیمیان
#ایامفاطمیه
#فاطمیه
#شهادتحضرتزهراسلاماللهعلیها
🌹🍃🌹🍃
@shahidNazarzadeh
#حجابوصیتشهدا
🔸 شهید پناهیمیگفت:
#حجاب شما سنگری است آغشته
به خون من که اگر حفظ نکنید؛
به خون من خیانت کرده اید...
🌹🍃🌹🍃
@shahidNazarzadeh
📌 ماجرای تفحص بند انگشت و انگشتر در فکه
🔹️ مدتی بود که در میدان مین فکه، منطقه عملیاتی "والفجر یک" در حال تفحص بودیم اما از پیکر شهدا هیچ اثری نبود.
◇ عصر عاشورای سال ۱۳۷۳ یا ۷۴ بود. پکر بودم و به سمت ارتفاع ۱۱۲ همین طور راه می رفتم و به شهدا التماس می کردم که خودی نشان دهند.
◇ ناگهان در خاکهای اطراف چیزی سرخ رنگ
نظرم را جلب کرد. توجه که کردم به انگشتر می مانست ....
◇ جلوتر که رفتم دیدم یک انگشتر است. دست بردم برش دارم که با کمال تعجب دیدم یک بند انگشت هم بدان متصل است.
◇ خاک های اطرافش را کندم . بچه ها را صدا کردم. علی آقا محمود وند و بقیه هم آمدند.
◇ یک استخوان لگن، یک کلاه خود آهنی و یک جیب خشاب پیدا کردیم.
◇ بچه ها یکی یکی می نشستند و بغض شان می ترکید. این انگشت و انگشتر پلی زده بود
◇ با امام حسین (ع) در عصر عاشورا
روضه ای بر پا شد ...
📚 راوی: مرتضی شادکام
کتاب تفحص، نوشته حمید داود آبادی،
ناشر: صیام، صفحه ۲۳-۲۲٫
#تفحص_شهید
#السلام_علیک_یااباعبدالله
🌹🍃🌹🍃
@shahidNazarzadeh
"حرکت"، جوهرهی اصلی انسان است
و گناه زنجیر!
من سکون را دوست ندارم؛
عادت به سکون، بلای بزرگِ پیروان حق اسـت!
سکونم مرا بیچاره کرده...
خدایا!
به حرمت پای خستهی رقیه سلام الله علیها
به حرمـت نگاه خستهی زینب سلام الله علیها
به حرمت چشمان نگران حضرت ولی عصر عج الله به ما حرکت بده!
#شهید_عباس_دانشگر
🌹🍃🌹🍃
@shahidNazarzadeh
یادم است من همیشه با کسانی از فامیل و آشنا و حتی غریبه ها که فکرهای مخالف داشتند، جر و بحث می کردم. چه قبل از ازدواج چه بعدش. اما ابراهیم می گفت باید بنشینیم با همهشان منطقی حرف بزنیم. می گفتم: ولی این ها همهاش آدم را مسخره می کنند. می گفت: ما در قبال تمام کسانی که راه کج می روند مسئولیم. حق هم نداریم با آن ها برخورد تند بکنیم. از کجا معلوم که توی انحراف این ها تک تک ماها نقش نداشته باشیم؟ گفتم: تو کجایی اصلا که بخواهی نقش داشته باشی؟ تو را که من هم نمی بینم. گفت: چه فرقی می کند؟ من نوعی. با برخورد نادرستم، سهل انگاری ام، کوتاهی هام.
#شهید _محمد_ابراهیم_همت
🌹🍃🌹🍃
@shahidNazarzadeh
اگر گلوله هایمان تمام شد و شمشیرهایمان شکست، مشت هایمام که سالم است، سینه هامان که ستبر است، قلب هایمان که پر خون است، آنقدر خون می دهیم تا #خصم_کافر در خون ما غرق شود...
شهید#جعفر_نجفی_آشتیانی🕊🌹
🌹🍃🌹🍃
@shahidNazarzadeh
📌 دیدار حاج قاسم با سربازان در دوران دفاع مقدس
🔹️ سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی: ما همگی در حال رفتن هستیم ولی از خدا بخواهیم که توفیقی بدهد که اولاً با شهادت ما را از این دنیا ببرد، ثانیاً ما را با دوستان شهیدمان محشور کند.
شهید#حاج_قاسم_سلیمانی🕊🌹
🌹🍃🌹🍃
@shahidNazarzadeh
🖇 #تلنگر 🌱
ادب و حیا
درهای بسته را باز مےکند!
و بی ادبی
درهای باز را مےبندد🚪
باادب بروی راه هست
بی ادب بروی راه بسته است
بایدآنقدر ادب ورزید
تامحبت خداوند طلوع کند(:
اینجاست که عبد، کارِ خدامیکند
و خدا، کارِ عبد را🤎☁️
-حاج آقا دولابی
🌹🍃🌹🍃
@shahidNazarzadeh
#شهیدانه🌸
نشست روبه رویم.خندید و گفت:
(دیدید آخر به دلتون نشستم!)
زبانم بند آمده بود
من که همیشه حاضر جواب بودم و پنج تا روی حرفش می گذاشتم و تحویلش می دادم ،حالا انگار لال شده بودم
خودش جواب خودش را داد:
(رفتم مشهد،یه دهه متوسل شدم
گفتم حالا که بله نمیگید،
امام رضا از توی دلم بیرونتون کنه،پاکِ پاک که دیگه به یادتون نیفتم
نشسته بودم گوشه رواق که سخنران گفت:
اینجا جاییه که می تونن چیزی رو که خیر نیست،خیر کنن و بهتون بدن
نظرم عوض شددو دهه دیگه دخیل بستم که برام خیر بشید!)
شهید محمدحسین محمدخانی
🌹🍃🌹🍃
@shahidNazarzadeh
"رمان #اسطورهام_باش_مادر💞
#قسمت1⃣4⃣
محمدصادق فریاد زد: نه! اون نمیتونه این کار رو بکنه! حق ندارن این کار رو بکنن!
مسیح دستش را گرفت و نشاند: با فریاد زدن چیزی درست نمیشه. اگه از اول حرف منو گوش میکردی،اینجوری نمیشد!
مریم از آشپزخانه خارج شد و خدا را شکر کرد بچه ها بیرون رفته اند.اوضاع محمدصادقش بهم ریخته بود و مریم کسی را جز خود محمدصادق مقصر نمیدانست. شاید اگر او هم کسی چون آیه و ارمیا را داشت، مثل زینب سادات خود را نجات میداد.
محمدصادق جواب مسیح را داد: اون چی داره؟؟اون پسر به درد زینب نمیخوره. زینب با یک زندگی قانون مند نظامی بزرگ شده. زندگی پر از هرج و مرج یک دکتر، اون رو خسته میکنه. در ثانی، اون پسر اصلا در حد زینب نیست. نه دین داره، نه ایمان!
مسیح گفت: اما خودش رو خوب نشون میده تا دل زینب رو بدست بیاره. اونوقت تو چکار کردی؟ هر چی شدی که اون بدش میومد و فراریش دادی!
مریم به حرف هایشان گوش داد. مثل همیشه در حاشیه بود.
محمدصادق: یعنی این قدر احمق هستن؟ اون عموی بی لیاقتش چرا جلوش رو نمیگیره!
مر یم گفت: درست صحبت کن.
محمدصادق و مسیح متوجه مریم شدند. مریم که نگاهشان را دید قدم به سمتشان برداشت و در عین حال گفت: زینب سادات عاقل و بالغ هست و میدونم انتخاب درستی کرده!
محمدصادق اخم کرد و مسیح ابرو بالا انداخت اما مریم بدون توجه
حرفش را زد. میخواست یک بار هم که شده، برای آینده برادرش هم که شده، قدمی بردارد.
ادامه داد: زندگی قلدری کردن نیست. تحقیر کردن طرف مقابل و بالابردن خودت نیست. زندگی این نیست که فکر تو درست هست و همه به رای تو کارهاشون رو انجام بدن. تو بد کردی محمدصادق! به زینب سادات و خودت بد کردی. چون مسیح رو الگوی خودت کردی. تو دردهای خواهرت رو ندیدی! ندیدی که تو قفس طلاییش داره میپوسه.
ندیدی منت هایی که سرم میذاره، روح من رو مثل خوره میخوره. ندیدی بخاطر دروغ هایی که قبل ازدواج گفت چقدر آسیب دیدم. مسیح من رو خواست و بدست آورد. اون فقط پیروزی برای خودش و خواسته هاش
میخواست. ندید که چند نفر برای خوش آمد اون شکستن.
من رو تو این چهار دیواری زندانی کرد و فکر کردعجب مردی هست که حرف حرف
خودش هست.
نگاهش به نگاه مسیح نشست. مسیحی که مات حرف های او بود.
مریم ادامه داد: مهم نیست که زنت رو به زور تو خونه نگه داری! مهم اینه که خودش تصمیم بگیره! خونه داری بد نیست! خیلی هم خوبه! به شرطی
که اجبار نباشه.
مسیح گفت: من مجبورت نکردم! تو آزاد بودی بری سرکار.
مریم پوزخند زد: آزاد؟ با حرف ها وتهدید ها و منت هایی که میذاشتی؟
با زبونت که مثل زبون مار نیش میزد و هر بار خواستم جایی برم و کاری کنم، هزار جور حرف زدی؟ که من از بس کار کردم، خانمی بلد نیستم و خوشی بهم نیومده و باید مثل کلفت ها برای مردم کار کنم؟ یا اینکه سرکار بری کی مواظب بچه ها باشه و تو که خونه هستی از پس اینها برنمیای! یادت هست؟ تو من رو باحرفهات زمین گیر کردی! تو من رو با
زبونت میسوزوندی.
محمدصادق نگاه کرد و ادامه داد: همون کاری که تو با زینب سادات کردی! فقط اون، مادر و پدری داشت که جلوی اشتباهش رو گرفتن! تو با این رفتارت هیچ وقت نمیتونی مثل زینب ساداتی رو داشته باشی که آیه بزرگش کرده! آیه پر از نشاط و زندگی بود. زنی هست که باید با اون مشورت کنی! باید حرف ها و نظر هاش رو بشنوی! نه که نظرهات رو بگی و منتظر باشی انجام بده! زینب سادات با من فرق داره. اون برای خودش ارزش قائله.
مسیح گفت: چقدر دلت پر بود!
"🌷نویسنده:سنیه_منصوری "
ادامه رمان
🇮🇷
"رمان #اسطورهام_باش_مادر💞
#قسمت2⃣4⃣
مریم سر به زیر انداخت: خیلی بیشتر از اینها پر هست دل من!
محمدصادق: اما تو همیشه خوشحال بودی!
مریم لبخندش پر درد بود: برای شادی شما بود. خیلی بد هستش که بازیگر خوبی هستم! هیچ کس نفهمید من روحم رو از دست دادم. منیت خودم رو از دست دادم. الان دیگه حتی خودم رو نمیشناسم و منتظرم یکی بهم بگه این لیوان آب رو چطور بخورم!
مسیح: لیاقت نداشتی! لیاقت این زندگی و احترامی که بهت دادم رو نداشتی! تو لیاقتت همون محله و زنهایی بود که به جونت بیفتن! البته شاید حق داشتن! از قدیم گفتن تا نباشد چیزکی...
محمدصادق یقه لباس مسیح را گرفت: درست صحبت کن باهاش!
مسیح محمدصادق را هل داد و گفت: جمع کن خودت رو! من برات
پدری کردم! حرمت نگهدار!
محمدصادق: مگه تو حرمت خواهرم رو نگهداشتی؟
مسیح خواست چیزی بگوید که مریم گفت: بسه!فقط میخواستم این رو ببینی! من به این حرفها عادت دارم. فقط میخواستم خودت ببینی که حق با ارمیا بود که جلوت ایستاد. مثل تو که الان جلوی مسیح ایستادی! تو خودت هم همین کار رو با زینب سادات کردی. خودت رو درست کن محمدصادق!
بعد به مسیح نگاه کرد: آیه دو روز قبل از شهادتش به من زنگ زد و گفت حلالش کنم. گفت اون و ارمیا خودشون رو مقصر زندگی سخت من و شکست قلب محمدصادق میدونن. من حلالشون کردم! میدونی چرا؟
چون اونها هم تو رو نمیشناختن. زندگی متاهلی خیلی متفاوت از زندگی برادرانه است. اما تو رو نمیدونم که میتونم حلال کنم یا نه! بخاطر همه تهمت هایی که زدی، زخم زبون هایی که زدی، بخاطر اینکه من رو در من کشتی!
💞
زینب سادات لباسهایش را عوض کرد و چادر را سر کرد. از اتاق خارج شد و همهمه ای را در مقابل سرپرستاری دید. انگار خبرهایی بود.
کمی که نزدیک تر شد، احسان را میان دکتر ها و پرستار ها دید.
میخندید. صدای تبریک می آمد. جعبه شیرینی میان دستانش نشان میداد این هیاهو برای چیست.
صدای دکتر محمدی را شنید که پرسید: حالا واقعا جواب مثبت گرفتی؟
احسان پر از نشاط بود: معلومه که گرفتم! جواب منفی شیرینی داره مگه؟
خانم احمدی هم گفت: یک روز بایددعوتمون کنید خانمتون رو ببینیم!
احسان: مگه بیکارم خرج رو دست خودم بذارم. تو بیمارستان نشونتون میدم.
لیلا که از پرستاران همین بخش بود گفت: چطور دختر خالتون به ما
چیزی نگفت؟ عجب دهن قرصیه ها!
احسان مودبانه گفت: ایشون هم دیشب فهمیدن.
دکتر محمدی گفت: تو مگه دختر خاله داری؟
احسان شانه ای بالا انداخت و باز هم خندید. زینب سادات در دیدرس احسان قرار گرفت و لبخند احسان عمیق تر شد.چشمهایش درخشید.
همه رد نگاه احسان را دنبال کردند.
احسان گفت: به این میگن موقعیت درست! خرج شام دادن هم نداریم!نامزد من، خانم علوی!
دهانشان باز مانده بود. لبخند از لبهایشان رفته بود. تنها چند تن ازهمکاران با لبخند و مهربانی به زینب سادات و احسان تبریک گفتند.
زینب سادات مقابل احسان رسید و سلام کرد. احسان جوابش را با تمام احساس داد: سلام بانو!
صدای بابا مهدی را شنید. در همان صداهایی که برای آیه میفرستاد.
سید مهدی: سلام بانو!
احسان ادامه داد: خسته نباشی جانان!
صدای بابا ارمیا را شنید: خسته نباشی جانان!
زینب سادات صدای آیه را شنید: سلام آقا! جانت سلامت!
شرم کرد و آرام گفت: سلام آقا احسان! ممنون! شما هم خسته نباشید.
دکتر محمدی با خنده گفت: این آقا احسان شما، حالا حالا ها خسته نمیشه. الان در وضعیت دوپینگ به سر میبره!
چند نفر خندیدند و احسان گفت: از دوپینگ فراتر رفتم آقا!
بعد به زینب سادات گفت: حاضری؟ بریم؟
با تایید زینب سادات از همه خداحافظی کرده و آنها را با نقد و بررسی هایشان تنها گذاشتند. امروز در رستورانی با امیر و شیدا قرار داشتند.
اصرار زینب سادات بود. همان دیشب گفت: میخوام فردا پدر و مادرتون
رو ببینم.
احسان هم پذیرفت و قرار گذاشت، اما شیدا و امیر خبر نداشتند که این قرار برای دیدن عروسشان است...امیر و شیدا رسیده بودند. احسان دلهره داشت. چیزی که مدتها حسش نکرده بود. دلهره برای قلب شیشه ای زینبش. دلهره برای از دست دادن اعتماد زینبش!
مرد که باشی، تکیه گاه بودن برای دوست داشتنی هایت را دوست داری!
مرد که باشی، کوه میشوی برای هر چه ناملایمات است. مرد که باشی، زنت جزیره امن خودش را دارد...
فقط کافیست مرد باشی!
"🌷نویسنده:سنیه_منصوری "
ادامه دارد.....
مادری از عرش-6.mp3
13.04M
#مادری_از_عرش ۶
#استاد_شجاعی
#استاد_پناهیان
〰 این یک قانون ثابت شده است ؛
خودمانیترها، در سختترین کارها، و سنگینترین دردها، کنار ما هستند!
✓ این قانون، در آسمان نیز، صدق میکند!
خودمانیها، کنار اهل بیت علیهمالسلام میایستند، و در تدبیر عالم، یاریشان میدهند!
➖ خودمانیترها با آسمان ، چه کسانی هستند؟
@ostad_shojae
@shahidNazarzadeh
#سلام_امام_زمانم
دوباره جمعہ شد و دل شده پریشانت
دوباره حسرت دیدار برقِ چشمانت
بلند مرتبہ شاهِ زمان سلامٌ علیک
سلام بر تو و بر ماه روے تابانت…!!
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
🌹🍃🌹🍃
@shahidNazarzadeh